Adultery தீபாவின் முலைப்பால்

[New man]

அவனின் பாராட்டைக் கேட்ட தீபா மகிழ்ச்சி அடைந்தாள். அந்த ஆண் தன் மார்பகங்களையே பார்க்கிறான் என்பதை உணர்ந்து அவள் அவற்றை மறைக்க முயலவில்லை. “நன்றி” என்றாள். அவள் கை இன்னும் அவன் முழங்காலில் இருந்தது.
தீபா அவனிடம், "சரி. ஆனால் நீ சத்தியம் செய், இனி அழாதே" என்றாள்.
"யார் அழ வேண்டும், மேடம்? அழுகை வெளியே வருகிறது, என் வருத்தத்தை வேறு யாரிடம் பகிர்ந்து கொள்வது?"
“உன் எல்லா வலிகளையும் என்னுடன் பகிர்ந்து கொள்ளலாம், உனக்கு வேண்டுமானால் நான் உன் நண்பனாக இருக்கலாம்.
அந்த மனிதர் தீபாவை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். "சத்தியமா மேடம்? நீங்கள் என் நண்பனாக இருப்பீர்களா?"
"ம்ம்ம்... நான் சொன்னேனே!"
"உங்கள் இதயம் மிகவும் பெரியது." கண்ணீருடன் அந்த மனிதன் சொன்னான்.


இந்த நேரத்தில் தீபாவின் மகன் எழுந்து அழ ஆரம்பித்தான்.
"ஓ... அவருக்குப் பசிக்கிறது போலிருக்கிறது. .நீ மிகவும் பசியாக இருக்கிறாய் என்று எனக்குப் புரிகிறது!"
துகுன் தாய்ப்பாலைத் தவிர வேறு எதையும் சாப்பிடுவதில்லை. எனவே, இந்த நேரத்தில் அவனுக்கு பாலுட்ட வேண்டும் என்றால், இவர் அமைதியாக இருக்க மாட்டார். ஆனால் வெளியாளின் முன் தன் மார்பகங்களை வெளிப்படுத்தி அவள் எப்படி துகுனுக்கு தாய்ப்பால் கொடுக்க முடியும்? இவரை இங்கேயே விட்டுவிட்டு வேறு அறைக்கு சென்று துக்குன்னு ஊட்டுவது எரிச்சலாக இருக்கும். சிறிது நேரம் யோசித்த தீபா, துக்குனுக்கு இங்கேயே பாலூட்ட முடிவு செய்தாள், அதனால் அவள் மார்பில் முக்காடு போட்டாள்.

அந்த மனிதன் தீபாவின் மார்பகங்களை காமம் கொண்ட கண்களுடன் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். தீபா அவன் கண்களை ஒரு கணம் பார்த்துவிட்டு தன் மார்பை முக்காடு போட்டு மூடிக்கொண்டாள். பிறகு சிரித்துக்கொண்டே, “துக்குன்னு ஒரு நிமிஷம் பசி தாங்காது” என்றாள்.
"நிச்சயமாக, குழந்தைகள் பசியுடன் இருந்தால் உடனடியாக உணவளிக்க வேண்டும்."
தீபா முக்காட்டை போர்த்தி, நைட்டியின் பட்டையை ஒரு பக்கமாக இறக்கி, ஒரு மார்பில் , துக்குனின் வாயில் முலைக்காம்பை வைத்தாள். அந்த நேரத்தில், துக்குனின் அழுகை நின்றது. தீபாவின் பாலை உள்ளே குடிக்க ஆரம்பித்தான்.அந்த மனிதன் மனதில் தீபாவின் பிரமாண்டமான மார்பகங்கள் திரைக்கு அடியில் எப்படி இருக்கும் என்று கற்பனை செய்து பார்க்க முடிந்தது.


அந்த மனிதனின் வாழ் நாளில் இவ்வளவு அழகான, பெரிய, துடுக்கான மார்பகங்களை அவன் வாழ்நாளில் பார்த்ததே இல்லை. முலைக்காம்பு துக்குனின் வாய்க்குள் இருந்தாலும், சிறிது இடைவெளி யால் அவனால் கவனிக்க முடிந்தது. அந்த மனிதனுக்குப் பசி வந்தது.
அவன் அப்படி பார்ப்பதை பார்த்த தீபா ஏதோ யூகித்தாள். இவ்வளவு நேரம் தன் மறைப்பில் உள்ள மார்பகங்களையே அவன் பார்த்துக் கொண்டிருப்பதை உணர்ந்தபோது அவள் வெட்கப்பட்டாள்.

 வேகமாக தன் மார்பகங்களை மூடினாள்.
“என்ன அப்படிப் பார்க்கிறாய்?” என்று சிரித்தபடி கேட்டாள் தீபா.
"நான் உங்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன் மேடம்."
"நான் இல்லை. நீங்கள் வேறு எதையோ பார்த்துக் கொண்டிருந்தீர்கள்."
"உங்களிடம் அனைத்தும் அழகு!"
"மறுபடியும் ஆரம்பிக்காதிங்க?"
"அழகாக இருப்பவர்களை அழகு  என்று தானே அழைக்கப்பட வேண்டும்."
"அழகு என்றால் என்ன அர்த்தம்? ஒவ்வொன்றாக சொல்லுங்கள்."
"இல்லை. உனக்கு கோபம் வரலாம்."
"நாம் நண்பர்கள் என்று நான் சொல்லவில்லையா? நண்பர்கள் ஒரு நண்பரின் வார்த்தைகளை பொருட்படுத்த மாட்டார்கள்."
"மேடம், நீங்கள் சொல்லும் போது, நான் சொல்கிறேன், நீங்கள் இருவரும் மிகவும் அழகாக இருக்கிறீர்கள்."
இந்த 'இரண்டு' என்பதன் அர்த்தம் தீபாவிற்கு நன்றாகவே புரிந்தது. ஆனால் புரியாதது போல் நடித்தாள். அவள், "எந்த இருவரைப் பற்றி பேசுகிறீர்கள்? தெளிவாகச் சொல்லுங்கள்! ஏன் மறைமுகமாகப் பேசுகிறீர்கள்?"
"ஆமாம் ..... அதாவது உங்கள் மார்பகங்கள் தான் எவ்வளவு பெரிய மற்றும் செங்குத்தான, இறுக்கமான இருக்கிறது.


"உம்ம்.......கோபமா? இல்லை, நான் அப்படிக் கோபப்படவில்லை, ஏனென்றால், நான் உன்னை நண்பன் என்று அழைத்தேன். உன் நண்பர்களின் வார்த்தைகளை நீ பொருட்படுத்த வேண்டியதில்லை."
தீபா கவலைப்படாததைக் கண்டு அம்மனிதன் சமாதானம் அடைந்தான்.
தீபா இந்த நேரத்தில், "இது ஒரு பாராட்டு, என்னில் வேறு என்ன நல்லதைப் பார்க்கிறீர்கள்?"
"உன் மெல்லிய இடுப்பு, பளிங்கு போன்ற நீலமான கழுத்து , உன் தோலின் நிறம். சினிமா ஹீரோயின்கள் தோற்றுப் போகும் அளவுக்கு நீ அழகாக இருக்கிறாய்."
"முடிந்தது! இனி என்னால் பாராட்ட முடியாது." தீபா உரக்கச் சிரித்தாள்.


“ உங்கள் பேரு என்ன ?” என்று கேட்டாள் தீபா. 

அம்மனிதன், "என் பெயர் பிர்ஜு, மேடம், மற்றும் உங்களுடையது?"
"என் பெயர் தீபா."
"அழகான பெயர்."
"மீண்டும் அதையே கூறக்கூடாது?" தீபா புன்னகையுடன் கூறினால்.
"
பால் குடித்துவிட்டு மீண்டும் தூங்கிவிட்டான் துக்குன். மேலும் மழை வெகுவாக குறைந்துள்ளது.
பிர்ஜு, "நான் போக வேண்டும் மேடம். இந்த முறை மழை கொஞ்சம் குறைந்துவிட்டது" என்கிறார்.
சொல்லப்போனால், பிர்ஜுவுடன் நேரம் செலவழிப்பதில் தீபா வருத்தப்படவில்லை. சமீர் காலையில் வேலைக்குச் செல்கிறான். எப்போதாவது மாலையில், எப்போதாவது இரவில் வீடு திரும்புவார். அந்த காதல் உணர்வு அவருக்கு இப்போது இல்லை. உண்மையில், அவர் பணம் சம்பாதிக்கும் இயந்திரமாக மாறிவிட்டார். பிர்ஜுவிடம் பேசி தீபா இன்று மிகவும் சிரித்தாள். இது அவள் மனதை மிகவும் சந்தோஷப்படுத்தியது.
அவள் வேகமாக, "ஏய் என்ன இவ்வளவு சீக்கிரம்? நீ என்கிட்ட எவ்வளவு நேரம் வேணும்னாலும் பேசு. நான் அந்த மாதிரி இல்லை" என்றாள்.
"இல்லை, உங்கள் கணவர் வந்தால் என்ன?" "அவர் மாலையில் வருகிறார், நிறைய நேரம் இருக்கிறது, அவர் வந்தால் நான் ஒரு புதிய நண்பரைக் கண்டுபிடித்தேன் என்று கூறுவேன்." தீபா சிரித்து சிரித்தாள். பிர்ஜுவும் சிரித்தாள்.

பிர்ஜு கூறுகிறார், "அப்படித்தான் நான் சொன்னேன். என் மனைவி இறந்த பிறகு, நான் முற்றிலும் தனியாக இருந்தேன். நீ என் நண்பனாகிவிட்டாய். ஆனால் என் மனைவியின் இடத்தை உன்னால் எடுக்க முடியாது."
"வாழ்க்கையில் நண்பனின் பங்கும் குறையாது!"
"ஆமாம். ஆனால் நண்பர்கள் மனைவி வேடங்களில் எல்லாம் நடிக்க முடியாது அல்லவா?" பிர்ஜு தீபாவின் முகத்தை ஆசையோடு தன் முகத்துடன் பார்த்தான்.
"ஆம். அவர்களால் முடியாது." தீபா ஒப்புக்கொண்டார்.
"அதனால்தான் நான் தனியாக இருக்கிறேன் என்று சொல்கிறேன். எனக்கு இனி வாழ விருப்பமில்லை.
மீண்டும் அந்த பேச்சுக்கள்?"
"அதனால் என்ன சொல்லுங்கள்? இவ்வுலகில் என் மீது கருணை காட்டுபவர் யார்? என்  மனைவி போல் நான் இருக்கிறேன் என்று யார் சொல்வார்கள்?"


தீபாவிடம் இவ்வளவு நேரம் பேசிய பிறகு, தீபா மிகவும் மென்மையான மற்றும் கனிவான உள்ளம் கொண்ட பெண் என்பதை பிர்ஜு புரிந்து கொண்டார். தீபாவை பார்த்த முதல் பார்வையிலேயே பிர்ஜுவுக்கு பைத்தியம் பிடித்தது. தீபா மிகவும் கவர்ச்சியாகவும் அழகாகவும் இருந்தாள். பிர்ஜு தனது வாழ்நாளில் இவ்வளவு அழகான மற்றும் கவர்ச்சியான பெண்ணைப் பார்த்ததில்லை. அப்போது பிர்ஜு தொடர்ந்து பேசிக் கொண்டே தீபா மிகவும் அனுதாபமாக இருப்பதைக் கண்டு ஒரு திட்டம் தீட்டினார். அது முடியாத காரியம் என்றாலும் தீபாவுக்கு தூண்டில் கொடுப்பார் என்று நினைத்தார்.

 தீபா போன்ற ஒரு கவர்ச்சியான பெண்ணை அவனால் அனுபவிக்க முடிந்தால், அது அவனுக்கு லாட்டரி அடித்ததற்கு சமம். அதனால் மெல்ல மெல்ல தீபாவை புகழ ஆரம்பித்தான்.
தீபா அவன் சொல்வதைக் கேட்டு மிகவும் மோசமாக உணர்ந்தாள். அவள் பிர்ஜுவு மீது பரிதாபமாக இருந்தாள். "உனக்கு என்ன வேண்டும் என்று தெளிவாக சொன்னால் மிகவும் நல்லது. நான் கொஞ்சம் முயற்சி செய்கிறேன்" என்றாள்.


"நான் ஒரு பெண்ணை மனைவியைப் போல நேசிக்க விரும்புகிறேன்."
தீபா, "சரி. அது சரி. அதில் நிம்மதியும் மகிழ்ச்சியும் இருந்தால் என்னை உன் மனைவியாக நினைத்துக் கொள்ளலாம். நட்பிற்காக அதைச் செய்ய ஒப்புக்கொள்கிறேன். என்னிடம் பேசும் வரை நீ என்னைப் போலவே நினைப்பாய். உங்கள் மனைவி. இந்த நேரத்தில் நீங்கள் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறீர்களா?" தீபா அவனைப் பார்த்து சிரித்தாள்.



"உண்மையிலேயே நீங்க தானா தீபா மேடம்."
"உங்கள் மனைவியை 'மேடம்'னு கூப்பிடுவாங்க, என்னை மேடம்னு கூப்பிடுகிறீர்கள். இனிமே நான்தான் உன் மனைவி."
பிர்ஜுவின் கண்களில் நீர் வழிந்தது.
அதைப் பார்த்த தீபாவின் மனம் மிகவும் மென்மையாகிவிட்டது. "உன் மனைவியைப் பற்றி நீ மிகவும் வருத்தப்படுகிறாய் என்று எனக்குத் தெரியும். உங்கள் மனைவியின் இடத்தை என்னால் முழுமையாகப் பிடிக்க முடியாமல் போகலாம். ஆனால் உங்கள் மன அமைதிக்காக இதை என்னால் செய்ய முடியும்." பிர்ஜுவைக் கண்காணித்துக்கொண்டே சொல்கிறாள் தீபா.




பிர்ஜு, "நான் உன்னை செல்லமாக அழைக்கலாமா?" "நிச்சயமாக. மக்கள் அவருடைய மனைவியை 'அன்பே' என்று அழைக்கிறார்கள். இதில் என்ன ஆச்சரியம்