04-06-2022, 10:04 AM
அத்தியாயம் 4:
கா. அத் 2:
இரவு சென்று படுத்த அருண், சுத்திவிட்டு வந்த டையர்டில் அயர்ந்து தூங்கி விட்டான். காலையில் விழிப்பு வர, இரவு தயக்கத்தில் அம்மா ரூமை நோக்கி நடந்த விசயம் நியாபகம் வர தனக்குள்ளே நொந்து கொண்டான். இனி இது போன்ற எண்ணம் வரவே கூடாது என்று தனக்குள் சொல்லிக் கொண்டான். பின்பு போர்த்தியிருந்த பெட்சீட்டை விலக்கி விட்டு திரும்பி படுத்தவன், மனதில் ஒருவகையான தாகம். ஆம் வயது கோலாரினால் உண்டான ஏக்கம், மனதினை ஏதோ செய்ய புரண்டு புரண்டு படுத்துப் பார்த்தான் முடியாமல், குப்பரடித்துப் படுத்துக் கொண்டு, இடது கையை கீழே பிறப்புறுப்பின் மீது வைத்து தனக்குள் சுய இன்பம் அனுபவிக்க ஆரம்பிக்கவும், அவன் அக்கா சந்தியா காபியுடன் உள்ளே வரவும் சரியாக இருந்தது.
சந்தியா : செல்லம் என்னடா பண்ணற... (என்று சொல்லிக் கொண்டே உள்ளே வந்தவள் அருணின் நிலையை பார்த்து சிறிது வாயடைத்து நின்றாள்)
அருண் : (அக்காவின் குறளை கேட்டதும் விருக்கென்று பயந்தவன், உடனே திரும்பி மல்லாக்க படுத்துக் கொண்டு அக்காவை பார்த்து என்ன பேசுவது என்று தெரியாமல் திரு திரு என்று முழித்தான்)
சந்தியா : (இவனது செயலில் சிறிது தடுமாறினாலும் அவன் மீது கொண்ட பாசத்தாலும், வயது கோலாறு தான் என்பதனை புரிந்து கொண்டதாலும், வயதின் பக்குவத்தாலும் சுதாரித்து) காபி குடி டா...
அருண் : (சிறிது பக்குவத்திற்கு வந்தாலும் அவனுடைய உணர்ச்சிகளை அவனுடைய பிறப்புறுப்பு வெளிச்சம் போட்டு காட்டியது, அதனால் அதனை கட்டுப்படுத்த தினறிக் கொண்டிருந்தான். போட்டிருந்த பர்ம்டாஸ் ம் காட்டன் என்பதால் மிகவும் சிறமப்பட்டான்)
சந்தியா : (அவனுடைய நெருடலை பார்த்து புரிந்து கொண்டாலும், தன் தம்பி என்பதால் அவளுடைய கண்களை கீழே கொண்டு செல்லவே இல்லை.) என்னடா எப்பொழுதும் இல்லாம இன்னைக்கு இப்படி நெலியர.. (என்று எதுவும் பார்க்காதது போலவே பேச)
அருண் : (சிறிது அமைதியானவனாக எழுந்து உட்கார்ந்து) வா கா.. தூக்கம் வரல அதுனால புரண்டு புரண்டு படுத்துக்கிட்டிருந்தேன்.
சந்தியா : தூக்கம் வரலைனா.. கீழ இரங்கி வர வேண்டியது தானே..
அருண் : உன் கையாள காபி குடிக்காம எப்போ கா எழுந்திருக்கறேன். உன்மேல அத்தன பாசம் கா...
சந்தியா : சோம்பேரித் தனத்திற்கு இப்படி ஒரு பதிலா... (என்று சொல்லி சிரிக்க)
அருணும் சிரித்துக் கொண்டு காபி வாங்கி குடிக்க ஆரம்பித்தான். சந்தியா காபியை அருண் கையில் கொடுத்து விட்டு வெளியே கிழப்பினாள். சாதாரனமாக சந்தியா எடுத்துக் கொண்டாலும், அருணிற்கு அவன் மனதில் ஒரு குற்ற உணர்வு போலவே பீல் பண்ணினான். நேற்று இரவும் அக்கா பார்த்துவிட்டாள், காலையிலும் இந்த கோலத்தில் பார்த்து விட்டாலே என்ன நினைப்பாலோ என மனதில் கில்டியாக பீல் பண்ணினான்.
சிறிது நேரம் கழித்து காபி குடித்து விட்டு, காலை கடன்களை முடித்து விட்டு கீழே போனான். அவனுடைய அம்மா சாப்பிட பிளேட் எடுத்து வைத்துக் கொண்டே..
மாலதி : என்னடா நைட் ரொம்ப லேட் ஆகிடுச்சா... எப்போ வந்த?
அருண் : ஆமாம, நைட் ஒரு 11 - 11.30 இருக்கும்.
மாலதி : சரி இட்லி எடுத்து வைத்திருக்கிறேன் சாப்பிடு... (என்று கூறிக் கொண்டு அவளுடைய ரூமிற்கு சென்றாள்)
சந்தியாவும் ஐஸ்வரியாவும் அந்த பக்கமாக வர அவளை பார்க்க கூட தயங்கிக் கொண்டே அமைதியாக இட்லி சாப்பிட்டான்.
ஐஸ்வரியா : என்னடா இது ஆச்சரியமா இருக்கு. அண்ணன் அமைதியா சாப்பிடராப்ள.. (என்று நக்கலாக பதில் சொல்ல)
அதற்கும் அருணிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்லை..
சந்தியா : ஏய் பேசாம இரு டீ.. அவன வம்பிலுக்களினா உனக்கு தூக்கமே வராதே... (என்று அவளை அதட்டி விட்டு) அவன் நேத்து சுத்தீட்டு டையர்டா வந்திருக்கறான். வா, நாம்ப கடைக்கு கிழம்பலாம் என்று சொல்லிக் கொண்டே இருவரும் கிழம்பினர்..
கா. அத் 2:
இரவு சென்று படுத்த அருண், சுத்திவிட்டு வந்த டையர்டில் அயர்ந்து தூங்கி விட்டான். காலையில் விழிப்பு வர, இரவு தயக்கத்தில் அம்மா ரூமை நோக்கி நடந்த விசயம் நியாபகம் வர தனக்குள்ளே நொந்து கொண்டான். இனி இது போன்ற எண்ணம் வரவே கூடாது என்று தனக்குள் சொல்லிக் கொண்டான். பின்பு போர்த்தியிருந்த பெட்சீட்டை விலக்கி விட்டு திரும்பி படுத்தவன், மனதில் ஒருவகையான தாகம். ஆம் வயது கோலாரினால் உண்டான ஏக்கம், மனதினை ஏதோ செய்ய புரண்டு புரண்டு படுத்துப் பார்த்தான் முடியாமல், குப்பரடித்துப் படுத்துக் கொண்டு, இடது கையை கீழே பிறப்புறுப்பின் மீது வைத்து தனக்குள் சுய இன்பம் அனுபவிக்க ஆரம்பிக்கவும், அவன் அக்கா சந்தியா காபியுடன் உள்ளே வரவும் சரியாக இருந்தது.
சந்தியா : செல்லம் என்னடா பண்ணற... (என்று சொல்லிக் கொண்டே உள்ளே வந்தவள் அருணின் நிலையை பார்த்து சிறிது வாயடைத்து நின்றாள்)
அருண் : (அக்காவின் குறளை கேட்டதும் விருக்கென்று பயந்தவன், உடனே திரும்பி மல்லாக்க படுத்துக் கொண்டு அக்காவை பார்த்து என்ன பேசுவது என்று தெரியாமல் திரு திரு என்று முழித்தான்)
சந்தியா : (இவனது செயலில் சிறிது தடுமாறினாலும் அவன் மீது கொண்ட பாசத்தாலும், வயது கோலாறு தான் என்பதனை புரிந்து கொண்டதாலும், வயதின் பக்குவத்தாலும் சுதாரித்து) காபி குடி டா...
அருண் : (சிறிது பக்குவத்திற்கு வந்தாலும் அவனுடைய உணர்ச்சிகளை அவனுடைய பிறப்புறுப்பு வெளிச்சம் போட்டு காட்டியது, அதனால் அதனை கட்டுப்படுத்த தினறிக் கொண்டிருந்தான். போட்டிருந்த பர்ம்டாஸ் ம் காட்டன் என்பதால் மிகவும் சிறமப்பட்டான்)
சந்தியா : (அவனுடைய நெருடலை பார்த்து புரிந்து கொண்டாலும், தன் தம்பி என்பதால் அவளுடைய கண்களை கீழே கொண்டு செல்லவே இல்லை.) என்னடா எப்பொழுதும் இல்லாம இன்னைக்கு இப்படி நெலியர.. (என்று எதுவும் பார்க்காதது போலவே பேச)
அருண் : (சிறிது அமைதியானவனாக எழுந்து உட்கார்ந்து) வா கா.. தூக்கம் வரல அதுனால புரண்டு புரண்டு படுத்துக்கிட்டிருந்தேன்.
சந்தியா : தூக்கம் வரலைனா.. கீழ இரங்கி வர வேண்டியது தானே..
அருண் : உன் கையாள காபி குடிக்காம எப்போ கா எழுந்திருக்கறேன். உன்மேல அத்தன பாசம் கா...
சந்தியா : சோம்பேரித் தனத்திற்கு இப்படி ஒரு பதிலா... (என்று சொல்லி சிரிக்க)
அருணும் சிரித்துக் கொண்டு காபி வாங்கி குடிக்க ஆரம்பித்தான். சந்தியா காபியை அருண் கையில் கொடுத்து விட்டு வெளியே கிழப்பினாள். சாதாரனமாக சந்தியா எடுத்துக் கொண்டாலும், அருணிற்கு அவன் மனதில் ஒரு குற்ற உணர்வு போலவே பீல் பண்ணினான். நேற்று இரவும் அக்கா பார்த்துவிட்டாள், காலையிலும் இந்த கோலத்தில் பார்த்து விட்டாலே என்ன நினைப்பாலோ என மனதில் கில்டியாக பீல் பண்ணினான்.
சிறிது நேரம் கழித்து காபி குடித்து விட்டு, காலை கடன்களை முடித்து விட்டு கீழே போனான். அவனுடைய அம்மா சாப்பிட பிளேட் எடுத்து வைத்துக் கொண்டே..
மாலதி : என்னடா நைட் ரொம்ப லேட் ஆகிடுச்சா... எப்போ வந்த?
அருண் : ஆமாம, நைட் ஒரு 11 - 11.30 இருக்கும்.
மாலதி : சரி இட்லி எடுத்து வைத்திருக்கிறேன் சாப்பிடு... (என்று கூறிக் கொண்டு அவளுடைய ரூமிற்கு சென்றாள்)
சந்தியாவும் ஐஸ்வரியாவும் அந்த பக்கமாக வர அவளை பார்க்க கூட தயங்கிக் கொண்டே அமைதியாக இட்லி சாப்பிட்டான்.
ஐஸ்வரியா : என்னடா இது ஆச்சரியமா இருக்கு. அண்ணன் அமைதியா சாப்பிடராப்ள.. (என்று நக்கலாக பதில் சொல்ல)
அதற்கும் அருணிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்லை..
சந்தியா : ஏய் பேசாம இரு டீ.. அவன வம்பிலுக்களினா உனக்கு தூக்கமே வராதே... (என்று அவளை அதட்டி விட்டு) அவன் நேத்து சுத்தீட்டு டையர்டா வந்திருக்கறான். வா, நாம்ப கடைக்கு கிழம்பலாம் என்று சொல்லிக் கொண்டே இருவரும் கிழம்பினர்..