అరణ్య {completed}

[Takulsajal]

13    

నేను హోటల్ కి వెళ్ళాను, పక్కన పని జరుగుతుంది హోటల్లో తినేసి సలాకు రేట్ మాట్లాడదామని మేస్త్రిని తీసుకెళ్లి కావాల్సినవన్నీ తీసుకుని హోటల్ కి బైలుదేరాను.

కౌంటర్ లో బుక్ తీసుకుని ఇవ్వాల్టి ఖర్చులు రోజు వారి కూలీ ఖర్చులు.. కూలి పని వారు ఎవరెవరు వస్తున్నారు వారి అటెండెన్స్ అన్నీ రాస్తుంటే ముస్కాన్ నా పక్కన నిలబడి అన్నీ నేర్చుకుంటుంది.

శివ : నువ్వు త్వరగా నేర్చుకోవాలి, నాకింకా చాలా పనులున్నాయి త్వరగా హోటల్ ని రన్ చెయ్యడం నేర్చుకో కావాలంటే హోటల్ మేనేజ్మెంట్ బుక్స్ కొని చదువు ముస్కాన్.

ముస్కాన్ : అదేంటి భయ్యా అలా అన్నావ్?

శివ : మరి, కొత్తగా కడుతున్న హోటల్ కి ఓనర్ నువ్వే. రాత్రి నేను చాచా మాట్లాడుకున్నాం. నేను ఇక్కడ ఎక్కువ రోజులు ఉండలేను ముస్కాన్. నా గోల్ నా గోల అంతా వేరే.

ముస్కాన్ : భయంగా ఉంది భయ్యా.

శివ : నేను ఇక్కడ ఉండలేను అన్నాను కానీ అస్సలు ఉండను అని చెప్పలేదు కదా నీకు అందుబాటులోనే ఉంటాను, నిన్ను నమ్మి ఇంత పెద్ద హోటల్ నీ చేతుల్లో పెడితే ఏమన్నా ఉందా అమ్మో.

వెనకాలే ముస్కాన్ భుజం మీద చెయ్యి వేసి, ఏంటి శివా నీ చెల్లిని భయపెడుతున్నావా అని నవ్వాడు.

ముస్కాన్ : పోండి బాబా, నేను అంత తెలివితక్కువ దాన్ని ఏం కాదు, భయ్యా దెగ్గర అన్నీ నేర్చుకుంటున్నాను.

చాచా కౌంటర్ మీద కూర్చుని డబ్బులు లెక్కపెట్టి నా చేతికి ఇచ్చాడు, ఎప్పుడూ లెక్కపెట్టను కానీ నోట్లు ఎక్కువ ఉండేసరికి అనుమానం వచ్చి లెక్కపెట్టాను.

నా అనుమానం నిజమే అందులో ఇరవై వేలు ఉన్నాయి, చాచా వైపు చూసాను తీసుకోమని సైగ చేసాడు. ఎలాగో చెప్తే వినడు అందుకే ఇంకేం మాట్లాడకుండా జోబులో పెట్టుకున్నాను.

శివ : చాచా ఇంకేమైనా పనులున్నాయా?

ఖాసీం : ఆశ్రమనికా?

శివ : అవును చాచా, పెద్దమ్మని చూసి చాలా రోజులైంది అలానే ఒక ఫోన్ కొనాలి.

ముస్కాన్ : వావ్, మంచి స్మార్ట్ ఫోన్ తీసుకో భయ్యా పదా నేను వస్తాను.

శివ : లేదు ముస్కాన్, మాములు బటన్స్ ఫోన్ చాలు.

ఖాసీం : అదేంటి శివా అందరూ స్మార్ట్ ఫోన్స్ వాడుతుంటే నువ్వేమో ఇంకా డొక్కు ఫోన్ వాడతా అంటున్నవ్, డబ్బుల దెగ్గర ఆలోచిస్తున్నావేమో. బేటి భయ్యకి మంచి ఫోన్ తీసుకో ఎంత అయినా పరవాలేదు.

ముస్కాన్ : అలానే బాబా.

శివ : చాచా అలా కాదు, స్మార్ట్ ఫోన్ నేను వద్దాన్నా నా దెగ్గరికి వస్తుంది అది కొనిచ్చే వాళ్లు వేరే ఉన్నారు.

ఖాసీం : ఎవరు పెద్దమ్మ?

శివ : కాదు.

ముస్కాన్ : మరీ.

నేను సిగ్గుపడడం చూసి ముస్కాన్ కి అర్ధం అయినట్టుంది.

ముస్కాన్ : ఎవరు మా భయ్యాని ప్రేమించే ఆ అమ్మాయి.

ఖాసీం : వాహ్, శివా నిజంగానా. బేటి అచ్చి బాత్, ఖుషికా బాత్. శివా మాకు ఎప్పుడు పరిచయం చేస్తున్నావ్?

శివ : వీలైనంత త్వరగా తీసుకొస్తాను చాచా కానీ కొంత సమయం పడుతుంది, ఇవ్వాలే కంఫర్మ్ అయ్యింది.

ముస్కాన్ : ఓహ్ కంగ్రాట్స్ భయ్యా.

ఖాసీం : అరే షరీఫ్, బేకరీకి వెళ్లి కేక్ తీసుకురా.

షరీఫ్ : హా, భాయి. అని పరిగత్తాడు ఆనందంగా.

అక్కడే షరీఫ్ కి కూడా పెళ్లి కుదిరిన సందర్బంగా ఇద్దరం కేక్ కట్ చేసి, ఫోన్ కొనడానికి బైటికి నడిచాను.

ఖాసీం : శివా, బండి తీసుకెళ్ళు అని కీస్ విసిరాడు.

ముస్కాన్ : బాబా నేనూ వెళ్తాను, ఒకసారి ఆశ్రమం చూసి వస్తాను.

చాచా నన్ను చూసాడు, ముస్కాన్ ని రమ్మన్నాను.

ఇద్దరం వెళ్లి రెండు వేల ఐదు వందలకి మాములు ఫోన్ ఒకటి తీసుకుని, సిం కార్డు ఒకటి కొని అందులో వేసి మొట్ట మొదటగా నా అరచేతిలో ఉన్న మీనాక్షి గారి నెంబర్ సేవ్ చేసి తనకి కాల్ చేసాను.

మీనాక్షి : హలో

శివ : హలో మీనాక్షి గారు నేను శివా. ఇది నా నెంబర్ మీరు సేవ్ చేసుకుంటారని చేసాను.

మీనాక్షి : అలాగే, ఇంకా?

శివ : నేను బైట ఉన్నాను మళ్ళీ చేస్తాను.

మీనాక్షి : ( నవ్వుతూ) సరే అయితే బాయ్.

నా తత్తరపాటు మాటలకి తన నవ్వుతుంటే నాకు నవ్వు వచ్చింది, ముస్కాన్ గుర్తొచ్చి పక్కన చూసాను.

ముస్కాన్ : (నన్ను చూసి నవ్వుతూ ) సో క్యూట్.

నేను సిగ్గు పడ్డాను, అక్కడనుంచి ముస్కాన్ ని తీసుకుని ఆశ్రమానికి బైలుదేరాను.

పెద్దమ్మకి పరిచయం చేసి, అక్కడే పది వేలు డొనేషన్ బాక్స్ లో వేసాను.

ముస్కాన్ : భయ్యా, నీకు జీతం వచ్చిందే ఇరవై అందులో పది ఇక్కడ వేశావు. అక్కడ ఫోన్ రెండు వేల ఐదు వందలు ఎలా సరిపోతాయి?

శివ : మూడు వేలు హాస్టల్ రెంట్ పోయినా ఇంకా నాలుగు వేల ఐదు వందలు ఉంటాయి, బిందాస్ గా బతికేస్తాను. నేను నా జీతం ఇచ్చింది నా అమ్మకే.

ఎలాగూ ఫుడ్ మన హోటల్లోనే కదా. అవును మీరు మా కొత్త ఓనర్ కదా నేను భోజనం హోటల్లో చేయొచ్చా మేడం?

ముస్కాన్ : భయ్యా  నిన్నూ, ఉండు అని నా వెంట పరిగెడుతుంటే నేను పిల్లల దెగ్గరికి వెళ్ళాను.

పిల్లలతో కొంత సేపు ఆడుకుని, తనకి ఆశ్రమం ఎలా రన్ అవుతుంది అన్నీ చెప్పి చూపించి తిరిగి హోటల్ దెగ్గరికి వచ్చేసాము.