Incest மகளின் மலராத மொட்டு.

[monor]

பகுதி-21


“கோவமாப்பா?”

“நீ கூப்பிடப் போய்’ தானே நான் வந்தேன்… ”

“அங்க எனக்கு கூச்சமா இருந்துச்சு…எப்படி உங்க கிட்ட புரிய வைக்கிறது…” என்று மலர் திணற, மழையும் மெதுவாக தூற ஆரம்பித்தது.

“சரி… இங்க யாரும் இல்ல… ” என்ற படி என் பைக்கில் சாய்ந்து நிற்க,

“..பா… அதுக்கு…?” என்ற மகளின் கண்கள் அகலமாக விரிந்தது.

“தியேட்டருல விட்ட மீதிய….. ” என்று சொன்னபடி என் மகளின் கையைப் பிடித்து இழுக்க, “ஐயோ.. என்ன பண்றீங்க..” என்று அவள் விசும்ப, என் கை மகளின் தாவணியில் இடைவெளியில் பதிந்தது. என் ஈர கை பட்ட நொடி, மலரின் உடல் சிலிர்த்த்து

“ப்ளீஸ் ப்பா.. வேணாம்…”

“ம்ஹும்.. இன்னைக்கு எஸ்கேப் ஆக முடியாது….” என்ற படி நான் மகளின் இடுப்பை கசக்க, உடல் சிலிர்க்க என் கையை பற்றினாள். நான் அவல் இடுப்பை அள்ளிப் பிடித்து கசக்கியதில் அவளின் எலுமிச்சை நிற இடுப்பில் எறும்பு கடித்தது போல் திட்டு திட்டாக சிவந்து தடித்திருக்க, நிற்க முடியாமல் தவித்தாள்.

“அப்பா… என்னாச்சு இன்னைக்கு ?” என்று அவள் துள்ள,

“ரொம்ப நாளா தவிக்க விடுறடீ…” என்று நான் அவளின் தாடையை அழுத்தி புடித்து என்னை நோக்கி இழுக்க, தூரலாக விழுந்த மழை துளிகள் அவள் முகத்தில் பட் பட் என்று விழ ஆரம்பித்தது. இருவருக்குள்ளும் காம சூடு. வெளியில் காற்றுடன் சாரல். கண்கள் சொருக ஆரம்பித்தாள்.

இனி என் மலர் கதை சொல்வாள்.

அப்பா என் தோளில் கை போட்டதும் எனக்கு ஒரு மாதிரியாக வெக்கம் பிடிங்கித் தின்றது. பலரும் நிறைந்திருந்த தியேட்டரில் அப்பா செய்தது எனக்குப் பிடிக்கவில்லை. கூச்சத்தில் நெளிந்தேன்.

“அப்பா.. ப்ளீஸ் கைய எடுங்க…”

அப்பாவும் விடாமல், “நாம என்ன படம் பாக்கவா வந்து இருக்கோம்?” என்ற படி அவரின் விரல்கள் என் தாவணியை விலக்கி அடி வயிற்றை நெருங்க, அவர் கையை நான் மேலும் முன்னேறாதவாறு அழுத்திப் பிடித்தேன்..

“ப்ளீஸ் யாரவது பாத்தா அசிங்கம் ஆயிடும்.ப்பா” என்றபடி இருட்டில் சுற்றும் முற்றம் பார்த்தேன்..

எதிரே இருந்த திரையில் படம் ஓடி கொண்டிருக்க, அப்பாவின் விரல்கள் மீண்டும் என் முலையை நோக்கி நகர, விசுக்கென்று எழுந்து, என் தாவணியை சரி செய்த படி விறு விறுவென வெளியே நடக்க, அப்பா பைக்கை எடுத்துக் கொண்டு முன்னே வந்தார்.

“ஏய்.. சாரி டா….”

எனக்கு கோவமாக இருந்தாலும், அப்பாவாச்சே,…. அவருடன்தானே போக வேண்டும், முகத்தை ‘உம்’ என்று வைத்துக்கொண்டு விசுக்கென்று பைக்கின் பின் பக்கம், அப்பாவின் மேல் என் உடல் மோதி விடாதபடிக்கு ஒரு பக்கமாக ஏறி அப்பாவின் வயிற்றில் கை வைத்தபடி அமர்ந்தேன். இருவரும் பேசிக் கொள்ளவில்லை. மழை பெய்து ஓய்ந்து இருந்தது. ஜில் என்று குளிர்ந்த காற்று என் முகத்தில் மோத கொஞ்சம் ஆசுவாசம் ஆனேன். என் கோவம் கொஞ்சம் குறைந்திருந்தது..

அப்பாவின் தீண்டல் எனக்கு பிடித்து தான் இருந்தது. ஆனால், பப்ளிக்கா தியேட்டரிலா அப்படி நடந்து கொள்வது? அப்பாவின் முகத்தை சைட் மிர்ரரில் பார்த்தேன். முத்தம் கொடுப்பது போல உதடுகளைக் குவித்து காட்டினார். ‘இதுக்கு ஒன்னும் குறைச்சல் இல்லை’ என்பது போல என் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டேன்.

“மலர் குட்டி.. உன் மூஞ்சுக்கு கோவம் செட் ஆகாது..” என்று அப்பா சிரித்தபடியே சொல்ல, எனக்குள் வந்த சிரிப்பை அடக்கியபடி அவரை அணைத்து உக்கார்ந்தேன். தள்ளி உட்கார்ந்திருந்தாலும் மேடு பள்ளங்களில் பைக் போகும் போது என் முலைகள் அப்பாவின் முதுகில் பட்டு அழுந்தி நசுங்குவதை என்னால் தடுக்க முடியவில்லை. முதுகில் மோதாமல் உட்கார வேண்டும் என்று நினைத்து சைடில் இருந்த கம்பியை இன்னும் கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டு, கொஞ்சம் பின்னால் நகர்ந்து உட்கார அவர் அடி வயிற்றில் வைத்திருந்த என் கையை வருட,

“.ப்பா….. ப்ளீஸ்.. ஒரு மாதிரி இருக்கு…” என்று நான் கையை எடுக்க, என்ன நினைத்தாரோ அப்பா பைக்கை ஓரமாக நிறுத்தினார்.

“மொதல்ல இறங்கு…” என்று என்னைப் பார்த்து முறைத்தபடி சொல்ல, நான் பைக்கிலிருந்து இறங்கி அவர் முன் நின்றேன்.

“கோவமாப்பா?”

“நீ கூப்பிட போய்’ தானே நான் வந்தேன்… ”

“அங்க எனக்கு கூச்சமா இருந்துச்சு…எப்படி உங்க கிட்ட புரிய வைக்கிறது…” என்று நான் என் நிலைமையை சொல்லத் திணற, மழையும் மெதுவாக தூற ஆரம்பித்தது.

“சரி… இங்க யாரும் இல்ல… ” என்ற படி அப்பா பைக்கில் சாய்ந்து நின்றார்,

வெட்ட வெளியில் அப்பா அப்படி சொன்னதும் கோவத்தில் என் புருவங்கள் உயர்ந்து கண்கள் அகலமாக,…

.“..பா… அதுக்கு…?”

“தியேட்டருல விட்ட மீதிய….. ” என்று சொன்னபடி என் கையைப் பிடித்து இழுத்தார்.