"బొమ్మ"

[earthman]

టైం ఎనిమిదయినట్టుగా అలారం మోగింది.

ఆదివారం కావడంతో ఎనిమిదింటి దాకా పడుకుంటాడు సందీప్.

కవిత కాఫీ తెచ్చి ఇచ్చి, ఎవరితోనో ఫోన్లో మాట్లాడుతూ బయటకి వెళ్ళింది.

సందీప్ కాఫీ తాగుతూ, నిద్రపోతున్న తన కొడుకుని చూసాడు. పక్కనే హెలికాప్టర్ బొమ్మ కనిపించింది.

హెలికాప్టర్ బొమ్మని చూడగానే, షాప్ అమ్మాయి సంధ్య గుర్తొచ్చింది. ఆదివారం కూడా రెగ్యులర్ కస్టమర్స్ వస్తూ ఉంటారు అన్న సంధ్య మాటలు గుర్తొచ్చాయి.

తను అన్న మాటలకి కోపం తెచ్చుకోకుండా నవ్విన ఆ అమ్మాయిని మళ్ళీ చూస్తే అనిపించింది.

ఒకసారి వెళ్ళి చూద్దాం, కావాలంటే ఏదన్నా బొమ్మ కొందాం, సంధ్య ఉంటే కాసేపు మాట్లాడదాం, అని మనసులో అనుకుని లేచాడు.

రెడీ అయ్యి, టిఫిన్ తిని, బండి హ్యాండిల్ బాగు చేయించాలని అబద్దం చెప్పి బొమ్మల షాప్ వైపుగా బయలుదేరాడు.

షాప్ ఎదురు రోడ్డులో బండి ఆపి, షాప్ తెరుచుందేమో చూసాడు, తెరిచే ఉంది. లోపల సంధ్య ఉంటుందా, ఉన్నా ఏంటిది కాలేజ్ కుర్రాడిలా అనుకుని వెనక్కి వెళ్ళిపోవాలని బండి స్టార్ట్ చెయ్యబోతుండగా... "హల్లో సార్" అని గొంతు వినిపించింది.

తలెత్తి చూసాడు. ఎదురుగా సంధ్య. సూర్యుని కిరణాలు పడుతూ, మెరుస్తున్న ముఖంతో, పింక్ కలర్ చుడిదార్లో షోకేస్ బొమ్మలా ఉంది.

"ఏంటి సార్ ఇక్కడున్నారు" నవ్వుతూ అడిగింది.

"ఇంట్లోకి ప్లాస్టిక్ ఐటమ్స్ కావాలి, మీ షాప్లో ఉన్నాయేమో కనుకుందామని వస్తున్నాను" నోటికొచ్చింది చెప్పేసాడు.

"ఉంటాయి సార్. రండి షాప్ తెరిచే ఉంది" చెప్పి ముందుకు నడిచింది.

వెళ్ళాలా వద్దా, అసలేంటిది అనుకుంటూ, సరే ఇప్పటికి వెళ్దాం, ఇక ఈ షాప్లో ఏదన్నా కావాలంటే కవితే వస్తుంది అనుకుని బండి ముందుకి నడిపాడు.

షాప్లోకి వెళ్ళాడు, ఎదురుగా ఒక కుర్రాడు తాళం పట్టుకుని ఉన్నాడు. అర్ధం కానట్టు చూసాడు సందీప్.

"మా ఓనర్ సార్ లేరు, అందుకే లోపల సర్దుకునేటప్పుడు తాళం పెట్టుకుంటాం. ఎవరన్నా వస్తే తాళం తీస్తాం" విషయం చెప్పాడు అతను.

తల ఊపుతూ లోపలికి నడిచాడు సందీప్.

"ప్లాస్టిక్ ఐటమ్స్ ఈ రెండు రూమ్స్ మొత్తం ఉంటాయి సార్. మీకు తెలీదా" గదుల వైపు చెయ్యి చూపిస్తూ అంది సంధ్య.

"మా ఇంట్లోవాళ్ళకి తెలుసనుకుంట, నాకు తెలీదు, నేను ఎప్పుడూ బొమ్మలే కొన్నాను" చెప్పాడు సందీప్.

"మీకు ఏవీ కావాలో చూసుకోండి సార్. నేను సర్ది వస్తాను" నిండా బొమ్మలున్న ఒక బాక్స్ పట్టుకుని అంది సంధ్య.

తలూపాడు సందీప్.

ప్లాస్టిక్ ఐటమ్స్ ఉన్న గదుల్లోకి వెళ్ళకుండా అక్కడే ఉండి, చేతిలో మొబైల్ పట్టుకుని, అక్కడున్న వస్తువులు చూడసాగాడు సందీప్. వర్కర్ కుర్రాడు ఒక షెల్ఫ్ సర్దుతుంటే, సంధ్య ఇంకో షెల్ఫ్ సర్దసాగింది. సంధ్యనే చూడసాగాడు సందీప్.

సర్దుతున్నది ఆపి, చున్నీ తీసి పక్కనపెట్టి మళ్ళీ సర్దటం మొదలుపెట్టింది సంధ్య.

బొమ్మలు ఒక్కొక్కటి పైకి పెడుతున్నప్పుడు సంధ్య చిన్న సళ్ళు పైకి కదులుతూ కనిపించసాగాయి అతనికి. సంధ్యని అలా చూస్తుంటే అతని మగతనం టక్కున లేచింది.

బాక్స్ నించి బొమ్మలు తీయడానికి సంధ్య వంగుతున్నప్పుడు, ఆ సళ్ల మధ్య చీలిక కనిపిస్తుండగా, అతని మగతనం గట్టిపడసాగింది. ఫ్యాన్ వెయ్యకపోవడంతో మెడ దగ్గర చిరుచమట పట్టి, ఆ చమట చుక్కలు కిందికి కారుతూ, సంధ్య వంగినప్పుడు ఆ లేత అందాల చీలిక తడిగా మెరుస్తూ అతనిని ఊరించసాగింది. అది చూస్తూ సంధ్య కింద ఎలా ఉంటుందా అని ఊహించుకోవడం మొదలుపెట్టాడు.

అతని ఊహలని భగ్నం చేస్తూ, బాక్స్ ఖాళీ అవ్వడంతో, అతనిని చూసింది సంధ్య. తడబడ్డట్టుగా అయ్యాడు సందీప్.

"ఏంటి సార్, ఇంకా ఇక్కడే ఉన్నారు".

"మొబైల్లో పనుండి. ఔను ఏంటి ఫ్యాన్ వేయ్యలేదు ఇక్కడ"

"దుమ్ము ఉంటుంది సార్, ఫ్యాన్ వేస్తే మొత్తం లేస్తుంది, అందుకే వెయ్యలేదు. ఇంతకీ మీకు ఏ ఐటమ్స్ కావాలో చెప్పలేదు"

"నాలుగైదు రకాలు కావాలి. ఎక్కడున్నాయో చూపిస్తావా, ఇక్కడ పని అయిపోయిందా"

"అయిపోయింది సార్, చూపిస్తాను" అంటూ... "పైనున్న పెద్ద బొమ్మలన్నీ చెక్ చెయ్యాలి, నువ్వు ఇక్కడ సర్దటం అయిపోతే టీవీ చూస్తూ ఉండు, నేను పైన చెక్ చేసి వస్తాను, అప్పుడు ఓనర్ సార్కి ఫోన్ చేద్దాం" అని వర్కర్ కుర్రాడికి చెప్పి... "రండి సార్, మీకు కావల్సినవి చూద్దురుగాని" అని లోపలికి నడిచింది.

ముందు నడుస్తున్న సంధ్యకి దగ్గరగా, వెనకాలే నడుస్తూ లోపలికి వెళ్ళాడు సందీప్.

"చూడండి సార్, ఏవి కావాలో"

చూసాడు సందీప్. లోపల రెండు గదుల నిండా అన్ని రకాల ఐటమ్స్ ఉన్నాయి.

"చాలా ఉన్నాయే"

"ఔను సార్. బొమ్మలే కాదు, ప్లాస్టిక్ వస్తువులకి కూడా మా షాప్ ఫేమస్. మీకు నిజంగానే తెలీదా"

"చెప్పాను కదా. నేను చాలాసార్లు వచ్చినా ఎప్పుడూ కొన్నది బొమ్మలే. మా ఇంట్లోవాళ్ళు కొనుంటారు"

తలూపింది.

ఇంతలో సందీప్ ఫోన్ మోగింది. పేరు చూసి వెంటనే మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు.

"యస్ నేహా. నో ఐ యామ్ నాట్ ఎట్ హోమ్, ఐ యామ్ అవుట్సైడ్. ష్యూర్ ఐ విల్ చెక్ థ మెయిల్ అండ్ గెట్ బ్యాక్ టు యీ, నో ప్రాబ్లం. రైట్"

ఫోన్ జేబులో పెట్టుకుంటూ సంధ్య వైపు చూసాడు.

"మీరు సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీరా సార్"

"యస్"

"అదే సార్. అలా ఇంగ్లీష్లో మాట్లాడుతుంటే సాఫ్ట్ వేరనే అనిపించింది"

"నా ఇంగ్లీష్ సంగతి సరే, నువ్వు చమట పట్టేలా కష్టపడ్డట్టున్నావు" సంధ్య మెడ కింద మెరుస్తున్న చమటని చూస్తూ స్విచ్ బోర్డ్ దగ్గరికెళ్ళి ఎఫ్ అని ఉన్న స్విచ్ వేసాడు.

"అయ్యో మీరు వేసారా, ఇక్కడ ఫ్యాన్ వెయ్యడం మర్చిపోయాను"

చున్నీ లేని ఆ లేత అందాలని చూస్తూ, ఎగురుతున్న జుట్టుని సరిచేసుకుంటున్న ఆ ప్రాయాన్ని చూస్తూంటే అతని మగతనం మళ్ళీ లేవసాగింది.

"మోడల్ లాగా ఉన్నావు"

సిగ్గుపడింది.

"మేనెకిన్ లాగా ఉన్నావు"

"అంటే సార్"

"అదే బట్టల షాపుల్లో డిస్ప్లే పెడతారు కదా బొమ్మల్ని"

"మీరు మరీ పొగుడుతున్నారు సార్"

"లేదు, నేనింకా తక్కువ చెప్తున్నాను. నీ బాయ్ ఫ్రెండ్ ఇంకా ఎక్కువ పొగుడుతూ ఉంటాడు నాకు తెలుసు"

"నాకు బాయ్ ఫ్రెండ్ లాగా లేరు సార్"

"నేను నమ్మను"

"నిజం సార్. నేను మామూలు అమ్మాయిని. మీరేదో అనుకుంటున్నారు. మీకే ఇంకా మోడ్రన్, ఫ్యాషన్ అమ్మాయిలు తెలుస్తారు"

"నాకు అలాంటివాళ్ళు తెలిసినా, వాళ్ళు నీలా ఉండరు. వాళ్ళు ఫేక్, నువ్వు ప్యూర్"

సిగ్గుపడసాగింది.

"అప్పుడే పూసిన పువ్వు ముందు, ఎంత ఖరీదైనా డియోడెరెంట్ అయినా వేస్ట్"

"ఇక ఆపండి సార్. ఇంట్లో ఐటమ్స్ కోసం వచ్చి, నా కోసం వచ్చినట్టు నన్నే పొగుడుతూ ఉన్నారు"

"నీ కోసమే వచ్చానేమో. రాత్రి నువ్వు కలలోకి వచ్చావేమో, పొద్దున లేవగానే నువ్వే గుర్తొచ్చావేమో, నేను వేరే వైపు వెళ్తుంటే నా బండి మీ షాప్ వైపు లాక్కొచ్చిందేమో"

"ఇంక చాలు సార్. నా వల్ల కాదు. మీ పొగడ్తలకి నా కడుపు నిండిపోయింది"

"మరి నాకు కూడా నిండాలి కదా" అంటూ దగ్గరికొచ్చాడు.

ఏం చేస్తాడో అన్నట్టు కంగారుగా, ఉద్వేగంగా చూసింది.

నెమ్మదిగా చెయ్యి పట్టుకున్నాడు. చుట్టూ చూసింది. వద్దన్నట్టు తల అడ్డంగా ఊపింది.

చేత్తో సంధ్య బుగ్గ నిమురుతూ... "ఎంత బాగున్నావో తెలుసా సంధ్యా, బొమ్మలా ఉన్నావు" అంటూ ముఖాన్ని దగ్గరికి తెచ్చి పెదవులకి ముద్దిచ్చాడు.

సిగ్గు, ఆనందం కలుగుతుండగా సందీప్ని దూరంగా నెట్టి బయటకొచ్చి వర్కర్ కుర్రాడు ఎక్కడున్నాడో చూసింది.

కుర్రాడు టీవీ చూస్తూ ఉన్నాడు.

బయటకి వెళ్ళాలా, లోపలికి వెళ్ళాలా అనేది తేల్చుకోలేకుండా అక్కడే ఉండిపోయింది.