S/o சைலஜா

[Black Mask VILLIAN]

பொழுது விடிந்தது,

      அம்மா, மகன் இருவரும் மீண்டும் வீட்டிற்கு செல்ல ஆயத்தமாயினர். காலை உணவு முடித்துவிட்டு இருவரும் காரில் ஏற மொய்தீன் இருவருக்கும் கையசைத்தபடி ஜோசப்பை பார்த்து கண்ணடித்தான். மதீனாவும் சைலஜா-வின் காதில் ஏதோ கிசுகிசுத்தபடி அவனை பார்த்து கண்ணடிக்க இருவரும் முகம் நிறைந்த சந்தோஷத்துடன் கிளம்பினர். காலையில் 8 மணிக்கு கிளம்பிய இருவரும் சென்னை வந்தடையும் போது மாலை மணி 3 ஆகியிருந்தது.

     இருவருக்கும் அசதி அதிகமாய் இருக்க, கையில் கொண்டு வந்த ல்க்கேஜ்ஜுகளை ஹாலிலே போட்டுவிட்டு தங்கள் அறைகளுக்குள் தஞ்சமடைந்தனர். நல்ல தூக்கத்தில் இருந்த ஜோசப் யாரையோ புணருவதை போள கனவு வர விழித்து கொண்டான். அது ஒரு கனவு என்பதும், அதில் தான் புணர்ந்தது தனது சைலஜா இல்லை என்பதையும் அவன் அறிவான். இருப்பினும் அவன் அதனை எண்ணி குழப்பமடைய விரும்பவில்லை. படுக்கையில் சற்றுநேரம் அமைதியாய் கிடந்தவன் எழுந்து குளித்தான். ஆடையை மாற்றி கொண்டு ஹால் வர, அங்கு ஏற்கனவே சைலஜா TV பார்த்தபடி அமர்ந்திருந்தாள்.

‘ஹாய் அம்மா…’ என அவன் கூற திரும்பினாள்
‘ஹாய் டா கண்ணா…’
‘எப்போம்மா எழுந்தீங்க..’ என்றபடி அவள் மடியில் அமர்ந்து அவள் மார்பை அழுத்தும் அளவுக்கு கட்டிக்கொண்டான்
‘அரைமணி நேரம் இர்க்கும்டா கண்ணா… டீ குடிக்கிரியா??’
‘இல்லம்மா கொஞ்சம் வெளில போலாம்னு இருக்கேன்…’
‘எங்க போறடா…?’
‘பார்த்தா-வ பாத்துட்டு வந்திடுரேன்ம்மா…’ என்றான்
‘டேய்… அவன எதுக்கு பாக்க போற?’
‘அம்மா… சும்மா தான்ம்மா…. உண்மைய சொல்லப்போனா நான் அவனுக்கு நன்றி சொல்லனும்…’
‘எதுக்கு?’ என புருவம் உயர்த்தினாள்
‘அவனோட லீலைய நான் பாக்கல இன்னிக்கு நானும் நீங்களும் இப்படி இருக்க முடிஞ்சிருக்குமா…’
‘டேய்…’
‘ஆமாம்மா… அவனோட ரகசியத்த என் கிட்ட நம்பி சொல்லிருக்கான், ஆனா நான் அத உங்க கிட்ட சொல்லிட்டேன்.. இப்ப நாம் ரெண்டு பேருமே அவனோட ரகசியத்த காப்பத்தனும்.. அதோட அவனுக்கு நன்றியும் சொல்லனும்…’
‘அதுக்குனு நீயும் உன் அம்மா கூட கூத்தடிச்சனு சொல்ல போறியா??’
‘அவன் நம்பிக்கையானவன்-ம்மா கண்டிப்பா அவனும் நம்ம நம்பிக்கைய காப்பாத்துவான்…’
‘என்னமோ ரெண்டு பேரும் ரெண்டு குடும்பத்தையும் சந்தி சிரிக்க வச்சிராதீங்க…’  என்றபடி அவள் எழுந்து சென்றாள்
‘9 மணிக்கெல்லாம் நான் வந்திருவேன், நீங்க ரெடியாகி இருங்கம்மா…’ என்றான்
‘உன்ன பிச்சிருவேன்..’ என்றாள், அவன் சொன்னதன் அர்த்தம் புரிந்தபடி

     அங்கிருந்து கிளம்பியவன் நேரே பார்த்தசாரதி-யின் வீட்டிற்கு சென்றான். அவனிடம் மனதுவிட்டு பெசி தன் சந்தோஷத்தை வெளிப்படுத்தினான். அவர்களுடனே பார்த்தா-வின் அம்மா சாரு-வும் இணைந்து கொள்ள மூவரும் சகஜமாக பேசியிருந்தனர். ஜோசப்-பிர்கு ஏற்கனவே அவர்களது விஷயம் தெரிந்திருந்ததால் அவர்களும் சற்று வெளிப்படையாகவே நடந்து கொண்டனர். பேச்சின் நடுவிலே சாரு நேரடியாகவே ஜோசப்-பிடம் கேள்வி ஒன்றை கேட்டாள்.

‘ஜோசப், நீயும் உன் அம்மா மேல ஆசைப்படுரல்ல..’
‘………’ இந்த கேள்வியை எதிர்பாராத ஜோசப் சற்று திகைத்தான்
‘அம்மா… ஏன்மா??’ என கேட்டான் பார்த்தா
‘அட அவனுக்கு நம்ம விஷயம் தெரியும், அவனுக்கும் நாம உதவனும்ல… நீதான அவன் ஹெல்ப் கேட்டதா சொன்ன…’ என்றாள்
‘அதுக்குனு இப்படியா கேப்ப,..’
‘sorry-டா ஜோசப்… ’ என்றான் பார்த்தா
‘ஒன்னும் இல்ல விடுடா, அவங்க கேட்டதுல எந்த தப்பும் இல்ல. ஆனா துல ஒரு சின்ன திருத்தம்’ என்றான் ஜோசப்
‘என்னடா???’
‘நானும் என் அம்மா கூட….’ என கூறி நிறுத்தினான்
‘டேய், இது எப்போடா…. 2 நாள் முன்ன தானடா ஹெல்ப் வேணும்னு சொன்ன…’ என சந்தோஷம் கலந்த அதிர்ச்சியில் தன் கேள்வியை உதிர்த்தான் பார்த்தா
‘பார்ரா…. பையன் செம்ம ஃபாஸ்ட் தான் போல… All the Best..’ என்றபடி அவனுக்கு தன் கைகளை நீட்டினாள்
‘தெரியல மச்சி, It’s Happened…’ என்றபடி சாரு-வின் கைகளை பற்றி கைகுலுக்கினான், அவள் கைகளின் மென்மையை சில நொடிகள் உணர்ந்தான்
‘நீ சொன்ன நல்ல விஷயத்துக்கு பதிலா நாங்களும் ஒரு விஷயம் சொல்றோம்..’ என்றாள் சாரு
‘அப்டியா…? அது என்ன ஆண்ட்டி??‘
‘நாங்க ரெண்டு பேரும் என்னோட ஹஸ்பண்ட்-க்கு இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கலாம்னு இருக்கோம்…’ என்றாள், பார்த்தா-வின் முகத்தை பார்த்தபடியே
‘என்ன ஆண்ட்டி சொல்லுரீங்க….’ என அதிர்ச்சியானான்
‘ஹ்ம்…’

     அவர்களோடு சற்றுநேரம் இருந்துவிட்டு தன் வீட்டிற்கு சென்றான். காலிங்க்பெல் அடிக்க, நைட் ஆடை உடுத்தி கொண்டு கதவை திறந்தாள் சைலஜா. அவள் முகம் இவனுக்கு மூடேற்ற அவன் உள்ளே வந்து, கதவை மூடி திரும்பிய சைலஜா-வை கட்டி கொண்டான். அவனை தானும் மெல்லமாய் அணைத்து கொண்டாள். அவனை விலக்கி இருவரும் சாப்பிட்டு வந்து TV முன்பு அமர்ந்தனர்.

     இருவரும் பொதுவாக பேசியபடியே TV பார்த்து கொண்டிருந்தனர். இடையே உள்ளாடை விளம்பரம் வர அதனை பார்த்தவாறு அமைதியானன் ஜோசப். அவனது கைகளோ பக்கத்தில் இருக்கும் சைலஜா-வின் தோளில் விழுந்து பக்கவாட்டில் போய் அவளது மார்பினை வருட உடல் சிலிர்த்தாள். அவன் கைகளை தட்டிவிட மீண்டும் அவளது இடுப்பில் விளையாட ஆரம்பித்தான். அவனது கைகள் அத்துமீற, அவள் உடலோ சூடேறியது. இது படுக்கையில் போய் தான் முடியும் என்பதை உணர்ந்தவள் எழுந்து அவளது அறைக்குள் புகுந்து கதவை மூட வேண்டி திரும்ப, அங்கே ஷோஃபா-வில் ஏக்கமாய் பார்த்து கொண்டிருந்த தன் மகனின் முகம் கண்டு மனமிறங்கி, பெருமூச்சு ஒன்றை வெளிப்படுத்தினாள்.
‘எந்த தொந்தரவும் பண்ணாம படுப்பியனா எங்கூட வந்து படு..’ என்றாள்
அவள் இப்படி கூறியது அவனுக்கு ஏமாற்றமாய் இருந்தாலும் எதுவும் இல்லாததற்கு அவள் அருகில் தூங்குவது பெரிதாய் தோன்ற உடனே எழுந்து TV-யை off செய்து விட்டு அவள் அறையினுள் புகுந்து கொண்டான். அவன் பின்னே அறையை பூட்டி கொண்டு அவளும் போய் கட்டிலில் படுக்க, அவளை பின்பக்கமாய் கட்டிபிடித்தபடி படுத்து கொண்டான்…

தொடரும்…