03-11-2022, 09:55 PM
(This post was last modified: 05-11-2022, 01:35 AM by funpart. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
ప్రిన్స్... (రచయితగా నా మొదటి ప్రయత్నం)
ఈ కథ కేవలం కల్పితం మరియు నా మొదటి ప్రయత్నం.
ఇక్కడి రచనలు చదివి వాటినుండి ఇన్సిపిరేషన్ పొంది ఈ కథ రాయడానికి సిద్ధపడ్డాను.
తప్పులు ఉంటే క్షమిస్తారని ఆశిస్తూ...
అభిమానిస్తున్న పాఠకమహాశయులకు నా కృతజ్ఞతలు...
ఫార్ట్‌- 20
సుమతి ఆనందానికి అవధులు లేవు, గంతులోస్తూ ‘‘అమ్మగారు... అమ్మగారూ... అబ్బాయ్ గారు సుపర్ అమ్మగారు...’’ అంది సుమతి. ‘‘అబ్బ మొహం చూడు... ఆనందంతో కళకళలాడిపోతోంది...’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నిజమే అమ్మగారు నేను ఇంత ఆనందంగా ఎప్పుడూ లేను, రేపటి నుండి చక్కగా మీతోనే ఉండొచ్చు, ఎక్కడికి వెళ్ళక్కర్లేదు, డబ్బుల కోసం వెతుక్కోవక్కర్లేదు’’ అంటూ చిట్టా మొదలు పెట్టింది. ‘‘సర్లే గానీ, ఒక్క నిమిషం కూర్చో... నీకు నేను కొన్ని విషయాలు చెబుతా... ఆ అబ్బాయి చాలా మంచివాడు మన మీది మంచి అభిప్రాయం ఉంది. అది పాడవకుండా చూసుకోవాల్సిన బాధ్యత మనదే, అతనికి మన వల్ల చిన్న ఇబ్బంది కూడా రాకూడదు గుర్తుపెట్టుకో, రేపటి నుండి నువ్వు బయట తిరగడానికి వెళ్ళకు నువ్వు వెళ్ళిన దగ్గర నుంచీ ఎవడోకడు తగులుతాడు వాడి కోసం నువ్వు అటో ఇటో పోతావ్. రేపటి నుండి నీకు కూడా మా ఇంట్లోనే వంటచేసుకుందాం. అవసరమైనప్పుడు అందుబాటులో ఉండటం కాదు, ఆయన అవసరాలు తెలుసుకుని ముందు చేసేలా ఉండాలి, నీ కేమైనా తెలియకపోయినా, అర్ధ కాకపోయినా ఆయనతో వాదులడకు, నన్ను అడుగు నేను చెబుతాను, అందరితో మాట్లాడినట్టు కాకుండా మర్యాదగా మాట్లాడటం నేర్చుకో, ఆయన కోసం ఎవరైనా వస్తే వాళ్ళతో కూడా మర్యాదగా ఉండటం నేర్చుకో. మంచి జీతం ఇస్తానన్నారు కదా అని పిచ్చి పిచ్చిగా ఖర్చలు పెట్టకుండా, జాగ్రత్త చేసుకో... ఆయన ఇక్కడ పర్మినెంట్ గా ఉండరు... కాబట్టి ఆయన ఉన్నంత కాలం, జాగ్రత్తగా ఉండి నాలుగు రూపాయలు దాచుకుంటే... భవిష్యత్తు బాగుపడుతుంది...’’ అంటూ సుమతి మొహం చూసింది.... తన మొహం చూస్తే ఉమాదేవి చెప్పిందేమీ వింటున్నట్టు లేదు. ‘‘ఉసే... నేను చెప్పేది ఏమైనా విన్నావా? ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్?’’ అంది ఉమాదేవి గదుముతూ. ‘‘అబ్బాయిగారు భలే ఉన్నారు కదా అమ్మగారు... సినిమా హీరోలా ఉన్నారు’’ అంది సుమతి. ‘‘ఉసే... అంటే.... నేను చెప్పంది ఏమీ వినలేదా...!’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘విన్నా అమ్మగారు, అన్నీ మీరు చెప్పినట్టే చేస్తా... జాగ్రత్తగా ఉంటాను, మర్యాదగా ఉంటాను, డబ్బులు కూడా జాగ్రత్త చేసుకుంటాను, సరేనా... అయినా అమ్మగారు అబ్బాయ్ గారు ఏంటండీ మరీ అలా ఉన్నారు... ఆయన్ని అలానే చూస్తూ ఉండిపోవాలనిపించింది’’ అంది సుమతి. ‘‘చూశానే... ఇందకా నువ్వు ఆయన్ని తినేసేలా చూస్తున్నావ్ గా... అంటూ నిజమేనే అబ్బాయ్ చాలా బాగున్నాడు... ఆ కళ్ళు మాత్రం చాలా డేంజరే... ఆ కళ్ళల్లో ఏదో పవరుంది... ఎవరినైనా ఆకర్షించేస్తుంది...’’ అంటూ ‘చీ... ఏంటీ నేను కూడా అలా ఆలోచిస్తున్నాను అనుకుని’ - ‘‘సరేలే ముందు అబ్బాయ్ లేవగానే దిష్టి తీయ్ మన దిష్ఠే తగిలేలా ఉంది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నిజమే అమ్మగారు అబ్బాయ్ గారు లేవగానే ముందు దిష్టి తీసేస్తా’’ అంది సుమతి. ‘‘ఇంతకీ మీరిద్దరూ ఎవరి గురించి మాట్లాడుతున్నారు? గుమ్మం ముందున్న స్పోర్ట్స్ బైక్ ఎవరిది?’’ అంటూ అడిగింది, ఇందాకటి నుండీ వాళ్ళ మాటలు వింటున్న శ్రీదేవి. వామ్మో ఇదెప్పుడు వచ్చింది అనుకుని ‘‘ఎవరూ లేరు, పైన అద్దెకి వస్తారన్నాగా ఆ ప్రిన్స్ గారు వచ్చారు, ఆ బైక్ ఆయనదే’’ అని ముందు వెళ్ళి ప్రెష్ అయిరా అంటూ ఉమాదేవి కిచెన్లోకి వెళ్ళిపోయింది. సుమతి శ్రీదేవికి అడ్డుపడుతూ ‘‘అమ్మాయిగారు... రేపటి నుండి నేను కూడా మీతోనే ఉంటాను... నాకు ఆయన దగ్గర పని ఇచ్చారు.. జీతమెంతో తెలుసా.... నెలకు 15వేలు’’ అంటూ గొప్పగా చెప్పింది. ‘‘బలే అక్కా... సుపర్ ఉండు నేను బ్యాగ్ లోపల పెట్టి వస్తా కబుర్లు చెప్పకుందా అంటూ లోపలకి వెళ్ళిపోయింది. సుమతి ఉమాదేవితో అమ్మగారు ఇప్పడు అబ్బాయిగారికి ఏం వండాలి? అంది. ‘‘ఏం చెద్దాం? కొత్తగా ఎవరైనా ఇంట్లో దిగినప్పడు ఏం వండుతారు? ఆయన ఎలాతో పాలు పొంగించలేదు కాబట్టి... మనమే పాలు పొంగించి పాయసం చేద్దాం, పులిహోరా చెద్దాం... గారెలు వేద్దామా?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘చేద్దాం... చేద్దాం మరి సరుకులు?’’ అంది సుమతి. ‘‘మనింట్లోవి వాడదాం... సాయంత్రం వంట చేయడానికి వెళ్ళి నప్పుడు సరుకులు తీసుకొద్దాం’’ అంది ఉమాదేవి. ఓ పని చెయ్యి నువ్వు వెళ్ళి మంచి బాస్మతి బియ్యం తీసుకురా మనింట్లో బియ్యం ఆయనకు నచ్చుతుందో లేదో... అలాగే పాలు, కాఫీ పొడి పాకెట్లు కూడా తీసుకురా అంటూ సుమతికి డబ్బులిచ్చి షాప్ కి వెళ్లి రమ్మంది ఉమాదేవి. అప్పుడే వచ్చిన శ్రీదేవి ‘‘నేను కూడా వస్తా షాప్ కి... ప్రాజెక్ట్ కోసం వర్క్ బుక్ కొనుక్కోవాలి’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘సరే త్వరగా వెళ్ళి రండి’’ అంది ఉమాదేవి.
సుమతి, శ్రీదేవి బయటకు వెళ్ళాక అంతకు ముందు వాళ్ళ మాటలు వినడంతో తనలో క్యూరియాసిటీ తారాస్థాయికి చేరి మెల్లగా ‘‘సుమతక్కా... అయితే రేపటినుండీ నువ్వు మాతోనే ఉంటావన్న మాట... ఇంతకీ ఆ అబ్బాయ్ ఎలా ఉంటాడు? బాగున్నాడా? మంచి వాడా?’’ అంటూ ఎంక్వైరీ మొదలు పెట్టింది. అసలే సంతోషంతో ఉబ్బి తబ్బిబవుతున్న సుమతి ‘‘అబ్బాయి గారు భలే ఉంటారు... తెల్లగా, ఎత్తుగా సినిమా హీరోలా ఉంటారు... చాలా బాగా మాట్లాడారు... అస్సలు గొప్పవాడిననే గర్వం లేదు తెలుసా!’’ అంటూనే అప్పుడే ఏదో గుర్తొచ్చి... అయినా నీకెందుకు?’’ అంది సుమతి. ‘‘అదేంటీ!? రేపటి నుంచీ మనింట్లో ఉండేవాళ్ళ గురించి తెలుసుకోవద్దా?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘ఏం అవసరం లేదు, మీ అమ్మ నిన్ను అసలు పైకి వెళ్ళోద్దంది, ఆ అబ్బాయి ఉన్నప్పుడు నిన్ను పైకి రాకుండా నన్నే చూసుకోమంది, నీతో ఆ అబ్బాయి గురించి మాట్లాడొద్దని కూడా చెప్పింది, కాబట్టి నువ్వు కూడా ఆ అబ్బాయిగారి గురించి నన్ను అడగొద్దు నేను చెప్పను’’ అంది సుమతి. ‘‘ఏం? ఏమతుంది అడిగితే? నీ సొమ్మేమైనా పోతుందా? ఓ... ఆ అబ్బాయికి నేనెక్కడ లైనేస్తానో అని భయమా!?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘నీకంత సినిమా లేదు... ఆ అబ్బాయికి మనలాంటి ఫిగర్లు ఆనవ్, ఆ అబ్బాయ్ ఒకసారి చూసి ఓ నవ్వు నవ్వితే ఎంతగొప్ప అందగత్తైనా వెనకాలే వెళ్ళిపోద్ది అట్టా ఉంటాడు’’ అని నాలుక కరుచుకుంది సుమతి. శ్రీదేవికి ఒకవిధంగా ఉక్కోషం వచ్చింది... ‘‘ఆ అబ్బాయ్ ఎలా ఉన్నా నాకు అంత ఆత్రంలేదు, నేను ఎప్పుడు ఓకే అంటానా అని నా వెనకే నలుగురు తిరుగుతున్నారు’’ అంది. ‘‘అవునా? సరే అయితే ఈ విషయంతో అమ్మతో మాట్లాడాల్సిందే’’ అంది సుమతి. వామ్మో కొంపముంచెలా ఉందనుకుని ‘‘నీకు దన్నం తల్లీ, నేను ఆ అబ్బాయి గురించి మాట్లాడను, నువ్వు అమ్మతో నా గురించి మాట్లాడకు’’ అంది శ్రీదేవి. పకపకా నవ్వుకున్నరు ఇద్దరూ అలానే కబుర్లు చెప్పుకుంటూ షాప్ కి వెళ్ళి సమాన్లు తీసుకుని ఇంటికి చేరారు. శ్రీదేవిని చదువుకోమని ఉమాదేవి, సుమతి పైకి వెళ్ళి ప్రిన్స్ కిచెన్ లో పాలు పొంగించి వంట మొదలు పెట్టారు... సుమతికి కిచెన్ లో ఉన్న వస్తువులన్నీ కొత్త అన్నీ కరెంట్ తో పనిచేసేవి కావడంతో సుమతికి, ఉమదేవి తనకు తెలిసిన విషయాలు చెబుతూ ఇద్దరూ మాట్లాడు కుంటున్నారు. ఇంతలో నిద్రలేచిన ప్రిన్స్ హాల్లోకి వచ్చి వాళ్ళిద్దరిని కిచెన్లో చూసి వాళ్ళు మాటలు వింటూ వెనకాలే నుంచున్నాడు. సుమతికి అక్కడ ఉన్న మినీ గ్రిల్ టోస్టర్ ఏమిటో అర్ధం కాలేదు... ‘‘అమ్మగారు మరి ఇదేంటి?’’ అడిగింది... ‘‘ఉమాదేవి దానిక గురించి నాకు పెద్దగా తెలీదే... దాంట్లో చికెన్ అదీ కాలుస్తారని తెలుసు కానీ ఎలా వాడాలో నాకూ తెలీదు... ’’ అంటుడగానే వెనక నుంచున్న ప్రిన్స్ ‘‘ఒకప్పుడు నిప్పుల మీద కాల్చేవాళ్ళు కదా... ఇప్పుడు ఇలా కరెంట్ దాంతో కాల్చుకోవచ్చు’’ అన్నాడు. ఇద్దరూ ఉలిక్కిపడి వెనక్కి తిరిగారు. ప్రిన్స్ ఓన్సీ నైట్ ఫ్యాంట్ మీద ఉన్నాడు, టీ షర్ట్ లేదు (ప్రిన్స్కి పడుకునేప్పుడు షర్ట్ వేసుకునే అలవాటు లేదు) ఒకచెయ్యి గుమ్మమీద ఆనించి నుంచొని ఆవులించుకుంటూ... ఉన్నాడు. సుమతి సామాన్ల గురించి తెలుసుకునే హాడావుడిలో ఉంది ప్రిన్స్ ని సరిగా గమనించలేదు. ‘‘అవునా... బాబుగారు... నాకు ఇవ్వన్నీ వాడటం తెలీదు, అందుకే అమ్మగారిని తీసుకువచ్చా...’’ అంది. ‘‘ఏం పర్లేదు... నేను నీకు అన్నీ నేర్పస్తా... మందు నాకు కొంచెం కాఫీ పెట్టివ్వవా...? అని ఉండు నీకు కాఫీ ఎలా పెట్టాలో చూపిస్తానని కాఫీ మేకర్ లో కాఫీ ఎలా పెట్టాలో చూపించడం మొదలుపెట్టాడు, సుమతి కూడా చాలా జాగ్రత్తగా స్టెప్ బై స్టెప్ ఫాలోఅవుతోంది. ఉమాదేవి పరిస్థితి వేరేలా ఉంది... సుమతి ఎంతోమంది మగాళ్ళను షర్ట్ లేకుండా చూసింది వాళ్ళలో ఒక్కోళ్ళు ఒక్కోరకం... కానీ ఉమాదేవికి మాత్రం ప్రిన్స్ అలా షర్ట్ లేకుండా ప్రత్యక్షమవడం అందులోనూ ప్రిన్స్ శరీర షౌష్ఠవం మాములుగా లేదు... చెక్కినట్టుగా విషేప్ బాడీ, విశాళమైన ఛాతీ, రెండు వైపుల దిష్ఠిచుక్కలు పెట్టినట్టు చిన్నచిన్న చనుమోలు, నడుము కూడా ఏవడో శిల్పి చెక్కినట్టు పైనా, కింద రెండు ముక్కలు అంటించినట్టు ఉంది, ముక్కలు, ముక్కలుగా అంటించినట్టు సిక్స్ ప్యాక్ ష్టమక్, ఆ ముక్కల మధ్య వెడల్సాడి రోడ్డు వేసినట్టు పొట్టమీద నుండి తొడల మద్యలకు క్లియర్ గా షేప్ తెలుస్తోంది. అక్కడదాకా చూశాక ఉమాదేవి మొహం సిగ్గుతో కందిపోయింది... ఇవేమీ పట్టని ప్రిన్స్, సుమతి పెట్టకునే పనిలో ఉన్నారు... వాళ్ళనే చూస్తూ ఏదోలోకంలో ఉండిపోయింది ఉమాదేవి. ‘‘ఛీ... ఉత్త కాఫీ తాగుతారా? ఛేదుగా ఉండదా?’’ అంది సుమతి. ‘‘కాదు ఇప్పడు దీనిని ఎన్నిరకాలుగా కావాలన్నా చేసుకోవచ్చు... నీకర్ధమైయ్యేలా చెప్పాలంటే... ఇప్పుడిది కాఫీ ఎసెన్స్ దీనిలో కాచిన పాలు, చక్కర పలుపుకుంటే మాములు కాఫీ, క్రీమ్, ఐస్క్యూబ్స్ కలుపుకుంటే కోల్డ్ కాఫీ... ఏమీ లేకుండా తాగుస్తే బ్లాక్ కాఫీ...’’ ‘‘ఇప్పడు నాకు మామూలు కాఫీ తాగాలనుంది కాబట్టి పాలు, సుగర్ క్యూబ్స్ వేసుకుంటా’’ అని ప్రిజ్ ఓపెన్ చేశాడు... ప్రిజ్ ఖాళీగా ఉండటం చూసి ‘‘అరే సరుకులు ఏం లేవే... దేవి దీనిలో కొంచెం పాలు పోయరా? అన్నాడు. ఉమాదేవి ఈ లోకంలో లేదు అలా ప్రిన్స్ నే చూస్తూ ఉంది. సుమతి అమ్మగారు పాలు పొయ్యండి అంది కొంచెం గట్టిగా, తెరుకుని ఈ లోకంలోకి వచ్చిన ఉమాదేవి... ఆ ఒక్క నిమిషం అంటూ ప్రిన్స్ కాఫీలో పాలు పోసింది. ‘‘ఏంది దేవీ ఏదో దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తున్నారు’’ అన్నాడు, ‘‘మీ గురించే...’’ అని మళ్ళీ సముదాయించుకుని, అంటే సుమతికి ఇవేమీ రావు మీరు ఇబ్బంది పడతారేమో అని’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పుడుతూనే అందరూ అన్నీ నేర్చుకుంటారా! ఏంటి...? నేను ఒకటి రెండు సార్లు చూపిస్తే తనే నేర్చకుంటుంది’’ అన్నాడు. ‘‘అంటే నీకు ఇబ్బంది అవుతుందేమోనని... పోనీ ఇవన్సీ తెలిసిన వాళ్ళెవరైనా దొరకుతారేమో చూద్దామా...? ’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏం అవసరంలేదు... ఈ రోజుల్లో విషయం ఉన్నవాళ్ళు వందమంది దొరకుతారు గానీ, విశ్వాసం ఉన్నవాళ్ళు దొరకరు... సుమతి ఈజీగానే నేర్చకుంటుంది, నాకు టైం దొరికినప్పడు నేను నేర్పిస్తా, మీరు కొన్ని నేర్పించండి’’ అన్నాడు చాలా కాన్ఫిడెంట్ గా. ‘‘తప్పకుండా... ఒకవేళ తనకేమైనా రాకపోతే నేను కింద వండి పంపిస్తా, నువ్వు మాత్రం ఇబ్బంది పడొద్దు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘కింద ఎందుకు ఇక్కడే చేయ్యండి, పొద్దున్నే సుమతి నేను వెళ్ళి అవసరమైన సరుకులన్నీ తెస్తాము’’ అన్నాడు. అంటే నాకు కింద బోలెడు పనులుంటాయి... వాటితో పాటు ఇవి చేస్తే ఈజీగా ఉంటుంది...’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘సరే మీ ఇష్టం...’’ అంటూ కాఫీ కప్పుతీసుకుని బయట ఉయ్యలలోకి వెళ్ళిపోయాడు.
సుమతికి ఏం అర్ధం కాలేదు... ‘‘ఏంటి అమ్మగారు, ఇంకోళ్ళని తీసుకొస్తారా?’’ అంది సుమతి కొంచెం కోపంగానే, ‘‘అదికాదే... పాపాం అబ్బాయి ఇబ్బంది పడతాడేమోనని!’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘మీరే చెప్పరుగా నాలుగురోజులు వచ్చి నీకు అన్నీ నేర్పించండి నేను నేర్చేసుకుంటా...’’ అంది సుమతి. ‘‘నేను రోజుపైకి వస్తే, చుట్టూ ఉన్న నాలుగురు ఏమనుకుంటారే...?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘వాళ్ళ బొంద... వాళ్ళు ఏదో అనుకుంటారని ఎన్నాళ్ళు భయపడతారమ్మా?’’ అంది సుమతి. ‘‘అమ్మాతల్లి నువ్వు మళ్ళీ మొదలుపెట్టకు... మార్పు రావడానికి టైం పడుతుంది... అదీకాక ఆ అబ్బాయి అలా షర్టు లేకుండా రెండు మూడు సార్లు నాతో కనబడ్డాడనుకో ఏకంగా రంకులే కట్టేస్తారు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నిజమే అమ్మగారు ఉండండి అబ్బాయిగారికి షర్ట్ వేసుకోమని చెబుతా...’’ అంటూ సుమతి బయటకు వెళ్ళబోయింది. సుమతిని ఆపి ‘‘ఓయ్... ఏ చేస్తున్నావ్? అలా చెబితే అబ్బాయ్ ఏమనుకుంటాడు?’’ అంది. ‘‘నేను అబ్బాయి గారు మీ షర్ట్ వేసుకోండి మీరిలా తిరిగితే దిష్టి తగులుతుందని చెబుతా’’ అంది. ‘‘ఏడిచినట్టే ఉన్నాయ్ నీ తెలివితేటలు... ఇప్పడు నీకోసం ఆ అబ్బాయ్ కంఫర్ట్ వదులుకోవాలా? నేను నిన్ను పంజాబీ డ్రస్ లో పనిచేయమంటే నువ్వు చెయ్యగలవా? నీకు అలవాటు లేదుకదా... ఇబ్బంది పడతావ్ కదా అలాగే... తనకు నచ్చినట్టు ఉండనీ మనమే సర్ధుకుందాం’’ అని సర్ధిచెప్పింది. ‘‘మరి దిష్టి తగిలితే?’’ అంది సుమతి. ‘‘నువ్వు ఉన్నావ్ గా అబ్బాయికి రోజూ దిష్టితీయ్’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నిజమే అమ్మగారు అబ్బాయిగారికి రోజూ దిష్టి తీయాల్సిందే’’ అంది సుమతి... అలా అలా మాటల్లోనే వంటలన్నీ పూర్తయ్యాయి... బయట ప్రిన్స్ ఉయ్యాలో పడుకోని ఫోన్లో ఏవో పాటలు వింటున్నాడు... చూసి చూడనట్టు వెళ్ళిపోతుంటే... ‘‘దేవిగారు’’ అన్నాడు ప్రిన్స్, ఏంటాఅన్నట్టు ఆగింది ఉమాదేవి. ‘‘రండి... అప్పడే వెళ్ళిపోతున్నారు’’ అన్నాడు. ‘‘లేదు నాకింకా కింద పనుంది... అమ్మాయి చదువుకుంటోంది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అవునా ఏ క్లాస్’’ అన్నాడు. ‘‘డిగ్రీ సెకెండ్ ఇయర్’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అవునా... ఛ జోకులేయకండి... మీకు డిగ్రీ చదివే కూతురుందా?’’ అన్నాడు ఓ ఇంత ఆశ్చర్యంగా ప్రిన్స్. ఉమాదేవి ‘‘సిగ్గుపడుతూ, నవ్వింది... నాకు 37 ఇయర్స్’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏజ్ ఈజ్ జస్ట్ ఏ నెంబర్’’ అన్నాడు ప్రిన్స్ ఇంక లాభంలేదనుకుందో... తనకే కొంచెం సేపు ప్రిన్స్ తో ముచ్చట పెట్టుకోవాలనిపించిందో... వెళ్ళి ప్రిన్స్ పక్కన గట్టుపై కూర్చుంది... చెప్పండి అంది. ‘‘మళ్ళీ అండీ ఎందుకు... ఎవరూ లేరుగా?’’ అన్నాడు. ‘‘అలవాటవడానికి కొంచెం టైం పడుతుంది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏం లేదు, ఇలా చల్ల గాలిలో కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకుంటే మనసుకి హాయిగా ఉంటుంది అందుకే పిలిచాను’’ అన్నాడు. ‘‘మీరు ఎంజాయ్ చేయండి నాకు ఇంకా ఇంట్లో బోలెడు పనులున్నాయ్... రెండు నిమిషాల్లో సుమతి కూడా పనులు చేసేసి వచ్చి నీతో కబుర్లు చెబుతుంది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పోనీ పదండి నేను కూడా మీతో వస్తా మీరు పనులు చేసుకోండి నేను కబుర్లు చెబుతా’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ‘‘హాయిగా చల్లగాలిలో పాటలు వింటూ ఎంజాయ్ చేస్తున్నావ్ గా, మళ్లీ కందకొచ్చి నాతో పాటూ వంటగదిలో చెమటలు పోసుకుటానంటావెందుకు?’’ అంది ఉమాదేవి. ఈ లోగా సుమతి ఇందాక వేసిన పకోడీలు నీట్ గా ప్లేట్స్ లో పెట్టి తీసుకుని వచ్చింది. అవి చూడగానే ‘‘ప్రిన్స్... హయ్యా లవ్ యూ సుమతి... రైట్ టైంలో రైట్ ఫుడ్ తెచ్చావ్’’ అంటూ రెండు పకోడీలు తీసుకుని పాటను కూనిరాగాలు తీసుకుంటూ నోట్లో వేసుకున్నాడు. ఆ మాటకు సుమతి సిగ్గుపడి, మెలికలు తిరుగుతుంటే చూసి నవ్వుకున్న ఉమాదేవి... ‘‘జాగ్రత్త పడిపోతావ్’’ అంది ఉమాదేవి. ఏంజరుగుతుందో అర్ధం కాని ప్రిన్స్ ‘‘ఏమైందీ’’ అన్నాడు. ‘‘నువ్వు పొగిడే సరికి సిగ్గుపడుతోంది’’ అంది నవ్వుతూ... ‘‘అమ్మాయిలు నవ్వుతూ, సిగ్గు పడుతూ ఉంటే అందం... అబ్బాయిలు పొగుడుతూ, మీసం మెలేస్తే అందం...’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ‘‘అయ్యే.... పాపం నీకు మీసం లేదుగా...’’ అంది ఉమాదేవి ఉడికించడానికి అన్నట్టు. పకపకా నవ్వాడు ప్రిన్స్ . సుమతి అందుకుని ‘‘మీసం లేకపోతేనే ఆ నవ్వుచాలు... అబ్బాయిగారికి దిష్ళి తగిలేస్తది అని ఏదో గుర్తొచ్చి, అయ్యయ్యే... ఉండండి ఇందాక మీరు లేవగానే దిష్ఠి తీద్దామనుకున్నా’’ అంటూ లోపలకి పరిగెట్టింది. ప్రిన్స్ కి అర్ధం కాలేదు ‘‘ఏంటీ’’ అన్నాడు. ‘‘నువ్వు అందంగా ఉన్నావని తన దిష్ఠే తగిలుతుందని నాతో అంటే రోజూ దిష్ఠి తీస్తే సరిపోతుంది అన్నా... అందుకని నీకు దిష్టి తీయడానికి వెళ్ళింది’’ అంది ఉమాదేవి. ఈలోగా మిరపకాయలు, ఉప్పు తీసుకుని వచ్చిన సుమతిని చూసి ‘‘అందం చూసే వాళ్ళ కళ్ళలలో ఉంటుంది సుమతి, మనం మంచి మనస్సులో చూస్తే ప్రపంచంలో అందరూ అందంగానే కనబడతారు’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ‘‘ఏమో బాబు నాకవన్నీ తెలీదు... మీరు చూడటానికి అందంగా హీరోలా ఉన్నారు... నాలాగే బోలెడు మంది మిమ్మల్ని ఈ రోజు చూసుంటారుగా... వాళ్ళల్లో ఏవరోకతి కుళ్ళుబోతుది ఉండదా...? దాని దిష్ఠి తగిలితే....? అంటూ దిష్ఠి తీయడం మొదులుపెట్టింది. ‘‘ప్రిన్స్ సుమతి లాజిక్ కి నవ్వు కుని సరే నీ ఇష్టం అంటూ లేచి బుద్దిగా చేతులు కట్టుకుని’’ నిలుచున్నాడు. సుమతి దిష్టి తీసి పడేయటానికి వెళ్తుంటే ‘‘ఆగు దిష్ఠి తీస్తే ఏదొక గిఫ్ట్ ఇవ్వాలిగా’’ అంటూ తన మెడలో గొల్డ్ చెయిన్ తీసి సుమతి ఇచ్చాడు. సుమతి, ఉమాదేవి ఆశ్చర్యంలా పడిపోయారు... ‘‘ఇది నువ్వు దిష్ఠి తీసినందుకు కాదు... నామీదు నువ్వు చూపించిన అభిమానానికి’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. సుమతి కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి... సుమతి వెళ్ళి ప్రిన్స్ ని అమాంతం కావలించుకుని ఏడ్చేసింది... ‘‘ఓయ్... ఏంటి ఏడుస్తున్నావ్? అయితే నా గిఫ్ట్ నాకిచ్చేయ్, నువ్వు హ్యాపీగా ఉంటావని ఇస్తే...’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ఉమాదేవికి కూడా ఎందుకో సుమతి ప్రిన్స్ ని కౌగలించుకోవడం నచ్చలేదు, ఎవరైనా చూస్తారనే భయమో... లేక లోలోపల పుట్టుకొచ్చి అసూయో ‘‘సుమతి... తప్పు ఏంటది మర్యాద లేకుండా?’’ అంది ఉమాదేవి. అర్ధం చేసుకున్న సుమతి ‘‘సారీ అయ్యగారు... నేను ఎంతో మంది దగ్గర పనిచేశాను... నన్ను కనీసం మనిషిలాగే చూడరు... మీరలా అనే సరికి ఏడుపోచ్చేసింది’’ అంది సుమతి. ‘‘ఏం పర్లేదు సుమతి, చెప్పాగా ఏదైనా మన చూసే మనస్సులో ఉంటుంది’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ఆ మాట ఉమాదేవకి ఎక్కడో గుచ్చుకుంది... ప్రిన్స్ తనను ఉద్దేశించి ఆ మాట అనలేదని ఉమాదేవకి తెలుసినా... మనస్సులో ఏదోమూల సుమతిపై అనుకోకుండా పుట్టిన అసూయ గుర్తొచ్చింది. తన ఆలోచనలను తప్పించుకోవాలని ‘‘అలా అని రోజూ దిష్ఠి తీసి గిఫ్ట్ అడిగితే... అబ్బాయ్ బంగారం షాప్ కోనాలి నీ కోసం అంది చమత్కారంగా’’ ఉమాదేవి. పకపకా నవ్వారు ఉమాదేవి, ప్రిన్స్... ‘‘నాకీ గిప్ట్ ఏం వద్దు... మీరు ఇలాగే నన్ను అర్ధం చేసుకోండి అదే చాలు’’ అంది సుమతి కళ్ళు తుడుచుకుంటూ. ‘‘సరే ఈ గిప్ట్ ఇప్పడు తీసుకో... రేపు మనం బయటకెళ్ళిన తరువాత నీకు నచ్చిన గిఫ్ట్ కొనిచ్చి అప్పడు నేను ఈ చైన్ తిరిగి తీసుకుంటా సరేనా!?’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. సరేనని తలూపింది సుమతి. ‘‘సరే పద భోజనం పెట్టేయ్ ఇద్దరం భోజనం చేసేద్దాం... నేను భోజనం చేసి వర్క్ చేసుకుంటా...’’ అనడంతో, ‘‘మీరు తినండి తను కింద మాతోపాటూ తింటుంది’’ ఉమాదేవి. ‘‘అంటే నేను ఒక్కడినే తినాలా? ఏం కుదరదు తనుకూడా నాతో పాటూ తింటుంది’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. సరే మీ మాటల్లో పడి నేను నా పనులు చేసుకోవడం మర్చిపోయా... నేనూ కింద వెళ్తా అంటూ చక చకా కిందకు నడిచింది ఉమాదేవి.
ఉమాదేవి కిందకు వెళ్తుండగానే శ్రీదేవి ఎదురై.... ‘‘అమ్మా... వచ్చావా... నేనే పైకి వద్దామనుకుంటున్నా’’ అంది. ‘‘ఎందుకు పైకి పద నీకు కూడా భోజనం పెడతా...’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘మరి అక్క? నేను వెళ్ళి అక్కను తీసుకువస్తా...’’ అంటూ పైకెళ్ళబోయింది. ‘‘అది ఆల్రెడీ తింటోంది... పద నువ్వు ముందు, ఆయనకు భోజనం పెట్టి తనుకూడా తినేసి పడుకోడానికి వస్తుంది’’ అంది ఉమాదేవి. శ్రీదేవి దొరకిందే అదనుగా పైకి వెళ్తే ఆ అబ్బాయిని చూడొచ్చనుకుంది, తన ప్లాన్ ఫెయిల్ అవడంతో అక్కడే నుంచుని తటపటాయిస్తోంది... ‘‘పదవే... అంటే ఇక్కడే నుంచున్నావేంటే’’ అంది ఉమాదేవి. అంటే అక్కకి నేను చెబుతా వచ్చి మనతో తినిమని నేను చెబితే కాదనదు’’ అంది. ఇదేంటి కొత్తగా మొండికేస్తుంది!? అనుకుని ‘‘అదేంకాదు... ఆ అబ్బాయి ఒక్కడ్నే ఏం తినను, నువ్వు కూడా నాతో తినమని సుమతిని ఆపేశాడు... అందుకే అక్కడ తిని వస్తుంది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పోనీ ఆ అబ్బాయిని కూడా కిందకి వచ్చి మనతో తినమను’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘ఏం... అవసరం లేదు... నలుగురు చూస్తే మనుకుంటారు? పద’’ అంటూ ఈ సారి చేయిపట్టుకుని మరీ తీసుకెళ్ళి భోజనం పెట్టింది... ‘‘నువ్వు కూడా నాతో తిను... నేను మాత్రం ఒక్కదానినే తినాలా?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘ఏంటే కొత్తగా మాట్లాడుతున్నావ్? రోజు నాతో తినమంటే కంచం తీసుకుని నీ రూమ్లోకి పోతావ్? ఈరోజేంటి కొత్తగా... నాకు ఇంకా చాలా పనులున్నాయ్ నేను పనులు చేసేని స్నానం చేసి తింటా, రేపటి నుండి కలిసి తిందాం’’ అంది. ఏమైంది దీనికి ఈరోజు, అనుకుని ఆలోచిస్తుండగానే షడన్ గా స్టైకింది... ‘వామ్మో... దీని గోలంతా ఆ అబ్బాయిని చూడటానికి అనుకుంటా అనుకుని... ఇమైనా దీని మనస్సులో ఆ అబ్బాయ్ ఆలోచనలు రానీయ్యకూడదు... అసలే ఆ అబ్బాయ్ మ్యాగ్నెట్... నన్నే ఆకర్షించేశాడు... ఇదింకా కన్నెపిల్ల అనుకుని ప్రిన్స్ గురించే ఆలోచిస్తూ తన పనుల్లో పడిపోయింది. ఓ గంటాగాక సుమతి కిందకు వచ్చి అమ్మగారు నేను పడుకోడానికి వెళ్తున్నా అంది. ప్రిన్స్ ఆలోచనల్లో ఉన్న ఉమాదేవి ఏదో షాకైనట్టు ‘‘ఎవరితో?’’ అంది. ‘‘నేనెవరితో పడుకుంటానండి? ఒక్కదానినే పడుకుంటాగానీ...! అయినా అదేంటి అలా అడిగారు?’’ అంది సుమతి. తన మాటను ఎలా కరెక్ట్ చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు ఉమాదేవికి... ఒక్క క్షణం ఆలోచించి... అదేనే నువ్వు నీ ఇంట్లో పడుకుంటే మళ్ళీ ఏ అర్ధరాత్రో ఎవడోకడు వస్తాడు, నువ్వు కాదనలేక వాడివెనకే పోతావ్... ఎందుకంట బుద్దిగా ఇక్కడే పడుకో నాలుగు రోజులు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నా కోసం ఎవరొస్తారు అమ్మగారు?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఉసే నీ యాసాలు నాదగ్గర కాదు, ఆ సుధాకర్ కోడుకు నీ ఇంటికి రావడం నేను చూశాను, అయినా నేనెవరిని నీకు కాపలా ఉండటానికి నీ ఇష్టం’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘లేదమ్మగారు మీరు చెప్పినట్టే వింటాను, మీకు మాటిచ్చానుగా నేను ఎవరు పిలిచినా వెళ్ళను, ఇక్కడే పడుకుంటా మీతోపాటే’ అంది సుమతి. సరే పద అంటూ ఇద్దరూ ఉమాదేవి బెడ్రూమ్ లోనే సుమతి కింద నేలమీద, ఉమాదేవి బెడ్ మీద పడుకున్నారు.
ప్రిన్స్ ఉమాదేవిని బాగా డిస్టర్బ్ చేశాడు... అతని అందం దాన్ని మించిన అనుకువ, అన్నింటినీ మించి అతని మంచితనం. ఇప్పుడిప్పుడే వెంకట్రావ్ ఆలోచనల నుండి బయటపడుతున్న ఉమాదేవికి ప్రిన్స్ ఆలోచనల నుండి బయటపడడం ఇంకా కష్టంగా ఉంది. ఎందుకంటే వెంకట్రావ్ ను తను కావాలని ఆకర్షించ లేదు, కానీ అతను తనపై ఆశపడ్డుతున్నాడనే ఆలోచనే తనను డిస్టర్బ్ చేసింది... అలాంటిది ఇక్కడ ప్రిన్స్ విషయంలో తనే ఆకర్షణలో పడిపోయింది, కళ్ళు మూసుకుంటే ప్రిన్స్ మొహమే కనబడుతోంది, ఉమాదేవి భర్త ప్రిన్స్ అంత అందంగా ఉండడు గానీ ప్రిన్స్ లాగే చాలా మంచివాడు, ప్రతి మాటలో ఎదటి వారి మీద ప్రేమ, గౌరవం ఎప్పుడూ నవ్వుతూ ఉండడం, ప్రిన్స్ లానే తన భర్త కూడా శారీరకంగా దృడంగా ఉండేవాడు దాంతో ప్రిన్స్ లో ఒకవిధంగా తను అంతలా మిస్సవుతున్న తన భర్తే అనేంతగా డిస్టర్బ్ చేసేశాడు. ప్రిన్స్ ఆలోచనలతో ఉమాదేవి తలంతా భారంగా తయారైంది... కళ్ళు మూసుకుంటే తన కళ్ళలో నింపుకున్న ప్రిన్స్ శరీర శౌష్ఠవం, తన నవ్వు, సుమతి కౌగలించుకున్నప్పుడు తనలో కలిగిన అసూయ ఉమాదేవికి నిద్ర రానివ్వడం లేదు... ఏమైంది నాకు ఎందుకిలా అయిపోయాను అనుకుంటూ మదన పడి మదన పడి ఎప్పుడు నిద్రపోయిందో ఉమాదేవికే తెలీదు.
ఉమాదేవి ప్రశాంతమైన మనస్సులో ప్రిన్స్ సుడిగాలిలా మారిపొవడం తరువాతి ఎపిసోడ్ లో...
ఈ కథ కేవలం కల్పితం మరియు నా మొదటి ప్రయత్నం.
ఇక్కడి రచనలు చదివి వాటినుండి ఇన్సిపిరేషన్ పొంది ఈ కథ రాయడానికి సిద్ధపడ్డాను.
తప్పులు ఉంటే క్షమిస్తారని ఆశిస్తూ...
అభిమానిస్తున్న పాఠకమహాశయులకు నా కృతజ్ఞతలు...
ఫార్ట్‌- 20
సుమతి ఆనందానికి అవధులు లేవు, గంతులోస్తూ ‘‘అమ్మగారు... అమ్మగారూ... అబ్బాయ్ గారు సుపర్ అమ్మగారు...’’ అంది సుమతి. ‘‘అబ్బ మొహం చూడు... ఆనందంతో కళకళలాడిపోతోంది...’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నిజమే అమ్మగారు నేను ఇంత ఆనందంగా ఎప్పుడూ లేను, రేపటి నుండి చక్కగా మీతోనే ఉండొచ్చు, ఎక్కడికి వెళ్ళక్కర్లేదు, డబ్బుల కోసం వెతుక్కోవక్కర్లేదు’’ అంటూ చిట్టా మొదలు పెట్టింది. ‘‘సర్లే గానీ, ఒక్క నిమిషం కూర్చో... నీకు నేను కొన్ని విషయాలు చెబుతా... ఆ అబ్బాయి చాలా మంచివాడు మన మీది మంచి అభిప్రాయం ఉంది. అది పాడవకుండా చూసుకోవాల్సిన బాధ్యత మనదే, అతనికి మన వల్ల చిన్న ఇబ్బంది కూడా రాకూడదు గుర్తుపెట్టుకో, రేపటి నుండి నువ్వు బయట తిరగడానికి వెళ్ళకు నువ్వు వెళ్ళిన దగ్గర నుంచీ ఎవడోకడు తగులుతాడు వాడి కోసం నువ్వు అటో ఇటో పోతావ్. రేపటి నుండి నీకు కూడా మా ఇంట్లోనే వంటచేసుకుందాం. అవసరమైనప్పుడు అందుబాటులో ఉండటం కాదు, ఆయన అవసరాలు తెలుసుకుని ముందు చేసేలా ఉండాలి, నీ కేమైనా తెలియకపోయినా, అర్ధ కాకపోయినా ఆయనతో వాదులడకు, నన్ను అడుగు నేను చెబుతాను, అందరితో మాట్లాడినట్టు కాకుండా మర్యాదగా మాట్లాడటం నేర్చుకో, ఆయన కోసం ఎవరైనా వస్తే వాళ్ళతో కూడా మర్యాదగా ఉండటం నేర్చుకో. మంచి జీతం ఇస్తానన్నారు కదా అని పిచ్చి పిచ్చిగా ఖర్చలు పెట్టకుండా, జాగ్రత్త చేసుకో... ఆయన ఇక్కడ పర్మినెంట్ గా ఉండరు... కాబట్టి ఆయన ఉన్నంత కాలం, జాగ్రత్తగా ఉండి నాలుగు రూపాయలు దాచుకుంటే... భవిష్యత్తు బాగుపడుతుంది...’’ అంటూ సుమతి మొహం చూసింది.... తన మొహం చూస్తే ఉమాదేవి చెప్పిందేమీ వింటున్నట్టు లేదు. ‘‘ఉసే... నేను చెప్పేది ఏమైనా విన్నావా? ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్?’’ అంది ఉమాదేవి గదుముతూ. ‘‘అబ్బాయిగారు భలే ఉన్నారు కదా అమ్మగారు... సినిమా హీరోలా ఉన్నారు’’ అంది సుమతి. ‘‘ఉసే... అంటే.... నేను చెప్పంది ఏమీ వినలేదా...!’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘విన్నా అమ్మగారు, అన్నీ మీరు చెప్పినట్టే చేస్తా... జాగ్రత్తగా ఉంటాను, మర్యాదగా ఉంటాను, డబ్బులు కూడా జాగ్రత్త చేసుకుంటాను, సరేనా... అయినా అమ్మగారు అబ్బాయ్ గారు ఏంటండీ మరీ అలా ఉన్నారు... ఆయన్ని అలానే చూస్తూ ఉండిపోవాలనిపించింది’’ అంది సుమతి. ‘‘చూశానే... ఇందకా నువ్వు ఆయన్ని తినేసేలా చూస్తున్నావ్ గా... అంటూ నిజమేనే అబ్బాయ్ చాలా బాగున్నాడు... ఆ కళ్ళు మాత్రం చాలా డేంజరే... ఆ కళ్ళల్లో ఏదో పవరుంది... ఎవరినైనా ఆకర్షించేస్తుంది...’’ అంటూ ‘చీ... ఏంటీ నేను కూడా అలా ఆలోచిస్తున్నాను అనుకుని’ - ‘‘సరేలే ముందు అబ్బాయ్ లేవగానే దిష్టి తీయ్ మన దిష్ఠే తగిలేలా ఉంది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నిజమే అమ్మగారు అబ్బాయ్ గారు లేవగానే ముందు దిష్టి తీసేస్తా’’ అంది సుమతి. ‘‘ఇంతకీ మీరిద్దరూ ఎవరి గురించి మాట్లాడుతున్నారు? గుమ్మం ముందున్న స్పోర్ట్స్ బైక్ ఎవరిది?’’ అంటూ అడిగింది, ఇందాకటి నుండీ వాళ్ళ మాటలు వింటున్న శ్రీదేవి. వామ్మో ఇదెప్పుడు వచ్చింది అనుకుని ‘‘ఎవరూ లేరు, పైన అద్దెకి వస్తారన్నాగా ఆ ప్రిన్స్ గారు వచ్చారు, ఆ బైక్ ఆయనదే’’ అని ముందు వెళ్ళి ప్రెష్ అయిరా అంటూ ఉమాదేవి కిచెన్లోకి వెళ్ళిపోయింది. సుమతి శ్రీదేవికి అడ్డుపడుతూ ‘‘అమ్మాయిగారు... రేపటి నుండి నేను కూడా మీతోనే ఉంటాను... నాకు ఆయన దగ్గర పని ఇచ్చారు.. జీతమెంతో తెలుసా.... నెలకు 15వేలు’’ అంటూ గొప్పగా చెప్పింది. ‘‘బలే అక్కా... సుపర్ ఉండు నేను బ్యాగ్ లోపల పెట్టి వస్తా కబుర్లు చెప్పకుందా అంటూ లోపలకి వెళ్ళిపోయింది. సుమతి ఉమాదేవితో అమ్మగారు ఇప్పడు అబ్బాయిగారికి ఏం వండాలి? అంది. ‘‘ఏం చెద్దాం? కొత్తగా ఎవరైనా ఇంట్లో దిగినప్పడు ఏం వండుతారు? ఆయన ఎలాతో పాలు పొంగించలేదు కాబట్టి... మనమే పాలు పొంగించి పాయసం చేద్దాం, పులిహోరా చెద్దాం... గారెలు వేద్దామా?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘చేద్దాం... చేద్దాం మరి సరుకులు?’’ అంది సుమతి. ‘‘మనింట్లోవి వాడదాం... సాయంత్రం వంట చేయడానికి వెళ్ళి నప్పుడు సరుకులు తీసుకొద్దాం’’ అంది ఉమాదేవి. ఓ పని చెయ్యి నువ్వు వెళ్ళి మంచి బాస్మతి బియ్యం తీసుకురా మనింట్లో బియ్యం ఆయనకు నచ్చుతుందో లేదో... అలాగే పాలు, కాఫీ పొడి పాకెట్లు కూడా తీసుకురా అంటూ సుమతికి డబ్బులిచ్చి షాప్ కి వెళ్లి రమ్మంది ఉమాదేవి. అప్పుడే వచ్చిన శ్రీదేవి ‘‘నేను కూడా వస్తా షాప్ కి... ప్రాజెక్ట్ కోసం వర్క్ బుక్ కొనుక్కోవాలి’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘సరే త్వరగా వెళ్ళి రండి’’ అంది ఉమాదేవి.
సుమతి, శ్రీదేవి బయటకు వెళ్ళాక అంతకు ముందు వాళ్ళ మాటలు వినడంతో తనలో క్యూరియాసిటీ తారాస్థాయికి చేరి మెల్లగా ‘‘సుమతక్కా... అయితే రేపటినుండీ నువ్వు మాతోనే ఉంటావన్న మాట... ఇంతకీ ఆ అబ్బాయ్ ఎలా ఉంటాడు? బాగున్నాడా? మంచి వాడా?’’ అంటూ ఎంక్వైరీ మొదలు పెట్టింది. అసలే సంతోషంతో ఉబ్బి తబ్బిబవుతున్న సుమతి ‘‘అబ్బాయి గారు భలే ఉంటారు... తెల్లగా, ఎత్తుగా సినిమా హీరోలా ఉంటారు... చాలా బాగా మాట్లాడారు... అస్సలు గొప్పవాడిననే గర్వం లేదు తెలుసా!’’ అంటూనే అప్పుడే ఏదో గుర్తొచ్చి... అయినా నీకెందుకు?’’ అంది సుమతి. ‘‘అదేంటీ!? రేపటి నుంచీ మనింట్లో ఉండేవాళ్ళ గురించి తెలుసుకోవద్దా?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘ఏం అవసరం లేదు, మీ అమ్మ నిన్ను అసలు పైకి వెళ్ళోద్దంది, ఆ అబ్బాయి ఉన్నప్పుడు నిన్ను పైకి రాకుండా నన్నే చూసుకోమంది, నీతో ఆ అబ్బాయి గురించి మాట్లాడొద్దని కూడా చెప్పింది, కాబట్టి నువ్వు కూడా ఆ అబ్బాయిగారి గురించి నన్ను అడగొద్దు నేను చెప్పను’’ అంది సుమతి. ‘‘ఏం? ఏమతుంది అడిగితే? నీ సొమ్మేమైనా పోతుందా? ఓ... ఆ అబ్బాయికి నేనెక్కడ లైనేస్తానో అని భయమా!?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘నీకంత సినిమా లేదు... ఆ అబ్బాయికి మనలాంటి ఫిగర్లు ఆనవ్, ఆ అబ్బాయ్ ఒకసారి చూసి ఓ నవ్వు నవ్వితే ఎంతగొప్ప అందగత్తైనా వెనకాలే వెళ్ళిపోద్ది అట్టా ఉంటాడు’’ అని నాలుక కరుచుకుంది సుమతి. శ్రీదేవికి ఒకవిధంగా ఉక్కోషం వచ్చింది... ‘‘ఆ అబ్బాయ్ ఎలా ఉన్నా నాకు అంత ఆత్రంలేదు, నేను ఎప్పుడు ఓకే అంటానా అని నా వెనకే నలుగురు తిరుగుతున్నారు’’ అంది. ‘‘అవునా? సరే అయితే ఈ విషయంతో అమ్మతో మాట్లాడాల్సిందే’’ అంది సుమతి. వామ్మో కొంపముంచెలా ఉందనుకుని ‘‘నీకు దన్నం తల్లీ, నేను ఆ అబ్బాయి గురించి మాట్లాడను, నువ్వు అమ్మతో నా గురించి మాట్లాడకు’’ అంది శ్రీదేవి. పకపకా నవ్వుకున్నరు ఇద్దరూ అలానే కబుర్లు చెప్పుకుంటూ షాప్ కి వెళ్ళి సమాన్లు తీసుకుని ఇంటికి చేరారు. శ్రీదేవిని చదువుకోమని ఉమాదేవి, సుమతి పైకి వెళ్ళి ప్రిన్స్ కిచెన్ లో పాలు పొంగించి వంట మొదలు పెట్టారు... సుమతికి కిచెన్ లో ఉన్న వస్తువులన్నీ కొత్త అన్నీ కరెంట్ తో పనిచేసేవి కావడంతో సుమతికి, ఉమదేవి తనకు తెలిసిన విషయాలు చెబుతూ ఇద్దరూ మాట్లాడు కుంటున్నారు. ఇంతలో నిద్రలేచిన ప్రిన్స్ హాల్లోకి వచ్చి వాళ్ళిద్దరిని కిచెన్లో చూసి వాళ్ళు మాటలు వింటూ వెనకాలే నుంచున్నాడు. సుమతికి అక్కడ ఉన్న మినీ గ్రిల్ టోస్టర్ ఏమిటో అర్ధం కాలేదు... ‘‘అమ్మగారు మరి ఇదేంటి?’’ అడిగింది... ‘‘ఉమాదేవి దానిక గురించి నాకు పెద్దగా తెలీదే... దాంట్లో చికెన్ అదీ కాలుస్తారని తెలుసు కానీ ఎలా వాడాలో నాకూ తెలీదు... ’’ అంటుడగానే వెనక నుంచున్న ప్రిన్స్ ‘‘ఒకప్పుడు నిప్పుల మీద కాల్చేవాళ్ళు కదా... ఇప్పుడు ఇలా కరెంట్ దాంతో కాల్చుకోవచ్చు’’ అన్నాడు. ఇద్దరూ ఉలిక్కిపడి వెనక్కి తిరిగారు. ప్రిన్స్ ఓన్సీ నైట్ ఫ్యాంట్ మీద ఉన్నాడు, టీ షర్ట్ లేదు (ప్రిన్స్కి పడుకునేప్పుడు షర్ట్ వేసుకునే అలవాటు లేదు) ఒకచెయ్యి గుమ్మమీద ఆనించి నుంచొని ఆవులించుకుంటూ... ఉన్నాడు. సుమతి సామాన్ల గురించి తెలుసుకునే హాడావుడిలో ఉంది ప్రిన్స్ ని సరిగా గమనించలేదు. ‘‘అవునా... బాబుగారు... నాకు ఇవ్వన్నీ వాడటం తెలీదు, అందుకే అమ్మగారిని తీసుకువచ్చా...’’ అంది. ‘‘ఏం పర్లేదు... నేను నీకు అన్నీ నేర్పస్తా... మందు నాకు కొంచెం కాఫీ పెట్టివ్వవా...? అని ఉండు నీకు కాఫీ ఎలా పెట్టాలో చూపిస్తానని కాఫీ మేకర్ లో కాఫీ ఎలా పెట్టాలో చూపించడం మొదలుపెట్టాడు, సుమతి కూడా చాలా జాగ్రత్తగా స్టెప్ బై స్టెప్ ఫాలోఅవుతోంది. ఉమాదేవి పరిస్థితి వేరేలా ఉంది... సుమతి ఎంతోమంది మగాళ్ళను షర్ట్ లేకుండా చూసింది వాళ్ళలో ఒక్కోళ్ళు ఒక్కోరకం... కానీ ఉమాదేవికి మాత్రం ప్రిన్స్ అలా షర్ట్ లేకుండా ప్రత్యక్షమవడం అందులోనూ ప్రిన్స్ శరీర షౌష్ఠవం మాములుగా లేదు... చెక్కినట్టుగా విషేప్ బాడీ, విశాళమైన ఛాతీ, రెండు వైపుల దిష్ఠిచుక్కలు పెట్టినట్టు చిన్నచిన్న చనుమోలు, నడుము కూడా ఏవడో శిల్పి చెక్కినట్టు పైనా, కింద రెండు ముక్కలు అంటించినట్టు ఉంది, ముక్కలు, ముక్కలుగా అంటించినట్టు సిక్స్ ప్యాక్ ష్టమక్, ఆ ముక్కల మధ్య వెడల్సాడి రోడ్డు వేసినట్టు పొట్టమీద నుండి తొడల మద్యలకు క్లియర్ గా షేప్ తెలుస్తోంది. అక్కడదాకా చూశాక ఉమాదేవి మొహం సిగ్గుతో కందిపోయింది... ఇవేమీ పట్టని ప్రిన్స్, సుమతి పెట్టకునే పనిలో ఉన్నారు... వాళ్ళనే చూస్తూ ఏదోలోకంలో ఉండిపోయింది ఉమాదేవి. ‘‘ఛీ... ఉత్త కాఫీ తాగుతారా? ఛేదుగా ఉండదా?’’ అంది సుమతి. ‘‘కాదు ఇప్పడు దీనిని ఎన్నిరకాలుగా కావాలన్నా చేసుకోవచ్చు... నీకర్ధమైయ్యేలా చెప్పాలంటే... ఇప్పుడిది కాఫీ ఎసెన్స్ దీనిలో కాచిన పాలు, చక్కర పలుపుకుంటే మాములు కాఫీ, క్రీమ్, ఐస్క్యూబ్స్ కలుపుకుంటే కోల్డ్ కాఫీ... ఏమీ లేకుండా తాగుస్తే బ్లాక్ కాఫీ...’’ ‘‘ఇప్పడు నాకు మామూలు కాఫీ తాగాలనుంది కాబట్టి పాలు, సుగర్ క్యూబ్స్ వేసుకుంటా’’ అని ప్రిజ్ ఓపెన్ చేశాడు... ప్రిజ్ ఖాళీగా ఉండటం చూసి ‘‘అరే సరుకులు ఏం లేవే... దేవి దీనిలో కొంచెం పాలు పోయరా? అన్నాడు. ఉమాదేవి ఈ లోకంలో లేదు అలా ప్రిన్స్ నే చూస్తూ ఉంది. సుమతి అమ్మగారు పాలు పొయ్యండి అంది కొంచెం గట్టిగా, తెరుకుని ఈ లోకంలోకి వచ్చిన ఉమాదేవి... ఆ ఒక్క నిమిషం అంటూ ప్రిన్స్ కాఫీలో పాలు పోసింది. ‘‘ఏంది దేవీ ఏదో దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తున్నారు’’ అన్నాడు, ‘‘మీ గురించే...’’ అని మళ్ళీ సముదాయించుకుని, అంటే సుమతికి ఇవేమీ రావు మీరు ఇబ్బంది పడతారేమో అని’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పుడుతూనే అందరూ అన్నీ నేర్చుకుంటారా! ఏంటి...? నేను ఒకటి రెండు సార్లు చూపిస్తే తనే నేర్చకుంటుంది’’ అన్నాడు. ‘‘అంటే నీకు ఇబ్బంది అవుతుందేమోనని... పోనీ ఇవన్సీ తెలిసిన వాళ్ళెవరైనా దొరకుతారేమో చూద్దామా...? ’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏం అవసరంలేదు... ఈ రోజుల్లో విషయం ఉన్నవాళ్ళు వందమంది దొరకుతారు గానీ, విశ్వాసం ఉన్నవాళ్ళు దొరకరు... సుమతి ఈజీగానే నేర్చకుంటుంది, నాకు టైం దొరికినప్పడు నేను నేర్పిస్తా, మీరు కొన్ని నేర్పించండి’’ అన్నాడు చాలా కాన్ఫిడెంట్ గా. ‘‘తప్పకుండా... ఒకవేళ తనకేమైనా రాకపోతే నేను కింద వండి పంపిస్తా, నువ్వు మాత్రం ఇబ్బంది పడొద్దు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘కింద ఎందుకు ఇక్కడే చేయ్యండి, పొద్దున్నే సుమతి నేను వెళ్ళి అవసరమైన సరుకులన్నీ తెస్తాము’’ అన్నాడు. అంటే నాకు కింద బోలెడు పనులుంటాయి... వాటితో పాటు ఇవి చేస్తే ఈజీగా ఉంటుంది...’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘సరే మీ ఇష్టం...’’ అంటూ కాఫీ కప్పుతీసుకుని బయట ఉయ్యలలోకి వెళ్ళిపోయాడు.
సుమతికి ఏం అర్ధం కాలేదు... ‘‘ఏంటి అమ్మగారు, ఇంకోళ్ళని తీసుకొస్తారా?’’ అంది సుమతి కొంచెం కోపంగానే, ‘‘అదికాదే... పాపాం అబ్బాయి ఇబ్బంది పడతాడేమోనని!’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘మీరే చెప్పరుగా నాలుగురోజులు వచ్చి నీకు అన్నీ నేర్పించండి నేను నేర్చేసుకుంటా...’’ అంది సుమతి. ‘‘నేను రోజుపైకి వస్తే, చుట్టూ ఉన్న నాలుగురు ఏమనుకుంటారే...?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘వాళ్ళ బొంద... వాళ్ళు ఏదో అనుకుంటారని ఎన్నాళ్ళు భయపడతారమ్మా?’’ అంది సుమతి. ‘‘అమ్మాతల్లి నువ్వు మళ్ళీ మొదలుపెట్టకు... మార్పు రావడానికి టైం పడుతుంది... అదీకాక ఆ అబ్బాయి అలా షర్టు లేకుండా రెండు మూడు సార్లు నాతో కనబడ్డాడనుకో ఏకంగా రంకులే కట్టేస్తారు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నిజమే అమ్మగారు ఉండండి అబ్బాయిగారికి షర్ట్ వేసుకోమని చెబుతా...’’ అంటూ సుమతి బయటకు వెళ్ళబోయింది. సుమతిని ఆపి ‘‘ఓయ్... ఏ చేస్తున్నావ్? అలా చెబితే అబ్బాయ్ ఏమనుకుంటాడు?’’ అంది. ‘‘నేను అబ్బాయి గారు మీ షర్ట్ వేసుకోండి మీరిలా తిరిగితే దిష్టి తగులుతుందని చెబుతా’’ అంది. ‘‘ఏడిచినట్టే ఉన్నాయ్ నీ తెలివితేటలు... ఇప్పడు నీకోసం ఆ అబ్బాయ్ కంఫర్ట్ వదులుకోవాలా? నేను నిన్ను పంజాబీ డ్రస్ లో పనిచేయమంటే నువ్వు చెయ్యగలవా? నీకు అలవాటు లేదుకదా... ఇబ్బంది పడతావ్ కదా అలాగే... తనకు నచ్చినట్టు ఉండనీ మనమే సర్ధుకుందాం’’ అని సర్ధిచెప్పింది. ‘‘మరి దిష్టి తగిలితే?’’ అంది సుమతి. ‘‘నువ్వు ఉన్నావ్ గా అబ్బాయికి రోజూ దిష్టితీయ్’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నిజమే అమ్మగారు అబ్బాయిగారికి రోజూ దిష్టి తీయాల్సిందే’’ అంది సుమతి... అలా అలా మాటల్లోనే వంటలన్నీ పూర్తయ్యాయి... బయట ప్రిన్స్ ఉయ్యాలో పడుకోని ఫోన్లో ఏవో పాటలు వింటున్నాడు... చూసి చూడనట్టు వెళ్ళిపోతుంటే... ‘‘దేవిగారు’’ అన్నాడు ప్రిన్స్, ఏంటాఅన్నట్టు ఆగింది ఉమాదేవి. ‘‘రండి... అప్పడే వెళ్ళిపోతున్నారు’’ అన్నాడు. ‘‘లేదు నాకింకా కింద పనుంది... అమ్మాయి చదువుకుంటోంది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అవునా ఏ క్లాస్’’ అన్నాడు. ‘‘డిగ్రీ సెకెండ్ ఇయర్’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అవునా... ఛ జోకులేయకండి... మీకు డిగ్రీ చదివే కూతురుందా?’’ అన్నాడు ఓ ఇంత ఆశ్చర్యంగా ప్రిన్స్. ఉమాదేవి ‘‘సిగ్గుపడుతూ, నవ్వింది... నాకు 37 ఇయర్స్’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏజ్ ఈజ్ జస్ట్ ఏ నెంబర్’’ అన్నాడు ప్రిన్స్ ఇంక లాభంలేదనుకుందో... తనకే కొంచెం సేపు ప్రిన్స్ తో ముచ్చట పెట్టుకోవాలనిపించిందో... వెళ్ళి ప్రిన్స్ పక్కన గట్టుపై కూర్చుంది... చెప్పండి అంది. ‘‘మళ్ళీ అండీ ఎందుకు... ఎవరూ లేరుగా?’’ అన్నాడు. ‘‘అలవాటవడానికి కొంచెం టైం పడుతుంది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏం లేదు, ఇలా చల్ల గాలిలో కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకుంటే మనసుకి హాయిగా ఉంటుంది అందుకే పిలిచాను’’ అన్నాడు. ‘‘మీరు ఎంజాయ్ చేయండి నాకు ఇంకా ఇంట్లో బోలెడు పనులున్నాయ్... రెండు నిమిషాల్లో సుమతి కూడా పనులు చేసేసి వచ్చి నీతో కబుర్లు చెబుతుంది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పోనీ పదండి నేను కూడా మీతో వస్తా మీరు పనులు చేసుకోండి నేను కబుర్లు చెబుతా’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ‘‘హాయిగా చల్లగాలిలో పాటలు వింటూ ఎంజాయ్ చేస్తున్నావ్ గా, మళ్లీ కందకొచ్చి నాతో పాటూ వంటగదిలో చెమటలు పోసుకుటానంటావెందుకు?’’ అంది ఉమాదేవి. ఈ లోగా సుమతి ఇందాక వేసిన పకోడీలు నీట్ గా ప్లేట్స్ లో పెట్టి తీసుకుని వచ్చింది. అవి చూడగానే ‘‘ప్రిన్స్... హయ్యా లవ్ యూ సుమతి... రైట్ టైంలో రైట్ ఫుడ్ తెచ్చావ్’’ అంటూ రెండు పకోడీలు తీసుకుని పాటను కూనిరాగాలు తీసుకుంటూ నోట్లో వేసుకున్నాడు. ఆ మాటకు సుమతి సిగ్గుపడి, మెలికలు తిరుగుతుంటే చూసి నవ్వుకున్న ఉమాదేవి... ‘‘జాగ్రత్త పడిపోతావ్’’ అంది ఉమాదేవి. ఏంజరుగుతుందో అర్ధం కాని ప్రిన్స్ ‘‘ఏమైందీ’’ అన్నాడు. ‘‘నువ్వు పొగిడే సరికి సిగ్గుపడుతోంది’’ అంది నవ్వుతూ... ‘‘అమ్మాయిలు నవ్వుతూ, సిగ్గు పడుతూ ఉంటే అందం... అబ్బాయిలు పొగుడుతూ, మీసం మెలేస్తే అందం...’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ‘‘అయ్యే.... పాపం నీకు మీసం లేదుగా...’’ అంది ఉమాదేవి ఉడికించడానికి అన్నట్టు. పకపకా నవ్వాడు ప్రిన్స్ . సుమతి అందుకుని ‘‘మీసం లేకపోతేనే ఆ నవ్వుచాలు... అబ్బాయిగారికి దిష్ళి తగిలేస్తది అని ఏదో గుర్తొచ్చి, అయ్యయ్యే... ఉండండి ఇందాక మీరు లేవగానే దిష్ఠి తీద్దామనుకున్నా’’ అంటూ లోపలకి పరిగెట్టింది. ప్రిన్స్ కి అర్ధం కాలేదు ‘‘ఏంటీ’’ అన్నాడు. ‘‘నువ్వు అందంగా ఉన్నావని తన దిష్ఠే తగిలుతుందని నాతో అంటే రోజూ దిష్ఠి తీస్తే సరిపోతుంది అన్నా... అందుకని నీకు దిష్టి తీయడానికి వెళ్ళింది’’ అంది ఉమాదేవి. ఈలోగా మిరపకాయలు, ఉప్పు తీసుకుని వచ్చిన సుమతిని చూసి ‘‘అందం చూసే వాళ్ళ కళ్ళలలో ఉంటుంది సుమతి, మనం మంచి మనస్సులో చూస్తే ప్రపంచంలో అందరూ అందంగానే కనబడతారు’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ‘‘ఏమో బాబు నాకవన్నీ తెలీదు... మీరు చూడటానికి అందంగా హీరోలా ఉన్నారు... నాలాగే బోలెడు మంది మిమ్మల్ని ఈ రోజు చూసుంటారుగా... వాళ్ళల్లో ఏవరోకతి కుళ్ళుబోతుది ఉండదా...? దాని దిష్ఠి తగిలితే....? అంటూ దిష్ఠి తీయడం మొదులుపెట్టింది. ‘‘ప్రిన్స్ సుమతి లాజిక్ కి నవ్వు కుని సరే నీ ఇష్టం అంటూ లేచి బుద్దిగా చేతులు కట్టుకుని’’ నిలుచున్నాడు. సుమతి దిష్టి తీసి పడేయటానికి వెళ్తుంటే ‘‘ఆగు దిష్ఠి తీస్తే ఏదొక గిఫ్ట్ ఇవ్వాలిగా’’ అంటూ తన మెడలో గొల్డ్ చెయిన్ తీసి సుమతి ఇచ్చాడు. సుమతి, ఉమాదేవి ఆశ్చర్యంలా పడిపోయారు... ‘‘ఇది నువ్వు దిష్ఠి తీసినందుకు కాదు... నామీదు నువ్వు చూపించిన అభిమానానికి’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. సుమతి కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి... సుమతి వెళ్ళి ప్రిన్స్ ని అమాంతం కావలించుకుని ఏడ్చేసింది... ‘‘ఓయ్... ఏంటి ఏడుస్తున్నావ్? అయితే నా గిఫ్ట్ నాకిచ్చేయ్, నువ్వు హ్యాపీగా ఉంటావని ఇస్తే...’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ఉమాదేవికి కూడా ఎందుకో సుమతి ప్రిన్స్ ని కౌగలించుకోవడం నచ్చలేదు, ఎవరైనా చూస్తారనే భయమో... లేక లోలోపల పుట్టుకొచ్చి అసూయో ‘‘సుమతి... తప్పు ఏంటది మర్యాద లేకుండా?’’ అంది ఉమాదేవి. అర్ధం చేసుకున్న సుమతి ‘‘సారీ అయ్యగారు... నేను ఎంతో మంది దగ్గర పనిచేశాను... నన్ను కనీసం మనిషిలాగే చూడరు... మీరలా అనే సరికి ఏడుపోచ్చేసింది’’ అంది సుమతి. ‘‘ఏం పర్లేదు సుమతి, చెప్పాగా ఏదైనా మన చూసే మనస్సులో ఉంటుంది’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ఆ మాట ఉమాదేవకి ఎక్కడో గుచ్చుకుంది... ప్రిన్స్ తనను ఉద్దేశించి ఆ మాట అనలేదని ఉమాదేవకి తెలుసినా... మనస్సులో ఏదోమూల సుమతిపై అనుకోకుండా పుట్టిన అసూయ గుర్తొచ్చింది. తన ఆలోచనలను తప్పించుకోవాలని ‘‘అలా అని రోజూ దిష్ఠి తీసి గిఫ్ట్ అడిగితే... అబ్బాయ్ బంగారం షాప్ కోనాలి నీ కోసం అంది చమత్కారంగా’’ ఉమాదేవి. పకపకా నవ్వారు ఉమాదేవి, ప్రిన్స్... ‘‘నాకీ గిప్ట్ ఏం వద్దు... మీరు ఇలాగే నన్ను అర్ధం చేసుకోండి అదే చాలు’’ అంది సుమతి కళ్ళు తుడుచుకుంటూ. ‘‘సరే ఈ గిప్ట్ ఇప్పడు తీసుకో... రేపు మనం బయటకెళ్ళిన తరువాత నీకు నచ్చిన గిఫ్ట్ కొనిచ్చి అప్పడు నేను ఈ చైన్ తిరిగి తీసుకుంటా సరేనా!?’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. సరేనని తలూపింది సుమతి. ‘‘సరే పద భోజనం పెట్టేయ్ ఇద్దరం భోజనం చేసేద్దాం... నేను భోజనం చేసి వర్క్ చేసుకుంటా...’’ అనడంతో, ‘‘మీరు తినండి తను కింద మాతోపాటూ తింటుంది’’ ఉమాదేవి. ‘‘అంటే నేను ఒక్కడినే తినాలా? ఏం కుదరదు తనుకూడా నాతో పాటూ తింటుంది’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. సరే మీ మాటల్లో పడి నేను నా పనులు చేసుకోవడం మర్చిపోయా... నేనూ కింద వెళ్తా అంటూ చక చకా కిందకు నడిచింది ఉమాదేవి.
ఉమాదేవి కిందకు వెళ్తుండగానే శ్రీదేవి ఎదురై.... ‘‘అమ్మా... వచ్చావా... నేనే పైకి వద్దామనుకుంటున్నా’’ అంది. ‘‘ఎందుకు పైకి పద నీకు కూడా భోజనం పెడతా...’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘మరి అక్క? నేను వెళ్ళి అక్కను తీసుకువస్తా...’’ అంటూ పైకెళ్ళబోయింది. ‘‘అది ఆల్రెడీ తింటోంది... పద నువ్వు ముందు, ఆయనకు భోజనం పెట్టి తనుకూడా తినేసి పడుకోడానికి వస్తుంది’’ అంది ఉమాదేవి. శ్రీదేవి దొరకిందే అదనుగా పైకి వెళ్తే ఆ అబ్బాయిని చూడొచ్చనుకుంది, తన ప్లాన్ ఫెయిల్ అవడంతో అక్కడే నుంచుని తటపటాయిస్తోంది... ‘‘పదవే... అంటే ఇక్కడే నుంచున్నావేంటే’’ అంది ఉమాదేవి. అంటే అక్కకి నేను చెబుతా వచ్చి మనతో తినిమని నేను చెబితే కాదనదు’’ అంది. ఇదేంటి కొత్తగా మొండికేస్తుంది!? అనుకుని ‘‘అదేంకాదు... ఆ అబ్బాయి ఒక్కడ్నే ఏం తినను, నువ్వు కూడా నాతో తినమని సుమతిని ఆపేశాడు... అందుకే అక్కడ తిని వస్తుంది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పోనీ ఆ అబ్బాయిని కూడా కిందకి వచ్చి మనతో తినమను’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘ఏం... అవసరం లేదు... నలుగురు చూస్తే మనుకుంటారు? పద’’ అంటూ ఈ సారి చేయిపట్టుకుని మరీ తీసుకెళ్ళి భోజనం పెట్టింది... ‘‘నువ్వు కూడా నాతో తిను... నేను మాత్రం ఒక్కదానినే తినాలా?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘ఏంటే కొత్తగా మాట్లాడుతున్నావ్? రోజు నాతో తినమంటే కంచం తీసుకుని నీ రూమ్లోకి పోతావ్? ఈరోజేంటి కొత్తగా... నాకు ఇంకా చాలా పనులున్నాయ్ నేను పనులు చేసేని స్నానం చేసి తింటా, రేపటి నుండి కలిసి తిందాం’’ అంది. ఏమైంది దీనికి ఈరోజు, అనుకుని ఆలోచిస్తుండగానే షడన్ గా స్టైకింది... ‘వామ్మో... దీని గోలంతా ఆ అబ్బాయిని చూడటానికి అనుకుంటా అనుకుని... ఇమైనా దీని మనస్సులో ఆ అబ్బాయ్ ఆలోచనలు రానీయ్యకూడదు... అసలే ఆ అబ్బాయ్ మ్యాగ్నెట్... నన్నే ఆకర్షించేశాడు... ఇదింకా కన్నెపిల్ల అనుకుని ప్రిన్స్ గురించే ఆలోచిస్తూ తన పనుల్లో పడిపోయింది. ఓ గంటాగాక సుమతి కిందకు వచ్చి అమ్మగారు నేను పడుకోడానికి వెళ్తున్నా అంది. ప్రిన్స్ ఆలోచనల్లో ఉన్న ఉమాదేవి ఏదో షాకైనట్టు ‘‘ఎవరితో?’’ అంది. ‘‘నేనెవరితో పడుకుంటానండి? ఒక్కదానినే పడుకుంటాగానీ...! అయినా అదేంటి అలా అడిగారు?’’ అంది సుమతి. తన మాటను ఎలా కరెక్ట్ చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు ఉమాదేవికి... ఒక్క క్షణం ఆలోచించి... అదేనే నువ్వు నీ ఇంట్లో పడుకుంటే మళ్ళీ ఏ అర్ధరాత్రో ఎవడోకడు వస్తాడు, నువ్వు కాదనలేక వాడివెనకే పోతావ్... ఎందుకంట బుద్దిగా ఇక్కడే పడుకో నాలుగు రోజులు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నా కోసం ఎవరొస్తారు అమ్మగారు?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఉసే నీ యాసాలు నాదగ్గర కాదు, ఆ సుధాకర్ కోడుకు నీ ఇంటికి రావడం నేను చూశాను, అయినా నేనెవరిని నీకు కాపలా ఉండటానికి నీ ఇష్టం’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘లేదమ్మగారు మీరు చెప్పినట్టే వింటాను, మీకు మాటిచ్చానుగా నేను ఎవరు పిలిచినా వెళ్ళను, ఇక్కడే పడుకుంటా మీతోపాటే’ అంది సుమతి. సరే పద అంటూ ఇద్దరూ ఉమాదేవి బెడ్రూమ్ లోనే సుమతి కింద నేలమీద, ఉమాదేవి బెడ్ మీద పడుకున్నారు.
ప్రిన్స్ ఉమాదేవిని బాగా డిస్టర్బ్ చేశాడు... అతని అందం దాన్ని మించిన అనుకువ, అన్నింటినీ మించి అతని మంచితనం. ఇప్పుడిప్పుడే వెంకట్రావ్ ఆలోచనల నుండి బయటపడుతున్న ఉమాదేవికి ప్రిన్స్ ఆలోచనల నుండి బయటపడడం ఇంకా కష్టంగా ఉంది. ఎందుకంటే వెంకట్రావ్ ను తను కావాలని ఆకర్షించ లేదు, కానీ అతను తనపై ఆశపడ్డుతున్నాడనే ఆలోచనే తనను డిస్టర్బ్ చేసింది... అలాంటిది ఇక్కడ ప్రిన్స్ విషయంలో తనే ఆకర్షణలో పడిపోయింది, కళ్ళు మూసుకుంటే ప్రిన్స్ మొహమే కనబడుతోంది, ఉమాదేవి భర్త ప్రిన్స్ అంత అందంగా ఉండడు గానీ ప్రిన్స్ లాగే చాలా మంచివాడు, ప్రతి మాటలో ఎదటి వారి మీద ప్రేమ, గౌరవం ఎప్పుడూ నవ్వుతూ ఉండడం, ప్రిన్స్ లానే తన భర్త కూడా శారీరకంగా దృడంగా ఉండేవాడు దాంతో ప్రిన్స్ లో ఒకవిధంగా తను అంతలా మిస్సవుతున్న తన భర్తే అనేంతగా డిస్టర్బ్ చేసేశాడు. ప్రిన్స్ ఆలోచనలతో ఉమాదేవి తలంతా భారంగా తయారైంది... కళ్ళు మూసుకుంటే తన కళ్ళలో నింపుకున్న ప్రిన్స్ శరీర శౌష్ఠవం, తన నవ్వు, సుమతి కౌగలించుకున్నప్పుడు తనలో కలిగిన అసూయ ఉమాదేవికి నిద్ర రానివ్వడం లేదు... ఏమైంది నాకు ఎందుకిలా అయిపోయాను అనుకుంటూ మదన పడి మదన పడి ఎప్పుడు నిద్రపోయిందో ఉమాదేవికే తెలీదు.
ఉమాదేవి ప్రశాంతమైన మనస్సులో ప్రిన్స్ సుడిగాలిలా మారిపొవడం తరువాతి ఎపిసోడ్ లో...
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)