04-06-2022, 09:36 AM
ஒருவகையான தாகம் எடுக்க ஆரம்பித்தது. அது தண்ணீர் தேவைக்கான தாகம் இல்லை என்பது மட்டும் புரிந்தது. அம்மாவின் முலை ஜாக்கிட்டிற்குள் தொங்காமல் புடைத்துக் கொண்டிருந்ததை பார்க்கும் போதே அதனை சப்ப ஆசை வந்தது. வரண்ட நாவில் எச்சில் ஊர ஆரம்பித்தது. அப்பா அவருடைய வலது கையை அம்மாவின் இடுப்பு வழியாக அவளுடைய தொப்பிலிற்குள் நகர்த்தி தடவிக் கொண்டிருந்தார். புடவை சரியாக விலகாததால் அவளுடைய இடுப்பை பார்க்க முடியவில்லை. அந்த தரிசனத்திற்காக அருண் காத்துக்கிடந்தான். சிறிது தடவல்களுக்கு பின்பு அப்பா தன் கைகளை அம்மாவின் தோள்பட்டை கிட்டே கொண்டுவந்து, அங்கே குத்தியிருந்த சேப்டி பின்னை கலற்றி தன் புடவைக்கு விடை கொடுத்தார். அம்மாவின் புடவை அவளுடைய தோள்பட்டையிலிருந்து சரிய, அவளின் இரு மார்புகளும் சிகப்பு ஜாக்கெட்டிற்குள் புடைத்துக் கொண்டிருந்தது. அவளுடைய இடை தொப்பு பகுதி பொன்னிறத்தில் மின்னியது. அந்த தரிசனம் ஒரு நொடி பொழுது தான் நிலைத்தது. அவளுடைய புடவையை அப்பா விலக்குவதற்கும், அக்கா ரூம் கதவு திறக்கும் சத்தமும் ஒரே நேரத்தில் ஏற்பட ஒரு வகையான பட படப்புடனும், அதே நேரத்தில் இந்த இடத்தை விட்டு பிரிய மணமிள்ளாமலும் தன் ரூமை நோக்கி திரும்பினான்.
சந்தியா அருணை பார்த்து : என்னடா இப்போ தான் வரையா?
என்று கேட்கவும், அந்த சத்தத்தை கேட்ட பெற்றோர் உடனே பெட் ரூம் லைட்டை அணைக்கவும் சரியாக இருந்தது.
அருண் வாயிலிருந்து வார்த்தைகளே வரவில்லை.. திக்கி தினறி கண்ணை அம்மாவின் ரூம் ஜன்னல் பக்கம் திருப்பிவிட்டு உடனே திரும்பி அக்காவை பார்த்து பெரு மூச்சு விட
சந்தியா ஏதோ உணர்ந்து கொண்டவளாக..
சந்தியா : சரி சரி.. நீ போய் தூங்கு.. எனக்கு தண்ணி தாகமாக இருந்தது. தண்ணி குடிகலாம்னு வந்தேன். எப்படி செமிஷ்ட்ரி ஒர்க் அவுட் ஆகுது பார்த்தாயா..
அருண் : (அதற்குள் சுதாரித்து சாதாரண நிலைக்கு வந்துவிட்டான்) அக்கா ஆமாம் அது தான் பாசம்ங்கிறது. நான் வரதுக்கும் நீங்க வெளியே வரதுகும் சரியாக இருக்குது பார்த்தீங்களா..
சந்தியா : ம்ம்... சாப்டையாடா...
அருண் : ம்ம்... சாப்டேன் கா.. சரி காலைல பேசிகலாம்.. அம்மா அப்பா தூங்கராங்க டிஸ்டர்ப் பண்ண வேண்டாம் என்று எதுவும் பார்க்காதவன் போல நடக்க ஆரம்பித்தான். சந்தியாவும் தண்ணீர் குடித்துவிட்டு படுக்க சென்றாள். அருணும் பெட் ரூம் சென்று கதவை சாத்திவிட்டு படுக்க போனான்.. எப்போதும் யாரும் கதவை தாள்பால் போட மாட்டார்கள். அதே போல யாரும் யாருடைய ரூமிற்கும் அத்து மீறி போகவும் மாட்டார்கள். சந்தியாவை தவிர... அவள் மட்டும் அருண் ரூமிற்கு மட்டும் சென்று வருவாள் அதற்கு அருணும் முழு அதிகாரம் கொடுத்திருந்தான்.
சந்தியா அருணை பார்த்து : என்னடா இப்போ தான் வரையா?
என்று கேட்கவும், அந்த சத்தத்தை கேட்ட பெற்றோர் உடனே பெட் ரூம் லைட்டை அணைக்கவும் சரியாக இருந்தது.
அருண் வாயிலிருந்து வார்த்தைகளே வரவில்லை.. திக்கி தினறி கண்ணை அம்மாவின் ரூம் ஜன்னல் பக்கம் திருப்பிவிட்டு உடனே திரும்பி அக்காவை பார்த்து பெரு மூச்சு விட
சந்தியா ஏதோ உணர்ந்து கொண்டவளாக..
சந்தியா : சரி சரி.. நீ போய் தூங்கு.. எனக்கு தண்ணி தாகமாக இருந்தது. தண்ணி குடிகலாம்னு வந்தேன். எப்படி செமிஷ்ட்ரி ஒர்க் அவுட் ஆகுது பார்த்தாயா..
அருண் : (அதற்குள் சுதாரித்து சாதாரண நிலைக்கு வந்துவிட்டான்) அக்கா ஆமாம் அது தான் பாசம்ங்கிறது. நான் வரதுக்கும் நீங்க வெளியே வரதுகும் சரியாக இருக்குது பார்த்தீங்களா..
சந்தியா : ம்ம்... சாப்டையாடா...
அருண் : ம்ம்... சாப்டேன் கா.. சரி காலைல பேசிகலாம்.. அம்மா அப்பா தூங்கராங்க டிஸ்டர்ப் பண்ண வேண்டாம் என்று எதுவும் பார்க்காதவன் போல நடக்க ஆரம்பித்தான். சந்தியாவும் தண்ணீர் குடித்துவிட்டு படுக்க சென்றாள். அருணும் பெட் ரூம் சென்று கதவை சாத்திவிட்டு படுக்க போனான்.. எப்போதும் யாரும் கதவை தாள்பால் போட மாட்டார்கள். அதே போல யாரும் யாருடைய ரூமிற்கும் அத்து மீறி போகவும் மாட்டார்கள். சந்தியாவை தவிர... அவள் மட்டும் அருண் ரூமிற்கு மட்டும் சென்று வருவாள் அதற்கு அருணும் முழு அதிகாரம் கொடுத்திருந்தான்.