ப்பத்திற்றா பாண்டிப் பயங்கரா

[tamileluthu]

பதிகம் 3

 
காதலெனும் வாழ்விலே கடந்து வந்த பாதைகள் இனிப்பாக இருந்தாலும், சில கசப்புகளும் தேவை படுகின்றன, இது தான் இனிப்பென உணர்த்த, ஆனால் மனித மனது அதை ஒத்துக்கொள்ள மறுக்குகிறது , அதேபோன்ற இனிமையான வாழ்வின் துவக்கத்தில் உள்ள இளமதிக்கும் இந்த சம்பவம் மிகுந்த அதிர்ச்சியையும், துக்கத்தையும் ஏற்படுத்தியது.
எப்படியாவது இதிலிருந்து தப்பித்து தன் பெண்மையை காத்துக்கொள்ள திமிறினாள் முயன்றவரை, அந்த திமிறலின் விளைவாக கைகளை பிடித்துக்கொண்டிருந்த காட்டுவாசிகளில் ஒருவன், திமிறலை அடக்க எண்ணி கைகளை இரு தோள்களின் மீது பதித்ததான், பதித்த அவனது கைகளின் கட்டைவிரல்கள் இளமதியின் கொங்கைகளின் பக்கவாட்டு சதைக்கோளங்களை உரச தொடங்கியது.
இதற்குள் முன்னே கால்களை பற்றி சென்றவனோ, பிடியை விலகாமல் பிடிக்க எத்தனித்து, கால்களிரண்டின் கவட்டைகளை தன் விம்மி இறுகிய புட்டங்களின் மீது பதியவைத்து நடக்கலானான். இதுவரை திமிறிக்கொண்டு வந்த இளமதி தன் முடிவு நெருங்கப்போவதை எண்ணி கைகளையும் கால்களையும்  எக்கி எக்கி, விடுபட முயன்றால் அதன் விளைவாக, கைகளை பிடித்தவனின் பிடி அவளது இருளிலும் புடைத்து விம்மும் கொங்கைகளை பற்றியது, கால்களை பிடித்தவனோ சற்று பின்னோக்கி வந்து, இளமதியின் வெண்மை புட்டங்களை தன் கரிய புட்டங்களில் பொருத்தினால், இப்போது இளமதியால் கைகால்களை அசைக்க முடியமால் போனது.
தூக்கி சென்றவர்கள் ஆள் அரவம் கேட்டு சற்று வேகமாக நடக்க ஆரம்பிக்க, இளமதிக்கு முன்னும் பின்னும், இன்ப தாக்குதல்கள் ஆரம்பமாகியது, ஆம் தோள்களை பற்றியவனது கைகள் நடக்கும் வேகத்தினால் அடிக்கடி இளமதியின் கொங்கைகளின் கோபுரத்தை வருடி வருடி சென்றது, வருட வருட இளமதியின் போராட்டங்கள் சுதியில்லாமல் ஒலிக்க தொடங்கியது,
 கால்களை பற்றியவனது இடுப்பு கச்சை முழுதும் மறைக்க படத்தை இளமதியின்  இன்ப மேட்டை இம்சிக்க தொடங்கியது, எறும்பு ஏற இரும்பும் தேய்வதை போல இளமதியின் கட்டுப்பாடுகள் ஒவ்வொன்றும் தேய தொடங்கியது
வஞ்சி கொடியாளை வஞ்சகமாக தூக்கி சென்றவர்கள், ஆள் அரவம் இல்லாத ஒரு இடத்தில அவளை கிடத்தினார்கள், கசங்கிய காகித துண்டு நீர்பட்டு மீள்வதைப்போல், முல்லைக்கொடியாளின் வெண்தேகமும் நிலவொளி பட்டு மின்னியது., தீராப்பசி கொண்ட வேங்கையின் கண்ணிலே புள்ளிமான் பட்டதைப்போல, சிவந்த கண்களை உடைய காட்டுவாசிகளும் மான்விழியாளின் மல்லிகை மேனியை கண்டு பாய்ந்தனர், பாய்ந்த இரு உருவத்தில் ஒரு உருவம் கொடியிடையாளின் கொங்கைகளிரண்டையும் பற்றிக்கொண்டு, சிவந்தவாயினால் மாறி மாறி கொங்கைகளிரண்டையும்கசக்கி பிழிந்தது, மற்றொரு உருவம், அழகியின் வாழைத்தண்டு கால்களிடையே அமர்ந்து கொண்டு தேனூறும் தேனடையில் தன கொடூர நாக்கால் குத்தி குத்தி தேன்குண்டிக்க தொடங்கினான்,
                              இளவம்பஞ்சு தேகத்தில் செந்நாக்குகள் இரண்டும் செய்த கொடூர தாக்குதல்களை தாங்கமுடிய கன்னியின் வண்ண மேனி காமத்தீயின் கட்டுக்குள்ளே மெதுமெதுவாக சிக்கியது, கட்டழகி தங்களுக்கு கட்டுப்பட்டதை கணித்த காட்டுவாசிகள் இருவரும், வெற்றியினால் ரத்தப்புன்னகை புரிந்தனர், அவர்களின் புன்னகையினை புரிந்த இளமதி, ஆற்றாமையினாலும், தனது தரம் தாழ்ந்த செய்கையினானுலும், உணர்ச்சியால் மடிந்தால், புன்னகைத்த காட்டுவாசிகள் இருவரும் பேதையை விட்டு விலகி அவர்களின் இடுப்பு கச்சையை அவிழ்த்தனர்,
                எதேச்சையாக அவர்களை பார்த்த இளமதி இருவரின் அண்மைகொம்புகள் இரண்டும் வீங்கி இரண்டடிக்குமேல் தொங்குவதைப்பார்த்த இளமதி விக்கித்து போனால், இவர்கள் கண்டிப்பாக தன்னை கொள்ளாமல் விடமாட்டார்கள் எனஎண்ணி அவளின் குலா தெய்வங்களை நினைத்து வேண்டினாள், வேண்டிக்கொண்டே தன் மூச்சை இழுத்து பிடித்தால் இவர்களிடம் சிக்கி சிதைந்து கற்பிழந்து சாவதைவிட தன் மூச்சை பிடித்து கடவுளை நிந்தித்து சாவதே மேல் என முடிவெடுத்தவளாய் கண்களை இருக்க மூடி மூச்சை அடக்கினால்
                         அவள் உயிர் பிரிவதற்கு இரண்டு வினாடிக்கு முன்  அவர்கள் இருந்த இடத்திலே ஒரு பெருவெளிச்சம் தோன்றி மறைந்தது, காட்டுவாசிகள் இருவரின் கண்களும் அச்சத்தில் நடுங்கியது, இளமதி அவர்கள் நோக்கும் திசையை நோக்கி தனது பார்வையை திருப்பினால்.
                       அங்கே ஒரு வயதான காட்டுவாசி தன் கையிலே ஒரு பெரிய கம்பு போன்ற ஒன்றை வைத்துக்கொண்டு நின்று கொண்டு இருந்தார். அவர் இவர்களை பார்த்து முறைத்து கைகளிரண்டையும் வனைத்தை நோக்கி நீட்டி, சத்தமாக
                    "ப்பத்திற்றா பாண்டிப் பயங்கரா"
 
என முழங்கினார், அடுத்த நொடி காட்டுவாசிகள் இருவரும் மண்டியிட்டு தங்கள் கழுத்துக்களை தாங்களே அறுத்துக்கொண்டு தரையில் வீழ்ந்து மாண்டனர், மறுபடி இளமதியின் கண்களை கூசச்செய்யும் ஒருவெளிச்சம் தோன்றி மறைந்தது, இப்போது அங்கெ இளமதியை தவிர யாரும் இல்லை, வண்ணப்புறாவொன்று வலையில் மாட்டி தப்பித்ததைப்போல, புள்ளிமான் குட்டியொன்று சிங்ககுகையிலே வீழ்ந்து எழுந்ததைப்போல இளமதி பயங்கரமாக அப்பாலக்குரல் கொடுக்க ஆரம்பித்தாள்.
                    காப்பாற்றுங்கள்,  காப்பாற்றுங்கள்,  காப்பாற்றுங்கள் என அலறினாள் ,  காப்பாற்றுங்கள்,  காப்பாற்றுங்கள்,  காப்பாற்றுங்கள்,  காப்பாற்றுங்கள்,
 
,,,.."இளமதி",  காப்பாற்றுங்கள்,  காப்பாற்றுங்கள், "இளமதி",  காப்பாற்றுங்கள்.,,
 
"இளமதி", ஏய் இளமதி, எந்திரி இளமதி, இளமதி
 
இளமதி மெதுவாக கண்களை திறந்து பார்த்தாள், ஆ., என்ன இது, மனதிற்குள் பிதற்றினாள், அவளது கணவன் இளமதியின் கன்னங்களை பிடித்து அசைத்து இளமதியை அவளது கனவுலகில் இருந்து நினைவுலகுக்கு அழைத்துவந்ததான்.
                            இளமதி கண்விழித்து பார்த்த பொது அவள் அவர்களது அறையிலே, பஞ்சணையில் படுத்திருந்தால், தன் கண்ட கனவை நினைத்து பயந்து நிம்மதி பெருமூச்சுவிட்டால், இதை பார்த்த செங்குட்டுவன் , பேதையின் வண்ணமுகம் வெண்மை மாறி அந்திக்கால ஞாயிறைப்போல சிவந்ததைக் கண்டு "என்ன கனவு கண்டாயா " என வினவினான்,
            கயல்விழியாலோ தான்கண்ட கனவை கூறினால் தன கணவன் தன்னை கேவலமாக நினைப்பனெண்ணி, ஒரு பளிச்சென்ற மின்னலை தன் கண்களால் வெட்டி காட்டினாள், அதைக்கண்டு மகிழ்ச்சியுற்ற செங்குட்டுவன் அதற்குமேல் அவளை சீண்டாமல்
"இம் சரி சரி, எழுந்திரு அதிகமாக நேரம் ஆகிவிட்டது, நேரம் கடந்து போனால் மத்திய உணவுகூட நமக்கு கிட்டாது " என்று தன் மனைவியை மத்திய உணவு உண்பதற்கு கப்பலின் மேல்தளத்தில் உள்ள உணவுவிடுதிக்கு செல்ல அவசரப்படுத்தினான்
                          ஆம் அவர்கள் நேற்றிரவு ஆடிய காமக்களியாட்டத்தினால் அடுத்தநாள் நண்பகலில் தான் விழித்தனர் .
 
      மேல்தளமானது அவர்கள் தளத்திற்கு அடுத்ததாக மேலேயிருந்ததால் இருவரும் படிக்கட்டுகளின் வழியாக மேல்தளத்தை அடைந்து அந்த ஆடம்பர உணவு விடுதியை அடைந்தனர்
அந்த ஆடம்பர கப்பலில் அதிகளவு பயணிகள் இல்லாததாலும், அது மிகவும் உயர்தரம் வாய்ந்த உணவு விடுதியாலும், அந்த விடுதியில் யாரும் அதிகமாக தென்படவில்லை, செங்குட்டுவனும் இளமதியும் கடலின் அழகை கண்டுகொண்டே உணவருந்த எண்ணி ஒரு ஓரமாக இடுக்கைகளுக்குள்ளே ஒரு அறையில் அமர்ந்தனர்.
                    அவர்கள் அமர்ந்த பின்னர்தான் ஒரு அயல்நாட்டு இளம்ஜோடி ஒன்று அங்கு அமர்ந்திருப்பதை பார்த்த செங்குட்டுவன், " மன்னித்துக்கொள்ளுங்கள் " என கூறி, அங்கிருந்து எழ முயன்றான், இதை பார்த்த அந்த வெளிநாட்டினர், "பரவாயில்லை இருங்கள் எங்களுக்கும் தனிமையாக இருக்க நன்றாக இல்லை " என கூறி அவர்களை அங்கெ அமர வைத்தனர்
       அப்போதுதான் செங்குட்டுவன் அந்த வெளிநாட்டு இளம்பெண்ணை நோக்கினான், அவள் நீச்சல் உடைமட்டுமே அணிந்து அங்கெ அமர்ந்திருந்தாள், அவளின் அங்க தேக மையல்கள் எல்லாம் செங்குட்டுவனின் கண்களை கவர்ந்தது.
               செங்குட்டுவனின் கண்களை இழந்த மாதிரி, இளமதியின் பொலிவை கண்ட அந்த வெளிநாட்டு ஆண்மகனோ, அதிர்ச்சியில் உறைந்தவனாய், இளமதியின் பொழிவிலே மிரட்சியானான்
 
,,..,..........ப்பாண்டிப் பயங்கர்ரா......,,,..,,,