Incest बहिणीचे दुध

[neerathemall]

आमच्या समाजात भाचीसोबत मामाने लग्न करण्याची पद्धत आहे. त्यामुळे या संबंधात काही तसं वावगं नव्हत. शिवाय माझी भाची ही माया पण बहिणीसारखी सुंदर होती. ती शिकलेली पण होती. त्यामुळे मी या संबंधाला सुखाऊन गेलो. पण तसे ताईला भासू दिले नाही.
हा विषय तिने माझ्या आई-बाबाकडे पण काढला होता. पण त्यांनी म्हटले की तूच त्याला सांग. असं मला नंतर कळले.
ताई पुढे म्हणाली, ‘माझी मुलगी एकटीच आहे. तिचे लग्न झाल्यावर माझे शेत व इस्टेट तिला आणि तिच्या नवर्या‘ची होईल. मग तुम्हा दोघांनाच ही इस्टेट का मिळू नये असे मला वाटते. पण त्यासाठी तुला माझ्या मुलीशी लग्न करावे लागेल. तुला आता नोकरी आहे. तुझा स्वभाव पण चांगला आहे. त्यामुळे मला काही काळजी नाही. सांग मग तुझी काय इच्छा आहे ?’ मलाही तिचा प्रस्ताव मनोमन आवडला होता. पण मी विचारात पडल्याचे मुद्दामच तिला दाखवीत होतो. मी लहानपणी तिच्या स्तनाचे दुघ पीत होतो याची एकाएकी मला आठवण झाली. मी जेव्हापासून वयात आलो तेव्हापासून मला या प्रसंगाची सारखी आठवण येत राहायची. त्यामुळे तिच्याबद्दलचे सुप्त आकर्षण माझ्या मनात येत होते. ही आठवण आली की मी लैंगिक दृष्टया उत्तेजित होत होतो. परंतु बहिणीचं नातं असल्याने मी लज्जित होवून हा विचार झटकून टाकत होतो व मनाला समजावीत होतो की बहिणीच्या बाबतीत अशी भावना ठेवणं बरं नाही. पण आता संधी चालून आली होती. म्हणून परत हा विचार माझ्या मनात उफाळून आला होता.
ताईचे यौवन खुलून दिसत होते. ती खरंच स्मार्ट होती यात काही वादच नव्हता. तिचा उंच चेहरा आणि शरीर, लालबुंद ओठ, नारळाप्रमाणे गच्च व गोलगोल स्तन, मासल नितंब व भरदार मांड्या आणि दुधावरल्या सायीसारखी नितळ गोरीपान त्वचा हे सारे पाहून मी अक्षरशः तिच्यावर मोहित झालो होतो.
त्यामुळे तिच्या बाबतीतल्या भावना आता मला अनावर होऊ लागल्या होत्या. माझी वासना उफाळत चालली होती. मी स्वत:ला आवरु शकत नाही अशी माझी अवस्था झाली होती..
मी विचार करता करता ताईकडे एकटक पाहू लागलो. तेव्हा ही गोष्ट तिच्याही लक्षात आली. ती मला म्हणाली, ‘असा काय पाहतो माझ्याकडे? तू लग्नाबाबत काय ठरविलं ते सांग न...’
मी आढेवेढे घेत तिला म्हणालो, ‘काही नाही, ताई...! सहजच...!’
‘नाही...नाही ..!. काहीतरी आहे तुझा मनात. सांग न काय ते...!’
शेवटी हिम्मत करून ताईला म्हणालो, ‘ताई मी लहान असतांना तू मला दुध पाजीत होती ना. त्याची मला आठवण आली.’
‘हो रे... राजा... मला आठवते ना... चांगलं आठवते.’
‘मग ताई आता पण मला दुधाची तल्लफ आली. तुझं दुध पिलो की मला फार बरे वाटते. मग मला आता पण दुध पाज न.... मला तुझं दुध फार आवडते.’
‘आता कुठे आहे दुध...? संपलं आता सारं.’ ताई पटकन म्हणाली
‘संपलं तर संपलं.... मला दुधाची तेवढी जागा नुसती तोंडात तरी धरू दे.... त्यानेही माझे समाधान होईल.’ असे मी म्हणालो.
‘अरे मी तुझी बहीण आहे, हे तू विसरला का ? त्यावेळी तू लहान होतास. आता मोठा झालास. वयात आलास. असं काही आग्रह धरू नकोस. भानावर ये. मी तुझी बहीण आहे हे लक्षात ठेव. तू लग्नाचे काय ठरविले ते सांग पहिले.’ असं ती म्हणाली.
मी मग लटक्या रागात तिला म्हणालो, ‘जाऽऽ... मी नाही तुझ्या पोरीसोबत लग्न करत. मला तोंडात धरू दे मग मी लग्न करतो.’
‘तू कसा रे...? तुला काही कळत नाही...? बहिणीचं दुध कुणी भाऊ पितं का...?’ ‘मग तू मला आधी पाजलं नाहीस का ? तसे आताही पाज.’ मी हट्टाला येवून ताईला म्हणालो.
‘काय करू...? काही कळत नाही. मी तुला लहाणपणी दुध पाजले. ती माझी चूक झाली. आता ती चूक मला भोवली आहे असे वाटते.’ असे काकुळतीला येवून ताई म्हणाली.
‘मी तुझ्या मुलीला मागत नाही. तू कोणालाही देऊन टाक.’ असे म्हणून मी तानातानाने आतमधल्या खोलीतल्या पलंगावर जावून झोपलो. थोडावेळ शांतता पसरली. मला माहित होते की माझ्यापेक्षा नोकरीवाला चांगला नवरा तिच्या मुलीला मिळू शकणार नाही. उलट तिला आमच्या समाजातल्या प्रथेप्रमाणे गडगंज हुंडा द्यावा लागेल.
तिने भराभर जेवणाचे भांडे-कुंडे आटोपले. ती येणार याची मला खात्री होती. ती माझ्या खोलीत येत असल्याची चाहुल लागली. प्रथम पावलांचा आवाज ऐकू आला...मग बांगड्यांची किणकिण आणि खोलीच्या कडीला हात घातल्याचा आवाज आला. मी रोमांचित झालो.
तसा मी कुशीवर होत तिच्याकडे पाहू लागलो. आता ती काय करते याची मला उत्सुकता लागली. ती पलंगावर माझ्याजवळ येऊन बसली व फणकारत माझ्या अंगावर हात ठेऊन मला ओढले व रागातच म्हणाली, ‘बरं राजा... आताही तू लहान आहेस असे समजून मी तुला दुध पाजते... कोरडे दुध...! ये... पी...! माझीच चूक झाली तुला लहानपणी दुध पाजून ! नाहीतर अशी पाळी माझ्यावर आली नसती ! एवढा मोठा ठोंब्या झालास तरी बाईचं दुध प्यायला पाहिजे तुला...! बायकोचं पण असाच दुध पेशील काय ?’
‘आता तुझी पोरगीच माझी बायको होणार आहे, मग तिचंही दुध पिलो तर त्यात काय नवल ? . तुनेच मला ही दुध प्यायची गोडी लावली ना...!’
‘म्हणजे तू माझ्या पोरीसोबत लग्न करशील तर...?’
‘हो ना... करीन न...!.’
‘खरंच...!’