"క్వికీ"

[earthman]

"కానీ కానీ తొందరగా, ఇట్స్ గెట్టింగ్ లేట్, ఆ ఫోన్ ఆపు ఇక" అరిచాడు విజయ్.

"వస్తున్నా. మా అమ్మతో మాట్లాడటం కూడా తప్పేనా" చెప్పింది హారిక.

"మూడు గంటల్లో ఫ్లైట్ పెట్టుకుని, నువ్వు మా అమ్మతో కబుర్లు చెప్తున్నా నేను ఇదే అంటాను"

"సరే సరే. అయిపోయింది. నేను రాత్రే అన్నీ సర్దుంచాను కదా. జస్ట్ ఫైవ్ మినిట్స్ అంతే"

ఇంతలో విజయ్ ఫోన్ మోగింది.

"యస్, వస్తున్నాం. టెన్ మినిట్స్" అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాడు.

"క్యాబ్ కూడా వచ్చేసింది. కింద ఉంది. హర్రీ అప్"

"వచ్చేస్తున్నా. డ్రస్ ఛేంజ్, ఫైవ్ మినిట్స్" అంటూ లోపలికెళ్ళింది హారిక.

డ్రస్ మార్చుకుని వెంటనే బయటకి వచ్చి లగేజ్ తీసుకుంది.

లగేజ్ పట్టుకుని రెడీగా ఉన్న హారికని చూస్తూ... "ఏంటి పైన నాకు కనిపిస్తోంది" హారిక సళ్ళ పైన చూస్తూ అన్నాడు.

"నువ్వు అనుకునేదే. క్లీవేజ్. పైనున్న డిజైన్ ఇక్కడ లేదు, కొంచెం ట్రాన్స్పరెంట్ కింద. నీకేం ఆలోచన అక్కరలేదు, నేను చున్నీ వేసుకుంటాను కదా, నీ పెళ్ళాం గుండెల వైపు ఎవడన్నా చూసినా, వాడికేం కనిపించదులే"... కన్ను కొడుతూ వివరించింది.

"దగ్గరికి రా"

వచ్చింది.

అలానే చూస్తున్నాడు.

"అబ్బా ఏంటి"

"ఏమున్నాయీ హారీ, వావ్"... సళ్ళ వంక అలా చూస్తూ అన్నాడు.

"నిన్న లేనట్టు, ఈరోజే ఇవి కొత్తగా వచ్చినట్టు ఏంటిది, రాత్రి కూడా ఆడుకున్నావు కదా వీటితో"

"నిన్న నిన్న, ఈ రోజు ఈ రోజు కదా హారీ. ఈ డ్రస్లో నాకు తెగ నచ్చుతున్నాయి" అంటూ సళ్ళ మీద చేతులేసి మెత్తగా వత్తాడు.

"టైం లేదని ఒక పక్క నన్ను నానా తిట్లు తిట్టి, ఇప్పుడు మళ్ళీ ఇదేంటి" విదిలించింది.

"అలా అనకు హారీ. ఫ్లైట్ ఎవడిక్కావాలి ఇప్పుడు. అసలు మనం వెళ్ళకపోయినా ఏం కాదు, ఇలా రా" అంటూ దగ్గరికి లాగి గట్టిగా వత్తసాగాడు.

అన్నంత పని చేసినా చేస్తాడు మూడొస్తే అనుకుంటూ... "షటప్, మనం వెళ్తున్నాం. కొన్ని గంటలు ఓపిక పట్టు. మన ఇంటికెళ్ళగానే నీ ఇష్టం, ఇప్పుడు ఆపెయ్" తోసేస్తూ కసిరింది.

"ఏంటి ఆపేది. నీ అందాలు చూస్తే చూడు నాకు ఎలా అయిందో, చూడు ఎలా లేచిందో" మొత్తం లేచిన తన మగతనాన్ని చూపిస్తూ అన్నాడు.

"దిగిపొమ్మన్ని చెప్పు, కానీ కానీ. టైం అయిపోతోంది అని ఇప్పుడు నేను అనాల్సి వస్తోంది"

"ఇంత మూడ్ వస్తే నువ్విలా అంటావా"

"అంత మూడ్ ఎందుకు తెచ్చుకున్నట్టు అసలు"

"ప్రకృతి ఇది, నన్నడిగితే నేనేం చెప్తాను, మాకు ఇలానే ఉంటుంది. నిన్నిలా చూస్తుంటే నాకు ఇలా అయింది. జస్ట్ ఫైవ్ మినిట్స్ రా ఇలా" మళ్ళీ లాగాడు.

విజయ్ చెంప మీద ఒక్కటిచ్చింది.

కోపమొచ్చి వెంటనే లగేజ్ తీసుకుని కిందకి వెళ్ళిపోయాడు విజయ్. వెనకే అన్ని తాళాలు వేసి కిందికి వెళ్ళింది హారిక.

లగేజ్ క్యాబ్లో పెట్టి, లోపల కూర్చుని కోపంగా ఫోన్ చూసుకుంటూ ఉన్నాడు విజయ్.

విజయ్ పక్కన కూర్చుంది హారిక. క్యాబ్ స్టార్ట్ అయింది.

కోపం ఏమాత్రం తగ్గనట్టుగా, తల ఎత్తకుండా మొబైల్లో గేమ్ ఆడుతున్నాడు విజయ్.

ట్రాఫిక్ ఎక్కువగా ఉంది. డ్రైవర్ అన్నీ చూసుకుంటు నెమ్మదిగా పోనిస్తున్నాడు.

మొగుడ్ని అలా చూస్తే జాలేసింది హారికకి.

నెమ్మదిగా మొగుడి చెయ్యి తన చేతిలోకి తీసుకుంది. విదిలించాడు.

మళ్ళీ విజయ్ చేతిని పట్టుకుంది. ఈసారి విజయ్ విదిలించలేదు.

అలానే విజయ్ చేతిని పట్టుకుని ఉంది.

హారిక ఒళ్ళో ల్యాప్టాప్ బ్యాగ్ ఉంది. బ్యాగ్ కిందగా విజయ్ చేతిని తన పువ్వు దగ్గరికి తీసుకెళ్ళింది.

హారిక అలా చేస్తుందని ఊహించని విజయ్ వెంటనే హారిక వైపు చూసాడు. నవ్వుతున్న హారిక మొహం చూడగానే కోపం క్షణంలో పోయింది. విజయ్ కూడా నవ్వాడు.

విజయ్ చెయ్యి అక్కడే ఉంచి, అతని చేతిని నొక్కింది. హారికే అలా చెయ్యడంతో విజయ్ తన వేళ్ళతో హారిక పువ్వుని గట్టిగా నొక్కాడు.

ప్యాంటీ, చుడిదార్ వేసుకున్నా కూడా విజయ్ చేతి స్పర్శ హారిక పూర్తిగా అనిపించింది. మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంది.

విజయ్ ఎగిరి గంతెయ్యాలనుకున్నాడు.

వెంటనే కళ్ళు తెరిచింది హారిక. విజయ్ చెయ్యి తీసేసింది.

మళ్ళీ చిరుకోపం చూస్తూ, దీనంగా మొహం పెట్టాడు విజయ్.

"వెయిట్ ఫర్ ఏ ఫ్యూ అవర్స్" అని నెమ్మదిగా అంది.

"ఐ కెన్నాట్" అన్నాడు.

"యు హ్యావ్ టు" అంది.

"ట్రాఫిక్ ఎక్కువ ఉంది సార్ ఈ రోజు, మీ ఫ్లైట్ ఎన్నింటికి" అడిగాడు డ్రైవర్.

"ఇంకా మూడు గంటలు ఉంది" చెప్పాడు విజయ్.

"అయితే వెళ్ళిపోతాం సార్" అన్నాడు డ్రైవర్.

నెమ్మదిగా సిటీ బయటకి రావడంతో, స్పీడ్ పెంచాడు డ్రైవర్. చూస్తుండగానే ఎయిర్పోర్ట్ వచ్చేసింది.

డబ్బులు ఇచ్చేసి, లగేజ్ తీసుకుని లోపలికి వెళ్లారు ఇద్దరూ.