Incest யார் அவன்..?

[david110]

(Thanks for your comments and Support friends ...!)

பாகம் 5

மணி மாலை 4.00 , நான் அப்போ நல்ல துங்கி இருந்தேன் , யார் அவன் என்று யோசித்து யோசித்து தலை வழி வந்த நிலமையில் என்னை அறியாமல் துங்கி இருந்த எனக்கு கைபேசி அழைப்பு வர , நான் பதறி எழுந்தேன் .

அப்போ ,நான் பதறி எழுந்தப்போ , எனக்கு வந்த அழைப்பு அவனிடம் இருந்தாது , நான் உடனே எழுந்து என்னை அமைதி படுத்திட்டு அவன் அழைப்பை எடுத்தப்போ.

ஹாய் டி சத்யா , உன்ன பாக்க எவ்வளவு அசையா வந்தேன் தெரியுமா , ஆனா அதுக்குள்ள உன்னோட மாமானர் , மாமியார் வந்துட்டாங்கானு , எமறியதை பற்றி உழறியவன் , என்னிடம் .

துங்குனாது போதும் , வந்து கதவா தொர , எவ்வளவு நேரம் உங்க மாமியார் கிட்டவே பேசிட்டு இருக்குறாது சிகிரமா வந்து கதவா திறனு அவன் சொன்னத்தும் .

என் உடம்பு முழுக்க வேர்க்க தொடங்கியாது , காரணம் அவன் இப்போ என் விட்டுக்குள்ளே வந்து என் மாமியாருடன் பேசிக் கொண்டு இருப்பாதாக சொல்ல , எனக்கு மேல் முச்சு , கீழ் முச்சு வந்தாது , அதோடு , அவன் எதாவுது என் மாமியாரிடம் சொல்லி இருப்பானோ , பயத்தில் வேகமாக படுகையை விட்டு எழுந்து பதறி வந்து கதவை திறந்தப்போ.

ஹாலில் , என் மாமானார் தான் யார் கிட்டையோ பேசிட்டு இருக்காக , நான் என் அறை கதவு வாயிலில் நின்று சுற்றி சுற்றி ஆவனையும் என் மாமியாரும் பாரத்தேன் , ஆனா அவர்கள் இருவரும் இல்லாம போக, என் கண்கள் அவனை தேட .

அப்போ , சத்யா சத்யானு , கைபேசியில் அவன் பேச்ச , நான் உடனே , என் அறை கதவை சத்தாமல் உள்ளே வந்து .

“எங்க இருக்கானு கேட்டன் “, அப்போ அவன் நான் உன் பின்னாடி தான் இருக்க திரும்பி பாரு சொல்லி கால் கட் பன்னவுடன் , நான் மெதுவா திரும்பி பாரத்தேன் ( இல்லை மயங்கினேன்).

——————————————-


மணி 4.20 இருக்கும் , என் முகத்தில் யாரோ தண்ணிர் தெளித்து என்னை தட்டி எழுப்பா , நான் மயக்கத்தில் இருந்து மேல்ல மேல்ல கண் திறந்தப்போ , எங்க படுகையில் நான் படுத்து இருக்க , என் பக்கத்தில் என்னை ஒட்டி அமரந்து இருந்த என் மாமானரை பாரத்தாதும் நான் திடு கிட்டு எழுந்து அவரை விட்டு எழுத்து தள்ளி அமர்ந்தேன்.

ஆனா , அவரோ என்னை பாரத்து சிரித்தவார் , தலை வழிக்குதானு என்னை கேட்டப்போ , எனக்கு தலை வழி இன்னமும் வழி வர , நான் உடனே அவரை வெளிய போங்கானு சொன்னேன். 

" காரணம் என் மாமாணர் தான் என்னை மிரட்டினாது"

ஆனா அவர் என்னை பாரத்து மாறுபடியும் சிரித்தவர் என்னிடம்.
“நான் வெளியே போனா ,நீயும் புனிதா புருசனும் ஒன்னா இருந்தாது ஊர் முழுக்க பாக்கும் பரவலையானு “ என்னை பார்த்து சிரித்தபடி சொல்ல .

என் கண்களில் கண்னிர் தானா வடிய அரமித்தாது , என்னா என் மாமானருக்கு இப்படி ஒரு முகம் இருக்குனு நான் கணவில் கூட நினைத்து பாரத்தாது இல்லை என்னா.

சின்ன வயதில் தந்தையை பார்திடா எனக்கு கல்யாணம் ஆனாதும் என்னை அவர் மகள் போல் பாரத்துக் கொள்ளுவார் , அதோடு அவரின் பாசம் ,எனக்கு சின்ன வயதில் எனக்கு கிடைக்காத அன்பு அவர் தார , நான் அவரை பெயர் அளவில் மட்டுமே மாமானு கூப்பிடுவேன், அவரை பற்றி நினைக்க நினைக்க என் கண்கள் கலங்கினாப்போ .

“ அழாத சத்யானு” என்னை சமதானம் பன்ன அவர் பேச்ச , நான் உடனே அவரை தடுத்து ப்லிஸ் எதுவும் பேசாதிங்க என்னாள இப்போ எதுவும் கேட்க்க முடியுர நிலமையில் நான் இல்லைனு கெஞ்சி கேட்டப்போ , என் மாமானர் என்ன நினைத்தாரோ தெரியுல்ல.

“சரி சத்யா” இப்போ நான் போறேன் , ஆனா நீ வெளிய வரும் போது , இதை படுசிட்டு தான் வருனு என் கையில் ஒரு டைரியை கூடுத்தவார்.

சிக்கிரம் படி இல்லான , நான் எழுத்துனாது மறஞ்சிட்டும் சொல்லி , என்னை பார்க்காம வெளியே போனார் .
அப்போ , அவர் அப்படி சொல்லி வெளி சென்றத்தும் , நான் உடனே அவர் அந்த டைரியை படித்தேன் ( வியந்தேன்)