Adultery ప్రిన్స్... (రచయితగా నా మొదటి ప్రయత్నం)

[funpart]

ఈ కథ కేవలం కల్పితం మరియు నా మొదటి ప్రయత్నం.

ఇక్కడి రచనలు చదివి వాటినుండి ఇన్సిపిరేషన్ పొంది ఈ కథ రాయడానికి సిద్ధపడ్డాను.
తప్పులు ఉంటే క్షమిస్తారని ఆశిస్తూ... 

అభిమానిస్తున్న పాఠకమహాశయులకు నా కృతజ్ఞతలు...


ఫార్ట్‌- 14

తల మీద దెబ్బ వల్ల నొప్పి, ఇంకా పూర్తిగా మత్తు దిగని రవి ఫోన్ ఎత్తి... ‘‘ఏంటి సుమతి వదినా ఈ టైంలో’’ అన్నాడు. ‘‘ఇప్పుడే సత్తి ఇంటికి వచ్చాడురా... నిన్ను ఎవరో కొట్టారిన చెప్పాడు... ఎలా ఉన్నావో అని కంగారుపడి ఫోన్ చేశా’’ అంది సుమతి. ‘‘నేను పలకరిస్తే గానీ పలకవు, నాకేమైందో అని నీకేందుకు కంగారు?’’ వ్యంగంగ్యా అడిగాడు. వాడి మాటతీరులో వచ్చిన మార్పుని బట్టి తమ మాటలు ఎవరో పక్కన ఉండి వింటున్నారని అర్ధమైన సుమతి. ‘‘అదేంటి అబ్బాయ్... ముక్కు మోహం తెలీని వాళ్ళకి దెబ్బ తగిలితేనే జాలేసి ఎలా ఉన్నారని అడుతాం! అట్టాంటిది రోజూ మోహమోహాలు చూసుకునే వాళ్ళం... నీకు దెబ్బలు తగిలాయని తెలిసి అడిగాను... అదీకాక నీ ఫోన్ నెంబర్ నా దగ్గరుంది కాబట్టి... ఇంతకీ ఏమైంది? ఎవరు కొట్టారు?’’ అడిగింది సుమతి. ‘‘ఎవరో తెలీదు సుమతి... వెనకనుండి కొట్టారు... కళ్ళు కనబడకుండా ఏదో పౌడర్ చల్లారు... తరువాత ఏదో ప్రే కోట్టారు... ఓ నలుగురైదురు ఉంటారు... నాకు కళ్ళు సరిగా కనబడలేదు’’ అన్నాడు. ‘‘పాత కక్షలేమో అబ్బాయ్... ఎప్పడూ గొడవలు పడుతుంటావ్ గా’’ అంది. ‘‘సరే సుమతి ఉంటాను’’ అన్నడు రవి. ‘‘సరే అబ్బాయ్ రేపు నేనటు వత్తే చూసి పోతాలే’’ అంటూ సుమతి ఫోన్ పెట్టేసింది. కొద్ది సేపటికి రవి మళ్ళీ ఫోన్ చేశాడు... ఫోన్ ఎత్తిన సుమతి ‘‘ఏంటబ్బాయ్?’’ అంది. రవి ‘‘ఎవరూ లేరు నేను ఒక్కడినే ఉన్నాను’’ అన్నాడు. ‘‘ఏమైందిరా? ఎవరు కొట్టారు? బాగా దెబ్బలు తగిలాయా? ఏంటి సత్తి ఈ టైంలో మా ఇంటి వచ్చాడు? నేను ఈ రోజు అక్కడకు వచ్చానని తెలిసిందా? అసలేమైంది? నాకు చాలా కంగారుగా ఉంది’’ అంటూ లేని భయం నటించింది. ‘‘అదేం లేదు వదినా... పైన ఓ పిల్లని తెచ్చిపెట్టారుగా ఎవరికో ఆ పిల్ల ఇక్కడుందని తెలిసి ప్లాన్ చేసి మరీ ఆ పిల్లని ఎత్తుకుపోయారు... ఎవరెత్తుకు పోయారో తెలీదు అందరూ ఊరంతా గాలిస్తున్నారు’’ అన్నాడు. ‘‘అవునా? ఎంత మంది వచ్చారు? నిన్ను బాగా కొట్టారా? దెబ్బలేమైనా తగిలాయా?’’ అంది సుమతి. ‘‘చెప్పాగా... నాకు సరిగా కనబడలేదు... కానీ కీనీడగా ఓ నలుగురు దాకా కనబడ్డారు... ఎత్తుగా ఉన్నారు... అంతకు మించి నాకేమీ కనబడలేదు... కానీ బాగా ప్లాన్ చేసకుని మరీ వచ్చారు’’ అన్నాడు. సుమతి మనస్సులో హమ్మయ్య మన మీద అనుమానం వచ్చే అవకాశమే లేదు అనుకుని. ‘‘అవునా... మరి నీ పరిస్థితి ఏంటి? బాగా దెబ్బలు తగిలాయా?’’ అంది సుమతి. ‘‘లేదొదినా తల మీద బాగా బలంగా దెబ్బతగిలింది ఏదో ప్రే కొట్టారు దాంతో కొంచెం మత్తు మత్తుగా ఉంది... ఇందాకే రంగ అన్న ఫోన్ చేసి మాట్లాడాడు... రేపు ఆసుపత్రికి వెళ్ళమన్నాడు’’ అన్నాడు. ‘‘అవునా... ఆ పిల్ల పోయిందని ఏమైనా కోప్పడ్డాడా?’’ అంది సుమతి. ‘‘లేదొదినా... ముందు నా మీద కోప్పడ్డాడు కానీ తరువాత సత్తి అన్ననే బాగా తిట్టాడు... ఒక్కడిని అది కూడా చిన్నపిల్లాడిని కాపలా పెట్టావా అని అది కాక వాళ్ళెవరో ఆ అమ్మయిని ఇక్కడకు తీసుకువచ్చింది చూసుంటారు వదినా... లేకపోతే అంత పకడ్బందీగా ప్లాన్ చేసి మరీ అంత తక్కువ టైంలో ఎలా ఎత్తుకెళ్తారు? ఆ అమ్మాయి ఎవరో డబ్బునోళ్ళమ్మాయంట వాళ్ళ మనుషులే తీసుకెళ్ళుంటారని మాట్లాడుకున్నారు... ప్రస్తుతానాకి నేనైతే సేఫ్ అన్నాడు’’ రవి. ‘‘ఫోనిలే దేవుడి దయ వల్ల లేచిన రోజు మంచిదై... అందరికీ మంచే జరిగింది’’ అంది సుమతి. ‘‘అందరికీనా? ఏ అందరికీ?’’ అన్నాడు రవి. ‘‘అదేరా... పొద్దున ఆ మందులోడి నుండి నన్ను నువ్వు కాపాడావ్, ఈ పొద్దు ఆ దేవుడే నిన్ను, ఆ పిల్లను కాపాడాడు’’ అంది సుమతి. ‘‘ఆ పిల్ల సంగతి మనకెందుకు... మనం బయటపడ్డాం అది చాలు’’ అన్నాడు రవి. ‘‘ఏమోరా ఆ పిల్లను చూస్తే జాలేసింది... మనం ఏమీ చేయలేము కాబట్టి దేవుడికి దన్నం పెట్టుకున్నా... దేవుడు నా మాటిన్నడేమో... ఆ పిల్లని కాపాడాడు’’ అంది. ‘‘మనకెలా తెలుసు కాపాడాడో... లేక ఇంకా పెద్ద వలలో పడిందో... ఎవడెత్తుకెల్లాడో ఎవరికీ తెలీదు అన్నాడు’’ రవి. ‘‘అవునురా అదీ నిజమే... అంతేలే ఆ పిల్ల నుదిటి మీద ఏమి రాసిపెట్టుందో... రేపు నేను వస్తా’’ అంది. ‘‘నేనందుకే ఫోన్ చేసింది... నువ్వు ఓ నాలుగు రోజులు ఇటు పక్కకు రాకు పరిస్థితి బాలేదు అందరినీ అనుమానిస్తున్నారు... నువ్వు కూడా నాకు ఫోన్ చేయకు నేనే ఏదైనా అవసరమైతే ఫోన్ చేస్తా’’ అన్నాడు. ‘‘సరే... సరే అని ఫోన్ పెట్టేసింది. అంతా తను అనుకున్న దానికి కంటే బాగా అవడం... పరిస్థితి బాగోలేదని తెలియడంతో దేవుడికి మరో సారి దన్నం పెట్టుకుని తనుకూడా లోపలకి వెళ్ళి ఆ పిల్లను కదులుతుండగా లేపి ఆ అమ్మాయికి కొంచెం కాఫీ తాగించి... ‘‘పరిస్థితులు ఏమీ బాలేదు... నేను సమయం చూసి నిన్ను మీ ఊరు చేరుస్తా... అప్పటిదాకా నువ్వు ఇక్కడున్నావనే విషయం ఎవరికీ తెలీకుండా జాగ్రత్తగా దాక్కో, ఎవరికైనా అనుమానం వచ్చిన మనిద్దరినీ ఛంపేస్తారు... కనీసం ఎవరికీ ఫోన్ కూడా చేయకు రెండు రోజుల్లో పరిస్థితులు చక్కబడగానే ఏదోటి చేసి నిన్ను నీ ఇంటికి చేరుస్తా’’ నంది సుమతి. తను తప్పించుకున్నానన్న ఆనందం, కృతజ్ఙతా కలిసి ఆ అమ్మాయి కన్నీరు పెడుతూనే సుమతి కాళ్ళు పట్టుకుంది. ‘‘ఛ... ఛ... ఏంటిది...? నా వల్ల అయ్యింది కాబట్టి చేశాను, అది దేవుడు కరునించి అవకాశం ఇచ్చాడు కాబట్టి’’ అంది సుమతి. సరే నువ్వు బాగా రెస్ట్ తీసుకో అని ఇద్దరూ కొంచెం సేపు కునుకు తీశారు... తెల్లవారగానే సుమతి నిద్రలేచి ఆమెకు టిఫిన్, కాఫీ ఇచ్చి తన బట్టలు కూడా ఇచ్చి గబాలున ఎవరైనా చూసినా తన మొహం గుర్తు పట్టకుండా ఆమె మోహం చేతులు కాళ్ళు నల్లని కాటుక కలిపిన రంగుతో తన చర్మం రంగులోకి మేకప్ వేసి పొరబాటున కూడా బయటకు వెళ్ళెద్దు... ఏ మాత్రం చప్పుడైనా... దాక్కోమని తను దాక్కోటానికి ఓ ప్లేస్ కూడా చూపించి తను పనికి వెళ్ళి వస్తానని చెప్పి సుధాకర్ ఇంటికి బయలుదేరింది.

తను ఇంటి నుండి నాలుగడుగులు వేయగానే సుమతికి రంగారావు జీపులో ఎదురైయ్యాడు... సుమతిని చూసి పిలిచాడు... ‘‘నమస్తే అయ్యగారు... ఊరినుండి ఎప్పడొచ్చారు?’’ అంది.  ‘‘ఎక్కడికే’’ అన్నాడు, ‘‘పనికి’’ అంది సుమతి. ‘‘అదుందా ఇంట్లో?’’ అన్నాడు రంగారావు. సుమతికి ఒక్కసారి గుండెగినంత పనైంది... కానీ సముదాయించుకుని ‘‘ఎవరయ్యగారు?’’ అంది. అదేనే ఆ ఉమాదేవి... ఈ రోజు చాలా చికాకులో ఉన్నా... ఈ రోజు దానికి సంగతి అటో, ఇటో తెలుస్తా’’ అన్నాడు రంగారావు. ‘‘తెలీదయ్యగారు... నన్ను వాళ్ళింటికొస్తే ఛంపేస్తానంది అందుకని నేను వాళ్ళింటి వైపు కూడా చూడ్డం లేదు’’ అంది సుమతి. ‘‘దానికంతుందా...? చూస్తా... పోనీబే’’ అంటూ జీప్ ముందుకు కదిలింది. అంటే ప్రమాదం ఆ పిల్లకు పోయి ఈవిడ మీదుకు వచ్చిందన్న మాట... ఏం చేస్తాం... దేవుడా ఈ రాక్షసుడ్ని ఛంపేవాడ్ని పంపిచయ్యా అంటూ మనస్సులోనే అనుకుని మళ్ళీ తన దారిన తను పోసాగింది. ఇంతలో శశి ఎదురై ‘‘ఆంటీ... కొంపమునిగింది’’ అన్నాడు. ఒక్కసారిగా సుమతికి కరెంట్ షాక్ కొట్టినట్టైంది భయంతో... ‘‘ఏమైంది?’’ అడిగింది. ‘‘మా నాన్న ఈ రోజు ఆఫీసుకు వెళ్ళడం లేదు... ఇంట్లోనే ఉన్నాడు’’ అన్నాడు శశి. ‘‘అది సరేలే... కానీ ఇంతకీ ఎందుకు కొంపమునిగిందన్నావ్?’’ అంది సుమతి కంగారుగా. ‘‘అదే మా నాన్న ఇంట్లో ఉంటే... మన ప్లాన్ ఎలా? నేనేమో... బోలెడన్ని ఆశలు పెట్టుకున్నా సరిగా నిద్రకూడా పోలేదు’’ అన్నాడు శశి. సుమతి పకపకా నవ్వి... సిగ్గుపడుతూ.. ఛాల్లే మరీను... ఈ రోజు కాకపోతే రేపు నేను పారిపోతానా? నువ్వు పారిపోతావా? నేను మాటిచ్చాకదా... నువ్వు తర్వాత ప్లాన్ చేసకుని చెప్పు అంది సుమతి. ‘‘అదికాదాంటీ నాకు కాలేజీకి సెలవులిచ్చారని నాన్న నన్ను ఊరెళ్ళమంటున్నాడు అమ్మ దగ్గరకి మళ్ళీ సెలవలయ్యాక రమ్మంటున్నాడు... ఏం చెప్పాలో తెలీడం లేదు, నిన్ను వదిలేసి ఊరెళ్ళి అన్ని రోజులు ఉండలేను’’ అన్నాడు శశి. ‘‘ఏముంది వెళ్ళిరా... వచ్చాక ప్లాన్ చేయ్యి... లేకపోతే వెళ్ళినట్టే వెళ్ళి ఏదో పనుందని చెప్పి రెండు రోజుల్లో తిరిగి వచ్చేయ్’’ అంది సుమతి. ‘‘పోనీ ఈ రోజు మీ ఇంట్లో’’ అన్నాడు శశి. సుమతి నవ్వి ‘‘చూడండి బాబు మీ మంచికోరే చెబుతున్నా... అసలే పరిస్థితులు బాలేదు... హడావుడిగా చేసుకుంటే మీకు కూడా తృప్తి ఉండదు... అందుకని నా మాట విని రెండు రోజులు ఊరెళ్ళి వచ్చేయండి తరువాత మీకు నచ్చినట్టు ఒక పూట పూటంతా ఎంజాయ్ చేద్దురు గానీ’’ అంది సుమతి. ‘‘అంతేలే ఆంటీ... ఇప్పడు నేను ఊరెళ్థే నువ్వు నాన్న రాత్రికి పండగ చేసుకుంటారు... నాకు ఆ ఆలోచనలతో పిచ్చెక్కి పోద్ది... అన్యాయం’’ అన్నాడు. ‘‘అదా నీ బాధ... సరే నేను ఈ రోజు మీ ఇంటికి రాను... రేపు ఎలాగో మీ నాన్న ఆఫీసుకు పోతాడు... నేను నువ్వులేని ఈ రెండు రోజులు తప్పించుకుంటా... తరువాత నువ్వు వచ్చాకే... నీకు గానీ, మీ నాన్నకు గానీ ఛాన్స్ ఇస్తా కావాలంటే ఓ పని చెయ్య్ నేను ఈ రోజు రావడంలేదని నాకు బాగా జ్వరం వచ్చిందని చెప్పు మీ నాన్నకు ఆయన ఒకవేళ మనస్సు మార్చుకుని ఆఫీక్కి పోతే... నేను ఇంటికి వచ్చేస్తా... అంది సుమతి. ‘‘అంత సినిమాలేదు... ఈ రోజు మద్యాహ్నం నన్ను ఊరు పంపించడానికే సెలవు పెట్టానన్నాడు... నువ్వు వచ్చినా రాకున్నా ప్లాన్ మారదు, పోనీ మీ ఇంట్లో... అన్నాడు. ‘‘బాబుగారు... మీరు కూడా నా ఇంటికి రావడం ఏవరైనా చూస్తే... లేనిపోని ప్రచారాలు జరుగుతాయి అది మనిద్దరీ మంచిది కాదు... నా మాట వినండి’’ అంది సుమతి. ఇక తప్పదనుకుని... ‘‘సరేలే అయితే నీకు ఒంట్లే బాలేదని చెప్పాలా?’’ అన్నాడు. సుమతి మరోసారి నవ్వి ‘‘చెప్పండి నాకు కూడా రాత్రి సరిగా నిద్రలేదు... మీరు వెళ్ళాక ఆ అమ్మాయిని ఊరు దాటించే సరికే తెల్లారిపోయింది, నేను వెళ్ళి ఈ పూట పడుకుంటా అంటూ గొనుగుతూ చెప్పింది. ‘‘ఇంతకీ ఆ అమ్మయి ఎవరో, ఎక్కడుంటుందో తెలుసుకున్నావా?’’ అంతే సైలెంట్ గా అడిగాడు. ‘‘లేదు ఆ అమ్మయి ఎవరికో ఫోన్ చేసింది... వాళ్ళు వచ్చి ఆ అమ్మాయిని తీసుకుపోయారు... వాళ్ళు మన బాష మాట్లాడడం లేదు కనుక నాకూ వివరాలేమీ తెలీలేదు’’ అంది. ‘‘అంత సాయం చేస్తే... కనీసం థ్యాంక్స్ అయినా చెప్పలేదా?’’ అన్నాడు శశి. ‘‘వాళ్ళేమీ చెప్పలేదు కానీ... ఆ అమ్మయి తన మెడలోని చైన్ తీసి ఇచ్చింది నాకు అంతే’’ అంది సుమతి. ‘‘బంగారమా? అమ్మేస్తే ఇద్దరికి డబ్బులోస్తాయిగా?’’ అత్రంగా అడిగాడు. ‘‘వస్తాయ్ కానీ ఇప్పడు కాదు వాతావరణం చల్లబడ్డాక మేరే ఆ పని చేసిపెడుదురుగాని’’ ముందు మీరు వెళ్ళండి అంటూ వాడిని బలవంతంగా తరిగి పింపిచేసింది. వాడు ఇంటికి వెళ్ళడం, సుమతి కూడా ఇంటికి చేరి ఆ అమ్మాయిని ఆరా తీయడం మొదలు పెట్టింది.

పాత్ర పరిచయం: మేఘన వయస్సు 19 సంవత్సరాలు, తెల్లగా నాజూగ్గా ఉంటుంది సూపర్ మోడల్ లాగా బెంగుళూరు నుండి వచ్చి ఇక్కడ కాలేజీలో చదువుకుంటోంది... కాలేజీకి సంబంధించిన ఒక గొడవలో రంగారావు వాళ్ళ గురించి తెలీక తను ఇన్వాల్వ్ అయ్యింది వాడి పలుకుబడితో తప్పించుకుని రంగారావు ఈమెను కిడ్నాప్ చేశాడు... ఎం.ఎల్.ఏ కొడుకు శరత్ కి గిప్ట్ ఇద్దమనుకున్నాడు కానీ వాడు కాదనడంతో వదిలేస్తే కొత్త ప్రాబ్లమ్స్ వస్తాయని రంగారావు వచ్చే దాకా ఈమెను దాచారు. ఈలోగా సుమతి తప్పించింది. మేఘన వాళ్ళ నాన్న మంచి పలుకుబడి ఉన్న బిజినెస్ మ్యగ్నట్... బెంగుళూరులో బాగా డబ్బు, పలుకుబడి ఉన్న వ్యక్తి. రంగారావుకు ఆ విషయాలు తెలీవు... కేవలం వాడి పొగరు, కోపంతో ఎత్తుకొచ్చేశాడు.

మేఘన తనున్న పరిస్థితిలో (ఎవరిని నమ్మాలో తనకు పూర్తిగా స్ఫష్టత రాలేదు) సుమతికి కూడా ఏ వివరాలు చెప్పలేదు... కేవలం తనది బెంగుళూరు దగ్గర పల్లెటూరని... కాలేజీలో చదువుకునేందుకు వచ్చానని... కాలేజీ గొడవల్లో రంగారావుకి ఎదురు తిరిగినందుకు కిడ్నాప్ చేశారని మాత్రమే చెప్పింది. తనను ఏదో విధంగా బెంగుళూరు వెళ్ళడానికి ఏర్పాటు చేయమని చెప్పింది. సుమతి కూడా సరే అంది కానీ... ఒక రెండు రోజుల పాటూ ఇక్కడే ఉండాలని లేకపోతే మొదటికే మోసం వస్తుందనీ... అదీ కాక మేఘన కూడా బాగా నీరసంగా ఉండడంతో రిస్క్ కూడా అని మేఘనను ఒప్పించింది. ఆరోజు సాయంత్రం శశిని ఊరు పంపించిన సుధాకర్ సుమతికి ఫోన్ చేశాడు... ‘‘ఓ నాలుగు రోజులు నీతో గడుపుదామని సెలవు పెట్టి... ఇంట్లో ఉన్నోళ్ళందరినీ ఊరు పంపిస్తే... నువ్వేంటే ఒంట్లో బాగోలేదని ఎగ్గోట్టావ్? అన్నాడు సుధాకర్. నిజమే బాబుగారు అయినా నాకు చెప్పొద్దా ‘‘నేను మూడు రోజులు రాలేను... బయటున్నాను’’ అంది. ‘‘అబ్బా... ఒక్కరోజుఅనుకుంటే మూడు రోజులా? ఇలా చేశావేంటి సుమతి?’’ అంటూ నిట్టూర్చాడు. ‘‘నేనేమన్నా కవాలని చేశానా అయ్యగారు... ప్రకృతి వైపరీత్యం మీరు సెలవు పెట్టారని నాకు మాత్రం తెలుసా... రేపు వంట వండటానికి వస్తాలేండి’’ అంది సుమతి. ‘‘వచ్చి ఉపయోగం ఏముంది నన్ను ఉపవాసం పెట్టి... నేను లీవ్ డేట్ లు మార్చుకుంటాలే... నా ఒక్కడి కోసం వచ్చి ఏ వండుతావ్... నువ్వు కళ్ళముందు కనబడితే నేనాగలేను రావద్దు నువ్వు కూడా రెస్ట్ తీసుకో’’ అన్నాడు సుధాకర్ తాపం, నిస్పుహ కలిపి. అమ్మో బాబు కొడుకులిద్దరూ ఒక్కటే కామాందులు అనుకుని ‘‘ఓ చిలిపి నవ్వు నవ్వి సరే అయ్యగారు’’ అని ఫోన్ పెట్టేసింది. సుమతికి సెలవు దొరకడంతో మణికి జరిగిన విషయాలన్నీ చెప్పి మణి సాయంతో మేఘనను జాగ్రత్తగా చూసుకుంటూ... మరో రోజాగి తరువాతి రోజు వాతావరణం కొంచెం చల్లబడగానే ఎవ్వరికీ తెలీకుండా మణి వాళ్ళింటి నుండి తెచ్చిన బురఖా తొడిగి మణి సాయంతో ఆ అమ్మయిని ఊరు దాటించి దగ్గరలోని సిటీకి తీసుకుని వెళ్ళి అక్కడ నుండి బెంగుళూరు పంపిచేశారు. మేఘన కృతజ్ఞతగా నిజంగానే వెళ్ళేప్పుడు తన ఒంటి మీదున్న బంగారమంతా వీళ్ళిద్దరకీ ఇచ్చింది... వాళ్ళు సిటీలోనే దాన్ని డబ్బుగా మార్చేసి మణికి కొంత డబ్బిచ్చి మిగిలినవి తాను తీసుకుని వాళ్ళు మళ్ళీ తిరిగిరావడం అన్నీ సినిమాల్లో ప్లాష్ బాక్ కన్నా స్పీడుగా జరిగిపోయాయి.

తరువాతి రోజు సుధాకర్ పొద్దునే ఇంటికి వచ్చానని సుమతికి పనికి రమ్మని ఫోన్ చేయడంతో సుమతి సుధాకర్ ఇంటికి బయలుదేరింది. సుమతి సుధాకర్ ను చూడగానే ఓ చిరునవ్వు నవ్వి తనమానాన తను వంట గదిలో దూరి పనిచేసుకుంటోంది... సుధాకర్ మాత్రం చాలా సైలెంట్ గా కూర్చుకున్నాడు. కొద్దిసేపటికి సుమతి సుధాకర్ కు కాఫీ ఇస్తూ... ‘‘ఏంటయ్యగారు? బాగా నీరసంగా కనబడుతున్నారు? బాగా గ్యాప్పోచ్చిందని... అమ్మగారితో రాత్రంతా ఆడుకొని బయలుదేరారా?’’ అంది కొంటెగా... సుధాకర్ ఒక నిమిషం పాటూ ఏమీ మాట్లాడకుండా సైలెంట్ గా ఉండి, ‘‘సుమతి మద్యాహ్నం బోజనం వండకు... మనం ఓ గంట తరువాత బయటకు వెళ్దాం... మళ్ళీ రాత్రికే వచ్చేది... నీ కేమైనా పనులుంటే చూసేసుకో ఈ గంటలో’’ అన్నాడు. ‘‘మళ్ళీ బయటకెందుకు అయ్యగారు... ఇంట్లోనే సేఫ్... ఎవరికీ అనుమానం కూడా రాదు’’ అంది సుమతి. ‘‘లేదు... లేదు... నేను బాగా ప్లాన్ చేశాను... పిచ్చ, పిచ్చగా ఎంజాయ్ చేద్దాం... మళ్ళీ రెండు, మూడు రోజుల్లో మా ఆవిడ కూడా వచ్చేస్తుంది’’ అన్నాడు సుధాకర్. సుధాకర్ మాటల్లో ఏదో తేడా తెలుస్తోంది... కానీ అదేంటో తెలీలేదు సుమతికి... చాలా కొంటెగా, ప్రేమగా మాట్లాడే సుధాకర్ ఏదో అసహనంగా మాట్లాడుతున్నాడు. ‘‘ఏంటయ్యగారూ ఇక్కడైతే ఏమైనా ఇబ్బందా?’’ అంది సుమతి. ‘‘ఇబ్బందని కాదు... కానీ ఎందుకో నాకు ఎవరో మనల్ని బాగా పరిశీలిస్తున్నారని డౌట్ వచ్చింది అందుకే, ఇక్కడ ఒద్దంటున్నా’’ అన్నాడు సుధాకర్. సుధాకర్ మాటలకు కన్విన్స్ అయిన సుమతి సరే ఎక్కడికి రావాలి అంది. ఒక గంటలో హైవే మీదకు వచ్చేయ్... అక్కడ నేను కారులో ఎదురు చూస్తుంటా అన్నాడు సుధాకర్. సరేనని సుమతి ఇంటికి వెళ్ళి చక్కగా సింగారించుకుని హైవేపై సుధాకర్ ని కలుసుకుని కారులో ఇద్దరూ బయలుదేరారు. ఓ రెండు గంటల జర్నీ తరువాత కారు ఏదో ఫామ్ హౌస్ లోకి ఎంటరైంది... పెద్ద ఇళ్ళు, చుట్టూరు చెట్లు పెద్ద స్విమ్మింగ్ పూల్, భలే ఉంది వాతావరణం, ఇళ్ళు కానీ ఊరికి చాలా దూరం దగ్గరలో ఏమీ దొరకవు... ‘‘ఏంటయ్యగారూ ఇంత దూరం తీసుకొచ్చారు... పైగా దగ్గరలో ఇళ్ళేమీ కనబడడం లేదు’’ అంది సుమతి. ‘‘చెప్పగా మనల్ని ఎవరో ఓ కంట కనిపెడుతున్నారని అందుకే ఇక్కడైతే మనల్ని ఎవరూ ఆపేవారు, పట్టించుకునే వారు ఉండరు అందుకని’’ అన్నాడు సుధాకర్. ఇద్దరూ లోపలకి వెళ్ళారు... సుధాకర్ బెడ్ రూమ్ లోకి తీసుకెళ్ళి మంచంపై ఓ టెడ్డీ డ్రస్ వేసి నువ్వు ప్రెష్ అయి ఈ డ్రస్ వేసుకో నేను మెయిన్ గేట్, డోర్ లాక్ చేసి కారును గ్యారాజ్ లో పెట్టి వస్తాను అన్నాడు. ‘‘నేనిందాకే స్నానం చేశా... మీరు వెళ్ళి రండి అంది’’ సుమతి. ‘‘నీ మొహం... నేను చెప్పేది... కింద అడవిని, సంకల్లో చిట్టడువులనీ తీసేసి లోపల మంచి లోషన్ ఉంది అది రాసుకుని, ఈ డ్రస్ వేసుకుని రామ్మని’’ అంటూ డ్రస్ తీసి చూపించాడు. డ్రస్ చూసి సుమతి సిగ్గుపడి ‘‘ఛీ... ఇది డ్రస్సా... ఈ బ్రాలో నా బాయిల మునుపులు తప్ప మరేమీ పట్టవు... ఈ డ్రాయర్ చూడండి చిరిగింది... మరి ఒంటిపై వేసుకునే కోటేమో... వేసుకున్నా లేకున్నా ఒక్కటే అంత పలుచగా ఉంది’’ అంటూ కంప్లేంట్ చేసింది. ఆ డ్రాయరేమీ చిరిగి పోలేదు... ఆ బ్రాసైజ్ అంతే ఉంటుంది... ఇంక ఆ కోటు కూడా అలానే ఉంటుంది... దీన్ని టెడ్డీ డ్రస్ అంటారు... కనబడాల్సిన వన్నీ కనబడుతూ ఊరిస్తాయి కాబట్టే ఈ డ్రస్ అన్నాడు’’ సుధాకర్. ‘‘కనీసం ఈ డ్రాయర్ అన్నా మర్చండి... అది మరీ రెండు తాడు ముక్కలు అడ్డంగా ఒకటి, నిలువుగా ఒకటి ఉన్నట్టుంది కనీసం నాదాని గాడి కూడా దాయలేదది’’ అంది సుమతి సిగ్గుపడుతూ. ‘‘చుప్... చెప్పింది చెయ్యి టైం వేస్టు చేయకు’’ అంటూ సుదాకర్ సుమతి మాట కూడా వినకుండా బయటకు వెళ్ళిపోయాడు. ఇక తప్పదని సుమతి బాత్రూమ్ లో దూరి ఒక గంట తరువాత ఓ పది సార్లు ఆ డ్రస్ వేసుకోడానికి నానా తంటాలు పడి చివరకు బయటకు వచ్చింది వయ్యారంగా ఫోజిస్తూ....

ఎదురుగా శశి ఒక్క అండర్ వేర్ మాత్రమే వేసుకుని సుమతిని చూసి కన్నుగొడుతూ... ‘‘వావ్ ఆంటీ... అదిరిపోయావ్ ఈ డ్రస్ లో అన్నాడు’’. సుమతి షాక్ లో ఉంది ఏం జరుగుతుందో అర్ధం కావడం లేదు... తీసుకువచ్చింది సుధాకర్... గదిలో ఉన్నది శశి... సుధాకర్ కి విషయం తెలిసిపోయిందని అర్ధమైంది కానీ... కన్న తండ్రే కొడుకుని నాతో పొడుకోబెట్టడానికి తీసుకొచ్చాడా? అంటూ దీర్ఘంగా ఆలోచనలో పడి అలానే బొమ్మలా నిలబడిపోయింది. సుధాకర్ కూడా అదే గదిలోకి ఎంటరైయ్యే సరికి సుమతికి మరోషాక్ తగిలి... ఈ లోకంలోకి వచ్చి ‘‘అదీ... అయ్యగారు... మరేమో...’’ అంటూ ఏం అడగాలో... ఏం మాట్లాడాలో తేలీని స్థితిలో తనకు మాటలు కూడా దొరకడం లేదు, తనను ఆకలిగా చూస్తున్న శశిని కూడా పట్టించుకనే పరిస్థితిలో లేదు. ‘‘నువ్వేం చెప్పక్కర్లేదే... మావాడు అన్నీ చెప్పాడు... నువ్వు వాడితో, నాతో గడుపుతానన్నావ్ ఇద్దరితో విడివిడిగా ఎందుకని ఇద్దరం కలిసి వచ్చాం’’ అన్నాడు చాలా సింపుల్ గా సుధాకర్. సుమతికి తలంతా మొద్దుబారిపోయింది... ఏం జరుగుతుందో తనింకా జీర్ణించుకోలేక పోతోంది... అబ్బ, కొడుకులు ఇద్దరితోనా... అది కూడా ఒకేసారి ఇద్దరితోనా... అసలు దీనికి వీలిద్దరూ ఎలా ఒప్పుకున్నారు? వాడంటే పిల్లాడు ఒప్పుకోవచ్చు... ఈయనెలా ఒప్పుకున్నాడు? కన్న కొడుకుతో ఓ ఆడదాన్ని పంచుకోవడమా? సుమతి నులుచున్న చోట కుదేలై కూర్చుండిపోయింది. సుమతి పరిస్థితి చూసిన సుధాకర్ తీరిగ్గా, ఫ్యాంట్, షర్ట్ విప్పుతూ... ‘‘రావే లంజా... నీ అవసరం కోసం చిన్నపిల్లాడికి నీ అందం ఎరేసి వాడిని ప్రమాదంలో పడేసి వాడుకుంటావా? ఇప్పుడు అక్కడ చతికిల బడితే ఎలా... ముందు వాడి కోరిక తీర్చు... వాడికి కొత్త కాబట్టి నేను దగ్గరుండి తప్పుఒప్పులు చెబుతా... తరువాత నాతో... తరువాత మా ఇద్దరితో...’’ అన్నాడు సుధాకర్. శశి ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతూ... ‘‘సూపర్ డాడీ నువ్వు’’ అన్నాడు మంచం మీదే పడుకోని. సుమతి ఏడుపు లంకించుకుంది ఏమి చెయ్యాలో తెలీని పరిస్థితిలో. ‘‘నీ అదృష్టం ఏంటంటే... నువ్వింకా బ్రతికుండడం... నేను తెలివిగా అడ్డం పడకపోతే నిన్ను ఈ పాటికి చంపేసుండేవారు’’ అన్నాడు సుధాకర్. సుమతికి ఏమీ అర్దం కావడం లేదు ఏడుస్తూనే ‘ఎవరు’ అన్నట్టు చేతులతో అడిగింది... ‘‘ఓహో నీకు అసలు విషయం తెలీదు కదా... నీ బాయ్ ప్రెండ్ రవిగాడిని చచ్చిపోయాడు తెలుసా?’’ అన్నాడు సుధాకర్. సుమతికి ఒక్కసారిగా వెన్నులోంచి వణుకు పుట్టింది... కళ్ళు తిరిగి పడిపోయింది. కొన్ని నిమిషాల తరువాత సుమతి మొహంపై నీళ్ళు చల్లి లేపారు... సుమతి లేచే సరికి తను మంచం మీద చెరోవైపు శశి, సుధాకర్ ఉన్నారు, తను గబ గభా లేవబోతుంటే... ‘‘ఉండవే లంజా ఎక్కడికి పోతున్నావ్... ఎక్కడికి పోయే దారిలేదు... అన్ని తలుపులూ తాళాలు వేసేసి ఉన్నాయ్... మళ్ళీ రేపు రాత్రికే తీసేది... ఈ రెండు రోజులు నువ్వు అన్నీ ముసుకుని మా ఇద్దరితో దెంగించు కోవడం తప్ప నీకు వేరే దారిలేదు’’ అన్నాడు సుధాకర్ సుమతికి లేచే అవకాశం లేకుండా తన రెండు కాళ్ళపై తన కాళ్ళు వేసి ఒక చేతిని తన కింద, మరో చేతిని శశి కింద వేసుకుని సుమతిని వాళ్ళ శరీరాలతోనే కట్టిపడేశారు. ‘‘నేనేం తప్పుచేశానయ్యగారు... ఓ అమ్మాయి జీవితం కాపాడాను... అందుకు మీ అబ్బాయిని వాడుకున్నాను... అంతేగానీ మీకు ఏమి అన్యాయం చేశాను’’ అంది సుమతి. ‘‘అంత కాపాడలను కుంటే నువ్వు, నీ లవర్ ఆ రవిగాడు కలిసి చేసుండొచ్చుకదా? మరి నా కొడుకుని ఎందుకు దానిలో భాగస్వామిని చేయాలి? పోతే మీరిద్దరూ పోయుండేవారు... కానీ నువ్వు చేసిన పని వల్ల నా కొడుకు కూడా రిస్క్ లో పడ్డాడు, అందుకే తప్పక నిన్ను కాపాడాల్సి వచ్చింది... కాపాడాను... ఫ్రీగా సర్వీస్ చేయడానికి నేను నీ అంత మంచివాడిని కాదు అందుకే నా ప్రతిఫలం నేను తీసుకుంటున్నా’’ అన్నాడు సుధాకర్. ‘‘మరీ మీ కన్నకొడుకుతో కలిసి ఓ ఆడదాన్ని పంచుకుంటారా... అవ్వ... అదీ ఒకే మంచం మీద?’’ అంది సుమతి. ‘‘తప్పదే నువ్వు నా కొడుక్కి మాటిచ్చావ్... పాపం వాడు ఆశపడి నువ్వు చెప్పిందల్లా చేశాడు,  నీకు అన్ని విషయాలు తెలిశాక, నీ అవసరం తీరిపోయింది కాబట్టి... నువ్వు వాడిని మోసం చేస్తే?.... లేకపోతే ఏదో రోజు అడ్డం వస్తాడని వాడికి ప్రమాదం తలపెడితే? అందుకే రిస్క్ తీసుకోలేను... ఈ రెండు రోజులు మా ఇద్దరిలు కోరిక తీర్చి నీ దారిన నువ్వు ఫో... తరువాత నన్నుగానీ, నా కొడుకుని గానీ కలివడానికి గానీ, మాట్లాడటానికి గానీ ప్రయత్నించావో... నీకు ఈ భూమ్మిద నూకలు చెల్లిపోతాయ్’’ అన్నాడు సుధాకర్ బెదిరిస్తున్నట్టుగా. సుమతికి పరిస్థితి అర్ధమైంది... కానీ చాలా ప్రశ్నలు ఉండిపోయాయి మనస్సులో ‘‘సరే అయ్యగారు... నేను కూడా ఒప్పుకుంటా కానీ అసలు ఏం జరిగిందో చెప్పండి... నాకు చాలా భయంగా ఉంది... ఈ భయంలో మీతో నేను సఖ్యతగా ఎలా ఉండగలను అంది’’ సుమతి అసలు ఏం జరిగిందో తెలుసుకోడానికి. సుధాకర్ రాక్షసంగా ఓ నవ్వు నవ్వి ‘‘ముందు ఓ రౌండ్ వేసుకునీ రెస్ట్ తీసుకునే టైంలో చెబుతానే అంటూ సుమతి చన్నును పట్టుకుని గట్టిగా పిసికాడు’’.

అబ్బా కొడుకుల శృంగారం తరువాతి భాగంలో...
నోట్: నెక్ట్ ఎపిసోడ్ మంగళవారంలోపు పెడతాను.