04-06-2022, 11:49 AM
அத்தியாயம் 4:
த. உ. அத் 2:
இரவு சென்று படுத்த அருண், சுத்திவிட்டு வந்த டையர்டில் அயர்ந்து தூங்கி விட்டான். காலையில் விழிப்பு வர, இரவு அம்மா ரூமில் நடந்த விசயம் நியாபகம் வர தனக்குள் ஏதோ ஒரு உணர்வு வெளிப்படுவதை உணர்ந்தான். அம்மா போட்டிருந்த சிகப்பு நிற ஜாக்கெட்டில் புடைத்திருந்த மார்பும், அவளுடைய தொப்பிலும் ஒரு வினாடி நினைவில் வந்து போனது. பின்பு போர்த்தியிருந்த பெட்சீட்டை விலக்கி விட்டு திரும்பி படுத்தவன், மனதில் ஒருவகையான தாகம். ஆம் வயது கோலாரினால் உண்டான ஏக்கம், மனதினை ஏதோ செய்ய புரண்டு புரண்டு படுத்துப் பார்த்தான் முடியாமல், குப்பரடித்துப் படுத்துக் கொண்டு, இடது கையை கீழே பிறப்புறுப்பின் மீது வைத்து தனக்குள் சுய இன்பம் அனுபவிக்க ஆரம்பித்தான்.
சந்தியா : செல்லம் என்னடா பண்ணற... (என்று சொல்லிக் கொண்டே உள்ளே வந்தவள் அருணின் நிலையை பார்த்து சிறிது வாயடைத்து நின்றாள்)
அவன் அக்கா சந்தியா காபியுடன் உள்ளே வந்ததும் கூப்பிட்டதும் கூட தெரியாமல் இன்ப உணர்ச்சியில் மயங்கி சுய இன்பம் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தான். இதை பார்த்த சந்தியா என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் வாயடைத்து போய் நின்றாள். சிறிது சுதாரித்த சந்தியா..
சந்தியா : டேய் அருண் (என்று குரலை உயர்த்தி கூப்பிட)
அருண் : (அக்காவின் குறளை கேட்டதும் விருக்கென்று பயந்தவன், படார் என்று எழுந்து அக்காவை பார்த்தான்)
சந்தியா : என்னடா.. என்ன ஆச்சு நான் வரது கூட தெரியாமல்..
அருண் : (அவனுடைய உணர்ச்சிகளை அவனுடைய பிறப்புறுப்பு வெளிச்சம் போட்டு காட்டியது. போட்டிருந்த பர்ம்டாஸ் ம் காட்டன் என்பதால் நீட்டிக் கொண்டிருந்ததை உடனே கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. தன் கை கொண்டு அதனை மூடிக் கொண்டான்)
சந்தியா : (அவனுடைய நெருடலை பார்த்து புரிந்து கொண்டாலும், தன் தம்பி என்பதால் அவளுடைய கண்களை கீழே கொண்டு செல்லவே இல்லை. இருந்தாலும் நம் முன்னாடியே அவன் அப்படி செய்ததை மறக்க முடியாமல் தடுமாறினாள்)
அருண் : (இதனை உணர்ந்து கொண்டு) வரும் பொழுது கூப்பிட்டுட்டு வந்திருக்கலாம் ல.
சந்தியா : (முறைத்துக் கொண்டே) நீ பெரிய பையன் ஆய்டேனு தெரியாம போச்சு. இருந்தாலும் கூப்பிட்டு தான் வந்தேன். காதுல வாங்கினா தானே.
அருண் : (அக்கா அனைத்தையும் பார்த்துவிட்டால் என்பதை உணர்ந்து கொண்டு) சாரிக்கா... (என்பதோடு நிருத்திக் கொண்டான்)
சந்தியா முறைத்துக் கொண்டே காபியை டேபிலில் வைத்து விட்டு வெளியேறினாள்
அக்கா கோபமாக போனதை நினைத்து வருத்தப்பட்டுக் கொண்டிருந்தான். ரொம்ப நேரமாகியும் அருண் கிழே வராததை நினைத்து சந்தியா அவன் ரூமிற்கு போனாள். அங்கே அருண் கண் கலங்கி கட்டிலிலேயே உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தான். அதனை பார்த்ததும் சந்தியாவிற்கும் கண் கலங்கி விட்டது.
வைத்து சென்ற காபி கூட குடிக்கவில்லை.
சந்தியா : இப்போ என்ன ஆச்சுனு இப்படி உட்கார்ந்துட்டு இருக்க?
அருண் : இதுவரை எனக்கு நினைவு தெரிந்தது முதல் என்ன கோபமா திட்டினது கூட இல்ல.. யார் என்ன சொன்னாலும் நீ என் கூடவே இருப்ப எனக்கு எப்பொழுதும் சப்போர்ட்டா. இன்னைக்கு நீ திட்டினத என்னால ஜீரனித்துக் கொள்ளவே முடியல. சாரிக்கா நான் வேண்டும்னு அப்படி நடந்துக்கல.. ஒரு உணர்ச்சியில அப்படி நடந்து கிட்டேன். சாரிக்கா...
சந்தியா : சரி டா பரவால.. இனி உண்ண திட்ட மாட்டேன். அப்படி எல்லாம் செய்து பலகாத டா. பின்னாடி உன் லைப் ல தான் பிராப்லம். உன் கிட்ட கோபமே பட மாட்டேன். ஏன்னா எனக்கு எல்லார விடவும் உன்ன தான் ரொம்ப பிடிக்கும். அப்படி இருந்தும் கோபபட்டேனா உன் நல்லதுக்கு தான் டா புரிந்துக்கோ..
அருண் : ஏன் கா என்ன பிரச்சனை வரும்?
சந்தியா : டேய் நீ பர்ஸ்ட் கிளம்பி சாப்பிட வா. நானும் ஐஸ்வரியாவும் கடைக்கு போகனும் அவளும் ரெடியாகி இருப்பா. வந்து உன்கூட பேசறேன். ம்ம் சீக்கிரம் கிளம்பி சாப்பிட வா..
அருண் : அக்கா என் மேல கோபம் இல்லைல..
சந்தியா (சிரித்துக் கொண்டே) : இல்லடா சீக்கிரம் (என்று சொல்லிக் கொண்டே கீழே போனாள்)
அருண் காலை கடன்களை முடித்துக் கொண்டு கீழே வத்தான். அருணை பார்த்த மாலதி சாப்பிடும் தட்டை எடுத்துக் கொண்டு வந்து கொண்டே
மாலதி : என்னடா நைட் ரொம்ப லேட் ஆகிடுச்சா... எப்போ வந்த?
அருண் : ஆமாம, நைட் ஒரு 11 - 11.30 இருக்கும்.
மாலதி : சரி இட்லி எடுத்து வைத்திருக்கிறேன் சாப்பிடு... (என்று கூறிக் கொண்டு அவளுடைய ரூமிற்கு சென்றாள்)
அம்மா இட்லி எடுத்து வைத்திருக்கறேன் என்று சொன்னதும் இரவு அம்மாவை சிகப்பு நிற ஜாக்கெட்டில் பார்த்தது நியாபகம் வர வாயடைத்து நின்றான்.
சந்தியாவும் ஐஸ்வரியாவும் அந்த பக்கமாக வந்தனர். உடனே அமைதியாக இட்லி சாப்பிடுவதை போல பாவனை செய்ய
ஐஸ்வரியா : என்னடா இது ஆச்சரியமா இருக்கு. அண்ணன் அமைதியா சாப்பிடராப்ள.. (என்று நக்கலாக பதில் சொல்ல)
அதற்கும் அருணிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்லை..
சந்தியா : ஏய் பேசாம இரு டீ.. அவன வம்பிலுக்களினா உனக்கு தூக்கமே வராதே... (என்று அவளை அதட்டி விட்டு) அவன் நேத்து சுத்தீட்டு டையர்டா வந்திருக்கறான். வா, நாம்ப கடைக்கு கிழம்பலாம் என்று சொல்லிக் கொண்டே இருவரும் கிழம்பினர்..
த. உ. அத் 2:
இரவு சென்று படுத்த அருண், சுத்திவிட்டு வந்த டையர்டில் அயர்ந்து தூங்கி விட்டான். காலையில் விழிப்பு வர, இரவு அம்மா ரூமில் நடந்த விசயம் நியாபகம் வர தனக்குள் ஏதோ ஒரு உணர்வு வெளிப்படுவதை உணர்ந்தான். அம்மா போட்டிருந்த சிகப்பு நிற ஜாக்கெட்டில் புடைத்திருந்த மார்பும், அவளுடைய தொப்பிலும் ஒரு வினாடி நினைவில் வந்து போனது. பின்பு போர்த்தியிருந்த பெட்சீட்டை விலக்கி விட்டு திரும்பி படுத்தவன், மனதில் ஒருவகையான தாகம். ஆம் வயது கோலாரினால் உண்டான ஏக்கம், மனதினை ஏதோ செய்ய புரண்டு புரண்டு படுத்துப் பார்த்தான் முடியாமல், குப்பரடித்துப் படுத்துக் கொண்டு, இடது கையை கீழே பிறப்புறுப்பின் மீது வைத்து தனக்குள் சுய இன்பம் அனுபவிக்க ஆரம்பித்தான்.
சந்தியா : செல்லம் என்னடா பண்ணற... (என்று சொல்லிக் கொண்டே உள்ளே வந்தவள் அருணின் நிலையை பார்த்து சிறிது வாயடைத்து நின்றாள்)
அவன் அக்கா சந்தியா காபியுடன் உள்ளே வந்ததும் கூப்பிட்டதும் கூட தெரியாமல் இன்ப உணர்ச்சியில் மயங்கி சுய இன்பம் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தான். இதை பார்த்த சந்தியா என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் வாயடைத்து போய் நின்றாள். சிறிது சுதாரித்த சந்தியா..
சந்தியா : டேய் அருண் (என்று குரலை உயர்த்தி கூப்பிட)
அருண் : (அக்காவின் குறளை கேட்டதும் விருக்கென்று பயந்தவன், படார் என்று எழுந்து அக்காவை பார்த்தான்)
சந்தியா : என்னடா.. என்ன ஆச்சு நான் வரது கூட தெரியாமல்..
அருண் : (அவனுடைய உணர்ச்சிகளை அவனுடைய பிறப்புறுப்பு வெளிச்சம் போட்டு காட்டியது. போட்டிருந்த பர்ம்டாஸ் ம் காட்டன் என்பதால் நீட்டிக் கொண்டிருந்ததை உடனே கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. தன் கை கொண்டு அதனை மூடிக் கொண்டான்)
சந்தியா : (அவனுடைய நெருடலை பார்த்து புரிந்து கொண்டாலும், தன் தம்பி என்பதால் அவளுடைய கண்களை கீழே கொண்டு செல்லவே இல்லை. இருந்தாலும் நம் முன்னாடியே அவன் அப்படி செய்ததை மறக்க முடியாமல் தடுமாறினாள்)
அருண் : (இதனை உணர்ந்து கொண்டு) வரும் பொழுது கூப்பிட்டுட்டு வந்திருக்கலாம் ல.
சந்தியா : (முறைத்துக் கொண்டே) நீ பெரிய பையன் ஆய்டேனு தெரியாம போச்சு. இருந்தாலும் கூப்பிட்டு தான் வந்தேன். காதுல வாங்கினா தானே.
அருண் : (அக்கா அனைத்தையும் பார்த்துவிட்டால் என்பதை உணர்ந்து கொண்டு) சாரிக்கா... (என்பதோடு நிருத்திக் கொண்டான்)
சந்தியா முறைத்துக் கொண்டே காபியை டேபிலில் வைத்து விட்டு வெளியேறினாள்
அக்கா கோபமாக போனதை நினைத்து வருத்தப்பட்டுக் கொண்டிருந்தான். ரொம்ப நேரமாகியும் அருண் கிழே வராததை நினைத்து சந்தியா அவன் ரூமிற்கு போனாள். அங்கே அருண் கண் கலங்கி கட்டிலிலேயே உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தான். அதனை பார்த்ததும் சந்தியாவிற்கும் கண் கலங்கி விட்டது.
வைத்து சென்ற காபி கூட குடிக்கவில்லை.
சந்தியா : இப்போ என்ன ஆச்சுனு இப்படி உட்கார்ந்துட்டு இருக்க?
அருண் : இதுவரை எனக்கு நினைவு தெரிந்தது முதல் என்ன கோபமா திட்டினது கூட இல்ல.. யார் என்ன சொன்னாலும் நீ என் கூடவே இருப்ப எனக்கு எப்பொழுதும் சப்போர்ட்டா. இன்னைக்கு நீ திட்டினத என்னால ஜீரனித்துக் கொள்ளவே முடியல. சாரிக்கா நான் வேண்டும்னு அப்படி நடந்துக்கல.. ஒரு உணர்ச்சியில அப்படி நடந்து கிட்டேன். சாரிக்கா...
சந்தியா : சரி டா பரவால.. இனி உண்ண திட்ட மாட்டேன். அப்படி எல்லாம் செய்து பலகாத டா. பின்னாடி உன் லைப் ல தான் பிராப்லம். உன் கிட்ட கோபமே பட மாட்டேன். ஏன்னா எனக்கு எல்லார விடவும் உன்ன தான் ரொம்ப பிடிக்கும். அப்படி இருந்தும் கோபபட்டேனா உன் நல்லதுக்கு தான் டா புரிந்துக்கோ..
அருண் : ஏன் கா என்ன பிரச்சனை வரும்?
சந்தியா : டேய் நீ பர்ஸ்ட் கிளம்பி சாப்பிட வா. நானும் ஐஸ்வரியாவும் கடைக்கு போகனும் அவளும் ரெடியாகி இருப்பா. வந்து உன்கூட பேசறேன். ம்ம் சீக்கிரம் கிளம்பி சாப்பிட வா..
அருண் : அக்கா என் மேல கோபம் இல்லைல..
சந்தியா (சிரித்துக் கொண்டே) : இல்லடா சீக்கிரம் (என்று சொல்லிக் கொண்டே கீழே போனாள்)
அருண் காலை கடன்களை முடித்துக் கொண்டு கீழே வத்தான். அருணை பார்த்த மாலதி சாப்பிடும் தட்டை எடுத்துக் கொண்டு வந்து கொண்டே
மாலதி : என்னடா நைட் ரொம்ப லேட் ஆகிடுச்சா... எப்போ வந்த?
அருண் : ஆமாம, நைட் ஒரு 11 - 11.30 இருக்கும்.
மாலதி : சரி இட்லி எடுத்து வைத்திருக்கிறேன் சாப்பிடு... (என்று கூறிக் கொண்டு அவளுடைய ரூமிற்கு சென்றாள்)
அம்மா இட்லி எடுத்து வைத்திருக்கறேன் என்று சொன்னதும் இரவு அம்மாவை சிகப்பு நிற ஜாக்கெட்டில் பார்த்தது நியாபகம் வர வாயடைத்து நின்றான்.
சந்தியாவும் ஐஸ்வரியாவும் அந்த பக்கமாக வந்தனர். உடனே அமைதியாக இட்லி சாப்பிடுவதை போல பாவனை செய்ய
ஐஸ்வரியா : என்னடா இது ஆச்சரியமா இருக்கு. அண்ணன் அமைதியா சாப்பிடராப்ள.. (என்று நக்கலாக பதில் சொல்ல)
அதற்கும் அருணிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்லை..
சந்தியா : ஏய் பேசாம இரு டீ.. அவன வம்பிலுக்களினா உனக்கு தூக்கமே வராதே... (என்று அவளை அதட்டி விட்டு) அவன் நேத்து சுத்தீட்டு டையர்டா வந்திருக்கறான். வா, நாம்ப கடைக்கு கிழம்பலாம் என்று சொல்லிக் கொண்டே இருவரும் கிழம்பினர்..