09-08-2022, 12:46 PM
(This post was last modified: 09-08-2022, 12:52 PM by sagotharan. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
எம்எல்ஏவின் சொகுசு படுக்கை அறை. பளபளப்பான பைவ் ஸ்டார் பெட் ரூம் போல வெள்ளை வெளேரென கிங்சைஸ் பெட். ஓரத்தில் டேபிள்சேர். கொடைக்கானல் போல ஜில்லென்னு ஏசி வீசியது. தீபாவின் நெஞ்சு படபடவென பட்டாம்பூச்சி போல அடித்துக் கொண்டிருந்தது.
இந்த பிரம்மாண்ட படுக்கை அறை அவளுக்கு நடுக்கத்தை கொடுத்தது. காதலித்து முருகனை கைபிடித்ததிலிருந்து அவள் படாத பாடு பட்டிருக்கிறாள். ஆனால் ஒரு முறை கூட முருகனுக்கு துரோகம் செய்யும் எண்ணம் துளி கூட எட்டிபார்க்கவில்லை. பட்டினியாக கிடந்தாலும் பிறந்த ஊருக்கு செல்லும் எண்ணம் அவளுக்கு வந்ததில்லை.
தீபா பார்ப்பதற்கு சேதுபதி நடிகை லேசான ரம்யா நம்பீசன் சாடையில் இருப்பாள். அந்த வறுமையிலும் அவளது வனப்புகள் குறையாமல் இருந்தது. இப்போது குழந்தை பிறந்ததிலிருந்து லேசாக மார்பளவு பெரியதானது. இடுப்பு பெருத்து இன்னும் காமுகி போல ஆகி இருந்தாள். குழந்தை பாலுக்கு அழுதுகொண்டிருப்பதை கேட்டதும் காலையிலிருந்து உணவே இல்லையென்றாலும் மார்பு பால் கொடுக்க துடித்தது. சந்தர்ப்பம் அதை தடுத்து எம்எல்ஏ ரூமில் விட்டுவிட.. ஏக்கத்தோடு கதவை பின்னால் திரும்பி பார்த்தாள்.
அவளுக்கு பக்கவாட்டில் ஒரு கதவை திறந்து கொண்டு எம்.எல்.ஏ வந்தார். சட்டையில்லை. இடுப்பில் ஒரு பூத்துண்டு மட்டுமே கட்டியிருந்தார்.
"நீதான் முருகன் பொண்டாட்டி தீபாவா.." என்று கேட்டுக்கொண்டே நடந்து வந்தார்.
"ஐயா நீங்க தான் என்புருசனை காப்பாத்தனும்" என காலில் விழுந்தாள் தீபா. அவளுடைய தோள்பட்டை இரண்டையும் பிடித்து தடவி தூக்கிவிட்டார் எம்எல்ஏ.
"எழுந்திரிம்மா.. எழுந்திரி.." என எழுந்தவளை லேசாக தன்பக்கம் இழுத்துக் கொண்டார். இருவருமே அருகருகே இருந்தனர்.
"ஐயா.. எம் புருசனை காப்பாதுங்க" என அழுதாள்.
"அழுவாதம்மா.. அழுவாத.. பொண்ணுங்க அழுவதே எனக்கு பிடிக்காது" என அவள் கண்களிலிருந்து வழிந்த கண்ணீரை துடைத்துவிட்டார்.
"செல்வமுத்து சொன்னானா.." என நேரடியாக விசயத்திற்கு வந்தார் எம்எல்ஏ.
"அது.. வந்து.."
"ஆங்.. ஆங்.. உட்காருமா.. பதட்டப்படாத.." என அவளை பிடித்து கிங்சைஸ் பெட்டில் உட்கார வைத்தார்.
"எனக்கு ஒரு கெட்ட பழக்கம் இருக்கும்மா.. எதையும் சும்மா தூக்கி கொடுத்திட மாட்டேன். உன் புருசனோ உசிருக்கு போராட்டிக்கிட்டு இருக்கான். அதுவும் கைவேற துண்டா கிடக்குனு சொல்லறாங்க.."
"ஆமாங்க ஐயா.. எப்படியாவது நீங்கதான் பெரிசுமனசு வைச்சு உதவனும்.." கண்களங்கினாள்.
"உதவரேன்ம்மா.. உனக்கு உதவாம யாருக்கு உதவ போறேன். ஆனா பாரு நீ கேட்கறதோ லட்ச கணக்குல.. ஏதோ ஐஞ்சாயிரம் பத்தாயிரமுனா தரலாம்.." என இழுத்தார்.
"ஐயோ.. அப்படியெல்லாம் சொல்லாதிங்க ஐயா.. உங்களை விட்டா வேற கதி இல்லை.." என கையெடுத்து கும்பிட்டாள்.
"என்னை கும்பிடுறதுல உனக்கு சல்லி பைசா கிடைக்காது. நான் சொல்லறபடி நடந்துகிட்டா உன் புருசனை நான் காப்பாத்தறேன். இப்ப முடிவெடுக்கிற நிலையில நீ இருக்க.. என்ன சொல்லற.." என கேட்டார் எம்எல்ஏ. அவள் எந்த மனநிலையில் இருப்பாள் என்பதெல்லாம் யோசிக்காமல் தனக்கான காயை நகர்த்திவிட்டு காத்திருந்தார் எம்எல்ஏ.
வேறு வழியே இல்லாத சூழலில் ஆண்டவன் தன்னை நிறுத்தி வேடிக்தை பார்க்கிறானே என கதறி அழுதாள். புருசனை காப்பாற்ற வேறு யாரிடம் படுத்தாலும் இத்தனை பணம் தருவார்களா.. மாட்டார்களே.. என நிலையை உணர்ந்தாள்.
உண்மையில் எம்எல்ஏ தன்னை படுக்கைக்கு அழைக்கிறார் என்பது அவளுக்கு தெரியும். போடா என்றோ தேவையில்லை என்றோ அவள் வெளியே போய்விட முடியும். ஆனால் எம்எல்ஏவிடம் தப்பி எமனுக்கு புருசனை தாரை வார்க்க வேண்டும். புருசனை இழந்த பிறகு கையில் குழந்தையோடு என்ன செய்ய முடியும். அழுதாள். கோபப்பட்டு வெளியில் போனால் புருசனை இழந்து சுருக்கில்தான் தொங்க வேண்டும்.
அவளுடைய குழந்தை முகத்தை நினைத்தாள். பாலுக்கு அழுத அந்த பிஞ்சு முகம் அவளது முலையில் பால் ஊறியது. லேசாக வீங்கி பால் கொடுக்க துடித்தது. எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுமோ அவ்வளவு சீக்கிரம் எம்எல்ஏவின் ஆசையை நிறைவேற்றிவிட்டு போகலாம். சீக்கிரம் போகலாம். மனதை திடப்படுத்திக்கொண்டாள் தீபா.
விண் விண்னென விடைத்து துடித்த மார்பை குணிந்து தடவினாள். கல் போன்று இருந்தது..
"ஐயா. நீங்க சொல்லறபடி கேட்டுநடக்கிறேன். என் புருசனை மட்டும் காப்பாதுங்க சாமி" என கையெடுத்து கும்பிட்டு அப்படியே கதறி உடைந்து அழுதாள். எம்எல்ஏவின் கைகள் அவளை தழுவின..
இந்த பிரம்மாண்ட படுக்கை அறை அவளுக்கு நடுக்கத்தை கொடுத்தது. காதலித்து முருகனை கைபிடித்ததிலிருந்து அவள் படாத பாடு பட்டிருக்கிறாள். ஆனால் ஒரு முறை கூட முருகனுக்கு துரோகம் செய்யும் எண்ணம் துளி கூட எட்டிபார்க்கவில்லை. பட்டினியாக கிடந்தாலும் பிறந்த ஊருக்கு செல்லும் எண்ணம் அவளுக்கு வந்ததில்லை.
தீபா பார்ப்பதற்கு சேதுபதி நடிகை லேசான ரம்யா நம்பீசன் சாடையில் இருப்பாள். அந்த வறுமையிலும் அவளது வனப்புகள் குறையாமல் இருந்தது. இப்போது குழந்தை பிறந்ததிலிருந்து லேசாக மார்பளவு பெரியதானது. இடுப்பு பெருத்து இன்னும் காமுகி போல ஆகி இருந்தாள். குழந்தை பாலுக்கு அழுதுகொண்டிருப்பதை கேட்டதும் காலையிலிருந்து உணவே இல்லையென்றாலும் மார்பு பால் கொடுக்க துடித்தது. சந்தர்ப்பம் அதை தடுத்து எம்எல்ஏ ரூமில் விட்டுவிட.. ஏக்கத்தோடு கதவை பின்னால் திரும்பி பார்த்தாள்.
அவளுக்கு பக்கவாட்டில் ஒரு கதவை திறந்து கொண்டு எம்.எல்.ஏ வந்தார். சட்டையில்லை. இடுப்பில் ஒரு பூத்துண்டு மட்டுமே கட்டியிருந்தார்.
"நீதான் முருகன் பொண்டாட்டி தீபாவா.." என்று கேட்டுக்கொண்டே நடந்து வந்தார்.
"ஐயா நீங்க தான் என்புருசனை காப்பாத்தனும்" என காலில் விழுந்தாள் தீபா. அவளுடைய தோள்பட்டை இரண்டையும் பிடித்து தடவி தூக்கிவிட்டார் எம்எல்ஏ.
"எழுந்திரிம்மா.. எழுந்திரி.." என எழுந்தவளை லேசாக தன்பக்கம் இழுத்துக் கொண்டார். இருவருமே அருகருகே இருந்தனர்.
"ஐயா.. எம் புருசனை காப்பாதுங்க" என அழுதாள்.
"அழுவாதம்மா.. அழுவாத.. பொண்ணுங்க அழுவதே எனக்கு பிடிக்காது" என அவள் கண்களிலிருந்து வழிந்த கண்ணீரை துடைத்துவிட்டார்.
"செல்வமுத்து சொன்னானா.." என நேரடியாக விசயத்திற்கு வந்தார் எம்எல்ஏ.
"அது.. வந்து.."
"ஆங்.. ஆங்.. உட்காருமா.. பதட்டப்படாத.." என அவளை பிடித்து கிங்சைஸ் பெட்டில் உட்கார வைத்தார்.
"எனக்கு ஒரு கெட்ட பழக்கம் இருக்கும்மா.. எதையும் சும்மா தூக்கி கொடுத்திட மாட்டேன். உன் புருசனோ உசிருக்கு போராட்டிக்கிட்டு இருக்கான். அதுவும் கைவேற துண்டா கிடக்குனு சொல்லறாங்க.."
"ஆமாங்க ஐயா.. எப்படியாவது நீங்கதான் பெரிசுமனசு வைச்சு உதவனும்.." கண்களங்கினாள்.
"உதவரேன்ம்மா.. உனக்கு உதவாம யாருக்கு உதவ போறேன். ஆனா பாரு நீ கேட்கறதோ லட்ச கணக்குல.. ஏதோ ஐஞ்சாயிரம் பத்தாயிரமுனா தரலாம்.." என இழுத்தார்.
"ஐயோ.. அப்படியெல்லாம் சொல்லாதிங்க ஐயா.. உங்களை விட்டா வேற கதி இல்லை.." என கையெடுத்து கும்பிட்டாள்.
"என்னை கும்பிடுறதுல உனக்கு சல்லி பைசா கிடைக்காது. நான் சொல்லறபடி நடந்துகிட்டா உன் புருசனை நான் காப்பாத்தறேன். இப்ப முடிவெடுக்கிற நிலையில நீ இருக்க.. என்ன சொல்லற.." என கேட்டார் எம்எல்ஏ. அவள் எந்த மனநிலையில் இருப்பாள் என்பதெல்லாம் யோசிக்காமல் தனக்கான காயை நகர்த்திவிட்டு காத்திருந்தார் எம்எல்ஏ.
வேறு வழியே இல்லாத சூழலில் ஆண்டவன் தன்னை நிறுத்தி வேடிக்தை பார்க்கிறானே என கதறி அழுதாள். புருசனை காப்பாற்ற வேறு யாரிடம் படுத்தாலும் இத்தனை பணம் தருவார்களா.. மாட்டார்களே.. என நிலையை உணர்ந்தாள்.
உண்மையில் எம்எல்ஏ தன்னை படுக்கைக்கு அழைக்கிறார் என்பது அவளுக்கு தெரியும். போடா என்றோ தேவையில்லை என்றோ அவள் வெளியே போய்விட முடியும். ஆனால் எம்எல்ஏவிடம் தப்பி எமனுக்கு புருசனை தாரை வார்க்க வேண்டும். புருசனை இழந்த பிறகு கையில் குழந்தையோடு என்ன செய்ய முடியும். அழுதாள். கோபப்பட்டு வெளியில் போனால் புருசனை இழந்து சுருக்கில்தான் தொங்க வேண்டும்.
அவளுடைய குழந்தை முகத்தை நினைத்தாள். பாலுக்கு அழுத அந்த பிஞ்சு முகம் அவளது முலையில் பால் ஊறியது. லேசாக வீங்கி பால் கொடுக்க துடித்தது. எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுமோ அவ்வளவு சீக்கிரம் எம்எல்ஏவின் ஆசையை நிறைவேற்றிவிட்டு போகலாம். சீக்கிரம் போகலாம். மனதை திடப்படுத்திக்கொண்டாள் தீபா.
விண் விண்னென விடைத்து துடித்த மார்பை குணிந்து தடவினாள். கல் போன்று இருந்தது..
"ஐயா. நீங்க சொல்லறபடி கேட்டுநடக்கிறேன். என் புருசனை மட்டும் காப்பாதுங்க சாமி" என கையெடுத்து கும்பிட்டு அப்படியே கதறி உடைந்து அழுதாள். எம்எல்ஏவின் கைகள் அவளை தழுவின..
sagotharan