19-09-2022, 10:03 PM
సుబ్బు : హలో మానస మేడం లొకేషన్ రీచ్డ్, మీ బాయ్ ఫ్రెండ్ కి ఫోన్ చేస్తే ఇక నేను నా పని చూసుకుంటా.
మానస : హలో విక్రమ్ ఎక్కడా... హా.. కనిపించింది.. సుబ్బు అదే లోపలికి పోనీ
సుబ్బు : అలాగే.. అని లోపలికి పోనిచ్చాను.. నలుగురు బైటే నిల్చున్నారు.. మానస వాళ్లేంటి ఇద్దరు ఒకేలా ఉన్నారు.
మానస : ఆ స్లిమ్ గా ఉన్నాడు చూడు తనే విక్రమ్, ఇంకొకతను ఆదిత్య
సుబ్బు : ఇద్దరు అన్న దమ్ములా
మానస : కాదు ఒకరికొకరికి మొన్నటి వరకు పరిచయం కూడా లేదు, రీసెంట్ గా ఫ్రెండ్స్ అయ్యారు.
సుబ్బు : ఆ అమ్మాయి ఎవరు?
మానస : ఏమో ఆదిత్య పక్కనే ఉందంటే తను అనురాధ అయ్యుంటుంది.. ఎంట్రోయ్ అప్పుడే మొదలు పెట్టావా
సుబ్బు : రా.. నా
మానస : సారీ సుభాష్, ఏదో చనువులో అలా వచ్చేసింది.
సుబ్బు : పర్లేదు లేండి మీరు జీతాలు ఇచ్చేవాళ్లు ఏమైనా అనొచ్చు సుబ్బు అని పిలు బాగుంది.
మానస : సర్లే ముందు కారు దిగుదాం, ఇంకోటి ఆ అమ్మాయిని గెలక్కు ఆదిత్య మరదలు ఇద్దరు ప్రాణానికి ప్రాణం. జాగ్రత్త.
సుబ్బు : ఆ సర్లే పదా
మానస వెళ్లి విక్రమ్ ని కౌగిలించుకుని, ఆదిత్యని పలకరించింది.
మానస : అనురాధ కదా
అను : అవును
మానస : మీరు కలిసిపోయినందుకు చాలా హ్యాపీగా ఉంది.
ఆదిత్య : మిమ్మల్ని నేను కలుపుతానులె
అను : మేమిద్దరం.. అనగానే మానస అను ఇద్దరు కౌగిలించుకున్నారు.
మానస : ఆ మర్చిపోయాను మీట్ సుబ్బు, ద బెస్ట్ డ్రైవర్ ఐ హావ్ ఎవర్ సీన్.. తను కనక లేకపోయ్యుంటే నేను అక్కడే లాక్ అయిపోయేదానిని.. సుబ్బు నేను చెప్పాగా విక్రమ్.
సుబ్బు : హై
విక్రమ్ : థాంక్స్ బ్రో, నిజంగా చాలా ఫాస్ట్ గా వచ్చేసారు.
మానస : మధ్యలో ఆగాము కూడా, గాల్లో వచ్చేసాం మా నాన్న మనుషులకి మా సైలెన్సర్ పొగ కూడా దొరికి ఉండదు.
సుబ్బు : జోక్ బాలేదు, కామెడీ పార్ట్ నాకు వదిలేయి
అందరూ నవ్వారు.
మానస : విక్రమ్ ఫుడ్ రెడీనా
విక్రమ్ : హా పదండి.
మానస : సుబ్బు రా
సుబ్బు : నేను బైలుదేరతాను
మానస : తిని వెల్దువులె రా
సుబ్బు : పర్లేదు నేను బైట కానిచ్చేస్తాను
మానస : పదండి వస్తున్నా...అని వెనక్కి తిరిగి.. మొహమాట పడకు నేను లేనా ఏంటి దా, అప్పుడెప్పుడో తిన్నాం.. అయినా ఇప్పుడు ఎక్కడికని వెళ్తావ్ కొన్ని రోజులు ఇక్కడే మాతో ఉండు. కొత్త ఊరు కొంచెం రిఫ్రెష్ అవ్వు.. ఆ తరువాత ఏం చెయ్యాలనుకుంటున్నావో అలోచించి నిర్ణయం తీసుకుందువు.. ఇంకేం మాట్లాడకు నీకు ఎవ్వరు లేరనుకుంటున్నావేమో నీ ఫ్రెండ్ అరవింద్, మీ మావయ్యతొ పాటు నేను కూడా నీ ఫ్రెండ్ నే... దా అని చెయ్యి పట్టుకుని లోపలికి తీసుకెళ్ళింది.
సుబ్బుతొ పాటు ఆదిత్య, విక్రమ్ రాము అందరూ భోజనాలకి కూర్చుంటే మానస అనులు ఇద్దరు అందరికీ వడ్డించి వాళ్ళు కూడా కూర్చున్నారు, మానస సుబ్బుకి చికెన్ వడ్డించింది.
సుబ్బు : థాంక్స్
మానస : దేనికి
సుబ్బు : నీ స్నేహానికి
మానస : నేనే నీకు రుణపడి ఉన్నాను సుబ్బు, రిస్క్ అని తెలిసి కూడా ఒక్కదాన్ని ఉన్నానని నాకు తోడుగా ఇంత దూరం నన్ను సేఫ్ గా తీసుకొచ్చావ్.. నేనే నీకు థాంక్స్ చెప్పాలి.
అను : మానస ఒక్కటే కాదు నేను కూడా, రేపు మా వాళ్లు చేసింగ్ కి వస్తే మాకు కూడా హెల్ప్ చెయ్యాలి.
సుబ్బు : హహ.. (అమ్మాయిల వెనక పడే దెగ్గర నుంచి ఇప్పుడు బ్రోకర్ పనులు చేస్తున్నా)
మానస : రేయి బైటికి వినిపిస్తుంది..
ఇంతలో బైట ఏదో గొడవ గొడవగా అర్ధంకానీ భాషలో అరుస్తుంటే ఆదిత్య లేచాడు.. అందరూ ఆదిత్యని చూసారు.
ఆదిత్య : ప్రశాంతంగా అన్నం కూడా తిననివ్వట్లా, అర్ధంకాలా నా కొరియన్ బ్యాచ్ వచ్చారు.
విక్రమ్ కూడా లేచాడు, ఇద్దరు చేతులు కడుక్కుని లేచారు.
సుబ్బు : ఏమైంది
ఆదిత్య : అన్ని డోర్స్ లాక్ చేసి ఉన్నాయిగా, ఎవ్వరు బైటికి రాకండి.. జాగ్రత్త.
మానస : ఎవరో ఎటాక్ చెయ్యడానికి వచ్చారు..
సుబ్బు నేను వెళతాను అని లేచి చెయ్యి కడుక్కుని బైటికి వెళ్లి, ఎలా వెళ్ళాడో అలానే లోపలికి వచ్చి డోర్ లాక్ చేసి అందరితొ పాటు కూర్చుని మెలకుండా అన్నం తింటున్నాడు.
మానస : ఏమైంది?
సుబ్బు : వాళ్ళ దెగ్గర గొడ్డళ్లు ఉన్నాయి
మానస : (నవ్వుతూ) మరి ఓ పోటుగాడిలా పోయావ్
సుబ్బు : ఇంకొంచెం పులుసు పొయ్యి.
మానస నవ్వింది, అది చూసిన అనుకి కూడా మన సుబ్బిగాడి గురించి కొంచెం కొంచెం అర్ధం అవ్వసాగింది.. చిన్నగా నవ్వింది.
సుబ్బు : నవ్వకండి ఇట్స్ ఎ సీరియస్ మాటర్.. అక్కడ గొడ్డళ్లు పట్టుకుని చంపడానికి వస్తుంటే మీరేమో నవ్వుతారు.. నేనేదో చిన్న గొడవ తోపులటకె కదా అనుకున్నా.. వాడు నన్ను చూడగానే అసలోళ్ళని వదిలేసి నా మీదకి గొడ్డలి విసిరాడు వెంట్రుక వాసిలో తప్పిపోయింది.
మానస : వాళ్లు చూసుకుంటారులె.. ఇద్దరు మామూలోళ్లెం కాదు.
సుబ్బు : ఆ మిగిలిన కూర కూడా నాకు వేసేయ్ వాళ్లు బతికుంటే మళ్ళీ ఓండుకోవచ్చు.
మానస : సుబ్బు..
సుబ్బు : సరే సరే.. సారీ.
రాము : ఆదిత్య అన్న ఒక్క దెబ్బ కొడితే చాలు మళ్ళీ లేవరు.. నాకింకా గుర్తుంది.. విక్రమ్ అన్న కూడా అలానేనా వదినా అని మానసని చూసాడు.
మానస : నేను కూడా ఎప్పుడు చూడలేదు రాము..
రాము : చూద్దామా, ఇద్దరు కలిసి కొడితే ఎలా ఉంటుందో..
సుబ్బు : యాందిరా నువ్వు చూసేది, పిల్లోడివి పిల్లోడిలా ఉండు.. మీరు తినండి అక్కడ వాళ్లు నరుక్కుంటుంటే ఏందో సూస్తాడంట.. మీరు కూడా మెలకుండా తినండి.
అను మానసని చూసింది.. మానస నవ్వుతూ అనుని చూసి తరవాత చెప్తా అని సైగ చేసింది. సుబ్బు ఇంకా భయం భయంగానే కూర్చుని తింటున్నట్టు నటిస్తున్నాడు..
మానస : హలో విక్రమ్ ఎక్కడా... హా.. కనిపించింది.. సుబ్బు అదే లోపలికి పోనీ
సుబ్బు : అలాగే.. అని లోపలికి పోనిచ్చాను.. నలుగురు బైటే నిల్చున్నారు.. మానస వాళ్లేంటి ఇద్దరు ఒకేలా ఉన్నారు.
మానస : ఆ స్లిమ్ గా ఉన్నాడు చూడు తనే విక్రమ్, ఇంకొకతను ఆదిత్య
సుబ్బు : ఇద్దరు అన్న దమ్ములా
మానస : కాదు ఒకరికొకరికి మొన్నటి వరకు పరిచయం కూడా లేదు, రీసెంట్ గా ఫ్రెండ్స్ అయ్యారు.
సుబ్బు : ఆ అమ్మాయి ఎవరు?
మానస : ఏమో ఆదిత్య పక్కనే ఉందంటే తను అనురాధ అయ్యుంటుంది.. ఎంట్రోయ్ అప్పుడే మొదలు పెట్టావా
సుబ్బు : రా.. నా
మానస : సారీ సుభాష్, ఏదో చనువులో అలా వచ్చేసింది.
సుబ్బు : పర్లేదు లేండి మీరు జీతాలు ఇచ్చేవాళ్లు ఏమైనా అనొచ్చు సుబ్బు అని పిలు బాగుంది.
మానస : సర్లే ముందు కారు దిగుదాం, ఇంకోటి ఆ అమ్మాయిని గెలక్కు ఆదిత్య మరదలు ఇద్దరు ప్రాణానికి ప్రాణం. జాగ్రత్త.
సుబ్బు : ఆ సర్లే పదా
మానస వెళ్లి విక్రమ్ ని కౌగిలించుకుని, ఆదిత్యని పలకరించింది.
మానస : అనురాధ కదా
అను : అవును
మానస : మీరు కలిసిపోయినందుకు చాలా హ్యాపీగా ఉంది.
ఆదిత్య : మిమ్మల్ని నేను కలుపుతానులె
అను : మేమిద్దరం.. అనగానే మానస అను ఇద్దరు కౌగిలించుకున్నారు.
మానస : ఆ మర్చిపోయాను మీట్ సుబ్బు, ద బెస్ట్ డ్రైవర్ ఐ హావ్ ఎవర్ సీన్.. తను కనక లేకపోయ్యుంటే నేను అక్కడే లాక్ అయిపోయేదానిని.. సుబ్బు నేను చెప్పాగా విక్రమ్.
సుబ్బు : హై
విక్రమ్ : థాంక్స్ బ్రో, నిజంగా చాలా ఫాస్ట్ గా వచ్చేసారు.
మానస : మధ్యలో ఆగాము కూడా, గాల్లో వచ్చేసాం మా నాన్న మనుషులకి మా సైలెన్సర్ పొగ కూడా దొరికి ఉండదు.
సుబ్బు : జోక్ బాలేదు, కామెడీ పార్ట్ నాకు వదిలేయి
అందరూ నవ్వారు.
మానస : విక్రమ్ ఫుడ్ రెడీనా
విక్రమ్ : హా పదండి.
మానస : సుబ్బు రా
సుబ్బు : నేను బైలుదేరతాను
మానస : తిని వెల్దువులె రా
సుబ్బు : పర్లేదు నేను బైట కానిచ్చేస్తాను
మానస : పదండి వస్తున్నా...అని వెనక్కి తిరిగి.. మొహమాట పడకు నేను లేనా ఏంటి దా, అప్పుడెప్పుడో తిన్నాం.. అయినా ఇప్పుడు ఎక్కడికని వెళ్తావ్ కొన్ని రోజులు ఇక్కడే మాతో ఉండు. కొత్త ఊరు కొంచెం రిఫ్రెష్ అవ్వు.. ఆ తరువాత ఏం చెయ్యాలనుకుంటున్నావో అలోచించి నిర్ణయం తీసుకుందువు.. ఇంకేం మాట్లాడకు నీకు ఎవ్వరు లేరనుకుంటున్నావేమో నీ ఫ్రెండ్ అరవింద్, మీ మావయ్యతొ పాటు నేను కూడా నీ ఫ్రెండ్ నే... దా అని చెయ్యి పట్టుకుని లోపలికి తీసుకెళ్ళింది.
సుబ్బుతొ పాటు ఆదిత్య, విక్రమ్ రాము అందరూ భోజనాలకి కూర్చుంటే మానస అనులు ఇద్దరు అందరికీ వడ్డించి వాళ్ళు కూడా కూర్చున్నారు, మానస సుబ్బుకి చికెన్ వడ్డించింది.
సుబ్బు : థాంక్స్
మానస : దేనికి
సుబ్బు : నీ స్నేహానికి
మానస : నేనే నీకు రుణపడి ఉన్నాను సుబ్బు, రిస్క్ అని తెలిసి కూడా ఒక్కదాన్ని ఉన్నానని నాకు తోడుగా ఇంత దూరం నన్ను సేఫ్ గా తీసుకొచ్చావ్.. నేనే నీకు థాంక్స్ చెప్పాలి.
అను : మానస ఒక్కటే కాదు నేను కూడా, రేపు మా వాళ్లు చేసింగ్ కి వస్తే మాకు కూడా హెల్ప్ చెయ్యాలి.
సుబ్బు : హహ.. (అమ్మాయిల వెనక పడే దెగ్గర నుంచి ఇప్పుడు బ్రోకర్ పనులు చేస్తున్నా)
మానస : రేయి బైటికి వినిపిస్తుంది..
ఇంతలో బైట ఏదో గొడవ గొడవగా అర్ధంకానీ భాషలో అరుస్తుంటే ఆదిత్య లేచాడు.. అందరూ ఆదిత్యని చూసారు.
ఆదిత్య : ప్రశాంతంగా అన్నం కూడా తిననివ్వట్లా, అర్ధంకాలా నా కొరియన్ బ్యాచ్ వచ్చారు.
విక్రమ్ కూడా లేచాడు, ఇద్దరు చేతులు కడుక్కుని లేచారు.
సుబ్బు : ఏమైంది
ఆదిత్య : అన్ని డోర్స్ లాక్ చేసి ఉన్నాయిగా, ఎవ్వరు బైటికి రాకండి.. జాగ్రత్త.
మానస : ఎవరో ఎటాక్ చెయ్యడానికి వచ్చారు..
సుబ్బు నేను వెళతాను అని లేచి చెయ్యి కడుక్కుని బైటికి వెళ్లి, ఎలా వెళ్ళాడో అలానే లోపలికి వచ్చి డోర్ లాక్ చేసి అందరితొ పాటు కూర్చుని మెలకుండా అన్నం తింటున్నాడు.
మానస : ఏమైంది?
సుబ్బు : వాళ్ళ దెగ్గర గొడ్డళ్లు ఉన్నాయి
మానస : (నవ్వుతూ) మరి ఓ పోటుగాడిలా పోయావ్
సుబ్బు : ఇంకొంచెం పులుసు పొయ్యి.
మానస నవ్వింది, అది చూసిన అనుకి కూడా మన సుబ్బిగాడి గురించి కొంచెం కొంచెం అర్ధం అవ్వసాగింది.. చిన్నగా నవ్వింది.
సుబ్బు : నవ్వకండి ఇట్స్ ఎ సీరియస్ మాటర్.. అక్కడ గొడ్డళ్లు పట్టుకుని చంపడానికి వస్తుంటే మీరేమో నవ్వుతారు.. నేనేదో చిన్న గొడవ తోపులటకె కదా అనుకున్నా.. వాడు నన్ను చూడగానే అసలోళ్ళని వదిలేసి నా మీదకి గొడ్డలి విసిరాడు వెంట్రుక వాసిలో తప్పిపోయింది.
మానస : వాళ్లు చూసుకుంటారులె.. ఇద్దరు మామూలోళ్లెం కాదు.
సుబ్బు : ఆ మిగిలిన కూర కూడా నాకు వేసేయ్ వాళ్లు బతికుంటే మళ్ళీ ఓండుకోవచ్చు.
మానస : సుబ్బు..
సుబ్బు : సరే సరే.. సారీ.
రాము : ఆదిత్య అన్న ఒక్క దెబ్బ కొడితే చాలు మళ్ళీ లేవరు.. నాకింకా గుర్తుంది.. విక్రమ్ అన్న కూడా అలానేనా వదినా అని మానసని చూసాడు.
మానస : నేను కూడా ఎప్పుడు చూడలేదు రాము..
రాము : చూద్దామా, ఇద్దరు కలిసి కొడితే ఎలా ఉంటుందో..
సుబ్బు : యాందిరా నువ్వు చూసేది, పిల్లోడివి పిల్లోడిలా ఉండు.. మీరు తినండి అక్కడ వాళ్లు నరుక్కుంటుంటే ఏందో సూస్తాడంట.. మీరు కూడా మెలకుండా తినండి.
అను మానసని చూసింది.. మానస నవ్వుతూ అనుని చూసి తరవాత చెప్తా అని సైగ చేసింది. సుబ్బు ఇంకా భయం భయంగానే కూర్చుని తింటున్నట్టు నటిస్తున్నాడు..