02-08-2022, 04:19 PM
கடைசி நேர பரபரப்போட ராணி +2 படிப்பை முடிச்சா, ராஜேஷ் பைனல் இயர் ப்ராஜக்ட்ல 1 மாசம் லீவுல இருக்க, அம்மா என் தங்கை வீட்டுக்கு 10 நாள் துணைக்கு போனா, அங்க என் மச்சான் எங்கயோ கேரளால ஒரு காண்ட்ராக்ட் எடுத்துட்டு போய் இருந்தான். அதனால நானும் பொன்னும் எங்க அம்மா வீட்ல இருக்க, பையன் என் வீட்ல இருக்க சாப்பாடு கொண்டு போய் கொடுத்துட்டு இருந்தேன். அப்போ ராஜேஷ் ப்ராஜெக்ட்க்காக அவன் நண்பனோட விவசாய பண்ணைக்கு போகணும்னு சொல்ல, நான் தனியா அனுப்ப யோசிச்சிட்டு மாமாவோட பண்ணைக்கு அனுப்பி தங்கவச்சேன். அங்கே எங்க பண்ணை ஆள் இருக்க எல்லாம் ஸ்மூத்தா போச்சு அப்போ பார்த்து கொரோனா பரவ லாக்டவுன் போட்டாங்க. எல்லாம் தனி தனியான இடத்துல மாட்டிட்டோம். அப்போ ரொம்ப யோசிச்சு குழம்பி போய் நான் பொண்ணுகிட்ட பேசி நாங்க எங்க மாமாவோட பண்ணைக்கு போய்ட்டோம். அங்கே ஒரு சின்ன வீடுதான் ஒரு ஹால் ஒட்டி ஒரு கிட்சேன் போல ஒரு செட் அப் இருக்கும் மாடில ஒரு ரூம் இருக்க அதுல ராஜேஷ் ஸ்டடி செட்டப் பண்ணிக்கிட்டு அங்கேயே தங்கிகிட்டான் கீழ நானும் பொண்ணும் இருந்துகிட்டோம், எங்க பண்ணை ஆள் ஊருக்கு போய்ட்டார். புதுசா ஒரு மரமேறி டெய்லி வந்து தோப்பை பார்த்துக்க, அவனோட பொன்னும் கூட வந்து போயிருந்தா. ஒரு மூணு நாள் கழிச்சி அங்கே ஒரு அதிசயம் நடந்துச்சு.
அந்த மரமேறி அதிகாலை எங்க தோப்புக்கு வந்து எங்க வீடு வாசல்லேயே வேஷ்டி சட்டையை அவுத்துட்டு கோவணம் கட்டிக்கிட்டு அவன் பொண்ண கூட்டிகிட்டு தோப்புக்குள்ள போயிடுவான். அவன் ஆளு பார்த்தா நடிகர் ராஜ்கிரண் மாறி செம மோட்டாவா இருந்தான், ஆள் நல்ல கருப்பு தொடை ரெண்டும் பனைமர உத்திரம் மாறி, லேசா தாடி சுருட்டை முடி, நெஞ்செல்லாம் முடி கோவணம் செம புடைப்பா இருக்கும், பொண்ணு ஒரு 20 வயசு இருக்கும் ஆனா பாவாடை சட்டை இல்லனா துப்பட்டா இல்லாத சுடிதாரோட வருவா. தேங்கா, வாழைப்பூ, தார் இதெல்லாம் அசால்ட்டா கூடைல தூக்கிட்டு வந்து பண்ண வீடு வாசல்ல வைப்பா, ஒரு நாள் எதேச்சையா, நான் ராஜேஷ எழுப்ப மாடிக்கு போக அப்போ மரமேரியும் மகளும் தோப்புக்குள்ள வந்து எங்க வாசல்ல வேலைக்கு ஆயத்தமானார்கள். நான் மாடில இருந்து கீழ நடக்கிறத கவனிக்க பையன் ரூம்ல எழுந்துட்டு இருந்தான். அப்போ பார்த்த மரமேறி சட்டையை கழட்ட அவன் பொண்ணு அத கவனிச்சிக்கிட்டே கூடைய ரெடி பண்ண அவன் கொஞ்சம் கூட லஜ்ஜையே இல்லாம வேஷ்டிய அவுக்க அம்மணமா நிக்க அந்த பொண்ணு வெட்கத்தோட சிரிச்சிகிட்டே தன் தோள்ல கிடந்த சின்ன துண்டு போல ஒண்ணா கொடுக்க, மரமேறி அத பொறுமையா வாங்கி பூலை ஆட்டிக்கிட்டே கோவணம் கட்ட எனக்கு ஒரே ஆச்சர்யம். அதோட அவங்க தோப்புக்குள்ள போக நான் திரும்பினா பையனும் அத பார்த்துகிட்டு இருக்க. என்னடா ராஜேஷ் இது னு கேட்டேன். இது ரொம்ப நாளா நடக்குது, அப்படின்னா பொண்ண ஒக்கறானா? அதெல்லாம் இல்லப்பா சும்மா விளையாட்டா இருக்காங்க என்னடா அவண் அவுத்து போட்டு நிக்கறான் அவ உத்து பார்க்கற ஒன்னும் இல்லனு சொல்லற. கொஞ்சம் கோவமா பார்க்க.
அப்பா இதெல்லாம் ரொம்ப சகஜம், நீ வேஷ்டி இல்ல லுங்கி கட்டும்போது உன் பொண்ணு கூடத்தான் உத்து உத்து பார்க்கறா.
என்னது ராணியா, என்னையா?
ம்ம்ம் உன்ன இல்ல உன் பூலை தான். நீ கவனிச்சது இல்லையா?
என்னடா சொல்லற (பயபுள்ள எல்லாத்தையும் கவனிச்சிருக்கானே, இந்த ராணி ஒரு இங்கிதம் தெரியாதவ, எப்படியோ சமாளிப்போம்) டேய் அதெல்லாம் இருக்காதுடா. சரி விடு அத அப்புறம் பாப்போம் இவங்கள இப்ப கவனிக்கணும் நான் தோப்புக்குள்ள போய் மரமேறிய முதல்ல கண்டுபுடிக்கிறேன். சொல்லிட்டு நான் தோப்புக்குள்ள போக தென்னத்தோப்பு முழுக்க தேட அவங்க இல்ல நான் வாழைத்தோப்புக்கு போக கொஞ்சம் உள்ள போக பேச்சு சத்தம் கேட்க நான் சருகுல கால் படமா மெல்ல கிட்ட நெருங்கி குரல் கேட்கிற தூரத்துல நின்னேன். அவன் சருகு அறுத்துகிட்டே பேச பொண்ணு வாழைத்தண்டை உரிச்சிக்கிட்டே பேசிட்டு இருந்தாங்க. மரமேறி : வசந்தி வாடி ஒரு தடவ பண்ணு போதும் அப்புறம் கேட்கமாட்டேன்.
அந்த பொண்ணு: போப்பா யாராவது வந்துட்டா என்ன பண்ணுவ? அதான் ராத்திரி எல்லாம் பண்ணேல்ல அப்புறம் என்ன இப்ப காலங்காத்தால,
மரமேறி: ராத்திரி என்ன பண்ணாலும் காலைல தூக்குது இல்ல அத என்ன பண்றது, நாந்தான் வீட்டு வாசல்ல காமிச்சேன்ல். வாடி ஒரே ஒரு தடவை தான்.
அந்த பொண்ணு: நான் ஒண்ண ரோட்ல தான காட்ட சொன்னேன் நீ காட்டாம முறுக்கிட்டு வந்த இப்ப என் கூப்பிட்ற. இப்ப நான் பண்ண மாட்டேன்.
மரமேறி: ஏண்டி ரோட்ல யாராவது பார்த்துட்டா அதான் காட்டால. அதான் வாசல்ல காமிச்சேன்ல ப்ளீஸ் டி
அந்த பொண்ணு: கொரோனால ரோடுல யாரும் இல்ல அதான் கேட்டேன்.
நான் இப்போ அவங்கள நெருங்கி அவங்க என்ன பார்க்காத ஒரு எடத்துல நின்னுக்கிட்டேன். அப்போ
மரமேறி : உன்ன இவ்ளோ கெஞ்சவேண்டியது இல்ல, உன்ன தான வர வைக்கிறேன் பாருன்னு அவன் கோவணத்தை உருவ அவன் 4 இன்ச் பூலு தொங்கனது 7 இஞ்சுக்கு தூக்குச்சு.
அவன் பொண்ணு: இதெல்லாம் தப்பு நீ காட்னா நான் ஓடி வந்து ஊம்புவேன்னு நினைப்பு ஒனக்கு.
மரமேறி: சரிதான் போடின்னு கோவணத்தை கட்ட போக அந்த பொண்ணு எழுந்து போய் கோவணத்தை கைல வாங்கிட்டு முட்டிபோட்டு அவன் பூலை ஊம்ப எனக்கு செம மூட் என்ன சீன் என்ன ஒரு அன்னியோன்னியம் அயோ என் பொண்ணு கூட இப்படி பண்ணது இல்லையே செம னு சத்தம் போடாம திரும்ப நினைச்சு தடுக்கி உளுந்துட்டேன். சத்தம் கேட்டு ரெண்டு பேரும் ஓடி வந்து என்ன தூக்க கோவணத்தை தாண்டி அவன் பூலு முட்டிகிட்டு நிக்க நான் பரவா இல்லனு சொல்லி திரும்ப வந்துட்டேன், ரெண்டு பேரும் கடப்பாரையை முழுங்கினா மாறி நின்னாங்க. அப்புறம் ஒரு நாள் அந்த மரமேறி சாயங்காலம் வந்து சாப்பாடு கொடுத்துட்டு முதலாளி உங்க கிட்ட கொஞ்சம் தனியா பேசணும்னு கூப்பிட நாங்க எங்க களத்துக்கு போனோம், அவன் சொன்ன விஷயம் இங்க.
அந்த மரமேறி அதிகாலை எங்க தோப்புக்கு வந்து எங்க வீடு வாசல்லேயே வேஷ்டி சட்டையை அவுத்துட்டு கோவணம் கட்டிக்கிட்டு அவன் பொண்ண கூட்டிகிட்டு தோப்புக்குள்ள போயிடுவான். அவன் ஆளு பார்த்தா நடிகர் ராஜ்கிரண் மாறி செம மோட்டாவா இருந்தான், ஆள் நல்ல கருப்பு தொடை ரெண்டும் பனைமர உத்திரம் மாறி, லேசா தாடி சுருட்டை முடி, நெஞ்செல்லாம் முடி கோவணம் செம புடைப்பா இருக்கும், பொண்ணு ஒரு 20 வயசு இருக்கும் ஆனா பாவாடை சட்டை இல்லனா துப்பட்டா இல்லாத சுடிதாரோட வருவா. தேங்கா, வாழைப்பூ, தார் இதெல்லாம் அசால்ட்டா கூடைல தூக்கிட்டு வந்து பண்ண வீடு வாசல்ல வைப்பா, ஒரு நாள் எதேச்சையா, நான் ராஜேஷ எழுப்ப மாடிக்கு போக அப்போ மரமேரியும் மகளும் தோப்புக்குள்ள வந்து எங்க வாசல்ல வேலைக்கு ஆயத்தமானார்கள். நான் மாடில இருந்து கீழ நடக்கிறத கவனிக்க பையன் ரூம்ல எழுந்துட்டு இருந்தான். அப்போ பார்த்த மரமேறி சட்டையை கழட்ட அவன் பொண்ணு அத கவனிச்சிக்கிட்டே கூடைய ரெடி பண்ண அவன் கொஞ்சம் கூட லஜ்ஜையே இல்லாம வேஷ்டிய அவுக்க அம்மணமா நிக்க அந்த பொண்ணு வெட்கத்தோட சிரிச்சிகிட்டே தன் தோள்ல கிடந்த சின்ன துண்டு போல ஒண்ணா கொடுக்க, மரமேறி அத பொறுமையா வாங்கி பூலை ஆட்டிக்கிட்டே கோவணம் கட்ட எனக்கு ஒரே ஆச்சர்யம். அதோட அவங்க தோப்புக்குள்ள போக நான் திரும்பினா பையனும் அத பார்த்துகிட்டு இருக்க. என்னடா ராஜேஷ் இது னு கேட்டேன். இது ரொம்ப நாளா நடக்குது, அப்படின்னா பொண்ண ஒக்கறானா? அதெல்லாம் இல்லப்பா சும்மா விளையாட்டா இருக்காங்க என்னடா அவண் அவுத்து போட்டு நிக்கறான் அவ உத்து பார்க்கற ஒன்னும் இல்லனு சொல்லற. கொஞ்சம் கோவமா பார்க்க.
அப்பா இதெல்லாம் ரொம்ப சகஜம், நீ வேஷ்டி இல்ல லுங்கி கட்டும்போது உன் பொண்ணு கூடத்தான் உத்து உத்து பார்க்கறா.
என்னது ராணியா, என்னையா?
ம்ம்ம் உன்ன இல்ல உன் பூலை தான். நீ கவனிச்சது இல்லையா?
என்னடா சொல்லற (பயபுள்ள எல்லாத்தையும் கவனிச்சிருக்கானே, இந்த ராணி ஒரு இங்கிதம் தெரியாதவ, எப்படியோ சமாளிப்போம்) டேய் அதெல்லாம் இருக்காதுடா. சரி விடு அத அப்புறம் பாப்போம் இவங்கள இப்ப கவனிக்கணும் நான் தோப்புக்குள்ள போய் மரமேறிய முதல்ல கண்டுபுடிக்கிறேன். சொல்லிட்டு நான் தோப்புக்குள்ள போக தென்னத்தோப்பு முழுக்க தேட அவங்க இல்ல நான் வாழைத்தோப்புக்கு போக கொஞ்சம் உள்ள போக பேச்சு சத்தம் கேட்க நான் சருகுல கால் படமா மெல்ல கிட்ட நெருங்கி குரல் கேட்கிற தூரத்துல நின்னேன். அவன் சருகு அறுத்துகிட்டே பேச பொண்ணு வாழைத்தண்டை உரிச்சிக்கிட்டே பேசிட்டு இருந்தாங்க. மரமேறி : வசந்தி வாடி ஒரு தடவ பண்ணு போதும் அப்புறம் கேட்கமாட்டேன்.
அந்த பொண்ணு: போப்பா யாராவது வந்துட்டா என்ன பண்ணுவ? அதான் ராத்திரி எல்லாம் பண்ணேல்ல அப்புறம் என்ன இப்ப காலங்காத்தால,
மரமேறி: ராத்திரி என்ன பண்ணாலும் காலைல தூக்குது இல்ல அத என்ன பண்றது, நாந்தான் வீட்டு வாசல்ல காமிச்சேன்ல். வாடி ஒரே ஒரு தடவை தான்.
அந்த பொண்ணு: நான் ஒண்ண ரோட்ல தான காட்ட சொன்னேன் நீ காட்டாம முறுக்கிட்டு வந்த இப்ப என் கூப்பிட்ற. இப்ப நான் பண்ண மாட்டேன்.
மரமேறி: ஏண்டி ரோட்ல யாராவது பார்த்துட்டா அதான் காட்டால. அதான் வாசல்ல காமிச்சேன்ல ப்ளீஸ் டி
அந்த பொண்ணு: கொரோனால ரோடுல யாரும் இல்ல அதான் கேட்டேன்.
நான் இப்போ அவங்கள நெருங்கி அவங்க என்ன பார்க்காத ஒரு எடத்துல நின்னுக்கிட்டேன். அப்போ
மரமேறி : உன்ன இவ்ளோ கெஞ்சவேண்டியது இல்ல, உன்ன தான வர வைக்கிறேன் பாருன்னு அவன் கோவணத்தை உருவ அவன் 4 இன்ச் பூலு தொங்கனது 7 இஞ்சுக்கு தூக்குச்சு.
அவன் பொண்ணு: இதெல்லாம் தப்பு நீ காட்னா நான் ஓடி வந்து ஊம்புவேன்னு நினைப்பு ஒனக்கு.
மரமேறி: சரிதான் போடின்னு கோவணத்தை கட்ட போக அந்த பொண்ணு எழுந்து போய் கோவணத்தை கைல வாங்கிட்டு முட்டிபோட்டு அவன் பூலை ஊம்ப எனக்கு செம மூட் என்ன சீன் என்ன ஒரு அன்னியோன்னியம் அயோ என் பொண்ணு கூட இப்படி பண்ணது இல்லையே செம னு சத்தம் போடாம திரும்ப நினைச்சு தடுக்கி உளுந்துட்டேன். சத்தம் கேட்டு ரெண்டு பேரும் ஓடி வந்து என்ன தூக்க கோவணத்தை தாண்டி அவன் பூலு முட்டிகிட்டு நிக்க நான் பரவா இல்லனு சொல்லி திரும்ப வந்துட்டேன், ரெண்டு பேரும் கடப்பாரையை முழுங்கினா மாறி நின்னாங்க. அப்புறம் ஒரு நாள் அந்த மரமேறி சாயங்காலம் வந்து சாப்பாடு கொடுத்துட்டு முதலாளி உங்க கிட்ட கொஞ்சம் தனியா பேசணும்னு கூப்பிட நாங்க எங்க களத்துக்கு போனோம், அவன் சொன்ன விஷயம் இங்க.