అరణ్య {completed}

[Pallaki]

19    

హోటల్ ముందుకి కి వెళుతుండగానే మీనాక్షి కి మిస్డ్ కాల్ చేసాను,  ఇద్దరు బైటికి వచ్చారు.

శివ : వెళదామా

ముస్కాన్ : నీదే లేట్ భయ్యా

శివ : చిన్న పని అయిపోయింది, ఇదిగో తను నా ఫ్రెండ్ సందీప్ అని పరిచయం చేసాను, మీనాక్షి డ్రైవింగ్ సీట్లో పక్కన ముస్కాన్ వెనక నేను సందీప్ కూర్చున్నాం. కారు బైలుదేరింది.

ముస్కాన్ : భయ్యా లతీఫ్ వాళ్ళ అమ్మా నాన్న వచ్చారాని చెప్పా కదా

శివ : హా

ముస్కాన్ : నన్ను లతీఫ్ కి అడగడానికి వచ్చారు, బాబా ఆలోచించి చెప్తా అన్నాడు.

శివ : ఇందులో ఆలోచించడానికి ఏముంది వద్దని చెప్పక, (మళ్ళీ వెంటనే తెరుకుని) సారీ ముస్కాన్ ఏదో అలా వచ్చేసింది సారీ, ఇంతకీ నువ్వేం అనుకుంటున్నావు?

ముస్కాన్ : పర్లేదు భయ్యా, నాకూ వాడంటే పడదు

శివ : వద్దులే ముస్కాన్, అది నీకు నీ మెంటాలిటీకి, నీ మంచితనానికి ఆ సంబంధం సెట్ అవ్వదు అనుకుంటున్నాను, అయినా చాచా అన్నీ ఆలోచించే చేస్తాడు కదా

ముస్కాన్ : ఇక్కడే భాభీ, లోపలికి పోనివ్వు.

ముస్కాన్ కార్ లోపలికి పోనిచ్చింది, పెద్దమ్మ ఆఫీస్ ముందే చెట్ల దెగ్గర ఎవరితోనో మాట్లాడుతుంది, నలుగురం దిగి ముందుకు వెళ్ళాము. మమ్మల్ని చూసి నవ్వి తిరిగి వాళ్ళతో మాట్లాడుతుంది.

ముందు ముస్కాన్ ఆ వెనుక సందీప్ ఆశ్రమం చూసుకుంటూ వెళుతుంటే మీనాక్షి నాతొ పాటు నడుస్తుంది.

మీనాక్షి : నువ్వు కార్ డ్రైవింగ్ నేర్చుకోవాలి.

శివ : దేనికి?

మీనాక్షి : ఎప్పటికైనా అవసరం పడుతుంది కదా, అదీకాక మనం ఎటైనా ట్రిప్ కి వెళదాం అనుకున్నాంగా దానికి నేను ఒక్కదాన్నే వెళుతున్నా అని ఇంట్లో  మా అమ్మని ఒప్పించాలంటే చాలా పెద్ద పని నిన్ను డ్రైవర్ గా పరిచయం చేపిస్తాను.

శివ : ఇవన్నీ గగన్ సర్ కి తెలుసా

మీనాక్షి : ట్రిప్ అని అది అని ఇది అని చివరికి నీ పేరు చెప్పా ఆయనకి అర్ధం అయ్యింది మా ఇంట్లోనే ఒప్పించాలి.

శివ : అవసరమా మరి

మీనాక్షి : అవసరమే ప్లీజ్ ప్లీజ్ వెళదాం.

శివ : చూద్దాంలే

ఇంతలో కావేరి పెద్దమ్మ మాట్లాడుతున్న వాళ్ళని పంపించేసి మా వైపు వచ్చింది, ముస్కాన్ చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుంటూ

కావేరి : ముస్కాన్ బాగున్నావా, శివా   ఎప్పుడు రమ్మన్నాను ఎప్పుడు వచ్చారు

ముస్కాన్ : బాగున్నా పెద్దమ్మ

కావేరి : తను..?

శివ : నా ఫ్రెండ్ పెద్దమ్మ, పేరు సందీప్

కావేరి : నమస్కారం బాబు

సందీప్ : నమస్తే అమ్మా

శివ : తను (అని మీనాక్షి చెయ్యి పట్టుకున్నాను)

కావేరి : ఆగాగు, మీనాక్షి కదా

శివ : అవునండి

కావేరి : నీ గురించి చెప్పాడు మీనాక్షి, చెప్పినట్టే కుందనపు బొమ్మల ముట్టుకుంటే మాసిపోయేలా ఉన్నావ్.

మీనాక్షి సిగ్గుపడింది.

ముస్కాన్ : మరి నేనో

కావేరి : నువ్వు కూడా అచ్చా హే ప్యారా ఔర్ కితనా కూబ్ సూరత్ లడ్కి హో

ముస్కాన్  షుక్రియ అని సలాం చేసింది. అందరం నవ్వుకున్నాం

కావేరి : శివా చికెన్ తెప్పించా ఇంట్లోనే ఉంది, నీ చేత్తో వండవూ

ముస్కాన్ : ఏంటి భయ్యాకి వంట వచ్చా

కావేరి : హా వచ్చు, చాలా బాగా చేస్తాడు

ముస్కాన్ : మరి కనీసం ఒక్కసారి కూడా హోటల్లో గరిట పట్టుకోలేదు!

నేను నవ్వి  సందీప్ తొ పాటు పక్క సందులో ఉన్న పెద్దమ్మ  ఇంటికి వెళ్లాను.

మీనాక్షి : ఇక్కడ చెట్లు చాలా ఉన్నాయి చాలా ప్రశాంతంగా ఉంది, అన్నీ చాలా బాగా చేసారు, మీకు చెట్లంటే ఇష్టమా?

కావేరి : నాకు ఇష్టమే కానీ శివకి చెట్లంటే ప్రాణం. పచ్చదనం, వాగులు చెరువులు జలపాతాలు ఎక్కడ పచ్చదనం ఎప్పుడు వాటి గురించే మాట్లాడతాడు తనకి వ్యవసాయం అంటే చాలా ఇష్టం చెట్ల గురించి మట్టి గురించి ఎంతసేపైనా మాట్లాడతాడు, ఇక్కడున్న ప్రతీ ఒక్క చెట్టు శివ పెట్టిందే, చిన్నప్పటి నుంచి అంతే ఇప్పుడు కూడా బైటికి అలానే కనిపిస్తాడు కానీ చిన్న పిల్లోడి మనస్తత్వం.

మీనాక్షి : అమ్మా..    శివ గురించి చెప్తారా ఎక్కడ పుట్టాడు ఇక్కడికి మీ దెగ్గరికి ఎలా వచ్చాడు తన గురించి మీకు తెలిసిందంతా నాకూ తెలుసుకోవాలని ఉంది, తనని అడిగితే నవ్వాడు కానీ ఏం చెప్పలేదు.

కావేరి : చెప్తాను కానీ మళ్ళీ వాడికి గుర్తు చెయ్యడం లాంటివి చెయ్యకండి, బాధ పడతాడు.

ముస్కాన్, మీనాక్షి : చెప్పము