22-07-2022, 06:39 PM
பாகம் 4
அடுத்த நாள் காலை 8.00 இருக்க , இரண்டு நாட்கள் சரிய துங்கதாத்த காரணத்தில் , உடல் சேரந்து இருந்த நான் அவரச அவரசம என் மகளுக்கு காலை உன்ன உணவையும் , அதோடு மதியம் எடுத்தச் செல்ல வேண்டிய உணவையும் ரேடி பன்னி , அவளை பள்ளிக்கு வேகமாக அனுப்பி பர பரப்பா வேளை பாரத்துக் கொண்டு இருந்தேன் .
காரணம் , நேற்று என்னை மிரட்டியவன் என் கணவனை பழி வாங்க தான் என்னை மிரட்டியாதாக சொன்னவன் , நாளை காலை 9.30 மணிக்கு என்னை பார்க்க நேரில் வருவதாக சொல்லி இருந்தான்.
அதன் விளைவு தான் இந்த பதற்றம் , அதோடு அவன் வரும்போது என் பெண் இங்கே இருக்க கூடாதுனு அவளை இன்று அவள் தினமும் சொல்லும் நேரம் முன்னே , அவளுக்கு தேவையான அனைத்தும் செய்து அனுப்பி விட்ட.
நேரம் 8.30…. 8.35…. 8.40 னு மெதுவா ஒட்டி என்னை சோதிக்க என் இதையம் , கை , கால் எல்லாம் தானா நடுக்க எடுத்தாது , அதோடு என்னாள் ஒரு இடத்தில் அமர முடியாமல் பதறத்தில் , அவன் வந்தா என்ன பன்னும் , அவனை எப்படி சமழிப்பதுனு யோசித்து யோத்துனு தலையே வேடிக்குற அளவுக்கு காத்து இருந்தபோ.
மணி சரிய 9.28 இருக்கும் போது என் கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்டு முதலில் பதறி எழுத்தேன் , ஆனா அப்போ கதவு விடாம தட்ட எனக்குள் நானே தைரியம் வர வைத்துக்கொண்டு கதவை திறந்தப்போ …
கையில் இரண்டு பையுடன் என் அத்தையும் மாமாவும் வந்து இருக்க , என் பயம் பதற்றம் எல்லாம் இரு மட்டங்கு உயர , நான் வந்தவர்களை “ வாங்கானு” அழைக்காம அவர்களை பாரத்து முழுச்சிட்டு இருந்தப்போ , என் அத்தை , என்னாச்சு சத்யா இப்படி நிக்கிறானு என்னை நினைவுக்கு கொண்டு வர , அவர்களிடம் ஒன்னு இல்ல அத்தைனு அவர்கள் இருவரையும் உள்ளே அழைந்து வந்தன்.
அப்போ , உள்ளே வந்தவர்கள் , அவர்கள் இங்க வந்தாள் அவர்கள் தங்கும் அறையில் துணியை வைக்க சென்றாப்போ , நான் வேகமாக என் அறைக்கு சென்று புகுத்துக் கொண்டு .
அடுத்த இரண்டு நிமிடத்தில் என்னை தொடர்ப்பு கொள்பவனிடம் இங்கே வரதேனு , சொல்ல காத்து இருந்தப்போ .
அவன் நான் எதிர் பாரத்தப்படி என் கைபேசிக்கு அவன் அழைத்த அடுத்த நோடியே எடுத்து அவனிடம் “ இன்னைக்கு வராத்திங்க ப்லிஸ் னு அவன் பேசும் முன் கெஞ்சினேன்”.
ஆனாள் அவனோ “ நான் எற்கணவே வந்துடேனே சத்யா “ கதவ திறனு செல்லி முடிக்க , என் உயிரே நின்றாது , ஆனாள் என் முலை என்னை அங்க அமரந்து இருக்க விடாமல் , என் அறை கதவை திறந்து வெளியே போக செல்ல நான் என்னை அறியாமல் கதவு கிட்ட வந்தப்போ .
என் விட்டு கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்டாது , அப்போ நான் பதறி உடனே என் கதவை திறந்து வெளியே வந்து பாரத்தப்போ .
என் மாமானர் யாருக்கோ விட்டு முகவரி சொல்லி அனுப்பு , நான் அது அவன் தான் என்றும் தெரிந்தும் , அவர் அங்கு இருந்து வரும் வரை காத்து இருந்து , மாமானார் அவருது அறைக்கு போனத்தும் , வந்தவான் யார் என்று அறையை வேகம் வேகமாக , என் விட்டு கதவை திறந்து , அவனை பார்க்க நினைத்தேன்.
காரணம் , அவன் மறுபடியும் , என்னை பார்க்க வருமுன் அவனை பற்றி கொஞ்சம் தெரிந்து இருந்தாள், அவனை மிரட்டவோ , இல்லை சமழிக்கவோ வழி கிடைக்குனு நினைத்தேன்.
ஆனா என் கஷ்டம் காலம் , நான் வந்து பார்பதார்குள்ளே அவன் அங்கு இருந்து கிளம்பி இருந்தான், ஆனா நான் தன் நம்பிக்கை விடாமல் முடித்தவளு அவன் தோற்றத்தை அறியா வேகமாக மாடிக்கு ஒடி அவனை பாரக்க முயற்சித்தேன், ஆனா அங்கையும் எனக்கு எமாற்றம் தான் .
நான் சுடும் வெளியில் என்னை மறந்தும் சில நிமிடம் நின்றும் அவனை பாரக்க முடியாத எமற்றத்துடன், முகம் எல்லோம் வேர்த்து , என் விட்டிற்க்கு வந்தவுடன் , என் அறைக்கு சென்று என் கைபேசியை எடுத்து பாரத்தேன்.
அப்போ , எனக்கு எந்த அழைப்போ , குறு செயதியோ வரமா இருக்க , எனக்கு அப்போ..ஆஆஆனு இருந்தாது . அப்போ நான் உடனே குளியள் அறைக்குள்ள புகுந்து முகம் கழுவிட்டு , என் அத்தை மாமாவை கவனிக்க வந்தேன் .
காரணம் , அவர்கள் வந்தப் போது நான் இருந்த பதறத்தில் அவர்களுக்கு என்ன வேண்டும் என்று கேட்க்க மறந்தாள் , அவர்கள் கவனிக்க தொடங்கினேன் .
———————————
கிட்ட தட்ட மதியம் உணவு தயாரித்து , அவர்களுக்கு உன்ன உனவை கொடுத்து விட்டு வரும்போது மணி 2.00 மேல் அகி இருந்தாது , அதோடு என் அத்தை என்னிடம் அளவுக்கு அதிமாக பாசம் கட்டியாதள் , நான் இரண்டு நாட்களாக வருத்த பட்டுடூ இருந்த விசியம் கூடா மறந்து போனாது .
அப்போ , அவர்கள் உணவு உண்ட பின் அத்தை படுக்க போக , என் மாமானார் டிவியை பாரத்துக் கொண்டு இருந்தப்போ , நான் எதற்த்தமாக என் அறைக்கு வந்தப்போ என் கை பேசி கண்னில் பட எனக்கு பழைய நினைவு எல்லாம் வர , நான் உடனே என் அறை கதவை சாத்திட்டு ,பதறியபடி என் கை பேசியை எடுத்து பாரத்தான் .
ஆனா , நான் பதறி அதை பாரத்தப்போ , எனக்கு அவனிடம் இருந்து எந்த அழைப்பும் , குறு செய்தியும் வரமாம இருக்க , நான் போத்துனு என் கை பேசியுடன் படுகையில் விழுந்து பொரும் முச்சு விட்டேன் கொஞ்சம் நிம்மத்தியாக.
ஆனா எனக்குள் அவன் கண்டிப்பா திரும்ப வருவானு தொரியும் , ஆனா அது யார இருக்கும் தான் இன்னு தொரியுல்ல , ஆனா அந்த குரல் எனக்கு பழ நாட்கள் பழகிய குரல் போன தொனுச்சு .
அதாவுது , அவன் கைபேச்சியில் அவன் பேச்சி இருந்தாள் கொஞ்சம் குழம்பாம இருக்குது , ஆனா அது யாரு என் முலை இப்பையும் யோசிசீட்டு இருக்குது ..
என்னா நான் சிலரை எற்கனவே யூகித்து வைத்து இருகிறேன் , அது யாரா இருக்குனு..?
அடுத்த நாள் காலை 8.00 இருக்க , இரண்டு நாட்கள் சரிய துங்கதாத்த காரணத்தில் , உடல் சேரந்து இருந்த நான் அவரச அவரசம என் மகளுக்கு காலை உன்ன உணவையும் , அதோடு மதியம் எடுத்தச் செல்ல வேண்டிய உணவையும் ரேடி பன்னி , அவளை பள்ளிக்கு வேகமாக அனுப்பி பர பரப்பா வேளை பாரத்துக் கொண்டு இருந்தேன் .
காரணம் , நேற்று என்னை மிரட்டியவன் என் கணவனை பழி வாங்க தான் என்னை மிரட்டியாதாக சொன்னவன் , நாளை காலை 9.30 மணிக்கு என்னை பார்க்க நேரில் வருவதாக சொல்லி இருந்தான்.
அதன் விளைவு தான் இந்த பதற்றம் , அதோடு அவன் வரும்போது என் பெண் இங்கே இருக்க கூடாதுனு அவளை இன்று அவள் தினமும் சொல்லும் நேரம் முன்னே , அவளுக்கு தேவையான அனைத்தும் செய்து அனுப்பி விட்ட.
நேரம் 8.30…. 8.35…. 8.40 னு மெதுவா ஒட்டி என்னை சோதிக்க என் இதையம் , கை , கால் எல்லாம் தானா நடுக்க எடுத்தாது , அதோடு என்னாள் ஒரு இடத்தில் அமர முடியாமல் பதறத்தில் , அவன் வந்தா என்ன பன்னும் , அவனை எப்படி சமழிப்பதுனு யோசித்து யோத்துனு தலையே வேடிக்குற அளவுக்கு காத்து இருந்தபோ.
மணி சரிய 9.28 இருக்கும் போது என் கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்டு முதலில் பதறி எழுத்தேன் , ஆனா அப்போ கதவு விடாம தட்ட எனக்குள் நானே தைரியம் வர வைத்துக்கொண்டு கதவை திறந்தப்போ …
கையில் இரண்டு பையுடன் என் அத்தையும் மாமாவும் வந்து இருக்க , என் பயம் பதற்றம் எல்லாம் இரு மட்டங்கு உயர , நான் வந்தவர்களை “ வாங்கானு” அழைக்காம அவர்களை பாரத்து முழுச்சிட்டு இருந்தப்போ , என் அத்தை , என்னாச்சு சத்யா இப்படி நிக்கிறானு என்னை நினைவுக்கு கொண்டு வர , அவர்களிடம் ஒன்னு இல்ல அத்தைனு அவர்கள் இருவரையும் உள்ளே அழைந்து வந்தன்.
அப்போ , உள்ளே வந்தவர்கள் , அவர்கள் இங்க வந்தாள் அவர்கள் தங்கும் அறையில் துணியை வைக்க சென்றாப்போ , நான் வேகமாக என் அறைக்கு சென்று புகுத்துக் கொண்டு .
அடுத்த இரண்டு நிமிடத்தில் என்னை தொடர்ப்பு கொள்பவனிடம் இங்கே வரதேனு , சொல்ல காத்து இருந்தப்போ .
அவன் நான் எதிர் பாரத்தப்படி என் கைபேசிக்கு அவன் அழைத்த அடுத்த நோடியே எடுத்து அவனிடம் “ இன்னைக்கு வராத்திங்க ப்லிஸ் னு அவன் பேசும் முன் கெஞ்சினேன்”.
ஆனாள் அவனோ “ நான் எற்கணவே வந்துடேனே சத்யா “ கதவ திறனு செல்லி முடிக்க , என் உயிரே நின்றாது , ஆனாள் என் முலை என்னை அங்க அமரந்து இருக்க விடாமல் , என் அறை கதவை திறந்து வெளியே போக செல்ல நான் என்னை அறியாமல் கதவு கிட்ட வந்தப்போ .
என் விட்டு கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்டாது , அப்போ நான் பதறி உடனே என் கதவை திறந்து வெளியே வந்து பாரத்தப்போ .
என் மாமானர் யாருக்கோ விட்டு முகவரி சொல்லி அனுப்பு , நான் அது அவன் தான் என்றும் தெரிந்தும் , அவர் அங்கு இருந்து வரும் வரை காத்து இருந்து , மாமானார் அவருது அறைக்கு போனத்தும் , வந்தவான் யார் என்று அறையை வேகம் வேகமாக , என் விட்டு கதவை திறந்து , அவனை பார்க்க நினைத்தேன்.
காரணம் , அவன் மறுபடியும் , என்னை பார்க்க வருமுன் அவனை பற்றி கொஞ்சம் தெரிந்து இருந்தாள், அவனை மிரட்டவோ , இல்லை சமழிக்கவோ வழி கிடைக்குனு நினைத்தேன்.
ஆனா என் கஷ்டம் காலம் , நான் வந்து பார்பதார்குள்ளே அவன் அங்கு இருந்து கிளம்பி இருந்தான், ஆனா நான் தன் நம்பிக்கை விடாமல் முடித்தவளு அவன் தோற்றத்தை அறியா வேகமாக மாடிக்கு ஒடி அவனை பாரக்க முயற்சித்தேன், ஆனா அங்கையும் எனக்கு எமாற்றம் தான் .
நான் சுடும் வெளியில் என்னை மறந்தும் சில நிமிடம் நின்றும் அவனை பாரக்க முடியாத எமற்றத்துடன், முகம் எல்லோம் வேர்த்து , என் விட்டிற்க்கு வந்தவுடன் , என் அறைக்கு சென்று என் கைபேசியை எடுத்து பாரத்தேன்.
அப்போ , எனக்கு எந்த அழைப்போ , குறு செயதியோ வரமா இருக்க , எனக்கு அப்போ..ஆஆஆனு இருந்தாது . அப்போ நான் உடனே குளியள் அறைக்குள்ள புகுந்து முகம் கழுவிட்டு , என் அத்தை மாமாவை கவனிக்க வந்தேன் .
காரணம் , அவர்கள் வந்தப் போது நான் இருந்த பதறத்தில் அவர்களுக்கு என்ன வேண்டும் என்று கேட்க்க மறந்தாள் , அவர்கள் கவனிக்க தொடங்கினேன் .
———————————
கிட்ட தட்ட மதியம் உணவு தயாரித்து , அவர்களுக்கு உன்ன உனவை கொடுத்து விட்டு வரும்போது மணி 2.00 மேல் அகி இருந்தாது , அதோடு என் அத்தை என்னிடம் அளவுக்கு அதிமாக பாசம் கட்டியாதள் , நான் இரண்டு நாட்களாக வருத்த பட்டுடூ இருந்த விசியம் கூடா மறந்து போனாது .
அப்போ , அவர்கள் உணவு உண்ட பின் அத்தை படுக்க போக , என் மாமானார் டிவியை பாரத்துக் கொண்டு இருந்தப்போ , நான் எதற்த்தமாக என் அறைக்கு வந்தப்போ என் கை பேசி கண்னில் பட எனக்கு பழைய நினைவு எல்லாம் வர , நான் உடனே என் அறை கதவை சாத்திட்டு ,பதறியபடி என் கை பேசியை எடுத்து பாரத்தான் .
ஆனா , நான் பதறி அதை பாரத்தப்போ , எனக்கு அவனிடம் இருந்து எந்த அழைப்பும் , குறு செய்தியும் வரமாம இருக்க , நான் போத்துனு என் கை பேசியுடன் படுகையில் விழுந்து பொரும் முச்சு விட்டேன் கொஞ்சம் நிம்மத்தியாக.
ஆனா எனக்குள் அவன் கண்டிப்பா திரும்ப வருவானு தொரியும் , ஆனா அது யார இருக்கும் தான் இன்னு தொரியுல்ல , ஆனா அந்த குரல் எனக்கு பழ நாட்கள் பழகிய குரல் போன தொனுச்சு .
அதாவுது , அவன் கைபேச்சியில் அவன் பேச்சி இருந்தாள் கொஞ்சம் குழம்பாம இருக்குது , ஆனா அது யாரு என் முலை இப்பையும் யோசிசீட்டு இருக்குது ..
என்னா நான் சிலரை எற்கனவே யூகித்து வைத்து இருகிறேன் , அது யாரா இருக்குனு..?