Incest சொல்லி முடியாத அந்தரங்கம்

[Agniheart]

ஜெயராமை அந்த வீட்டில் பார்த்தபிறகு தொடர்ந்து பல நாட்கள் அவன் வந்ததையும், ஜெயமணி வெளியே வந்து அவனை வழியனுப்புவதையும் பார்த்திருந்தாள் காத்தாயி. 

"இப்போ நாஞ் சொல்றதகேட்டு அதிர்ச்சி அடையாத,  ஒம் புருஷன் அங்க போறது மட்டும் இல்லாம, அந்தப் பொம்பளய தொடுப்பா வச்சிகினுகீறாரு", ன்னு காத்தாயி சொன்னதும், மயக்கமே வந்து கீழே உட்காந்துட்டா லீலாவதி.   

"என்னா சொல்ற நீ,  அக்காவ எவனாச்சும் தொடுவானா?  வேற வீட்ல வேற பொம்பள எவளாச்சும் இருக்கும் ", லீலாவதி. 

"ந்தா, அந்த தெருவுல ஒரு சீம ஓடு போட்ட வூடு கீது. அத்துலதான் ஒம்புருஷன பாத்தேன்", காத்தாயி. 

அந்த தெருவில் சீமை ஓடு போட்ட வீடு ஜெயமணியிதுதான்.  மத்த வீடெல்லாம் தார்ஸ் பில்டிங்.  இருந்தாலும் அக்கா தம்பி உடலுறவை லீலாவதி நம்பவில்லை.  ஆனால் காத்தாயி பொய் சொல்ல மாட்டாள் என்றும் தெரியும்.  காத்தாயி வர்ணித்த அங்க அடையாளங்கள் ஜெயமணியோடதுதான்.  மேலும், தான் கேட்ட உரையாடலை லீலாவதியிடம் காத்தாயி சொன்னதும், இடிந்து போய் விட்டாள் லீலாவதி.   "சக்காளத்தி, ஒண்ணும் தெரியாத எம் புருஷன மயக்கி கைக்குள்ள போட்டுகிட்டாளா தேவுடியா, ஆவுட்டும் பேசிக்கிறேன்", ன்னு காத்தாயியிடம் பொறுமினாள். 

"இந்தாம்மே, நீ ஒண்ணியும் கவலப்படாத,  ஒம் புருஷன மறுபடி ஒங் கால்ல வந்து வுழ வக்கிறேன். எங்க குலசாமி காத்தவராயன் மேல சத்தியம்", காத்தாயி சொன்னதும், ஒருவாறு சாந்தமடைந்தாள் லீலாவதி.  குடியிருப்புக்குத் திரும்பிய காத்தாயிக்கு, கொஞ்ச நாள் முன்பு அவர்கள் குடியிருக்கும் வனத்தில் நடந்தது நினைவுக்கு வந்தது. 

பாகம்-2

அந்த வனத்தில் சுமார் ஐம்பது வீடுகள் இருந்தன.  அதுவும் ஒரே இடத்தில் இல்லாமல் மலைப்பகுதிகளில் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக இருந்தது.   மொத்த ஜனத்தொகையே நூற்றைம்பது பேர்தான்.  பெரும்பாலானவர்கள் வனத்தை விட்டு வெளியில் போவதில்லை.  மூலிகைகள் பறித்து வந்து தைலம் தயாரித்து கொடுப்பது, தேன் சேகரிப்பது போன்ற வேலைகள் செய்து தந்தால் ,  காத்தாயி மாதிரி ஒரு 4,5 பேர்தான் வனத்தை விட்டு கீழே இறங்கி, டவுனுக்கு போய் வியாபாரம் செய்து வருவார்கள்.  மொத்த வருமானத்தை எல்லோருக்கும் பிரித்துக் கொடுக்க, இனத் தலைவன் கடம்பன் இருந்தான்.  அவன், குலதெய்வம் காத்தவராய சாமி கோயிலின் பூசாரியும் கூட.  அந்த இனத்தில் ஒரு அழகான இளம்பெண்ணும் இருந்தாள்.  அவள்தான் வைசாலி. அவளுக்கு வயசு பதினெட்டு.  வைசாலிக்கு 2 வயதாக இருக்கும்போதே, அவள் தாயும் தகப்பனும் கொள்ளைநோய் வந்து இறந்துவிட்டார்கள்.  பாட்டியின் அரவணைப்பில்தான் வளர்ந்தாள்.  

வெயில் படாமல் மலையில் நிழலிலேயே வளர்ந்ததால், அவள் நல்ல சிவப்பு நிறம்.  தேன், தினைமாவு சாப்பிட்டு வளர்ந்ததால்,  தளதள என்று இருந்தாள்.  அருவியில் குளிக்கப் போகும்போது மட்டும்தான் வெளியில் வருவாள்.  தவிர, ஒவ்வொரு  பௌர்ணமி அன்றும் காத்தவராயன் கோயிலில் அனைவரும் வழிபாட்டுக்காக கூடும்போது, கோயிலுக்கு வருவாள்.  அன்று இரவு முழுவதும் நெருப்பு பற்றவைத்து, அதைச்சுற்றி ஒரே பாட்டும் ஆட்டமுமாக இருக்கும்.   கோயில் பூசாரி கடம்பனுக்கு உதவியாக, கோயிலில் பெருக்கி சுத்தம் செய்வது, பூக்கள் பறித்து வந்து சாமி சிலையை அலங்கரிப்பது, பூஜை நடைபெறும்போது முரசு முழக்குவது போன்ற வேலைகளைச் செய்து, கடம்பனின் அபிமானத்தைப் பெற்ற மலைவாழ் இனத்தைச் சேர்ந்த மாறன் என்ற இளைஞனுக்கு, வைசாலி மேல் ஒருதலையாய் காதல்.  கோவிலுக்கு அவள்  வரும்போதெல்லாம் அவளைக் கவர முயற்சிப்பான்.  அவள் கண்களில் படும்படி நின்றுகொள்வான்.  ஆனால், அவனைப் பார்க்கும் அவள் கண்களில், ஒரு ஆணைப் பார்க்கும் கன்னிப்பெண்ணுக்கு ஏற்படும் நாணமோ, மருட்சியோ தெரியவில்லை.  அவள் அழகு, அவனை ஆட்டிப் படைத்தது. ஆனால் அவளுக்கோ, பாட்டியின் கண்காணிப்பில் ஆண்வாடையே படாமல் வாழ்ந்ததால்,  பாலுணர்ச்சியே இல்லாமல் போனது.  ஒருநாள், வழக்கம்போல் மூலிகை பறிக்க வனத்துக்குள் சென்ற மாறன்,  அருவி விழும் பகுதியில் அருவிக்கு மேலே ஒரு மூலிகையை பறிக்க, பாறைமேல் ஏறினான்.  அங்கிருந்து கீழே பார்த்தால்,  அருவியின் ஓடையில் தண்ணீருக்குள் ஏதோ அசைந்தது.  முதலையா? என்று உற்றுப் பார்த்தான்.  தெளிவாக,  அடிப்பகுதி தெரியும்படி கண்ணாடி போன்ற நீரின் உள்ளே இருந்து வைசாலி எழுந்தாள்.  அடடா,  யாருக்கும் காணக் கிடைக்காத காட்சி.  கீழிருந்து பார்த்தால், மாறன் இருந்தது தெரியாது.  அவனுக்கு கீழே இருப்பது தெரியும்படி பாறைமேல் கவிழ்ந்து படுத்துக் கொண்டு,  அவளை ரசித்தான் என்று சொல்வதைவிட கண்களால் விழுங்கினான் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்.  

வனத்தில் ஆள்நடமாட்டம் இல்லையென்ற தைரியத்தில், ஆடைகளை அவிழ்த்துவிட்டு முழுநிர்வாணமாக குளித்துக் கொண்டிருந்தாள். மீன்போல் அங்குமிங்கும் நீரில் நீந்தினாள்.  கடைசியாக நீரிலிருந்து கரைக்கு அவள் ஏறியதும், மாறன் வாயைப் பிளந்துவிட்டான்.  அவன் ஆண்மை சடாரென்று எழுந்து, பாறையைக் குத்தியதால் வலித்தது. அந்த வலியும் இன்பமாகவே இருந்தது மாறனுக்கு. அவளை உற்றுப் பார்த்தான். கருகருவென்ற அடர்த்தியான கூந்தல் அவள் பின்னழகுவரை நீண்டிருந்தது.  நெற்றி, கவிழ்த்து வைத்த மூன்றாம் பிறைச் சந்திரன், வில் போன்ற புருவங்கள், கருவண்டுக் கண்கள்,  உதடுகள் இயற்கையாகவே இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில் பளபளப்பாக, என்னைக் கவ்விக் கொள்ளேன் என்பதுபோல் இருந்தது.  அவள் அணிந்திருந்த சிவப்புக்கல் பதித்த மூக்குத்தி, அவள் வட்ட முகத்துக்கு எடுப்பாக இருந்தது. சங்குக் கழுத்துக்கும் கீழே,  தொட்டாங்குச்சியை கவிழ்த்து வைத்ததுபோல் கச்சிதமான, நிமிர்ந்த முலைகள்,  ஆலிலை வயிற்றில் உள்குவிந்த தொப்புள், இடை மிகவும் சிறுத்து, திடீரென்று அகண்டு, அவள் பின்னழகை எடுப்பாக்கியது. வாழைத்தண்டு தொடைகள்,  அதன் நடுவே அவள் பெண்மையைப் பார்ப்பதற்குள், அடடா, ஆடைகளை எடுத்து அணிந்துகொண்டு போய்விட்டாள்.  மாறன், அவள் போனபின்பும் வெகுநேரம் பாறைமேலேயே படுத்துக் கிடந்தான்.  அவன் மனம் பித்தாகியது.  மூலிகையை பறிக்காமலே கோவிலுக்கு திரும்பினான்.  என்ன ஆனது என்ற கடம்பனின் கேள்விக்கும் பதில் சொல்லவில்லை.  

இவன் மூலிகை பறிக்க போன இடத்திற்கு பக்கத்தில்தான் வைசாலியின் குடிசையும் இருந்தது.  இவன் வைசாலியைப் பார்த்து மயங்கிவிட்டான் என்பதை, அனுபவசாலியான கடம்பன் புரிந்துகொண்டான்.  அவனுக்கு குழந்தை இல்லாததால், மாறனை சொந்த மகன்போலவே கருதினான்.  மாறனுடைய விருப்பத்தை நிறைவேற்றி வைக்க அவனுக்கு ஒரே வழிதான் இருந்தது.  ஆனால் அது கட்டாயம் பலனளிக்கும் என்பது கடம்பனுக்குத் தெரியும்.  அடுத்த நாள் அதிகாலையிலேயே மாறனை கூட்டிக் கொண்டு வனத்தின் உள்ளே ரொம்ப தூரம் போனான்.  மாறனுக்கு நடந்து நடந்து கால்கள் வலித்தது.  மூச்சு வாங்கியது.  தன்னால் இனி நடக்க முடியாது என்று ஒரு பாறைமேல் உட்கார்ந்து கொண்டான்.  

"டே, என்னாடா இங்கியே ஒக்காந்துகிட்டே? இன்னம் எம்மாந் தொலைவு போனும்,  மலையில கொஞ்சம் ஏறனும், வெயில் ஏர்றதுக்குள்ள போலாம் வாடா", கடம்பன்.

"இதுக்கு மேல என்னால ஒரு அடிகூட எடுத்து வக்க முடியாது, நீங்க வேணா போயிட்டு வாங்க சாமி", மாறன். 

"டே, ஒனக்கு வைசாலி வேணுமா? வேணாமா?", கடம்பன். 

வைசாலின்னவுடனே மாறனுக்கு திக்கென்று ஆனது.  தன் மனதில் உள்ளதை அப்படியே சொல்லும் தெய்வம் என்றே கடம்பனை நினைத்தான்.  

"எல்லாம் எனக்கு தெரியுண்டா, நானும் ஒன் வயச தாண்டிதான வந்திருக்கேன்,  வைசாலியை கோயில்ல பாக்கும்போதெல்லாம் மந்திரிச்சு வுட்ட கோழி மாதிரி அவ முன்னாடியே திரிஞ்சுகிட்டு இருப்ப, பிரசாதம் கொடுக்கும்போது, தெரியாதமாதிரி அவ விரல தொடுவ, நான் பாத்துருக்குறேண்டா, இப்ப ஒனக்காகத்தான், வயசான காலத்துல இம்மாந்தொலை நடந்து வந்துருக்கேன்.  ஒனக்கு வேணும்ற பொருள், அந்தா அங்கன அந்த குன்று மேல இருக்கு, என்னால உசரமா ஏற முடியாதுன்னுதான் ஒன்ன கூட்டிட்டு வந்தேன்", கடம்பன். 

குட்டு வெளிப்பட்டு விட்டதால் அசட்டு சிரிப்பு சிரித்தான் மாறன். அவனை அணைத்து அவன் நெற்றியில் பாசமாக முத்தமிட்டான் கடம்பன்.  இருவரும் மேலும் நடந்து ஒரு குன்றின் அடிவாரத்துக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள். [/size

[size=x-large]"அப்புடி இன்னா பொருளு சாமி மேல இருக்கு?", மாறன். 

"டே, எல்லாஞ் சொல்றேன், மொதல்ல மேல ஏறி, அங்கன இருக்க மூணு வகையான மூலிகை செடிகள பறிச்சுட்டு வாடா", கடம்பன். 

மாறன் தட்டுத்தடுமாறி, பாறைகளில் சறுக்கியபடி மேலே ஏறி, கடம்பன் அடையாளம் சொன்னபடி வெவ்வேறு நிறங்களில் இருந்த மூன்று வகையான மூலிகைசெடிகளையும் வேரோடு பறித்து வந்தான்.  அவைகள், அவன் வாழ்க்கையில் மலர்ச்சியை ஏற்படுத்தின. அதுமட்டுமல்ல,  டவுனில் இருந்த லீலாவதியின் செக்ஸ் வாழ்க்கையையும் தலைகீழாக புரட்டிப் போட்டன..