భారతి కథ- (రెండవ కథ : భారతి కథనం)updated on 27 aug

[bharati sharma]

కాళ్ళూ చేతులూ వణికిపోతున్నాయి. నేను అలా ఒక పరాయి మగాడికి లొంగిపోతానని ఎప్పుడూ అనుకోలేదు. అదీ కొడుకు వరసైన వాడితో. నా వయసులో సగం ఉన్న వ్యక్తితో. అతనికి నా ఒళ్ళంతా అప్పగించేసి. ఛీ.. వంటి మీద బట్టలు అన్నీ తీసేసి, ఎక్కడ పడితే అక్కడ నలిపించుకొని, వద్దు వద్దు అంటూనే మొత్తం అప్పచెప్పేసాను. ఆ ఒక్కటీ తప్ప అన్నీ జరిగిపోయాయి. సమయానికి ఆయన రాకపోతే అదీ జరిగిపోయేది. అయినా, ఇంత జరిగాక ఆ ఒక్కటీ జరగలేదని సంతోష పడడానికి ఏం లేదు. అమ్మో! పిన్నీ పిన్నీ అంటూనే మొత్తం దోచేసాడు. తలచుకుంటుంటేనే కోపం.. అవునూ, ఇది కోపమా కాదా!? నాకే అనుమానం వచ్చేస్తుంది. అది కోపమో, నా నిస్సహాయత మీద చిరాకో. బయటకి వచ్చి మా ఆయనకు నా మొహం ఎలా చూపించాలో అర్ధం కావడం లేదు. దేవుడా! మరీ కొడుకు వరసైన వాడితో మొగిలిన ఆ ఒక్క కార్యక్రమం అవ్వకుండా చూడు, అనుకుంటూ ఉండగా, బయటి నుండి ఆయన పిలవడం వినిపించింది. ఇక తప్పదు కదా. బట్టలు వేసుకొని, బయటకు వచ్చాను. నన్ను చూడగానే, ఆయన “చూడవోయ్! ఎవరొచ్చారో..” అన్నారు. వచ్చింది మా అన్నయ్య. అంటే, అతని మామగారు.

 

“ఎప్పుడొచ్చావ్ అన్నయ్యా!? బావున్నావా!?

“ఇప్పుడే వచ్చాను చిన్నీ.. ఎలా ఉన్నావు?” నన్ను  మా పుట్టింట్లో అందరూ ముద్దుగా చిన్నీ అంటారు. అన్నయ్య అలా అనగానే, ఆయన అల్లుడు.. అదే అదే నన్ను గిల్లుతూ ఉన్న నా కొడుకు చిలిపిగా, “చిన్నీ.. అంటే పిన్ని పేరు చిన్ని అన్నమాట. చిన్ని పిన్ని..” అన్నాడు. నేను కాస్త ఉడుక్కుంటూ, “అబ్బా.. ఈ వయసులో కూడా చిన్నీ ఏంటన్నయ్యా!” అన్నాను.

“పరవాలేదు పిన్నీ.. ఆ పేరే నీకు బావుంది.” అన్నాడతను. నేను అతన్ని కొరకొరా చూసి, “ఏంటన్నయ్యా, ఇలా సడన్ గా??” అన్నాను.

“పండగ కదమ్మా.. అల్లుడుని తీసుకెళ్దామని..”

“ఇప్పుడెందుకు మావయ్య గారూ..”

“తీసుకెళ్ళన్నయ్యా.. పాపం పెళ్ళాం మీద బెంగ పెట్టుకున్నట్టున్నాడు.”

“నాకేం బెంగ లేదు.”

“నీకు లేకపోయినా, నా కూతురికి ఉంది లేవయ్యా..”

“అయినా, ఇలా సడన్ గా అంటే, ఆఫీస్ లో సెలవు దొరకొద్దా?”

“సడన్ గా కాదులే, రేపు కాక ఎల్లుండి వెళ్దాం. నాకూ నీ ఆఫీస్ లో కొంత పని ఉంది.”

“అంటే సెలవూ..”

“ఆ సెలవు సంగతి నేను చూసుకుంటానులే. మీ మేనేజర్ నా ఫ్రెండే కదా. ఏం అంటావమ్మా?”

“తీసుకెళ్ళు అన్నయ్యా.. పాపం బిడ్డ గిలగిల లాడిపోతున్నాడు. పెళ్ళాన్ని చూస్తే కాస్త చల్ల బడతాడు.” అనేసి, నేను వంట గదిలోకి పోయాను.

 

హాల్ లో మా ఆయన, అన్నయ్య మాట్లాడుకుంటూ ఉండగా, సరిగ్గా ఐదు నిమిషాల తరవాత వంటగదిలోకి వచ్చేసాడతను. అతన్ని చూడగానే ఉలిక్కిపడి హాల్ లోకి చూసాను. నిజానికి హాల్ లో ఉన్నవాళ్ళకి వంటగదిలో ఏం జరుగుతుందో తెలిసే అవకాశం లేదు. ఆ సంగతి గుర్తు రాగానే నా గుండె దడదడా కొట్టుకుంటూ ఉండగా, “ఏ.. ఏం కావాలీ?” అన్నాను తడబడుతూ.

“చల్లబడాలని అన్నావుగా.. చల్లబడదామని.”

“పోయి నీ పెళ్ళాం దగ్గర చల్లబడు..”

“అది ఎక్కడో దూరంగా ఉంది. నువ్వు హెల్ప్ చేయొచ్చుగా..”

“తప్పు. పిన్ని అమ్మ లాంటిది. అలా అడగకూడదు.”

“వేడెక్కిపోతే పిన్నయితే ఏంటీ, అమ్మ అయితే ఎంటీ?”

“మ్మ్.. మీ అమ్మ దగ్గర కూడా ఇలానే అంటావా?”

“అప్పటి సంగతి చూద్దాం. ఇప్పటి సంగతి చెప్పు.”

“ఏం చెప్పాలీ!?”

ఒక్కక్షణం తేరిపారా చూసి, చటుక్కున కౌగిలిలోకి లాగేసుకున్నాడు. గట్టిగా అరవబోయి, అంతలోనే కంట్రోల్ చేసుకొని, “వద్దు..” అన్నాను చిన్నగా.

“అబ్బా.. నువ్వు అలా వద్దూ వద్దూ అంటుంటే, తెగ  ముద్దొచ్చేస్తున్నావ్ పిన్నీ..” అంటూ నా పెదాలని అందుకోబోయాడు. నేను “ఇస్స్..” అంటూ, తల పక్కకి తప్పించి, “వద్దు, వెళ్ళిపో..ప్లీజ్..” అన్నాను గుసగుసలాడుతున్నట్టు. అతను ఆగకుండా నా పిర్రలు పిసికేస్తూ, నా చెవిలో “నువ్వు పేరుకే చిన్ని. కానీ అన్నీ పెద్దవే పిన్నీ..” అన్నాడు. నేను అతన్ని  దూరంగా తోయడానికి ప్రయత్నిస్తూ, “ఏంటిదీ సిగ్గు లేకుండా.. తప్పు.. నీకు పిన్నిని అవుతాను.. వద్దు.” అన్నాను. అంతలోనే అతనికి నా పెదాలు దొరికేసాయి. ఆబగా ఐస్ క్రీం ను చప్పరించినట్టు చప్పరించసాగాడు. నేను “మ్మ్.. మ్మ్..” అని గింజుకుంటూ ఉన్నాను. ఒకపక్కనుండి ఎవరైనా లోపలకి వచ్చేస్తారేమోనని భయం వేస్తుంది. అంతలోనే అతని చీకుడుకి మైకం వచ్చేస్తుంది. బలవంతంగా ఆ ముద్దు నుండి వదిలించుకొని, “నా వయసెంతో తెలుసా నీకూ?” అన్నాను చిరుకోపంతో చిన్నగా ఆయాసపడుతూ. “ఎంతా??” అన్నాడు పిర్రలు పిసకడాన్ని కంటిన్యూ చేస్తూ. “నలభై ఆరు..” అంటూ ఉండగా, నన్ను వెనక్కి తిప్పి, చంకల్లో రెండు చేతులూ దూర్చి, నా స్థనాలను ఒడిసి పట్టుకొని, “ఈ వయసులో కూడా ఇంత కసిగా ఉన్నావంటే, గ్రేట్ పిన్నీ..” అన్నాడు. అతన్ని వదిలించుకోవడం నా వల్ల కావడం లేదు. “ప్లీజ్.. నువ్వు నాకు కొడుకు వరస అవుతావు. ఇది తప్పు.. వదిలేయ్..” అంటూ బతిమాలసాగాను.  అతను నా స్థనాలను కసికసిగా పిసికేస్తూ, నా పిర్రల మధ్య ఇంకా కసిగా తన అంగంతో పొడిచేస్తూ, “వరస అది కాబట్టేనేమో, నిన్ను చూస్తుంటే ఇంత కసెక్కిపోతుంది పిన్నీ..” అన్నాడు.

“ప్లీజ్ వద్దు.. అహ్హ్.. వద్దురా.. ప్లీజ్.. ఎవరైనా వస్తారు..”

“పిన్నీ.. ఆహ్హ్.. ఎంత బావున్నాయి ఇవీ.. ఎంత పిసికినా కసి తీరడం లేదు.”

“మ్మ్.. ఇస్స్.. వద్దు వద్దు వద్దు వద్దు వద్దు..ఇస్స్”

“పిహ్.. న్.. న్నీ..”

“ఆహ్హ్.. వద్దురా.. వద్దూ..”

మళ్ళీ తనవైపుకు తిప్పుకొని, మళ్ళీ నా పెదాలను కసిగా జుర్రుకోవడం మొదలు పెట్టాడు.
మ్మ్.. మ్మ్మ్.. ఆహ్హ్.. అందిన చోటంతా నలిపేస్తున్నాడు. ఇస్స్.. ఇస్స్.. ఆహ్హ్.. అంతలో సందు చూసుకొని, నా చేతిని అతని తొడల మధ్య పెట్టుకున్నాడు. గట్టిగా, వేడిగా తగులుతుంది. “పిన్నీ..” అంటూ నా చెవిని చిన్నగా కొరికాడు. “ఆహ్హ్..” అంటూ అతని అంగాన్ని పైనుండే నొక్కసాగాను. “అలా పైనుండి కాదు, బయటకి తియ్ పిన్నీ..” అంటూ నా పెదాలని నాకుతూ , కుచ్చిళ్ళలోకి చేతిని తోసేసాడు.

“ఉఫ్ఫ్..ఉఫ్ఫ్.. వద్దు.. వద్దు..”

“ప్లీజ్..ప్లీజ్.. చిన్నీ..పిన్నీ..”

“ఉఫ్ఫ్.. వద్దు.. వద్దు..” అంటూ ఉంటే, అతను కుచ్చిళ్ళలో ఉన్న చేతిని అలానే ఉంచి, మరో చేత్తో జిప్, బటన్  తీసేసి, నా చేతిని అందుకొని, తొడల మధ్య పెట్టేసుకున్నాడు. అండర్ వేర్ ఉండగానే వాడిగా వేడిగా తగులుతుంది. కుచ్చిళ్ళ లోపల పెట్టిన చేత్తో, నా పువ్వుని నలిపేస్తూ..

“దాన్ని కిందకి లాగి బయటకి తీసేయ్ పిన్నీ.. మ్ఛ్…ప్చ్..”

“ఆహ్హ్.. వద్దు.. వద్దూ.. వద్..ద్..దూ..” అంటూనే అండర్ వేర్ లో చెయ్యి పెట్టేయబోతుంటే, బయట నుండి మా ఆయన అరుపు, “భారతీ! భోజనం రెడీనా!” అంటూ. ఒక్క క్షణంలో ఆ తమకం నుండి తేరుకొని, అతన్ని బలంగా తోసేసి, “వెళ్ళు..” అని కోపంగా కసిరాను. మళ్ళీ ఆయన పిలిచాడు. “ఆఁ.. రెడీ అండీ..” అన్నాను. అత్ను నవ్వుకుంటూ, జిప్, బటన్ పెట్టుకొని వెళ్ళిపోయాడు. అతని నలుపుడుకి నా అవతారం ఎలా ఉందో అర్ధం కావడం లేదు. చూసుకోడానికి ఆ వంటగదిలో అద్దం ఎక్కడ ఉంటుందీ!? అప్పటికే కుచ్చిళ్ళు ఊడిపోయాయి. వాడు చీకిన చీకుడుకి పెదాలు కూడా కందిపోయి ఉంటాయి. డేవుడా! ఎన్ని కష్టాలు వచ్చాయ్ బాబోయ్.. అనుకుంటూ, చెదిరిన చీరను కాస్త విప్పి, మళ్ళీ కట్టుకుంటూ ఉంటే, బయటనుండి మా ఆయన అరుపు “ఎంతసేపూ??” అంటూ. “ఈయనొకరూ..” అని మనసులో తిట్టుకుంటూ, “ఐదు నిమిషాలు, వస్తున్నా..” అని జవాబు ఇచ్చాను. అన్నీ సర్దుకొని, గిన్నెలు ఒక్కొక్కటి డైనింగ్ టేబుల్ పై సర్దుతూ ఉంటే, అతను “పిన్నీ.. హెల్ప్ చేయనా!” అని అడిగాడు. “వద్దు..” విసురుగా అని, మిగిలిన గిన్నెలు కూడా తీసుకొచ్చి పెట్టాను.

 

డైనింగ్ హాల్ లో భోజనం సర్దుతున్నానే గానీ, తల ఎత్తుకోలేకపోతున్నాను. ముఖ్యంగా మా ఆయన్ని చూస్తుంటే బాగా గిల్టీగా అనిపిస్తూ ఉంది. రాజా మాత్రం సందు దొరికినప్పుడల్లా, నా సందుసందుల్లో తొంగి చూస్తూనే ఉన్నాడు. మధ్యలో అతనికి ఏమైనా వడ్డించబోతుంటే, “వద్దు..” అంటూ నన్ను ఆటపట్టించడం ఒకటి. ఒళ్ళు మండిపోయింది నాకు. ఇక పెద్దవాళ్ళిద్దరూ అక్కడే ఉండడంతో అతను నా మీదకి ఎగబడలేదు. ఆ రోజే కాదు, తరవాత రెండు రోజులు కూడా. క్రమేపీ, అతని తాకిడి వలన వచ్చిన కంపనాలు నాలో తగ్గిపోయాయి. మామూలు భారతిని అయిపోయాను. ఇక అతను ఊరు వెళ్ళే రోజు వచ్చింది.

 

 

ఆ రోజు అతను సెలవు పెట్టేసాడు. మధ్యాహ్నం భోజనాలు అయ్యాక పెద్దవాళ్ళిద్దరూ ఏదో పని ఉందని బయటకి వెళ్ళిపోయారు. వాళ్ళు వెళ్ళాక, తలుపు బోల్ట్ పెడుతూ ఉండగా గుండె దడదడ లాడడం మొదలయ్యింది. ఇంట్లో తనూ, నేనూ ఇద్దరమే ఉన్నాము. వెళ్ళిన వాళ్ళు ఖచ్చితంగా చీకటిపడే వరకూ రారని తెలుసు. అంటే ఆరు ఏడు గంటల సమయం. బస్సు ఎప్పుడో రాత్రి పదింటికి ఉందంట. ఈరెండు రోజులు నన్ను తాకడానికి కూడా కుదరలేదు అతనికి. ఇప్పుడు ఇలా వంటరిగా దొరికితే వదులుతాడా? ఒకవేళ అతను ఏదైనా చేస్తే నేను ఆపగలనా? అసలు నేను ఆగగలనా!? ఆ అనుమనంతోనే నా కాళ్ళు వణికిపోతూ ఉండగా, హాల్ నుండి నా బెడ్ రూంలోకి నడిచాను. తను ఇంకా తన గదిలోనే ఉన్నాడు. “హమ్మయ్య..” అనుకుంటూ, నేను నా గదిలోకి పారిపోయి బోల్ట్ పెట్టేసుకొని, మా ఆయన వచ్చేవరకూ తలుపు తీయకూడదని నిర్ణయించుకున్నాను. అలాగే చేసాను కూడా. తన వైపు నుండి ఏ అలికిడీ వినిపించలేదు. అంతలో అతని గదిలోంచి ఏదో కింద పడ్డ చప్పుడు. ఏం అయిఉంటుందా అనుకుంటూ, చటుక్కున నా గదిలోంచి అతని గది దగ్గరకి వెళ్ళి, “ఏం పడిందీ?” అన్నాను. “సూట్ కేస్ పిన్నీ” అన్నాడు. చూస్తే, అతని బట్టలు బెడ్ మీద అస్తవ్యస్తంగా పడి ఉన్నాయి. వాటిని లోపల సర్దడానికి సతమతమవుతున్నాడని అర్ధమయ్యి, “లే.. నేను సర్దుతా..” అంటూ ఒక్కొక్కటి లోపల సర్దాను. చివరగా అండర్ వేర్లు మిగిలాయి. ఒకదాన్ని కేజువల్ గా తీసుకొని లోపల పెట్టబోతూ, అంతలోనే పక్కన పడేసి, “వీటిని నువ్వే లోపల పెట్టుకో..” అనేసి, బయటకు వెళ్ళబోతుంటే, అతను చెయ్యి పట్టుకొని ఆపుతూ, “సరిగ్గా అక్కడే ఆగిపోతావెందుకూ?” అన్నాడు చిలిపిగా.

“ఎక్కడా?”

“అండర్ వేర్ దగ్గర..” అంటూ నా చేతిని తన  తొడల మధ్య  పెట్టుకోడానికి ప్రయత్నించాడు.

 “ఛీ.. వదులూ.. సిగ్గు లేకపోతే సరి..” అంటూ నా చెయ్యి విడిపించుకోబోతుంటే, అతను నన్ను తన మీదకి లాక్కొని, మార్దవంగా “చిన్నీ..” అన్నాడు. నేను విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నిస్తూ, “చిన్నీ కాదు, పిన్నీ అని పిలువు.” అన్నాను కోపంగా.

“నిన్ను పిన్నీ అని పిలిస్తే, నాకు మూడ్ వస్తుంది. పరవాలేదా..”

“అబ్బా.. సరే, చిన్నీ అనే పిలువు..”

“చిన్నీ అని పిలిస్తే నువ్వు చిన్నపిల్లలా అనిపించి, ఇంకా మూడొచ్చేస్తుందే..”

“నన్నేం చేయమంటావ్??”

“ఒక్కసారి..”

“ఏం వద్దు.. వదులు..”

“పిన్నీ.. కసిగా ఉన్నావే.. ఎలా వదలనూ..కొరికేయాలనిపిస్తుంది..”

“ఇస్స్.. దేవుడా! వదులురా..ప్లీజ్..”

“ప్చ్..ప్చ్..”

“ఇస్స్. వద్దు..”

“అబ్బా.. వద్దూ వద్దూ అంటుంటే. ఇంకా.. ప్చ్..ప్చ్..ప్చ్..”

“ఉఫ్ఫ్.. వద్దూ..ఆహ్హ్.. ముందు స్నానం చెయ్.. సాయంత్రం చేయడానికి కుదరదేమో..”

“తప్పించుకుందామనా?”

“అబ్బా.. వద్దూ.. వెళ్ళు..”

“సరే, నువ్వు చేయించు..”

“సిగ్గు లేకపోతే సరీ.. అవ్వ్.. అలా పిసకకూ..”

“మరి చేయిస్తావా..”

“నేనేం చేయించను.. ఇస్స్.. వద్దూ..”

“చేతులు ఆగడం లేదు పిన్నీ..”

“చేతులు విరిచేయనా..”

“మ్మ్.. ప్చ్..ప్చ్..దీన్ని కూడా విరిచేయ్..”

“ఛీ.. అహహ.. వద్దూ.. వద్దూ అంటున్నాగా.. అయ్యో.. అలా లాగకూ.. మళ్ళీ కట్టుకోలేను..”

“మ్మ్.. ప్చ్..ప్చ్.. అబ్బా.. ఏం సైజులు పిన్నీ నీవీ..ప్చ్..”

“ఉఫ్ఫ్.. వద్దూ.. వద్దు.. జాకెట్ తీయకు ప్లీజ్.. అవ్వ్.. వెదవా.. అలా హుక్స్ తెంపేస్తారా!”

“రాకపోతే ఏం చెయ్యనే?”

“నే ఏంటీ, పెళ్ళాన్ని పిలిచినట్టు..”

“పెళ్ళాం లేదుగా..”

“అయితే..”

“అయితే..”

“అహ్హ్..”

“ఇప్పుడు నువ్వే నా పెళ్ళానివి..”

“వద్దూ.. ఆహ్హ్..”

“నీలో నాకు నచ్చేదేంటో తెలుసా!”

“మ్మ్..”

“ఇంట్లో ఎంచకా నువ్వు బ్రా, పేంటీలను వేసుకోకపోవడం..”

“అవ్వ్.. వద్దు.. మ్మ్.. మ్మ్.. వహ్ ద్దూ..”

“ప్చ్..ప్చ్..”

“ఉఫ్ఫ్.. ఉఫ్ఫ్.. వద్దు.. వద్దూ..”

“ఇద్దరి వంటి మీదా బట్టలు లేవు. ఇక వద్దూ అన్నా ఆగదు నా చిన్ని పిన్నీ..” అంటూ నన్ను బెడ్ మీద పడుకోబెట్టేసి, తొడల మీద ముద్దులు పెట్టసాడు. నేను తొడలను ముడిచేసుకుంటూ,

“ఛీ.. వద్దు..”

“హబ్బా.. పిన్నీ.. ఏం ఉన్నాయే నీ తొడలూ..”

“మ్మ్.. హుమ్మ్.. ఉఫ్ఫ్.. వహ్..ద్దూ.. ఆహ్హ్.. వద్దు..”

“ఇస్స్..ఉఫ్ఫ్..”

“అహ్హ్.. హా..హా..హా.. ఆహ్హ్.. వద్దు..”

“మ్మ్.. హబ్బా.. ఎంత ముద్దొస్తుందే పిన్నీ నీ పువ్వూ.. ప్చ్..ప్చ్..”

“ఇష్ష్.. ఉఫ్ఫ్.. ఆహ్హ్.. వహ్ హ్ హ్ హ్.. ద్..ద్..ద్..ద్దూ..” అంటునే, తమకంతో నా తొడలు విడదీసాను. అతను నా రెమ్మలను నాలుకతో తడిమేస్తున్నాడు. తిమ్మిరెక్కిపోతుంది అక్కడ. చేతులు వనక్కి వంచి, దొరికిన దిండును గట్టిగా పిడికిళ్ళతో నలిపేస్తూ..

“ఇస్స్..ఇస్స్..ఉఫ్ఫ్.. ఆహ్హ్.. వద్దూ.. వహ్..ద్దూ..’

ఈసారి అతను వేళ్ళతో నా రెమ్మలను విడదీసి, నాలుక కొనతో లోపల కెలకడం మొదలెట్టాడు. అసలు మా ఆయన ఎప్పుడూ అక్కడ ముద్దు పెట్టింది కూడా లేదు. అలాంటిదీ ఇతను.. లోపల.. ఆహ్హ్.. పిన్నిని అని కూడా చూడకుండా.. ఉఫ్ఫ్. కెలికేస్తున్నాడు. ఇంకాస్త లోపలకి, మళ్ళీ బయటకి.. ఈసారి నా కీలంని కెలికాడు.

“అవ్వ్.. పిల్లాడోయ్.. వద్దూ.. ఉఫ్ఫ్.. వద్దూ..”

నా పిర్రల కిందకి చేతుల్ని దూర్చి కాస్త పైకెత్తి, వాటిని నలుపుతూ, లోపల కెలుకుతూ..

“ఉఫ్ఫ్..ఉఫ్ఫ్..ఉఫ్ఫ్.. ఆహ్హ్.. మ్మ్.. మ్మ్.. మ్మ్.. ఉఫ్ఫ్.. ఇస్స్.. వద్దూ.. వద్దూ..”

ఈసారి నన్ను బోర్ల తిప్పేసాడు. పిర్రలను రెండు చేతులతో విడదీసి.. బాబోయ్.. చీలికలో నాలుకతో నాకేస్తూ.. ఉఫ్ఫ్.. ఉఫ్ఫ్.. మధ్యమధ్యలో పిర్రలను కొరొకుతూ.. అమ్మో.. ఆహ్హ్.. ఈసారి మళ్ళీ వెల్లకిలా పడుకోబెట్టాడు. ఏం చేయడానికో.. ఉఫ్.. నా మీదకు పాకుతూ ఉన్నాడు. మళ్ళీ చేతుల్ని వెనక్కి పెట్టి దిండు నలిపేస్తున్నాను. అతను పైకి వస్తుంటే నా స్థనాలను అందుకోడానికి అనుకున్నాను. కానీ తను వాటిని వదిలి, నా చెంకలో చిన్నగా నాలుకతో కెలికాడు.

“అవ్వ్.. ఉఫ్ఫ్.. వద్దూ.. వహ్..హ్..హ్..ద్దూ..ఉఫ్ఫ్..”

కెలకడమే కాదు. చిన్నగా కొరికేస్తున్నాడు. కొరకడమే కాదు, పెదాలతో పట్టి లాగేస్తున్నాడు.. ఉఫ్ఫ్.. దేవుడోయ్..

“అహ్హ్..హ్హ్..హ్హ్..హ్.. వద్దూ.. వద్దూ..వద్దూ..”

ఈసారి రెండో చంకపై పడ్డాడు..

“మ్మ్.. మ్మ్.. మ్మ్.. వహ్ ద్.. ద్దూ..”

ఈసారి మెడకింద నాకుతూ, నా కాళ్ళను ఎత్తి భుజాపై వేసుకున్నాడు. ఉఫ్ఫ్.. ఉఫ్ఫ్.. అప్పటికే తిరిగి వెనక్కి రాలేనంత తమకంలో గిలగిలలాడిపోతున్నాను. ఈసారి అతని అంగాన్ని నా రెమ్మలకు ఆనించి రుద్దుతూ ఉన్నాడు.

“ఇస్స్..ఇస్స్.. వద్దూ.. వద్దూ.. ప్లీజ్.. అహ్హ్.. వహ్..ద్..ద్..ఊ.. మ్మ్..”

అలా రుద్దుతూ రుద్దుతూ మెల్లగా లోపలకి తోసేసాడు.

“ఆహ్హ్.. మ్మ్. హిష్ష్.. హిష్ష్.. వహ్..ద్దూ..”

నెమ్మదిగా దరువేయడం మొదలెట్టాడు. సమ్మగా కమ్మగా.. మ్మ్..

“హబ్బా.. హబ్బా.. మ్మ్.. ఇష్ష్.. వద్దు వద్దు వద్దు..”

క్రమేపీ దరువెసే వేగం పెంచుతూ ఉన్నాడు. దెబ్బకు నా నడుము కదిలిపోతూ ఉంది. నాకు తెలియకుండానే ఎదురొత్తులు ఇస్తున్నాను..

“మ్మ్.. ఆహ్.. ఆహ్.. మ్మ్.. మ్మ్.. మ్మ్.. వద్దు.. ఆహ్హ్.. వద్దు.ఽఅహ్.. వద్దు.. వద్దు. ఉఫ్ఫ్.. వద్దు..హుమ్మ్.. వద్దూ.. వద్దూ.. హ..హ..హ..హ..హా.. మ్మ్.. వహ్..ద్దూ.. వహ్..దుహ్…ద్దూ… మ్మ్.. మ్మ్.. ఇస్స్.. మ్మ్.. . మ్మ్.. మ్మ్.. ఇస్స్.. వద్దు.. వద్దు.. అవ్వ్.. అవ్వ్.. అవ్వ్.. అహ్హ్.. అహ్హ్.. మ్మ్.. హా.. హా.. మ్మ్.. ఇస్స్.. ఇస్స్.. ఇస్స్.. వద్దు వద్దు వద్దు వద్దు.. ఆహ్హ్.. వద్దూ..”

కసిగా కుమ్మేస్తున్నాడు కుర్రాడు. దాదాపు ఐదేళ్ళు అయింది ఇలా చేయించుకొని.. మళ్ళీ శోభనం జరుగుతూ ఉన్నట్టుగా.. నా కన్నెపొర విడిపోతున్నట్టుగా. ఒళ్ళంతా తీటగా, తమకంగా.. ఉఫ్ఫ్..

“ఉఫ్ఫ్.. ఉఫ్ఫ్.. ఆ.. ఆ.. ఆ.. ఆహ్హ్.. ఉఫ్ఫ్.. వహ్..ద్దూ..”

ఒక్కసారిగా నాలో వేడిగా తడిగా అతని రసం. మెల్లగా నా మీద వాలిపోయాడు. అతన్ని కౌగిలించుకొని, అతని వీపుపై రుద్దుతూ ఆయాసంగా

“ఉఫ్ఫ్..ఉఫ్ఫ్.. వద్దు.. వదిలేయ్.. వద్దు..”

అతను కసికసిగా నా మొహమంతా ముద్దులు పెట్టేస్తున్నాడు. “ఉఫ్ఫ్.. ఉఫ్ఫ్.. వద్దూ.. వద్దూ..”

క్రమేపీ ఇద్దరిలోనూ వేడి దిగిపోయింది. అతను నా మీద నుండి లేచి పక్కన పడుకొని, “ఎలా ఉంది పిన్నీ!” అన్నాడు. అప్పటికి స్పృహలోకి వచ్చాను నేను. “ఛీ..సిగ్గు లేదు నీకు..” అంటూ అతన్ని తోసేసి, బెడ్ దిగి, నగ్నంగా పరుగెత్తుకుంటూ నా రూం లోకి పోయి, బెడ్ మీద వాలిపోయాను. మా వాళ్ళు రావడానికి ఇంకా చాలా సమయం ఉంది.