Adultery அம்மாவை பங்கு போட்டுக்கொண்ட அப்பாவின் குடும்பம்

[pallavianandhan]

வசந்தியின் பொறாமையும் வள்ளியின் ஆறுதலும் 



1 வாரம் கழித்து வள்ளி தன் பேரனை கூப்பிட்டு வர ஸ்கூல் போன அப்போ அங்க ஒரே மழை  கொஞ்ச நேரம் நின்னுட்டு போகலாம் என்று நிக்க அதே இடத்தில வசந்தி டீச்சர் அங்கே இருந்தார்கள் அவள் பையன் வள்ளி பேரனும் விளையாட அதை பார்த்துக்கொண்டு இருந்த இருவரும் ஒரு சிறிய தயக்கத்துடன் சிரித்தனர்.

வள்ளி அவளை பார்த்து " எப்படி மா இருக்க?"

"நல்லா இருக்கேன் மா நீங்க"
"ம்ம் நல்லா இருக்கேன் மா. குழந்தையை வச்சிக்கிட்டு ஸ்கூல்ல வந்து ஏன் மா கஷ்ட படுற அவன் இன்னும் குழந்தை மா வீட்டில விட்டு வரலாம்ல"

"வீட்டில பார்த்துக்க ஆள் இல்லை மா அவர் காலைல போன எப்போ வருவாருணன்னு கூட தெரியாது மாமியாரும் இல்லை அம்மா பார்த்துப்பாங்க ஆனா வயலுக்கு போய்ட்டா கஷ்டம் அதான் மா".

"நீ அப்படி இருந்தா எங்க வீட்டில விடலாமே நானும் என் மகளும் இருக்கோம்ல"

"உங்களுக்கு ஏன் மா கஷ்டம்?"

"இதுல என்னமா கஷ்டம் இவனும் எங்க பேரன் தானே"

இதை சொன்னதும் ஒரு நிமிஷம் அதிர்ந்தாள் வசந்தி 

" நடந்த எல்லா  விஷயமும் எனக்கு தெரியும் மா "என்று சொன்னதும் வசந்திக்கு திடீர்னு பயமா இருந்தது.  ஆனால் வள்ளி 

"பயப்ப்பாத மா நீயும் என் பொண்ணு மாதிரி தான் நீ எந்த சூழ்நிலைல அந்த முடிவு எடுத்த அப்படின்னு எனக்கு தெரியல ஆனா நீ செய்தது எந்த தப்பும் இல்லை. ஒரு வேலை நீ என் மருமகனை கல்யாணம் பண்ணி  அவள் என் மகள்  நிலைமை உனக்கு வந்து இருக்கும் அந்த வகையில பார்த்தா நீ கொடுத்து வச்சவ தானே".

வள்ளி பேசியது வசந்திக்கு ஆறுதலாக இருந்தது. "நான் அவரை கல்யாணம் பண்ணி இருந்தா இந்நேரம் நான் அவர் தம்பிக்கும் என் அம்மா அவர் அப்பாவுக்கும்  முந்தானைய விரிச்சி இருப்பாங்க மா" இது எப்படி இவளுக்கு தெரிந்தது என்று வள்ளியும் கொஞ்சம் பயந்தாள் ஆனால் ஐயா நடந்த எல்லாத்தையும் சொன்னதாக சொன்னால் வசந்தி.

"இது எங்கள் குடும்பத்துக்கு பட்டு இருக்க நன்றி கடனோ சாபமோ தெரியல ... இது இப்படி தான் நடக்கணும் என்ற விதி இருக்கு மா". என்றால் வள்ளி.

"அன்னைக்கு வேலை கிடைக்கணும் வீட்டு சூழ்நிலை இதுக்கெல்லாம் ஒரே வழி ஐயாவுக்கு முந்தானையை விரிகிறது மட்டும் தான் அப்படின்னு ஒரு நிலைமை. அன்னைக்கு நான் அந்த முடிவு எடுக்காம இருந்து இருந்தா என் அப்பாவை காப்பாத்தி இருக்க முடியாது இதே ஊர்ல நான் வேலை செய்ஞ்சி இருக்க முடியாது மா".

"எனக்கு புரியுது ஒரு பொண்ணு எந்த சூழ்நிலைல அந்த முடிவு எடுத்து இருப்பான்னு".

"இப்போ எனக்கு இருக்க ஒரே பயம் எங்க இந்த விஷயம் என் புருஷனுக்கு தெரிஞ்சிடுமோ அப்படின்னு தான்".

"கவலை படாத இந்த விஷயம் ஊருக்குள்ள கூட யாருக்கும் தெரியாது பாண்டியம்மாவை தவிர ஆனா அவளும் இதை வெளிய சொல்ல முடியாது சொன்னா அவள் விஷயம் வெளிய வந்துடும் என்ற பயம் அவளுக்கும் இருக்கு மா".

"ஐயா குணத்துக்கும் அவரோட ஆண்மைக்கும் கண்டிப்பா ஒரு துணை தேவை பட்டது நல்ல வேலையா நீங்க வந்து சேர்ந்திங்க அவரை நல்லா பார்த்துக்கோங்க".

"வேலைக்காக உன்னை பயன்படுத்திக்கிட்டார் அப்படின்னு உனக்கு அவர் மேல கோவமே இல்லையா?"

ஒரு சிரிய வலியுடன் ஒரு புன்னகையுடன் " இருந்தது... ஆனா அதெல்லாம் என் மாமனை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்ட பிறகு தான் புரிஞ்சிது அந்த மனுஷன் கிட்ட வேற ஏதோ ஒரு திறமை இருக்கு ஒரு பொம்பளைய கட்டில போட்டு கடமைக்குன்னு செய்யாம மனசார உடம்பால ஒரு பொம்பளைய அனுபவிக்கிறது அவருக்கு தான் தெரியும்".

இதை கேட்டு வள்ளியும் சிரிய வெட்கத்துடன் "அவரை நல்லா புரிஞ்சி வச்சி இருக்க மகளே".

"என்னமா பண்றது கடைமைக்கு அவருக்கு  முந்தானையை விரிச்ச நான் போக போக அவரை விரும்பி அவனுக்கு நான் முந்தானை விரிச்சி வயித்துல புள்ளய வாங்கிக்கிட்டேன். எனக்குள்ள இருந்த தயக்கம் வெட்கம் கோவம் எல்லாமே எப்படி மறந்து போச்சுன்னு யோசிச்சா கூட எனக்கு தெரியல மா".

"அதான் சாமியார் சொன்னார் இந்த குடும்பத்துக்கே காமம் என்கிற விஷயத்தில கெட்டிகாரங்க அப்படின்னு. ஆண்டவன் இதுல எந்த குறையும் கொடுக்கல ".

"கொடுத்து வச்சவங்க தான் மா  நீங்களும் உங்க பொன்னும்".

"எங்களுக்கு முன்னாடியே நீ தான் முந்திக்கிட்டியே."என்று சொல்ல இருவரும் சிரித்தனர். மழையம் நின்றது இருவரும் விடைபெற்றார். அடிக்கடி வீட்டுக்கு வருமாறு சொன்னால் வள்ளி. 

"ஆரம்பத்தில எனக்கு கொஞ்சம் தயக்கம் இருந்தது ஆனா இன்னைக்கு அந்த தயக்கம் உடைஞ்சிடுச்சு கண்டிப்பா வரேன்"என்று சொல்லி விடைபெற்றான் வசந்தி.

பேசிக்கொண்டு விடைபெற அங்கே முத்து அவன் yamaha bikela வந்து வாங்க அண்ணி தான் உங்களை வீட்டுக்கு கூப்பிட்டு வர சொன்னாங்க மழைல மாட்டிகிட்டீங்க ல என்று சொல்லி பேரனை எடுத்து முன்னாடி உக்கார வைக்க வள்ளி பின்னாடி ஏறி உக்காந்தாள்.

"என்ன டீச்சர் நல்லா இருக்கீங்களா? வீட்டு பக்கம் ஆளே காணோம்?"

"இனிமே அடிக்கடி வரேன்"என்று சொல்லி சிரிக்க "அரி வரேன் டீச்சர் "அப்படின்னு சொல்லி வண்டிய கிளப்பினான் முத்து.

வண்டி மேடு பள்ளம் கடந்து வர bra போடாத வள்ளியின் முலைகள் முத்து மீது அழுத்தம் கொண்டது. முத்துக்கு இந்த உணர்வு புதுசாக இருந்தது.

என்ன தான் அண்ணிய தினமும் ஒத்துக்கொண்டு இருந்தாலும் அவள் அம்மாவும் அவளுக்கு சொந்தம் என்பதை தெரிந்தும் இவளோ நாள் தயக்கம் காட்டின முத்து இப்போ அவள் முலைகள் அவன் மீது படும் போது அவன் கொஞ்சம் தயங்கினாலும் அனுபவிக்க யோசிக்கவே இல்லை.

வேணும்ன்னு இது நடக்கவில்லை ஆனா வள்ளிக்கும் அவள் மார்பு அவன் மேல் படுவதை தடுக்க முடியவில்லை. இருவருக்கும் வெட்கமும் சங்கடமும் இருந்தாலும். வள்ளிக்கும் தெரியும் ஒரு நாள் முத்துவும் இதை அனுபவிக்க போகிறான் என்று அதனால் ரொம்ப ஒன்னும் தயக்கம் காட்டாமல் முடிந்த வரை தடுக்க பார்த்தல் முடியாத பட்சத்தில் அவனை கொஞ்சம் இறுக்கமாக புடித்துக்கொண்டாள்.

அவள் மார்புகள் அவன் பின்னாடி உரசுவதை உணர்ந்தவன் கொஞ்ச நேரத்தில் ஒரு பக்க முலை அவன் மீது நசுங்குவதை உணர்ந்தான்.


வீட்டில் தனியாக இருந்த ராதா ஏதோ குரல் கேட்டு வெளியே வந்து பார்க்க அங்கே ஐயா முழுசாக நனைந்து வந்ததை கவனித்து ஓடி வந்து என்னங்க இப்படி நனைந்து இருக்கீங்க என்று அவரை உக்கார  வைத்து அவளை அறியாமல் உடனே அவள் முந்தானையை எடுத்து தலையை தொவட்டி விட 1நிமிஷம் சாதாரணமாக இருந்த அந்த இடம் அடுத்த நிமிடம்  காமத்தை உணர்ந்தார்கள்.   

 துவட்டும் வேகம் குறைவதை உணர்ந்த ஷெண்பகப்பாண்டி அப்படியே அவள் இடுப்பை வளைத்து தொப்புளில் ஒரு முத்தம் கொடுக்க கண் சொக்கி போன ராதா அவர் தலையை அப்படியே பிடித்து அழுத்த அவரின் முத்தம் இன்னும் அழுத்தமாக அவள் தொப்புளின் மேல் பட்டது.

அடுத்த நிமிடம் வண்டி சத்தம் கேட்டு இருவரும் சுதாரித்துக்கொண்டனர் ராதா முந்தானையை எடுத்து மேல போட்டுக்கிட்டு நான் காபி கொண்டு வரேன் என்று சொல்லி உள்ளே போக முத்துவும் வள்ளியும் வீட்டின் உள்ளே நுழைந்தார்கள். பேரன் ஓடி வந்து தாத்தா என்று ஷெண்பகப்பாண்டி மடியில் உட்க்கார அவர் அவனை அல்லி அணைத்து கொஞ்ச ஆரம்பித்தார்.