కధా స్రవంతి ❤️

[Takulsajal]

3

ఇక అక్కడనుండి నలుగురం నడుచుకుంటూ రోడ్డున పడి ఒక క్యాబ్ బుక్ చేసుకుని నాయనమ్మ ఇంటికి బైలుదేరాము, మధ్యలో జరిగిన దానికి కారణంగా సాయంత్రం నాలుగింటికి చేరాల్సిన మేము రాత్రి పదింటికి చేరాము.

ఇంట్లోకి వెళ్లి తాతయ్య నాయనమ్మని పలకరించి ఏదో తిన్నామనిపించి, వాళ్లు ట్రైన్ ఆక్సిడెంట్ గురించి మాట్లాడుకుంటుంటే నేను వెళ్లి మంచం ఎక్కి పడుకున్నాను, పది నిమిషాలకి లైట్ వేశారు కళ్ళు తెరిచి చూసాను పక్కన నవ్య చేతిలో దిండుతొ నిల్చొని ఉంది.

అర్జున్ : ఏం కావాలి

నవ్య : జరిగితే పడుకోవాలి, అని ఆవలించింది.

అర్జున్ : ఇప్పుడు దీనితొ గొడవ ఎందుకులే అని దుప్పటి తల నిండా కప్పుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాను.

చిన్నగా నవ్య నా దుప్పట్లోకి దూరింది. నేను గట్టిగా పట్టుకున్నా తన వైపు లాక్కొడానికి నవ్య, ఇటు నా వైపు లాక్కొడానికి నేను ఇద్దరం లాక్కుంటూ ఉంటే నా జోబు లోనుంచి చిన్న వెలుగు ఒకటి కనిపించి దుప్పటి వదిలేసాను, దెబ్బకి నవ్య దొల్లుకుంటూ కింద పడింది.

అర్జున్ జేబులో ఉన్న రింగ్ ని బైటికి తీసాడు, నవ్య కోపంగా లేచి తిడదామని తల ఎత్తి చూసి అర్జున్ చేతిలో ఏదో మెరుస్తుంటే దెగ్గరికి వెళ్ళింది.

నవ్య : అన్నయ్య ఏంట్రా అది.

అర్జున్ "ష్.." ముందు తలుపు దెగ్గరికి వేసి రా అనగానే నవ్య అలాగే అని తలుపు వేసి వచ్చి అర్జున్ పక్కన కూర్చుంది.

అర్జున్ : ట్రైన్ ఆక్సిడెంట్ అయినప్పుడు కిందకి దిగాను కదా అప్పుడు దొరికింది, ఏంటో తెలీదు అప్పుడు కూడా ఇలానే మెరిసింది.

నవ్య : ఇటివ్వు.. చూస్తా.. అని తీసుకుని రింగ్ చుట్టు పరీక్షగా చూసి అటు ఇటు తిప్పింది.

అర్జున్ : ఎందుకే

నవ్య : మొద్దు ఇటు చూడు ఇది కంపాస్.. డైరెక్షన్ చూపిస్తుంది.. ఆ వెలుగు చూడు ఎటు తిప్పినా ఒకే డైరెక్షన్ లో ఉంది

అర్జున్ : ఏదటివ్వు.. అని మళ్ళీ అటు ఇటు తిప్పి చూసి, నవ్యా కానీ నార్త్ ఇటు వైపు కాదు కదా ఇది రివర్స్ లో ఉంది ఇది ఈస్ట్..  ఇది చూపించేది డైరెక్షన్ కాదు కో ఆర్డినేట్స్.. ఎక్కడికో లొకేషన్ సెట్ చేసి ఉంది.

నవ్య : ఇప్పుడు ఏం చేద్దాం

అర్జున్ : నన్ను ఆలోచించనీ, ఇది ఏదో డేంజర్ లాగ ఉంది దీని మీద రాసి ఉన్న లాంగ్వేజ్ కూడా నేను ఎక్కడా చూడలేదు అస్సలు ఇది భూమికి సంబంధించిన మెటలేనా అని నా డౌట్.. నవ్య ఒకసారి పొద్దున నువ్వు ట్రైన్ లో కొన్న మాగ్నెట్  సెట్ తీసుకురా

నవ్య : హ్మ్.. అని పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి తెచ్చింది

అర్జున్ : చూడు ఇది మాగ్నెట్ కి అతుక్కోవట్లేదు కానీ ఇది స్టీల్ కూడా కాదు అలా అని అల్యూమినియం కూడా కాదు, ఏ మెటల్ ఇది అని కొరికి చూసాడు...?

అప్పుడే సుభద్ర లోపలికి వచ్చి "రేయి ఇంకా పడుకోలేదా మీరు, పడుకోండి" అని అరిచేసరికి అన్నా చెల్లెళ్ళు ఇద్దరు ముసుగు తన్నారు.

నవ్య : ఇప్పుడేం చేద్దాం

అర్జున్ : నన్ను ఆలోచించనీ.. అస్సలు ఏ టెక్నాలజీ లేకుండా లైట్ ఎలా వెలుగుతుంది ఇది రేడియం కాదు, పడుకో రేపు ఆలోచిద్దాం.. ఇంకోటి ఈ విషయం అమ్మా నాన్నకి చెప్పకు

నవ్య : అలాగే

అర్జున్ : ఇక పడుకో

తెల్లారి లేచి చూసాను, రింగ్ రాత్రి అంతగా వెలగడం లేదు కానీ ఇంకా డైరెక్షన్ చూపిస్తుంది.. చుట్టూ గీసినట్టు సన్నగా ఒక బ్లూ కలర్ లైన్ వెలుగుతుంది. మధ్యాహ్నం వరకు అలోచించి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చాను

అర్జున్ : నవ్యా

నవ్య : ఆ.. అమ్మ అన్నం తినడానికి రమ్మంటుంది నిన్ను

అర్జున్ : ఈ లొకేషన్ చూసి వద్దామనుకుంటున్నా

నవ్య : ఏం వద్దు, లేని పోనీ రిస్క్

అర్జున్ : ఆలోచించాను ముందు దూరం నుంచి చూస్తాను, ఏ రిస్క్ లేదని కంఫర్మ్ అయితేనే ముందుకి వెళతాను, లేదంటే లేదు.

నవ్య : వద్దు.. ఫస్ట్ అది తీసేయి.. లేదంటే అమ్మ వాళ్ళకి చెపుతాను.

అర్జున్ : చిన్న పిల్ల లాగా ప్రవర్తించకు.. ఈ రాత్రికి అందరూ పడుకున్నాక వెళ్లి, ఎవ్వరు లేవక ముందే మళ్ళీ వచ్చేస్తాను

నవ్య : అయితే నేనూ వస్తాను.

అర్జున్ : వద్దు, నేనెళ్ళి వచ్చేస్తాను.

నవ్య : వెళితే ఇద్దరం వెళదాం లేదంటే లేదు

అర్జున్ : సరే రాత్రికి రెడీగా ఉండు.. ఈ లోగా ఎవ్వరికీ తెలియకుండా తాతయ్య బైక్ కీస్ తీసి పెట్టు.

నవ్య : అలాగే

అర్జున్ : నవ్యా.. నిజంగా నేనంటే అంత కేరింగా

నవ్య : అదేంట్రా అలా అంటావ్

అర్జున్ : సరే వేళ్ళు