Fantasy ஜட்டி போடாத தருணங்கள் (ஜட்டி போடாமல் ஒரு வாரம்-பாகம் 2)

[TrishaAssLover]

S2-E1

என் பேரு கதிர். வயசு 26. என் வாழ்க்கைல இப்ப நடந்துகிட்டு இருக்க சில விஷயங்களும் இதுக்கு முன்னாடி நடந்த சில விஷயங்களையும் உங்க கிட்ட பகிர்ந்துக்க போறேன். பெரும்பாலும் காமம் தொடர்பானவை. கதைய ஆரம்பிக்க முன்னாடி கவனத்துல வச்சுக்க வேண்டிய சில விஷயங்கள். இதுல தகாத உறவு (incest) தொடர்பான சம்பவங்கள் சில லேசாகவோ ஆழமாகவோ வரலாம் அப்படி வரும் பட்சத்தில் முன்பே தெரிவித்து விடுகிறேன் பிடிக்காதவர்கள் அந்த பகுதிகளை கடந்து விடலாம். இது சில உண்மை சம்பவங்களையும் பல கற்பனைகளையும் கலந்த கதை என்பதால் கற்பனையாக ஒரு பெண்ணை உருவாக்காமல் நமக்கு மிகவும் தெரிந்த பரிட்சயமான நடிகைகளை அதே பெயரில் பெண் கதாபாத்திரங்களாக உலவ விட போகிறேன். படிக்கும் உங்களுக்கும் காட்சி படுத்தி பார்க்க எளிமையாக இருக்கும். சில காட்சிகள் என் பார்வையிலிருந்தும் சில காட்சிகள் மூன்றாம் நபரின் பார்வையிலிருந்தும் நகரும்.

மறுபடி கதைக்குள், என் பேரு கதிர். வயசு 26. ஊரு திருகடையூர். நல்ல கட்டுமஸ்தான உடல்-மாநிறம்-7 இன்ச் சுன்னி இதெல்லாம் எதுவும் இல்ல. நான் ரொம்பவே சுமாரா தாடி கூட ஒழுங்கா முளைக்காம, கொஞ்சம் தொப்பை வச்சுட்டு மூடானா கூட 4 4.5 இன்ச்சே வர சுன்னியோட இருக்க ரொம்ப சாதாரன ஆண். என் அப்பா பள்ளி வாத்தியார் ரிட்டையர் ஆக போறாங்க. என் அம்மா இல்லத்தரசி. எனக்கு ஒரு அக்கா இருக்கா பேரு ப்ரியா. என்ன விட மூணு வயசு அதிகம். ஜாலியா பேசுவா பழகுவா, என் மேல ரொம்ப பாசம் அதுக்குனு கட்டி புடிச்சிட்டு கொஞ்சிகிட்டுலாம் இருக்க மாட்டா. ஒரு பக்குவமான அன்பு புரிதல் இருக்கு எங்களுக்குள்ள. அவளும் அப்பா மாதிரியே நல்லா சொல்லி தருவா. pharmacyல phd படிக்குறா அப்படியே வீட்ல ஸ்கூல் பசங்களக்கு chemistry tution எடுக்குறா. இதான் என் குடும்பத்தை பத்தி. இது போக என் குடும்பத்துல இன்னொரு உறுப்பினர்னே சொல்ற அளவு நான் குட்டி புள்ளையா இருந்ததில இருந்து இப்பவும் எப்பவும் என் கூடவே வளர்ந்து என் கூடவே இருக்க என்னோட friend ஆனந்தி. இவ அப்பா கல்லூரி hod என்பதாலும் இவங்க வீடும் எங்க வீடும் சொந்த வீடு ஒரே ஏரியா என்பதாலும், நாங்கள் ஓரே பள்ளி ஓரே வகுப்பில் பள்ளி இறுதி வரை படித்ததாலும் ஒரு family friendshipனே சொல்லலாம். ஆனந்தி வீட்டுக்கு ஒரே பெண்.

எங்க 18 வயசுல நானும் ஆனந்தியும் 12th முடிச்சு college சேற சென்னை வர போல இருந்தது. ரெண்டு பேரும் ஒன்னா இருக்கனும்னுலா இல்ல. நாங்க எடுத்த மார்க், எங்களுக்கு பிடிச்ச field/college அப்படி அமைஞ்சது. நான் கிண்டியில் தங்கி omrல் ஒரு பொறியியல் கல்லூரியில் EEE சேர அவ அடையார்ல தங்கி பக்கத்துலயே ஒரு கல்லூரில bsc it படிச்சா. சனி ஞாயிறுகளில் அவப்போது சந்திப்போம். சேர்ந்து ஊருக்கு பயணம் செய்வோம். அப்படி ஒரு வெள்ளிகிழமை சாயங்காளம் 5:30 மணிக்கு ஊருக்கு பஸ் ஏற அவள கிண்டி வர சொல்லிட்டு நான் கல்லூரில இருந்து ரூமுக்கு வந்து கிளம்புனேன். அவ்வளோ புழுக்கமான நாள்ல சட்டை ஜீன்ஸெல்லாம் போட்டுட்டு போக முடியாது. வீட்டிற்கு சென்று துவைக்க வேண்டிய அழுக்கு துணி குவியலுடன் நான் போட்டிருந்த உடைகள் உள்ளாடைகள் உட்பட மடித்து pack செய்தேன். 2-3 நாட்களாக ஒரே ஜட்டியை போட்டிருந்ததால் உள் தொடை பகுதிகள் அரிக்க ஆரம்பித்தது. ஒரு குளியலை போட்டுவிட்டு வெள்ளை நிற track pantல் நீல நிற round neck tshirtம் போட்டு கிளம்பினேன். 

நான் பேருந்து நிறுத்தம் செல்ல கருப்பு நிற சுடிதாரில் ஆனந்தி அங்கே காத்திருந்தாள்.நான் அருகே சென்றதும் அவள் கையிலிருந்த ஒரு லிட்டர் தண்ணீர் பாட்டிலை என்னிடம் தந்தாள். அதே போல் அவளின் பையின் ஒரத்தில் ஒரு பாட்டில் இருந்தது. ECR வழியாக செல்லும் மாநகர மற்றும் வெளியூர் பேருந்துகள் எல்லாவற்றிலும் நல்ல கூட்டம். அரை மணி நேரம் காத்திருந்து standingனாலும் பரவாலனு ஏறிட்டோம். பைய தூக்கி மேல வைங்கபா என நடத்துனர் சத்தம்போட படி ஏறி என் பையை மேலே வைத்து ஆனந்தி பையையும் வாங்கி மேலே வைத்தான். பேருந்தின் முன்புறம் உள்ள படி ஏறும் இடத்தில் நிற்க கொஞ்சமே இடம் இருந்துதால் படி அருகே நிற்க பயந்து ஆனந்தி என் அருகிலே நின்று கொண்டாள். ஆனந்திக்கு முன்னும் மற்றொரு புறத்திலும் பல பெண்களும் ஆன்டிகளும் கிளவிகளும் நின்று இருந்தனர். பேருந்தின் முதல் நான்கைந்து இருக்கை வரிசை முழுக்கவே பெண்களே அமர்ந்திருந்தனர். எனக்கு இன்னோரு புறம் முழுக்க ஆண்கள். அவர்கள் அனைவருக்கும் முன் வரிசையாக பெண்கள். எனக்கு நேராக யாரும் இல்லை. ஆனந்திக்கு நேராக படிகட்டு. நான் நடுத்தனரிடம் டிக்கெட் எடுத்து சில்லறை வாங்கி கொண்டிருந்த தருவாயில் வானம் மெல்ல இருட்டி கொண்டிருந்தது.