26-05-2022, 11:40 AM
(This post was last modified: 03-07-2022, 09:38 AM by Kaja.pandiyan. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
பகுதி இரண்டு:
நான் மெல்ல லேசாக திறந்து இருந்த நந்தினியின் அறையை எட்டி பார்த்தேன்..உள்ளே ஒரு கிங் சைஸ் பெட் ...வலது ஓரம் வார்ட்ரோபுடன் டிரெஸ்ஸிங் டேபிள்....கட்டிலின் மத்தியில் ஒரு குழந்தை தூங்கி கொண்டிருந்தது.அது நண்பனின் குழந்தை தான். கட்டிலின் மூலையில் அவசரமாக அவிழ்த்து போடப்பட்ட நந்தினியின் நைட்டி.
"என்ன வீட்டை நீங்களாகவே சுத்தி பார்த்துட்டிங்க போல ..எனக்கு வேலை மிச்சம்..."
சிரித்துகொண்டே கையில் காபியுடன் வந்த நந்தினியின் குரல் என் கவனத்தை கலைத்தது...
"இல்ல... வீட்டையும் அழகா வச்சு இருக்கீங்க...அதான் ரசிச்சு பார்த்துட்டு இருந்தேன்...." என்றேன் காபி கோப்பையை கையில் வாங்கி கொண்டு...
"வீட்டையும்னா? வேற எதையெல்லாம் அழகா வச்சு இருக்கேன்?" கேள்வியால் கொக்கி போட நான் தர்ம சங்கடத்தில் நெளிந்தேன்...
அட சும்மா சொல்லுங்க...தைரியம் கொடுத்தாள்.
"உங்களை தான் சொன்னேன்"-
"ஹ.ஹா...நல்லா பேசறிங்க தினேஷை போலவே....ரியல்லி ஐ மிஸ் ஹிம் " என்றாள் சற்றே நூலிழை சோகத்தில்.
பேச்சை மாற்ற விரும்பி "நல்லா காபி போடுவிங்க போல...? “நைஸ்"-என்றேன் நான்.
பிறகு அவள் கணவனை பற்றி சிறிது நேரம் விசாரித்தாள். வேலை பளு ,குளிர், பயணம், என பேச்சு சுவாரசியமாக நீண்டது...
மாமனாரின் வீசிங் நோய் பற்றியும்,மாமியாரின் மூட்டுவலி பற்றியும் கூட விவாதித்தாள் ஒரு நீண்ட நாளைய தோழி போல.,பேசிக்கொண்டே இருவரும் மொட்டை மாடிக்கு வந்தோம்.அங்கிருந்து திருச்சி நகரம் அழகாக தெரிந்தது...மாடியின் இடது கோடியில் துணி துவைத்து காய போட்டிருந்தாள்.
ஒரு வெள்ளை வேட்டி...ரெண்டு நூல் சேலை...ஒரு பத்து பதினைந்து குழந்தை சட்டைகள், கடைசியில்இரண்டு சுரிதார் , மூன்று பிராக்கள் அது அவளுடையது தான் ..நவநாகரிக உள்ளாடை..பிங்க், கருப்பு மற்றும் வெள்ளை நிறம்..கப் நன்கு வடிவாக இருந்தது அளவு முப்பத்தாறு இருக்கும்..எனக்கு அந்த பிராவை பார்த்ததே..அவள் முலைகளை பார்த்தது போன்ற எழுச்சியை உண்டு பண்ணியது....நண்பனின் மனைவி ஆயிற்றே ....அடக்கி வாசிக்க நினைத்தால்.......பாழாய்போன என் தடி கேட்பேனா என்றது...
(தொடரும்)
நான் மெல்ல லேசாக திறந்து இருந்த நந்தினியின் அறையை எட்டி பார்த்தேன்..உள்ளே ஒரு கிங் சைஸ் பெட் ...வலது ஓரம் வார்ட்ரோபுடன் டிரெஸ்ஸிங் டேபிள்....கட்டிலின் மத்தியில் ஒரு குழந்தை தூங்கி கொண்டிருந்தது.அது நண்பனின் குழந்தை தான். கட்டிலின் மூலையில் அவசரமாக அவிழ்த்து போடப்பட்ட நந்தினியின் நைட்டி.
"என்ன வீட்டை நீங்களாகவே சுத்தி பார்த்துட்டிங்க போல ..எனக்கு வேலை மிச்சம்..."
சிரித்துகொண்டே கையில் காபியுடன் வந்த நந்தினியின் குரல் என் கவனத்தை கலைத்தது...
"இல்ல... வீட்டையும் அழகா வச்சு இருக்கீங்க...அதான் ரசிச்சு பார்த்துட்டு இருந்தேன்...." என்றேன் காபி கோப்பையை கையில் வாங்கி கொண்டு...
"வீட்டையும்னா? வேற எதையெல்லாம் அழகா வச்சு இருக்கேன்?" கேள்வியால் கொக்கி போட நான் தர்ம சங்கடத்தில் நெளிந்தேன்...
அட சும்மா சொல்லுங்க...தைரியம் கொடுத்தாள்.
"உங்களை தான் சொன்னேன்"-
"ஹ.ஹா...நல்லா பேசறிங்க தினேஷை போலவே....ரியல்லி ஐ மிஸ் ஹிம் " என்றாள் சற்றே நூலிழை சோகத்தில்.
பேச்சை மாற்ற விரும்பி "நல்லா காபி போடுவிங்க போல...? “நைஸ்"-என்றேன் நான்.
பிறகு அவள் கணவனை பற்றி சிறிது நேரம் விசாரித்தாள். வேலை பளு ,குளிர், பயணம், என பேச்சு சுவாரசியமாக நீண்டது...
மாமனாரின் வீசிங் நோய் பற்றியும்,மாமியாரின் மூட்டுவலி பற்றியும் கூட விவாதித்தாள் ஒரு நீண்ட நாளைய தோழி போல.,பேசிக்கொண்டே இருவரும் மொட்டை மாடிக்கு வந்தோம்.அங்கிருந்து திருச்சி நகரம் அழகாக தெரிந்தது...மாடியின் இடது கோடியில் துணி துவைத்து காய போட்டிருந்தாள்.
ஒரு வெள்ளை வேட்டி...ரெண்டு நூல் சேலை...ஒரு பத்து பதினைந்து குழந்தை சட்டைகள், கடைசியில்இரண்டு சுரிதார் , மூன்று பிராக்கள் அது அவளுடையது தான் ..நவநாகரிக உள்ளாடை..பிங்க், கருப்பு மற்றும் வெள்ளை நிறம்..கப் நன்கு வடிவாக இருந்தது அளவு முப்பத்தாறு இருக்கும்..எனக்கு அந்த பிராவை பார்த்ததே..அவள் முலைகளை பார்த்தது போன்ற எழுச்சியை உண்டு பண்ணியது....நண்பனின் மனைவி ஆயிற்றே ....அடக்கி வாசிக்க நினைத்தால்.......பாழாய்போன என் தடி கேட்பேனா என்றது...
(தொடரும்)