అరణ్య {completed}

[Takulsajal]

12    

మీనాక్షి వెళ్ళిపోగానే నేను సర్ ని చూసాను, నన్నే చూస్తున్నారు.

శివ : సారీ సర్, కావాలని చెయ్యలేదు.

గగన్ : నాకు మొన్న నీ వాలకం చూసినప్పుడే అర్ధంఅయ్యింది కానీ మరీ ఇలా నా ముందే చెప్తావ్ అనుకోలేదు.

నేను ఇంకేం మాట్లాడలేదు.

గగన్ : తనకి కూడా నీ మీద అదే ఫీలింగ్ అనిపిస్తుంది నాకు.

నేను తల ఎత్తి చూసాను.

గగన్ : ఈ పది రోజులు నువ్వు కాలేజీకి రాలేదు కదా, నాతో పని లేకపోయినా నాలుగు సార్లు వచ్చింది ఈ కాలేజీకి. వచ్చినప్పుడల్లా నిన్ను పరిచయం చెయ్యమని అడిగేది.

శివ : సర్ మీరు ఏమనుకోనంటే, నేనొక సలహా ఇవ్వనా?

గగన్ : చెప్పు శివా

శివ : మీరు ఆ కంపెనీ తీసుకోండి.

గగన్ : తీసుకుంటాను, నాకు వేరే దారి లేదు కానీ నాకు నీ సహాయం కావాలి శివా, నువ్వు తోడుగా ఉంటావా?


శివ : ముందు తీసుకోండి, తరవాత సంగతి తరువాత ముందు ప్రాసెస్ అయ్యాక ఒకసారి వెళ్లి చూసి వద్దాం.

గగన్ : అలాగే.

శివ : సరే సర్ నేను వెళ్తాను, అస్సలే ఇవ్వాళ జీతం వచ్చే రోజు.

గగన్ నవ్వి సరే వెళ్ళు అని శివని పంపించేసాడు, శివా వెళ్ళిపోయాక చాలా ఆలోచించాడు శివ మీనాక్షిల గురించి తనకీ తన కూతురుని శివకి ఇచ్చి చెయ్యాలని ఉన్నా తన అత్తయ్య భార్య గుర్తొచ్చి నీరస పడ్డాడు, సరే చూద్దాం ఏం జరుగుతుందో అనుకున్నాడు.

కాలేజీ నుంచి ఆటో మాట్లాడుకుని నేరుగా షాప్ కి వెళ్లి 1.5hp మోటార్ ఒకటి తీసుకుని హోటల్ కి వెళ్లి ప్లంబర్ ఆయనకి ఫోన్ చేసాను.

కౌంటర్ మీద ముస్కాన్ కూర్చుని ఉంది. నన్ను చూడగానే లేచి నిలబడి పక్కకి వచ్చింది తనని కూర్చోమని సైగ చేసాను.

దెగ్గరుండి కావలసిన సామాను తెప్పించి బోర్ ఫిట్ చేయించి, వాళ్ళకి ముస్కాన్ తో డబ్బులు ఇచ్చి పంపించాను.

శివ : ముస్కాన్, డెస్క్ లొ లాస్ట్ లొ ఒక బుక్ ఉంటుంది తీయ్.

ముస్కాన్ బుక్ తీసిన తరువాత వేటి వెతికి ఎంత ఖర్చు అయ్యింది అన్ని లెక్కలు తనతోనే రాయించాను.

తెల్లారి మేస్త్రితో మాట్లాడి ఇవ్వాళ బెడ్ పోపించి గుంతలు తవ్వించమని చెప్పి కాలేజీకి వెళ్ళాను, గేట్ దెగ్గరే మీనాక్షి కనిపించింది. బ్లూ జీన్స్ వైట్ టీ షర్ట్ లో ఉంది.

నా కోసమే చూస్తున్నట్టుంది, నన్ను చూడగానే ఒకసారి నావైపు చురుగ్గా చూసేసరికి తన దెగ్గరికి వెళ్లాను.

మీనాక్షి : నీతో మాట్లాడాలి బైటికి వెళదాం  అని తను ముందు నడుస్తుంటే తన వెనకాలే వెళ్ళాను.

నేరుగా బస్ స్టాప్ లొ బస్సు ఎక్కింది, అప్పటికే కాలేజీ టైమింగ్స్ అయిపోవడం వల్ల సిటీ బస్సులొ రష్ తగ్గి సీట్లు కొంచెం కాళిగా ఉండటంతో తను కూర్చోగానే తన వెనుక సీట్లో కూర్చున్నాను.

పబ్లిక్ గార్డెన్ దెగ్గరకి రాగానే తను లేవడంతో నేను వెనుక వైపు నుంచి బస్సు దిగి తన వెనకాలే పబ్లిక్ గార్డెన్ లోపలికి వెళ్ళాను.

అక్కడ పక్కనే బెంచ్ మీద కూర్చుంది, నేను తన ముందు నిలబడ్డాను, కూర్చోమని సైగ చేసింది. బెంచ్ కి ఇటువైపు చివరికి కూర్చున్నాను.

మీనాక్షి : నీకు బుద్ధుందా, అలా మా నాన్న ముందే ఐ లవ్ యూ చెప్తావా,   అంత ధైర్యం ఉందా నీకు?

శివ : సారీ, అలా జరుగుతుందనుకోలేదు అస్సలు నా నోరు దాటి ఎలా వచ్చిందో కూడా నాకు ఇంకా అర్ధం కావట్లేదు.

మీనాక్షి : మా నాన్నతో కంపెనీ తీసుకోమని చెప్పావట?

శివ : అవును తీసుకోండి.

మీనాక్షి : అప్పుల్లో కూరుకుపోయిన కంపెనీ అది దానితో ఏం చెయ్యగలం, తేడా కొడితే మనమే ఎదురు కట్టాల్సి వస్తుంది అప్పుడు మేము నిండా మునుగుతాము.

వేరే దారి ఉండదు మా అమ్మమ్మ కాళ్ళు పట్టుకోవడం తప్ప దానికి బదులుగా ఆ ముసలిది నన్ను తన మనవడికి ఇచ్చి పెళ్లి చెయ్యమని అడుగుతుంది, ఇది మా అమ్మ అమ్మమ్మ కలిసి వేసిన ప్లాన్, నువ్వు చెప్పినట్టు చేస్తే ఇదే జరుగుతుంది.

శివ : సరే తీసుకోకండి అప్పుడు మీ అమ్మమ్మ మిమ్మల్ని వదిలేస్తుందన్న నమ్మకం ఉందా?

మీనాక్షి : లేదు.

శివ : నేను ఆలోచించాను, మీరు ఆ కంపెనీ అయితే చేజిక్కించుకొండి ఏదో ఒక దారి దొరక్కపోదు.

మీనాక్షి : నీ నెంబర్ ఇవ్వు.

శివ : నాకు ఫోన్ లేదు.

మీనాక్షి : సరే కొనిస్తా పదా.

శివ : వద్దు నాకు జీతం ఇవ్వాళో రేపో వస్తుంది నేనే తీసుకుంటాను.

మీనాక్షి : పర్లేదు ఎలాగో నువ్వు నా ఫస్ట్ ఎంప్లొయి వి కదా, రా కొనిస్తాను.

శివ : సరే పదండి, కానీ ఒక్క విషయం అవి మీ డబ్బులు అయితేనే కొనివ్వండి.

మీనాక్షి : అన్నీ నా డబ్బులే పదా.

శివ : అలా కాదు, మీ సొంతగా మీరు సంపాదించిన డబ్బులు అయితే పదండి ఇప్పుడే ఆనందంగా కొనుక్కుంటాను.

నేను అలా అనగానే మీనాక్షి బెంచ్ మీద కూర్చుండిపోయింది.

శివ : ఇక వెళదామా?

మీనాక్షి : చెయ్యివ్వు.

నా చెయ్యి ముందుకు చాపాను, నా చెయ్యందుకుని లేచింది. మొదటి సారి నేను ఒక అమ్మాయి చెయ్యి పట్టుకోడం. నేను అలానే చూస్తుండడం చూసి

మీనాక్షి : ఏమైంది?

శివ : ఏం లేదు, మీ నెంబర్ ఇస్తారా అని జేబులో నుంచి పెన్ తీసాను. నా చెయ్యి పట్టుకుని నవ్వుతూ అరచేతి మీద తన నెంబర్ రాసింది. మనసులో ఆనంద పడుతున్నా ఈ సారి బైటికి కనపడనివ్వలేదు

మళ్ళీ ఇద్దరం బస్సు ఎక్కి కాలేజీ దెగ్గర దిగి ఎవ్వరి దారిన వాళ్ళం వెళ్లిపోయాము. వెళ్ళిపోతూ వెనక్కి తిరిగి "నువ్వు నాకు నచ్చావు" అనేసి వెళ్ళిపోయింది.