27-05-2019, 11:50 PM
ભાભી સાથે આ વાત થયા પછીથોડા દિવસોમાં જ ભાભીના ભાઈ વસંતભાઈ અમારે ત્યાં આવ્યા. સાથે એમનાં પત્ની સરોજબેન હતાં. સરોજબેન છેલ્લા ત્રણેક મહિનાથી બીમાર હતાં . અહીં ના નિષ્ણાત ડોક્ટરને બતાવ્યું. ડોકટરે તાત્કાલિક હોસ્પિટલ માં દાખલ થવાની સલાહ આપી. કદાચ ઓપરેશન કરવું પડે એવા રોગની શક્યતા હતી
સરોજબેન પાસે એક જણે રહેવાની જરૂર હોવાથી કુંદન ભાભી ને વસંતભાઈ એ વારા બાંધ્યા. વસંતભાઈ સાંજે જાય , રાત રોકાય અને સવારે ઘેર આવે. બપોરે જમીને સુઈ જાય તે મોડી સાંજે ઉઠે. પરવારી ને પાછા હોસ્પિટલ જાય. ભાભી સવારે જઈને દિવસ આખો ત્યાં રહે. સ્કુલ માં વેકેશન હોવાથી ઘર સંભાળવા નું કામ મારે ભાગે આવ્યું .
વસંત ભાઈ સાથે મારે કોઈ પરિચય ન હતો. પરંતુ રોજ હું જમવા નું પીરસતી એટલે વાતચીત કરવા નો મોકો મળ્યો અને ધીરે ધીરે ઓળખાણ થઇ.
એ ભાભી થી બે વરસ નાના હતા અને એક જ વરસ થી પરણેલા હતા, ગામ માં હાર્ડવેર નો ધંધો કરતા હતા. પૈસે ટકે સુખી હતા. મારી જેમ એમને પણ સિનેમા નો શોખ હતો. સ્વભાવે બહુ સીધા માણસ લાગ્યા મને.
--
એક દિવસ એ બહુ ચિંતા માં હોય એમ લાગવાથી મેં પુછ્યું, "બહુ ફિકર કરો છો ? સરોજબેન ને સારું લાગતું નથી ?"
"ફિકર તો થાય જ ને ? આજે ડોકટરે કહ્યું કે ઓપરેશન કરવું પડશે. છેલ્લા એક રીપોર્ટની રાહ જોવાય છે."
"બધું સારું થઇ રહેશે, ચિંતા કરવાથી કંઈ વળશે નહીં અને ઉલટાની તમારી તબિયત બગડશે.”
"તમે કહો છો ત્યારે બહુ મીઠું લાગે છે અને શાંતિ થાય છે."
"ભલે, પણ આમ તમે તમે શું કરો છો ? હું તો તમારાથી ક્યાં ય નાની છું.તું કહીને બોલાવો."
"ના ના. ગમે તેમ પણ મારાં મોટાં બહેન નાં નણંદ થાવ છો એટલે તું કારો ના કરાય."
"મને નથી ગમતું , બહુ વિચિત્ર લાગે છે. એય, એમ કરીએ, આપણે બે એકલાં હોઈ એ ત્યારે તમે મને તું કહેજો. બીજું કોઈ હાજર હોય ત્યારે તમે કહી ને વાત કરજો."
એ કંઈ કહેવા જતા હતા તે રોકી ને મેં કહ્યું, "બસ, વાત પતી ગઈ."
એ બોલ્યા, "તું તો ભારે જબરી છોકરી નીકળી."
"જોયું ? કેવું મીઠું લાગે છે ?"
આછા સ્મિત સાથે એ ધીરા અવાજે બોલ્યા, "તું આખી મીઠી છો એટલે મીઠું જ લાગે ને ? "
એમના મોં એ મારાં વખાણ સાંભળી ને મને શરમ આવી ગઈ. મારો ચહેરો લાલ લાલ થઇ ગયો, હૃદય ના ધડકારા વધી ગયા. સ્તનનાં ચુચૂક કડક થઇ ગયાં . અચાનક યોની માં લપકારો થઇ ગયો.
માંડ માંડ હું બોલી, "જાવ જાવ હવે રહેવા દો એ વાત. પહેલાં એ કહો કે સરોજબેન ને શી બીમારી છે ?"
"તું કુંવારી છો એટલે તને શું કહું ? તને સમજ નહીં પડે." આ વખતે ચહેરો લાલ થવાનો વારો એમનો હતો.
"કહી તો જુવો. સમજ ના પડે તો કંઈ નહીં, તમારું મન તો હળવું થશે આમ અંદર ને અંદર મુંઝાયા કરતાં"
"કહેતાં શરમ આવે એવું છે."
"લો, કરો વાત. મેં તો જાણ્યું કે શરમ તો છોકરીઓ ને આવે. ચાલો, એમ માનજો કે તમે ડોક્ટર છાયાબેન સાથે વાત કરી રહ્યા છો. બોલો, શી તકલીફ છે ?"
"કહેવું જ પડશે ?"
"હા, શરમ આવતી હોય તો મોં ઢાંકી ને બોલો."
ખચકાતા ખચકાતા એ કહેવા લાગ્યા, "એને પેડા માં દુખે છે, અમુક વખતે."
"ક્યારે ?"
"અંદર ગોદો વાગે છે પહેલા, પછી દુખાવો ચાલુ રહે છે કલાકો સુધી,"
"શાનો ગોદો વાગે છે ?"
"જો, મેં નહતું કહ્યું કે તું કુંવારી છો એટલે સમજવા માં મુશ્કેલી પડશે ?"
"પણ તમે સમજાવો ને ."
" અચ્છા, તને ખબર હશે કે પતિપત્ની રાત્રે એક જ પથારી માં સુઈ જાય છે ?"
"હા, મોટા ભાઈ અને કુંદન ભાભી સુઈ જાય છે તેમ."
"બરાબર, કેમ સાથે સુઈ જાય છે તે જાણું છું ?"
"થોડી ઘણી ખબર છે."
એ લાંબા સમય સુધી વિચાર કરતા ચુપ રહ્યા. પછી કહે, "માફ કરજે, મારે નાછૂટકે ગંદુ બોલવું પડશે."
વાતચીત કઈ દિશામાં જઈ રહી હતી એ હું જાણતી હતી એટલે મને બહુ શરમ આવતી હતી. આખું બદન મને ગરમ ગરમ લાગતું હતું. સ્તન અને ભોસ ભારે ભારે થઇ ગયા હતા. ભોસના પાણી થી મારી પેન્ટી ભીની ભીની થઇ ગઈ હતી. પેસાબ લાગી હતી પણ વસંતભાઈ ને શરમાતા જોઈ ને મારે વાર્તાનો દોર તોડવો ન હતો એટલે દાબીને બેસી રહી હતી.
"તે બોલજો ને. ગંદુ સાંભળી ને કરમાઈ જાઉં એટલી નાજુક હું નથી. મેં લોકોને ગાળાગાળી કરતા સાંભળ્યા છે. માટે બેફીકર બની ને છૂટ થી બોલો."
ફરી વિચાર કરીને એ કહેવા લાગ્યા, " પતિ પત્ની સાથે સુઈને શું કરે છે તેની ખબર છે ?"
"ખબર છે."
"શું કરે છે ? કહે તો."
"ના,તમે કહો. મારાથી નહિ બોલાય."
હું ઉભી થઇ અવળી ફરી ગઈ.
એટલામાં બહાર થી ભાભીનો અવાજ આવ્યો.
"પૂછે તો કહેજો કે નહાવા ગઈ છે," એમ વસંતભાઈ ને જણાવી હું બાથરૂમ માં ભરાઈ ગઈ.
બાથરૂમ માં ગયા પછી થયું કે નાહી જ લઉં . નહાતી વખતે હાથ ફર્યો ત્યારે મને ખબર પડી કે મારી નીપલ કેટલી સેન્સીટીવ થઇ ગયેલી હતી. આંગળી અડતા જ ત્યાં થી વીજળીના કરંટ જેવી ઝણ ઝનાતી ફૂટી ને આખા બદન માં ફેલાઈ જતી હતી. ક્લીતોરીસ (શીશ્નીકા)ની તો વાત જ ના કરશો. નાના છોકરા ની લોડી જેવી એ કડક અને લાંબી થયેલી હતી પણ એને અડકી શકાતું ન હતું. અરે, ગાંડના છિદ્રને અડતાં ગલી ગલી થઇ જતી હતી.
મને થયું, હાય હાય હજી તો ચોદવાની વાત પણ થઇ નથી ને આટલી અસર વર્તાય છે તો જયારે પીયુ નો લંડચુત માં પેસી ઘચઘચાવી ને ચોદ્શે ત્યારે કેવી વલે થશે ? વિચાર માત્ર થી હું ધ્રુજી પડી.
--
તે દિવસે બીજો કોઈ બનાવ બન્યો નહિ.
પણ ભાભી ને થોડી શંકા પડી હોય એમ લાગ્યું. એમણે એક ટકોર કરી,"છાયાબેન, જે કંઈ કરીએ તે જોઈ વિચારી ને કરીએ જેથી પાછળ થી પસ્તાવા નો વારો ના આવે ."
રાત્રે પથારી માં પડ્યા પછી બે વખત હાથ વડે ભોસ મસળી ઝરી ત્યારે ઊંઘ આવી.
##
સરોજબેન પાસે એક જણે રહેવાની જરૂર હોવાથી કુંદન ભાભી ને વસંતભાઈ એ વારા બાંધ્યા. વસંતભાઈ સાંજે જાય , રાત રોકાય અને સવારે ઘેર આવે. બપોરે જમીને સુઈ જાય તે મોડી સાંજે ઉઠે. પરવારી ને પાછા હોસ્પિટલ જાય. ભાભી સવારે જઈને દિવસ આખો ત્યાં રહે. સ્કુલ માં વેકેશન હોવાથી ઘર સંભાળવા નું કામ મારે ભાગે આવ્યું .
વસંત ભાઈ સાથે મારે કોઈ પરિચય ન હતો. પરંતુ રોજ હું જમવા નું પીરસતી એટલે વાતચીત કરવા નો મોકો મળ્યો અને ધીરે ધીરે ઓળખાણ થઇ.
એ ભાભી થી બે વરસ નાના હતા અને એક જ વરસ થી પરણેલા હતા, ગામ માં હાર્ડવેર નો ધંધો કરતા હતા. પૈસે ટકે સુખી હતા. મારી જેમ એમને પણ સિનેમા નો શોખ હતો. સ્વભાવે બહુ સીધા માણસ લાગ્યા મને.
--
એક દિવસ એ બહુ ચિંતા માં હોય એમ લાગવાથી મેં પુછ્યું, "બહુ ફિકર કરો છો ? સરોજબેન ને સારું લાગતું નથી ?"
"ફિકર તો થાય જ ને ? આજે ડોકટરે કહ્યું કે ઓપરેશન કરવું પડશે. છેલ્લા એક રીપોર્ટની રાહ જોવાય છે."
"બધું સારું થઇ રહેશે, ચિંતા કરવાથી કંઈ વળશે નહીં અને ઉલટાની તમારી તબિયત બગડશે.”
"તમે કહો છો ત્યારે બહુ મીઠું લાગે છે અને શાંતિ થાય છે."
"ભલે, પણ આમ તમે તમે શું કરો છો ? હું તો તમારાથી ક્યાં ય નાની છું.તું કહીને બોલાવો."
"ના ના. ગમે તેમ પણ મારાં મોટાં બહેન નાં નણંદ થાવ છો એટલે તું કારો ના કરાય."
"મને નથી ગમતું , બહુ વિચિત્ર લાગે છે. એય, એમ કરીએ, આપણે બે એકલાં હોઈ એ ત્યારે તમે મને તું કહેજો. બીજું કોઈ હાજર હોય ત્યારે તમે કહી ને વાત કરજો."
એ કંઈ કહેવા જતા હતા તે રોકી ને મેં કહ્યું, "બસ, વાત પતી ગઈ."
એ બોલ્યા, "તું તો ભારે જબરી છોકરી નીકળી."
"જોયું ? કેવું મીઠું લાગે છે ?"
આછા સ્મિત સાથે એ ધીરા અવાજે બોલ્યા, "તું આખી મીઠી છો એટલે મીઠું જ લાગે ને ? "
એમના મોં એ મારાં વખાણ સાંભળી ને મને શરમ આવી ગઈ. મારો ચહેરો લાલ લાલ થઇ ગયો, હૃદય ના ધડકારા વધી ગયા. સ્તનનાં ચુચૂક કડક થઇ ગયાં . અચાનક યોની માં લપકારો થઇ ગયો.
માંડ માંડ હું બોલી, "જાવ જાવ હવે રહેવા દો એ વાત. પહેલાં એ કહો કે સરોજબેન ને શી બીમારી છે ?"
"તું કુંવારી છો એટલે તને શું કહું ? તને સમજ નહીં પડે." આ વખતે ચહેરો લાલ થવાનો વારો એમનો હતો.
"કહી તો જુવો. સમજ ના પડે તો કંઈ નહીં, તમારું મન તો હળવું થશે આમ અંદર ને અંદર મુંઝાયા કરતાં"
"કહેતાં શરમ આવે એવું છે."
"લો, કરો વાત. મેં તો જાણ્યું કે શરમ તો છોકરીઓ ને આવે. ચાલો, એમ માનજો કે તમે ડોક્ટર છાયાબેન સાથે વાત કરી રહ્યા છો. બોલો, શી તકલીફ છે ?"
"કહેવું જ પડશે ?"
"હા, શરમ આવતી હોય તો મોં ઢાંકી ને બોલો."
ખચકાતા ખચકાતા એ કહેવા લાગ્યા, "એને પેડા માં દુખે છે, અમુક વખતે."
"ક્યારે ?"
"અંદર ગોદો વાગે છે પહેલા, પછી દુખાવો ચાલુ રહે છે કલાકો સુધી,"
"શાનો ગોદો વાગે છે ?"
"જો, મેં નહતું કહ્યું કે તું કુંવારી છો એટલે સમજવા માં મુશ્કેલી પડશે ?"
"પણ તમે સમજાવો ને ."
" અચ્છા, તને ખબર હશે કે પતિપત્ની રાત્રે એક જ પથારી માં સુઈ જાય છે ?"
"હા, મોટા ભાઈ અને કુંદન ભાભી સુઈ જાય છે તેમ."
"બરાબર, કેમ સાથે સુઈ જાય છે તે જાણું છું ?"
"થોડી ઘણી ખબર છે."
એ લાંબા સમય સુધી વિચાર કરતા ચુપ રહ્યા. પછી કહે, "માફ કરજે, મારે નાછૂટકે ગંદુ બોલવું પડશે."
વાતચીત કઈ દિશામાં જઈ રહી હતી એ હું જાણતી હતી એટલે મને બહુ શરમ આવતી હતી. આખું બદન મને ગરમ ગરમ લાગતું હતું. સ્તન અને ભોસ ભારે ભારે થઇ ગયા હતા. ભોસના પાણી થી મારી પેન્ટી ભીની ભીની થઇ ગઈ હતી. પેસાબ લાગી હતી પણ વસંતભાઈ ને શરમાતા જોઈ ને મારે વાર્તાનો દોર તોડવો ન હતો એટલે દાબીને બેસી રહી હતી.
"તે બોલજો ને. ગંદુ સાંભળી ને કરમાઈ જાઉં એટલી નાજુક હું નથી. મેં લોકોને ગાળાગાળી કરતા સાંભળ્યા છે. માટે બેફીકર બની ને છૂટ થી બોલો."
ફરી વિચાર કરીને એ કહેવા લાગ્યા, " પતિ પત્ની સાથે સુઈને શું કરે છે તેની ખબર છે ?"
"ખબર છે."
"શું કરે છે ? કહે તો."
"ના,તમે કહો. મારાથી નહિ બોલાય."
હું ઉભી થઇ અવળી ફરી ગઈ.
એટલામાં બહાર થી ભાભીનો અવાજ આવ્યો.
"પૂછે તો કહેજો કે નહાવા ગઈ છે," એમ વસંતભાઈ ને જણાવી હું બાથરૂમ માં ભરાઈ ગઈ.
બાથરૂમ માં ગયા પછી થયું કે નાહી જ લઉં . નહાતી વખતે હાથ ફર્યો ત્યારે મને ખબર પડી કે મારી નીપલ કેટલી સેન્સીટીવ થઇ ગયેલી હતી. આંગળી અડતા જ ત્યાં થી વીજળીના કરંટ જેવી ઝણ ઝનાતી ફૂટી ને આખા બદન માં ફેલાઈ જતી હતી. ક્લીતોરીસ (શીશ્નીકા)ની તો વાત જ ના કરશો. નાના છોકરા ની લોડી જેવી એ કડક અને લાંબી થયેલી હતી પણ એને અડકી શકાતું ન હતું. અરે, ગાંડના છિદ્રને અડતાં ગલી ગલી થઇ જતી હતી.
મને થયું, હાય હાય હજી તો ચોદવાની વાત પણ થઇ નથી ને આટલી અસર વર્તાય છે તો જયારે પીયુ નો લંડચુત માં પેસી ઘચઘચાવી ને ચોદ્શે ત્યારે કેવી વલે થશે ? વિચાર માત્ર થી હું ધ્રુજી પડી.
--
તે દિવસે બીજો કોઈ બનાવ બન્યો નહિ.
પણ ભાભી ને થોડી શંકા પડી હોય એમ લાગ્યું. એમણે એક ટકોર કરી,"છાયાબેન, જે કંઈ કરીએ તે જોઈ વિચારી ને કરીએ જેથી પાછળ થી પસ્તાવા નો વારો ના આવે ."
રાત્રે પથારી માં પડ્યા પછી બે વખત હાથ વડે ભોસ મસળી ઝરી ત્યારે ઊંઘ આવી.
##