Romance பள்ளிக்கூட பால்குடங்கள்

[sagotharan]

"விமலா என்னடி சொன்னா" என தீபாவை அருகே அழைத்துக் கேட்டார் மலர்விழி..
"அது வந்து.. டீச்சர்" என மெல்லிய குரலில் இழுத்தாள். மலர்விழிக்கு கோவம் வந்தது.
"இப்ப என்னானு சொல்லப்போறிங்களா? இல்லை பிரம்பை எடுக்கட்டுமா? " என அதட்ட..

"டீச்சர்… சாரோட சுன்னி முட்டிக்கிட்டு நின்னத விமலா தான் காமிச்சா." என தீபாவும்..
"சைஸ் பார்த்தா தெரியாது ஓத்தாதான் தெரியுமுனு தீபா தான் டீச்சர் சொன்னா" என விமலாவும் மாறிமாறி சொல்லிவிட மலர்விழி வியப்பில் திகைத்தாள்.

சிவநேசனுக்கு அவர்கள் பேச்சை கேட்டதும் பகீர் என்றது.
"சீ.. கழுதைங்க. உதைபடறதுங்குள்ள ஓடிப்போங்க" என்றார். ஆனால் இந்தக்காலத்தில் யாரையுமே சின்னப் பிள்ளைகளுனு நினைக்கவே கூடாது போலிக்கே என மலர்விழி மனது சொன்னது.

விமலாவும், தீபாவும் மலர்விழி அருகேயிருந்து தப்பித்தோம் பிழைத்தோம் வேகவேகமாக வெளியே செல்ல நடந்தார்கள். அவர்கள் சிவநேசனின் மேசைக்கருகே கடக்கும் போது..
"சார் இம்போசிசன்.. எழுத வேணுமா?" என விமலா கேட்டாள்.
"ஒன்னும் தேவையில்லை.. போங்க முதல" என சிவநேசன் விரட்ட.. தீபாவும், விமலாவும் மகிழ்ச்சியாக ஒரு புன்னகை செய்தனர். ஆனால் அந்த மகிழ்ச்சி சீக்கிரமே நின்றது.‌

"ஏய்.. தீபா.. விமலா.. சார் சொன்னா மட்டும் போதுமா? இங்க ஒருத்தி இருக்கேன்ல்ல.. நான் சொல்ல வேண்டாமா? " என மலர்விழி டீச்சர் கோபிக்க.. போச்சுடா என்று இருவரும் அப்படியே திரும்பினார்கள்.

"சாரி டீச்சர்.." என்றனர் கோசாக..
"என்னாங்கடி.. நேசுனல் அவார்டு வாங்குன கணக்கா நடிக்கிறிங்க"
"..." மௌனமாக இருந்தார்கள் இருவரும்.
"சாரோட சுண்ணி சைஸ் எவ்வளவு இருக்குமுனு தானே யோசனை? நான் சொல்லட்டா.. இல்ல காமிக்க சொல்லவா.." என மலர்விழி டீச்சர் மாணவிகள் இருவரையும் நெருங்கினார்.

இருவரின் இதயமும் படபடத்தது.
"உங்க இன்டனல்மார்க்ஸ் எங்க கையிலதானே இருக்கு. அதை குறைச்சிடட்டுமா?" என டீச்சர் பயமுறுத்த தீபாவுக்கும் விமலாவுக்கும் பயத்தில் வேர்த்தது.

"பேசமா இருந்தா எப்படி? என்ன குறைச்சிடட்டுமா" என மீண்டும் மிரட்ட..
"வேண்டாம் டீச்சர். " என்றனர்.
"உங்க பேரன்ஸ்சை நாளைக்கு வர செல்லுங்க.. அவங்ககிட்ட உங்க பொண்ணுங்களுக்கு இங்க படிக்க இஸ்டம் இல்ல. வாத்தியார்களோட பீனீஷ் அளவுகளை தெரிஞ்சுக்க தான் ஆசைப்படறாங்கனு சொல்லறேன்.. " என மலர்விழி டீச்சர் சொன்னதும்.. வாத்தியார் சிவநேசனுக்கே வியர்த்தது.

மலர்விழி டீச்சர் கடுமையாக இருந்தார். தீபாவுக்கும், விமலாக்கும் உதறல் எடுத்தது. அப்பாவிடம் சொன்னால் பெல்ட்டை எடுத்து அடித்தே தோலை உரித்து விடுவார் என தீபா நினைத்தாள்‌. அவள் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் தாரைதாரையாக வடிந்தது.
"வேண்டாம் டீச்சர். அப்பாவுக்கு தெரிந்தால் தோலை உரிச்சிடுவார் டீச்சர்." என அழுதாள். தீபா அழுவதை கண்டதும் விமலாவுக்கும் அழுதால்தான் தப்பிக்க முடியும் என புரிந்தது. அவள் அழுகையை வரவழைத்து கொண்டு மலர்விழி டீச்சரின் கால்களை பிடித்தாள்..
"டீச்சர்.. பேரன்ட்ஸ்க்கு சொல்லிடாதிங்க டீச்சர்... நீங்க என்ன சொன்னாலும் செய்யறேன் டீச்சர்" என அழுக..

மலர்விழி டீச்சர்.. தீபாவைப் பார்த்தாள். அந்தப் பார்வைக்கு நீ காலுல விழமாட்டியா என அர்த்தம்.. தீபாவும் மலர்விழி டீச்சர் காலில் விழுந்து "டீச்சர்.. நீங்க என்ன சொன்னாலும் நானும் கேட்கிறேன்" என்றாள்‌. அழுது கால்களை பிடித்து கதறும் இரு மாணவிகளை கண்டு கொள்ளாமல் மலர்விழி சிவநேசனைப் பார்த்தாள்.

எப்படி என் திறமை என தோள்களை உயர்த்தினாள். சிவநேசன் நடப்பதை கண்டு திகைத்து போய் அமர்ந்திருக்க.. "சரி.. உங்க பேரன்சை கூட்டிக்கிட்டு வர‌வேணாம். ஆனா நான் மலர்விழி டீச்சரோட அடிமை. அவங்க எது சொன்னாலும் கேட்பேன் என ஐநூறு தணவை எழுதிட்டு வரனும். நாளைக்கு காலையில இம்போசிசன் என்னோட இந்த டேபிலில் இருக்கனும்" என்றார். இருவரும் தலையை ஆட்டினர்.
"இரண்டு பேரும் எழுந்தரிங்க.. " மலர்விழி டீச்சர் இப்போது தோரணையோடு இருந்தார். எது சொன்னாலும் செய்யக்கூடிய இரண்டு அடிமைகள் கிடைத்திட்டால் மலர்விழி டீச்சர் இனி எஜமானி தானே.

தீபாவும் விமலாவும் அழுத கண்களை துடைத்துக்கொண்டு ஆசிரியர்கள் அறையிலிருந்து வெளியேற.. மலர்விழி டீச்சரா இது என சிவநேசன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.