01-08-2022, 03:19 PM
ஒரு நாள் இவள் கணவன் இவளை மருத்துவமனைக்கு
விடுவதற்காக இந்த வழியாக வரும்போது
இவர்களை பார்த்து
ஜெனிமா, நீ என் இந்த பக்கமா வர,
பேசாம சுத்தி போய்டுனு சொல்ல,
அதற்கு ஜெனி,
இல்லங்க இது வரைக்கும் ஒரு பிரச்னையும் இல்ல
சொல்லி சமாளிச்சா.
சுத்தி போக சோம்பறி.
சரி எதுக்கும் பார்த்து போ என்று புருஷன் விட்டுட்டான்.
இப்போ அந்த தடி மாடு பையன் தான் இவளை
பார்த்து வந்துட்டு இருந்தான்.
மனசு பட பட னு அடிக்க
என்ன சொல்ல போறானோ னு ஜெனி
பார்க்க
வந்தவன்,
சாரி சிஸ்டர், வேலைக்கு போகும்போது
தொந்தரவு பண்றேன்.
அம்மாவுக்கு......... உடம்......பு........ சரி .........இல்ல
கொஞ்சம்.......... வ.......ந்து........ பார்க்க.......... முடியுமா
அக்கா.......... கேக்க............... சொ...........ன்னாங்க
அவன் திக்கி திக்கி சொல்ல
அடப்பாவி
உடம்பு கிடா மாதிரி இருக்கு
பச்சை குழந்தை மாதிரி பேசுறானே
நினைச்ச ஜெனி
நான் இப்போ வேலைக்கு அவசரமா போறேன்.
மதியம் வரும்போது வரவா,
அவன் சரினு தலையை அசைக்க
அவள் விட்ட போதும்னு வண்டியை முறுக்கினா.
அன்னைக்கி ஜெனிக்கு வேலையே ஓடல
மருத்துவமனையில் வேற கூட்டம் அதிகம்.
ஏகப்பட்ட கேஸ்.
எப்படியோ மதியம் மணி ஒன்றரை ஆக
தன் வெள்ளை நர்ஸ் உடையை களைந்து
காலையில் போட்டு இருந்த உடையை போட்டுட்டு
முகத்தை கழுவிட்டு
கிளம்ப
என்ன சிஸ்டர் கிளம்பிடீங்களா,
குரல் கேட்டு திரும்ப
மதியம் ஷிப்டுக்கு உள்ள வரும் அனிதாவின் குரல்,
ஆமா அனி, கிளம்பிட்டேன்.
நீ எந்த வார்டு, ஜெனி கேட்க
நான் மேல் (male) வார்டு சிஸ்டர்.
நீங்க,
நான் காசுவாலிட்டி அனி,
சரிங்க சிஸ்டர் நான் கிளம்புறேன்.
ஏற்கனவே லேட்.
ஹெட் நர்ஸ் பத்மா மேடம் திட்டுவாங்க,
சொன்ன அனிதா கிளம்ப
ஜெனி தன் கைப்பையை எடுத்து
வெளியில் வர
வாசலில் நின்று இருந்த செகுரிட்டி
கையை உயர்த்தி விஷ் செய்தான்.
அவனின் வணக்கத்தை புன்னைகையால
ஏற்றுக்கொண்டு தன் பையில் இருந்து
ஸ்கூட்டி சாவி தேடி எடுத்து வண்டியில்
நுழைக்க
ஐயோ, அவன் வேற கூப்பிட்டான்
என்ன செய்ய
சுத்தி ரோட்டு வழியா போய்டலாமா.
அப்படி இன்னைக்கு போய்ட்டா அப்புறம்
காலத்துக்கு அந்த பக்கத்துல வர முடியாது.
எதோ, அம்மா னு சொல்றான்.
அக்கா சொன்னாங்க னு சொல்றான்.
நம்ம பாதுகாப்புக்கு ரெண்டு பெண்கள் இருக்காங்க
போய் தானே பார்ப்போம்.
தன் மனசில் யோசிச்ச ஜெனி
ஸ்கூட்டியை ஸ்டார்ட் செய்து கிளம்பினா.
விடுவதற்காக இந்த வழியாக வரும்போது
இவர்களை பார்த்து
ஜெனிமா, நீ என் இந்த பக்கமா வர,
பேசாம சுத்தி போய்டுனு சொல்ல,
அதற்கு ஜெனி,
இல்லங்க இது வரைக்கும் ஒரு பிரச்னையும் இல்ல
சொல்லி சமாளிச்சா.
சுத்தி போக சோம்பறி.
சரி எதுக்கும் பார்த்து போ என்று புருஷன் விட்டுட்டான்.
இப்போ அந்த தடி மாடு பையன் தான் இவளை
பார்த்து வந்துட்டு இருந்தான்.
மனசு பட பட னு அடிக்க
என்ன சொல்ல போறானோ னு ஜெனி
பார்க்க
வந்தவன்,
சாரி சிஸ்டர், வேலைக்கு போகும்போது
தொந்தரவு பண்றேன்.
அம்மாவுக்கு......... உடம்......பு........ சரி .........இல்ல
கொஞ்சம்.......... வ.......ந்து........ பார்க்க.......... முடியுமா
அக்கா.......... கேக்க............... சொ...........ன்னாங்க
அவன் திக்கி திக்கி சொல்ல
அடப்பாவி
உடம்பு கிடா மாதிரி இருக்கு
பச்சை குழந்தை மாதிரி பேசுறானே
நினைச்ச ஜெனி
நான் இப்போ வேலைக்கு அவசரமா போறேன்.
மதியம் வரும்போது வரவா,
அவன் சரினு தலையை அசைக்க
அவள் விட்ட போதும்னு வண்டியை முறுக்கினா.
அன்னைக்கி ஜெனிக்கு வேலையே ஓடல
மருத்துவமனையில் வேற கூட்டம் அதிகம்.
ஏகப்பட்ட கேஸ்.
எப்படியோ மதியம் மணி ஒன்றரை ஆக
தன் வெள்ளை நர்ஸ் உடையை களைந்து
காலையில் போட்டு இருந்த உடையை போட்டுட்டு
முகத்தை கழுவிட்டு
கிளம்ப
என்ன சிஸ்டர் கிளம்பிடீங்களா,
குரல் கேட்டு திரும்ப
மதியம் ஷிப்டுக்கு உள்ள வரும் அனிதாவின் குரல்,
ஆமா அனி, கிளம்பிட்டேன்.
நீ எந்த வார்டு, ஜெனி கேட்க
நான் மேல் (male) வார்டு சிஸ்டர்.
நீங்க,
நான் காசுவாலிட்டி அனி,
சரிங்க சிஸ்டர் நான் கிளம்புறேன்.
ஏற்கனவே லேட்.
ஹெட் நர்ஸ் பத்மா மேடம் திட்டுவாங்க,
சொன்ன அனிதா கிளம்ப
ஜெனி தன் கைப்பையை எடுத்து
வெளியில் வர
வாசலில் நின்று இருந்த செகுரிட்டி
கையை உயர்த்தி விஷ் செய்தான்.
அவனின் வணக்கத்தை புன்னைகையால
ஏற்றுக்கொண்டு தன் பையில் இருந்து
ஸ்கூட்டி சாவி தேடி எடுத்து வண்டியில்
நுழைக்க
ஐயோ, அவன் வேற கூப்பிட்டான்
என்ன செய்ய
சுத்தி ரோட்டு வழியா போய்டலாமா.
அப்படி இன்னைக்கு போய்ட்டா அப்புறம்
காலத்துக்கு அந்த பக்கத்துல வர முடியாது.
எதோ, அம்மா னு சொல்றான்.
அக்கா சொன்னாங்க னு சொல்றான்.
நம்ம பாதுகாப்புக்கு ரெண்டு பெண்கள் இருக்காங்க
போய் தானே பார்ப்போம்.
தன் மனசில் யோசிச்ச ஜெனி
ஸ்கூட்டியை ஸ்டார்ட் செய்து கிளம்பினா.