సాక్ష్యం

[Takulsajal]

ముందు నా సామాను మొత్తం లోపల సర్ధాను, అమ్మ ఇంకా నన్నే చూస్తుంది. ఇప్పటికిప్పుడు ఏదో ఒకటి చెప్పి మేనేజ్ చెయ్యగలను కానీ అమ్మ మామూలుది కాదు ఏదైనా అనుకుందంటే అది సాధించేదాకా వదలదు ఏదైనా సరే, కానీ నా విషయంలో కూడా అలాంటిది జరిగి తన ప్రాణాల మీదకి తెచ్చుకుందంటే నేను ఇన్ని రోజులు నా ఐడెంటిటీ కాపాడి వేస్ట్, అందుకే ఇక తనకి నిజం చెపుదామని అమ్మని చూసాను.

చిన్నా : పైకి వెళదాం పదా

పార్వతి : పదా అని నాకంటే ముందు నడిచింది.

ఇద్దరం పైకి వెళ్ళాము, గోడకి అనుకుని కూర్చున్నా అమ్మ నా పక్కన కూర్చుని భుజంతొగట్టిగా గుద్దింది.

చిన్నా : ఎందుకే

పార్వతి : చెప్పూ మరి, అస్సలు ఎవడ్రా నువ్వు?

చిన్నా : నేనా ఎవరిని నేనూ.. హా....  నీకు ఫ్లాష్ బ్యాక్ మొత్తం చెప్పలేను కానీ ఇక్కడ నుంచి చెప్తా విను.

పార్వతి : నాకు మొత్తం తెలియాల్సిందే

చిన్నా : అదే ఫస్ట్ నుంచి చెపుతున్నా, మధ్యలో కొన్ని నా కష్టాలు, కొన్ని నేను కావాలని చెప్పట్లేదు.

పార్వతి : ఎందుకు?

చిన్నా : నువ్వు బతికి ఉండాలి కదా, అందుకు.. ఇక నన్ను చెప్పనిస్తే మొదలు పెడతా.

పార్వతి : ఆ చెప్పు చెప్పు.

చిన్నా : ఎనిమిది సంవత్సరాల క్రితం నేను NCC లో జాయిన్ అయ్యాను గుర్తుందా?

పార్వతి : హా

చిన్నా : హా.. అప్పుడే మొదలయిందీ రచ్చ.. ముందు నన్ను ఇన్ఫార్మర్ అన్నారు.

పార్వతి : ఎవరు అన్నారు

చిన్నా : చెప్పేది మాత్రమె విను, ఎదురు ప్రశ్నలు వేసినా నేను సమాధానం చెప్పను సరేనా.

పార్వతి : సరే చెప్పు.

చిన్నా : ముందు నన్ను ఇన్ఫార్మర్ అన్నారు, ఆ తరువాత మూడు నెల్లకి నన్ను తీసుకెళ్లి ట్రైనింగ్ లోపడేసి సోల్జర్ అన్నారు.. నీకు గుర్తుందా నన్ను ఒకడు వచ్చి నాన్నకి హాస్టల్లో వెయ్యమని సలహా ఇచ్చి పోయాడు.

పార్వతి : అవును, వాడి మాట వినేగా నిన్ను నాకు దూరం చేసింది.

చిన్నా : వాడు కూడా ఏజెంటే.. ఒక్కసారి డిసైడ్ అయితే అన్ని వాళ్ళకి కుదిరేలా మార్చేస్తారు.

పార్వతి : మరి నేను ఎప్పుడు హాస్టల్ కి వచ్చినా నన్ను కలిసేవాడివి?

చిన్నా : చెప్పాను కదా, నాన్ననే మాయ చేసినోళ్లు నువ్వు ఏం చేస్తున్నావో తెలుసుకోలేరా.. నువ్వు బైలుదేరాగానే నన్ను హాస్టల్ కి పట్టుకొచ్చేవాళ్ళు.. అప్పుడు సోల్జర్ నయ్యాను, ఆ తరువాత ఏజెంట్ అన్నారు తరువాత సీనియర్ అన్నారు.. ఎవడో ఒకడు వచ్చి నన్ను "ఈగల్ ఆఫ్ ఇండియా" అని బిరుదు ఇచ్చి పోయాడు ఇప్పుడు నన్ను అందరూ "ద ఇన్విసిబుల్" అని పిలుచుకుంటున్నారు.. అదీ ముచ్చట.

పార్వతి : ఇందులో నువ్వు నాకు చెప్పిందేముంది, నిన్ను నువ్వు లేపుకున్నావ్

చిన్నా : (నా ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకున్నాను) బంగారం నేనొక ఏజెంట్, స్పై, స్నైపర్, అన్ని మిక్స్ బంగారం, నా గురించి నీకే కాదు ఎవ్వరికీ తెలీదు నా కొలీగ్స్ కి, నాతో పాటు మిషన్స్ కి వచ్చేవాళ్ళకి, ఆఖరికి నాకు ఈ ఉద్యోగం ఇచ్చిన వాడికి కూడా నేనెవరో తెలీదు, కాంటాక్ట్స్ ఉండవు, ఆఖరికి జీతం కూడా మాకు అకౌంట్ లో పడవు ఏదో రూపంలో అదుంతుంటాయి అవి.. మేము దేశం కోసం పని చేస్తాం అంతే, మాకు పొగడ్తలు ఉండవు, అవార్డులు ఉండవు, రివార్డులు మాత్రమే ఉంటాయి, కనీసం మేము చచ్చినా కూడా ఎవ్వడికి తెలీదు.. ఇక నా గురించి నీ దెగ్గర ఎందుకు దాచాను అంటే నా వల్ల మీకేమైనా అవుతుందేమో అన్న భయం.

పార్వతి : ఇప్పుడు తెలిసిందిగా, నేను ఎవరికైనా చెప్తే..?

చిన్నా : ఏం జరుగుద్దొ నేను చెప్పనా.. ముందు ఇలా చెప్తాను విను.. నాగురించి వేరే వాళ్ళకి చెప్పావని నాకు తెలిసిందనుకో ముందు నువ్వు చెప్పిన వాడు ఇంకొక్కళ్లకి చెప్పకముందే వాడిని చంపేస్తా ఆ తరువాత ఇంటికి వచ్చి నిన్ను చంపేస్తా.. తరువాత నీ పేరు మీద మటన్ వండుకొని అందరికీ భోజనాలు పెట్టి నేను కూడా తింటాను, మళ్ళీ సంవత్సరికం వస్తుంది అప్పుడు యాటని కోసి పలావు ఓండుకొని తింటాం, నీ పేరు మీద ఫుల్లుగా తాగి ఎంజాయ్ చేసి సొయ లేకుండా పడుకుంటాను.. ఇదే జరుగుద్ది..

పార్వతి : ఏరా నిజంగా నన్ను చంపేస్తావా?

చిన్నా : నువ్వే చెప్పు దేశం గొప్పా, నువ్వు గొప్పా

పార్వతి : దేశం, అమ్మా ఇద్దరు ఒకటేరా

చిన్నా : అది కొడుకుగా నాకు, నీకు కాదు సూటిగా చెప్పు

పార్వతి : దేశమె గొప్పది.

చిన్నా : కదా... ఇప్పుడు ఇంకోలా చెప్పనా... నన్ను చంపడానికి ఎన్నో దేశాల నుంచి వెతుకుతున్నారు పగతో.. ముఖ్యంగా పాకిస్తాన్, దుబాయ్, రష్యా, సౌత్ ఆఫ్రికా.. వీళ్ళకి నా పేరు కూడా తెలీదు కానీ చిన్నగా గాసిప్ ద్వారా వాళ్ళకి ఇన్ఫర్మేషన్ వెళ్లిందనుకో ముందు ఇక్కడికి దిగి మిమ్మల్ని చంపడమో లేదా మిమ్మల్ని చిత్రవధ చేస్తూ అడ్డు పెట్టుకుని నన్ను లొంగదీసుకోవాలని ప్రయత్నిస్తారు, నన్ను పట్టుకుని ఇండియా సీక్రెట్స్ అడుగుతారు నేను చెప్పను, నా కళ్ళ ముందే మీ ఒక్కొక్కరిని టార్చెర్ చేస్తారు..

పార్వతి : (భయపడుతూ) అంటే ఏం చేస్తారు?

చిన్నా : ఏమైనా చేస్తారు, నాలిక కోస్తారు, నరాలు కోస్తారు మగవాళ్ళని అయితే కింద మర్మాంగాలు కూడా కోసేస్తారు, ఆడ వాళ్ళని అయితే బట్టలు విప్పేసి వాతలు పెడతారు, పది మంది కలిసి రేప్ చెయ్యొచ్చు ఇవన్నీ ఊహించదగినవి మాత్రమే.. మనకి నరకం చూపించి హింస పెట్టి చంపెయ్యమని బతిమిలాడేదాకా చిత్రహింసలు పెడతారు ఆ తరువాత
మనకి జీవితం మీద ఆశ కలిగించి నిర్దాక్షిణ్యంగా పీక కోసి చంపి ఆ వీడియోని ఆన్లైన్ లో పెడతారు.

అమ్మ నన్ను గట్టిగా పట్టుకుంది, నాకు తెలుసు తను భయపడుతుందని కానీ తప్పదు, తనకి భయం పెట్టకపోతే ఏదైనా జరగొచ్చు ఏది ఏంటో తప్పో ఒప్పో తనకీ తెలియాలి, నాగురించి అందరికీ తెలిస్తే ఏం జరుగుతుంది అనేది.

చిన్నా : మా.. భయపడకు.

పార్వతి : నేనెవ్వరికి చెప్పను.

చిన్నా : నాకు తెలుసు కానీ జాగ్రత్త.. మీకు ఏమైనా అయితే నేను తట్టుకోలేను.. అందులో నువ్వంటే నాకు ప్రాణం.. ఇక ఇప్పుడు నేను ఎవరో నీకు తెలుసు కదా, ఇక నన్ను డౌటుగా చూడటం ఆపేయి.. అలాగే మీకు ఎప్పుడు సెక్యూరిటీ ఉండనే ఉంటుంది అది కూరగాయలు అమ్మే వాడు కావచ్చు రోజు పాలు పొసే వాడు కావచ్చు, పక్కన కొట్టొడు అవ్వొచ్చు ఇంట్లో పనిమనిషి కావచ్చు.. సో నీకు భయం లేదు కానీ నువ్వు మాత్రం వాడు ఏజెంటా వీడు ఏజెంటా అని తెలుసుకోడానికి ప్రయత్నించి నాకు లేనిపోని తలనెప్పులు తేవద్దు సరేనా.. సరేనా?

పార్వతి : సరే..

చిన్నా : ఇక పడుకుందాం పదా

పార్వతి : ఇంకేమైనా చెప్పాలా

చిన్నా : ఇంకా అంటే, అమ్మా మర్చిపోయా నేనొక అమ్మాయిని ఇష్టపడ్డానే కానీ...

పార్వతి : కానీ

చిన్నా : తనని పెళ్లి చేసుకోవాలనుంది కానీ ఆ విషయం తనకి చెప్పలేకపోతున్నా

పార్వతి : ఏ..

చిన్నా : దొంగ మొహంది, దానికి లైఫ్ లాంగ్ తోడుగా ఉంటానని ప్రామిస్ చెయ్యాలంట

పార్వతి : చెయ్యలేవా?

చిన్నా : నేనెప్పుడు పోతానో నాకే తెలీదు అంత దాకా ఎందుకు ఈ నాలుగు రోజులు పెళ్లి అయిపోతే నేనెక్కడ ఏ దేశంలో ఉంటానో నాకే తెలీదు.. దానికి ఎలా చెప్పనూ..

పార్వతి : నేనొకటి చెప్పనా

చిన్నా : చెప్పు

పార్వతి : ఆర్మీలో పనిచేసే వాళ్ళకి తెలుసా ఎప్పుడు దాకా బతికుతారో

చిన్నా : లేదు

పార్వతి : మరి బోర్డర్ సెక్యూరిటీ

చిన్నా : లేదు

పార్వతి : ఒక లారీ డ్రైవర్ రోడ్ ఎక్కాక ఇంటికి వెళ్లెవరకూ నమ్మకం లేదు.

చిన్నా : నువ్వేం చెప్తున్నావో నాకు అర్ధమవుతుంది, కానీ వాళ్ళకి తెలీదు.. నా విషయంలో తెలిసి తెలిసి.. ఎలా

పార్వతి : ఇంతకీ ఆ అమ్మాయికి నువ్వంటే ఇష్టమేనా

చిన్నా : ఇష్టమే

పార్వతి : చెప్పిందా

చిన్నా : లేదు, నాకు తెలుసు

పార్వతి : ఎలా

చిన్నా : నేను ఏం చేసినా ఎంత విసికించినా ఏమి అనదు బూతులు తిడుతూనే భరిస్తుంది.. భలే వింత క్యారెక్టర్ మా నీకు నచ్చుతుంది.

పార్వతి : నాకు నచ్చకపోతే

చిన్నా : అలవాటు చేసుకో మా

పార్వతి : ఏ ఛీ పో.. అయినా నన్ను అడిగి నిర్ణయాలు తీసుకున్నావా ఎప్పుడైనా, నాకెందుకులే నీ జీవితం నీ ఇష్టం..

చిన్నా : అలా కాదే మమ్మీ.. రేపు కలుద్దాం.. నీకింకో జోక్ చెప్పనా.. దానికి నా పేరు కూడా తెలీదు.

పార్వతి : అలా ఎలా రా

చిన్నా : ట్రూ లవ్వే

పార్వతి : మీ బొంద లవ్వు.. ఇదేం లవ్వు

చిన్నా : అదంతే లే.. రేపు కలువు దాన్ని ఒకసారి.. ఇకపదా పడుకుందాం నిద్రొస్తుంది.

పార్వతి పైకి లేస్తు : అంతేగా ఇంకేం లేవుగా

చిన్నా : (వదిన మాటర్) అంతే ఇంకొక్కటి ఉంది, అవసరం వచ్చినప్పుడు నేనే చెప్తా నువ్వు అడక్కు.

పార్వతి : క్లూ ఇవ్వు.

చిన్నా : ఇవే నేను వద్దని చెప్పింది, నీ క్యూరియాసిటీ పక్కన పెట్టి సీరియస్ గా ఆలోచించు.. సరేనా

పార్వతి : ఇంతకీ నీ లవర్ పేరు నీకైనా తెలుసా?

చిన్నా : అక్షిత

పార్వతి : పేరు బాగుంది

చిన్నా : అమ్మాయి ఇంకా బాగుంటుంది.. ముందు రేపు అది లేచే లోగా హాస్టల్ కాళీ చేయించాలి..

పార్వతి : ఎందుకో

చిన్నా : దానికి దెగ్గరవ్వాలంటే హాస్టల్లో కలవలెను కదా, ఇంకా వారమే ఉంది.. మళ్ళీ డ్యూటీకి వెళ్ళాలి.. అయినా ఎంటే పెద్దగా రియాక్షన్ ఇవ్వలేదు ఇంత చెప్పినా.

పార్వతి : నువ్వు నాకు సప్రైస్ ఇవ్వకుండా ఎప్పుడున్నావ్, సరే పో.. వావ్ చిన్నా వాట్ ఎ సడన్ సపై.. చాలా.. షాక్ లో ఉంటే సప్రైస్ అవ్వాలంట.

~)-_-(~