Adultery నా జీవితం శృంగారమయం

[Ramya Sri]

UPDATE 19 

మాఇద్దరి తనువులు బాగా అలసిపోయి ఉండడం వలన శ్వాస తీసుకోవడంలో మేము బిజీగా ఉన్నాము, కానీ మామనసులు మాత్రం ఒకరికొకరం అంటూ... పెనవేసుకుపోయాయి. నేనే అతని వైపు తిరిగి... ఇంతకు ఎవరు నువ్వు...? అని అడిగా... మళ్లీ సమాధానం రాలేదు.

నాకు చిర్రెత్తుకొచ్చి మెల్లిగా లేచి వెళ్లి... అక్కడ మా ఇంట్లో లైట్ స్విచ్ ఆన్ చేసాను... అంతే నేను చేసిన పని పసిగట్టలేదేమో...! ఒక్కసారిగా అక్కడ లైట్ రాగానే గట్టిగా కళ్ళు మూసుకుని మొఖాన్ని రగ్గుతో కప్పేసుకున్నాడు.

కానీ అప్పటికే నేను అతని మొఖం చూసేశాను. కానీ కొద్దిగా షాక్ అయ్యాను. 

షాక్ ఎందుకంటే అతన్ని నేను చూడటం ఇదే మొదటిసారి. అతనిని ఇంతకుముందు వరకు ఎప్పుడూ చూడలేదు. అతను నల్లటి శరీరంతో నిగనిగలాడిపోతూ... ఒంటిమీద పచ్చబొట్లు... జుట్టు కూడా బాగా మాసిపోయి ఉంది. లైట్ ఆఫ్ చేసి అతని దగరికి వెళ్లి... చెప్పు, నేను ఎవరికీ చెప్పను... కానీ అసలు నువ్వెవరు... నీ కథ ఏంటి చెప్పు...? అని అడిగాను. కానీ అటు నుండి ఎలాంటి జవాబు రాలేదు.

మెల్లిగా అతని పక్కన పడుకుని... తన చేతికి నాసల్లు ఇచ్చి... ఇప్పుడు చెప్పు... అని మెల్లిగా అడిగాను. అప్పుడు అతను..  నేను ఇక్కడికి పొలం పనులకోసం వచ్చాను, మాది ఈ ఊరు కాదు, పనులు చేసుకుంటూ... వలస వచ్చాను అని చెప్పాడు.

మరి మా ఇంటిలోకి ఎలా వచ్చావ్... అని అడిగాను. దానికి అతను చెప్పిన సమాధానం విని, నేను ఈసారి కొంచెం బాగానే షాక్ అయ్యాను.

అతను మెల్లిగా సున్నితంగా నా సల్లను పిసుకుతూ... కొరుకుతూ... చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు.

తన మాటల్లోనే కొద్దిసేపు స్టోరీ ఉంటుంది.

మాది ఈ ఊరు కాదు, మేము ప్రెసిడెంట్ దగ్గర పనికోసం వచ్చాము. మాది పక్క రాష్ట్రములో ఉన్న అడవిలో... ఒక చిన్న పల్లెటూరు నుండి ఇక్కడకు తీసుకుని వచ్చి... ప్రెసిడెంట్ మాతో అతనికి కావాల్సిన పనులు చేపించుకుంటూ ఉంటాడు. అవి చేశాక, మాకు కొంత డబ్బు ఇచ్చి పంపించేస్తాడు.

అలా ఈరోజు మాకు ఆఖరిరోజు. అందరం బయలుదేరి వెళ్ళిపోతూ ప్రెసిడెంట్ కి కూడా ఒక మాట చెప్పి వెళదాం... అని మధ్యాహ్నం తోట దగ్గర, ప్రెసిడెంట్ కార్ చూసి అక్కడికి వచ్చాను. కానీ నాకు ప్రెసిడెంట్ ఎక్కడా కనిపించలేదు. పోనీ పాక లో ఏమైనా ఉన్నాడేమో అని అటు వచ్చాను. అప్పుడే నాకు గట్టిగ శబ్దాలు... మూలుగులు వినిపించాయి  అవి వినగానే ప్రెసిడెంట్ ఎవరినో గట్టిగానే వాయిస్తున్నాడని నాకు అర్థం అయింది.

ఎందుకంటే అదే పాకలో ప్రెసిడెంట్... ఎంతో మందిని కసిగా దెంగడం నేను చాలా సార్లు చూశాను అని చెపుతూ ఆపేశాడు.

నేను హు.... చెప్పు... ఎందుకలా ఆపేశావ్...? అనగానే మళ్లీ చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు.

నేను మీ అమ్మ ప్రెసిడెంట్తో ఉన్నపుడు కూడా చూశాను. అలా అవి అన్ని గుర్తు చేసుకుంటూ... పాక దగ్గరికి వచ్చి చూసిన నాకు... లోపల నువ్వు ప్రెసిడెంట్... ఇద్దరూ కసిగా పోటాపోటీగా దెంగుకోటం చూశాను. నువ్వైతే రెచ్చిపోతున్నావు. అప్పుడే నాకు నీమీద కోరిక కలిగింది. నిన్నెలా అయినా దెంగాలని... నీతో సుఖాన్ని అనుభవించాలని... నిర్ణయం తీసుకున్నాను. నీ అందం, నీ సల్లు... ప్రెసిడెంట్ దెంగుతుంటే నువ్వు అరిచిన అరుపులు అన్నీ చూశాక... మా గుంపు దగరికి వెళ్లి నేను రావడం లేదు, మీరు వెళ్ళండి... అని చెప్పి వాళ్ళను పంపించేసి... నేను సరాసరి మీ ఇంటి దగ్గరకు వచ్చాను. లోపల నువ్వు మీ అమ్మ ఉన్నారు.

నువ్వు బయటకు వస్తే, అటు నుండి అటే లాక్కుని ఎటైనా తీసుకెళ్లిపోదాం... అని చూస్తూ ఉన్నా. కానీ నువ్వు మాత్రం బయటకు రాలేదు. అలాగే చీకటి కూడా పడిపోవడం... మీ అమ్మ ఎటో వెళ్లిపోవడం చూసి... కొద్దిసేపు అయ్యాక వచ్చి తలుపు తట్టి... నిన్ను బలవంతగా ఆక్రమించాలని చూస్తూ ఉన్న నాకు... మీ అమ్మ మళ్ళీ రావడం వల్ల, ఈరోజు నువ్వు దొరికేలా లేవు..  అని చాల కంగారు పడిపోయాను.

అంతలో మీ అమ్మ మళ్ళీ బయటకు వెళ్తూ... డోర్ కి తాళం వేసి... తాళం చెవులు పక్కనే గూట్లో పెట్టడం చూసి... నా మనసులోనే దేవుడికి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకుని... కొద్దిసేపు అక్కడే వేచి ఉండి... మళ్లీ లోపలికీ వచ్చాను.

అప్పటికే నువ్వు ఆదమరిచి నిదురిస్తూ ఉన్నావు. అందుకే నేను నిన్ను లేపకుండా... నా మొడ్డ నీ పూకులో పెట్టేయాలి అనుకున్న  కానీ నువ్వు లేచి సచ్చావ్... అన్నాడు.

అబ్బో ఇది మరి బాగుందే... దెంగటానికి అని వచ్చి... నన్ను గెలుకుతుంటే... నేను లేవక ఇంకా ఏం చేస్తాను. అంత బండ చేతులు... అంత లావు మొడ్డ వేసుకుని వస్తే...! అయినా నిదేమైనా చిన్నగా ఉందా... ఏంటి... నేను లేవకుండా ఉండడానికి...! అని ముద్దుగా విసుక్కున్నట్లు అన్నాను.

సరే అని... అలా కాసేపు ఇద్దరం అలా నగ్నంగా కూర్చొనే కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఉన్నాము. బయట తెల్లవారే సమయం అవుతూ ఉంది... అని అతను లేచి నన్ను వదిలి బయలుదేరటానికి సిద్దమయ్యాడు.

ఎందుకో కానీ నాకు చాలా బాధ వేసింది. నాకోసం ప్రెసిడెంట్ అంత ఖర్చు చేసి నన్ను లొంగదీసుకున్న ప్రెసిడెంట్ ని వదిలి వచ్చినప్పటి కంటే... ఇప్పుడు ఇతను వెళ్ళిపోతున్నా... అనగానే... నాకు చాలా బాధగా అనిపించింది.

అదే బాధలో మళ్లీ ఎప్పుడు అని మాత్రం అనగలిగాను. కానీ నాకు అతనిని వదలడం ఇష్టం లేదు. దానికి అతను కూడా నేను వెళ్ళిపోవాలి... మాఊరులోని  వాళ్ళు  నాకోసం ఎదురుచూస్తూ ఉంటారు... అని అంటూ... చూద్దాం... మళ్లీ ఎప్పుడు రాగలనో... అని అంటూ... ఆగకుండా బయటకు వెళ్ళిపోయి గడి వేసి... ఎప్పటిలా తాళం వేసేసి వెళ్ళిపోయాడు.

అతను వెళ్ళగానే, నేను నైటీ వేసుకుని, ప్రెసిడెంట్ నామెడలో వేసిన తాళి తీసి, నాకాలేజ్ బాగ్ లో వేసేసి... ఇందాక అతను ఇచ్చిన సుఖాన్ని తలుచుకుంటూ... మెల్లిగా నిద్రలోకి జారుకున్నాను.

మళ్లీ ఉదయం మామూలుగా నేను లేచే సమయం కన్నా ఆలస్యంగా నిద్ర లేచాను. అది కూడా నాకు యూరిన్ వస్తూ ఉంటే లేచాను. నాపక్కనే అమ్మ పడుకుని ఉంది. మెల్లిగా లేచాను... నాకాళ్ళు... ఇంకా నా బుజ్జిముండ దగ్గర కూడా కొంచెం నొప్పిగా ఉంది. అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ... బాత్రూంకి వెళ్లి వచ్చాను. కానీ... నొప్పి మాత్రం తగ్గలేదు.

మళ్లీ వెళ్లి... మాఅమ్మ పక్కనపడుకుని... అమ్మ... అమ్మ... అని పిలిచి మాఅమ్మని నిదురలేపి... అమ్మ నేను కాలేజ్ కి పోనే... అని అడిగాను. కానీ మాఅమ్మ మాత్రం... లేదు లేదు వెళ్ళాలి, ఇప్పటికే చాలా రోజుల్నుంచి కాలేజ్ కి వెళ్లకుండా సెలవు తీసుకున్నావు కదా... ఇంక చాలు, మళ్లీ ఈరోజు నుంచి రోజూ వెళ్లాల్సిందే అని కొంచెం గట్టిగానే చెప్పింది.

తప్పేలా లేదు... అని అలాగే లేచి స్నానం చేసి ఫ్రెష్ గా రెడీ అయ్యి... నల్లని పంజాబీ డ్రెస్... నెట్ క్లోత్... నల్లని లెగ్గిన్... వేసుకుని నెట్ లా ఉన్న చున్నీ వేసుకుని...  లోపల కూడా మాచింగ్ బ్రా పాంటీ వేసుకున్నాను. జడ వేసుకుని... లైట్ గా పౌడర్ అద్దుకుని... చిన్ని బొట్టుబిళ్ల పెట్టుకుని... అందంగా రెడీ అయ్యి కాలేజ్ కి వెళ్ళడానికి సిద్దమయ్యాను.

మాఅమ్మ దగ్గరికి వచ్చి... సరే నేను బయలుదేరుతున్న... అని టైమ్ చూశాను. అప్పుడు సరిగ్గా ఎనిమిది అవుతూ ఉంది. అమ్మో మళ్లీ బస్సు వెళ్ళిపోతుంది... అని అనుకుంటూ... అమ్మ నేను వెళ్తున్న అని ఇంకోసారి చెప్పాను. మాఅమ్మ... అలాగే పడుకుని, అక్కడ డబ్బు ఉంది... తీసుకెళ్ళు. మధ్యాహ్నం బయట తిను, నాకు ఓపిక లేదు అని చెప్పగానే నేను బ్యాగ్లో నుండి రెండు వందలు తీసుకుని బయటపడ్డాను. ఓపిక ఎక్కడుంటుంది... రాత్రంతా బిజీ కదా... ఎటొచ్చి నాపరిస్థితి ఏం అర్థం కావట్లేదు.

ఆలా మాఇంటి నుండి బయటకు వచ్చిన నేను... చాలా చిన్నగా కుంటుతూ...  రోడ్ మీదకు వెళ్ళడానికని నడుచుకుంటూ వెళ్తూ ఉన్నాను. అందరూ నన్నే చూస్తున్నారు... అనిపిస్తూ ఉంది. కానీ నేను తల దించుకుని... అలాగే ముందుకు వెళ్తూ ఉండగా... రహిమ్ చాచా వాళ్ళ వీధిలోకి వచ్చాను. మనసులోనే దేవుడిని వేడుకుంటూ... రహీమ్ కంట పడకూడదని... వేగంగా ముందుకు కదిలాను. అనుకున్న విధంగానే... రహీమ్ చాచా నాకు కనిపించలేదు. మళ్లీ నేనే... అవునులే... రాత్రి మొత్తం... మాఅమ్మ ఇక్కడే ఉంటే... పడుకునే సమయము ఎక్కడ ఉంటుంది... అనుకుంటూ... వాళ్ళ ఇల్లు దాటేసి రోడ్ మీదకు చేరిపోయాను.

అక్కడ బస్సు కోసం వెయిట్ చేస్తూ, కొద్దిమంది జనాలు ఉన్నారు. వాళ్ళని చూడగానే హమ్మయ్య... బస్సు ఇంకా రాలేదని అనుకుంటూ... వెళ్లి వాళ్ళదగ్గరే నిలుచున్నాను.

అంతలో ఎవరో నన్ను రమ్య... రమ్య...  అని పిలుస్తూ ఉంటే వెనకకు చూసిన నాకు... మాకు తెలిసిన ఆవిడ కనిపించారు. చూసి నవ్వుతున్న నాదగ్గరకు వచ్చి... ఏంటే రమ్య... బాగా రంగు తేలిపోయావ్... బాగా ఉరిపోయావ్... ఏంటి సంగతి... అని నవ్వుతూ... నా దగ్గరకు వచ్చి నిలుచుని అడగగానే నాకు చాల సిగ్గు వచ్చింది. (కొత్తగా మగ నీరు వంటబట్టిందిలే అని మనసులో అనుకున్నా)

అబ్బే... అదేం లేదు... అని చెపుతూ ఉండగా... బస్సు వచ్చింది. పట్నం నుండి పల్లెల వైపు వెళ్తూ ఉంటుంది ఆబస్సు. అది రాగానే..  హా...సరేలే... నేను వెళ్తున్న... అని ఆవిడగారు ఆ బస్సు లో వెళ్లిపోయారు.

అక్కడ ఉన్న జనాలు అంత అదే బస్సు లో వెళ్లిపోయారు. కొద్దీ మంది మాత్రమే ఆగి చూస్తూ ఉన్నారు... నాలాగే బస్సు కోసం. అంతలో నాకు దూరం నుండి సుందరం రావడం కనిపించింది. అమ్మో... ఇప్పుడు వీడు చూస్తే ఇంక అంతే... అనుకుని మనసులోనే దేవుడిని వేడుకుంటూ ఉండగా... అతని వెనుకే మా బస్సు కూడా వస్తూ కనిపించింది.

సుందరం వచ్చి... నన్ను చూసి వచ్చి కూర్చో... అని అడుగుతూ ఉన్నాడు. నేను లేదు... బస్సు లో వెళ్ళిపోతా... అని చెప్పి బస్సు వైపు వేలు చూపించి చెప్పాను.

దానికి అతను కూడా నన్ను ఇంకేమి ఇబ్బందిపెట్టకుండా ముందుకు వెళ్ళిపోయాడు. నేను వెళ్లి బస్సు ఎక్కి కాలేజ్ కి వెళ్ళిపోయాను.

చాలా రోజుల తరువాత కాలేజ్ కి వెళ్లిన సంతోషంలో నా ఫ్రెండ్స్ అందరితో కలిసి చాల సంతోషంగా ముచ్చట్లు చెప్పుకుంటూ... ఉదయం నుండి మధ్యాహ్నం వరకు గడిపేశాము. క్లాస్ లో సర్ వాళ్ళు అడిగినపుడు జ్వరం ఉండడం వాళ్ళ రాలేకపోయా... అని అబద్ధం చెప్పేసి తప్పించుకున్నా. 

ఇంతలో లంచ్ బ్రేక్ ఇచ్చారు. నేను ఉదయం నుండి ఏమి తినకపోవడం వలన... కొంచెం నీరసంగా ఉంది. నేను నా స్నేహితురాలు కలిసి బయటకు తినడానికి వెళ్లి... నూడుల్స్ తిని మళ్లీ కాలేజ్ కి వెళ్తుండగా... నాకు బంగారం షాప్ అతను కనిపించి, నా వైపు ఒకలా చూస్తూ నవ్వుతూ ఉన్నాడు.

అతని చూపు అతని నవ్వు చూసి... ఒకింత కంగారు వచ్చేసింది. ఎందుకంటే నాకు ప్రెసిడెంట్ కి మాత్రమే తెలుసు అనుకునే నగ్న సత్యం అతనికి కూడా తెలుసు కాబట్టి. ఎవరికైనా చెప్పేస్తాడా... ఏమో... అని ఆలోచిస్తూ అక్కడే నిలబడిపోయాను.

నాతోపాటుగా వచ్చిన నాఫ్రెండ్... నేను వస్తున్న ఏమో అనుకుని... ముందుకు వెళ్ళి రోడ్ క్రాస్ చేసి చూస్తూ ఉంది. నన్ను కూడా రమ్మని సైగ చేసింది. నేను కూడా అడుగు ముందుకు వేసేలోగా అతను వచ్చి నా పక్కన నిలుచుని... ఏంటమ్మాయి.. నన్ను గుర్తుపట్టలేదా అని అడిగాడు. నేను అతనివైపు చూస్తూ... గుర్తుపట్టాను... అన్నట్లుగా... చిన్న నవ్వు నవ్వి ముందుకు కదిలాను. ఈ సారి అతను నా ఒంటిమీద చెయ్యి వేసి ఆపుతూ... ఉండు ఉండు నీతో పాటు నీమొగుడు రాలేదా అని అడిగాడు.

నేను లేదు అని అడ్డంగా తల ఊపాను. అతను ఎవరిని ఉద్దేశించి అంటున్నాడో తలచుకొని లోలోపల నవ్వుకున్నాను. మళ్లీ అతనే నువ్వు కాలేజ్ కి వస్తావా... నేను ఇంకా నువ్వేదో పెద్ద పిల్ల అనుకున్న... పిల్లదానివే... అంటూ ఉన్నాడు.

ఈలోగా నా స్నేహితురాలు మళ్లీ నాదగ్గరకు రావడానికి రోడ్ దాటుతూ ఉండగా... దయచేసి నన్ను ఇప్పుడు వెళ్ళనివ్వండి... అని రిక్వెస్ట్ చేయడం మొదలుపెట్టాను 

అంతలో అతను నిన్ను ఇప్పుడు వదిలేస్తే నాకేంటి లాభం... అంటూ ఇంకా దగ్గరికి వచ్చి నిలుచున్నాడు.

ప్లీజ్ మా ఫ్రెండ్ వస్తూ ఉంది... దానికి ఇవేమి తెలియవు, నేను మళ్లీ కాలేజ్ అయిపోగానే... మీషాప్ దగ్గరికి వస్తాను... ప్లీజ్ ప్లీజ్... అని వేడుకోసాగాను.

అంతలో నాఫ్రెండ్ వచ్చి... నాపక్కన నిలుచుని .. పిలుస్తుంటే రావేంటి... రా వెళదాం... అని పిలుస్తూ... ఎవరు ఈ అంకుల్ అంటూ నాతో మాట కలిపింది.

నేను అలాగే నిలుచుని ఉండిపోయాను. ఎక్కడ తెలిసిపోతుందో అని... అప్పుడే అతను... నేను బాగా కావలసినవాడినేలే... మీరు వెళ్ళండి అని... నాచేయి వదిలేస్తూ... మళ్లీ సాయంత్రం మరిచిపోకు... అంటూ అక్కడనుండి వెళ్ళిపోయాడు.

Story will be continue in next update...

అందరికీ నమస్కారం... 
ముందుగా అందరికీ ధన్యవాదాలు... 51k వ్యూస్... చాలా హ్యాపీగా ఉంది. కానీ చాలామంది అసలు స్టోరీ చదివి స్పందించకుండా వెళ్తున్నారు, అదే కొంచెం బాధగా ఉంది.

ఈ అప్డేట్ కొంచెం వేగంగా రాశాను. తర్వాత అప్డేట్ కూడా ఆలస్యం అవచ్చు. దయచేసి అర్థం చేసుకోగలరు. మీ ప్రోత్సాహం ఎప్పుడూ ఉండాలని కోరుకుంటూ... 

మీ శ్రీరమ్య