12-11-2022, 06:57 PM
ప్రిన్స్... (రచయితగా నా మొదటి ప్రయత్నం)
ఈ కథ కేవలం కల్పితం మరియు నా మొదటి ప్రయత్నం.
ఇక్కడి రచనలు చదివి వాటినుండి ఇన్సిపిరేషన్ పొంది ఈ కథ రాయడానికి సిద్ధపడ్డాను.
తప్పులు ఉంటే క్షమిస్తారని ఆశిస్తూ...
అభిమానిస్తున్న పాఠకమహాశయులకు నా కృతజ్ఞతలు...
ఫార్ట్- 26
ప్రిన్స్ చెప్పినట్టుగానే సుమతి పనులన్నీ పూర్తిచేసుకుని, ఉమాదేవికి విషయం చెప్పి కారు రాగానే ఎక్కి బయలుదేరింది. ఓ రెండు గంటల జర్నీ తరువాత ఓ పెద్ద ఫార్మ్ హౌస్ ముందు కారాగింది... పెద్ద ప్రహరీ గోడ... చుట్టూ ఖాళీ స్థలం మద్యలో పెద్ధ భవంతి లాంటి బిల్డింగ్ ఆ వాతారవణం చూస్తేనే సుమతికి రంగారావు ఫార్మ్ హౌస్ గుర్తోచ్చి గుండెల్లో దడ మొదలైంది... భయం, భయంగా... బెదురు, బెదురుగా సుమతి వెళ్ళి మెయిన్ డోర్ బెల్ కొట్టింది... డోరు తీసిన అమ్మాయి ‘‘హాయ్ సుమతీ...! రా లోపలకి’’ అంది. ‘‘ఎవరీ అమ్మాయి? ఎక్కడో చూశానే!? అయినా అయ్యగారు ఇక్కడికి రమ్మన్నారు, ఇక్కడేమో అమ్మాయి వుంది!? వంద ప్రశ్నలు తలెత్తాయి సుమతి. ఈ సందేహాలతో సుమతి గుండె మరింత వేగంగా కొట్టుకుంటోంది. హల్లోకి వెళ్ళగానే ఆ అమ్మాయి ‘‘దా... సుమతీ కూర్చో...’’ తనుకూడా సోఫాలో కూర్చుంటూ అంది. సుమతికి ఆ అమ్మాయిని చూసిన గుర్తుంది కానీ, ఎక్కడ చూసిందో గుర్తరావడం లేదు... చాలా పరిచయం ఉన్నట్టు సుమతీ అని పిలుస్తోంది... అలా ఆలోచిస్తూ నిల్చుంది... ఈ లోగా మెట్టు దిగుతూ వస్తున్న ప్రిన్స్... ‘‘హాయ్ సుమతీ’’ అన్నాడు. అప్పడు గుర్తోంచింది సుమతికి... ఈ అమ్మాయి ప్రిన్స్ గార్లఫ్రెండ్స్ లో ఒక అమ్మాయి... టీ.వీ.లో యాక్టర్ ఏదో అన్నారు... ఆ అమ్మాయి. ఓ... అయితే అబ్బాయి గారు ఊరు వెళ్తాన్నానని చెప్పి రెండు రోజుల నుంచీ ఇక్కడ దీనితో కులుకుతున్నారా!... హమ్మయ్య ఇందాకటి నుండీ తనలో తెలీయకుండా ఏర్పడిన భయం ఒక్కసారిగా ఎవరో తీసేసినట్టు పోయింది. ప్రిన్స్ వచ్చి సుమతి చెయ్యిపట్టుకుని లాగి సోఫాలో కూర్చోబెట్టి తను కూడా పక్కన కూర్చుని. ‘‘తనెవరో నీకు తెలుసుగా!?’’ అన్నాడు. ‘‘మీ... మీ...’’ అంటూ గుటకలు మింగిది తరువాత ఏ పదం వాడాలో అర్ధం కాక. పకపకా నవ్విన ప్రిన్స్, ‘‘తను నా గార్ల్ ఫ్రెండ్... పేరు శిల్ప... నువ్వు అనుకున్నట్టే ఊరుకని చెప్పి వచ్చి ఇక్కడ సెట్ అయ్యాను... కానీ అనుకోకుండా నాకో ఇంపార్టెంట్ పని పడింది... నేను రావడానికి లేట్ నైట్ అవుతుంది. తన ఒక్కదాన్నే ఉండమంటే ఉండనంది... అందుకనే నిన్ను పిలిచా... నేను వచ్చే దాకా తనకు తోడుగా ఉండటానికి, రేపు సాయంత్రం ఇద్దరం కలిసి ఇంటికి వెళ్లిపోదాం... తను కూడా రేపు వెళ్ళిపోతుంది సరేనా!’’ అంటూ విషయం మొత్తం చెప్పాడు. సరేనని తలాడించింది... ప్రిన్స్ లేచి శిల్పకు గాఢంగా ఓ ముద్దిచ్చి... సారీ బేబీ, మాట తప్పడం తప్ప వేరే దారిలేకుండాపోయింది... ఈ రోజు నైట్ వచ్చేస్తా... బై అంటూ వెళ్ళిపోయాడు...
సుమతి శిల్పనే చూస్తూ వుంది... ఫోటోలో తను చూసిన అమ్మాయికి తనకి కొంచెం తేడా వుంది... సుమతిని గమనించిన శిల్ప... ‘‘హే... ఏంటలా చూస్తున్నావ్?’’ అంది. ‘‘అదీ... అదీ.. మీరు ఫోటోలు ఇంకా అందంగా ఉన్నారండీ’’ అనేసి తలకొట్టుకుంది అనుకోకుండా వాగేసి సుమతి. ఆ మాలకు నవ్విన శిల్ప ‘‘నిజంగానే నీ నోటికి ఫిల్టర్ లేదే... అంటూ... దా... కూర్చో కబుర్లు చెప్పుకుందాం...’’ అంటూ సుమతికి దగ్గరగా కూర్చుంది. ‘‘ఫోటోల్లో, టీవీల్లో మ్యాకప్ వేసుకుంటాను కాబట్టి ఇంకా అందంగా కనబడతాను... ఆ మ్యాకప్ ల వల్లే నా మొహం చూడు ఎలా తయారైందో... మచ్చలు, బొక్కలు పడిపోయి...’’ అంది శిల్ప. ‘‘ఏంకాదు... మీరు ఇలాకూడా అందంగానే ఉన్నారు... కాకపోతే మీరు ఫోటోలలో ఇంకా సన్నగా ఉన్నారు’’ అంది సుమతి. ‘‘అదా... కంప్యూటర్ మ్యాజిక్ మోడలింగ్ లో అది సహజం...’’ అంది శిల్ప. అలా ఇద్దరూ కొంచెం సేపు శిల్ప, తన సీరియల్స్, సినిమాలలో చిన్న, చిన్న క్యారెక్టర్లు వాటి గురించి మాట్లాడుకుంటూ చాలా సేపు కాలం గడిపేశారు. ఇంతలో మధ్యాహ్నం కావడంతో సుమతి ‘‘చెప్పండి అమ్మగారు మీకు ఏంకావాలి? నేను వంటం చేస్తా... కిచెన్ ఎక్కడ?’’ అంది. ‘‘ఏం... అవసరం లేదు... నువ్వు మెయిన్ గేట్ దగ్గరకు వెళ్ళి పక్కనే ఓ చిన్న డోర్ ఉంటుది, అది తెరూ... అక్కడ ఫుడ్ వుంటుంది తెచ్చేయ్ తినేద్దాం...’’ అంది. ‘‘వంట అవసరం లేదా...!? మరి నన్నెందుకు పిలిచారు!?’’ అంది సుమతి. ‘‘నాకు తోడుగా... ఈ మొత్తం కాంపౌడ్ లో ఎవ్వరూ ఉండరు... ఇది తన సీక్రెట్ ప్లేస్ లలో ఒకటి’’ అంది శిల్ప. ‘‘అవునా...! మరి ఇక్కడ రెండు రోజుల నుంచీ మీకు తిండి? ఇక్కడ పనివాళ్లెవరూ ఉండరా? మరి అంతా నీట్ గా ఉంది?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఇక్కడ మామూలుగా ఓ ఫ్యామిలీ ఉంటారు... వాళ్ళు అంతా శుభ్రంగా ఉంచుతారు... కానీ ఇక్కడకు ఎవరైనా వస్తున్నారని తెలియగానే వాళ్ళు వెళ్ళిపోతారు... మళ్ళీ మనం వెళ్ళాక వస్తారు... చెప్పాగా ఇది సీక్రెట్ ప్లేస్ అని... ఇక్కడకు వచ్చిన, లేక వచ్చే వాళ్ళెవరికీ... ఈ ఇంట్లో వాళ్ళు ఎవరో తెలీదు... వాళ్ళకీ ఇక్కడకు ఎవరు వచ్చి వెళ్ళిందీ తెలీదు... ఇక్కడ ప్రిన్స్ వాళ్ళు పెద్ద, పెద్ద వాళ్లతో సీక్రెట్ మీటింగ్ లు పార్టీలు అవీ చేసుకుంటారు, ఫుడ్ ఎవరు తెస్తారో తెలీదు కానీ, టైంకి ఏం ఫుడ్ కావాలన్నా ఆ ఫుడ్ ఆ గేట్ దగ్గర బాక్స్ లో పెట్టేసి వెళ్ళిపోతారు’’ అంది శిల్ప. ‘‘అవునా!? మరి అయ్యగారు ఆయనకు దగ్గరలో ఇలాంటి బిల్డింగ్ పెట్టుకుని ఆ ఇంట్లో దిగారెందుకు?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఇది ప్రిన్స్ ది కాదు, తన ఫ్రెండ్స్ ఎవరిదో... ఇక్కడ ఓన్లీ సీక్రెట్ మీటింగ్స్ మాత్రమే జరుగుతాయ్... ఎవరూ ఇక్కడ ఎక్కువ రోజులు ఉండరు... చెప్పాగా అసరమైతే తప్ప ఎవరూ రారిక్కడికి...’’ అంది శిల్ప. ‘‘అవునా!... అయినా బయట ఫుడ్డెందుకు అమ్మగారు... చక్కగా మనకు నచ్చింది వండుకునే దానికి!’’ అంది సుమతి. పక, పకా నవ్విన శిల్ప... ఇక్కడకోచ్చంది వండుకుని తినటానికి కాదుగా.... అందుకు’’ అంది కన్నుగొడుతూ. ‘‘మరెందుకూ!? అంటూనే అర్ధమై ఆగిపోయి... సిగ్గుపడి అయితే బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నారన్నమాట!’’ అంది కొంటెగా సుమతి. ‘‘ష్... గప్ చుప్... అలాంటివి సీక్రెట్ నువ్వు ఫుడ్ తెస్తే... చెవిలో చెప్తా!’’ అంది శిల్ప హస్కీ వాయిస్ లో... సుమతి గేట్ లోకి వెళ్ళి ఫుడ్ తెచ్చి అక్కడ డైనింగ్ టేబుల్ మీద నీట్ గా సర్ధేలోగా శిల్ప స్నానం చేసి మంచి మొడ్రన్ డ్రస్ వేసుకుని కిందకు వచ్చింది... ఆ డ్రస్ లో తను చాలా అందంగా వుంది... తన ఒంపుసోంపులు వాటి కొలతలు స్ఫంష్ఠంగా కనబడేలా... తన నడకలో వయ్యారాన్ని తెలియజేసేలా... తనను అలా చూస్తూనే ఉన్న సుమతిని చూసి ‘‘ఏయ్...! ఏంటీ సైట్ కొడుతున్నావ్!?’’ అంది శిల్ప. ‘‘బలే ఉన్నారండీ... ఇప్పడు నేను ఫోటోలో చూసిన హీరోయిన్ లా సూపర్ గా ఉన్నారు’’ అంది సుమతి. ఆ మాటకు శిల్ప ఏదో ఆలోచనలో పడింది... ఏమీ మాట్లాడకుండా వచ్చి టేబుల్ మీద కూర్చుంది... సైలెంట్ గా వుండంతో... ‘‘ఏంటమ్మగారూ ఏమైనా తప్పుగా మాట్లాడానా?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఛా... ఛా... ఏంలేదు సుమతీ నువ్వు హీరోయిన్ అనే సరికి ఏదో గుర్తోచ్చింది... ఈ హీరోయిన్ అనే పదం నా జీవితంతో చాలా చెలగాటాలు ఆడింది సుమతీ... అంటూ తిన్నడం మొదలు పెట్టింది... కానీ తన కళ్ళలో ఇందాకటి దాకా ఉన్న నవ్వు, ఆనందం మాయమై కళ్ళలో తిరిగిన నీళ్ళు స్ఫష్టంగా కనబడుతున్నాయ్ సుమతి. సుమతి తెలిసీ, తెలియక అన్నా... ఆ మాట శిల్పను బాధపెట్టడం సుమతికి నచ్చలేదు. ‘‘సారీ అమ్మగారూ... నేను తెలీయక అన్నాను... మీరిలా బాధపడితే చూడలేకపోతున్నాను’’ అంది సుమతి. తన కనీళ్ళు తుడుచుకున్న శిల్ప... ‘‘ఛ... ఛ... నువ్వేం తప్పుచేయలేదు సుమతి... మనిద్దరి జీవితం ఎంచుమించు ఒకటే... దారులే వేరు’’ అంది శిల్ప. సుమతికి అర్ధం కాలేదు, కానీ ఏం మాట్లాడితే తను ఇంకా బాధపడుతుందోనని సైలెంట్ గా సుమతి కూడా తనతో పాటూ భోజనం చేసి, ఇద్దరూ మళ్ళీ సోఫాలో చూర్చున్నారు... ‘‘బోర్ కొడుతోంది సుమతీ... నీకు క్యారంబోర్డ్ వచ్చా? అక్కడ గదిలో ఉంది తే... అడుకుందాం’’ అంది శిల్ప. ‘‘నాకు రాదు... కానీ మీరు ఆడండి నేను చూస్తా’’ అంది సుమతి. క్యారెంబోర్డ్ ఒక్కరే ఎలా ఆడతారు... తే నేను నీకు నేర్పిస్తా... అంది అలా వారి ఆటల్లో, మాటల్లో మళ్ళీ శిల్ప మామూలు మూడ్ లోకి రావడంతో... సాయంత్రం దాకా సరదాగా గడిచిపోయింది... కానీ శిల్ప అన్న మాట సుమతిని తొలిచేస్తుంది... అసలే ఏదైనా వింటే దాని గురించి తెలుసుకునే దాకా ఊరకుంనే మనస్థత్వం కాదు సుమతిది... దాంతో ఉండబట్టలేక... ‘‘అమ్మగారూ!? నేనోటి అడగనా? కానీ మీకు ఇష్టం లేకపోతే చెప్పొద్దు అంది సుమతి. ‘‘సరే అడుగు’’ అంది శిల్ప. ‘‘ఇందాక మీరు మనిద్దరి జీవితం ఒకటే అన్నరెందుకు? మీకు అందం ఉంది, డబ్బుంది పైగా టీవీలో, సినిమాలో కనబడతారు? కాబట్టి మీ చుట్టూ మిమ్మల్ని గౌరవించే వాళ్ళు బోలెడు మంది ఉంటారు... నేనంటారా? నాది అనే ఊరు లేకుండా ఎక్కడ పని దొరికితే అక్కడకు పోతాను? నన్ను కనీసం మనిషిలా చూసేవాళ్ళే కరువు... మీరు ఎందుకలా అన్నారో నాకు అర్ధం కాలేదు’’ అంది సుమతి.
శిల్ప కాసేపు ఏమీ మాట్లాడలేదు... సుమతి కూడా మళ్ళీ ఏమీ అడగలేదు... కొద్దిసేపటి తరువాత శిల్ప... సరే ఇటురా నేను నీకు చెబుతాను అంది... ప్రిన్స్ నీ గురించి నాకు మొత్తం చెప్పాడు... నువ్వు నీకు ఇష్టం ఉన్నా లేకున్నా ఎంతమందితో పడుకున్నావో....! అదే విధంగా నాకు ఇష్టం ఉన్నా లేకున్నా... నేను అంత మందితో పడుకున్నా... నువ్వు నీ బ్రతుకు కోసం చేసిన పనిని, నేను ఈ హీరోయిన్ అనే స్టేటస్ కోసం చేశా... మనిద్దరి జీవితం ఎంచుమించు ఒకటే... మనిద్దరికీ ఈ శరీరమే రక్ష, ఈ శరీరమే శాపం అంది శిల్ప. సుమతికి అర్ధమైయ్యి అవ్వనట్టు అర్ధం అయ్యింది,‘‘మన చేతిలో ఏముందమ్మగారూ దేవుడు ఎవరి నుదిటిన ఏం రాస్తాడో అదే జరుగుతుంది’’ అంటూ ఫిలాసఫీ మాట్లాడింది. ‘‘లేదు సుమతీ, నేనూ అలాగే అనుకునేదాన్ని కానీ దేవుడు ఎప్పడు మనకు రెండు మార్గాలు చూపిస్తాడు. ఒకటి మంచి దారి కానీ దాంట్లో కష్టాలుంటాయ్, రెండోది చెడ్డదారి దానిలో ఈజీగా సుఖాలుంటాయ్ ఎంచుకునేది మనమే... దాని ప్రతిఫలం అనుభవించేది మనమే... ఇప్పుడు నీ జీవితమే తీసుకో... నువ్వు నీ మొగుడు అడగగానే ఒప్పుకుని ఉంటే? వాడు ఒకటి రెండు సార్లు నిన్ను వాడుకుని వాడిదారిన వాడు పోయేవాడు... నువ్వు హస్టల్ లోనే ఉండేదానికి, తరువాత ఆ హాస్టల్లో మిగిలిన వాళ్ళలాగే చదువు పూర్తి చేసుకుని, నీకూ ఏదో జాబ్ చూపించే వాళ్ళు నువ్వా జాబ్ చేసుకుని మంచి అబ్బాయిని పెళ్ళి చేసుకుని బ్రతికే దానివేమో!, కానీ నువ్వు వాడిని అడ్డగించావ్... వాడు పెళ్ళి పేరుతో నిన్ను మోసం చేసి వెళ్ళిపోయి నిన్ను రోడ్డున పడేశాడు... దానికి కారణం నీ నిర్ణయమేగా?’’ అంది శిల్ప. ‘‘మీరన్నట్టు నేను హాస్టల్లో ఉన్నా నా జీవితం బాగుపడేదని ఏముంది అమ్మగారు!? అదే హాస్టల్లో అనాధనలని వ్యభిచారానికి అమ్ముకున్న వాళ్ళు కూడా ఉన్నారు... నేను వాళ్ళలో ఒకదానినై ఈ పాటికి శరీరం పీలికై చఛ్చిపోయేదాన్నేమో? ఆ హాస్టల్లో నా స్నేహితురాలి పరిస్థతి ఈ రోజు అదే...’’ అంటూ నిట్టూర్చింది. ‘‘నువ్వు చెప్పిందీ నిజమేనేమో... కానీ నా జీవితంలో ఈ హీరోయిన్ అనే కల మాత్రం నన్ను దారి తప్పేలా చేసింది... మొదట్లో నేనూ గట్టిగా ఉండేదాన్ని కానీ నా కళ్ళముందే నాకన్నా టాలెంట్ లేని వాళ్ళు... ఎదిగిపోతుంటే చూడలేక... ఒకడితో కమిటయ్యా... అది ఒకడి నుండి ఇంకోడికి పాకీ అవకాశం ఇచ్చిన, ఇస్తానన్న ప్రతీవాడితో పడుకోవాల్సి వచ్చింది’’ అంటూ తన బాధను వెళ్ళగక్కింది. ‘‘పోనీ ఇప్పడు మానేయక పోయారా? ఇప్పడు మీరు తిని కూర్చున్నా తరనంత సంపాదించుకున్నారుగా?’’ అంది సుమతి. ‘‘లేదు సుమతీ ఈ పలుపకుబడి, ఈ ఫ్యాషన్ ఒక వ్యసనం మనం దూరంగా బ్రతకాలన్నా, బ్రతకనివ్వదు... అందుకే ఎన్నో సార్లు అనుకున్నాగానీ దూరంగా వెళ్ళలేకపోయా... అందుకే ఇప్పడు ఒక్క అవకాశం రాగానే అన్నీ వదిలేసి వెళ్ళిపోతున్నా...!’’ అంది శిల్ప. శిల్ప మాటలకు అర్ధం తెలీని సుమతి... ‘‘ఏంటమ్మగారూ... మీరు ఆత్మహత్య లాంటి పిచ్చిపనేం చేయడం లేదు కదా!?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఛ... ఛ... లేదు సుమతి... నాకంత ధైర్యంలేదు... నాకు పెళ్ళి ఫిక్సైంది... వచ్చే నెల యూరప్ లో నా పెళ్ళి... తన వయస్సు కొంచెం ఎక్కువ కానీ నేనంటే చాలా అభిమానం... తను పెళ్ళి చేసుకుంటానన్నప్పుడు తనకు నా గురించి మొత్తం చెప్పాను... తను అన్నీ ఆలోచించుకుని తనతో ఇవన్నీ వదిలేసి వచ్చేస్తే పెళ్ళి చేసుకుని సంతోషంగా చూసుకుంటానన్నాడు... ఎందుకో నాకూ నమ్మకం కుదిరింది... నా జీవితంలో నేను మొదటి సారి మంచి నిర్ణయం తీసుకున్నా ననిపించింది’’ అంది శిల్ప. ‘‘పోనీలేండమ్మగారూ... మీరు సంతోషంగా ఉండే చాలు... అని మళ్ళీ ఏదో ఆలోచన వచ్చి ఇంకో మాట అడుగుతాను... ఏమీ అనుకోకండి, మరి ఇదేంటీ? మీరిలా అయ్యగారితో?’’ అంది సుమతి. శిల్ప ఓ చిరునవ్వు నవ్వి... ‘‘నీకు తెలీదు సుమతీ... ప్రిన్స్ లాంటి అబ్బాయిలు అరుదుగా పుడతారు... నా జీవితంలో వీడు కొన్ని సంవత్సరాల ముందు నాకు పరిచయం అయ్యుంటే నా జీవితమే వేరేలా ఉండేది... వీడికి అమ్మాయిలంటే మోజు ఉండదు... చాలా ప్రేమగా చూసుకుంటాడు... ఓ అమ్మాయి ఒళ్ళు కనబడేలా డ్రస్ వేసుకుంటేనే తప్పపట్టే ఈ సమాజంలో నీ సంతోషం కోసం ఏమైనా చెయ్యమని ఎంకరేజ్ చేస్తాడు, నీకో విషయం తెలుసా... వీడు సాధారణంగా ఏ అమ్మాయిని నమ్మడు! వాడి జీవితంలో ఎదురైనా చాలా మంది అమ్మాయిల వల్ల వాడలా తయారయ్యడు... కానీ నమ్మితే... వాడి చూపించే ప్రేమ మనకి ఇంకెవ్వరూ చూపించరు... అలా వాడి ప్రేమని తిరిగి వాడికెలా చూపించాలో తెలీక వాడిని కన్వన్స్ చేసి వాడితో పడుకున్నా... అప్పటి నుండీ ఇలా నా జీవితంలో ఏదైనా పెద్ద మంచి జరిగినా, చెడు జరిగినా వాడితో టైంగడిపి నేనూ సంతోష పడతా... పైగా ఆడదాన్ని నలిపి, కొరికి షాడిజాంతో సెక్స్ చేసి గర్వపడే మగాళ్ళ మద్య వీడి దగ్గర దొరికే సుఖం వేరు...’’ అంది శిల్ప. ఇవ్వన్నీ శ్రధ్ధగా విన్న సుమతి... చివరి మాటకు సిగ్గుపడి... అయితే అబ్బాయిగారి దగ్గర బాగా ఎంజాయ్ చేస్తారన్నమాట అంది కన్నుగొడుతూ’’ సుమతి. ‘‘బా....గా.... వాడు ఆడదాని శరీరం మీద పీహెడ్చీ చేసుంటాడు... ఆడది మగాడి దగ్గర ఎలా సుఖపడుతుందో... ఎన్ని రకాలుగా సుఖపడుతుందో... అలా సుఖపెడతాడు...’’ అంది శిల్ప. సుమతి ఏమీ మాట్లాడలేదు శిల్ప చెప్పిన విధానానికి సుమతిలో కూడా ఏదో కోరిక పుట్టింది. ‘‘దేనికైనా అదృష్టం ఉండాలి అమ్మగారూ.... అలా సుఖపడటానికైనా!’’ అంది నిట్టూరుస్తూ... ‘‘అందుకే మళ్ళీ వెళ్ళిపోతే ఇలాంటి అవకాశం దొరకదు... అందుకే వీడితో ఈమూడు రోజులు ఎంజాయ్ చేసి వెళ్ళిపోతున్నా....’’ అంది శిల్ప. ‘‘అదేంటమ్మగారూ... మరి పెళ్ళికి పిలవరా!?’’ అంది సుమతి. ‘‘లేదు సుమతి, నా అన్నవాళ్ళెవరినీ నేను పెళ్ళికి పిలవడం లేదు... అతనితో పెళ్లి రోజుతో నా గడచిన జీవితానికి, దానిలోని వ్యక్తులకు టాటా చెప్పేయాలనుకుంటున్నా... అందుకే నేను అన్నీ విడిచి వెళ్ళాలనుకుంటున్నా, నా డియర్ బేబీ ప్రిన్స్ తో సహా... నా ఈ జీవితంలో చివరి మజిలీ నా ఫేవరెట్ ప్రిన్స్ తో గడపాలని వచ్చా...’’ అంది శిల్ప... ఇలా వీళ్ళా కబుర్ల కాలక్షేపంలో చీకటి పడడం వీళ్ళు భోజనం చేసి వాళ్ళ, వాళ్ళ జీవితాల్లో జరిగిన సంఘటనలు షేర్ చేసుకుంటుండగానే ప్రిన్స్ రావడం అన్నీ జరిగిపోయాయి.
ప్రిన్స్ రాగానే రూమ్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు... శిల్ప కూడా సుమతిని కింద బెడ్ రూమ్ లో పడుకోమని తను కూడా ప్రిన్స్ వెనకాలే వెళ్ళిపోయింది. కింద ఏసీ ఏసుకుని మెత్తటి మంచం మీద పడుకుందే కానీ సుమతికి మనస్సు మనస్సులో లేదు. శిల్ప తనకు ప్రిన్స్ కి మద్య జరిగిన కొన్ని శృంగార సంఘటనలు చెప్పి సుమతిలో ప్రిన్స్ తో కలవాలనే కోరికకు మరింత ఆద్యం పోసింది... కానీ ఎలా? ప్రిన్స్ తనతో మళ్ళీ ఇలాంటివి జరగకూడదని, ఆ టాపిక్ తేవొద్దని చెప్పాడు... అందుకనేగా సుమతి దూరంగా వుంటోంది. కానీ సుమతి ఉండబట్టలేక... వాళ్ళ గది తలుపు దగ్గరకి వెళ్ళి వాళ్ళ శృంగార కామకేళీ విలాపంలో వస్తున్న శబ్ధాలకు విజువల్స్ ఊహించుకుంటూ తన సళ్ళను, పూకును నలుపుకుంటూ కొద్దిసేపు గడిపి వాళ్ళ కొంచెం విరామం ఇవ్వగానే పిల్లిలా వచ్చి కింద గదిలో పడుకుంది. తెల్లవారింది... సుమతి లేచి గేట్ లోనుండి టిఫిన్ తెచ్చి వడ్డించి వాళ్ళ కోసం ఎదురు చూడడం మొదలుపెట్టింది... 11 దాటినా వాళ్ళు రాకపోయేసరికి... అసలు ఉన్నారా? నన్నొక దాన్నే వదిలేసి వెళ్ళిపోయారా అనే అనుమానం బలపడడంతో... మెల్లగా లేచి వెళ్ళి తలుపు కొట్టింది. ప్రిన్స్ వచ్చి తలుపుతీసి నిద్రకళ్ళు తుడుచుకుంటూ... ‘‘గుడ్ మార్నింగ్ సుమతి!’’ అన్నాడు. (ఒంటి మీద టవల్ తప్ప మరేంలేదు.) ప్రిన్స్ ని అలా చూసి సుమతి సిగ్గుపడుతూ ‘‘మీకు ఆటల్లో పడి తెలీలేదు కానీ టైం 11 అవుతోంది... ఆకలేస్తోంది అయ్యగారు రండి టిఫిన్ తిందాం’’ అంది. ‘‘అయ్యే నువ్విప్పటిదాకా తినలేదా...? మాకు ఇంకొంచెం టైంపడుతుంది... తనింకా పడుకుంది... నువ్వు తినేయ్ మేము తరువాత వస్తాం అన్నాడు. ‘‘సరేనని సుమతి కిందకి వెళ్ళి టిఫిన్ చేస్తూ ఆలోచనలో పడింది... రాత్రంతా చేసుకున్నారనుకుంటా... అయ్యగారి మొహంలో నీరసం స్ఫష్టంగా కనబడుతోంది... రాత్రి తనువిన్న విలాపాలు, గుర్తొచ్చి ఆ ఆలోచనతోనే తన పువ్వులో మళ్ళీ అలజడి మొదలైంది... ఇంకా రాలేదేంటీ... కొంపదీసి మళ్ళీ చేసుకుంటున్నారా? ఆ ఆలోచన రాగానే మెల్లగా పిల్లిలా చప్పుడు చేయకుండా పైన వారి గదికి వెళ్ళింది... డోర్ లాక్ చేసి లేదు... కొంచెం తెరిచే ఉంది. మెల్లగా డోర్ దగ్గరకు వెళ్ళింది... లోపల నుండి శిల్ప తన్మయత్వంలో... మూలుగుతూ.... అరుస్తున్న అరుపులు వినబడుతున్నాయ్... మెల్లగా తలుపు ఇంకొంచెం తోసి వాళ్ళను చూసింది... శిల్ప, ప్రిన్స్ మీద కూర్చుని పైకీ, కిందకీ ఊగుతోంది... తన మోహంలో ఏదో తెలియని తన్మయత్వం, ఆనందం స్ఫష్టంగా కనబడుతోంది... తను బాగా ఎంజాయ్ చేస్తోందని అర్ధమైంది సుమతికి... మెల్లగా అలాగే తలుపు చాటున ఉండి చూడడం మొదలుపెట్టింది... కొద్ది సేపటికి శిల్ప మరింత వేగంగా ఊగుతూ.... బేబీ ఐయామ్ కమింగ్... ఐయామ్ కమింగ్ ... అంటూ ఆ.... అని అరుస్తూ... ఆర్గాజంతో ఒళ్ళంతా వణుకిపోతూ ఆ..... ఆ..... అంటూ ప్రిన్స్ మీద పడిపోయింది... ఊగడం ఆపేసింది కానీ శిల్ప ఇంకా వణుకుతూనే ఉంది... అలా వణికిపోతున్నా తన మోహంలో నోప్పో, బాధో లేదు ఏదో సాధించినట్టు... తృప్తితో.... ఊ.... దటవస్ స్రాంగ్ అంటూ ప్రిన్స్ ని ముద్దులతో ముంచెత్తింది. సుమతికి ఇదంతా కొత్తగా, వింతగా అనిపించింది.... అసలు ఆమెకి ఏమైందీ... ఆ రేంజ్ లో ఎందుకు అలా వణికిపోయింది.... పైగా తరువాత మళ్ళీ అయ్యగారికి ముద్దులెందుకు ఇచ్చింది? ఇలా ఆలోచనలో పడిన సుమతి ఒక్కసారి తలెత్తి చూసే సరికి శిల్ప తననే చూస్తోంది... అని గమనించి ఒక్కసారి గుండె ఝళ్ళుమంది... కానీ శిల్ప ఓ చిరునవ్వు నవ్వి, కన్నుకొట్టింది.... సుమతి ‘‘ష్... అంటూ తన మూతి మీద వేలు వేసి తనక్కడ ఉన్న విషయం చెప్పొద్దని సైగ చేసింది... దానికి శిల్ప మరోసారి కన్నుగొట్టింది... దానికి ప్రిన్స్ వెనక్కి తల తిప్పి చూడబోతోంటే... శిల్ప ప్రిన్స్ పెదాలు అందుకొని ఆపేసింది... సుమతి కూడా సైలెంట్గా గోడ చాటున దాక్కుంది... శిల్ప ‘‘బేబీ.... థ్యాంక్యూ... ఐ యామ్ డన్... అంది. ‘‘నాట్ ఫేర్.... యూ హ్యాడ్ యువర్స్... ఐ యామ్ నాట్ డన్ మైన్... సో నో బ్రేక్ టైం అని శిల్పని తిరగేసి తన మీద దాడి మొదలుపెట్టాడు... మరో పది, పదిహేను నిమిషాల తరువాత లోపలనుండి వస్తున్న శిల్ప మూలుగుల శబ్ధాలతో మళ్ళీ వాళ్ళ కామకేళీ చూడాలని మెల్లగా డోర్ చాటుగా చూడడం మొదలు పెట్టింది. ప్రిన్స్, శిల్పని బొమ్మలా మడతపెట్టి తన మీద నిలబడి... గుంతలో పలుగు పోట్లేస్తున్నట్టు... నిలువుగా శిల్ప పూకులోకి వేగంగా తోసి దెంగుతున్నాడు... శిల్ప తల మాత్రమే మంచంపై అనుకుంని వుంది... తన కాళ్ళు తన మొహం మీద ఉన్నాయి... శరీరాన్ని బంతిలా ముడుచుకునుంది... దాని మీద ప్రిన్స్ ఎక్కి ఓ రేంజ్ లో పోటేస్తున్నాడు.... అలా చూస్తుండగానే... మళ్ళీ శిల్ప.... ఐ యామ్ కమింగ్ ఎగేన్.... అంటూ గట్టిగా మంచంపై దుప్పటిని నలిపేస్తూ.... ఆ.... ఆ.... అంటూ అరుస్తోంది.... తన అరుపులను కూడా పట్టించుకోకుండా.... ప్రిన్స్ ఇంకా వేగంగా దెంగుతున్నాడు.... ప్రిన్స్, శిల్ప ఒకేసారి క్లైమాక్స్ కి చేరడంతో ప్రిన్స్ ఆ.... ఆ... అంటూ రంకెలేస్తూ గట్టిగా ఒకటి రెండు దెబ్బలేసి శిల్ప పూకులో కార్చేసి భయటకు తీయగానే అప్పటిదాకా తన పెదాల మద్యన ధాచిన అరుపుని బయటకు వదులుగా....మైగాడ్ అంటూ... మెలికలు తిరుగుతూ తన పూకుని చేతిలోకి తీసుకుని పొర్లుతూ... ఇందాకటిలాగానే కాళ్ళు చేతులు వణికిపోతూ....మంచంపై కొట్టుకుంటూ... తన చేతితో తన పూకులో గొల్లిని నలుపుకుంటూ.... ‘‘ఫక్.... ఫక్....’’ అంటూ అరుస్తూ.... పిచికారీ చేసినట్టు తన పూకులోంచి ద్రావాలని వదిలింది.... వెంటనే అంతసేపూ... కొట్టకున్న శిల్ప షడన్ గా ప్రశాంతంగా పడుకుని ఏదో ఆనందంలో కనబడే సరికి.... సుమతిలో మళ్ళీ పలు అనుమానాలు మొదలైయ్యాయి.... అసలు ఏం జరుగుతోంది.... అయ్యగారు దెంగుతుంటే... అప్పటి దాకాక అరిచి, వణికిపోయి వెంటనే మళ్ళీ ఏమీ జరగనట్టు ఆనందం గా కనబడుతుంది... అమ్మో అబ్బాయిగారు రాక్షసులు చుచ్చు కారాలే దెంగుతున్నాడు... వామ్మో వాళ్ళు ఇద్దరికీ అయిపోయింది వాళ్ళు బయటకు వస్తారని గమనించి... సైలెంట్ గా అక్కడ నుండి తప్పుకుంది.
ఓ రెండు నిమిషాల తరువాత ప్రిన్స్... సుమతీ... కొంచెం శిల్పకి ఏదో హెల్ప్ చేయాలంట ఒకసారి రా... అని తను డ్రస్ చేసుకుని కిందకి వచ్చి టిఫిన్ చేయడం మొదలుపెట్టాడు... సుమతి లోపలకి వెళ్ళగానే శిల్ప తనని బూత్రమ్లో స్నానం చేస్తూ... సుమతి తలంటు కోడానికి హెల్ప చేయమంది... సుమతి శిల్పకి హెల్ప్ చేస్తూ ‘‘అబ్బాయి గారినే చేయమంటే చేసేవారుగా? అంది... ‘‘చేస్తాడు... చేస్తాడు... దానితో పాటూ ఇంకొన్ని పనులు కూడా చేస్తాడు... అప్పడు టిఫిన్ తినడానికి ఇంకో గంటో, గంటన్నరో పట్టుద్ది...’’ అంది శిల్ప. ‘‘మీరు హ్యాపీనేగా’’ అంది సుమతి నవ్వుతూ. ‘‘రాత్రంతా ఎంజాయ్ చేశారుగా... సరిపోలేదని పొద్దున్నే మొదలుపెట్టారు...! ఇంకొంచెం సేపు ఎంజాయ్ చేసేవారు అంతేగా...!’’ అంది సుమతి. ‘‘వాడు ఎప్పుడూ మూడ్ లోనే ఉంటాడు...ఇప్పటికే నా బూబ్స్ చూడు ఎలా కందిపోయాయో.... వాడి దెబ్బలకి... నాకు మాత్రం రెస్ట్ వద్దా?’’ అంది శిల్ప. అప్పుడే సుమతికి ఇందాకటి సీన్ గుర్తోచ్చి ‘‘అవునమ్మగారూ ఇందాక మీకేమైంది... ఎందుకలా వణికిపోయారు?’’ అంది. శిల్పకి అర్ధం కాక ‘‘నాకేమైందీ?’’ అంది. సుమతి మరింత విపులంగా ఇందాక తను చూసిన సీన్ వివరించింది. శిల్ప నవ్వుతూ.... ‘‘ఓ అదా... అది ఆర్గాజం... అబ్బాలకి ఎలా అయితే కారుతుందో అలాగే మనకీ జరుగుతుంది... ’’ అంది. అవునా.... మరి నాకెప్పుడూ అవ్వలేదు?’’ అంది సుమతి. ‘‘నాకూ అందరితో అవ్వదు... చాలా కొంత మందితో అవుతుంది... కానీ వీడు మాత్రం అందరికన్నా ఎక్కువ సార్లు నాకు ఆర్గాజం తెప్పిస్తాడు, చెప్పాగా వీడు ఆడదాని సుఖపెట్టడంలో ఫిహెడ్చీ చేసుంటాడని...’’ అంది శిల్ప. ‘‘అవును... సుమతీ నీకెప్పుడూ అలా అవ్వలేదా...?’’ అంది శిల్ప. ‘‘లేదమ్మగారూ మీరలా మెలికలు తిరిగిపోతుంటే.... ఏదో అయిపోతోందని నాకు కంగారు వేసింది.... కొన్ని సెకన్లలోనే మళ్ళీ మీరు నవ్వుతున్నారు... నాకు అర్ధం కాలేదు... అందుకే అడిగా!’’ అంది సుమతి. ఆర్గాజం చెబితే అర్ధమైయ్యేది కాదు సుమతీ... అనుభవంలోనే తెలుస్తుంది... అందరికీ ఒకేలా అవ్వదు కూడా... ప్రిన్స్ కి ఇంకో గార్ల్ ఫ్రెండ్ ఉంది చూడు అదొకసారి తట్టుకోలేక... ప్రిన్స్ ని గాట్లు పడేలా కొరికేసింది... తెలుసా? అంది శిల్ప. ‘‘నొప్పిగా ఉంటుందా? మంటగా ఉంటుందా? అసలు ఎందుకలా వణికిపోయారు?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఊ... అని ఒకనిమిషం ఆలోచించి... మనం బాగా ఎంజాయ్ చేసినప్పుడు మనకే తెలీకుండా... మన పొత్తికడుపులోంచి ఏదో చిన్న వణుకు ష్టార్టయి.. మన కాళ్ళు, నడుము, వెనుపూస దాకా ఒళ్ళు జలదరిస్తే ఎలా వణుకుతుంది అలా వణుకు వస్తుంది... దానితో పాటూ ఒక్కోసారి చిచ్చులాగా ఫోర్స్ గా బయటకు లిక్విడ్ వస్తుంది... తరువాత కొంత సేపటికి ఒళ్ళంతా ఏదో మేఘంలో పడుకున్నట్టు ఫ్రీ అయిపోయి హాయిగా ఉంటుంది.... అంటూ.... చెప్పాగా సుమతి అనుభవంలో తెలుసుకుంటే తప్ప దానిలో ఆనందం అర్ధం కాదు... అంత ఆశగా ఉంటే... ప్రిన్స్ ని అడుగు... రుచి చూపిస్తాడు... అంది శిల్ప. ‘‘నాకంత అదృష్టం లేదులేండి.... మొన్నొకసారి ఆయన మడ్డ చూసి ఆశపడి చీకానంతే... మళ్ళీ మన మద్య ఇలాంటి సందర్భం రాకూడదని వార్నింగ్ ఇచ్చారు....’’ అంది సుమతి గట్టిగా నిట్టూరుస్తూ.... ‘‘పిచ్చి సుమతి... వాడు అలాగే అంటాడు... నీకు చెప్పానుగా వాడు సాధారణంగా ఎవరినీ నమ్మడని... నువ్వంటే వాడికి మంచి అభిప్రాయం ఉంది... మెల్లగా అవకాశం చూసి అడుగు... మళ్ళీ కాదన్నాడనుకో... మళ్ళీ కొన్నాళ్ళాగి అడుగు... ఏదో రోజు వాడే ఒప్పకుంటాడు... నేనలాగే ఒప్పించా...’’ అంది శిల్ప... సుమతిలో ఏదో ఆశపుట్టింది. పోనీ నా కోసం మీరు అడగొచ్చుకదా!? అంది సుమతి. ‘‘వద్దు... దాని వల్ల ఇద్దరి విలువ పోతుంది.... నేనేమైనా మేల్ ప్రాస్టిట్యూటా అని తిరగబడ్డాడనుకో...!, మెల్లగా నువ్వే ట్రై చేసుకో... వాడి మాటలను బట్టి నీ మీద నమ్మకం ఉంది కాబట్టి కాదనడనే అనుకుంటున్నా’’ అంది శిల్ప. ఈ లోగా ‘‘ఓయ్ బాత్రూమ్ లో కూడా మీటింగ్ పెట్టారా? మీ అమ్మాయిలున్నారే... టైం దొరికితే చాలు... ఎన్ని గంటలైనా మాట్లాడుకుంటారు...’’ అన్నాడు ప్రిన్స్ గుమ్మం దగ్గరనుండే. ‘‘మేము గంటలు, గంటలు మాట్లాడు కుంటామంతే... నువ్వైతే.... గంటలు, గంటలు కుమ్మి, కుమ్మి పెడతావ్’’ అంది అంతే గట్టిగా శిల్ప. సుమతి సిగ్గుతో తల దించుకోని ప్రిన్స్ మొహం కూడా చూడకుండా నవ్వుకుంటూ పారిపోయింది బయటకు వచ్చి... తన వెనకే టవల్ కట్టుకుని వచ్చిన శిల్ప... ప్రిన్స్ ని చూసి కన్నుకొట్టింది... మళ్ళీ ప్రిన్స్ తనను గట్టిగా హత్తుకొని బెడ్ మీదకు తోశాడు... మళ్ళీ ముద్దుల వర్షం మొదలుపెట్టాడు ప్రిన్స్, బొజ్జనిండా వేశావు... మళ్ళీ ఓపికోచ్చింది... మరి నాకు వద్దా? అంది శిల్ప... ముందు నా ఆకలి... తరువాత నీ ఆకలి... అన్నాడు ప్రిన్స్. నీ ఆకలి అంత తొందరగా తీరేది కాదు కానీ... ముందు వదులు... అసలే టైం లేదు అంది శిల్ప. ఏమనుకుందో ఏమో సుమతి ఓ నిమిషం వెయిట్ చేసి టిఫిన్ ప్లేట్ లో పెట్టుకుని వచ్చి... తలుపు కొట్టింది. ప్రిన్స్ లేచి వెళ్ళి టిపిన్ తీసుకుని ఇక్కడకు తెచ్చావెందుకు? అన్నాడు. ‘‘మీరెలాగూ కిందకి రారుగానీ... కొంచెం తింటే ఓపికొస్తది... అందుకే తినేసి మీ పాట్లు మీరు పడండి అంది అంతే సిగ్గుపడుతూ నేల చూసుకుంటూ... పక పకా నవ్విన ప్రిన్స్... ఇదిగో నీకు సుమతి ఎనర్జీ తీసుకొచ్చింది... అన్నాడు ప్రిన్స్... నాకింక ఓపిక లేదు బాబు... పైగా ఇంకో రెండు గంటల్లో నా ఫ్లైట్... తినేసి బయలుదేరుతా... అంది శిల్ప. రెండు గంటలుందిగా... నీకు వెళ్ళడానికి గంటే పడుతుంది అన్నాడు ప్రిన్స్... ‘‘అంతలేదు... నీలాగా నేను, ఫ్యాంటూ షర్ట్ వేసుకుని బయలదేరలేనుగా... నేను రెడీ అవ్వటానికి టైం పడుతుందిగా!!?’’ అంది శిల్ప... ‘‘సరే దా... నీకు నేను తినిపిస్తా... మళ్ళీ ఎప్పటికి చూస్తానో నిన్ను అంటూ ప్రిన్స్ తన ముందు కూర్చుని టిఫిన్ తినిపించడం మొదలుపెట్టాడు... ‘‘దాంతో... ప్రిన్స్ బుగ్గమీద ముద్దు పెడుతూ... నేను దూరంగా ఉన్నా నువ్వు చూపించే ఈ ప్రేమ నా నుంచి దూరం కాలేదురా...’’ అంది. ఎమోషనల్ అయిన శిల్పను మూడ్ మార్చేందుకు... ‘‘పోనీ నన్ను పెళ్ళి చేసుకుంటావా?’’ అన్నాడు. సుమతికి ఓ రేంజ్ లో షాక్ కొట్టింది... కొంపదీసి ఓకే అంటుదా అని అక్కడే గొడ చాటున నిలబడి వింటోంది. ‘‘నోరు ముయ్యి.... నీకు ఎలాంటి కోరికుందో నాకు తెలీదా...? నీ జీవితంలో నువ్వు కోరుకున్నట్టే నీకోసం, కేవలం నీకోసం బ్రతికే అమ్మాయి వస్తుంది దాన్ని పెళ్ళి చేసుకో... ఇలా అందిరికీ పెళ్ళి చేసుకోమని ఆశలు పెట్టకు... నీకు కూడా ఆడపిల్లలే పుడతారు’’ అంది శిల్ప. ‘‘పుట్టనీ... పుడితే, గిడితే నాకు మా అమ్మే పుడుతుంది అన్నాడు ప్రిన్స్... వారి మాటలను ఇంక వినాలనిపించలేదు సుమతికి... తనకు కూడా తెలీకుండానే వారి మద్య ప్రేమకు కళ్ళనీళ్ళు తిరిగాయి... నిజంగానే స్వచ్ఛమైన ప్రేమ ఇలా ఉంటుందేమో అనిపించింది తనకు... శరీరాల కోరిక వేరు, మనస్సుల్లో ప్రేమ వేరు అనుకుంటూ కిందకి వెళ్ళి దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తూ కూర్చుంది.
కొద్దిసేపటికి ఇద్దరూ కిందకు వచ్చారు... శిల్ప, సుమతిని పక్కకు పిలిచి ‘‘తనని జాగ్రత్తగా చూసుకో... తన దగ్గరకు వచ్చేవాళ్ళందరూ మంచి ఉద్దేశ్యంతో రారు... ఓ కంట కనిపెట్టుకుని ఉండు, ఇది దానికి లంచం అనుకో... లేక నీకు జీతమనుకో...’’ అని తన మెడలోని ఓ గొల్డ్ చెయిన్ తీసి సుమతి మెడలో వేసింది... సుమతిని అంత ప్రేమగా పలకరించే సరికి సుమతికి ఏడుపొచ్చేసి శిల్పని కౌగలించుకుంది... ‘‘అబ్బో... ఒక్కరోజులోనే ఇద్దరూ మంచి ఫ్రెండ్స్ అయిపోయారే....! ఏమైనా సుమతిలో ఏదో మ్యాజిక్ ఉంది, అందరికీ ఇట్టే నచ్చేస్తుంది...’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. శిల్ప ‘‘మేము ఫ్రెండ్స్ కాదు సిస్టర్స్’’ అంది. ‘‘వాహ్ సూపర్’’ అన్నాడు. ఈ లోగా కారొచ్చింది... శిల్ప కన్నీటితో ఇద్దరికీ వీడ్కోలు చెప్పి కారెక్కింది... సుమతి ఏడుస్తూనే ఉంది.... శిల్ప వెళ్ళిపోయిన కొద్ది సేపటికి ప్రిన్స్, సుమతి కూడా ఇంటికి బయల్దేరారు.
నోట్: నెక్ట్ ఎపిసోడ్ బుధవారంలోపూ పెడతాను.
ఈ కథ కేవలం కల్పితం మరియు నా మొదటి ప్రయత్నం.
ఇక్కడి రచనలు చదివి వాటినుండి ఇన్సిపిరేషన్ పొంది ఈ కథ రాయడానికి సిద్ధపడ్డాను.
తప్పులు ఉంటే క్షమిస్తారని ఆశిస్తూ...
అభిమానిస్తున్న పాఠకమహాశయులకు నా కృతజ్ఞతలు...
ఫార్ట్- 26
ప్రిన్స్ చెప్పినట్టుగానే సుమతి పనులన్నీ పూర్తిచేసుకుని, ఉమాదేవికి విషయం చెప్పి కారు రాగానే ఎక్కి బయలుదేరింది. ఓ రెండు గంటల జర్నీ తరువాత ఓ పెద్ద ఫార్మ్ హౌస్ ముందు కారాగింది... పెద్ద ప్రహరీ గోడ... చుట్టూ ఖాళీ స్థలం మద్యలో పెద్ధ భవంతి లాంటి బిల్డింగ్ ఆ వాతారవణం చూస్తేనే సుమతికి రంగారావు ఫార్మ్ హౌస్ గుర్తోచ్చి గుండెల్లో దడ మొదలైంది... భయం, భయంగా... బెదురు, బెదురుగా సుమతి వెళ్ళి మెయిన్ డోర్ బెల్ కొట్టింది... డోరు తీసిన అమ్మాయి ‘‘హాయ్ సుమతీ...! రా లోపలకి’’ అంది. ‘‘ఎవరీ అమ్మాయి? ఎక్కడో చూశానే!? అయినా అయ్యగారు ఇక్కడికి రమ్మన్నారు, ఇక్కడేమో అమ్మాయి వుంది!? వంద ప్రశ్నలు తలెత్తాయి సుమతి. ఈ సందేహాలతో సుమతి గుండె మరింత వేగంగా కొట్టుకుంటోంది. హల్లోకి వెళ్ళగానే ఆ అమ్మాయి ‘‘దా... సుమతీ కూర్చో...’’ తనుకూడా సోఫాలో కూర్చుంటూ అంది. సుమతికి ఆ అమ్మాయిని చూసిన గుర్తుంది కానీ, ఎక్కడ చూసిందో గుర్తరావడం లేదు... చాలా పరిచయం ఉన్నట్టు సుమతీ అని పిలుస్తోంది... అలా ఆలోచిస్తూ నిల్చుంది... ఈ లోగా మెట్టు దిగుతూ వస్తున్న ప్రిన్స్... ‘‘హాయ్ సుమతీ’’ అన్నాడు. అప్పడు గుర్తోంచింది సుమతికి... ఈ అమ్మాయి ప్రిన్స్ గార్లఫ్రెండ్స్ లో ఒక అమ్మాయి... టీ.వీ.లో యాక్టర్ ఏదో అన్నారు... ఆ అమ్మాయి. ఓ... అయితే అబ్బాయి గారు ఊరు వెళ్తాన్నానని చెప్పి రెండు రోజుల నుంచీ ఇక్కడ దీనితో కులుకుతున్నారా!... హమ్మయ్య ఇందాకటి నుండీ తనలో తెలీయకుండా ఏర్పడిన భయం ఒక్కసారిగా ఎవరో తీసేసినట్టు పోయింది. ప్రిన్స్ వచ్చి సుమతి చెయ్యిపట్టుకుని లాగి సోఫాలో కూర్చోబెట్టి తను కూడా పక్కన కూర్చుని. ‘‘తనెవరో నీకు తెలుసుగా!?’’ అన్నాడు. ‘‘మీ... మీ...’’ అంటూ గుటకలు మింగిది తరువాత ఏ పదం వాడాలో అర్ధం కాక. పకపకా నవ్విన ప్రిన్స్, ‘‘తను నా గార్ల్ ఫ్రెండ్... పేరు శిల్ప... నువ్వు అనుకున్నట్టే ఊరుకని చెప్పి వచ్చి ఇక్కడ సెట్ అయ్యాను... కానీ అనుకోకుండా నాకో ఇంపార్టెంట్ పని పడింది... నేను రావడానికి లేట్ నైట్ అవుతుంది. తన ఒక్కదాన్నే ఉండమంటే ఉండనంది... అందుకనే నిన్ను పిలిచా... నేను వచ్చే దాకా తనకు తోడుగా ఉండటానికి, రేపు సాయంత్రం ఇద్దరం కలిసి ఇంటికి వెళ్లిపోదాం... తను కూడా రేపు వెళ్ళిపోతుంది సరేనా!’’ అంటూ విషయం మొత్తం చెప్పాడు. సరేనని తలాడించింది... ప్రిన్స్ లేచి శిల్పకు గాఢంగా ఓ ముద్దిచ్చి... సారీ బేబీ, మాట తప్పడం తప్ప వేరే దారిలేకుండాపోయింది... ఈ రోజు నైట్ వచ్చేస్తా... బై అంటూ వెళ్ళిపోయాడు...
సుమతి శిల్పనే చూస్తూ వుంది... ఫోటోలో తను చూసిన అమ్మాయికి తనకి కొంచెం తేడా వుంది... సుమతిని గమనించిన శిల్ప... ‘‘హే... ఏంటలా చూస్తున్నావ్?’’ అంది. ‘‘అదీ... అదీ.. మీరు ఫోటోలు ఇంకా అందంగా ఉన్నారండీ’’ అనేసి తలకొట్టుకుంది అనుకోకుండా వాగేసి సుమతి. ఆ మాలకు నవ్విన శిల్ప ‘‘నిజంగానే నీ నోటికి ఫిల్టర్ లేదే... అంటూ... దా... కూర్చో కబుర్లు చెప్పుకుందాం...’’ అంటూ సుమతికి దగ్గరగా కూర్చుంది. ‘‘ఫోటోల్లో, టీవీల్లో మ్యాకప్ వేసుకుంటాను కాబట్టి ఇంకా అందంగా కనబడతాను... ఆ మ్యాకప్ ల వల్లే నా మొహం చూడు ఎలా తయారైందో... మచ్చలు, బొక్కలు పడిపోయి...’’ అంది శిల్ప. ‘‘ఏంకాదు... మీరు ఇలాకూడా అందంగానే ఉన్నారు... కాకపోతే మీరు ఫోటోలలో ఇంకా సన్నగా ఉన్నారు’’ అంది సుమతి. ‘‘అదా... కంప్యూటర్ మ్యాజిక్ మోడలింగ్ లో అది సహజం...’’ అంది శిల్ప. అలా ఇద్దరూ కొంచెం సేపు శిల్ప, తన సీరియల్స్, సినిమాలలో చిన్న, చిన్న క్యారెక్టర్లు వాటి గురించి మాట్లాడుకుంటూ చాలా సేపు కాలం గడిపేశారు. ఇంతలో మధ్యాహ్నం కావడంతో సుమతి ‘‘చెప్పండి అమ్మగారు మీకు ఏంకావాలి? నేను వంటం చేస్తా... కిచెన్ ఎక్కడ?’’ అంది. ‘‘ఏం... అవసరం లేదు... నువ్వు మెయిన్ గేట్ దగ్గరకు వెళ్ళి పక్కనే ఓ చిన్న డోర్ ఉంటుది, అది తెరూ... అక్కడ ఫుడ్ వుంటుంది తెచ్చేయ్ తినేద్దాం...’’ అంది. ‘‘వంట అవసరం లేదా...!? మరి నన్నెందుకు పిలిచారు!?’’ అంది సుమతి. ‘‘నాకు తోడుగా... ఈ మొత్తం కాంపౌడ్ లో ఎవ్వరూ ఉండరు... ఇది తన సీక్రెట్ ప్లేస్ లలో ఒకటి’’ అంది శిల్ప. ‘‘అవునా...! మరి ఇక్కడ రెండు రోజుల నుంచీ మీకు తిండి? ఇక్కడ పనివాళ్లెవరూ ఉండరా? మరి అంతా నీట్ గా ఉంది?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఇక్కడ మామూలుగా ఓ ఫ్యామిలీ ఉంటారు... వాళ్ళు అంతా శుభ్రంగా ఉంచుతారు... కానీ ఇక్కడకు ఎవరైనా వస్తున్నారని తెలియగానే వాళ్ళు వెళ్ళిపోతారు... మళ్ళీ మనం వెళ్ళాక వస్తారు... చెప్పాగా ఇది సీక్రెట్ ప్లేస్ అని... ఇక్కడకు వచ్చిన, లేక వచ్చే వాళ్ళెవరికీ... ఈ ఇంట్లో వాళ్ళు ఎవరో తెలీదు... వాళ్ళకీ ఇక్కడకు ఎవరు వచ్చి వెళ్ళిందీ తెలీదు... ఇక్కడ ప్రిన్స్ వాళ్ళు పెద్ద, పెద్ద వాళ్లతో సీక్రెట్ మీటింగ్ లు పార్టీలు అవీ చేసుకుంటారు, ఫుడ్ ఎవరు తెస్తారో తెలీదు కానీ, టైంకి ఏం ఫుడ్ కావాలన్నా ఆ ఫుడ్ ఆ గేట్ దగ్గర బాక్స్ లో పెట్టేసి వెళ్ళిపోతారు’’ అంది శిల్ప. ‘‘అవునా!? మరి అయ్యగారు ఆయనకు దగ్గరలో ఇలాంటి బిల్డింగ్ పెట్టుకుని ఆ ఇంట్లో దిగారెందుకు?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఇది ప్రిన్స్ ది కాదు, తన ఫ్రెండ్స్ ఎవరిదో... ఇక్కడ ఓన్లీ సీక్రెట్ మీటింగ్స్ మాత్రమే జరుగుతాయ్... ఎవరూ ఇక్కడ ఎక్కువ రోజులు ఉండరు... చెప్పాగా అసరమైతే తప్ప ఎవరూ రారిక్కడికి...’’ అంది శిల్ప. ‘‘అవునా!... అయినా బయట ఫుడ్డెందుకు అమ్మగారు... చక్కగా మనకు నచ్చింది వండుకునే దానికి!’’ అంది సుమతి. పక, పకా నవ్విన శిల్ప... ఇక్కడకోచ్చంది వండుకుని తినటానికి కాదుగా.... అందుకు’’ అంది కన్నుగొడుతూ. ‘‘మరెందుకూ!? అంటూనే అర్ధమై ఆగిపోయి... సిగ్గుపడి అయితే బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నారన్నమాట!’’ అంది కొంటెగా సుమతి. ‘‘ష్... గప్ చుప్... అలాంటివి సీక్రెట్ నువ్వు ఫుడ్ తెస్తే... చెవిలో చెప్తా!’’ అంది శిల్ప హస్కీ వాయిస్ లో... సుమతి గేట్ లోకి వెళ్ళి ఫుడ్ తెచ్చి అక్కడ డైనింగ్ టేబుల్ మీద నీట్ గా సర్ధేలోగా శిల్ప స్నానం చేసి మంచి మొడ్రన్ డ్రస్ వేసుకుని కిందకు వచ్చింది... ఆ డ్రస్ లో తను చాలా అందంగా వుంది... తన ఒంపుసోంపులు వాటి కొలతలు స్ఫంష్ఠంగా కనబడేలా... తన నడకలో వయ్యారాన్ని తెలియజేసేలా... తనను అలా చూస్తూనే ఉన్న సుమతిని చూసి ‘‘ఏయ్...! ఏంటీ సైట్ కొడుతున్నావ్!?’’ అంది శిల్ప. ‘‘బలే ఉన్నారండీ... ఇప్పడు నేను ఫోటోలో చూసిన హీరోయిన్ లా సూపర్ గా ఉన్నారు’’ అంది సుమతి. ఆ మాటకు శిల్ప ఏదో ఆలోచనలో పడింది... ఏమీ మాట్లాడకుండా వచ్చి టేబుల్ మీద కూర్చుంది... సైలెంట్ గా వుండంతో... ‘‘ఏంటమ్మగారూ ఏమైనా తప్పుగా మాట్లాడానా?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఛా... ఛా... ఏంలేదు సుమతీ నువ్వు హీరోయిన్ అనే సరికి ఏదో గుర్తోచ్చింది... ఈ హీరోయిన్ అనే పదం నా జీవితంతో చాలా చెలగాటాలు ఆడింది సుమతీ... అంటూ తిన్నడం మొదలు పెట్టింది... కానీ తన కళ్ళలో ఇందాకటి దాకా ఉన్న నవ్వు, ఆనందం మాయమై కళ్ళలో తిరిగిన నీళ్ళు స్ఫష్టంగా కనబడుతున్నాయ్ సుమతి. సుమతి తెలిసీ, తెలియక అన్నా... ఆ మాట శిల్పను బాధపెట్టడం సుమతికి నచ్చలేదు. ‘‘సారీ అమ్మగారూ... నేను తెలీయక అన్నాను... మీరిలా బాధపడితే చూడలేకపోతున్నాను’’ అంది సుమతి. తన కనీళ్ళు తుడుచుకున్న శిల్ప... ‘‘ఛ... ఛ... నువ్వేం తప్పుచేయలేదు సుమతి... మనిద్దరి జీవితం ఎంచుమించు ఒకటే... దారులే వేరు’’ అంది శిల్ప. సుమతికి అర్ధం కాలేదు, కానీ ఏం మాట్లాడితే తను ఇంకా బాధపడుతుందోనని సైలెంట్ గా సుమతి కూడా తనతో పాటూ భోజనం చేసి, ఇద్దరూ మళ్ళీ సోఫాలో చూర్చున్నారు... ‘‘బోర్ కొడుతోంది సుమతీ... నీకు క్యారంబోర్డ్ వచ్చా? అక్కడ గదిలో ఉంది తే... అడుకుందాం’’ అంది శిల్ప. ‘‘నాకు రాదు... కానీ మీరు ఆడండి నేను చూస్తా’’ అంది సుమతి. క్యారెంబోర్డ్ ఒక్కరే ఎలా ఆడతారు... తే నేను నీకు నేర్పిస్తా... అంది అలా వారి ఆటల్లో, మాటల్లో మళ్ళీ శిల్ప మామూలు మూడ్ లోకి రావడంతో... సాయంత్రం దాకా సరదాగా గడిచిపోయింది... కానీ శిల్ప అన్న మాట సుమతిని తొలిచేస్తుంది... అసలే ఏదైనా వింటే దాని గురించి తెలుసుకునే దాకా ఊరకుంనే మనస్థత్వం కాదు సుమతిది... దాంతో ఉండబట్టలేక... ‘‘అమ్మగారూ!? నేనోటి అడగనా? కానీ మీకు ఇష్టం లేకపోతే చెప్పొద్దు అంది సుమతి. ‘‘సరే అడుగు’’ అంది శిల్ప. ‘‘ఇందాక మీరు మనిద్దరి జీవితం ఒకటే అన్నరెందుకు? మీకు అందం ఉంది, డబ్బుంది పైగా టీవీలో, సినిమాలో కనబడతారు? కాబట్టి మీ చుట్టూ మిమ్మల్ని గౌరవించే వాళ్ళు బోలెడు మంది ఉంటారు... నేనంటారా? నాది అనే ఊరు లేకుండా ఎక్కడ పని దొరికితే అక్కడకు పోతాను? నన్ను కనీసం మనిషిలా చూసేవాళ్ళే కరువు... మీరు ఎందుకలా అన్నారో నాకు అర్ధం కాలేదు’’ అంది సుమతి.
శిల్ప కాసేపు ఏమీ మాట్లాడలేదు... సుమతి కూడా మళ్ళీ ఏమీ అడగలేదు... కొద్దిసేపటి తరువాత శిల్ప... సరే ఇటురా నేను నీకు చెబుతాను అంది... ప్రిన్స్ నీ గురించి నాకు మొత్తం చెప్పాడు... నువ్వు నీకు ఇష్టం ఉన్నా లేకున్నా ఎంతమందితో పడుకున్నావో....! అదే విధంగా నాకు ఇష్టం ఉన్నా లేకున్నా... నేను అంత మందితో పడుకున్నా... నువ్వు నీ బ్రతుకు కోసం చేసిన పనిని, నేను ఈ హీరోయిన్ అనే స్టేటస్ కోసం చేశా... మనిద్దరి జీవితం ఎంచుమించు ఒకటే... మనిద్దరికీ ఈ శరీరమే రక్ష, ఈ శరీరమే శాపం అంది శిల్ప. సుమతికి అర్ధమైయ్యి అవ్వనట్టు అర్ధం అయ్యింది,‘‘మన చేతిలో ఏముందమ్మగారూ దేవుడు ఎవరి నుదిటిన ఏం రాస్తాడో అదే జరుగుతుంది’’ అంటూ ఫిలాసఫీ మాట్లాడింది. ‘‘లేదు సుమతీ, నేనూ అలాగే అనుకునేదాన్ని కానీ దేవుడు ఎప్పడు మనకు రెండు మార్గాలు చూపిస్తాడు. ఒకటి మంచి దారి కానీ దాంట్లో కష్టాలుంటాయ్, రెండోది చెడ్డదారి దానిలో ఈజీగా సుఖాలుంటాయ్ ఎంచుకునేది మనమే... దాని ప్రతిఫలం అనుభవించేది మనమే... ఇప్పుడు నీ జీవితమే తీసుకో... నువ్వు నీ మొగుడు అడగగానే ఒప్పుకుని ఉంటే? వాడు ఒకటి రెండు సార్లు నిన్ను వాడుకుని వాడిదారిన వాడు పోయేవాడు... నువ్వు హస్టల్ లోనే ఉండేదానికి, తరువాత ఆ హాస్టల్లో మిగిలిన వాళ్ళలాగే చదువు పూర్తి చేసుకుని, నీకూ ఏదో జాబ్ చూపించే వాళ్ళు నువ్వా జాబ్ చేసుకుని మంచి అబ్బాయిని పెళ్ళి చేసుకుని బ్రతికే దానివేమో!, కానీ నువ్వు వాడిని అడ్డగించావ్... వాడు పెళ్ళి పేరుతో నిన్ను మోసం చేసి వెళ్ళిపోయి నిన్ను రోడ్డున పడేశాడు... దానికి కారణం నీ నిర్ణయమేగా?’’ అంది శిల్ప. ‘‘మీరన్నట్టు నేను హాస్టల్లో ఉన్నా నా జీవితం బాగుపడేదని ఏముంది అమ్మగారు!? అదే హాస్టల్లో అనాధనలని వ్యభిచారానికి అమ్ముకున్న వాళ్ళు కూడా ఉన్నారు... నేను వాళ్ళలో ఒకదానినై ఈ పాటికి శరీరం పీలికై చఛ్చిపోయేదాన్నేమో? ఆ హాస్టల్లో నా స్నేహితురాలి పరిస్థతి ఈ రోజు అదే...’’ అంటూ నిట్టూర్చింది. ‘‘నువ్వు చెప్పిందీ నిజమేనేమో... కానీ నా జీవితంలో ఈ హీరోయిన్ అనే కల మాత్రం నన్ను దారి తప్పేలా చేసింది... మొదట్లో నేనూ గట్టిగా ఉండేదాన్ని కానీ నా కళ్ళముందే నాకన్నా టాలెంట్ లేని వాళ్ళు... ఎదిగిపోతుంటే చూడలేక... ఒకడితో కమిటయ్యా... అది ఒకడి నుండి ఇంకోడికి పాకీ అవకాశం ఇచ్చిన, ఇస్తానన్న ప్రతీవాడితో పడుకోవాల్సి వచ్చింది’’ అంటూ తన బాధను వెళ్ళగక్కింది. ‘‘పోనీ ఇప్పడు మానేయక పోయారా? ఇప్పడు మీరు తిని కూర్చున్నా తరనంత సంపాదించుకున్నారుగా?’’ అంది సుమతి. ‘‘లేదు సుమతీ ఈ పలుపకుబడి, ఈ ఫ్యాషన్ ఒక వ్యసనం మనం దూరంగా బ్రతకాలన్నా, బ్రతకనివ్వదు... అందుకే ఎన్నో సార్లు అనుకున్నాగానీ దూరంగా వెళ్ళలేకపోయా... అందుకే ఇప్పడు ఒక్క అవకాశం రాగానే అన్నీ వదిలేసి వెళ్ళిపోతున్నా...!’’ అంది శిల్ప. శిల్ప మాటలకు అర్ధం తెలీని సుమతి... ‘‘ఏంటమ్మగారూ... మీరు ఆత్మహత్య లాంటి పిచ్చిపనేం చేయడం లేదు కదా!?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఛ... ఛ... లేదు సుమతి... నాకంత ధైర్యంలేదు... నాకు పెళ్ళి ఫిక్సైంది... వచ్చే నెల యూరప్ లో నా పెళ్ళి... తన వయస్సు కొంచెం ఎక్కువ కానీ నేనంటే చాలా అభిమానం... తను పెళ్ళి చేసుకుంటానన్నప్పుడు తనకు నా గురించి మొత్తం చెప్పాను... తను అన్నీ ఆలోచించుకుని తనతో ఇవన్నీ వదిలేసి వచ్చేస్తే పెళ్ళి చేసుకుని సంతోషంగా చూసుకుంటానన్నాడు... ఎందుకో నాకూ నమ్మకం కుదిరింది... నా జీవితంలో నేను మొదటి సారి మంచి నిర్ణయం తీసుకున్నా ననిపించింది’’ అంది శిల్ప. ‘‘పోనీలేండమ్మగారూ... మీరు సంతోషంగా ఉండే చాలు... అని మళ్ళీ ఏదో ఆలోచన వచ్చి ఇంకో మాట అడుగుతాను... ఏమీ అనుకోకండి, మరి ఇదేంటీ? మీరిలా అయ్యగారితో?’’ అంది సుమతి. శిల్ప ఓ చిరునవ్వు నవ్వి... ‘‘నీకు తెలీదు సుమతీ... ప్రిన్స్ లాంటి అబ్బాయిలు అరుదుగా పుడతారు... నా జీవితంలో వీడు కొన్ని సంవత్సరాల ముందు నాకు పరిచయం అయ్యుంటే నా జీవితమే వేరేలా ఉండేది... వీడికి అమ్మాయిలంటే మోజు ఉండదు... చాలా ప్రేమగా చూసుకుంటాడు... ఓ అమ్మాయి ఒళ్ళు కనబడేలా డ్రస్ వేసుకుంటేనే తప్పపట్టే ఈ సమాజంలో నీ సంతోషం కోసం ఏమైనా చెయ్యమని ఎంకరేజ్ చేస్తాడు, నీకో విషయం తెలుసా... వీడు సాధారణంగా ఏ అమ్మాయిని నమ్మడు! వాడి జీవితంలో ఎదురైనా చాలా మంది అమ్మాయిల వల్ల వాడలా తయారయ్యడు... కానీ నమ్మితే... వాడి చూపించే ప్రేమ మనకి ఇంకెవ్వరూ చూపించరు... అలా వాడి ప్రేమని తిరిగి వాడికెలా చూపించాలో తెలీక వాడిని కన్వన్స్ చేసి వాడితో పడుకున్నా... అప్పటి నుండీ ఇలా నా జీవితంలో ఏదైనా పెద్ద మంచి జరిగినా, చెడు జరిగినా వాడితో టైంగడిపి నేనూ సంతోష పడతా... పైగా ఆడదాన్ని నలిపి, కొరికి షాడిజాంతో సెక్స్ చేసి గర్వపడే మగాళ్ళ మద్య వీడి దగ్గర దొరికే సుఖం వేరు...’’ అంది శిల్ప. ఇవ్వన్నీ శ్రధ్ధగా విన్న సుమతి... చివరి మాటకు సిగ్గుపడి... అయితే అబ్బాయిగారి దగ్గర బాగా ఎంజాయ్ చేస్తారన్నమాట అంది కన్నుగొడుతూ’’ సుమతి. ‘‘బా....గా.... వాడు ఆడదాని శరీరం మీద పీహెడ్చీ చేసుంటాడు... ఆడది మగాడి దగ్గర ఎలా సుఖపడుతుందో... ఎన్ని రకాలుగా సుఖపడుతుందో... అలా సుఖపెడతాడు...’’ అంది శిల్ప. సుమతి ఏమీ మాట్లాడలేదు శిల్ప చెప్పిన విధానానికి సుమతిలో కూడా ఏదో కోరిక పుట్టింది. ‘‘దేనికైనా అదృష్టం ఉండాలి అమ్మగారూ.... అలా సుఖపడటానికైనా!’’ అంది నిట్టూరుస్తూ... ‘‘అందుకే మళ్ళీ వెళ్ళిపోతే ఇలాంటి అవకాశం దొరకదు... అందుకే వీడితో ఈమూడు రోజులు ఎంజాయ్ చేసి వెళ్ళిపోతున్నా....’’ అంది శిల్ప. ‘‘అదేంటమ్మగారూ... మరి పెళ్ళికి పిలవరా!?’’ అంది సుమతి. ‘‘లేదు సుమతి, నా అన్నవాళ్ళెవరినీ నేను పెళ్ళికి పిలవడం లేదు... అతనితో పెళ్లి రోజుతో నా గడచిన జీవితానికి, దానిలోని వ్యక్తులకు టాటా చెప్పేయాలనుకుంటున్నా... అందుకే నేను అన్నీ విడిచి వెళ్ళాలనుకుంటున్నా, నా డియర్ బేబీ ప్రిన్స్ తో సహా... నా ఈ జీవితంలో చివరి మజిలీ నా ఫేవరెట్ ప్రిన్స్ తో గడపాలని వచ్చా...’’ అంది శిల్ప... ఇలా వీళ్ళా కబుర్ల కాలక్షేపంలో చీకటి పడడం వీళ్ళు భోజనం చేసి వాళ్ళ, వాళ్ళ జీవితాల్లో జరిగిన సంఘటనలు షేర్ చేసుకుంటుండగానే ప్రిన్స్ రావడం అన్నీ జరిగిపోయాయి.
ప్రిన్స్ రాగానే రూమ్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు... శిల్ప కూడా సుమతిని కింద బెడ్ రూమ్ లో పడుకోమని తను కూడా ప్రిన్స్ వెనకాలే వెళ్ళిపోయింది. కింద ఏసీ ఏసుకుని మెత్తటి మంచం మీద పడుకుందే కానీ సుమతికి మనస్సు మనస్సులో లేదు. శిల్ప తనకు ప్రిన్స్ కి మద్య జరిగిన కొన్ని శృంగార సంఘటనలు చెప్పి సుమతిలో ప్రిన్స్ తో కలవాలనే కోరికకు మరింత ఆద్యం పోసింది... కానీ ఎలా? ప్రిన్స్ తనతో మళ్ళీ ఇలాంటివి జరగకూడదని, ఆ టాపిక్ తేవొద్దని చెప్పాడు... అందుకనేగా సుమతి దూరంగా వుంటోంది. కానీ సుమతి ఉండబట్టలేక... వాళ్ళ గది తలుపు దగ్గరకి వెళ్ళి వాళ్ళ శృంగార కామకేళీ విలాపంలో వస్తున్న శబ్ధాలకు విజువల్స్ ఊహించుకుంటూ తన సళ్ళను, పూకును నలుపుకుంటూ కొద్దిసేపు గడిపి వాళ్ళ కొంచెం విరామం ఇవ్వగానే పిల్లిలా వచ్చి కింద గదిలో పడుకుంది. తెల్లవారింది... సుమతి లేచి గేట్ లోనుండి టిఫిన్ తెచ్చి వడ్డించి వాళ్ళ కోసం ఎదురు చూడడం మొదలుపెట్టింది... 11 దాటినా వాళ్ళు రాకపోయేసరికి... అసలు ఉన్నారా? నన్నొక దాన్నే వదిలేసి వెళ్ళిపోయారా అనే అనుమానం బలపడడంతో... మెల్లగా లేచి వెళ్ళి తలుపు కొట్టింది. ప్రిన్స్ వచ్చి తలుపుతీసి నిద్రకళ్ళు తుడుచుకుంటూ... ‘‘గుడ్ మార్నింగ్ సుమతి!’’ అన్నాడు. (ఒంటి మీద టవల్ తప్ప మరేంలేదు.) ప్రిన్స్ ని అలా చూసి సుమతి సిగ్గుపడుతూ ‘‘మీకు ఆటల్లో పడి తెలీలేదు కానీ టైం 11 అవుతోంది... ఆకలేస్తోంది అయ్యగారు రండి టిఫిన్ తిందాం’’ అంది. ‘‘అయ్యే నువ్విప్పటిదాకా తినలేదా...? మాకు ఇంకొంచెం టైంపడుతుంది... తనింకా పడుకుంది... నువ్వు తినేయ్ మేము తరువాత వస్తాం అన్నాడు. ‘‘సరేనని సుమతి కిందకి వెళ్ళి టిఫిన్ చేస్తూ ఆలోచనలో పడింది... రాత్రంతా చేసుకున్నారనుకుంటా... అయ్యగారి మొహంలో నీరసం స్ఫష్టంగా కనబడుతోంది... రాత్రి తనువిన్న విలాపాలు, గుర్తొచ్చి ఆ ఆలోచనతోనే తన పువ్వులో మళ్ళీ అలజడి మొదలైంది... ఇంకా రాలేదేంటీ... కొంపదీసి మళ్ళీ చేసుకుంటున్నారా? ఆ ఆలోచన రాగానే మెల్లగా పిల్లిలా చప్పుడు చేయకుండా పైన వారి గదికి వెళ్ళింది... డోర్ లాక్ చేసి లేదు... కొంచెం తెరిచే ఉంది. మెల్లగా డోర్ దగ్గరకు వెళ్ళింది... లోపల నుండి శిల్ప తన్మయత్వంలో... మూలుగుతూ.... అరుస్తున్న అరుపులు వినబడుతున్నాయ్... మెల్లగా తలుపు ఇంకొంచెం తోసి వాళ్ళను చూసింది... శిల్ప, ప్రిన్స్ మీద కూర్చుని పైకీ, కిందకీ ఊగుతోంది... తన మోహంలో ఏదో తెలియని తన్మయత్వం, ఆనందం స్ఫష్టంగా కనబడుతోంది... తను బాగా ఎంజాయ్ చేస్తోందని అర్ధమైంది సుమతికి... మెల్లగా అలాగే తలుపు చాటున ఉండి చూడడం మొదలుపెట్టింది... కొద్ది సేపటికి శిల్ప మరింత వేగంగా ఊగుతూ.... బేబీ ఐయామ్ కమింగ్... ఐయామ్ కమింగ్ ... అంటూ ఆ.... అని అరుస్తూ... ఆర్గాజంతో ఒళ్ళంతా వణుకిపోతూ ఆ..... ఆ..... అంటూ ప్రిన్స్ మీద పడిపోయింది... ఊగడం ఆపేసింది కానీ శిల్ప ఇంకా వణుకుతూనే ఉంది... అలా వణికిపోతున్నా తన మోహంలో నోప్పో, బాధో లేదు ఏదో సాధించినట్టు... తృప్తితో.... ఊ.... దటవస్ స్రాంగ్ అంటూ ప్రిన్స్ ని ముద్దులతో ముంచెత్తింది. సుమతికి ఇదంతా కొత్తగా, వింతగా అనిపించింది.... అసలు ఆమెకి ఏమైందీ... ఆ రేంజ్ లో ఎందుకు అలా వణికిపోయింది.... పైగా తరువాత మళ్ళీ అయ్యగారికి ముద్దులెందుకు ఇచ్చింది? ఇలా ఆలోచనలో పడిన సుమతి ఒక్కసారి తలెత్తి చూసే సరికి శిల్ప తననే చూస్తోంది... అని గమనించి ఒక్కసారి గుండె ఝళ్ళుమంది... కానీ శిల్ప ఓ చిరునవ్వు నవ్వి, కన్నుకొట్టింది.... సుమతి ‘‘ష్... అంటూ తన మూతి మీద వేలు వేసి తనక్కడ ఉన్న విషయం చెప్పొద్దని సైగ చేసింది... దానికి శిల్ప మరోసారి కన్నుగొట్టింది... దానికి ప్రిన్స్ వెనక్కి తల తిప్పి చూడబోతోంటే... శిల్ప ప్రిన్స్ పెదాలు అందుకొని ఆపేసింది... సుమతి కూడా సైలెంట్గా గోడ చాటున దాక్కుంది... శిల్ప ‘‘బేబీ.... థ్యాంక్యూ... ఐ యామ్ డన్... అంది. ‘‘నాట్ ఫేర్.... యూ హ్యాడ్ యువర్స్... ఐ యామ్ నాట్ డన్ మైన్... సో నో బ్రేక్ టైం అని శిల్పని తిరగేసి తన మీద దాడి మొదలుపెట్టాడు... మరో పది, పదిహేను నిమిషాల తరువాత లోపలనుండి వస్తున్న శిల్ప మూలుగుల శబ్ధాలతో మళ్ళీ వాళ్ళ కామకేళీ చూడాలని మెల్లగా డోర్ చాటుగా చూడడం మొదలు పెట్టింది. ప్రిన్స్, శిల్పని బొమ్మలా మడతపెట్టి తన మీద నిలబడి... గుంతలో పలుగు పోట్లేస్తున్నట్టు... నిలువుగా శిల్ప పూకులోకి వేగంగా తోసి దెంగుతున్నాడు... శిల్ప తల మాత్రమే మంచంపై అనుకుంని వుంది... తన కాళ్ళు తన మొహం మీద ఉన్నాయి... శరీరాన్ని బంతిలా ముడుచుకునుంది... దాని మీద ప్రిన్స్ ఎక్కి ఓ రేంజ్ లో పోటేస్తున్నాడు.... అలా చూస్తుండగానే... మళ్ళీ శిల్ప.... ఐ యామ్ కమింగ్ ఎగేన్.... అంటూ గట్టిగా మంచంపై దుప్పటిని నలిపేస్తూ.... ఆ.... ఆ.... అంటూ అరుస్తోంది.... తన అరుపులను కూడా పట్టించుకోకుండా.... ప్రిన్స్ ఇంకా వేగంగా దెంగుతున్నాడు.... ప్రిన్స్, శిల్ప ఒకేసారి క్లైమాక్స్ కి చేరడంతో ప్రిన్స్ ఆ.... ఆ... అంటూ రంకెలేస్తూ గట్టిగా ఒకటి రెండు దెబ్బలేసి శిల్ప పూకులో కార్చేసి భయటకు తీయగానే అప్పటిదాకా తన పెదాల మద్యన ధాచిన అరుపుని బయటకు వదులుగా....మైగాడ్ అంటూ... మెలికలు తిరుగుతూ తన పూకుని చేతిలోకి తీసుకుని పొర్లుతూ... ఇందాకటిలాగానే కాళ్ళు చేతులు వణికిపోతూ....మంచంపై కొట్టుకుంటూ... తన చేతితో తన పూకులో గొల్లిని నలుపుకుంటూ.... ‘‘ఫక్.... ఫక్....’’ అంటూ అరుస్తూ.... పిచికారీ చేసినట్టు తన పూకులోంచి ద్రావాలని వదిలింది.... వెంటనే అంతసేపూ... కొట్టకున్న శిల్ప షడన్ గా ప్రశాంతంగా పడుకుని ఏదో ఆనందంలో కనబడే సరికి.... సుమతిలో మళ్ళీ పలు అనుమానాలు మొదలైయ్యాయి.... అసలు ఏం జరుగుతోంది.... అయ్యగారు దెంగుతుంటే... అప్పటి దాకాక అరిచి, వణికిపోయి వెంటనే మళ్ళీ ఏమీ జరగనట్టు ఆనందం గా కనబడుతుంది... అమ్మో అబ్బాయిగారు రాక్షసులు చుచ్చు కారాలే దెంగుతున్నాడు... వామ్మో వాళ్ళు ఇద్దరికీ అయిపోయింది వాళ్ళు బయటకు వస్తారని గమనించి... సైలెంట్ గా అక్కడ నుండి తప్పుకుంది.
ఓ రెండు నిమిషాల తరువాత ప్రిన్స్... సుమతీ... కొంచెం శిల్పకి ఏదో హెల్ప్ చేయాలంట ఒకసారి రా... అని తను డ్రస్ చేసుకుని కిందకి వచ్చి టిఫిన్ చేయడం మొదలుపెట్టాడు... సుమతి లోపలకి వెళ్ళగానే శిల్ప తనని బూత్రమ్లో స్నానం చేస్తూ... సుమతి తలంటు కోడానికి హెల్ప చేయమంది... సుమతి శిల్పకి హెల్ప్ చేస్తూ ‘‘అబ్బాయి గారినే చేయమంటే చేసేవారుగా? అంది... ‘‘చేస్తాడు... చేస్తాడు... దానితో పాటూ ఇంకొన్ని పనులు కూడా చేస్తాడు... అప్పడు టిఫిన్ తినడానికి ఇంకో గంటో, గంటన్నరో పట్టుద్ది...’’ అంది శిల్ప. ‘‘మీరు హ్యాపీనేగా’’ అంది సుమతి నవ్వుతూ. ‘‘రాత్రంతా ఎంజాయ్ చేశారుగా... సరిపోలేదని పొద్దున్నే మొదలుపెట్టారు...! ఇంకొంచెం సేపు ఎంజాయ్ చేసేవారు అంతేగా...!’’ అంది సుమతి. ‘‘వాడు ఎప్పుడూ మూడ్ లోనే ఉంటాడు...ఇప్పటికే నా బూబ్స్ చూడు ఎలా కందిపోయాయో.... వాడి దెబ్బలకి... నాకు మాత్రం రెస్ట్ వద్దా?’’ అంది శిల్ప. అప్పుడే సుమతికి ఇందాకటి సీన్ గుర్తోచ్చి ‘‘అవునమ్మగారూ ఇందాక మీకేమైంది... ఎందుకలా వణికిపోయారు?’’ అంది. శిల్పకి అర్ధం కాక ‘‘నాకేమైందీ?’’ అంది. సుమతి మరింత విపులంగా ఇందాక తను చూసిన సీన్ వివరించింది. శిల్ప నవ్వుతూ.... ‘‘ఓ అదా... అది ఆర్గాజం... అబ్బాలకి ఎలా అయితే కారుతుందో అలాగే మనకీ జరుగుతుంది... ’’ అంది. అవునా.... మరి నాకెప్పుడూ అవ్వలేదు?’’ అంది సుమతి. ‘‘నాకూ అందరితో అవ్వదు... చాలా కొంత మందితో అవుతుంది... కానీ వీడు మాత్రం అందరికన్నా ఎక్కువ సార్లు నాకు ఆర్గాజం తెప్పిస్తాడు, చెప్పాగా వీడు ఆడదాని సుఖపెట్టడంలో ఫిహెడ్చీ చేసుంటాడని...’’ అంది శిల్ప. ‘‘అవును... సుమతీ నీకెప్పుడూ అలా అవ్వలేదా...?’’ అంది శిల్ప. ‘‘లేదమ్మగారూ మీరలా మెలికలు తిరిగిపోతుంటే.... ఏదో అయిపోతోందని నాకు కంగారు వేసింది.... కొన్ని సెకన్లలోనే మళ్ళీ మీరు నవ్వుతున్నారు... నాకు అర్ధం కాలేదు... అందుకే అడిగా!’’ అంది సుమతి. ఆర్గాజం చెబితే అర్ధమైయ్యేది కాదు సుమతీ... అనుభవంలోనే తెలుస్తుంది... అందరికీ ఒకేలా అవ్వదు కూడా... ప్రిన్స్ కి ఇంకో గార్ల్ ఫ్రెండ్ ఉంది చూడు అదొకసారి తట్టుకోలేక... ప్రిన్స్ ని గాట్లు పడేలా కొరికేసింది... తెలుసా? అంది శిల్ప. ‘‘నొప్పిగా ఉంటుందా? మంటగా ఉంటుందా? అసలు ఎందుకలా వణికిపోయారు?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఊ... అని ఒకనిమిషం ఆలోచించి... మనం బాగా ఎంజాయ్ చేసినప్పుడు మనకే తెలీకుండా... మన పొత్తికడుపులోంచి ఏదో చిన్న వణుకు ష్టార్టయి.. మన కాళ్ళు, నడుము, వెనుపూస దాకా ఒళ్ళు జలదరిస్తే ఎలా వణుకుతుంది అలా వణుకు వస్తుంది... దానితో పాటూ ఒక్కోసారి చిచ్చులాగా ఫోర్స్ గా బయటకు లిక్విడ్ వస్తుంది... తరువాత కొంత సేపటికి ఒళ్ళంతా ఏదో మేఘంలో పడుకున్నట్టు ఫ్రీ అయిపోయి హాయిగా ఉంటుంది.... అంటూ.... చెప్పాగా సుమతి అనుభవంలో తెలుసుకుంటే తప్ప దానిలో ఆనందం అర్ధం కాదు... అంత ఆశగా ఉంటే... ప్రిన్స్ ని అడుగు... రుచి చూపిస్తాడు... అంది శిల్ప. ‘‘నాకంత అదృష్టం లేదులేండి.... మొన్నొకసారి ఆయన మడ్డ చూసి ఆశపడి చీకానంతే... మళ్ళీ మన మద్య ఇలాంటి సందర్భం రాకూడదని వార్నింగ్ ఇచ్చారు....’’ అంది సుమతి గట్టిగా నిట్టూరుస్తూ.... ‘‘పిచ్చి సుమతి... వాడు అలాగే అంటాడు... నీకు చెప్పానుగా వాడు సాధారణంగా ఎవరినీ నమ్మడని... నువ్వంటే వాడికి మంచి అభిప్రాయం ఉంది... మెల్లగా అవకాశం చూసి అడుగు... మళ్ళీ కాదన్నాడనుకో... మళ్ళీ కొన్నాళ్ళాగి అడుగు... ఏదో రోజు వాడే ఒప్పకుంటాడు... నేనలాగే ఒప్పించా...’’ అంది శిల్ప... సుమతిలో ఏదో ఆశపుట్టింది. పోనీ నా కోసం మీరు అడగొచ్చుకదా!? అంది సుమతి. ‘‘వద్దు... దాని వల్ల ఇద్దరి విలువ పోతుంది.... నేనేమైనా మేల్ ప్రాస్టిట్యూటా అని తిరగబడ్డాడనుకో...!, మెల్లగా నువ్వే ట్రై చేసుకో... వాడి మాటలను బట్టి నీ మీద నమ్మకం ఉంది కాబట్టి కాదనడనే అనుకుంటున్నా’’ అంది శిల్ప. ఈ లోగా ‘‘ఓయ్ బాత్రూమ్ లో కూడా మీటింగ్ పెట్టారా? మీ అమ్మాయిలున్నారే... టైం దొరికితే చాలు... ఎన్ని గంటలైనా మాట్లాడుకుంటారు...’’ అన్నాడు ప్రిన్స్ గుమ్మం దగ్గరనుండే. ‘‘మేము గంటలు, గంటలు మాట్లాడు కుంటామంతే... నువ్వైతే.... గంటలు, గంటలు కుమ్మి, కుమ్మి పెడతావ్’’ అంది అంతే గట్టిగా శిల్ప. సుమతి సిగ్గుతో తల దించుకోని ప్రిన్స్ మొహం కూడా చూడకుండా నవ్వుకుంటూ పారిపోయింది బయటకు వచ్చి... తన వెనకే టవల్ కట్టుకుని వచ్చిన శిల్ప... ప్రిన్స్ ని చూసి కన్నుకొట్టింది... మళ్ళీ ప్రిన్స్ తనను గట్టిగా హత్తుకొని బెడ్ మీదకు తోశాడు... మళ్ళీ ముద్దుల వర్షం మొదలుపెట్టాడు ప్రిన్స్, బొజ్జనిండా వేశావు... మళ్ళీ ఓపికోచ్చింది... మరి నాకు వద్దా? అంది శిల్ప... ముందు నా ఆకలి... తరువాత నీ ఆకలి... అన్నాడు ప్రిన్స్. నీ ఆకలి అంత తొందరగా తీరేది కాదు కానీ... ముందు వదులు... అసలే టైం లేదు అంది శిల్ప. ఏమనుకుందో ఏమో సుమతి ఓ నిమిషం వెయిట్ చేసి టిఫిన్ ప్లేట్ లో పెట్టుకుని వచ్చి... తలుపు కొట్టింది. ప్రిన్స్ లేచి వెళ్ళి టిపిన్ తీసుకుని ఇక్కడకు తెచ్చావెందుకు? అన్నాడు. ‘‘మీరెలాగూ కిందకి రారుగానీ... కొంచెం తింటే ఓపికొస్తది... అందుకే తినేసి మీ పాట్లు మీరు పడండి అంది అంతే సిగ్గుపడుతూ నేల చూసుకుంటూ... పక పకా నవ్విన ప్రిన్స్... ఇదిగో నీకు సుమతి ఎనర్జీ తీసుకొచ్చింది... అన్నాడు ప్రిన్స్... నాకింక ఓపిక లేదు బాబు... పైగా ఇంకో రెండు గంటల్లో నా ఫ్లైట్... తినేసి బయలుదేరుతా... అంది శిల్ప. రెండు గంటలుందిగా... నీకు వెళ్ళడానికి గంటే పడుతుంది అన్నాడు ప్రిన్స్... ‘‘అంతలేదు... నీలాగా నేను, ఫ్యాంటూ షర్ట్ వేసుకుని బయలదేరలేనుగా... నేను రెడీ అవ్వటానికి టైం పడుతుందిగా!!?’’ అంది శిల్ప... ‘‘సరే దా... నీకు నేను తినిపిస్తా... మళ్ళీ ఎప్పటికి చూస్తానో నిన్ను అంటూ ప్రిన్స్ తన ముందు కూర్చుని టిఫిన్ తినిపించడం మొదలుపెట్టాడు... ‘‘దాంతో... ప్రిన్స్ బుగ్గమీద ముద్దు పెడుతూ... నేను దూరంగా ఉన్నా నువ్వు చూపించే ఈ ప్రేమ నా నుంచి దూరం కాలేదురా...’’ అంది. ఎమోషనల్ అయిన శిల్పను మూడ్ మార్చేందుకు... ‘‘పోనీ నన్ను పెళ్ళి చేసుకుంటావా?’’ అన్నాడు. సుమతికి ఓ రేంజ్ లో షాక్ కొట్టింది... కొంపదీసి ఓకే అంటుదా అని అక్కడే గొడ చాటున నిలబడి వింటోంది. ‘‘నోరు ముయ్యి.... నీకు ఎలాంటి కోరికుందో నాకు తెలీదా...? నీ జీవితంలో నువ్వు కోరుకున్నట్టే నీకోసం, కేవలం నీకోసం బ్రతికే అమ్మాయి వస్తుంది దాన్ని పెళ్ళి చేసుకో... ఇలా అందిరికీ పెళ్ళి చేసుకోమని ఆశలు పెట్టకు... నీకు కూడా ఆడపిల్లలే పుడతారు’’ అంది శిల్ప. ‘‘పుట్టనీ... పుడితే, గిడితే నాకు మా అమ్మే పుడుతుంది అన్నాడు ప్రిన్స్... వారి మాటలను ఇంక వినాలనిపించలేదు సుమతికి... తనకు కూడా తెలీకుండానే వారి మద్య ప్రేమకు కళ్ళనీళ్ళు తిరిగాయి... నిజంగానే స్వచ్ఛమైన ప్రేమ ఇలా ఉంటుందేమో అనిపించింది తనకు... శరీరాల కోరిక వేరు, మనస్సుల్లో ప్రేమ వేరు అనుకుంటూ కిందకి వెళ్ళి దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తూ కూర్చుంది.
కొద్దిసేపటికి ఇద్దరూ కిందకు వచ్చారు... శిల్ప, సుమతిని పక్కకు పిలిచి ‘‘తనని జాగ్రత్తగా చూసుకో... తన దగ్గరకు వచ్చేవాళ్ళందరూ మంచి ఉద్దేశ్యంతో రారు... ఓ కంట కనిపెట్టుకుని ఉండు, ఇది దానికి లంచం అనుకో... లేక నీకు జీతమనుకో...’’ అని తన మెడలోని ఓ గొల్డ్ చెయిన్ తీసి సుమతి మెడలో వేసింది... సుమతిని అంత ప్రేమగా పలకరించే సరికి సుమతికి ఏడుపొచ్చేసి శిల్పని కౌగలించుకుంది... ‘‘అబ్బో... ఒక్కరోజులోనే ఇద్దరూ మంచి ఫ్రెండ్స్ అయిపోయారే....! ఏమైనా సుమతిలో ఏదో మ్యాజిక్ ఉంది, అందరికీ ఇట్టే నచ్చేస్తుంది...’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. శిల్ప ‘‘మేము ఫ్రెండ్స్ కాదు సిస్టర్స్’’ అంది. ‘‘వాహ్ సూపర్’’ అన్నాడు. ఈ లోగా కారొచ్చింది... శిల్ప కన్నీటితో ఇద్దరికీ వీడ్కోలు చెప్పి కారెక్కింది... సుమతి ఏడుస్తూనే ఉంది.... శిల్ప వెళ్ళిపోయిన కొద్ది సేపటికి ప్రిన్స్, సుమతి కూడా ఇంటికి బయల్దేరారు.
నోట్: నెక్ట్ ఎపిసోడ్ బుధవారంలోపూ పెడతాను.