06-08-2022, 07:27 PM
(This post was last modified: 06-08-2022, 08:22 PM by Agniheart. Edited 3 times in total. Edited 3 times in total.)
ஜெயமணி பிறந்து ஒரு வருடத்தில் ஜெயராம் பிறந்ததால், சின்ன வயசிலிருந்தே கிராமத்தில் ரெண்டுபேரும் ஒண்ணா மண்ணா விளையாடி வளர்ந்தார்கள். தம்பின்னா உசுரு அவளுக்கு. வளர்ந்து பெரியவர்கள் ஆனதும், ஜெயமணியை பக்கத்தில் இருந்த டவுனில் ஒரு மளிகைக்கடைக்காரனுக்கு கல்யாணம் பண்ணி வச்சாங்க. அவனுக்கு, பான் பராக், ஹான்ஸ் போடும் பழக்கம் இருந்தது. அதனால் வாய்ப்புற்றுநோய் வந்து ரெண்டு வருஷத்துலயே செத்துப் போயிட்டான். குழந்தையும் இல்லை. கணவனின் மளிகைக்கடையை தொடர்ந்து நடத்தி, வாழ்க்கையை ஓட்டுகிறாள். ஜெயராம், குஜராத்திலுள்ள சூரத் நகருக்கு சென்று, ஜவுளி ரகங்களை மொத்தமாக கொள்முதல் செய்துவந்து, இங்கே டவுனில் உள்ள ஜவுளிக்கடைகளுக்கு சப்ளை செய்வான். பணத்தை தவணை முறையில் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வசூல் செய்து கொள்வான். அதனால், அவனுக்கு வியாபாரம் நல்ல முறையில் நடந்தது. தூரத்து சொந்தத்தில் பெண் பார்த்து, லீலாவதியை கல்யாணம் பண்ணிக்கொண்டு, இவனும் டவுனிலேயே குடிவந்துவிட்டான். ஜெயராமின் பெற்றோர், காசிக்கு யாத்திரை போகும்போது ஏற்பட்ட விபத்தில் அகால மரணம் அடைந்துவிட்டார்கள். அவர்கள் வாழ்ந்த வீட்டை பங்கு பிரிக்கும்போதுதான் தகராறு ஏற்பட்டது.
"ஏண்டி, அவதான் புருஷன் இல்லாம கஷ்டப்பட்டுகிட்டு இருக்காளே பாவம், கொஞ்சம் பணம் சேர்த்துதான் எடுத்துகிட்டு போறா", ஜெயராம்.
"நானும் அதான சொல்றேன். அவளுக்கு கொழந்த குட்டி இல்ல. நமக்கு ரெண்டு பசங்க இருக்காங்க. நமக்குதான் அதிக பங்கு வேணும்", லீலாவதி.
"பொட்டப்புள்ளைங்கள கல்யாணம் பண்ணிக்கொடுத்துட்டா அத்தோட சரி. சொத்துல பங்கு தர்றதில்ல. சரி பாவம்னு கொஞ்சம் குடுக்கலாம்னு நானே ஒத்துகிட்டேனே", லீலாவதி.
"ஏய், பொட்டப் புள்ளைக்கும் சொத்துல சம உரிமை இருக்குன்னு சட்டமே போட்டுட்டாங்க தெரியுமில்ல", ஜெயராம்.
"அப்படீன்னா, ஜெயமணி கல்யாணத்தப்போ அவளுக்கு போட்ட இருபது பவுன் நகை, சீர் செனத்தியை கொண்டாந்து குடுக்க சொல்லுங்க. வீட்ட வித்த பணத்துல நான் பங்கு தர்றேன்", லீலாவதி.
"அவ கோர்ட்டுக்கு போவா", ஜெயராம்.
"ஏதேது, நீங்களே சொல்லிக்குடுப்பீங்க போல இருக்கே, அட ராமா, புருஷனே சப்போட் இல்லன்னா நான் என்னா பண்ணுவேன், யாருகிட்ட முறையிடுவேன்? கடவுளே", அழ ஆரம்பித்து விட்டாள் லீலாவதி. அதற்கு மேல் சண்டையை வளர்த்த விரும்பாமல், அப்படியே விட்டுவிட்டான் ஜெயராம். வீட்டை விற்று பணம் பங்கு பிரிக்கும்போது, 3ல் ஒரு பங்கு மட்டும் கொடுக்கும்போதுதான், தகராறில் வீட்டுவாசலில் நின்று கத்திவிட்டுப் போனாள் ஜெயமணி. அதிலிருந்து போக்குவரத்து இல்லை. ஜெயராம் மட்டும் லீலாவதிக்கு தெரியாமல், ஜெயமணியின் வீட்டுக்கு போய், அவ்வப்போது பண உதவி செய்து வந்தான். அப்படி ஒருநாள் மாலையில், ஜெயமணியின் வீட்டுக்கு போகும் வழியிலேயே தூறல் ஆரம்பித்துவிட்டது. கொஞ்சம் தூரம் போவதற்குள் மழை வலுத்து, தொப்பரையாக நனைந்துகொண்டே ஜெயமணியின் வீட்டுக்கு போய் சேர்ந்தான். தலை துவட்டிக்கொண்டு வந்த அவனுக்கு, தன் புருஷனின் வேட்டி சட்டையைக் கொடுத்து, உடைமாற்றச் சொன்னாள். அவனும் உடைமாற்றியதும், சூடாக காபி கொடுத்தாள். விடாமல் மழை பெய்துகொண்டே இருந்ததால், ஜெயமணியின் வீட்டிலேயே தங்கிவிட்டான். இரவு, பெட்ரூமில் கட்டிலில் அவனை படுத்துக்கொள்ள சொல்லிவிட்டு, அவள் கீழே பாய்போட்டு படுத்துக்கொண்டாள். வெகுநேரம், குழந்தைப்பருவ நினைவுகளை பேசிக்கொண்டிருந்துவிட்டு தூங்கினார்கள்.
இரவு 12 மணிக்கு மேல் ஏதோ சத்தம் கேட்டு விழித்தாள் ஜெயமணி. மழையில் நனைந்ததால் காய்ச்சல் வந்து அனத்திக் கொண்டிருந்தான் ஜெயராம். எழுந்து அவனை தொட்டுப்பார்த்தால் காய்ச்சல் அனலாக கொதித்தது. பதறிய ஜெயமணி, அவனை எழுப்பி, கைவசம் வைத்திருந்த காய்ச்சல் மாத்திரை ஒன்றை கொடுத்து, படுக்க வைத்தாள். ஆஸ்பத்திரி போலாம்னா வெளியே பலத்த மழை. தூங்காமல் அவன் பக்கத்தில் கீழே உட்கார்ந்து அவனையே தொட்டு தொட்டு பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். இரண்டு மணிக்கு குளிர் அதிகரித்து, அவனுக்கு தூக்கி தூக்கி போட்டது. அவளும் கம்பளியால் போர்த்தி விட்டும்கூட குளிர் குறையவில்லை. அவள், ஆபத்துக்கு பாவம் இல்லையென்று, கம்பளிக்குள் புகுந்து, அவன் பக்கம் திரும்பி ஒருக்களித்து அவனை அணைத்து படுத்தபடி, அவன் கைகளை தேய்த்து சூடேற்றினாள். கொஞ்சநேரம் கழித்து, மாத்திரை வேலை செய்ததால் காய்ச்சல் கொஞ்சம் குறைந்து, தூக்கிப்போடுவது நின்றுவிட்டது. சுயநினைவு அடைந்த ஜெயராம், அவளை இறுக்கி அணைத்தபடி படுத்திருந்தான். அவளது முலைகள், அவன் நெஞ்சில் அழுந்தியதால் அவனது ஆண்மை விழித்துக் கொண்டது. குளிர் குறைந்து காமச்சூடு ஏறியது. மழையில் நனைந்ததால் ஈரமான ஜட்டியையும் கழட்டி காய வைத்துவிட்டதால், சுதந்திரமான அவன் தடி விரைப்படைந்து, வேட்டியைவிட்டு வெளியில் வந்து அவள் தொடையில் முட்டியது. அவன், தன்னை அறியாமலேயே அவள் வாயில் முத்தமிட்டான். புருஷன் செத்ததிலிருந்து, உடலுறவு இல்லாமல் காஞ்சுபோயிருந்த அவளுக்கும், காமம் சுரந்தது. அவள் திருப்பி இன்பமாக அவன் வாயில் முத்தமிட்டாள். இருவரும் இறுகத் தழுவி, இதழ்களை கவ்வி எச்சில் சுவைத்தார்கள். அவள் முலைகளை பிசைந்தபடி, அவள் பாவாடையை உயர்த்தி, விரைத்தாடிய தன் தடியை எடுத்து, நீர் கசிந்த அவள் பெண்மைக்குள் நுழைத்து, இயங்க ஆரம்பித்தான். அவளும் இடுப்பை தூக்கி தூக்கி கொடுத்து தம்பிக்கு ஒத்துழைத்தாள். ஆழ உழுது அவள் வயலில் நீர் பாய்ச்சி விட்டு, அக்காவின் மேல் சரிந்தான் தம்பி. விடிவதற்குள் மேலும் இரண்டு முறை அக்காவும் தம்பியும் உடலுறவு கொண்டார்கள். விடிந்ததும் நல்ல பிள்ளையாக பிரியாவிடை பெற்று, வீடு வந்து சேர்ந்தான் ஜெயராம். லீலாவதியும், பிசினஸ் விஷயமாக வழக்கம்போல் அவன் வெளியூர் சென்று வந்தான் என்று நினைத்துக்கொண்டாள். அன்றிலிருந்து, வாரம் ஒருமுறை பிசினசுக்கு போகிறேன் என்று லீலாவதியிடம் பொய் சொல்லிவிட்டு, நேராக அக்கா வீட்டுக்குப் போய் இரண்டுநாள் தங்கி, இன்பசுகம் அனுபவித்து வந்தான் ஜெயராம். புருஷனுக்கு செய்துவிட்ட பழக்கத்தில், தம்பியின் தடியை வாயில் வைத்து சப்பி சுகம் கொடுத்தாள் ஜெயமணி. லீலாவதி, இவனுடையதை தொடக்கூட மாட்டாள். இதனால், லீலாவதியிடம் நெருங்குவதை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைத்துக்கொண்டு, அக்காவின் மடியில் விழுந்துகிடந்தான் ஜெயராம். அப்படி ஒருநாள், அவன் ஜெயமணி வீட்டில் இருந்தபோதுதான் காத்தாயி இவர்கள் உரையாடலை கேட்க நேர்ந்தது. .
"ஏண்டி, அவதான் புருஷன் இல்லாம கஷ்டப்பட்டுகிட்டு இருக்காளே பாவம், கொஞ்சம் பணம் சேர்த்துதான் எடுத்துகிட்டு போறா", ஜெயராம்.
"நானும் அதான சொல்றேன். அவளுக்கு கொழந்த குட்டி இல்ல. நமக்கு ரெண்டு பசங்க இருக்காங்க. நமக்குதான் அதிக பங்கு வேணும்", லீலாவதி.
"பொட்டப்புள்ளைங்கள கல்யாணம் பண்ணிக்கொடுத்துட்டா அத்தோட சரி. சொத்துல பங்கு தர்றதில்ல. சரி பாவம்னு கொஞ்சம் குடுக்கலாம்னு நானே ஒத்துகிட்டேனே", லீலாவதி.
"ஏய், பொட்டப் புள்ளைக்கும் சொத்துல சம உரிமை இருக்குன்னு சட்டமே போட்டுட்டாங்க தெரியுமில்ல", ஜெயராம்.
"அப்படீன்னா, ஜெயமணி கல்யாணத்தப்போ அவளுக்கு போட்ட இருபது பவுன் நகை, சீர் செனத்தியை கொண்டாந்து குடுக்க சொல்லுங்க. வீட்ட வித்த பணத்துல நான் பங்கு தர்றேன்", லீலாவதி.
"அவ கோர்ட்டுக்கு போவா", ஜெயராம்.
"ஏதேது, நீங்களே சொல்லிக்குடுப்பீங்க போல இருக்கே, அட ராமா, புருஷனே சப்போட் இல்லன்னா நான் என்னா பண்ணுவேன், யாருகிட்ட முறையிடுவேன்? கடவுளே", அழ ஆரம்பித்து விட்டாள் லீலாவதி. அதற்கு மேல் சண்டையை வளர்த்த விரும்பாமல், அப்படியே விட்டுவிட்டான் ஜெயராம். வீட்டை விற்று பணம் பங்கு பிரிக்கும்போது, 3ல் ஒரு பங்கு மட்டும் கொடுக்கும்போதுதான், தகராறில் வீட்டுவாசலில் நின்று கத்திவிட்டுப் போனாள் ஜெயமணி. அதிலிருந்து போக்குவரத்து இல்லை. ஜெயராம் மட்டும் லீலாவதிக்கு தெரியாமல், ஜெயமணியின் வீட்டுக்கு போய், அவ்வப்போது பண உதவி செய்து வந்தான். அப்படி ஒருநாள் மாலையில், ஜெயமணியின் வீட்டுக்கு போகும் வழியிலேயே தூறல் ஆரம்பித்துவிட்டது. கொஞ்சம் தூரம் போவதற்குள் மழை வலுத்து, தொப்பரையாக நனைந்துகொண்டே ஜெயமணியின் வீட்டுக்கு போய் சேர்ந்தான். தலை துவட்டிக்கொண்டு வந்த அவனுக்கு, தன் புருஷனின் வேட்டி சட்டையைக் கொடுத்து, உடைமாற்றச் சொன்னாள். அவனும் உடைமாற்றியதும், சூடாக காபி கொடுத்தாள். விடாமல் மழை பெய்துகொண்டே இருந்ததால், ஜெயமணியின் வீட்டிலேயே தங்கிவிட்டான். இரவு, பெட்ரூமில் கட்டிலில் அவனை படுத்துக்கொள்ள சொல்லிவிட்டு, அவள் கீழே பாய்போட்டு படுத்துக்கொண்டாள். வெகுநேரம், குழந்தைப்பருவ நினைவுகளை பேசிக்கொண்டிருந்துவிட்டு தூங்கினார்கள்.
இரவு 12 மணிக்கு மேல் ஏதோ சத்தம் கேட்டு விழித்தாள் ஜெயமணி. மழையில் நனைந்ததால் காய்ச்சல் வந்து அனத்திக் கொண்டிருந்தான் ஜெயராம். எழுந்து அவனை தொட்டுப்பார்த்தால் காய்ச்சல் அனலாக கொதித்தது. பதறிய ஜெயமணி, அவனை எழுப்பி, கைவசம் வைத்திருந்த காய்ச்சல் மாத்திரை ஒன்றை கொடுத்து, படுக்க வைத்தாள். ஆஸ்பத்திரி போலாம்னா வெளியே பலத்த மழை. தூங்காமல் அவன் பக்கத்தில் கீழே உட்கார்ந்து அவனையே தொட்டு தொட்டு பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். இரண்டு மணிக்கு குளிர் அதிகரித்து, அவனுக்கு தூக்கி தூக்கி போட்டது. அவளும் கம்பளியால் போர்த்தி விட்டும்கூட குளிர் குறையவில்லை. அவள், ஆபத்துக்கு பாவம் இல்லையென்று, கம்பளிக்குள் புகுந்து, அவன் பக்கம் திரும்பி ஒருக்களித்து அவனை அணைத்து படுத்தபடி, அவன் கைகளை தேய்த்து சூடேற்றினாள். கொஞ்சநேரம் கழித்து, மாத்திரை வேலை செய்ததால் காய்ச்சல் கொஞ்சம் குறைந்து, தூக்கிப்போடுவது நின்றுவிட்டது. சுயநினைவு அடைந்த ஜெயராம், அவளை இறுக்கி அணைத்தபடி படுத்திருந்தான். அவளது முலைகள், அவன் நெஞ்சில் அழுந்தியதால் அவனது ஆண்மை விழித்துக் கொண்டது. குளிர் குறைந்து காமச்சூடு ஏறியது. மழையில் நனைந்ததால் ஈரமான ஜட்டியையும் கழட்டி காய வைத்துவிட்டதால், சுதந்திரமான அவன் தடி விரைப்படைந்து, வேட்டியைவிட்டு வெளியில் வந்து அவள் தொடையில் முட்டியது. அவன், தன்னை அறியாமலேயே அவள் வாயில் முத்தமிட்டான். புருஷன் செத்ததிலிருந்து, உடலுறவு இல்லாமல் காஞ்சுபோயிருந்த அவளுக்கும், காமம் சுரந்தது. அவள் திருப்பி இன்பமாக அவன் வாயில் முத்தமிட்டாள். இருவரும் இறுகத் தழுவி, இதழ்களை கவ்வி எச்சில் சுவைத்தார்கள். அவள் முலைகளை பிசைந்தபடி, அவள் பாவாடையை உயர்த்தி, விரைத்தாடிய தன் தடியை எடுத்து, நீர் கசிந்த அவள் பெண்மைக்குள் நுழைத்து, இயங்க ஆரம்பித்தான். அவளும் இடுப்பை தூக்கி தூக்கி கொடுத்து தம்பிக்கு ஒத்துழைத்தாள். ஆழ உழுது அவள் வயலில் நீர் பாய்ச்சி விட்டு, அக்காவின் மேல் சரிந்தான் தம்பி. விடிவதற்குள் மேலும் இரண்டு முறை அக்காவும் தம்பியும் உடலுறவு கொண்டார்கள். விடிந்ததும் நல்ல பிள்ளையாக பிரியாவிடை பெற்று, வீடு வந்து சேர்ந்தான் ஜெயராம். லீலாவதியும், பிசினஸ் விஷயமாக வழக்கம்போல் அவன் வெளியூர் சென்று வந்தான் என்று நினைத்துக்கொண்டாள். அன்றிலிருந்து, வாரம் ஒருமுறை பிசினசுக்கு போகிறேன் என்று லீலாவதியிடம் பொய் சொல்லிவிட்டு, நேராக அக்கா வீட்டுக்குப் போய் இரண்டுநாள் தங்கி, இன்பசுகம் அனுபவித்து வந்தான் ஜெயராம். புருஷனுக்கு செய்துவிட்ட பழக்கத்தில், தம்பியின் தடியை வாயில் வைத்து சப்பி சுகம் கொடுத்தாள் ஜெயமணி. லீலாவதி, இவனுடையதை தொடக்கூட மாட்டாள். இதனால், லீலாவதியிடம் நெருங்குவதை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைத்துக்கொண்டு, அக்காவின் மடியில் விழுந்துகிடந்தான் ஜெயராம். அப்படி ஒருநாள், அவன் ஜெயமணி வீட்டில் இருந்தபோதுதான் காத்தாயி இவர்கள் உரையாடலை கேட்க நேர்ந்தது. .