Adultery கக்கோல்ட் கதை

[kumartamil565]

"இல்லையே நான் ரவியை எங்கேயும் பார்க்கலையே" என்று நான் ரவியின் மனைவியிடம் பொய் சொன்னேன், நாங்கள் இருந்த 
மண்டபத்திற்கு சற்று கீழே மூடிய கதவுக்குப் பின்னால் இருந்து ஏதேனும் முணுமுணுப்பு அல்லது முனகல் சத்தம் வருகிறதா என்பதை கண்டறிய என் காதுகள்  மெனக்கெட்டன....

அந்த ஆள் ரவி சத்தம் கித்தம் எதுவும் போடவில்லை ஆனால் என் மனைவி சரஸ்வதி இருக்கிறாளே அவளுக்கு சத்தம் போடாமல் எதுவும் செய்யத் தெரியாது,,

என் மனைவியை ஆக்ரோஷமாக ஒத்துக் கொண்டிருந்த பொழுது அவளிடம் இருந்து எதுவும் சத்தம் வந்துவிடாமல் இருக்க இவன் தன் வாயால் அவளின் வாயில் கவ்வி தன் நாக்கை சுழற்றி க் கொண்டிருப்பான் என்று நினைத்தேன்..
இல்லையென்றால் அவ்வளவு பெரிய சுன்னியிடம் ஓல் வாங்கி கொண்டு இருந்த என் மனைவி எப்படி எந்த சத்தமும் போடாமல் இருப்பாள்..?

நல்ல கொழுத்த சற்று குண்டான, 30 வயதுடைய நான்கு குழந்தைகளின் தாய், நான்  பொய் சொல்லி குழப்பியதால் அவளுடைய முகம் குழப்பமடைந்து இருந்தது..

"மம் சுதா தான் சொன்னாள் அவர் இந்த பக்கம் வர்றதை பார்த்ததா"  தன் கன்னத்தை சொரிந்தபடியே அந்த நாட்டுக்கட்டை என்னிடம் முணுமுணுத்தாள்..

நான் அந்த ஒதுக்குப்புறமான இடத்தில் ரொம்ப நேரமாக நின்று கொண்டிருந்ததால் நான் சொன்ன பொய்யை அவை நம்பினாள்.. அவள் புருஷன் ரவியை எங்கும் காணவில்லை, அந்த ஃபுங்ஷன் நடந்த பெரிய மண்டபத்தில்  எல்லா இடங்களிலும் தன் புருஷனை அவள் தேடிக் கொண்டிருந்தாள்...

குழம்பிய பெண் மண்டபத்தின் வேறு பக்கம் திரும்பி , மண்டபத்தின் பின் பக்கம் நடக்கும் விருந்துக்கு திரும்பிச் செல்வதை நான் பார்த்தபடி நான் திரும்பி இந்த மூடப்பட்டிருந்த கதவை பார்த்தேன்.. அந்தப் பக்கம் யாரும் வராமல் கடந்த 30 நிமிடமாக அங்கே நின்று நான் காவல் காத்து கொண்டிருக்கிறேன்.., ஏற்கனவே நான் அந்த பக்கம் வற  முயற்சிப்பதில் இருந்து இரண்டு வெவ்வேறு நபர்களை திசை திருப்ப வேண்டியிருந்தது..

அதுவும் அங்கே ரவியுடைய மனைவியே அவரைத் தேடி வருவாள் என்று நான் எதிர்பார்க்கவில்லை இப்பொழுது தான் எனக்கு மூச்சே வந்தது இன்னும் எவ்வளவு நேரம் இப்படி காவல் காக்க போறோமோ என்று பயமாக இருந்தது. எப்படா இவங்க வெளிய வருவாங்க என்று இருந்தது..


 என் மனைவி எப்போ அவளுடைய ஆசையை தீர்த்துகிட்டு வெளியே வருவாள் என்று காத்திருந்தேன், யாராவது திடீரென வந்துவிட்டால் அது என் குற்றம் ஆகிவிடும் அதற்காகவே அவள் சீக்கிரம் முடித்துவிட்டு வரவேண்டும் என காத்திருந்தேன்... யாராவது வந்து பார்த்து விட்டால் ரவியோ அல்லது என் மனைவி சரஸ்வதியோ பற்றி என்ன நினைப்பார்கள்..


கடிகாரத்தை திரும்ப திரும்ப பார்ப்பதால் ஒன்றும் நேரம் ஓட வில்லை.. எப்போ முடிப்பங்களோ அப்பதான் முடிப்பாங்க போல..
நான் எண்ணிக்கொண்டேன்.  நான் ஒரு வீரனா, விடாமுயற்சியுடன்  சிப்பாய் போன்று  என் மனைவி மகிழ்வதற்காக அந்த இடத்தைப் பாதுகாப்பாக வைத்திருக்க வேண்டிய நேரம் இது. அது ஒரு புருஷனின் கடமை...இல்லையா? மனைவியின் சந்தோசமும் திருப்தியும் முக்கியம் இல்லையா? அப்படிதான் நான் பார்க்கிறேன், மத்தவங்க இதை ஏண் புரிந்து கொள்ள மாட்டேன் என்கிறார்கள் என்பது தான் எனக்கு புரியவில்லை....

"விடுடா"" நான் பதட்டத்துடன் எனக்குள் முணுமுணுத்தேன், தரையில் என் பாதத்தைத் தட்டி, என் தோள்களை மீண்டும் அடித்தள நடைபாதையின் சுவரில் சாய்த்தேன்.

திறக்காத கதவை பார்த்து, அதன் பின்னால் என்ன நடக்கிறது என்று கற்பனை செய்ய ஆரம்பித்தேன். என் பேண்டில் என் சுன்ணி விரைத்தது,  என் கற்பனையில் தோன்றியதை ரசித்து சிரித்து தலையசைத்தேன்,..