07-08-2022, 03:22 PM
(This post was last modified: 07-08-2022, 03:31 PM by Ishitha. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
தின்னையில் கிடந்தவனுக்கு திடீர் கல்யாணம் , 2 பொண்டாட்டி பாகம் 22
நீ வா என் வாய்க்குள்ளே என லிங்கத்தை தன் வாயில் முதன் முதலாக வாங்கினாள் ஃபரி..
சுன்னத் செய்த அந்த கருத்த லிங்கத்தை தன் ஆரஞ்சு பழ உதடுகளை கொண்டு கவ்வி உறிஞ்சி தன் வாயை தானே கன்னி கழித்து கொண்டாள்.
இதுவரை கிடைக்காத சுகம்,
இது வரை உணராத ருசி,
ஃபரியை பித்து பிடிக்க வைத்தது.
சப்பினாள், நக்கினாள் , முத்தம் கொடுத்தாள், வாய்க்குள் வைத்து உறிஞ்சினாள்.. ஆசையாக அருமையாக. மெய்மறந்து ரசித்து ருசித்து சப்புக் கொட்டி சுவைத்தாள் ருசித்தாள்.
இதில் இவ்வளவு இன்பமா?
இதையா இத்தனை நாள் வேண்டாம் என்றோம்?
நானா இதை செய்வது?
இது நிஜமா?
இல்லை கற்பனை யா?
அல்ல வெறும் கனவா?
ஆயிரம் மன ஓட்டங்கள் அவள் ஆழ் மனதில் ஓட..
அவள் ஊம்பலை நிறுத்தவில்லை.
வேர்வை வடிய, வேர்வையின் ஈரம் படர்ந்த நைட்டியோடு அம்மனமாக நிற்கும் முனியன் முன்பு, முட்டி போட்டு அவன் மயிர் அடர்ந்த லிங்கத்தை அசிங்கம் பார்க்காமல் ஆசையாக தலையை ஆட்டி ஆட்டி சப்பி ருசிக்கும் ஃபரியை பார்த்து சுகத்தில் மூழ்கிப் போனான் முனியன்.
இதுவரை கிடைக்காத இந்த ருசியை பசியோடு சுவைத்து கொண்டிருந்த ஃபரியின் நைட்டியை கையை வைத்து கழற்றி எறிந்தான்.
வெறும் ப்ரா மட்டும் ஜட்டியோடு வேர்வை வடிய சப்பி கொண்டிருந்தாள் ஃபரி..
அப்படியே முதுகில் கைவைத்து ப்ராவை கழற்றி எறிந்தான் முனியன்.
அதை கண்டும் காணததுமாய் வெறும் ஜட்டியோடு முலைகள் குழுங்க குழுங்க முனியனின் விதை கொட்டையை நக்கி சப்பி கொண்டிருந்தாள் ஃபரி.
முனியன் அப்படியே இன்னும் குனிந்து ஃபரியின் ஜட்டியை கிழித்து தூக்கி வீசினான்.
தன் உடலில் ஒரு பாகம் கூட வெளியே தெரியாமல் பர்தா போட்டு தன் அழகை மறைத்து தன் உடம்பை பொக்கிஷம் போல காத்த ஃபரி.
இன்று அவள், அம்மனமாக கணவன் முன்பு முட்டி போட்டு அவன் ஆண் உறுப்பை சுவைத்து கொண்டிருப்பதை அவளால் நம்ப முடியவில்லை.
இப்படி ஒரு நாள் வரும் என அவள் கனவிலும் நினைக்கவில்லை. ஆனால் அந்த நாள் வந்துவிட்டது!
இனி இது தொடர்கதை தானோ? என நினைக்கும் போதே ஃபரியின் வாயில் இருந்து லிங்கத்தை வெடுக்கென்று பிடிங்கினான் முனியன்.
ஆசைத்தீர தன் வாய்க்குள் இருந்த கரு நாகம் திடீரென வெளியானதில் ஏமாற்றம் அடைந்தாள் ஃபரி.
இன்னைக்கு இது போதும். நீ வேலையை பாரு.. சொன்னவன் நகர்ந்து போனான்.
ஃபரி அவன் பின்னாடியே நாய் போல ஊன்றி போய் என் வேலையை பிறகு பார்க்கிறேன் என சொல்லிவிட்டு மீண்டும் அவன் கரு நாகத்தை தன் வாயில் வைத்து அவள் சப்ப மீண்டும் அவள் வாயில் இருந்து முனியன் உருவினான்.
ஃபரி : இப்போ என்ன? மீண்டும் பாய்ந்து வாயில் வைத்து சப்பினாள்.
முனியன் : இன்னைக்கு மலர்க்கு டைவர்ஸ் கேசுக்கு ஆஜர் ஆகனும் கோர்ட்டுல... மீண்டும் அவள் வாயில் இருந்து முனியன் லிங்கத்தை உருவினான்.
ஃபரி : மலர்தானே ஆஜர் ஆகனும் நான் இல்லையே..மீண்டும் பாய்ந்து வாயில் வைத்து சப்பினாள்.
முனியன் : இல்லை , கோர்ட்லேந்து மலர் வந்து நீ முட்டி போட்டுருக்குறதை பார்த்தா தப்பா நினைச்சிப்பா..
மீண்டும் வாயிலிருந்து ஃபரியின் எச்சில் சொட்ட சொட்ட தன் லிங்கத்தை உருவினான்..
ஃபரி : மலர் தப்பா நினைக்க மாட்டாள்.மீண்டும் பிடுங்கி வாயில் வைத்து சப்பினாள்
முனியன் : இல்லை அது வந்து... உனக்கு அருவெறுப்பாக இருக்கும் நீ வாந்தி எடுப்ப...
மீண்டும் உருவினான் அவள் வாயிலிருந்து.
ஃபரி : இல்லை எனக்கு அருவெறுப்பாக இப்போ இல்லை என வாயை திறந்து ஃபரி முனியன் லிங்கத்தை நோக்கி வர முனியன் நகர்ந்து போனான்.
முனியன் : நிஜமா அருவெறுப்பாக இல்லை?
ஃபரி : சத்தியமா இல்லை
முனியன் : அப்படியா? என சொல்லி கொண்டு பாத்ரூமுக்கு போய் ஃபரி முன் நின்று சிறுநீர் கழித்தான்.
பின்பு சிறுநீர் சொட்ட சொட்ட வந்து கட்டில் முன் உக்கார்ந்தான்.
உனக்கு அருவெறுப்பாக இல்லைன்னா இப்போ வந்து சப்புடி என்றான்.
ஃபரி அசிங்கபட்டு போனாள்.முனியன் தன்னை பழிவாங்குவது ஃபரிக்கு புரிந்தது. பழைய ஃபரியாக இருந்தால் இன்னேரம் கத்தி சண்டை போட்டிருப்பாள். அல்லது அவன் சிறுநீர் சொட்ட சொட்ட அவன் லிங்கத்தை சப்ப சொன்னதை நினைத்து வாந்தி எடுத்திருப்பாள்.
ஆனால் இப்போது பழைய ஃபரியாக இல்லையே.
அந்த கருத்த பாம்பின் ருசி கண்ட பூனையாக மாறி அவன் லிங்கத்துக்கு ஏங்கி தன்னை மறந்து மானம் மறைக்காமல் அம்மனமாக நின்று கொண்டிருக்கிறாள்.
ஃபரியை இப்படி முனியன் பழிவாங்குகிறான் என்பதும், அவன் லிங்கத்துக்கு ஏங்கி அம்மனமாக நிற்ப்பதும், ஃபரி க்கு பெரிய அவமானமாக இருந்தது. கண்களில் கண்ணீர் முட்டியது..தன் நிலை என்னி வெட்கத்தில் அவமானம் தாங்காமல் கண்ணீர் வடிய அம்மணமாக முனியன் முன் அவன் சிறுநீர் துளிகள் கொண்ட லிங்கத்தை பார்த்து அழுது கொண்டிருந்தாள்.
அவள் வேர்வையோடு கலந்து கண்ணீரும் சாதரன வேர்வை நீர் போல் மதிப்பிழந்து வீணாய் போனது!
வேண்டாம் ஃபரி. இவன் நம்மளை பழி வாங்குறான். இவனுக்குலாம் நீ சப்பி விட்டதே அதிகம்..
இதில் இவன் மூத்திரம் வடியிறதுல வாய் வைக்கணுமா? வேண்டாம் ஃபரி... இப்போ இவன் சொன்னதை செஞ்சா நாம இவனுக்கு அடிமை ஆனது மாதிரி. செய்யாமல் போய் குளி... ஃபரியின் புத்தி சொன்னது.
என்ன தப்பு? எத்தனை நாள் நீ உன் புருஷனை காய போட்ட.. பதிலுக்கு அவன் இது கூட செய்யலைன்னா எப்படி?
பம்பு செட்டுன்னா தண்ணீர் வரத்தான் செய்யும். குஞ்சா மணி இருந்தா மூத்திரம் வரத்தான் செய்யும். இதை எல்லாம் பார்த்தால் நமக்கு சுகம் கிடைக்குமா? அந்த ருசிதான் கிடைக்குமா? விடாத ஃபரி அவன் முன்னடி யோசிக்காமல் மண்டி போட்டு அவனுக்கு அடிமை ஆகிட்டா.. தினம் தினம் நாம அவன்ட்ட வாயில் வைக்க சொல்லி கெஞ்ச வேண்டாம். அவனே நம்ம வாய்ல அவன் கருத்த பாம்ப திணிப்பான். அவன் பாம்ப பாரு எபபடி சீரி நிக்குது.. அது வாயில் வாங்கி உன் பசியை போக்கிக்க ...என அவள் ஆசை சொன்னது...
புத்திக்கும் ஆசைக்கும் ஃபரியின் மனதுக்குள் ஒரு போராட்டமே நடந்தது.
இறுதியில் வழக்கம் போல ஆசையே புத்தியை வென்றது..
அழுதுகொண்டிருந்த ஃபரி , தன் கண்களைத் துடைத்தாள்.
ஃபரி மெல்ல நடந்தாள்.
வெட்கம் கெட்டு மனியன் முன் முட்டி போட்டாள்.
அவன் கருத்த பாம்பின் நுனியில் தண்ணீர் நிறத்தில் சில சிறுநீர் துளிகள். மூத்திரம் வாடை மூக்கை துளைத்தது.
மதி மயங்கிய ஃபரி தன் ரோஜாப்பூ நாக்கால் தன் ஆரஞ்சு பழ இதழ்களை ஈர் படுத்தி கொண்டாள்.
தன் நடுங்கும் கைகளால் முனியனின் பாம்பை வெடுக்கென்று பிடித்தாள்.
அவன் கருத்த பாம்பின் நுனியில் தண்ணீர் நிறத்தில் சில சிறுநீர் துளிகள். மூத்திரம் வாடை மூக்கை துளைக்க அதை அவள் வாயில் வைத்து ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். மூத்திரத்துடனும் மூத்திர வாடையுடனும் முனியனின் லிங்கத்தை சுவைப்பது புதிய அணுபவத்தை ஃபரிக்கு தந்தது. அந்த அனுபவம் அறுவெறுப்பை மறந்து அதன் ருசியை ருசிக்க வைத்தது...
சப்பினாள்...
சப்பினாள்...
சப்பி கொண்டே இருந்தாள்....
எவ்வளவு சுவை....
எவ்வளவு சுகம்....
இனி இதை விட போவது இல்லை...
இந்த சுகம் என் வாய்க்கு தினமும் வேண்டும்...
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
அவள் மெய்மறந்து முனியனின் மூத்திர லிங்கத்தை ஊம்ப... அந்த ஊம்பல் சத்தம் அறைத்தாண்டி வீட்டிலும் ஒலித்தது...
ஆசையின் எல்லையை தாண்டினாள் ஃபரி...
ஊம்பலின் வேகத்தை கூட்டினாள்...
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
அந்த ஊம்பல் சத்தம் அறைத்தாண்டி வீட்டிலும் வீட்டைக் தாண்டி வீட்டு வாசல் வரை ஒலித்தது...
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்..... ம்ம்ம்ம் உம்உம்உம்உம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்..........!!!
-தொடரும்
நீ வா என் வாய்க்குள்ளே என லிங்கத்தை தன் வாயில் முதன் முதலாக வாங்கினாள் ஃபரி..
சுன்னத் செய்த அந்த கருத்த லிங்கத்தை தன் ஆரஞ்சு பழ உதடுகளை கொண்டு கவ்வி உறிஞ்சி தன் வாயை தானே கன்னி கழித்து கொண்டாள்.
இதுவரை கிடைக்காத சுகம்,
இது வரை உணராத ருசி,
ஃபரியை பித்து பிடிக்க வைத்தது.
சப்பினாள், நக்கினாள் , முத்தம் கொடுத்தாள், வாய்க்குள் வைத்து உறிஞ்சினாள்.. ஆசையாக அருமையாக. மெய்மறந்து ரசித்து ருசித்து சப்புக் கொட்டி சுவைத்தாள் ருசித்தாள்.
இதில் இவ்வளவு இன்பமா?
இதையா இத்தனை நாள் வேண்டாம் என்றோம்?
நானா இதை செய்வது?
இது நிஜமா?
இல்லை கற்பனை யா?
அல்ல வெறும் கனவா?
ஆயிரம் மன ஓட்டங்கள் அவள் ஆழ் மனதில் ஓட..
அவள் ஊம்பலை நிறுத்தவில்லை.
வேர்வை வடிய, வேர்வையின் ஈரம் படர்ந்த நைட்டியோடு அம்மனமாக நிற்கும் முனியன் முன்பு, முட்டி போட்டு அவன் மயிர் அடர்ந்த லிங்கத்தை அசிங்கம் பார்க்காமல் ஆசையாக தலையை ஆட்டி ஆட்டி சப்பி ருசிக்கும் ஃபரியை பார்த்து சுகத்தில் மூழ்கிப் போனான் முனியன்.
இதுவரை கிடைக்காத இந்த ருசியை பசியோடு சுவைத்து கொண்டிருந்த ஃபரியின் நைட்டியை கையை வைத்து கழற்றி எறிந்தான்.
வெறும் ப்ரா மட்டும் ஜட்டியோடு வேர்வை வடிய சப்பி கொண்டிருந்தாள் ஃபரி..
அப்படியே முதுகில் கைவைத்து ப்ராவை கழற்றி எறிந்தான் முனியன்.
அதை கண்டும் காணததுமாய் வெறும் ஜட்டியோடு முலைகள் குழுங்க குழுங்க முனியனின் விதை கொட்டையை நக்கி சப்பி கொண்டிருந்தாள் ஃபரி.
முனியன் அப்படியே இன்னும் குனிந்து ஃபரியின் ஜட்டியை கிழித்து தூக்கி வீசினான்.
தன் உடலில் ஒரு பாகம் கூட வெளியே தெரியாமல் பர்தா போட்டு தன் அழகை மறைத்து தன் உடம்பை பொக்கிஷம் போல காத்த ஃபரி.
இன்று அவள், அம்மனமாக கணவன் முன்பு முட்டி போட்டு அவன் ஆண் உறுப்பை சுவைத்து கொண்டிருப்பதை அவளால் நம்ப முடியவில்லை.
இப்படி ஒரு நாள் வரும் என அவள் கனவிலும் நினைக்கவில்லை. ஆனால் அந்த நாள் வந்துவிட்டது!
இனி இது தொடர்கதை தானோ? என நினைக்கும் போதே ஃபரியின் வாயில் இருந்து லிங்கத்தை வெடுக்கென்று பிடிங்கினான் முனியன்.
ஆசைத்தீர தன் வாய்க்குள் இருந்த கரு நாகம் திடீரென வெளியானதில் ஏமாற்றம் அடைந்தாள் ஃபரி.
இன்னைக்கு இது போதும். நீ வேலையை பாரு.. சொன்னவன் நகர்ந்து போனான்.
ஃபரி அவன் பின்னாடியே நாய் போல ஊன்றி போய் என் வேலையை பிறகு பார்க்கிறேன் என சொல்லிவிட்டு மீண்டும் அவன் கரு நாகத்தை தன் வாயில் வைத்து அவள் சப்ப மீண்டும் அவள் வாயில் இருந்து முனியன் உருவினான்.
ஃபரி : இப்போ என்ன? மீண்டும் பாய்ந்து வாயில் வைத்து சப்பினாள்.
முனியன் : இன்னைக்கு மலர்க்கு டைவர்ஸ் கேசுக்கு ஆஜர் ஆகனும் கோர்ட்டுல... மீண்டும் அவள் வாயில் இருந்து முனியன் லிங்கத்தை உருவினான்.
ஃபரி : மலர்தானே ஆஜர் ஆகனும் நான் இல்லையே..மீண்டும் பாய்ந்து வாயில் வைத்து சப்பினாள்.
முனியன் : இல்லை , கோர்ட்லேந்து மலர் வந்து நீ முட்டி போட்டுருக்குறதை பார்த்தா தப்பா நினைச்சிப்பா..
மீண்டும் வாயிலிருந்து ஃபரியின் எச்சில் சொட்ட சொட்ட தன் லிங்கத்தை உருவினான்..
ஃபரி : மலர் தப்பா நினைக்க மாட்டாள்.மீண்டும் பிடுங்கி வாயில் வைத்து சப்பினாள்
முனியன் : இல்லை அது வந்து... உனக்கு அருவெறுப்பாக இருக்கும் நீ வாந்தி எடுப்ப...
மீண்டும் உருவினான் அவள் வாயிலிருந்து.
ஃபரி : இல்லை எனக்கு அருவெறுப்பாக இப்போ இல்லை என வாயை திறந்து ஃபரி முனியன் லிங்கத்தை நோக்கி வர முனியன் நகர்ந்து போனான்.
முனியன் : நிஜமா அருவெறுப்பாக இல்லை?
ஃபரி : சத்தியமா இல்லை
முனியன் : அப்படியா? என சொல்லி கொண்டு பாத்ரூமுக்கு போய் ஃபரி முன் நின்று சிறுநீர் கழித்தான்.
பின்பு சிறுநீர் சொட்ட சொட்ட வந்து கட்டில் முன் உக்கார்ந்தான்.
உனக்கு அருவெறுப்பாக இல்லைன்னா இப்போ வந்து சப்புடி என்றான்.
ஃபரி அசிங்கபட்டு போனாள்.முனியன் தன்னை பழிவாங்குவது ஃபரிக்கு புரிந்தது. பழைய ஃபரியாக இருந்தால் இன்னேரம் கத்தி சண்டை போட்டிருப்பாள். அல்லது அவன் சிறுநீர் சொட்ட சொட்ட அவன் லிங்கத்தை சப்ப சொன்னதை நினைத்து வாந்தி எடுத்திருப்பாள்.
ஆனால் இப்போது பழைய ஃபரியாக இல்லையே.
அந்த கருத்த பாம்பின் ருசி கண்ட பூனையாக மாறி அவன் லிங்கத்துக்கு ஏங்கி தன்னை மறந்து மானம் மறைக்காமல் அம்மனமாக நின்று கொண்டிருக்கிறாள்.
ஃபரியை இப்படி முனியன் பழிவாங்குகிறான் என்பதும், அவன் லிங்கத்துக்கு ஏங்கி அம்மனமாக நிற்ப்பதும், ஃபரி க்கு பெரிய அவமானமாக இருந்தது. கண்களில் கண்ணீர் முட்டியது..தன் நிலை என்னி வெட்கத்தில் அவமானம் தாங்காமல் கண்ணீர் வடிய அம்மணமாக முனியன் முன் அவன் சிறுநீர் துளிகள் கொண்ட லிங்கத்தை பார்த்து அழுது கொண்டிருந்தாள்.
அவள் வேர்வையோடு கலந்து கண்ணீரும் சாதரன வேர்வை நீர் போல் மதிப்பிழந்து வீணாய் போனது!
வேண்டாம் ஃபரி. இவன் நம்மளை பழி வாங்குறான். இவனுக்குலாம் நீ சப்பி விட்டதே அதிகம்..
இதில் இவன் மூத்திரம் வடியிறதுல வாய் வைக்கணுமா? வேண்டாம் ஃபரி... இப்போ இவன் சொன்னதை செஞ்சா நாம இவனுக்கு அடிமை ஆனது மாதிரி. செய்யாமல் போய் குளி... ஃபரியின் புத்தி சொன்னது.
என்ன தப்பு? எத்தனை நாள் நீ உன் புருஷனை காய போட்ட.. பதிலுக்கு அவன் இது கூட செய்யலைன்னா எப்படி?
பம்பு செட்டுன்னா தண்ணீர் வரத்தான் செய்யும். குஞ்சா மணி இருந்தா மூத்திரம் வரத்தான் செய்யும். இதை எல்லாம் பார்த்தால் நமக்கு சுகம் கிடைக்குமா? அந்த ருசிதான் கிடைக்குமா? விடாத ஃபரி அவன் முன்னடி யோசிக்காமல் மண்டி போட்டு அவனுக்கு அடிமை ஆகிட்டா.. தினம் தினம் நாம அவன்ட்ட வாயில் வைக்க சொல்லி கெஞ்ச வேண்டாம். அவனே நம்ம வாய்ல அவன் கருத்த பாம்ப திணிப்பான். அவன் பாம்ப பாரு எபபடி சீரி நிக்குது.. அது வாயில் வாங்கி உன் பசியை போக்கிக்க ...என அவள் ஆசை சொன்னது...
புத்திக்கும் ஆசைக்கும் ஃபரியின் மனதுக்குள் ஒரு போராட்டமே நடந்தது.
இறுதியில் வழக்கம் போல ஆசையே புத்தியை வென்றது..
அழுதுகொண்டிருந்த ஃபரி , தன் கண்களைத் துடைத்தாள்.
ஃபரி மெல்ல நடந்தாள்.
வெட்கம் கெட்டு மனியன் முன் முட்டி போட்டாள்.
அவன் கருத்த பாம்பின் நுனியில் தண்ணீர் நிறத்தில் சில சிறுநீர் துளிகள். மூத்திரம் வாடை மூக்கை துளைத்தது.
மதி மயங்கிய ஃபரி தன் ரோஜாப்பூ நாக்கால் தன் ஆரஞ்சு பழ இதழ்களை ஈர் படுத்தி கொண்டாள்.
தன் நடுங்கும் கைகளால் முனியனின் பாம்பை வெடுக்கென்று பிடித்தாள்.
அவன் கருத்த பாம்பின் நுனியில் தண்ணீர் நிறத்தில் சில சிறுநீர் துளிகள். மூத்திரம் வாடை மூக்கை துளைக்க அதை அவள் வாயில் வைத்து ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். மூத்திரத்துடனும் மூத்திர வாடையுடனும் முனியனின் லிங்கத்தை சுவைப்பது புதிய அணுபவத்தை ஃபரிக்கு தந்தது. அந்த அனுபவம் அறுவெறுப்பை மறந்து அதன் ருசியை ருசிக்க வைத்தது...
சப்பினாள்...
சப்பினாள்...
சப்பி கொண்டே இருந்தாள்....
எவ்வளவு சுவை....
எவ்வளவு சுகம்....
இனி இதை விட போவது இல்லை...
இந்த சுகம் என் வாய்க்கு தினமும் வேண்டும்...
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
அவள் மெய்மறந்து முனியனின் மூத்திர லிங்கத்தை ஊம்ப... அந்த ஊம்பல் சத்தம் அறைத்தாண்டி வீட்டிலும் ஒலித்தது...
ஆசையின் எல்லையை தாண்டினாள் ஃபரி...
ஊம்பலின் வேகத்தை கூட்டினாள்...
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்உம்
அந்த ஊம்பல் சத்தம் அறைத்தாண்டி வீட்டிலும் வீட்டைக் தாண்டி வீட்டு வாசல் வரை ஒலித்தது...
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம் ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்
ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்..... ம்ம்ம்ம் உம்உம்உம்உம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்ஊம்..........!!!
-தொடரும்