నా ముగ్గురు పెళ్లాలు

[LUKYYRUS]

"ఎంటో చెప్పత్తా..ఎమైనా సీరియస్సా?" "రా ఇలా కూర్చో.. "అంటూ బెడ్ మీద తను కూర్చోని, నన్ను కూడా కూర్చోమన్నట్టు సైగ చేసింది. నాకిందంతా చూసి కొంచం అనుమానం వేసింది, ఇప్పుడెలా ఈసమస్యని ఎదుర్కోవాలో అని మనసు వెంటనే బ్యాకప్-ప్లాన్స్ వెయ్యటం మొదలయ్యింది ఆటోమాటిగ్గా. "ఏం లేదురా, రేపు మేము ఊరికి వెళ్తున్నాం కదా,నీకేం ప్రోబ్లెం లేదుగా?" "అరే.. ఏంటత్తా,ఇలా అడుగుతున్నవ్,నాకేం ప్రోబ్లెం ఉంటుంది? ఇంకా ఏదైనా పని ఉంటే చెప్పమని అన్నాగా..మరి ఇప్పుడెందుకు ఇలా అడుగుతున్నవ్?" హమ్మయ్యా నా మనసు కుదుట పడింది. "చాలా సంతోషం రా చిన్నా.."అంటూ నా చెయ్యి తన చేతిలోకి తీస్కుంది. "నువ్వు అలాంటివాడివేనని నాకు తెలుసురా కన్నా.. అందుకే నిన్ను పూర్తిగా నమ్మి నేను ధైర్యంగా ఊరికి వెళ్తున్న.కాని నీకో విషయం చెప్పాల్రా." "ఏంటత్తా చెప్పు.." "మరేంలేదురా, స్నేహా ఉంది కదా,తను..తనకి.."అంటూ నీళ్ళునములుతుంది.. "అ మన స్నేహ ఉంది, ఎమైంది తనకి.." "తనకి ఓంటరిగా ఉండటం అలవాటు అయ్యింది, తనకి అలా జీవితంలో జరిగినప్పటినించీ తనలో తను చాలా బాధపడిపోతుంటుంది. ఎవ్వరితో ఎక్కువగా మాట్లాడదు, కొంచేం కోపం ఎక్కువే, నువ్వే చూస్తున్నవ్*గా ఎలా ఉంటుందో.నీతో కూడా సరిగ్గా మాట్లాడటంలేదు కదా.నాకు ఎప్పుడూ అడే బాధగా ఉంటుంది.కానీ నేనేం చెయ్యగలను దాని కష్టం తీర్చలేను. నేను అందుకే దాన్ని ఏమి అనలేని పరిస్థితిలో ఉన్నా." అని కళ్ళల్లో నీళ్ళు సుడులు తిరిగాయి. నేను అనునయంగా అత్త దగ్గిరిగా జరిగాను తన చెయ్యి పట్టుకుని ఏదో చెప్పబోతుండగా, తనే సడెన్*గా నాన్ను కావలించుకుంది, ఇద్దరం ఎదురెదురుగా కూర్చున్నాం,తను నన్ను గట్టిగా కావలించుకుంది నేను తనకి అనువుగా నా శరీరాన్ని జరిపా, ఇప్పుడు తన తల నా గుండెలమీద ఉంది,ఇంకో చెయ్యి నాపైనగా వెన్నక్కు వేసి,ఏడుస్తుంది, నాకేమి చెయ్యాలో పాలుపోలేదు. కాని అంత సీరియస్ టైంలో కూడా నామనసు అత్త అందాలని చూడటంలో సఫలం అయ్యింది.అంత దగ్గరిగా ఉండటం వల్ల, తను వాడిన పర్*ఫ్యూం వాసన నాకు మత్తెక్కిస్తుంది, తన తల సరిగ్గా నా చుబుకం కింద ఉండటం వల్ల తను వాడిన షాంపూ వాసన నన్ను అదోలోకంలోకి తీస్కెళ్తుంది, తను నైటీ వేస్కుంది, అసలే తను ముందుకు వంగి ఉండటం వల్లనేమో తన అందాల సళ్ళ పైన భాగం తెల్లగా ఉబ్బుగా కనపడుతుంది. సళ్ళ మధ్య లోయ మరింత స్పష్టంగా కనపడుతుంది. తను అలా నన్ను వత్తిగిల్లి పట్టుకోవటం వల్ల, తన మెత్తని కాటన్ బంతులు నా ఛాతిపైన గట్టిగా గుచ్చుకుంటున్నాయి. అబ్బా.. తీయగా నామనస్సు మూలిగింది... ఈ క్షణం అలాగే ఉండిపోతే బాగుండు కదా...అంతలో నేను ఈ లోకంలోకి వచ్చా,తను బాగా ఏడుస్తుంది, తన కన్నీరు నా టీ-షర్ట్*ని తడిపేసింది, "ఊరుకో అత్తా, ఏడవకు అలా, మా అందరికి ధైర్యం చెప్పే నిన్ను ఇలా చూడటం నావల్ల కావడం లేదు.. ఏమి కాదు అంతా మంచే జరుగుతుంది, తనకి అలా అవాటం ఎవరి తప్పు కాదు. అలా జరగాల్సింది జరిగింది అంతే అనుకో. ఇక ముందు ఏం జరగాలో అది చూద్దాం.నేను నీకు పూర్తి సప్పోర్ట్ ఇస్తా అత్తా నన్ను నమ్ము."నేను మాట్లాడేటప్పుడు తను నా వైపు చూస్తూ ఉండింది. నా మాటలు పూర్తి అయ్యిన తరువాత తన మొహంలో మార్పు వచ్చింది, "అత్తా నువ్వు నవ్వింతే ఎంత అందంగా ఉంటావో తెలుసా..ఏది ఒక్క సారి నవ్వి చూడు నీకే తెలుస్తుంది.."తను సిగ్గుపడుతూ "ఛీ పో రా నువ్వెప్పుడూ ఇంతే, ఇట్టే మనుషులని మార్చేస్తావు.నీ దగ్గిరుంటే కాసేపు బాధలు మర్చిపోవచ్చు.." అంటూ నా నుదిటిమీద ముద్దు పెట్టింది వెచ్చగా. నాకు కింద లేచిపోయింది, ఇందాక పిల్ల,ఇప్పుడు తల్లి, ఎలా కంట్రోల్ చేసుకోవాలి. "సరే అత్తా,ఇక నువ్వు నిశ్చింతగా నీపని చూస్కోని రా, నేను ఇక్కడ స్నేహాని బాగ చూస్కుంటా.