Adultery அம்மாவை பங்கு போட்டுக்கொண்ட அப்பாவின் குடும்பம்

[pallavianandhan]

வள்ளியின் அடக்கி வைத்த  காமம் பொங்கி வரும் தருணம் 




என்னமா நீ இன்னும் அந்த சாமியார் சொன்னதயே நெனச்சிட்டு இருக்கியா மா என்று பக்கத்தில் படுத்துகிட்டு இருந்த ராதா கேட்டால்.

"இப்படி ஒரு குண்ட அந்த சாமியார் போடுவாருன்னு நான் நினைக்கவே இல்லை டி"

"உண்மை தான் மா... இதோ பார் என் தோல் மேல படுத்து தூங்கிட்டு இருக்க கொழுந்தன் என் மகன் மாதிரி இவனோட ஒரு நாள் நான்..... நினைக்கும் போதே ஒரு மாதிரி இருக்கு"

நான் அவளை திரும்பி பார்த்தேன். என்னால அவளின் மன போராட்டத்தை புரிஞ்சிக்க முடிஞ்சுது.

"அடுத்த அம்மாவாசை குள்ள நானே என் மனம் மாறி அவரோட ஒன்னு சேருவேன் அப்படின்னு அவர் சொல்லி இருக்கார் நான் எப்படி டி என்னால அதை நம்பவே முடியல"

"அம்மாவாசைக்கு இன்னும் 10 நாள் இருக்கு மா"

அன்று இரவு என்னால தூங்கவே முடியல தூங்கினாலும் கனவில் நான் ஷெண்பகப்பாண்டியும் ஒன்னாக இருப்பது போல தான் கனவு வந்தது. விடிந்து 4:30 மணிக்கு எழுந்து கோழியை திறந்து விட்டு பால் கறந்து விட்டு வீட்டுக்கு வந்தேன் அப்போ ஐயா எழுந்து வெளியே வந்து என்னை பார்த்துக்கிட்டு இருந்தார். நான் சுத்தி முத்தி பார்த்துட்டு அவரை பார்த்து 

"என்னங்க ஐயா இன்னும் தூங்கலையா?"

"இல்லை தூங்கினது போதும் காலைல வயல் பக்கம் கொஞ்சம் வேலை இருக்கு அதான் அங்க போறேன். நீ வேலை முடிச்சிட்டு அங்க வந்துடு உன்கிட்ட கொஞ்சம் பேசணும்"என்று சொல்லி அவர் கிளம்ப. இது என்ன என்கிட்ட பேசணும் அது அங்க? என்று யோசித்தேன். ஆனால் எனோ தெரியவில்லை ஒரு வித சந்தோஷம் அவர் அப்படி சொன்னது ஏன் என்று எனக்கே புரியவில்லை. இருந்த வேலை எல்லாம் முடிச்சிட்டு குளிச்சிட்டு 7மணிக்கு வயலுக்கு சென்றேன்.

அங்கே அவர் பயிர் வேலை எல்லாம் ஆட்களுக்கு சொல்லிட்டு உட்காந்து இருந்தார். நான் அவர் அருகில் சென்று பேசாமல் நின்றுக்கொண்டு இருந்தேன். அவர் என்னை பார்த்ததும் "வா வள்ளி வா இப்படி உட்க்கார் "என்று அவர் முன்னாடி உட்க்கார சொன்னார்.
நான் அமைதியாக அவர் காட்டின இடத்தில உட்க்காந்தேன்,

"நேத்து என்ன என்னம்மோ ஆயிடுச்சு நான் என் பையலுங்களை பத்தியும் உன் பொண்ணு சின்ன வயசுலயே தாலிய இழந்துட்டு வந்து நிக்கிறாளே அவளுக்கு ஒரு கல்யாணம் பண்ண வாய்ப்பு இருக்கா அப்படின்னு கேட்கலாம் அப்படின்னு தான் உன்கூட நானும் சித்தர பார்க்க வரேன்ன்னு சொன்னேன் ஆனா அங்க போனா அவர் மொத்த கதையும் சொல்லிட்டார். உனக்கும் எங்க குடும்பத்துக்கும் ஏதோ ஒரு பந்தம் இருக்கு அப்படின்னு உன்னை பார்க்கும் போதே எனக்கு தெரியும் ஆனா அது இப்படி ஒரு பந்தமா வந்து நிக்கும் அப்படின்னு நான் எதிர்பார்க்கல".

அவர் என்கிட்ட மனசு விட்டு பேசுவது இது தான் முதல் முறை என்பதால் நான் பதில் எதுவும் சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்தேன்.

"அவர் அப்படி சொன்னது எல்லாம் இப்போ கூட என்னால நம்ப முடியல வள்ளி".

"என்னாலயும் நம்ப முடியல ஐயா நான் உங்க மேல மரியாதை வச்சி இருக்கேன் ஆனா அவர் சொல்ற மாதிரி என் மனம் தடுமாறி என் கணவருக்கு துரோகம் செய்யும் அளவுக்கு நான் நினைச்சி கூட பார்க்கல".

உண்மை என்னனா  அவர் எப்போ அந்த  பாண்டியம்மா கூட படுத்ததை நான் பார்த்தேனோ அப்போ தான் எனக்கு முதல் தடுமாற்றம் ஆனது அதுக்கு பிறகு என் சேலை சொருகி இருந்ததை எடுத்து அவர் உரிமையாக கை துடைத்த போது எனக்கு இரண்டாம் முறை தடுமாற்றம் ஆனது ஆனா அதை நான் வெளிப்படையா சொல்ல முடியாது.

"உன்னை நான் ஒரு நாளும் வலுக்கட்டாயமா அடையனும் அப்படின்னு நான் நினைக்கல. நீ எனக்கு தான் அப்படின்னு ஒரு உரிமைல தான் அன்னைக்கு உன் சேலையை எடுத்து கை தொடைச்சேன்."

"நான் என் புருஷனை தவிர இன்னொரு ஆம்பளையை தொட விட்டது இல்லை ஆனா அன்னைக்கு நீங்க என் சேலைய எடுத்ததும் நான் அமைதியா நின்னேன் ஏன் அப்படின்னு எனக்கும் புரியல".என்றேன்.

"நீ எனக்கு தான் அப்படின்னு இப்போ புரிஞ்சிடுச்சு ஆனா உனக்கும் அது புரியனும்"

அவர் சொல்றது எனக்கு புரிஞ்சது ஆனால் இன்னும் என்னால் என் கணவரை விட்டு இன்னொருத்தரை நினைக்க என் மனம் விடவில்லை,

"உன்  புருஷன் இறந்த அப்போவே நான் உன்னை பார்த்து இருந்தா உன்னை என் தாரமா கூட ஆக்கி இருப்பேன் போல ஆனால் இதனை வருஷம் வீணாயிடுச்சு".

"இப்போ மட்டும் என்னை உங்களுக்கு மறுபடியும் அந்த வாய்ப்பு இருக்கு அப்படின்னு தானே அந்த சாமியார் சொன்னார்". நான் இப்போ தான் மெல்ல உணர்கிறேன் என்னை அறியாமல் அவரிடம் நான் எல்லை  மீறி பேசிக்கொண்டு இருக்கிறேன் என்று.

"அமாவாசைக்கு அப்பறம் நீ எனக்கு தான் அப்படின்னு ஆகிடுவ"

"நான் எப்போ உங்க வீட்டில கால் எடுத்து வச்சேனோ அப்போவே ஊர்ல இருக்கவங்க நான் உங்களுக்கு தான் அப்படின்னு பேச ஆரம்பிச்சிட்டாங்க.  வீட்டுக்கு உங்களை பார்க்க வர ஆம்பளைங்க கூட என்னை மரியாதையா வணக்கம் சொல்லி நீங்க இருக்கீங்களா அப்படின்னு கேட்குறது கூட என்னமோ நான் உங்க மனைவி மாதிரி தான் அவங்க நடந்துக்கிறாங்க".

"ஊருக்குள்ள அப்படி தான் பேசுறாங்கன்னு  எனக்கும் தெரியும்".

"இப்போ நான் ஊருக்குள்ள போய்  நான் பத்தினி அப்படின்னு சொன்னா கூட என்னை ஒருத்தன் நம்ப மாட்டான். ஷெண்பகப்பாண்டி ஐயாவுக்கு முந்தி விரிச்சிட்டேன் அப்படின்னு தான் நம்புவாங்க ".

"நீ தான் காலம் பூரா எனக்கு முந்தானையை விரிக்க போறியே அப்பறம் என்ன"

நான் எதுவும் பேசாமல் இருந்தேன் .

"இனி நீ கூச்ச பட்டு எல்லாம் ஒன்னும் ஆக போறது இல்லை. அம்மாவாசைய அன்னைக்கு உன் புருஷனுக்கு படையலை போட்டு எனக்கு விருந்தாகிடனும் அப்படின்னு சாமி சொன்னது நியாபகம் இருக்க".

"ஏன் அய்யாவால அது வரைக்கும் காத்து இருக்க முடியலையா?"

"ஆமாம் முடியல தான் என்ன பண்றது..."

"விட்டா இங்கயே என்னை பண்ணிடுவீங்க போல இருக்கே?"

"எனக்கும் ஆசை தான் என்ன பண்றது..."

" சாமி தான் சொன்னாரே இன்னும் 1 வாரம் தான் பொறுங்க ... என்னை தொட்டு தாலி கட்டின புருஷனுக்கு படையல் போட்டுட்டு அவருக்கு சொந்தமான இந்த மொத்த உடம்பையும் உங்களுக்கு தாரவாத்து கொடுக்குறேன் போதுமா".

"உன் உடம்பை மட்டும் தான் அடையனும் அப்படின்னா அது நான் நீ என் வீட்டுக்கு வந்த அப்போவே அடைஞ்சு இருப்பேனே ".

"நீங்க என் உடம்பை அடையனும் அப்படின்னு மட்டும் நினைக்காம என் மனசையும் அடையனும் அப்படின்னு நினைச்ச அப்போவே என் மனச ஜெய்ச்சிட்டீங்க".

"நான் இந்த உலகத்துல யாருக்காவது நன்றி சொல்லணும்னா  அது உன் புருஷனுக்கு தான் சொல்லணும் உன்னை எனக்கு கொடுத்துட்டு அவன் உயிரை விட்டதுக்கு".

எனக்கு இந்த தருணம் கூட கோவம் வரவில்லை ஆனால் அதுக்கு நான் பதில் சொன்னது " என் 
மருமகன் கடைசியா சொன்னது எங்களுக்கு இந்த இடம் தான் பாதுகாப்பு அப்படின்னு ஆனா இப்போ தான் புரியுது நாங்க இருக்க வேண்டிய இடமே இது  தான் போல . நான் இங்க இருக்கணும் உங்கள் கூட சேரனும் அப்படின்னு இருக்கிறது தான் விதி அதனால தான் என்னமோ தெரியல வீட்டுக்கு கால் அடி எடுத்து வச்ச உடனே எனக்கு உங்க வப்பாட்டி அப்படின்னு பட்டம் வந்ததுக்கு காரணம்".

"உன்னை முறை படி கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதா இருந்தா கூட எனக்கு எந்த பிரச்னையும் இல்லை"என்றார்.

"உங்க பொண்டாட்டி அந்தஸ்தே நீங்க எனக்கு குடுத்தாலும் இந்த ஊர பொறுத்த வரை தாலிய அறுத்துட்டு வந்தவ ஐயாவுக்கு முந்தி விரிச்சி எஜமானி ஆகிட்டா அப்படின்னு தான் இருக்கும் . அதனால அந்த தாலி எனக்கு எந்த பிரயோஜனமும் இல்லை."

"உனக்கு மாங்கல்ய தோஷம் தான் இருந்ததே தவிர தாம்பத்திய வாழ்க்கை முடிவுக்கு வரல "

"பேரன் புள்ளையை எல்லாம்  வச்சிக்கிட்டு இந்த வயசுல  சொல்றேன் இனிமே தான் எனக்கு என் தாம்பத்திய வாழ்க்கை ஆரம்பிக்க போகுது போல"

"நீ இழந்த மொத்த தாம்பத்திய வாழ்க்கையும் உனக்கு நான் ஒவ்வொரு ராத்திரியும் தருவேன்" என்று சொல்ல அவரை வயலில் யாரோ கூப்பிட அவர் எழுந்து போக நான் வெக்க பட்டு இருந்தேன்.

அவர் போன 1நிமிடம்  பிறகு தான் நான் உணர்ந்தேன்  இப்படி கொஞ்சம் கூட வெட்கம் இல்லாம அவர்கிட்ட பேசி இருக்கேன் என்று. எனக்கே என்னை நினைத்து அசிங்கமா இருந்தது. இவளோ பச்சையா பேசி இருக்கேனே எனக்கே தெரியாமல் என்னை அறியாமல் இவளோ பேசி இருக்கேன் என்று. நான் உடனே அங்கே இருந்து எழுந்து அவரிடம் போய் நான் போய் சமைச்சி எடுத்து வரேன் என்று சொல்ல அவர் உடனே 

"மதியம் நீ வர வேணாம் நீ உன் கையாள சமைச்சிட்டு வீட்டில இரு நான் வீட்டுக்கு வந்து சாப்பிட்டுக்கிறேன்"என்று சொன்னார். 

நானும் வீட்டுக்கு வந்து என் கையாள சமைத்து விட்டு அவருக்காக காத்து இருந்தேன். 12 மணிக்கு வந்தவர் என் மகள் ராதாவை அழைத்து நம்ம பையன் ஒருத்தன் வெளிய இருக்கான் அவன் கிட்ட உன் புருஷன் போட்டோ உன் அப்பா போட்டோ ரெண்டும் கொடு அவன் frame போட்டு கொண்டு வந்து தருவான் அம்மாவாசைக்கு படையல் போடனும்ல"என்று சொல்லி உள்ளே போனார்.

அவளும் பரபரப்பாக உள்ளே வந்து போட்டோ எடுத்துக்கொண்டு போய் வெளிய இருக்கும் தம்பி கிட்ட கொடுத்தா. நான் சமைத்ததை எடுத்து வைத்து அவருக்கு பரிமாற அதை அவர் ருசித்து சாப்பிட்டு மீண்டும் என் சேலையை எடுத்து கை தொடக்க வர நானே என் முந்தானை எடுத்து அவருக்கு கொடுத்தேன்.