தின்னையில் கிடந்தவனுக்கு திடீர் கல்யாணம், 2 பொண்டாட்டி!

[Ishitha]

தின்னையில் கிடந்தவனுக்கு திடீர் கல்யாணம் , 2 பொண்டாட்டி பாகம் 21



முனியன் சுன்னத் செய்ய ஹாஸ்பிடல் போனான்.

டாக்டர் மகேஷ் : வாடா முனியா? என்ன விஷயம்.

முனியன் : அதான் சுன்னத்னு ஏதோ அன்னைக்கு சொன்னீங்களே அதை இன்னைக்கு பன்னிவிடுங்க.

டாக்டர் மகேஷ் : முனியா... கல்யாணம் முடிஞ்ச உடனே வருவன்னு நினைச்சேன். நீ என்னன்னா பொண்டாட்டியை அம்மாவாக்கிட்டுத்தான் வர போல...
அது சரி தேவதை மாதிரி பொண்ணு கிடைச்சா யாருதான் விட்டுட்டு வருவா? டெய்லி மேட்டர் தான்..

முனியன் : அட போங்க டாக்டர்..

டாக்டர் மகேஷ் : என்னடா.. அட போங்க டாக்டர் னு வெட்கப்பட்டு சொல்லுவன்னு பாத்தா சலிச்சிக்கிட்டு சொல்ற?

முனியன் : நான் இன்னும் என் பொண்டாட்டியை கன்னி கழிக்கலை டாக்டர்.

டாக்டர் மகேஷ் : ஏன்டா? உனக்கு எந்திரிக்க மாட்டுதா? கவலைப்படாதே இதுக்கு மருத்துவம் வந்துடுச்சு சாயங்காலம் வீட்டுக்கு வா இது பத்தி விரிவாக பேசுவோம்.

முனியன் : அதெல்லாம் இல்லை. நல்லா படம் எடுத்து ஆடுது‌. அதான் பிரச்சினை.

டாக்டர் மகேஷ் : இதுல என்னடா பிரச்சினை?

முனியன் முதலிரவு தொடங்கி முந்தாநாள் இரவு வரை நடந்ததை சொன்னான்.

டாக்டர் மகேஷ் வாய் விட்டு சிரித்தான்.

டாக்டர் மகேஷ் : வயிறு நிறைய பசி! பக்கத்தில் பிரியாணி இருந்தும் உன்னால் அதை தொட கூட முடியலைல?

முனியன் : கிண்டல் பன்னாதீங்க டாக்டரே

டாக்டர் மகேஷ் : முனியா... பெண் என்பவள் பட்டாம்பூச்சி மாதிரி டா...
ரொம்ப அழகா , சாஃப்ட் டா இருக்கும்.நாம அணுபவிக்க கிட்ட போனா பறந்துடும். பறக்குதேன்னு நம்ம பலம் கொண்டு பாஞ்சு பிடிச்சா அந்த பட்டாம்பூச்சி செத்தே போய்டும்.

அது மாதிரித்தான் பெண்களும். அவங்களை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நெருங்கனும். நெருங்க நெருங்க அவங்க பறப்பாங்க.. சரின்னு பறக்க விடனும்... அது பறந்து பறந்து அமைதியாகி ஒரு எடத்துல உட்காரும் போது பட்டும் படாம தொட்டும் தொடாம அள்ளி அணைக்கனும்டா...

சரி ... நீ சுன்னத் செய்ய வந்துட்ட . நல்லது. உடனே பன்னிடுறேன். மறந்துடாத ... பெண்கள் பட்டாம்பூச்சி மாதிரி...

மலர் : பஃரி ... பஃரி... 

பஃரி : என்னடி 

மலர் : நான் டைவஸ் விஷயமா எனக்கு கோர்ட்டுல ஆஜராக டேட் வந்துடுச்சி. நான் ஆசிரமம்ம போரேன். டைவர்ஸ் கிடைச்சோன வரேன். நீ முனியனை பாத்துக்க நீயும் பத்திரமா இரு.
நான் விளையாட்டுத்தனமா தப்பு பன்னிருந்தா மன்னிச்சுக்க.
அன்னைக்கு கண்ண கட்டி விளையாண்ட வீடியோவை உணக்கு வாட்ஸப்ல அணப்பிட்டேன் அதை டெலிட் பன்னிடு.. பை.. சொன்ன மலர் சட்டென கிளம்பி சென்ல்ல ஃபரியின் போன் அடித்தது.

ஃபரி : ஹலோ

டாக்டர் : ஹலோ மிஸஸ் முனியன்? சாரி மிஸஸ் ஷாருக்?

ஃபரி : யெஸ்!  அயம் ஃபரி. சொல்லுங்க.

டாக்கடர் : அயம் டாக்டர் மகேஷ். மகேஷ் ஹாஸ்பிடல்லேந்து..

ஃபரி : ஓஹ்... சொல்லுங்க டாக்டர்!

டாக்டர் : உங்க ஹஸ்பன்ட்க்கு சர்க்கம் சைஸ் செஞ்சிட்டோம். நீங்க வந்து டிஸ்சார்ஜ் செஞ்சி வீட்டுக்கு அழைத்து போகலாம்.

ஃபரி : சரிங்க டாக்டர். சொன்னவள் பர்தா அணிந்து ஹாஸ்பிடல் சென்று மகேஷை பார்த்தாள்.

மகேஷ் : பாருமா... உன் புருஷனுக்கு சர்க்கம் சைஸ் பன்னிட்டேன் 10 நாள்ல தையல் பிரிச்சிடலாம் 2 வாரத்துல அவரு சகஜம் ஆகிடுவாரு... இப்போ வீட்டுக்கு அழைத்துக்கிட்டு போங்க.

ஃபரி முனியனை வீட்டுக்கு அழைத்து வந்தாள். உடல் நலமில்லாதவர்களை பார்த்துக் கொள்ள ஃபரிக்கு சொல்லியா கொடுக்கனும் . இரண்டு வாரம் ஒரு தாய் போல் முனியனை பார்த்து கொண்டாள். முனியனை விட ஃபரி 20 வயது குறைவு , ஆனாலும் பக்குவத்திலும் அனுசரிப்பிளும் ஃபரியிடம் முனியன் நிறைய கற்று கொண்டான்.

2 வாரம் முடிந்த நிலையில் இரவு விழிப்பு வர எதோ வெளிச்சம் தெரிய ஃபரி எதோ போனில் பார்ப்பது தெரிந்தது.
முனியன் உற்று பார்த்தான். அது மலர் ஃபரிக்கு அணப்பிய கண் கட்டு விளையாட்டின் வீடியோ. அதை ஃபரி அழிக்கவில்லை ஆனால் கண் கொட்டாமல் பார்க்கிறாள்.
முனியனும் பார்த்தான்.

பால் வெள்ளை நிறத்து ஃபரி கருப்பு நிற முனியின் உலக்கையை வாயில் வைத்து ருசிக்கும் வீடியோவை பார்க்க.. பிட்டு படத்தில் வெள்ளைக்காரி பெண் ஆஃப்ரிக்க நீக்ரோவிற்க்கு வாய் போடும் படங்கள் இருக்குமே அது போல இருந்தது.

முனியன் : என்ன அதிசயம்? அசிங்கம் அருவெறுப்பாக நினைச்ச விஷயத்தை இன்னைக்கு ஆசையா பாக்குறா?? அதும் இந்த நடுராத்திரியில்? (குழம்பினான்)
ஒரு வேலை குட்டி மசிஞ்சிடுச்சோ? நாளைக்கு அப்போ வேலையை காட்டிட வேண்டியதுதான்.

முனியன் அவளுக்கு தெரியாமல் தூங்க... அவளும் வீடியோ முழுதும் பார்த்துவிட்டு தூங்கினாள்.

காலை முனியன் எழுந்தான். ஃபரி இல்லை! முன்னமே எழுந்து விட்டாள். மலர் ஒத்தாசைக்கு இல்லாததால் ஃபரியே அணைத்து வேலையையும் செய்தாள்.

பாத்திரம் கழுவி , வீடு பெருக்கி , போப் போட்டு துடைத்து , வாசல் பெருக்கி. காப்பி போட்டு காலை உணவு செய்து மதிய உணவு க்கும் தயார் செய்து நைட்டி எங்கும் வேர்வையில் நனைந்து அவள் உள்ளே அணிந்த ப்ரா ஜட்டி அப்படியே வடிவம் தெரிய..

டவலை எடுத்து கொண்டு குளிக்க அறைக்கு சென்றாள்.
எதிரில் குளித்து முடித்து விட்டு வெறும் டவல் மட்டும் கட்டி வந்த முனியன் மீது மோத அதிர்ச்சியில் உரைந்தாள்.

ஃபரியின் வேர்வை வழியும் முகத்தை ரசித்தான் முனியன்.
ரசகுல்லாவில் இருந்து வழியும் சர்க்கரை பாகு போல.. அவள் நெற்றியில் இருந்து அவள் வெள்ளை முகத்தில் வேர்வை நீராக வடிய...
அந்த வேர்வை வாசம் முனியனை தூக்கியது...
இப்படி வழியும் வேர்வையோடு இவளை ருசிக்கனும் என ஏங்கி நின்றான்.
அவளின் வேர்வை வாசித்தால் உச்சகட்ட சூடேரிய முனியனுக்கு உலக்கை புடைத்து அவன் கட்டியிருந்த துண்டை தாண்டி நீட்டி நின்றதை ஃபரி பார்த்தாள்.

ஆசை பயம் தயக்கம் வெட்கம் கூச்சம் என கலவையான உணர்ச்சியில் பயந்து பின்னடி போனாள்...

அவளை பாய்ந்து அணைக்க போன முனியன் சட்டென டாக்டர் மகேஷ் சொன்ன பட்டாம்பூச்சி உதாரணம் நினைவுக்கு வர தன்னை கட்டுபடுத்தினான். ஆனாலும் இந்த வேர்வை வாசம் வீச வேர்வை நீர் வடியு நிற்கும் இவளை அனுபவிக்காமல் விட தயாராக இல்லை. ஆனால் ஃபரி கண்கள் எதையோ பாக்குதே... முனியன் ஃபரி கண்கள் பார்க்கும் திசை பார்த்தான். முனியனின் சுன்னத் செய்த உலக்கை பட திடமாக நீட்டி நிர்ப்பதை பார்த்தான்.
ஓஹ் இதைத்தான் குட்டி இவ்ளோ நேரம் பார்க்குதா...
இரு பட்டாம்பூச்சியை பக்குவமா பிடிக்கிறேன்.. என மனதுக்குள் சிரித்துக் கொண்டே ஃபரியிடம் பேச்சு கொடுத்தான்.

முனியன் : என்ன ஃபரி பாக்குற?

ஃபரி : ஒன்னும் இல்லை

முனியன் : பொய் சொல்லாதே இதைத்தானே பார்க்கிற? அவனின் உலக்கையை காட்டி கேட்க

ஃபரி : ச்சீ அசிங்கம் அதை நான் பார்க்கவில்லை

முனியன் : பொய். நீ பாத்தத நான் பாத்தேன் . ஏன் இப்படி கஷ்ட்ட படுற? இந்த முழுசா பாத்துக்க..
டவலை அவிழ்த்து ஃபரி முன் அம்மணமாக உலக்கையை ஆட்டி கொண்டு நின்றான்.

வழக்கமாக கண்களை மூடி அலறி ஓடும் ஃபரி.. இன்று அமைதியாக பார்த்தாள்.

முனியன் : அங்க நின்று பார்த்தாள் எப்படி தெரியும்? கிட்ட வந்து நல்லா பாரு.

ஃபரியின் கால்கள் தானாக முனியன் முன் வந்து நின்றது.

முனியன் : பக்கத்தில் நிற்க்கும் ஃபரியின் வேர்வை வாசத்தை மோப்பம் பிடித்த முனியன் உடல் துடிக்க கட்டுபடுத்தி கொண்டே கேட்டான்.. இப்படி நின்று பார்த்தால் எப்படி தெரியும் முட்டி போட்டு பாரு ஃபரி.

ஃபரி : மாட்டேன்.

முனியன் : ஏன் மாட்ட?

ஃபரி : முட்டி போட்டா என் வாயில் வச்சிக்க சொல்லுவீங்க.

முனியன் : ச்சீ .. இந்த நினைப்போடத்தான் என் கிட்ட வந்தியா? நான் சுன்னத் சரியா பன்னிருக்காங்கலான்னு பாக்குறியோன்னுதான் கிட்ட வந்து பார்க்க சொன்னேன்.

ஃபரி : ச்சே... நாமலே வார்த்தையை விட்டு மாட்டிக்கிட்டோமே... தலையில் அடித்து கொண்டாள்.

முனியன் : சரி , முட்டி போடு

ஃபரி : நான் மாட்டேன்

முனியன் : அதான் ஏன்?

ஃபரி : இன்னைக்கு மலர்க்கு டைவர்ஸ் கேசுக்கு ஆஜர் ஆகனும் கோர்ட்டுல...

முனியன் : மலர்தானே ஆஜர் ஆகனும் நீ இல்லையே?

ஃபரி : இல்லை , கோர்ட்லேந்து மலர் வந்து நான் முட்டி போட்டுருக்குறதை பார்த்தா தப்பா நினைச்சிப்பா

முனியன் : நீ சரியா சுன்னத் பன்னிருக்கியான்னு பாக்கத்தானே போற.. வாயில வாங்கவா போற? இது ஒரு உதவிதானே. மலர் தப்பா நினைக்க மாட்டாள்.

ஃபரி : இல்லை அது வந்து...

முனியன் : இப்போ முட்டி போட்டு சரியா சுன்னத் பன்னிருக்காங்கலா இல்லையான்னு பாத்து சொல்ல முடியுமா முடியாதா?

ஃபரி : முடியாது

முனியன் : அப்போ உன் மனசுல தப்பான எண்ணம் இருக்கு

ஃபரி : என்ன தப்பாண எண்ணம்?

முனியன் : எங்கே மண்டி போட்டா நீ வாயில வச்சிக்கனும்னு ...

ஃபரி : எனக்கு தப்பான என்னம் இல்லை!

முனியன் : அப்போ பயம்....

ஃபரி : எனக்கு என்ன பயம்?

முனியன் : உனக்கே தெரியாமல் நீ அதை வாயில வச்சி சப்புவன்னு பயம்

ஃபரி : எனக்கு பயம் இல்லை.. நான் அப்படி நினைக்கவும் இல்லை

முனியன் : அப்படியா..??

ஃபரி : அப்படித்தான்..!!

முனியன் : சரி அப்போ நிரூபிச்சி காட்டு.

ஃபரி : எப்படி நிரூபிக்கனும்?

முனியன் : இப்போ முட்டி போட்டு சரியா சுன்னத் பன்னிருக்காங்கலா இல்லையான்னு பாத்து சொல்லனும்

ஃபரி சட்டென முட்டி போட்டாள். மீண்டும் எழுந்தாள் .. சரியா பன்னிருக்காங்க.

முனியன் : இப்படி சொல்ல கூடாது. நல்லா பொருமையா நான் சொல்றா மாதிரி பாத்து சரியா இருக்கா இல்லையான்னு உறுதி படுத்தனும்.

ஃபரி : சரி இப்ப நான் என்ன பன்னனும்?

முனியன் : முட்டி போடனும். நான் சொல்ற வரைக்கும் எழுந்திருக்க கூடாது. நான் சொல்றா மாதிரி சோதனை செஞ்சி எனக்கு சுன்னத் சரியா செஞ்சிருக்காங்கன்னு சொல்லனும்.

ஃபரி : வேர்வை வழிய ஈர நைட்டியோடு மண்டியிட்டாள்.

முனியன் : நல்லா பாரு.. எதாச்சம் தப்பு தெரியிதா ??

ஃபரி : இல்லை

முனியன் : சரி, அதை தூக்கி பாரு ...

ஃபரி முதன் முதலாக முனியனின் உலக்கையை தொட போகிறாள். கை நடுங்க நடுங்க அந்த பால் வெள்ளை கைகளால் அவன் கருத்த கோலை பிடித்தாள்.

முனியன் : முன்னடி பின்னடி எதாச்சம் தப்பா பன்னிருக்காங்களா பாரு

ஃபரி : உதரும் கைகளை வைத்து முன்னாடியும் பின்னாடியும் பார்த்து அப்படி எல்லாம் இல்லை என்றாள்.

முனியன் : அந்த இரண்டு கொட்டையை தொட்டு பாத்து சொல்லு..

ஃபரி : இதை கேட்டு வெட்கத்தில் கண்ணை மூடினாள் ஆனால் கோலை விட்டு கைகளை எடுக்காமல் ஒரு கையை கோலில் வைத்து மறு கையால் கொட்டைகளை தடவ, அவை அவள் வியர்வை கைகளால் நழுவி வோட..
நல்லா இருக்கு என்றால்

முனியன் : எது நல்லா இருக்கு?

ஃபரி : உங்களோட...

முனியன் : என்னோட..?

ஃபரி : உங்களோட அது..

முனியன் : என்னோட எது?

ஃபரிக்கு வெட்கம் பிடுங்கி தின்றது.

ஃபரி : நீங்க பாக்க சொன்னது.

முனியன் : நான் எதை பாக்க சொன்னேன்

ஃபரி : கூச்சத்துடன் உங்க கொட்டை

முனியன் : என் கொட்டை நல்லா இருக்கா? 

ஃபரி : நல்லா இருக்கு

முனியன் : உனக்கு பிடிச்சிருக்கா?

ஃபரி : நான் அப்படி சொல்லலை பதறினாள். நல்லா சுன்னத் பன்னிருக்கு

முனியன் : அப்போ அது உனக்கு பிடிக்கலையா?

ஃபரி : பிடிக்கலைன்னு சொல்ல முடியலை.. பிடிச்சிருக்குன்னும் சொல்ல முடியலை..

முனியன் : நீ கொலம்பி போய்ருக்க.. உனக்கு பிடிச்சிருக்கா இல்லையான்னு இப்போ தெரிஞ்சிடும்

ஃபரி : எப்படி

முனியன் : உனக்கு பிடிச்சிருந்தா அதுக்கு முத்தம் கொடு .. ரொம்ப பிடிச்சிருந்தா வாய்ல வச்சு சப்பு . பிடிக்கவே இல்லைன்னா நீ முட்டி போட்டது போதும் எழுந்து போலாம்.

ஃபரி : ஒரு கையை லிங்கத்தில் வைத்து மற்றொரு கையை விதைப்பையில் வைத்து வருடி கொண்டு முட்டி போட்ட நிலையில் யோசித்தாள்!
(ஃபரி எழுந்து போய்டு.. நமக்கு கெத்துதான் முக்கியம் என மூளை சொல்ல, ஃபரி இப்போ எழுந்துட்டா பிறகு இப்படி ஒரு சான்ஸ் அமையுமான்னு ஒரு டவுட்தான் பேசாம வாய்ல வாங்கிடு..
புத்திக்கும் மனசுக்கும் ஒரு சண்டை நடக்க,

முனியன் : உனக்கு பிடிக்கலைன்னா எப்பவோ எழுந்து போய்ருப்ப.. ஆனா உனக்கு பிடிச்சதாலத்தான் இன்னும் முட்டி போட்டுறுக்க. இப்போ நமக்கு தெரிய வேண்டியதுலாம் உனக்கு இது எவ்ளோ பிடிச்சிருக்குன்னுத்தான். கொஞ்சம் பிடிச்சா ஒரு முத்தம் கொடுத்துட்டு எழுந்து போ. 
ரொம்ப பிடிச்சா வாயில வச்சி சப்பு.

ஃபரி முடிவெடுத்தாள் .ஒரு முத்தம் கொடுத்து எழுந்துடுவோம்.. அப்பறம் இன்னொருநாள் வாயில் வாங்குவோம்..
சட்டென லிங்கத்துக்கு முத்தமிட்டு எழுந்தவளை முனியன் பிடித்து அமர்த்தினான்.

ஃபரி : ஒரு முத்தம் கொடுத்துட்டோ போலாம்னு சொல்லிட்டு இப்போ ஏன் இப்படி பன்றீங்க?

முனியன் : இது பேரு முத்தமா? நல்லா விரும்பி ஆசையா கொடு.. நீ கொடுக்குறது முத்தம்னு எனக்கு தோனும்போது சொல்றேன் அப்போ எழுந்து போ.. அது வரைக்கும் முத்தம் கொடு.

ஃபரி : இது என்ன கொடுமை.. சரி முத்தம்தானே என சம்மதித்து லிங்கத்துக்கு முத்தமிட்டாள்.

முனியன் : பத்தலை நல்லா கொடு..

ஃபரி : ச்ச் ச்ச..

முனியன் : நல்லா அழுத்தி கொடு

ஃபரி : உம்மா...

முனியன் : லிங்கத்தை தூக்கி அதுக்கு மேல கொடு (அல்சாட்டியம் செய்தான்)

ஃபரி : ம்மா... ச்ச் ச்ச்..

முனியன் : என்ன முத்தம் தர? ஈரமே இல்லை.. எச்சில் படுறாமாதிரி முத்தம் கொடு

ஃபரி : வெட்கத்தில் கண்களை மூடி நாக்கால் உதட்டை ஈரப்படுத்தி முத்தமிட்பாள் ப்ச் ப்ச்

முனியன் : அப்படியே கொட்டையில் முத்தம் கொடு

ஃபரி : ச்ச் ச்ச

முனியன் : பத்தலை இன்னும் ..

ஃபரி : இச்ச் இச்ச் இச்ச்

முனியன் : அப்படியே கொட்டை முழுக்கு முத்தம் கொடு

ஃபரி : இச் இச் இச் இச்இச் இச் இச் இச்இச் இச் இச் இச்இச் இச் இச் இச்இச் இச் இச் இச்

முனியன் : இப்போ லிங்கத்தை சுத்தி அழுத்தமா எச்சில் படிய முதம் கொடு 

ஃபரி : உம்மா உம்மா இச் இச் இச் இச் உம்மா உம்மா இச் இச் இச் இச் உம்மா உம்மா இச் இச் இச் இச் உம்மா உம்மா இச் இச் இச் இச்

முனியனின் தண்டு விரைத்து ஃபரியின் மூக்கை தீண்டியது..

முனியன் : முத்தமிட்டது போதும் , இப்போது வாயில் வச்சு சப்பு ஃபரி..

ஃபரி : முடியாது என தலையாட்டினாள்.

முனியன் தனது லிங்கத்தால் ஃபரி உதட்டில் உரசி கவிதை எழுதினான்

ஃபரி வெட்கத்தில் இருக்க கண்களை மூடிக் கொண்டாள்.

முனியன் : பஃரி வாயைத்திர.

ஃபரி : வேண்டாம் என தலையை ஆட்டினாள்.

முனியன் : உன் தலைதான் வேணாம்னு சொல்லுது.. ஆனால் உன் உதடு வேணும்னு சொல்லுதே எப்படி துடிக்கிது பார்..

ஃபரி : அவள் உதடு துடிப்பதை உணர்ந்தாள்.

முனியன் : உன் வாய் என் கோளுக்கு ஏங்குது ஃபரி.. ஏன் அடம் பிடக்கிற? அவள் உதட்டில் லிங்கத்தை வைத்து குத்த அது உதடு தாண்டி ஃபரியின் பல்லை குத்தி நின்றது. அது ஃபரிக்கு ஒரு புது வித உணர்வை கொடுத்தது.

முனியன் : சரி .. நீ வாய்ல வாங்க வேண்டாம் கண்ணை திறந்து மட்டும் பாரு ஃபரி.

கண் திறந்து பார்த்த ஃபரி அரண்டாள். இது எப்படி இவ்வளவு பெருசா வளந்துச்சு..
முனியனின் லிங்கத்தை முன்னாடி பின்னாடி பாருத்து வியப்படைந்தாள்.
நரம்புகள் முறுக்கேரி, ரத்தங்கள் சீரி பாய முன்பை விட நீளமாகவும் மொத்தமாகவும் இருந்தது. அதன் முன் ஓட்டையில் காம நீர் கசிந்து அது கண்கள் போல தெரிந்தது.
முனியனின் முடி அடர்ந்த காட்டில் இருந்து எட்டி பார்க்கும் லிங்கம் , காட்டில் இருந்து சீரி பாயும் கருநாகம் போல ஃபரிக்கு தெரிந்தது.

ஃபரி அதை கையால் பிடித்து அடித்தாள். அது ஆடி மீண்டும் சீறி பாய்ந்து அவள் முன்னே வந்து என்ன? என்று பார்ப்பது போல இருந்தது.
ஃபரி தன்னை மறந்தாள். ஒரு குழந்தை போல அதை கையில் ஏந்தினாள. அதை கொஞ்சினாள். அதனுடன் பேசினாள்.
அது முறுக்கேரி கம்பீரமாக நிர்ப்பதை பார்த்து பித்து பிடித்து போனாள். அதனிடம் கேட்டாள். என்ன நீ அப்படி பாக்குற? முறைக்குறியா? என்னை விட மாட்டியா? என்னை உன் பக்கம் இழுக்குறியா? உன்னை என்ன செய்ட்டும் ? முத்தம் வேணுமா உனக்கு? முத்தம் கொடுத்தா அடங்கிடுவியா? அது வளதும் இடதும் ஆடியது

முத்தம் கொடுத்தா அடங்க மாட்டியா? அப்போ உன்னை விட மாட்டேன் உரிஞ்சி எடுத்துடுறேன். நீ வா என் வாய்க்குள்ளே என லிங்கத்தை தன் வாயில் முதன் முதலாக வாங்கினாள் ஃபரி

-தொடரும்