భారతి కథ- (రెండవ కథ : భారతి కథనం)updated on 27 aug

[bharati sharma]

మార్నింగ్ అతను కాఫీతో వచ్చి లేపాడు. కాఫీ అందుకుంటూ ఉండగా,ఒకటి  గమనించాను. నేను నైటీలో ఉండడం. ఎప్పుడో గాని నైటీ వేయను. దానికి తోడు,లోపల బ్రా, పేంటీ కూడా లేవు. రాత్రి మత్తులో మార్చుకొనే అవకాశమే లేదు. చీర, లంగా, జాకెట్, బ్రా.. ఇన్ని తీయగలనా? తీసి, నైటీ వెతికి మరీ వేసుకోగలనా? నేను అలా అయోమయంలో ఉంటే, అతనే “నేనే మార్చానమ్మా..” అన్నాడు. అతను అలా అనగానే ఒక్కసారిగా ఝల్లుమంది నాకు. అంటే, నా బట్టలు అన్నీ విప్పి, నగ్నంగా చేసి, నైటీ వేసాడు.  నన్ను పూర్తి నగ్నంగా చూసేసాడు. ఆ ఊహకే ఒక్కసారిగా పిచ్చి కోపం వచ్చేసి, లాగి చెంప మీద కొట్టాను, చాలా బలంగా తగిలింది అతనికి. ఆ దెబ్బకి బిత్తరపోయి, ఒక్కక్షణం నా వైపు చూసి, ఏదో చెప్పబోయి, చెప్పలేక  తల దించుకొని వెళ్ళిపోయాడు. నాకు మాత్రం ఇంకా కోపం తగ్గలేదు. “ఇడియట్.. ఏం అనుకుంటున్నాడూ!”. కొన్నిక్షణాలు ఆగి, బాత్ రూంలోకి వెళ్ళాను. అక్కడ బకెట్ లో నా బట్టలు నానబెట్టి ఉన్నాయి. ఏదో అనుమానం వచ్చి, చెక్ చేస్తే అర్ధమయింది, నేను వామిట్ చేసుకున్నా అని, మొత్తం బట్టల నిండా అయిపోయింది అని. ఏం చేయాలో అర్ధం కాక, అవి మార్చాడనీ. పక్కనే ఉన్న తడి టవల్ చూస్తే మరో విషయం అర్ధమయింది. దాంతో నా ఒళ్ళంతా తుడిచాడని. పాపం! ఇంత అవస్థ పెట్టానా అతన్ని! ఒక్కసారిగా అతని మీద జాలేసింది. గబగబా బయటకి వచ్చాను.

 

అతను హాల్ లో ఉన్నాడు, తల దించుకొని. మెల్లగా దగ్గరకు వెళ్ళి, “సారీ వాసూ..” అంటూ అతని చెంప మీద కొట్టిన చోట చెయ్యి వేసి నెమ్మదిగా నిమిరాను. అతను వెక్కివెక్కి ఏడుస్తూ, “నేను కావాలని చెయ్యలేదు మేడం..” అంటున్నాడు. “అయ్యో.. సారీ సారీ..” అంటున్నా, అతను ఏడుపు ఆపడం లేదు. ఎలా సముదాయించాలో అర్ధం కాక, అతన్ని మొహాన్ని నా గుండెలకు హత్తుకున్నాను. నెమ్మదిగా అతని తల నిమురుతూ, “నాకు కొంచెం పొగరు ఎక్కువ వాసూ! అందుకే ఆలోచించకుండా కొట్టేసాను. ఈసారి అలా కొడితే, నువ్వు కూడా నన్ను కొట్టు, సరేనా!” అన్నాను. అతను “పరవాలేదులే మేడం..” అన్నాడు వెక్కుతూనే. “మేడం కాదు, అమ్మ అను.” అంటూ, అతని తలను పైకెత్తి, “సారీరా.. గట్టిగా కొట్టేసాను. అమ్మనే కదా, అమ్మ కొడితే ఇలా ఏడుస్తారా..” అంటూ, కొట్టిన చోట చిన్నగా ముద్దు పెట్టి, “నా బంగారం కదా.. ఏడవకు.” అన్నాను. అతను నీరసంగా నవ్వి, “బాగా గట్టిగా కొట్టావమ్మా..” అన్నాడు. “అవునా.. సారీ నాన్నా..” అంటూ, అతని చెంప మీద గబగబా నాలుగైదు ముద్దులు పెట్టేసి, “ఇప్పుడు నొప్పి తగ్గిందా!” అన్నాను. “మ్మ్.. కొంచెమే తగ్గింది.” చెప్పాడతను బుంగ మూతితో. “వెదవా..” అని నవ్వుతూ, మళ్ళీ ముద్దు పెట్టాను. అయితే ఈసారి అతని తల కొంచెం కదలడంతో, నా పెదాలు అతని పెదాల అంచుల మీద తాకాయి. ఒక్కక్షణం మెదడు మొద్దుబారిపోయినట్టు అనిపించింది. ఇద్దరం అలాగే ఉండిపోయాం. చాలా ఏళ్ళ తరవాత ఒక మగాడి పెదవులు తాకడం. మెదడు మొద్దుబారిపోవడంతో, శరీరం మాత్రమే స్పందిస్తుంది. ఆ స్పందనకు నా పెదాలు చిన్నగా వణుకుతున్నాయి. చిన్నగా రెండు పెదవులూ విడిపోయాయి. అతని పెదాలను ముద్దాడమని కోరుతున్నాయి. అంతే, ఒకసారి గట్టిగా ఊపిరి తీసుకొని, అతని కింది పెదవిని నా రెండు పెదవుల మధ్యకు తీసుకొని చిన్నగా నొక్కాను. చిన్నగా షాక్ కొట్టినట్టు అయ్యి, వెంటనే స్పృహలోకి వచ్చేసి, దూరంగా జరిగిపోయాను. అతని మొహం ఎర్రగా కందిపోయి ఉంది, సిగ్గుతో. నేను గిల్టీగా, “సారీ..” అన్నాను. ఇబ్బందిగా అనిపిస్తుంది, అతని మొహం లోకి చూడాలంటే. “నేను డేన్స్ ప్రాక్టీస్ చేసుకుంటా..” సణిగినట్టుగా అని, నా గదిలోకి వెళ్ళబోతుంటే, అతను “అమ్మా..” అని పిలిచాడు. నేను ఆగగానే, “అమ్మా.. నీ డేన్స్ నేను చూడొచ్చా!” అడిగాడు. అతను అలా అడగగానే అప్పటివరకూ ఉన్న ఇబ్బంది తొలగిపోయినట్టుగా అనిపించింది. అందుకే ఉత్సాహంగా “సరే.. ఒక అరగంటలో పైన స్టుడియోకి వచ్చేయ్.” అనేసి, నా గదిలోకి దూరిపోయాను.

 

చేసేది క్లాసికల్లే అయినా, కంఫర్ట్ గా ఉండడానికి సూపర్ స్త్రెచ్, బాడీ ఫిట్ యోగా డ్రెస్స్ వేస్తాను నేను. అంటే, శరీరానికి పూర్తిగా అతుక్కుపోయి, అన్ని షేపులనూ మొహమాటం లేకుండా చూపిస్తుంది అది. అందుకే, నేను ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నప్పుడు ఎవరినీ రానివ్వను. మొదటిసారి అతనికే పర్మిషన్ ఇచ్చాను. ఫ్రెష్ అయ్యి, ఆ డ్రెస్ వేసుకొని, స్టుడియో కి వెళ్ళి, మ్యూజిక్ పెడుతూ ఉండగా, అతను వచ్చాడు. పలకరింపుగా కళ్ళు ఎగరేసి, నా ప్రాక్టీస్ మొదలుపెట్టాను. ఒకసారి డేన్స్ మొదలెట్టానంటే, ఈ ప్రపంచాన్నే మరచిపోతాను నేను. దాదాపు ఒక గంట. ప్రతీ పావు గంటకూ చిన్న విరామం. మొదటి విరామం తరవాత, చెమట తుడుచుకుంటూ, అతని దగ్గరకి వచ్చి, “ఎలా ఉందీ?” అన్నాను. అతను ఏదో లోకంలో ఉన్నట్టు “బా.. బా.. బావుంది.” అన్నాడు తడబడుతూ. ఎందుకు అలా తడబడుతున్నాడో మొదట అర్ధం కాలేదు. అలవాటుగా మిర్రర్ లో చూసినప్పుడు అర్ధం అయ్యింది నాకు. అన్ని షేపులూ స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి, ఎత్తైన పిర్రలూ, వాటి మధ్య చీలిక, పేంటీ గుర్తూ, ముందు భాగంలో, తొడల మధ్య  త్రిభుజాకారం, కాస్త ఉబ్బుగా రెండు నిలువు పెదాలూ, బ్రా ఇంకా  బ్రా నుండి పొడుచుకు వచ్చిన నిపుల్స్.. అన్నీ స్పష్టంగా. “అమ్మో..” అనుకుంటూ, అనుమానంగా అతని మొల వైపు చూసాను. ఎత్తుగా కనబడింది. “అయ్యో! పిల్లాడిని అనవసరంగా రమ్మన్నట్టున్నాను..” అనుకుంటూ, “వాసూ! నువ్వెళ్ళి ఫ్రెష్ అవ్వు. నేను కంప్లీట్ చేసి వస్తా.” అన్నాను. అనడమే తడవు, “అలాగే అమ్మా..” అంటూ కంగారుగా వెళ్ళిపోయాడు. ఇంకోసారి నన్ను నేను తిట్టుకొని, ఇక ప్రాక్టీస్ చేసే మూడ్ లేక, నా గదికి వెళ్ళి, స్నానం చేయడానికి బాత్రూంలోకి దూరాను.

 

మా ఇద్దరి గదులూ పక్కపక్కనే ఉంటాయి. బాత్ రూంలు రెండింటికీ ఒక గోడే అడ్డం. ఒక బాత్రూం లో శబ్ధం చేస్తే, అవతలి బాత్రూంలో ఉన్న వాళ్ళకి తెలుస్తుంది. నేను లోపలకి పోయి తలుపు వేసుకున్నాను. బట్టలు విప్పి, హేంగర్ కు తగిలిస్తూ ఉండగా, అతని బాత్రూం నుండి శబ్ధం వినిపిస్తూ ఉంది, చిన్నగా ఆయాసపడుతున్నట్టు. రెండు క్షణాలు విన్న తరవాత ఆ శబ్ధం ఏంటో అర్ధమయింది. అతను హస్త ప్రయోగం చేసుకుంటున్నాడు. ఖచ్చితంగా ఆ డేన్స్ డ్రెస్ లో నన్ను ఊహించుకుంటూనే ఆ పని చేస్తున్నాడు. అది అర్ధం అవ్వగానే నా మొహం ఎర్రగా కందిపోయింది. అయితే కోపంతో కాదు. చాలా ఏళ్ళ తరవాత వచ్చిన స్త్రీ సహజ సిద్దమైన సిగ్గుతో. మనసులో అతన్ని నా కొడుకు అనుకుంటున్నాను. కానీ, ఆ విషయం నా శరీరానికి ఏం తెలుసూ! అంతలో పక్క బాత్రూంలో అతని వేగం పెరిగిందేమో, “హ..హ..హ..” అని మూలుగుతున్నాడు ఆపకుండా. ఆ మూలుగులు వింటూ ఉంటే, నా శరీరం వేడెక్కిపోతుంది. నెమ్మదిగా కళ్ళు మూతలు పడుతున్నాయి. చాలా ఏళ్ళ తరవాత నా ఒళ్ళు వేడెక్కిపోతుంది. అనాలోచితంగా, నా చేతులు రెండూ నా స్థనాల మీదకి చేరిపోయాయి. “మ్మ్..” అని చిన్నగా మూలుగుతూ, వాటిని చిన్నగా పిసుక్కున్నాను. రెండు వేళ్ళ మధ్యలో నా ముచ్చికలు, గట్టిగా.. బిగుసుకుపోయి. వాటిని చిన్నగా నలుపుకుంటూ మళ్ళీ మూలిగాను “ఇస్స్..” అంటూ. అయితే ఈసారి కాస్త బిగ్గరగా. అవతలి వైపు ఒక్కక్షణం మూలుగులు ఆగిపోయాయి. నాకు అర్ధమయింది, నా మూలుగులు అతనికి వినబడ్డాయని. ఒక్కక్షణం సిగ్గు పడ్డాను. కానీ, సిగ్గుని, వేడి డామినేట్ చేయడంతో, ఒక చేత్తో స్థనాన్ని నొక్కుకుంటూ, మరో చేతిని తొడల మధ్యకు పోనిచ్చి, నా నిలువు పెదాలను వేళ్ళతో విడదీసి, చిన్నగా రుద్దుకుంటూ, “ఉఫ్ఫ్..” అని మూలిగాను. అవతలి వైపు చిన్నగా “హా..” అన్న మూలుగు. అతని అంగాన్ని వేగంగా ఊపుకుంటున్నట్టు, తపతప మని చిన్నగా వినిపిస్తూ ఉంది. దానికి అణుగుణంగా నేనూ నా వేళ్ళని వేగంగా కదుపుతూ..

“ఉఫ్ఫ్.. ఉఫ్ఫ్..ఉఫ్ఫ్..” అంటుంటే, అవతలివైపు

“హా..హా..హా..” తపతపమని శబ్ధాలు. ఎన్నేళ్ళ తరవాతో, లోపల ఏదో కరుగుతున్న భావన. ఇంకా నాలో తడి మిగిలి ఉందన్న విషయం అర్ధమయింది. నా చేతిలో స్థనాలు నలిగిపోతున్నాయి. వేళ్ళు లోపల ఉన్న తడిని బయటకి లాగుతున్నాయ్. కళ్ళు మూతలు పడిపోతున్నాయ్. ఈ సారి వేళ్ళు మరింత లోతుగా. మూలుగులు మరింత స్పష్టంగా. అవతలి వైపు అయిపోయినట్టుంది. “హ్మ్మ్..” అంటూ ఒక మూలుగు. నేనూ “ఇష్ష్..” అంటూ తడిచిపోయాను. కొన్నిక్షణాల నిశ్శబ్ధం. అవతలి వైపు నీళ్ళ చప్పుడు. తరవాత బాత్రూం నుండి వెళ్ళిపోయాడు. నేను అలాగే టబ్ మీద కూర్చుండిపోయాను, ఏం చేస్తున్నానో, ఏం జరుగుతుందో అర్ధంగాక.

 

స్నానం చేసి బయటకు రావడానికి అరగంట పట్టింది. అన్యమనస్కంగా చీర కట్టుకున్నాను. అతనికి నా మొహం ఎలా చూపించాలో అర్ధం కావడం లేదు. “అమ్మా..” అని పిలిపించుకుంటున్నాను. పైగా ఏభై ఐదేళ్ళ వయసులో, బాత్రూంలో ఆ నిట్టూర్పులు. అతనికి అవి వినబడ్డాయన్నది స్పష్టం. అతని శబ్ధాలు కూడా నేను విన్నానని అతనికి తెలుసు. ఇప్పుడు ఎలా! నా పరిస్థితి ఇలా ఉంటే, అతని పరిస్థితి ఎలా ఉందో! ఎలా ఉన్నా, ఇప్పుడు బయటకి వెళ్ళడం తప్పదు కదా. శోభనం జరిగిన మర్నాడు, పెళ్ళి కూతురు సిగ్గు పడుతూ గదిలోంచి బయటకు వచ్చినట్టుగా ఉంది నా పరిస్థితి. చిన్న పిల్లాడి ముందు ఇలా దొరికిపోతానని, కలలో కూడా అనుకోలేదు. 

 

కాస్త సిగ్గు పడుతూనే బయటకి వచ్చి అతని కోసం చూసాను. అతను డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర ఉన్నాడు, టిఫెన్ గిన్నెలు సర్దుతూ. కళ్ళు కాస్త పైకెత్తి పరిశీలనగా చూసాను. అతనూ ఎంబరాసింగ్ గా ఫీల్ అవుతున్నట్టు అర్ధమయింది. నేను వచ్చానూ అని చెప్పడానికి చిన్నగా గొంతు సవరించుకున్నాను. అతను నన్ను చూసి, తల దించేసుకొని “టిఫెన్ రెడీ..” అన్నాడు, సణుగుతున్నట్టుగా. నేను కూడా “ఊఁ..” అని సణిగి, టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్నాను. అతను నా ఎదురుగా కూర్చొని, ప్లేట్ లో టిఫెన్ పెట్టి నాకు అందించాడు. నేను అందుకొని, తల దించుకొనే “నువ్వు కూడా తిను.” అన్నాను. అతను ఏం మాట్లాడకుండా టిఫెన్ పెట్టుకొని తినసాగాడు. అంతా నిశ్శబ్ధం. ఆ నిశ్శబ్ధం ఇబ్బందిగా ఉంది. విసుగ్గా ఉంది. ఇక దాన్ని బ్రేక్ చేయకపోతే కష్టం అనుకుంటూ, చిన్నగా గొంతు సవరించుకొని, “ఇక పెళ్ళి కూతురిలా సిగ్గు పడడం ఆపేస్తావా!” అన్నాను. అతను టక్కున తలెత్తి చూసి, మళ్ళీ తల దించుకొని, “అమ్మా.. అదీ.. నేనూ..” అని తడబడుతూ ఉంటే, “చాల్లే.. ఏం చెప్పనవసరం లేదులే, సిగ్గు లేకుండా..” అన్నాను, సిగ్గుతో ముసిముసిగా నవ్వుతూ. అతనూ తల దించుకొని చిన్నగా నవ్వుతూ ఉన్నాడు. నాకూ నవ్వు వచ్చింది. “వెదవా.. అన్నీ వెదవ పనులు..” అంటూ చిన్నగా అతని తలపై మొత్తాను. “ఇస్స్.. అమ్మా..” అంటూ నా వైపు చూసాడు. “చూసింది చాల్లే, తిను ఇక.” అన్నాను. అతను నవ్వేసాడు.  హమ్మయ్య, ఇక ఇద్దరి మధ్యా ఉన్న ఇబ్బంది తొలగిపోయింది.

 

చిన్న చిన్న పనులు చూసుకోవడం కోసం ఇద్దరం బయటకి వెళ్ళాము. అతనికి డ్రైవింగ్ అప్పజెప్పేసాను. ముందు కాస్త తడబడినా బాగానే డ్రైవ్ చేస్తున్నాడు. ఆ మాటే చెప్పాను అతనితో..

“మ్మ్.. బాగానే డ్రైవ్ చేస్తున్నావ్. కొంచెం అనుభవం వస్తే దున్నేస్తావ్..”

“దున్నడానికి  పెద్దగా అనుభవం అవసరం లేదమ్మా.. కారు మనదైతే చాలు. ఆటోమేటిక్ గా దున్నేయొచ్చు.”

“నాది నీది కాదా! నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు దున్నుకో..”

“ఈలోగా అనుభవం లేక, చిన్న చిన్న గీతలు పడతాయేమో..”

“పడినా పరవాలేదు. ఎన్ని గీతలు పడితే అంత అనుభవం వచ్చినట్టు..”

“థేంక్స్ అమ్మా..”

“అమ్మకి థేంక్స్ చెప్పకూడదు.”

“మరి ఏం చేయాలీ?”

“ఏం అవసరం లేదు. అమ్మకు కావలసినవి ఇస్తే చాలు.”

“సరే, నీకేం కావాలో చెప్పు..”

“ముందు సరిగ్గా డ్రైవ్ చెయ్. నచ్చితే నాకు కావలసింది అడుగుతా..”

“నువ్వు ఏం అడిగినా ఇస్తానమ్మా.. బాగా డ్రైవ్ చేస్తే నువ్వేం ఇస్తావూ?”

“ఏం కావాలో అడుగు..”

అతను టెన్షన్ గా ఊపిరి తీసుకొని, “వద్దులే.. చెప్తే తిడతావు.” అన్నాడు.

“తిట్టనులే, చెప్పు..”

“మ్మ్.. వద్దు, ఇంటికి వెళ్ళక చెప్తాను.”

“ఏం? ఇప్పుడు చెప్పకూడదా?”

“ఊఁహూఁ..”

“అబ్బో.. అంత సీక్రెట్టా! సరే, మరచిపోకుండా అడుగు..”

“సరే అమ్మా..”

లంచ్, డిన్నర్ బయటే చేసాం. ఇంటికి చేరేటప్పటికి రాత్రి పది అయిపోయింది.