భారతి కథ- (రెండవ కథ : భారతి కథనం)updated on 27 aug

[bharati sharma]

ఆ రోజే నేను రిటైర్ అయ్యేది. మొదటి సారి వాసుతో పాటు వెళ్ళాను స్కూల్ కి. అతన్ని చూడగానే అందరూ “ఎవరితనూ?” అని అడిగారు. అమాయకంగా, లేతగా ఉన్న అతని మొహం చూస్తే, నా దగ్గర పని చేస్తాడూ అని చెప్పబుద్దేయలేదు. పైగా ముక్కూ మొహం తెలియని కుర్రాడిని నా దగ్గర ఉంచుకున్నానని తెలిస్తే, వేరే విధంగా అనుకుంటారు. అందుకే ఏం చెప్పాలో తెలియక, ఎందుకైనా మంచిదని “మా అబ్బాయి..” అనేసాను. “మీ అబ్బాయా!?” అంటూ అందరూ ఆశ్చర్య పోయాను. నేను సర్దుకొని, “అదే.. ఎడాప్ట్ చేసుకున్నా. ఈ వయసులో ఎవరో ఒకరు తోడుండాలి కదా..” అన్నాను. అందరూ “మంచి నిర్ణయం..” అని మెచ్చుకున్నారు. వాసు నన్ను “మేడం” అని పిలవబోతే, వారించి “అమ్మా. అని పిలువు ఇకనుండి.” అన్నాను. అలా అనడంలో నా ఆలోచన వేరే. అలా పిలిస్తే, అతని మనసులోనూ, నా మనసులోనూ ఇక చెడు ఆలోచనలు రావని. పొద్దున్న నా జాకెట్ లోనికి తొంగి చూసిన విషయం గుర్తుందిగా. కానీ, ఆ సమయం వస్తే వయసే కాదు, వరస కూడా అడ్డురాదని అప్పటికి ఇంకా  నాకు తెలీదు. అక్కడ పనులు ముగించుకొని ఇంటికి చేరేసరికి సాయంత్రం ఆరు అయింది. ఆ రోజు రాత్రి చిన్న గెట్ టుగెదర్ పార్టీ ఏర్పాటు చేసారు నా కొలీగ్స్.

 

ఇక డేన్స్ స్కూల్ ఓపెన్ అయ్యేవరకూ ఫ్రీ అన్న ఆలోచనతోనే హుషారు వచ్చేస్తుంది. ఆ హుషారులోనే “పార్టీ కి వస్తావా!” అని అడిగేసాను అతన్ని. వాడు కూడా హుషారుగా “వస్తా మేడం! బిరియానీ ఉంటుందా అక్కడ?” అని అడిగాడు. నేను ఒక చూపు చూసి, “మొద్దూ! పార్టీ అంటే బిరియానీ, చేపలపులుసూ కాదు. రియల్ పార్టీ..” అన్నాను. అతను అయోమయంగా చూసాడు. నేను “హ్మ్మ్..” అని నిట్టూర్చి, “మందు ఉంటుంది. నీకు ఏమైనా కావాలంటే తాగు. మొహమాట పడకు.” చెప్పాను నేను. “అదీ, మేడం.. నేనూ..” అంటుంటే “పరవాలేదు. నా దగ్గర సిగ్గు పడకూడదు. తీసుకో. ఈ ఒక్కరోజుకే సుమా.. త్వరగా రెడీ అవ్వు” అని నా రూంలోకి వెళ్ళబోతూ ఆగి, “నన్ను మేడం అని పిలవకు. అమ్మ అని పిలువు అని చెప్పాగా, సరేనా!” అన్నాను.

“సరే అమ్మా!”

“పిలవడమే కాదు. నన్ను అమ్మ లానే చూసుకోవాలి..”

“అలాగే అమ్మా..”

అతను అలా అంటూ ఉంటే, ఎందుకో చాలా ముద్దుగా అనిపించి, అతని మొహాన్ని తేరిపారా చూసాను. లేతదనం ఇంకా పోలేదు. చిన్నబాబులా అనిపించాడు. అందుకే ముచ్చటేసి, అతని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టాను. అతను ఆశ్చర్యంగా చూసాడు. “నా కొడుకువే కదా అని ముద్దు పెట్టా. తప్పా?” అన్నాను. అతను కొద్దిగా సిగ్గు పడ్డాడు. నేను నవ్వేసి, అతని బుగ్గ గిల్లి,

“సరే! నేను స్నానం చేసి వస్తా. నా శారీ రెడీగా ఉంచు.”

“ఏ శారీ తీయమంటారు మేడం.. అదే, సారీ.. అమ్మా..”

“ఆఁ.. పార్టీ కదా. ఏ శారీ బావుంటుందీ?”

“ఏమోనమ్మా.. మీరే చెప్పండి.”

“మ్మ్.. ఏమో, మీ అమ్మకి ఏ డ్రెస్ బావుంటుందో నువ్వే సెలెక్ట్ చెయ్..”

“సరే, నేను చూసి పెడతాలే. మీరు స్నానం చేయండి.”

“హుమ్మ్.. సరే..” అంటూ నా గదిలోకి పోయి, టవల్ తీసుకొని బాత్రూం లోకి దూరాను.

 

దాదాపు గంట సేపు స్నానం చేసాను. బయటకి వచ్చేసరికి బెడ్ మీద శారీ సిద్దంగా ఉంది. లేత నీలం రంగు ఫ్లోరల్ ప్రింటెడ్ శారీ. పార్టీలకు వేసుకెళ్ళదగ్గ శారీనే. రిచ్ గా ఉంటుందీ, కంఫర్ట్ బుల్  గా కూడా ఉంటుంది. అన్నిటికీ మించి, వయసును దాచేస్తుంది. “గుడ్ సెలెక్షన్..” అని మనసులోనే మెచ్చుకొని, దాన్ని కట్టుకున్నాను. మేకప్ వేసుకొనే అలవాటు లేదు. లైట్ గా లిప్ బామ్ రాసుకున్నాను. జడ వేసుకుందామా, లూజ్ గా వదిలేద్దామా అన్న డైలమా. అతన్ని పిలిచి అదే అడిగాను. అతను రెండు క్షణాలు పట్టి పట్టి చూసి, “లూజ్ గా వదిలేయండమ్మా..” అన్నాడు. “ఓకే..” అని, జుత్తు దువ్వడానికి బ్రష్ ను చేతిలోకి తీసుకున్నాను. అతను బయటకు వెళ్ళబోతూ, ఆగి “ఈ చీరలో మీరు చాలా బావున్నారమ్మా..” అన్నాడు. నేను చిన్నగా నవ్వి, అతని వైపు చూసి, “థేంక్యూ.. కాస్త చిక్కు తీస్తావా..” అన్నాను. అతను దగ్గరకు వచ్చి బ్రష్ తీసుకున్నాడు.

 

నన్ను ఒక ఛైర్ లో కూర్చోబెట్టి, చిక్కు తీయడం మొదలెట్టాడు. ఎంతో సున్నితంగా, నాకు ఏ మాత్రం నొప్పి కలగకుండా. నేను నవ్వుతూ, “నీ పెళ్ళాం సుఖ పడుతుంది వాసూ..” అన్నాను టీజ్ చేస్తున్నట్టుగా. అతను సిగ్గు పడుతూ “ఊరుకోండి అమ్మా..” అన్నాడు. “అండీ..” అనడం ఆడ్ గా అనిపించింది. “అమ్మను అండీ అనకూడదు. ఏకవచనంలోనే  పిలువు పరవాలేదు.” అన్నాను. “సరే అమ్మా..” అని జుట్టు దువ్వుతూ, “ నీ జుట్టు చాలా బావుందమ్మా, స్మూత్ గా..” అన్నాడు.

“అవునా..”

“ఆఁ..” అంటూ, క్షణం సేపు తటపటాయించి, “నువ్వు జడ వేసుకోకుండా, ఇలా వదిలేస్తేనే బావుంటావు.” అన్నాడు.

నేను నవ్వేస్తూ, “ఇప్పుడు బాగోకపోతే ఏమయిందంటా? ఆల్ రెడీ ఏభై ఐదూ.” అన్నాను.

“మీ వయసు ఎవరికీ చెప్పొద్దు..” కాస్త చిరుకోపం. “అసలు మిమ్మల్ని చూస్తే, నలభై దాటిందని ఎవరూ అనుకోరు.” అన్నాడు.

“ఇంకా నయం. ముప్పై అనలేదు.”

“కొంచెం మేకప్ వేసుకో. నిజంగానే ముప్పై అనుకుంటారు.”

“ఛీ.. ఊరుకో. మరీ మునగచెట్టు ఎక్కించేస్తున్నావ్..”

“లేదమ్మా, నిజం..”

“హ్మ్మ్.. సరే, సరే. అయిందా దువ్వడం?”

“అయింది..”

“సరే, నువ్వు వెళ్ళి రెడీ అవ్వు.”

‘నేను రెడీగానే ఉన్నానమ్మా..”

అతన్ని తేరిపారా చూసి, “మనం పార్టీకి వెళ్తున్నాం. కాస్త మంచి డ్రెస్ వేసుకో..” అన్నాను. అతను తల దించుకున్నాడు. అప్పుడు అర్ధమయింది నాకు. అతనికి మంచి డ్రెస్ లు లేవని. “సారీ వాసూ! త్వరగా బయలుదేరు. మంచి డ్రెస్ కొందాం..” అన్నాను.

“ఇప్పుడెందుకమ్మా..”

“మాట్లాడకు. నా కొడుకువని చెప్పుకుంటున్నాను. దానికి తగ్గట్టు ఉండాలిగా. ఇప్పుడు టైం ఏడున్నరే అయింది. ఇంకా షాప్ లు తెరిచే ఉంటాయి, పద.” అన్నాను ఆర్డర్ ఇస్తున్నట్టు.

 

ఇద్దరం కలసి దగ్గరలో ఉన్న బ్రాండెడ్ షాప్ కి వెళ్ళాం. “వద్దమ్మా..” అని అతను మొహమాట పడుతూ ఉన్నా, ఐదు డ్రెస్ లు సెలెక్ట్ చేసి, ఒకదాన్ని ట్రయల్ వేయమన్నాను. డ్రెస్సింగ్ రూంలోకి పోయి, డ్రెస్ మార్చుకొని వచ్చాడు. కొత్త డ్రెస్ లో అతన్ని చూడగానే అవాక్కయ్యాను. ఒక్కసారిగా అతని అందం పది రెట్లు పెరిగినట్లుగా అనిపించింది. రాజకుమారుడిలా, మన్మదుడిలా ఉన్నాడు. అలాగే చూస్తూ ఉండిపోయాను. “అమ్మా.. ఎలా ఉందీ?” అడిగాడతను. నేను తేరుకొని చూసాను. కాస్త దూరంలో ఉన్న సేల్స్ గర్ల్ కూడా అతన్నే కన్నార్పకుండా చూస్తుంది. “అమ్మా.. చెప్పు..” అన్నాడతను. నేను నవ్వుతూ “మ్మ్.. అమ్మాయిలకు నిద్ర లేకుండా చేసేట్టు ఉన్నావు.” అన్నాను. “ఊరుకో అమ్మా..” అన్నాడు సిగ్గు పడుతూ. “నిజమే చెప్తున్నా..” అంటూ, అతని దగ్గరకి వెళ్ళి చెవిలో “కావాలంటే ఆ సేల్స్ గర్ల్ ని చూడు. నిన్ను తినేసాలా ఉంది.” అన్నాను. అతను ఆ అమ్మాయిని చూసి, ఇంకా సిగ్గు పడిపోయాడు. ఆ సిగ్గు చూస్తే ఇంకా ముచ్చటేసి, బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి, “అమ్మాయిలే కాదు, ఆంటీలుకూడా పడిపోతారు, జాగ్రత్త.” అన్నాను రహస్యంగా. అపార్ధం చేసుకోవద్దు, అప్పటికే అతన్ని చూస్తున్న ఒక ఆంటీని చూసి అన్నాను ఆ మాట.  నేను ముద్దు పెట్టుకోవడం చూసి, ఆ ఇద్దరి కళ్ళలో అసూయ. నవ్వుకున్నాను. బిల్ పే చేయడానికి వెళ్తూ, ఆ అమ్మాయి దగ్గర ఆగి, రహస్యంగా “వాడు మా అబ్బాయేలే. కంగారు పడకు.” అన్నాను. ఆ అమ్మాయి సిగ్గు పడి, నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది. ఆంటీ మాత్రం అసూయగా చూస్తుంది ఎందుకో.

 

బట్టల బేగ్స్ కార్ లో పడేసి, పార్టీ జరగబోయే హొటల్ కి బయలుదేరాం. నేనే డ్రైవింగ్. దారిలో అతన్ని అడిగాను, “డ్రైవింగ్ వచ్చుగా నీకూ?” అని. “వచ్చమ్మా.. కానీ ప్రాక్టీస్ లేదు.” అన్నాడు. “సరే, నా బండి ఇక నీ చేతిలో పెడతాను. బాగా ప్రాక్టీస్ చెయ్ ఇకనుండి.” అన్నాను. అతను సరే అన్నట్టు తల ఊపాడు. మరో పావుగంటలో హొటల్ చేరాం.

 

వెళ్ళగానే అందరూ విషెస్ చెప్పారు. తరవాత పార్టీ మొదలయ్యింది. నేను ఒక ఓడ్కా గ్లాస్ అందుకున్నాను. అంతలో మా కొలీగ్ ప్రకాష్ వచ్చాడు. అతను రాగానే వాసు మర్యాద కోసం అనుకుంటా, పక్కకి వెళ్ళిపోయాడు. ప్రకాష్ గ్లాస్ లో ఉన్న ద్రవాన్ని సిప్ చేస్తూ, కొంచెం ఏకాంతంగా ఉన్న మూలకి తీసుకువెళ్ళాడు. ఆ ప్రదేశం కాస్త చీకటిగా, చుట్టూ ఉన్న జనాలకి కాస్త దూరంగా ఉంది. ఇద్దరం పక్కపక్కన నిలబడ్డాం. పాపం ఎప్పటినుంచో నన్ను ట్రై చేస్తున్నాడు. అప్పుడప్పుడు చేతులు తగిలించడం, జాకెట్ లోకి తొంగి చూడడం, నడుస్తూ వెళ్తుంటే వెనక నుండి ఆబగా చూడడం.. ఏం చెయ్యడానికి ఇంత చాటుగా తీసుకొచ్చాడో!

“మొత్తానికి మమ్మల్ని వదిలి వెళ్ళిపోతున్నారన్న మాట..” అతని చెయ్యి నా నడుముని తాకుతూ ఉంది.

“వదిలి వెళ్ళడం ఏముందీ, ఈ ఊర్లోనే గా ఉండేదీ, ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు కలవొచ్చు..”

“నిజంగా కలవొచ్చా..” కళ్ళలో చిన్న ఆశ.

“కలవొచ్చు ప్రకాష్, దానిదేం భాగ్యం..”

“ఎప్పుడో ఎందుకూ, రేపు డిన్నర్ కి రావొచ్చుగా..” ఆశగా అడుగుతూ, దగ్గరకి జరిగాడు.

అతని ఉద్దేశ్యం నాకు తెలుసుగా. డిన్నర్, డ్రింక్, తరవాత ఏదేదో..

“ప్రకాష్, నీ ఏజ్ ముప్పై మూడు. నా ఏజ్ ఏభై ఐదు. ఇరవై రెండేళ్ళ  తేడా. నువ్వు ఇలా అడగకూడదు.”

“తప్పు నాది కాదు. మీ స్ట్రక్చర్ ది. వయసులో ఉన్న అమ్మాయిలు కూడా ఇలా మెయింటైన్ చేయరు.” అంటూ అటూ ఇటూ చూసి, “ఆ సరళ మేడం ని చూడండీ. ముప్పయ్యే అయినా, ఆ పొట్టా, ఆ కొవ్వూ..”

“ఇస్స్.. ఆపుతావా!”

“ఎలా ఆపగలనూ? మిమ్మల్ని చూస్తే పిచ్చెక్కి పోతుంది తెలుసా!” చేతిని పిర్రలకు తాకిస్తూ.

“అబ్బా.. ప్రకాష్..ఏంటిదీ?”

“నిజం మేడం.. ముఖ్యంగా దీన్ని చూస్తుంటే..” అంటూ తన చేతిని నా పిర్రలపై వేసాడు. నేను గబుక్కున జరిగి, “ప్రకాష్.. తప్పు.. వదిలేయ్..” అన్నాను కఠినంగా. అతను చప్పున  చెయ్యి తీసేసి, “సారీ సారీ భారతి గారూ.. ఏదో ఆపుకోలేకపోయా..” అన్నాడు. అంతలోనే “అయినా తప్పు నాది కాదు లెండి..” అన్నాడు. తరవాత ఏం అంటాడో నాకు తెలుసు. మీ నడుమూ, పై ఎత్తులూ.. ఇంకా చనువిస్తే మీ తొడలూ.. హబ్బా.. ఏదో కష్టపడి రోజూ డేన్స్ చేస్తూ వాటిని షేప్ లో ఉంచడం తప్పు అయిపోయింది. నేనేం సన్యాసినిని కాదు,  నాకూ ఎవరితో ఒకరితో ఒకసారి ఆ పనికి కమిట్ అవ్వాలనే ఉంటుంది. అప్పుడప్పుడు రాత్రిళ్ళు వేడెక్కిపోతే, సెల్ఫీ కూడా చేసుకుంటాను.  కానీ, ఎందుకో ఎవరిని చూసినా శరీరం స్పందించదు. ఇతనితో నాకు అభ్యంతరం లేదు గానీ, ఎందుకో అతని ఎప్రోచ్ నచ్చక దూరం పెడుతున్నాను.

“అయినా, వంటరిగా ఇలా ఎంతకాలం మేడం?”

“వంటరిగా లేను. అదుగో..” అంటూ వాసుని చూపించి, “మా అబ్బాయి ఉన్నాడు.”

“తోడూ అంటే అది కాదు. శరీర అవసరాలు కూడా తీరాలిగా..”

“ఇప్పుడు నాకు అలాంటి కోరికలు ఏం లేవులే..” నీకు ఆ కోరిక పుట్టించడం రాదులే అనుకుంటూ.

“భారతి గారూ.. ఒక్కసారి ఆలోచించండి. దేవుడిచ్చిన ఇంత అందాన్ని ఇంతకాలం ఎవరికీ ఇవ్వకుండా అలానే దాచేయడం నేరం. ఒక్కసారి మా లాంటి వాళ్ళకి అందించొచ్చుగా. లైఫ్ లాంగ్ గుర్తు పెట్టుకుంటామూ..”

“షటప్ ప్రకాష్. నాకు పెళ్ళై ఉంటే నీ అంత కొడుకు ఉండేవాడు..”

“అప్పుడు మీరు సెక్సీయెస్ట్ మదర్ అయి ఉండేవారు.”

హబ్బా.. తినేస్తున్నాడు. ఇన్ని మాట్లాడుతున్నాడు గానీ, నా మనసూ, శరీరం స్పందించేట్టు ఒక్కటి కూడా చెప్పడే!? అసలు నా మనసు ఎలా స్పందిస్తో నాకే తెలీదు. వీడికేం తెలుస్తుందీ!

“ప్రకాష్.. కాస్త ఎక్కువవుతున్నట్టు అనిపించడం లేదా?”

“ఓకే.. సారీ, కనీసం ఒక సెల్ఫీ అయినా తీసుకుందామా!”

“ఎందుకూ?”

“ఇంట్లో వంటరిగా ఉన్నప్పుడు, చూసి సెల్ఫీ కొట్టుకోడానికి..”

మ్మ్.. నీకు అదొక్కటే గతి.. అనుకొని,

“ఇడియట్..” అని నవ్వుతూ తిట్టి, సెల్ఫీకి పోజ్ ఇచ్చాను. అతను సెల్ఫీ తీసుకోడానికి, నా నడుము చుట్టూ చెయ్యి వేసి పట్టుకున్నాడు. తీసేయమందాం అనుకున్నాను కానీ, ఏడుస్తాడేమోనని ఊరుకున్నా. సరేలే, ఇక కలవడుగా, ఇలాగైనా తృప్తి పడనిద్దాం అనుకున్నా. అతను నా నడుము మడతను మెల్లగా నలుపుతూ ఉన్నాడు. కాస్త విదిలించుకున్నట్టుగా కదిలాను. “సారీ” చెప్పి,  సెల్ఫీ తీసుకుంటే ఉంటే, వాసు ఎక్కడా అనుకుంటూ కళ్ళతోనే వెతికాను.

 

అతని దగ్గర ఇద్దరు కుర్ర టీచరమ్మలు ఉన్నారు. అతనితో క్లోజ్ గా మూవ్ అవ్వడానికి ట్రై చేస్తున్నారు. అతనేమో మొహమాటపడిపోతూ ఉన్నాడు. చూడగానే నవ్వొచ్చి, వాళ్ళ దగ్గరకి వెళ్ళాను. “ఏం జరుగుతుందీ?” అడిగాను వాళ్ళని, నవ్వుతూ. ఒక టీచరమ్మ నవ్వుతూ, “మీ అబ్బాయికి ఇంకా మాటలు నేర్పలేదా?” అంది. “మెల్లగా నేర్చుకుంటాడులే. లేదా, మీరే నేర్పండీ..” అన్నాను, బేరర్ తెచ్చిన ట్రేలో మరో గ్లాస్ అందుకుంటూ. అతను మాత్రం అలా సిగ్గు పడుతూనే ఉన్నాడు. “మొహమాట పడకని చెప్పాగా, ఏమైనా తాగు.” అన్నాను. “నాకు అలవాటు లేదమ్మా..” చెప్పాడతను. “గుడ్ బాయ్..” అని, ఆ టీచరమ్మలతో “మా అబ్బాయిని చెడగొట్టకండి.” అన్నాను. “అతను చెడిపోవడం కాదు, మేమే చెడిపోయేట్టు ఉన్నాం.” అని, రహస్యంగా నా చెవిలో “అత్తమ్మా..” అంది ఒక టీచర్. నేను నవ్వేస్తూ “కొరుక్కు తినేయకండి మా అబ్బాయిని.” అనేసి, వాళ్ళ మధ్య నేనెందుకూ అని,పక్కకి వెళ్ళి మిగిలిన పెద్ద వాళ్ళతో కలసిపోయాను.

 

వాళ్ళతో కలసి తాగుతూనే, అతన్ని గమనించసాగాను. నిజంగానే మెరిసిపోతున్నాడు, వెదవ ముద్దొచ్చేస్తున్నాడు. మగ కుర్ర టీచర్లు అతన్ని చూసి అసూయ పడుతుంటే, ఆడ టీచర్లు మాత్రం ఏదో వంక పెట్టుకొని అతనికి తమ అందాలను మెత్తగా తాకించేస్తున్నారు. వాళ్ళు అలా తాకిస్తుంటే, ఎందుకో అసూయగా అనిపిస్తుంది. అలా గమనిస్తూనే, ఎప్పుడూ తాగే డోస్ కంటే బాగా ఎక్కువ తాగేసాను. తూలుతూ ఉన్న నన్ను కార్ లో పడేసి, ఇంటికి తీసుకొచ్చాడు వాసు. తరవాత ఏం జరిగిందో, ఏం చేసానో, అసలు బెడ్ రూంకి ఎలా వెళ్ళానో కూడా గుర్తు లేదు.