20-07-2022, 04:48 PM
माझे आई-बाबा, मी व माझी मोठी बहीण असे आमचे मोजकेच कुटुब होते. आम्ही एका खेड्यात राहत होतो. आमच्याकडे बर्याोपैकी शेती होती. त्यामुळे आमची आर्थिक परिस्थिती तशी काही वाईट नव्हती. माझ्या बहिणीचे लग्न अगदी लहान वयात झाले होते. तिचे नाव जया. तिला एका शेतकरी कुटुंबात जवळच्या खेड्यात दिले होते.
मी त्यावेळी अगदी लहान म्हणजे असेल पाच-सहा वर्षाचा...! पण समजायला लागले होते... ताईच्या लग्नानंतर एका वर्षात तिला मुलगी झाली. मुलगी अगदी सुंदर आणि गोंडस होती. तशी ताई पण दिसायला अत्यंत सुंदर होती. आमच्याकडे पहिलं बाळंतपण आई-वडिलांकडे करण्याची प्रथा आहे. म्हणून ताई आमच्या घरी आली होती. ताई मुलीला दुध पाजताना ती स्तन कधी झाकून ठेवत नव्हती. खेड्यात तशी प्रथा नाही. कुणाही समोर स्तन उघडे करून बाळाला दुघ पाजण्यात स्त्रीला संकोच वाटत नाही. कारण तशा लैगिक भावना कुणामध्येही नसतात. शहरात मात्र सुशिक्षित बाया लेकरांना दुध पाजताना आपले स्तन आणि बाळाचे डोकं झाकून ठेवतात.
ताईच दुर्दैव्य असं की तिची मुलगी आठ दिवसांतच कोणत्या आजाराने मरण पावली, ते काही कळले नाही. त्यामुळे आम्ही फार दु:खी झालो होतो. माझी ताई सारखी रडत राहायची. ताई त्यानंतर काही दिवस आमच्याच घरी राहत होती.
एक दिवस मी तिच्याजवळ आलो. तेव्हा ती तिच्या स्तनामधील दुध काढून फेकत असतांना मला दिसली. मी ते दृश्य दुरूनच पाहिल्यावर तिने जवळ बोलाविले. जवळ घेत मला म्हणाली, ‘तू हे दुध पेशील का ?’
मी मानेनच हो म्हणालो. मग तिने माझे तोंड तिच्या उघड्या असलेल्या एका स्तनाजवळ नेऊन बोंडशी तोंडात घातली. व त्याला जीभ लाऊन दुध ओढू लागलो. दुधाची चव गुळचट जरी असली तरी चवदार वाटत होती. तिचे स्तन माझ्या तोंडात मावत नव्हते इतके मोठे होते.
ताई म्हणाली, ‘माझे दुध वाया जाऊ देण्यापेक्षा तू तरी पीत जा राजा....’ माझा दुसरा हात रिकामा होता. म्हणून तिने तो हात ब्लाऊज वर सरकवून तिच्या दुसर्या स्तनावर ठेवला. मग मी एका स्तनाचे दुध पिता पिता दुसर्यात स्तनाशी खेळत होतो. बाळ पण असेच करीत असल्याचे मी पाहिले होते. नंतर पहिला स्तन तोंडातून काढून दुसर्या स्तनाला लावून दुध प्यायला लागलो. काही वेळाने दुध कमी झाल्यावर मी थांबलो.
‘आता खूप मोकळं वाटते रे... राजा...!’
मग काय तेव्हापासून ती गुपचूपपणे मला रोजच दिवसातून दोन-तीन वेळा तरी दुध पाजीत होती. मला पण दुध प्यायला खूप मजा येत होती. त्या वयात मला लैंगिक भावना उत्तेजित झाल्या नव्हत्या म्हणा ! असं जवळपास दीड-दोन महिने चालले असेल. मग ताई तिच्या घरी गेल्यानंतरही आई-बाबासोबत तिच्या घरी गेलो की मला लपूनछपून दुध पाजायची.
मी त्यावेळी अगदी लहान म्हणजे असेल पाच-सहा वर्षाचा...! पण समजायला लागले होते... ताईच्या लग्नानंतर एका वर्षात तिला मुलगी झाली. मुलगी अगदी सुंदर आणि गोंडस होती. तशी ताई पण दिसायला अत्यंत सुंदर होती. आमच्याकडे पहिलं बाळंतपण आई-वडिलांकडे करण्याची प्रथा आहे. म्हणून ताई आमच्या घरी आली होती. ताई मुलीला दुध पाजताना ती स्तन कधी झाकून ठेवत नव्हती. खेड्यात तशी प्रथा नाही. कुणाही समोर स्तन उघडे करून बाळाला दुघ पाजण्यात स्त्रीला संकोच वाटत नाही. कारण तशा लैगिक भावना कुणामध्येही नसतात. शहरात मात्र सुशिक्षित बाया लेकरांना दुध पाजताना आपले स्तन आणि बाळाचे डोकं झाकून ठेवतात.
ताईच दुर्दैव्य असं की तिची मुलगी आठ दिवसांतच कोणत्या आजाराने मरण पावली, ते काही कळले नाही. त्यामुळे आम्ही फार दु:खी झालो होतो. माझी ताई सारखी रडत राहायची. ताई त्यानंतर काही दिवस आमच्याच घरी राहत होती.
एक दिवस मी तिच्याजवळ आलो. तेव्हा ती तिच्या स्तनामधील दुध काढून फेकत असतांना मला दिसली. मी ते दृश्य दुरूनच पाहिल्यावर तिने जवळ बोलाविले. जवळ घेत मला म्हणाली, ‘तू हे दुध पेशील का ?’
मी मानेनच हो म्हणालो. मग तिने माझे तोंड तिच्या उघड्या असलेल्या एका स्तनाजवळ नेऊन बोंडशी तोंडात घातली. व त्याला जीभ लाऊन दुध ओढू लागलो. दुधाची चव गुळचट जरी असली तरी चवदार वाटत होती. तिचे स्तन माझ्या तोंडात मावत नव्हते इतके मोठे होते.
ताई म्हणाली, ‘माझे दुध वाया जाऊ देण्यापेक्षा तू तरी पीत जा राजा....’ माझा दुसरा हात रिकामा होता. म्हणून तिने तो हात ब्लाऊज वर सरकवून तिच्या दुसर्या स्तनावर ठेवला. मग मी एका स्तनाचे दुध पिता पिता दुसर्यात स्तनाशी खेळत होतो. बाळ पण असेच करीत असल्याचे मी पाहिले होते. नंतर पहिला स्तन तोंडातून काढून दुसर्या स्तनाला लावून दुध प्यायला लागलो. काही वेळाने दुध कमी झाल्यावर मी थांबलो.
‘आता खूप मोकळं वाटते रे... राजा...!’
मग काय तेव्हापासून ती गुपचूपपणे मला रोजच दिवसातून दोन-तीन वेळा तरी दुध पाजीत होती. मला पण दुध प्यायला खूप मजा येत होती. त्या वयात मला लैंगिक भावना उत्तेजित झाल्या नव्हत्या म्हणा ! असं जवळपास दीड-दोन महिने चालले असेल. मग ताई तिच्या घरी गेल्यानंतरही आई-बाबासोबत तिच्या घरी गेलो की मला लपूनछपून दुध पाजायची.
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.
