01-08-2022, 03:16 PM
Episode – 3 - அன்புக்கு அடிமை
சிஸ்டர் ஒரு நிமிஷம்,
வேலைக்கு நேரமாயிருச்சி என்ற நினைப்புடன்
ஸ்கூட்டியில் வேகமாக போயிட்டு இருந்த ஜெனிபர்
குரல் கேட்டு தன் பிஞ்சி கரங்களால் பிரேக்
லீவரை மெதுவாக அழுத்த
வண்டி வேகம் குறைந்து ஓரமாக நின்றது.
தன் சங்கு கழுத்தை மெதுவாக திருப்ப
அந்த அதி காலை வேளையிலேயே தன்
நண்பர்களுடன் வெட்டியாக பேசிகிட்டு இருந்த
ஒருவன் ஜெனீபரை நோக்கி வந்து கொண்டு இருந்தான்.
அவனை பார்த்த ஜெனி
ஐயோ - இவனா
இவன் எதுக்கு வாரான்,
தன் குழப்ப ரேகை ஓட
முகத்தில் போட்டு இருந்த ஹெல்மெட்டை கழட்டி
வண்டி கண்ணாடியில் மாட்டி
பயத்துடன் அவனை நோக்க
ஒரு நிமிடம்..................
ஜெனிபர் என்ற ஜெனி
வயது 27
அழகி
வாளிப்பான உடம்பு.
பருத்த முலைகள்.
ஒரு அரசாங்க மருத்துவமனையில் நர்ஸாக வேலை
பார்க்கும் பெண்.
கூட வேலை பார்க்கும்
அணைத்து மருத்துவரின்
கண்களும் இவளையே மொய்க்கும்.
திருமணம் ஆகிவிட்டது
ஒரு தனியார் கம்பனியில் வேலை
பார்க்கும் அன்பு கணவன்.
இரண்றரை வயது பெண் குழந்தை.
இவர்களுடன் வசிக்கும் விதவை நாத்தனார்.
அதாவது கணவனின் அக்கா.
வேறு போக்கிடம் இல்லாததால் இவர்களுடன்
தங்கி இருப்பவர்.
நல்லவர்.
தன் தம்பியும் தம்பி மனைவியும் வேலைக்கு போவதால்
குழந்தையை ரொம்ப செல்லமாக பார்த்து கொள்பவர்.
குழந்தையும் பெற்றோரை விட அத்தையிடம் அதிக
பாசமாக இருக்கும்.
ஜெனிபர்
தன் மருத்துவமனைக்கு குறுக்கு வழியாக இந்த குடிசை வாசி
வழியாகத்தான் தினமும் வேலைக்கு செல்வாள்.
அவளுக்கு மூன்று ஷிப்ட் நேரங்கள்.
காலை, மாலை, மற்றும் இரவு வேலை நேரங்கள்.
எப்போதும் இந்த வழியாக தான் செல்லுவாள்.
சுற்றி கொண்டு போக வேண்டும் என்றால்
மூன்று கிலோ மீட்டர் அதிகமாக பயணிக்க வேண்டும்.
இவளோ கிளம்புவது லேட்.
அதனால் இந்த வழிதான் அவளுக்கு ஏற்றது.
எப்போ போனாலும் முக்கியமாக இந்த
தெருவை கடக்கும் போது அவளுக்கு கொஞ்சம்
கலகமாகத்தான் இருக்கும்.
காரணம்
எப்போதும் முன்று நான்கு காலி பசங்க
நின்று கொண்டு பேசி கொண்டு இருப்பாங்க.
அதுல ஒருத்தன் மிக உயரமாக
உடம்பு அதிக கனத்துடன் இருப்பான்.
அவனை பார்த்தாலே ஜெனிக்கு பயமாக இருக்கும்.
ஆனால் ஒருநாளும் இவளை பார்த்து யாரும்
கிண்டல் அடித்தது கிடையாது.
சிஸ்டர் ஒரு நிமிஷம்,
வேலைக்கு நேரமாயிருச்சி என்ற நினைப்புடன்
ஸ்கூட்டியில் வேகமாக போயிட்டு இருந்த ஜெனிபர்
குரல் கேட்டு தன் பிஞ்சி கரங்களால் பிரேக்
லீவரை மெதுவாக அழுத்த
வண்டி வேகம் குறைந்து ஓரமாக நின்றது.
தன் சங்கு கழுத்தை மெதுவாக திருப்ப
அந்த அதி காலை வேளையிலேயே தன்
நண்பர்களுடன் வெட்டியாக பேசிகிட்டு இருந்த
ஒருவன் ஜெனீபரை நோக்கி வந்து கொண்டு இருந்தான்.
அவனை பார்த்த ஜெனி
ஐயோ - இவனா
இவன் எதுக்கு வாரான்,
தன் குழப்ப ரேகை ஓட
முகத்தில் போட்டு இருந்த ஹெல்மெட்டை கழட்டி
வண்டி கண்ணாடியில் மாட்டி
பயத்துடன் அவனை நோக்க
ஒரு நிமிடம்..................
ஜெனிபர் என்ற ஜெனி
வயது 27
அழகி
வாளிப்பான உடம்பு.
பருத்த முலைகள்.
ஒரு அரசாங்க மருத்துவமனையில் நர்ஸாக வேலை
பார்க்கும் பெண்.
கூட வேலை பார்க்கும்
அணைத்து மருத்துவரின்
கண்களும் இவளையே மொய்க்கும்.
திருமணம் ஆகிவிட்டது
ஒரு தனியார் கம்பனியில் வேலை
பார்க்கும் அன்பு கணவன்.
இரண்றரை வயது பெண் குழந்தை.
இவர்களுடன் வசிக்கும் விதவை நாத்தனார்.
அதாவது கணவனின் அக்கா.
வேறு போக்கிடம் இல்லாததால் இவர்களுடன்
தங்கி இருப்பவர்.
நல்லவர்.
தன் தம்பியும் தம்பி மனைவியும் வேலைக்கு போவதால்
குழந்தையை ரொம்ப செல்லமாக பார்த்து கொள்பவர்.
குழந்தையும் பெற்றோரை விட அத்தையிடம் அதிக
பாசமாக இருக்கும்.
ஜெனிபர்
தன் மருத்துவமனைக்கு குறுக்கு வழியாக இந்த குடிசை வாசி
வழியாகத்தான் தினமும் வேலைக்கு செல்வாள்.
அவளுக்கு மூன்று ஷிப்ட் நேரங்கள்.
காலை, மாலை, மற்றும் இரவு வேலை நேரங்கள்.
எப்போதும் இந்த வழியாக தான் செல்லுவாள்.
சுற்றி கொண்டு போக வேண்டும் என்றால்
மூன்று கிலோ மீட்டர் அதிகமாக பயணிக்க வேண்டும்.
இவளோ கிளம்புவது லேட்.
அதனால் இந்த வழிதான் அவளுக்கு ஏற்றது.
எப்போ போனாலும் முக்கியமாக இந்த
தெருவை கடக்கும் போது அவளுக்கு கொஞ்சம்
கலகமாகத்தான் இருக்கும்.
காரணம்
எப்போதும் முன்று நான்கு காலி பசங்க
நின்று கொண்டு பேசி கொண்டு இருப்பாங்க.
அதுல ஒருத்தன் மிக உயரமாக
உடம்பு அதிக கனத்துடன் இருப்பான்.
அவனை பார்த்தாலே ஜெனிக்கு பயமாக இருக்கும்.
ஆனால் ஒருநாளும் இவளை பார்த்து யாரும்
கிண்டல் அடித்தது கிடையாது.