అరణ్య {completed}

[Pallaki]

27     

రాజేశ్వరి : చెప్పు గగన్, ఎవడు వాడు ఏదేదో చేస్తున్నాడు, ఏంటి కధ?

మీనాక్షి వెంటనే "తను డ్రైవర్" అంది.

రాజేశ్వరి : డ్రైవరా ?

మీనాక్షి : అవును అమ్మమ్మ, నేనే పెట్టుకున్నాను.

రాజేశ్వరి : మరి కంపెనీ పనులు ఎందుకు చేస్తున్నాడు.

మీనాక్షి : నేను చెప్తే చేస్తున్నాడు, వాళ్ళ పని అదే కదా ఓనర్ ఏది చెప్తే అది చెయ్యడం. అంతే కదా మమ్మీ?

రాజేశ్వరి : అంతేనా గగన్, అంటే ఇదంతా మీ పనేనా? ఒక్క రోజులో కంపెనీని రోడ్డుకి లాగేసారు, ఉన్న ఎంప్లాయిస్ స్ట్రైక్ చేస్తే తెలివిగా ఆపాల్సింది పోయి మీరే వాళ్ళని బైటికి వెళ్ళగొట్టారట.

అప్పటికే అలిసిపోయి ఉన్న మీనాక్షికి రాజేశ్వరి మాటలు వినగానే చిర్రెత్తుకొచ్చింది.

మీనాక్షి : అవును, అయితే ఏంటి? కంపెనీ ఇప్పుడు మా చేతుల్లో ఉంది నేను ఏదో ఒకటి చేసుకుంటాను లాభమో నష్టమో మాకే కదా, అయినా ఏదో లాభాల్లో ఉన్న కంపెనీ ఇచ్చినట్టు మాట్లాడతారేంటి, లాభాలు వచ్చేవన్నీ మీరు తీసుకుని ఎందుకు పనికిరాని దాన్ని తెలివిగా మా మోహన కొట్టారు. అంతేగా

రజిత : మీనాక్షి..

మీనాక్షి : ఏంటి మమ్మీ, నువ్వు అలానే కూర్చో నీకు తిండి బట్టా ఉంటె చాలు, నేను నీలా ఎందుకు పనికిరాకుండా పక్షవాతం వచ్చినదానిలా బతకలేను.

రాజేశ్వరి : ఏయ్ మీనాక్షి, నోరు అదుపులో పెట్టుకో. ఏంటి కొత్తగా నోరు లేస్తుంది. ఏంటి గగన్ ఇది, పిల్లని పెంచే పద్ధతి ఇదేనా?

మీనాక్షి : నన్ను మా నాన్నతో పాటు మా అమ్మ కూడా పెంచింది.

రాజేశ్వరి : నువ్వు నోరుముయ్యి, నా ముందు మీ నాన్నే మాట ఎత్తడు నువ్వెంత నీ బిసాదెంత ఇంట్లో పద్ధతిగా ఉండక పోతే ఊరుకునే ప్రసక్తే లేదు. 

మీనాక్షి : మా నాన్న నోరు ఎత్తట్లేదు కాబట్టే ఇవన్నీ జరుగుతున్నాయి అని గొణిగి, ఇంకో విషయం నేను దుబాయ్ వెళుతున్నాను.

రాజేశ్వరి : దేనికి ?

మీనాక్షి : కంపెనీ డీల్ గురించి మాట్లాడడానికి.

రాజేశ్వరి : ఆహా, నువ్వెళ్ళి మాట్లాడితే ఐపోద్దా (అని చిన్నచూపుగా నవ్వింది)

మీనాక్షి : ఏమో, ఎవరికి తెలుసు.

రాజేశ్వరి : అయితే ఇంట్లో మేమంతా ఎందుకు పనికిరాము అంటావా ఇన్ని రోజులు మేము చెయ్యలేనిది నీవల్ల అవుతుందంటావ్.

మీనాక్షి : ఇన్ని రోజులు కంపెనీ మీ చేతిలోనే ఉందిగా, మరి అప్పుడు లాభాల్లోకి రాలేదే. అయినా మీరేదో తెగ సంపాదిస్తున్నారని అనుకోకండి అదంతా తాతయ్య కష్టం. మీరు వాటి లాభాలని తింటున్నారు అంతే.

ఆ మాటతో పక్కనే ఉన్న గగన్ మీనాక్షి చెయ్యి పట్టుకుని ఆపబోయాడు. అప్పటికే ఇదంతా సహించని రజిత, మీనాక్షి చెంప మీద ఒక్కటి పీకింది. అక్కడే ఉన్న సుశాంత్ మిగతా వాళ్లంతా అది చూసి నవ్వారు. మీనాక్షి ఏడ్చేసింది.

రాజేశ్వరి : సరే నీకు సంవత్సరం టైం ఇస్తున్నాను కంపెనీ లాభాలు చూపించు, నీకు నా పేరు మీద ఉన్న ఐదు కంపెనీలలో రెండు నీ పేర రాస్తాను.

మీనాక్షి : (కళ్ళు తుడుచుకుని నవ్వుతున్న అందరి వైపు చూసి) మాట మీద నిలబడతారని గ్యారంటీ ఏంటి?

రాజేశ్వరి : మాటంటే మాటే, అందరి ముందు చెప్తున్నా కదా, చూద్దాం నువ్వెంత పోటుదానివో.

మీనాక్షి : అయితే ఇక డిస్కషన్ అనవసరం, ఇక నుంచి నేను ఎం చేసినా అడ్డు చెప్పకూడదు.

రాజేశ్వరి : కంపెనీ వరకు అన్ని నువ్వన్నట్టే చేసుకో, కానీ ఇలా పద్ధతి లేకుండా మాట్లాడితే కుదరదు, ఇదే నీకు లాస్ట్ వార్నింగ్, పెళ్లి చేసి ఇంట్లో కూర్చోబెడతా ఏమనుకున్నావో.

సుశాంత్ : దుబాయ్ కి నేనూ వస్తాను.

మీనాక్షి : అవసరం లేదు, నా విషయంలో నువ్వు ఎంత జోక్యం చేసుకోకపోతే నీకు అంత మంచిది. నీ హద్దుల్లో నువ్వుండు  అని కోపంగా చూస్తున్న తన అమ్మ రజితని తోసుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది. వెనకే గగన్ కూడా.


రజిత కోపంగా మీనాక్షి బెడ్ రూంకి వచ్చి "మీనాక్షి నా రూంకి రా, నీతో మాట్లాడాలి" అని చెప్పి వెళ్లిపోయింది. మీనాక్షి విసురుగా తన చేతిలో ఉన్న హ్యాండ్ బాగ్ విసిరేసి తన అమ్మా నాన్నా బెడ్ రూంకి వెళ్ళింది, లోపల తన తమ్ముడు చందు కూడా ఉన్నాడు.