Incest அதையும் தாண்டி புனிதமானது!

[whiteburst]

18.

முதலில் பிரிந்தது ராம் தான்!
 
ரம்யா தெளிவடையும் போது, அவள் மிகப் பெரிய உணர்ச்சிக் குழப்பத்தில் இருப்பாள். செய்தது ராம், ப்ரியா என்பதால், எவ்வளவு உணர்ச்சி வயப்பட்டாலும், நேரிடையாக காட்ட முடியாமல் தவிப்பாள்.
 
இந்தச் சூழ்நிலையில், தன் முகத்தைப் பார்க்க வேண்டிய வலியையும் தர வேண்டாம் என்ற காரணத்தினால், ரம்யாவை அணைத்து நெற்றியில் முததமிட வேண்டும் என்ற ஆசையையும், கட்டுப் படுத்திக் கொண்டு, அவளை விட்டு எழுந்து, ப்ரியாவிடம் மட்டும், ரம்யாவைப் பார்த்துக் கொள் என்ற சைகையை செய்து விட்டு சென்றான்.
 
அவன் செல்வதை உணர்ந்தாலும், அவனைப் பார்க்கும் தைரியமின்றி, கண்களை மூடியே இருந்தாள் ரம்யா! சிறிது நேரம் கழித்து கண் திறந்தவள், அவளுக்காகக் காத்திருக்கும் ப்ரியாவைப் பார்த்து, மெல்லச் சொன்னாள்.
 
நான் கொஞ்சம் தனியா இருக்கனும் ப்ரியா! சொன்னவளின் குரலில், ஏகப்பட்ட வலி!



அத்…. அம்மா… எப்பொழுதும் அம்மா என்றும், எப்பொழுதாவது அத்தை என்றும் அழைப்பவள், இன்று என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் தடுமாறினாள்.

 

ம்ஹூம்… இந்த உறவுல்லாம் இப்பதான் ஞாபகம் வந்துதா உனக்கு?! சொன்ன ரம்யாவின் குரலில் பெரும் வலி, விரக்தி, வருத்தம்.

 

போய் தூங்கு! குறைந்த பட்சம், நீ நினைச்சதுனாச்சும் சரியா நடந்துச்சில்ல?! என்னை கொஞ்சம் தனியா விடு! என்று சொன்ன ரம்யா, பாத்ரூமை நோக்கி நடந்தாள்.

 

இது பேசும் தருணம் அல்ல என்பதால், சமையலறைக்குச் சென்றவள், ஒரு கப் பாலில், ஒரு தூக்க மாத்திரையைக் கலந்த ப்ரியா, மீண்டும் ரம்யாவின் அறைக்குச் சென்றாள்.

 

மீண்டும் தன்னறைக்கு வந்த ப்ரியாவின் கையில், பால் இருப்பதைப் பார்த்த ரம்யாவிற்கு, மன வருத்தத்தையும் தாண்டி, ப்ரியாவின் மேல், எபோதும் இருக்கும் பாசம் எழும்பியது!

 

தவறு செய்துவிட்டு, மன்னிப்பு வேண்டி நிற்கும் சிறு குழந்தையைப் போல், சற்றே தலை குனிந்து நிற்கும் ப்ரியாவின் வருத்தம் தோய்ந்த முகமும், கலங்கிய கண்களும் ரம்யாவிற்கு பார்க்க பாவமாய் இருந்தது.

 

பாலைக் குடிக்கும் முன், ப்ரியாவே சொன்னாள், ஒரு தூக்க மாத்திரை கலந்திருப்பதை.

 

அதன் காரணத்தைப் புரிந்து கொண்ட ரம்யா, எந்த நிலையிலும், தன் மனநிலையை உணர்ந்து கொள்ளும் ப்ரியாவை நினைத்து, உள்ளுக்குள் வியந்து கொண்டே, அமைதியாக பாலைக் குடித்தாள்.

 

கப்பை வாங்கிக் கொண்டு வெளியேறும் சமயத்தில், ஒரு நொடி நின்ற ப்ரியா,

 

நல்லா தூங்குங்கம்மா! நீங்க என்ன யோசிச்சாலும் சரி, எங்களுக்கு, இந்த உலகத்துல வேறெதையும் விட, நீங்கதான் ரொம்ப முக்கியம்! மத்ததெல்லாம் அப்புறம்தான்!

 

என்று சொல்லியவள் வெளியேறினாள்.

 

ரம்யாவுக்கு, அந்த மன வருத்தத்திலும் புன்னகை வந்தது. இதை நீ சொல்லித்தான், நான் தெரிஞ்சிக்கனுமா என்ற கேள்வியும், நான் பாத்து வளந்தவ, இப்ப, எவ்ளோ பெரிய மனுசியாட்டாம், பேசுறா பாரேன் என்று பெருமையும் மனதில் எழுந்தது.
 


தன்னையறியாமல் தூங்கி எழுந்த போது, மணி மதியம் 12. ராமையும், ப்ரியாவையும் பார்க்க விரும்பாதவள், மதியம் லஞ்ச், மாலை காஃபி என எல்லாவற்றையும் ரூமிற்கே வரவழைத்துக் கொண்டாள்.

 

அதற்கு மேல் மனம் தாங்காத ப்ரியா, மாலை ரம்யாவின் அறைக்குச் சென்றாள்.

 

எங்க மேல கோபம்ன்னா, நான் ரூமுக்குள்ளியே இருக்கேன். ஆனா, நீங்க, இப்டி ரூமுக்குள்ளியே அடைஞ்சு இருக்காதீங்க, ப்ளீஸ்! வெளிய வாங்க!

 

ராம் இன்னும் வரலியா?

 

அவரு வர 8 மணிக்கு மேல ஆகுமாம், நைட்டு சென்னை கிளம்புறாராம், 3 நாள் முக்கிய மீட்டிங்ஸ் இருக்காம்!

 

கேள்வியோடு பார்த்த ரம்யாவின், பார்வையின் அர்த்தத்தை உணர்ந்த ப்ரியா, தயங்கித் தயங்கிச் சொன்னாள்…

 

இல்ல… உண்மையாலுமே சென்னைக்கு போறாராம்.

 

8 மணிக்கு மேல், ராம் வரும் வரை ரம்யா தோட்டத்திலேயே இருந்தாள். ப்ரியா தன் அறையைத் தாண்டி வரவில்லை.

 

இரவு உணவிற்கும் சிறிது நேரம் கழித்து உண்பதாகச் சொன்ன ரம்யா, பெரு மூச்சு விட்ட படி, ராம் ஊருக்குச் செல்வதால், அமைதியாக ஹாலில் வந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

 

நீங்க சாப்பிடுங்க, நான் அம்மா கூடச் சாப்டுக்குறேன். இல்லாட்டி, சாப்பிட மாட்டாங்க!

 

3 நாள் ப்ரியா! அம்மா ரொம்ப யோசிக்கிறாங்க. எனக்கு மனசே கேக்க மாட்டேங்குது! சமாளிச்சிடுவியா?

 

எல்லாம் நான் பாத்துக்குறேன், நீங்க எதையும் போட்டு குழப்பிக்காம போய்ட்டு வாங்க. வண்டியை டிரைவர் ஓட்டட்டும்! நீங்க ஓட்டாதீங்க சரியா!

 

சொன்ன ப்ரியாவையே காதலுடன் பார்த்தான் ராம். இந்த ஒரு வருடத்தில்தான் எத்தனை மாற்றம்? ஏண்டா என்னைக் கல்யாணம் பண்ணன்னு சண்டை போட்டவள், இன்று எனக்காக எவ்வளவு பார்க்கிறாள்!

 

சரிங்க மேடம்! வேறெதாவது கண்டிஷண்ஸ் இருக்கா?

 

ம்ம்… ஒழுங்கா வேளா வேளைக்குச் சாப்பிடுங்க, சரியா! நான் ஃபோன் பண்ணி கேப்பேன்!

 

ஓகே மேடம்! வேற!

 

வேற ஒண்ணுமில்லை, சீக்கிரம் வாங்க!

 

அதன் பின் சீக்கிரம் கிளம்பியவன், ரம்யாவிடம் சொல்ல ஹாலுக்கு வந்தவன், மெல்ல அவளருகே சோஃபாவில் அமர்ந்தான்.

 

ரம்யாவின் மனம் பட பட வென்று அடித்துக் கொண்டது. அருகே அமர்ந்தவனின் தோள்களில் சாய, மனம் ஏங்கியது. ஆனால் நடந்த சம்பவங்கள் அவளைக் குழப்பியிருந்தது. ராமின் 16 வயது முதல், முக்கியமான சமயங்களில் அவன் தோள்களில் சாயும் ரம்யாவிற்க்கு, இன்று சாய முடியாமல் மனம் மறுகியது!

 

நேற்று நடந்தது எல்லாவற்றையும் மாற்றிவிடுமா? எல்லாமே காமம் மட்டும்தானா? இது நாள், காட்டிய பாசத்தை, ஒரு முறை காட்டிய காமம் தோற்கடித்து விடுமா? காமமா, பாசமா என்றால், எனக்கு பாசம்தானே பெரிது!

 

ஆனால் அவள் புரிந்து கொள்ளாத ஒன்று, இந்தக் காமத்தை அவளுக்கு, அவர்கள் கொடுத்ததன் பிண்ணனியே பாசம்தான் என்று!

 

அதே பாசத்தில், எப்போதும் சாய்பவள், இன்று தன் தோள் சாயாததை உணர்ந்த ராம், அவளை நெருங்கி, அவளது தோள்களைச் சுற்றி கை போட்டு அணைத்தவாறு, அவளைத் தன் தோளுடன் சேர்த்தான்.

 

எந்தப் பெண்ணும், தன் மனம் கவர்ந்த ஆணின் தோள் சாயும் போது ஒரு செக்யூர்டான மனநிலையை அடைவாள். ரம்யாவிற்கு, அந்த உணர்வைக் கொடுத்ததும் ராம் மட்டுமே.

 

அவனுடைய 16வது வயதில் இப்படி, தானே வந்து, அவளைத் தன் தோள்களில் சாய்த்துக் கொண்டவன், அதன் பின் முக்கிய தருணங்களில் அவளே சென்று, அவன் தோள்களில் சாய்ந்து கொண்ட ரம்யா, இன்று சாய முடியாமல் தவிக்கும் போது, ராமே மீண்டும் அவளைச் சாய்த்துக் கொண்டான்.

 
அந்தச் செய்கை, ரம்யாவிற்கு எப்போதும் கொடுக்கும் செக்யூர்டு ஃபீலை மட்டும் கொடுக்கவில்லை. எனக்கும், எல்லாவற்றையும் விட, உன் மேல் இருக்கும் பாசம் மட்டுமே மிக முக்கியம் என்ற செய்தியையும், அவளுக்குச் சொல்லியது.



சிறிது நேரம் அப்படியே அவளது தலையை வருடிக் கொடுத்து, கண் மூடியிருந்த ரம்யாவின் நெற்றியில் முத்தமிட்ட ராம், எப்பொழுதும் சொல்லும்,

 

நான் போயிட்டு வந்துடுறேம்மா! ஒழுங்கா சாப்பிடுங்க! உடம்பைப் பாத்துக்கோங்க என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினான்.

 

பின், நீங்க சாப்பிடாட்டி நானும் சாப்பிடலை என்ற ப்ரியாவின் வற்புறுத்தலால், அவளுடன் சாப்பிட்டவள், 12 மணிக்கு மேலாகியும் தூக்கம் வராமல், ஹாலிலேயே டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

 

ஒரு கட்டத்தில் தாங்க முடியாத ப்ரியா, டிவியை அணைத்து விட்டு, ரம்யாவின் கையைப் பிடித்து இழுத்துக் கொண்டு அவளது அறைக்கு அழைத்துச் சென்றவள், தன் மடியில் அவளைப் படுக்க வைத்து, முதுகைத் தடவிக் கொடுத்து, தூங்கச் சொன்னாள்.

 

திருமணம் என்ற ஒற்றை விஷயம், பெண்களை எவ்வளவு பெரிய மனுசியாக்கி விடுகிறது?!

 

திருமணத்திற்கு முன்பு வரை, ஒரு குழந்தை போல் என் மடியில் அவ்வப்போது அடைக்கலம் தேடிய ப்ரியா, இப்போது, ஒரு தாயைப் போல், என்னையே மடியில் போட்டு ஆறுதல் சொல்லுகிறாளே! என்று பெருமிதமாய் நினைத்த ரம்யா,

 

தன் மகன் ராமின் தோள்கள் தனக்கு தரும் அதே செக்யூர்டு ஃபீலை, ப்ரியாவின் மடியும் தருவதை உணர்ந்து வியந்தவள்,

 
நடந்த சம்பவத்தினால் ப்ரியாவும் குழப்பத்தில் இருப்பாள், என் வருத்தம் அவளையும் தாக்கியிருக்கும் என்பதை உணர்ந்தவள், ப்ரியாவை ஒழுங்காகப் படுக்கச் சொல்லி விட்டு, அவள் கையைப் பிடித்தவாறே விரைவில் உறங்க ஆரம்பித்தாள்!

யார் இந்த ரம்யா, ப்ரியா, ராம் எல்லாரும்?

 

எப்படி, இப்படி ஒரு அன்பு சாத்தியமானது?

 

ரம்யாவின் வயது 41, ராமின் வயது 25!?

 

ஏன் ப்ரியா முதலில் ராமைத் திருமணம் செய்ய மாட்டேன் என்றாள்?

 
ரம்யாவின் கணவன் யார்? அது எப்படி வாழ்வில் இப்பொழுதுதான் உச்சம் அடைகின்றாள்?