03-08-2022, 08:41 AM
பகுதி - 25
“ஏய்… ஸாரி… ஸாரி…” என்று அப்பா பதற, அந்த நேரம் பார்த்து மரத்தில் இருந்த வௌவால் பட படவென சத்தத்தோடு என் தலை அருகே கடந்து பறந்து போக, விசுக்கென்று தாவணியை விட்டுவிட்டு அச்சத்தில் துள்ளி அப்பாவை அணைத்துக்கொண்டேன்.. என் முலைகள் என் மார்பில் பட்டு நசுங்க, என்
தாவணி தரையில் மிதி பட, இன்னும் என்னென்ன நடக்குமோ என்று என் நெஞ்சு துடிப்பு வேகம் எடுத்தது.
30 வினாடிகள் இருவரும் பேசிக் கொள்ள வில்லை. அப்பாவின் அணைப்பிலிருந்து மெதுவாக பிரிந்தேன்.
“போலாமா… குட்டி….” .
“ம்ம்ம்…. ”
தூறலாகப் பெய்த மழை என் காமத்தை எழுப்பி விட்டு, அதை அனுபவிக்க வேண்டும் என்ற ஆசையை எனக்குள் விதைக்கத் துவங்கியது. காம ஆசையில் கண்கள் சிவக்க அப்பாவின் முகத்தைப் பார்த்தேன்.
நான் வயசுக்கு வந்ததிலிருந்து கிடைக்கும் சந்தர்ப்பங்களில் சின்ன சின்ன தீண்டல்கள் செய்து வந்தவர், இன்று லிப்ஸ் கிஸ் அடிக்கும் அளவுக்கு துணிந்து விட்டார். அப்பாவின் செய்கைகளை சீய்,… என்று வெறுத்து ஒதுக்கவும் முடியவில்லை. அவரின் ஆசைகளுக்கு உடன் படவும் முடியவில்லை. அப்பாவும் என் மேல் பைத்தியமாக இருக்கிறார். இப்போது என் வாலிப உடம்பும் அப்பாவின் ஆண்மைத்தனமான தீண்டலுக்கு ஏங்குகிறது..
“ஏறு… வீட்டுக்கு… போலாம்…” சொன்ன அப்பாவின் வார்த்தையில் கொஞ்சம் கோவம் கலந்தே இருந்தது.
அப்பா கோவப் படுவதில் தப்பில்லை… நான் அழைத்து தான் ஆபிசில் இருந்து அம்மாவுக்கு தெரியாமல் படத்துக்கு என்னை அழைத்து வந்திருந்தார்”
“இப்படி எத்தனை நாளைக்கு தான், தீண்டித் தீண்டி அடுத்த கட்டத்துக்கு போகவிடாமல் அப்பாவை தவிக்க விடுவது. நான் இடம் கொடுத்ததால் தானே, அவர் என் பின்னால் சுற்றி வந்து ஒரு வருடமாக ஏங்கித் தவிக்கிறார்…” எனக்குள் அடங்கி இருந்த காம அரக்கி இன்று முழித்து கொண்டு என்னைப் படுத்தி எடுத்தாள்.
.“கோவமாப்பா” என்று கேட்டபடி நான் மெதுவாக குனிந்து தரையில் இருந்த தாவணியை கையில் எடுத்தேன்.
நான் தாவணியை குனிந்து எடுத்த போது, அப்பா என் கழுத்துக்கு கீழே மெய் மறந்து பார்த்துக் கொன்டிருந்தார். அவர் எதை அப்படி பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறார் என்பது எனக்கு தெரிந்தாலும், அவரை பார்த்து ரசிக்க விட்டு, தாவணியை கையில் எடுத்து நிமிர்ந்து, “வெள்ளை தாவணியில் செம்மண் சாயம். ஐயோ..இப்படி கறை ஆய்டுச்சே?!!!” என்று கவலைப்பட்டு தாவணியை எடுத்துப் பிழிந்து உதறினேன்.
“வீட்டுக்கு இப்படியா போக போற… ?.” என்று கேட்டபடி அப்பா பைக்கில் இருந்து இறங்க,
“சத்தியமா முடியாதுப்பா, ” என்று நான் பதற்றத்துடன் சொல்ல
“சரி விடு பாத்துக்கலாம் குட்டி….” என்று சொல்லி, பைக்கை ஒரு மறைவான இட்த்தில் ஸ்டேண்ட் போட்டு நிறுத்தி, லாக் செய்து விட்டு. சுற்று முற்றும் பார்த்தார்
அப்பா என்னை குட்டி என்று சொல்வது எனக்குப் பிடித்திருந்தது.
“காஞ்சுச்சுனா… இந்த கறை போகாது.. அம்மாகிட்ட மாட்டிப்பேன்….. ” என்று சொல்லி தாவணியின் முனையை உதறினேன்.
சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன். கரு கருவென இருட்டு.. கிரீச்,… கிரீச் என்று வண்டுகள் சத்தம. வாய்க்காலில் தண்ணீர் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் சல சலவென்ற ஓசை
தூரத்தில் தெரிந்த ட்யூப் லைட்டின் வெளிச்சத்தில் அப்பா பக்கத்தில் இருந்த வயல்களின் நடுவே தெரிந்த ஓற்றை அடி வரப்பின் மேல் நடக்க ஆரம்பித்தார். நானும் அப்பாவைப் பின் பற்றி நடந்தேன். கொஞ்ச தூரம் போனதும், வயல் நடுவே இருந்த பம்பு செட், இடுப்பளவு உயரத்தில் இருந்த தண்ணி தொட்டி, பக்கத்தில் வைக்கோல் போர் ஆகியவை அந்த மிதமான வெளிச்சத்தில் கண்ணில் பட்ட்து.,
“அப்பா… எங்க போறீங்க…?” என்று கேட்டுக்கொண்டே நான் காற்றில் ஒதுங்கிய தாவணியால் என் முலைகளைன் முலாம் பழ வடிவம் முப்பரிமானத்துடன் வெளியே தெரிந்து ஜில் என்ற காற்று அதன் மேல் பட, தாவணி விலகி விட்டதை உணர்ந்த நான் தாவணியை இழுத்துவிட்டு முலைகளை மறைத்தேன்.
நான் கேட்டதும் எனக்கு பதில் சொல்ல திரும்பிய அப்பாவின் கண்களுக்கு என் தாவணியின் மாராப்பு விலகியதால் தெரிந்த முலைகளின் முப்பரிமான அழகு தெரிய, அதை ரசித்த அப்பா, “பாதி தானே பாத்து இருக்கேன்… மீதியை கண்கள் குளிர பாக்க இடம் பாக்குறேன்…”
“பாப்பிங்க!!!… பாப்பிங்க!!!…” என்று இதழ்கள் விரிய மென்மையாக சிரித்த படி செருப்பு காலுடன் அப்பாவின் பின்னால் நடந்து போனேன் நடக்கும் போது. அங்கங்கே இருந்த சகதியில் கால் வைத்து நடக்கத் தடுமாறினேன்.
அதை கவனித்த அப்பா “குட்டி… செருப்பைக் கழட்டு.. ” என்றார்
கழட்டிய செருப்பை நான் என் கையில் பிடித்துக்க்கொள்ள, அப்பா என் கையைப் பிடித்துக் கொண்டார்.
“ஏய்… ஸாரி… ஸாரி…” என்று அப்பா பதற, அந்த நேரம் பார்த்து மரத்தில் இருந்த வௌவால் பட படவென சத்தத்தோடு என் தலை அருகே கடந்து பறந்து போக, விசுக்கென்று தாவணியை விட்டுவிட்டு அச்சத்தில் துள்ளி அப்பாவை அணைத்துக்கொண்டேன்.. என் முலைகள் என் மார்பில் பட்டு நசுங்க, என்
தாவணி தரையில் மிதி பட, இன்னும் என்னென்ன நடக்குமோ என்று என் நெஞ்சு துடிப்பு வேகம் எடுத்தது.
30 வினாடிகள் இருவரும் பேசிக் கொள்ள வில்லை. அப்பாவின் அணைப்பிலிருந்து மெதுவாக பிரிந்தேன்.
“போலாமா… குட்டி….” .
“ம்ம்ம்…. ”
தூறலாகப் பெய்த மழை என் காமத்தை எழுப்பி விட்டு, அதை அனுபவிக்க வேண்டும் என்ற ஆசையை எனக்குள் விதைக்கத் துவங்கியது. காம ஆசையில் கண்கள் சிவக்க அப்பாவின் முகத்தைப் பார்த்தேன்.
நான் வயசுக்கு வந்ததிலிருந்து கிடைக்கும் சந்தர்ப்பங்களில் சின்ன சின்ன தீண்டல்கள் செய்து வந்தவர், இன்று லிப்ஸ் கிஸ் அடிக்கும் அளவுக்கு துணிந்து விட்டார். அப்பாவின் செய்கைகளை சீய்,… என்று வெறுத்து ஒதுக்கவும் முடியவில்லை. அவரின் ஆசைகளுக்கு உடன் படவும் முடியவில்லை. அப்பாவும் என் மேல் பைத்தியமாக இருக்கிறார். இப்போது என் வாலிப உடம்பும் அப்பாவின் ஆண்மைத்தனமான தீண்டலுக்கு ஏங்குகிறது..
“ஏறு… வீட்டுக்கு… போலாம்…” சொன்ன அப்பாவின் வார்த்தையில் கொஞ்சம் கோவம் கலந்தே இருந்தது.
அப்பா கோவப் படுவதில் தப்பில்லை… நான் அழைத்து தான் ஆபிசில் இருந்து அம்மாவுக்கு தெரியாமல் படத்துக்கு என்னை அழைத்து வந்திருந்தார்”
“இப்படி எத்தனை நாளைக்கு தான், தீண்டித் தீண்டி அடுத்த கட்டத்துக்கு போகவிடாமல் அப்பாவை தவிக்க விடுவது. நான் இடம் கொடுத்ததால் தானே, அவர் என் பின்னால் சுற்றி வந்து ஒரு வருடமாக ஏங்கித் தவிக்கிறார்…” எனக்குள் அடங்கி இருந்த காம அரக்கி இன்று முழித்து கொண்டு என்னைப் படுத்தி எடுத்தாள்.
.“கோவமாப்பா” என்று கேட்டபடி நான் மெதுவாக குனிந்து தரையில் இருந்த தாவணியை கையில் எடுத்தேன்.
நான் தாவணியை குனிந்து எடுத்த போது, அப்பா என் கழுத்துக்கு கீழே மெய் மறந்து பார்த்துக் கொன்டிருந்தார். அவர் எதை அப்படி பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறார் என்பது எனக்கு தெரிந்தாலும், அவரை பார்த்து ரசிக்க விட்டு, தாவணியை கையில் எடுத்து நிமிர்ந்து, “வெள்ளை தாவணியில் செம்மண் சாயம். ஐயோ..இப்படி கறை ஆய்டுச்சே?!!!” என்று கவலைப்பட்டு தாவணியை எடுத்துப் பிழிந்து உதறினேன்.
“வீட்டுக்கு இப்படியா போக போற… ?.” என்று கேட்டபடி அப்பா பைக்கில் இருந்து இறங்க,
“சத்தியமா முடியாதுப்பா, ” என்று நான் பதற்றத்துடன் சொல்ல
“சரி விடு பாத்துக்கலாம் குட்டி….” என்று சொல்லி, பைக்கை ஒரு மறைவான இட்த்தில் ஸ்டேண்ட் போட்டு நிறுத்தி, லாக் செய்து விட்டு. சுற்று முற்றும் பார்த்தார்
அப்பா என்னை குட்டி என்று சொல்வது எனக்குப் பிடித்திருந்தது.
“காஞ்சுச்சுனா… இந்த கறை போகாது.. அம்மாகிட்ட மாட்டிப்பேன்….. ” என்று சொல்லி தாவணியின் முனையை உதறினேன்.
சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன். கரு கருவென இருட்டு.. கிரீச்,… கிரீச் என்று வண்டுகள் சத்தம. வாய்க்காலில் தண்ணீர் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் சல சலவென்ற ஓசை
தூரத்தில் தெரிந்த ட்யூப் லைட்டின் வெளிச்சத்தில் அப்பா பக்கத்தில் இருந்த வயல்களின் நடுவே தெரிந்த ஓற்றை அடி வரப்பின் மேல் நடக்க ஆரம்பித்தார். நானும் அப்பாவைப் பின் பற்றி நடந்தேன். கொஞ்ச தூரம் போனதும், வயல் நடுவே இருந்த பம்பு செட், இடுப்பளவு உயரத்தில் இருந்த தண்ணி தொட்டி, பக்கத்தில் வைக்கோல் போர் ஆகியவை அந்த மிதமான வெளிச்சத்தில் கண்ணில் பட்ட்து.,
“அப்பா… எங்க போறீங்க…?” என்று கேட்டுக்கொண்டே நான் காற்றில் ஒதுங்கிய தாவணியால் என் முலைகளைன் முலாம் பழ வடிவம் முப்பரிமானத்துடன் வெளியே தெரிந்து ஜில் என்ற காற்று அதன் மேல் பட, தாவணி விலகி விட்டதை உணர்ந்த நான் தாவணியை இழுத்துவிட்டு முலைகளை மறைத்தேன்.
நான் கேட்டதும் எனக்கு பதில் சொல்ல திரும்பிய அப்பாவின் கண்களுக்கு என் தாவணியின் மாராப்பு விலகியதால் தெரிந்த முலைகளின் முப்பரிமான அழகு தெரிய, அதை ரசித்த அப்பா, “பாதி தானே பாத்து இருக்கேன்… மீதியை கண்கள் குளிர பாக்க இடம் பாக்குறேன்…”
“பாப்பிங்க!!!… பாப்பிங்க!!!…” என்று இதழ்கள் விரிய மென்மையாக சிரித்த படி செருப்பு காலுடன் அப்பாவின் பின்னால் நடந்து போனேன் நடக்கும் போது. அங்கங்கே இருந்த சகதியில் கால் வைத்து நடக்கத் தடுமாறினேன்.
அதை கவனித்த அப்பா “குட்டி… செருப்பைக் கழட்டு.. ” என்றார்
கழட்டிய செருப்பை நான் என் கையில் பிடித்துக்க்கொள்ள, அப்பா என் கையைப் பிடித்துக் கொண்டார்.