20-10-2022, 02:53 PM
பிரியா வெளியில் போக
என்னது , பாலு பல தடவை வந்துருக்கானா
வசந்த், முழித்து கொண்டு இருக்க
பாலு, சார், பிரியா உங்க இயலாமை எல்லாத்தையும்
சொல்லி இருக்கா சார்,
இப்ப எப்படி இருக்கீங்க,
வசந்த், (என்ன, என் இயலாமையை சொல்லி இருக்காளா,
இவன் பரிதாப படுகிறான், இல்லை குத்தி காட்டுகிறானா )
பரவா இல்லை பாலு சார், வசந்த் சொன்னான்,
பாலு, சார், எதுக்கு சார் என்னை சர்னு சொல்றீங்க,
நான் உங்க தம்பி மாதிரி சார்,
பாலு சொல்ல, (என்ன, தம்பி மாதிரியா, வசந்த் முழிச்சான்.)
பாலு சொன்னதுக்கு அசடு வழிஞ்சி அமைதியாக இருந்தான் வசந்த்.
பிரியா வசந்துக்கு காபி கொண்டுட்டு வர
பாலு, என் பிரியா, உன் புருஷனை ஏதும் மிரட்டி வச்சிருக்கியா,
பிரியா, ஏண்டா
பாலு, எதை கேட்டாலும் ஒரு பயங்கர எக்ஸ்பிரெஷன் முகத்துல
காட்டுறார்.
பிரியா, என்னடா சொன்னா
பாலு, நான் உங்க தம்பி மாதிரி னு சொன்னேன், சொல்லிட்டு சிரிக்க
ப்ரியாவும் அதே சிரிப்புடன், தன் கணவனை பார்த்து
இதுக்கு ஏங்க இப்படி முழிக்கிறீங்க,
சொல்லிட்டு மீண்டும் சிரிச்சா ப்ரியா.
சரிடி நான் கிளம்பட்டுமா, பாலு சொல்ல
பிரியா, எனது டி யா, பாலுவை முறைக்க
பாலு, ஐயோ , சாரி பிரியா, எப்போதும் உன்னை
டி போட்டு கூப்பிடுவது போல, அவர் முன்னாடியும் கூப்பிட்டுட்டேன்.
சொன்னவன் எழுந்து
வரேன் வசந்த் சார், கிளம்பிட்டான்.
வசந்த், என்னது, எப்பவும் இவளை டி போட்டு தான் பேசுவானா............
வாசல் வரைக்கும் போய்ட்டு அவனை அனுப்பிச்சிட்டு வர பிரியா போக,
வசந்த் மெதுவா எழுந்து வெளியில் போக
ரொம்ப சேட்டைடா உனக்கு, ப்ரியாவின் குரல்,
வசந்த் வெளியில் போக
வாயை துடைத்து கொண்டே சேலை மாராப்பை சரி
செய்துகொண்டு இருந்தா ப்ரியா.
ஐயோ, இவா எதுக்கு வாயை துடைக்கிறா
சேலையை வேற சரி பண்ணுறா,
வசந்த் மனசில் போராட்ட கேள்விகள் எழுந்தன
ஆனால் எதற்கும் பதில் இல்லை.
ப்ரியாவிடம் கேட்க தயக்கம்.
வசந்த், என்ன பிரியா, பாலு ரொம்ப கிளோஸ் போல
பிரியா, சிரிப்புடன், ஆமாங்க, அவன் எப்போதுமே அப்படித்தான்.
வசந்த், உன்னை தொட்டு தொட்டு பேசுறான்.
அதுவும் என் முன்னாடியே,
பிரியா, இதெல்லாம் பெரிசா எடுக்காதீங்க,
அவன் அப்படி தான் பழகுவான்.
வசந்த், எல்லா பெண்களிடமும் இப்படித்தானா,
பிரியா, சே சே, இல்லைங்க, என் கிட்ட தான் இப்படி பண்ணுவான்,
நான் நா அவனுக்கு ரொம்ப பிடிக்கும்.
எனக்கும் அவனை ரொம்பவே பிடிக்கும்.
வசந்த், (என்ன ரொம்ப பிடிக்குமா) முழிக்க
பிரியா, என்ன முழிக்கிறீங்க,
வசந்த், இல்ல, ஒண்ணுமில்ல.
பிரியா, இதுக்கே இப்படியா, நீங்க இருக்கீங்க னு
அவன் டீசெண்டா நடந்துக்கிட்டான்.
ஆபிசில் அவன்...............
வசந்த், ஆபிசில் அவன்,
பிரியா, அதெல்லாம் உங்களுக்கு எதுக்கு.
வாங்க சாப்பிடலாம்.
இதுவே டீசென்ட் நா , அப்போ.............
ஆபிசில் இதை விட னு எதோ சொல்ல வந்தா .........................
வசந்துக்கு அன்றைய பொழுது இப்படி குழப்பத்துடன் கழிந்தது.
அன்று இரவும் பிரியா வாட்ஸாப்ப் சாட்டிங்கில் பிசியா இருந்தா.
இரண்டு நாள் கழித்து இது போல வசந்த் வெளியில் இருந்து வர,
பாலுவின் வண்டி நிற்க வசந்த் டென்ஷன் ஆகிட்டான்.
ஐயோ இன்னைக்கு என்ன நடக்க போகுதோ.
கதவை திறந்து உள்ள போக
பெட்ரூமில் பேசி குரல்.
என்னது , பாலு பல தடவை வந்துருக்கானா
வசந்த், முழித்து கொண்டு இருக்க
பாலு, சார், பிரியா உங்க இயலாமை எல்லாத்தையும்
சொல்லி இருக்கா சார்,
இப்ப எப்படி இருக்கீங்க,
வசந்த், (என்ன, என் இயலாமையை சொல்லி இருக்காளா,
இவன் பரிதாப படுகிறான், இல்லை குத்தி காட்டுகிறானா )
பரவா இல்லை பாலு சார், வசந்த் சொன்னான்,
பாலு, சார், எதுக்கு சார் என்னை சர்னு சொல்றீங்க,
நான் உங்க தம்பி மாதிரி சார்,
பாலு சொல்ல, (என்ன, தம்பி மாதிரியா, வசந்த் முழிச்சான்.)
பாலு சொன்னதுக்கு அசடு வழிஞ்சி அமைதியாக இருந்தான் வசந்த்.
பிரியா வசந்துக்கு காபி கொண்டுட்டு வர
பாலு, என் பிரியா, உன் புருஷனை ஏதும் மிரட்டி வச்சிருக்கியா,
பிரியா, ஏண்டா
பாலு, எதை கேட்டாலும் ஒரு பயங்கர எக்ஸ்பிரெஷன் முகத்துல
காட்டுறார்.
பிரியா, என்னடா சொன்னா
பாலு, நான் உங்க தம்பி மாதிரி னு சொன்னேன், சொல்லிட்டு சிரிக்க
ப்ரியாவும் அதே சிரிப்புடன், தன் கணவனை பார்த்து
இதுக்கு ஏங்க இப்படி முழிக்கிறீங்க,
சொல்லிட்டு மீண்டும் சிரிச்சா ப்ரியா.
சரிடி நான் கிளம்பட்டுமா, பாலு சொல்ல
பிரியா, எனது டி யா, பாலுவை முறைக்க
பாலு, ஐயோ , சாரி பிரியா, எப்போதும் உன்னை
டி போட்டு கூப்பிடுவது போல, அவர் முன்னாடியும் கூப்பிட்டுட்டேன்.
சொன்னவன் எழுந்து
வரேன் வசந்த் சார், கிளம்பிட்டான்.
வசந்த், என்னது, எப்பவும் இவளை டி போட்டு தான் பேசுவானா............
வாசல் வரைக்கும் போய்ட்டு அவனை அனுப்பிச்சிட்டு வர பிரியா போக,
வசந்த் மெதுவா எழுந்து வெளியில் போக
ரொம்ப சேட்டைடா உனக்கு, ப்ரியாவின் குரல்,
வசந்த் வெளியில் போக
வாயை துடைத்து கொண்டே சேலை மாராப்பை சரி
செய்துகொண்டு இருந்தா ப்ரியா.
ஐயோ, இவா எதுக்கு வாயை துடைக்கிறா
சேலையை வேற சரி பண்ணுறா,
வசந்த் மனசில் போராட்ட கேள்விகள் எழுந்தன
ஆனால் எதற்கும் பதில் இல்லை.
ப்ரியாவிடம் கேட்க தயக்கம்.
வசந்த், என்ன பிரியா, பாலு ரொம்ப கிளோஸ் போல
பிரியா, சிரிப்புடன், ஆமாங்க, அவன் எப்போதுமே அப்படித்தான்.
வசந்த், உன்னை தொட்டு தொட்டு பேசுறான்.
அதுவும் என் முன்னாடியே,
பிரியா, இதெல்லாம் பெரிசா எடுக்காதீங்க,
அவன் அப்படி தான் பழகுவான்.
வசந்த், எல்லா பெண்களிடமும் இப்படித்தானா,
பிரியா, சே சே, இல்லைங்க, என் கிட்ட தான் இப்படி பண்ணுவான்,
நான் நா அவனுக்கு ரொம்ப பிடிக்கும்.
எனக்கும் அவனை ரொம்பவே பிடிக்கும்.
வசந்த், (என்ன ரொம்ப பிடிக்குமா) முழிக்க
பிரியா, என்ன முழிக்கிறீங்க,
வசந்த், இல்ல, ஒண்ணுமில்ல.
பிரியா, இதுக்கே இப்படியா, நீங்க இருக்கீங்க னு
அவன் டீசெண்டா நடந்துக்கிட்டான்.
ஆபிசில் அவன்...............
வசந்த், ஆபிசில் அவன்,
பிரியா, அதெல்லாம் உங்களுக்கு எதுக்கு.
வாங்க சாப்பிடலாம்.
இதுவே டீசென்ட் நா , அப்போ.............
ஆபிசில் இதை விட னு எதோ சொல்ல வந்தா .........................
வசந்துக்கு அன்றைய பொழுது இப்படி குழப்பத்துடன் கழிந்தது.
அன்று இரவும் பிரியா வாட்ஸாப்ப் சாட்டிங்கில் பிசியா இருந்தா.
இரண்டு நாள் கழித்து இது போல வசந்த் வெளியில் இருந்து வர,
பாலுவின் வண்டி நிற்க வசந்த் டென்ஷன் ஆகிட்டான்.
ஐயோ இன்னைக்கு என்ன நடக்க போகுதோ.
கதவை திறந்து உள்ள போக
பெட்ரூமில் பேசி குரல்.