14-10-2022, 05:48 PM
கேரளத்து பெண் குட்டி.
நாங்க சென்னையில் குடி அமர்ந்த மலையாள குடும்பம் சின்ன குடும்பம் அப்பா அம்மா தவிர ஒரு அண்ணா அக்கா. அண்ணா விடுதியில் தங்கி படிக்கிறான். சின்ன வீடு பொதுவா நான் பரீட்சை வந்தா எங்க வீட்டு மொட்டை மாடிக்கு போகிற படிக்கட்டில் உட்கார்ந்து தான் படிப்பேன். அப்பாவுக்கு அது பிடிக்கவே பிடிக்காது. அப்பா அம்மா ரெண்டு பேரும் வேலைக்கு போவார்கள். அதனால் என்னை தடுக்க யாரும் இல்லை. நாங்க வசித்தது சென்னையில் ஒரு அடர்ந்த குடியிருப்பு பகுதியில். வீடுகள் ஒட்டி ஒட்டியே இருந்தன. என் பெயர் பிருந்தா மலையாள பெண்ணிற்கே உரிய வளர்த்தி. இருந்தாலும் இன்னமும் பாவாடை சட்டை இல்லை என்றால் அரைக்கால் பாவாடை சட்டை தான் அணிவேன். ஆனால் எனக்கு மார்பு வளர்த்தி அதை எல்லோரும் கவனிக்கறார்கள் என்ற எண்ணமே வந்தது இல்லை.
அப்படி தான் அடுத்த நாள் சைன்ஸ் பரிட்சைக்கு ட்யூஷன் முடித்து விட்டு மாடி படியில் உட்கார்ந்து மாரு முறை படித்து கொண்டிருந்தேன். வழக்கம் போல எங்க ஏரியாவில் மின்சாரம் கட் ஆகி இருந்தது. என் அடுத்த வீட்டு மொட்டை மாடியில் யாரோ நடப்பது போல தெரிய நிமிர்ந்து பார்த்தேன். அந்த வீட்டில் ஒரு ஐயர் குடும்பம் இருப்பது அம்மா சொல்லி தெரியும் காரணம் அம்மா மீன் வறுக்கும் போது ஒரு எட்டு அடுத்த வீட்டு மாடியில் யாராவது இருக்காங்களா என்று கவனிப்பார். நான் உட்கார்ந்து இருப்பதை கவனிக்காமல் ஒரு பையன் அநேகமாக என் அக்கா வயசு இருக்கும் அவனுக்கு வேகமா மாடியில் இருந்த அறையை திறந்து உள்ளே சென்றான் கையில் ஒரு புத்தகம் இருந்தது. சரி அவனும் பரீட்சைக்கு படிக்கிறான் என்று நான் நினைத்து கொண்டேன். ஆனால் அவன் அறை கதவை திறந்து வைத்து மார்பில் இருந்த பூணூலை எடுத்து காதில் மாட்டி கொண்டு சுற்றி பார்த்து விட்டு அவன் அணிந்து இருந்த அரைக்கால் பாண்ட்டை கழட்டினான். எனக்கு என்ன செய்ய போகிறான் என்று பார்க்க தோன்றியது.
கரண்ட் இல்லாததால் நான் இருப்பது அவனுக்கு தெரிந்து இருக்காது. பாண்ட்டை கழட்டியது நிறுத்தாமல் ஜட்டியை கழட்டி உள்ளே இருந்து மெல்லிசா ஒன்றை கையில் பிடித்து கொண்டு இன்னொரு கையில் புத்தகத்தை திறந்து உன்னிப்பா படிக்க அவன் கையில் பிடிச்சு இருந்தது மெதுவா தடியாக ஆகி கொண்டிருந்தது. எனக்கு முதல் முறையா ஒரு பையன் கால் நடுவே பார்ப்பது அது தான். ஆர்வம் அதிகமாகியது. ரெண்டு நிமிஷத்தில் கையில் பிடிச்சு இருந்ததை அவன் வேகமா ஆட்டி கொள்ள அடுத்த சில நொடியில் நெய் போல ஏதோ ஒன்று அது வழியா வெளியே வந்து விழுந்தது. அதை பார்த்து நான் சத்தமாக சிரித்து விட்டேன்.
என்னை பார்த்து விட்டவன் வேகமா கையில் இருந்த புத்தகத்தை வீசி எரிந்து விட்டு வீட்டிற்குள் ஓடினான். வீசிய அந்த புத்தகம் எங்க படிக்கட்டில் வந்து விழுந்தது. எடுத்து பார்த்தேன் அது தமிழில் இருந்தது எனக்கு தமிழ் படிக்க தெரியாது. ஆனால் இருந்த படங்களை பார்க்கும் போது உள்ளுக்குள் ஒரு விதமா கிளுகிளுப்பு ஏற்பட்டது. நான் புத்தகத்தை என் பாவாடைக்குள் ஒளித்து கொண்டு கீழே சென்றேன். மறுநாள் பரீட்சை சரியா எழுதலேன்னு சொல்லி தெரிய வேண்டாம். மறுநாள் அதே நேரம் நான் படிக்கட்டில் உட்கார்ந்து இருந்தேன் தொடைக்கு கீழே அவன் வீசிய புத்தகம், சரியா அவன் அந்த நேரத்திற்கு வந்து என்னை பார்த்து அசடு வழிய நான் புத்தகத்தை எடுத்து காட்டி சைகையால் இரு உங்க வீட்டில் குடுத்து விடுகிறேன் என்றேன். அவன் கெஞ்சுவது போல கேட்க நான் புத்தகத்தை அந்த பக்கம் தூக்கி போட்டேன்.
நாங்க சென்னையில் குடி அமர்ந்த மலையாள குடும்பம் சின்ன குடும்பம் அப்பா அம்மா தவிர ஒரு அண்ணா அக்கா. அண்ணா விடுதியில் தங்கி படிக்கிறான். சின்ன வீடு பொதுவா நான் பரீட்சை வந்தா எங்க வீட்டு மொட்டை மாடிக்கு போகிற படிக்கட்டில் உட்கார்ந்து தான் படிப்பேன். அப்பாவுக்கு அது பிடிக்கவே பிடிக்காது. அப்பா அம்மா ரெண்டு பேரும் வேலைக்கு போவார்கள். அதனால் என்னை தடுக்க யாரும் இல்லை. நாங்க வசித்தது சென்னையில் ஒரு அடர்ந்த குடியிருப்பு பகுதியில். வீடுகள் ஒட்டி ஒட்டியே இருந்தன. என் பெயர் பிருந்தா மலையாள பெண்ணிற்கே உரிய வளர்த்தி. இருந்தாலும் இன்னமும் பாவாடை சட்டை இல்லை என்றால் அரைக்கால் பாவாடை சட்டை தான் அணிவேன். ஆனால் எனக்கு மார்பு வளர்த்தி அதை எல்லோரும் கவனிக்கறார்கள் என்ற எண்ணமே வந்தது இல்லை.
அப்படி தான் அடுத்த நாள் சைன்ஸ் பரிட்சைக்கு ட்யூஷன் முடித்து விட்டு மாடி படியில் உட்கார்ந்து மாரு முறை படித்து கொண்டிருந்தேன். வழக்கம் போல எங்க ஏரியாவில் மின்சாரம் கட் ஆகி இருந்தது. என் அடுத்த வீட்டு மொட்டை மாடியில் யாரோ நடப்பது போல தெரிய நிமிர்ந்து பார்த்தேன். அந்த வீட்டில் ஒரு ஐயர் குடும்பம் இருப்பது அம்மா சொல்லி தெரியும் காரணம் அம்மா மீன் வறுக்கும் போது ஒரு எட்டு அடுத்த வீட்டு மாடியில் யாராவது இருக்காங்களா என்று கவனிப்பார். நான் உட்கார்ந்து இருப்பதை கவனிக்காமல் ஒரு பையன் அநேகமாக என் அக்கா வயசு இருக்கும் அவனுக்கு வேகமா மாடியில் இருந்த அறையை திறந்து உள்ளே சென்றான் கையில் ஒரு புத்தகம் இருந்தது. சரி அவனும் பரீட்சைக்கு படிக்கிறான் என்று நான் நினைத்து கொண்டேன். ஆனால் அவன் அறை கதவை திறந்து வைத்து மார்பில் இருந்த பூணூலை எடுத்து காதில் மாட்டி கொண்டு சுற்றி பார்த்து விட்டு அவன் அணிந்து இருந்த அரைக்கால் பாண்ட்டை கழட்டினான். எனக்கு என்ன செய்ய போகிறான் என்று பார்க்க தோன்றியது.
கரண்ட் இல்லாததால் நான் இருப்பது அவனுக்கு தெரிந்து இருக்காது. பாண்ட்டை கழட்டியது நிறுத்தாமல் ஜட்டியை கழட்டி உள்ளே இருந்து மெல்லிசா ஒன்றை கையில் பிடித்து கொண்டு இன்னொரு கையில் புத்தகத்தை திறந்து உன்னிப்பா படிக்க அவன் கையில் பிடிச்சு இருந்தது மெதுவா தடியாக ஆகி கொண்டிருந்தது. எனக்கு முதல் முறையா ஒரு பையன் கால் நடுவே பார்ப்பது அது தான். ஆர்வம் அதிகமாகியது. ரெண்டு நிமிஷத்தில் கையில் பிடிச்சு இருந்ததை அவன் வேகமா ஆட்டி கொள்ள அடுத்த சில நொடியில் நெய் போல ஏதோ ஒன்று அது வழியா வெளியே வந்து விழுந்தது. அதை பார்த்து நான் சத்தமாக சிரித்து விட்டேன்.
என்னை பார்த்து விட்டவன் வேகமா கையில் இருந்த புத்தகத்தை வீசி எரிந்து விட்டு வீட்டிற்குள் ஓடினான். வீசிய அந்த புத்தகம் எங்க படிக்கட்டில் வந்து விழுந்தது. எடுத்து பார்த்தேன் அது தமிழில் இருந்தது எனக்கு தமிழ் படிக்க தெரியாது. ஆனால் இருந்த படங்களை பார்க்கும் போது உள்ளுக்குள் ஒரு விதமா கிளுகிளுப்பு ஏற்பட்டது. நான் புத்தகத்தை என் பாவாடைக்குள் ஒளித்து கொண்டு கீழே சென்றேன். மறுநாள் பரீட்சை சரியா எழுதலேன்னு சொல்லி தெரிய வேண்டாம். மறுநாள் அதே நேரம் நான் படிக்கட்டில் உட்கார்ந்து இருந்தேன் தொடைக்கு கீழே அவன் வீசிய புத்தகம், சரியா அவன் அந்த நேரத்திற்கு வந்து என்னை பார்த்து அசடு வழிய நான் புத்தகத்தை எடுத்து காட்டி சைகையால் இரு உங்க வீட்டில் குடுத்து விடுகிறேன் என்றேன். அவன் கெஞ்சுவது போல கேட்க நான் புத்தகத்தை அந்த பக்கம் தூக்கி போட்டேன்.