26-05-2022, 10:33 AM
(This post was last modified: 03-07-2022, 10:02 AM by Kaja.pandiyan. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
என் பெயர் ரகு ."ராக்" ரகு என்பது எனது நண்பர்களால் அழைக்கப்படும் செல்ல பெயர்.ஆம் நான் உடற்பயிச்சி நன்கு செய்து ராக் (பாறை) போல உடலை உறுதியாக வைத்திருப்பதால் இந்த பெயர்..வயது 27 ,சொந்த ஊர் திருச்சிக்கு பக்கத்தில் ஒரு கிராமம் .ஒரு தனியார் கல்லூரியில் டிப்ளோம படித்து முடித்து விட்டு இப்பொது குவைத்தில் பணிபுரிகிறேன்.தற்போது 3 மாத கால,விடுமுறையில் ஊருக்கு வந்து இருக்கிறேன்.வீட்டிற்கு ஒரே பிள்ளை என்பதால் பெற்றோர் இந்த விடுமுறையில் எனக்கு ஒரு பெண் பார்த்து திருமணத்தை முடித்துவைத்து இந்தியாவிலேயே தங்க வைத்துவிட முயற்சி செய்கிறார்கள் ..
எனக்கோ விடுமுறை முடிந்து மறுபடி குவைத் போக விருப்பம்.குறைந்ததது இன்னும் ஐந்து வருடமாவது அங்கு வேலை செய்து விட்டு இங்கு வந்து செட்டில் ஆகிவிட வேண்டும் என்பது என் விருப்பம்,பெற்றோரின் வற்புறுத்துதலின் பேரில் வேறு வழி இன்றி திருமணத்துக்கு சம்மதித்து...இந்த லீவில் திருமணம் செய்து கொள்ள வேண்டி பெண் பார்க்கும் படலம் ஆரம்பித்து இருந்தது..ஊருக்கு வந்து 5 நாட்கள் ஆகி இருந்த நேரத்தில் அதற்குள் 2 பெண் பார்த்து வந்தாயிற்று ...ஏதும் செட் ஆக வில்லை.
முதல் பெண் அரியலூர் ..பெயர் பத்மா .வயது 23 ,எடுப்பான மார்பு, தடித்த இடை ,ஆள் கருப்பு,குள்ளம் வேறு படிப்பு மட்டும் ஏனோ m.com.முடித்து இருந்தாள்.பிடிக்க வில்லை என மறுத்து விட்டேன். இரண்டாவது பெண் ஜெயம்கொண்டம் . பெயர் உமா வயது 22 ,படிப்பு +2 ,நல்ல உயரம்,சிவந்த நிறம்,குழைந்த இடுப்பு, திமிரும் மார்பு ..ஒரே குறை...திக்கு வாய்...நாலு வார்த்தை பேசுவதற்குள் மூன்று முறை திக்குகிறது.."அப்பா ப்ளீஸ்" வேற பார்க்கலாமே என்றேன்...அவரும் சரி என்றார்..
இன்று ஒன்றும் பெண் பார்க்கும் படலமோ,வேறு வேலையோ இல்லாததால் "சத்திரத்தில்" இருக்கும் என் நண்பன் வீட்டுக்கு சென்று கொண்டு இருக்கிறேன் .அவன் பெயர் தினேஷ் .என்னுடன் குவைத்தில் பணிபுரிகிறான்.அவன் வீட்டுக்கு ஒரு பார்சல் கொடுத்து வர சொன்னான். அதை கொண்டு இப்பொது அவன்வீடு இருக்கும் "சத்திரம் " பகுதிக்கு தான் செல்கிறேன் .
பேருந்து நிலையத்தில் இறங்கி அவன் வீட்டுக்கு ஆட்டோ பிடித்து போனேன்.வீட்டை கண்டு பிடிப்பது அவ்வளவு ஒன்றும் கடினமாக இல்லை ..."காலிங் பெல்லை " அடித்ததும் திறந்தது ஒரு அழகு தேவதை." அவளை கண்டதும்," வானத்தில் இருந்து இறங்கி வந்த அப்சரஸ் ஓ..., இல்லை; பிக்காசோ வரைந்த்து வைத்த ஓவியமோ..இல்லை இல்லை வானவில்லின் வண்ணம் தோய்த்த காவியமோ.." என்றெல்லாம் உளறல் கவிதைகள் ஓடின என் மனதில்..
அவள் வயது ஒரு 23 அல்லது 24 இருக்கும்,நல்ல உயரம் ஒரு ஐந்தரை அடி இருக்கும்.சந்தன நிறம்,மிரளும் கரிய விழிகள்.லேசாக மை தீட்டி இருந்தாள்.செதுக்கி வைத்தது போல் அளவான மூக்கு ..செய்த ஆப்பிள் போல ரெண்டு ....அதாங்க.....கன்னம்....,பிளந்து வைத்த ஆரஞ்சு சுளைகலாய் லிப்ஸ்டிக் போடாமலேயே சிவந்த உதடுகள்...நீண்ட கருநாகமாய் கூந்தல். இருகிறதா..இல்லையா என சந்தேகிக்கும் அளவு இடுப்பு.. சங்கு கழுத்து...அந்த அழகு கழுத்துக்கும் ,அம்சமான இடுப்புக்கும் இடையில் மாதுளையை விட பெரிதாகவும் , செவ்விளநீரை விட சிறிதாகவும் முலைகள் ...அப்பப்பா...நிச்சயம் இவளை மனிதர்கள் பெற்றிருக்க மாட்டார்கள் ...
பிரம்மன் தேவலோகத்தில் செய்து ,பூமிக்கு அனுப்பி இருக்க கூடும்.
" யாருமா அது?"- உள்ளே இருந்து ஒரு பெண் குரல்.
"பாக்குறேன் அத்தே...இருங்க" திரும்பி நின்று குரல் கொடுத்தாள் ...
அப்பப்பா....அவள் பின்னழகு இன்னும் தூக்கல்..."ஒரு புட்பாலை இரண்டாக வெட்டி இடுப்புக்கு கீழ் வைத்து கட்டியது போல் அவ்வளவு பெர்பெக்ட் ரவுண்டு shape.இவளவையும் அவள் அணிதிருந்த மஞ்சள் நிற ஷிபான் சேலை தான் காட்டியது.இதுவே nighty என்றால் ஒன்றும் தெரிந்து இருக்காது.....ஹ்ம்ம்.....நான் முழித்த முகம்...இன்று நல்ல முகம் போல...
என் எண்ண ஓட்டங்களை கலைக்கும் விதமாக "ஹ்ம்ம் " யார் வேணும்?" என்றாள்..தன் தேன் குரலால் . ( குரலும் இவ்வளவு இனிமையா...? மீண்டும் வியந்தேன்)...
சத்தியமாக இவளை திருமணம் செய்ய போறவன் மிக மிக அதிர்ஷ்டசாலி என்று எண்ணி கொண்டேன்...
ஹ்ம்ம்..."என் பெயர் பெயர் ரகு . நான் குவைத்தில் தினேஷ் கூட வேலை செய்றேன் "
" ஒ...நீங்க தானா...அது...உள்ளே வாங்க....ஆம் மிசஸ் நந்தினி. உங்க பிரன்ட் தினேஷோட மனைவி " என்றாள்.
நந்தினி என்ற அந்த தங்க சிலை உள்ளே செல்ல நான் பின் தொடர்ந்தேன்.." இவளா ..? இந்த பேரழகியா என் நண்பனின் மனைவி ? மனதுக்குள் முதல் முறையாக நண்பன் மேல் பொறாமை ஏற்பட்டது .
"வாங்க...உட்காருங்க..."என சோபாவை காட்டினால் நந்தினி."பரவாயில்லை ...இதை வாங்கிகோங்க நான் கெளம்பறேன் .."...என்றேன்..அட...எவ்ளோ தூரத்தில இருந்து வந்து இருக்கீங்க...போலாம் இருங்க...காபி கொண்டு வர்றேன் "- சந்தன சிலை உள்ளே சென்றது .
நான் வீட்டை ஒருமுறை சுற்றி பார்த்தேன். வீடு அவளை போலவே பளிச்சென அழகாக இருந்தது.......சுவரில் அழகான போட்டோ பிரேமில் மணக்கோலத்தில் தினேஷ்-நந்தினி ..போட்டோவில் சற்றே மிரட்சியான விழிகளுடன் அதே அழகில் சிரித்து கொண்டிருந்தாள் . இடது புறம் ஒரு படுக்கை அறை..அவளுடையதாக தான் இருக்கும்...ஹாலின் முடிவில் வலது மூலையில் சமையலறை..அதன் நேர் எதிரே மற்றொரு அறை..அது அநேகமாக தினேஷ் பெற்றோரின் அறையாக இருக்கலாம்.உள்ளே..இருந்து ஒரு பெரியவரின் இருமல் சத்தம் அதை உறுதி செய்தது..
நான் மெல்ல லேசாக திறந்து இருந்த நந்தினியின் அறையை எட்டி பார்த்தேன்..உள்ளே......
(தொடரும்)
Please write your comments briefly to encourage writers.
எனக்கோ விடுமுறை முடிந்து மறுபடி குவைத் போக விருப்பம்.குறைந்ததது இன்னும் ஐந்து வருடமாவது அங்கு வேலை செய்து விட்டு இங்கு வந்து செட்டில் ஆகிவிட வேண்டும் என்பது என் விருப்பம்,பெற்றோரின் வற்புறுத்துதலின் பேரில் வேறு வழி இன்றி திருமணத்துக்கு சம்மதித்து...இந்த லீவில் திருமணம் செய்து கொள்ள வேண்டி பெண் பார்க்கும் படலம் ஆரம்பித்து இருந்தது..ஊருக்கு வந்து 5 நாட்கள் ஆகி இருந்த நேரத்தில் அதற்குள் 2 பெண் பார்த்து வந்தாயிற்று ...ஏதும் செட் ஆக வில்லை.
முதல் பெண் அரியலூர் ..பெயர் பத்மா .வயது 23 ,எடுப்பான மார்பு, தடித்த இடை ,ஆள் கருப்பு,குள்ளம் வேறு படிப்பு மட்டும் ஏனோ m.com.முடித்து இருந்தாள்.பிடிக்க வில்லை என மறுத்து விட்டேன். இரண்டாவது பெண் ஜெயம்கொண்டம் . பெயர் உமா வயது 22 ,படிப்பு +2 ,நல்ல உயரம்,சிவந்த நிறம்,குழைந்த இடுப்பு, திமிரும் மார்பு ..ஒரே குறை...திக்கு வாய்...நாலு வார்த்தை பேசுவதற்குள் மூன்று முறை திக்குகிறது.."அப்பா ப்ளீஸ்" வேற பார்க்கலாமே என்றேன்...அவரும் சரி என்றார்..
இன்று ஒன்றும் பெண் பார்க்கும் படலமோ,வேறு வேலையோ இல்லாததால் "சத்திரத்தில்" இருக்கும் என் நண்பன் வீட்டுக்கு சென்று கொண்டு இருக்கிறேன் .அவன் பெயர் தினேஷ் .என்னுடன் குவைத்தில் பணிபுரிகிறான்.அவன் வீட்டுக்கு ஒரு பார்சல் கொடுத்து வர சொன்னான். அதை கொண்டு இப்பொது அவன்வீடு இருக்கும் "சத்திரம் " பகுதிக்கு தான் செல்கிறேன் .
பேருந்து நிலையத்தில் இறங்கி அவன் வீட்டுக்கு ஆட்டோ பிடித்து போனேன்.வீட்டை கண்டு பிடிப்பது அவ்வளவு ஒன்றும் கடினமாக இல்லை ..."காலிங் பெல்லை " அடித்ததும் திறந்தது ஒரு அழகு தேவதை." அவளை கண்டதும்," வானத்தில் இருந்து இறங்கி வந்த அப்சரஸ் ஓ..., இல்லை; பிக்காசோ வரைந்த்து வைத்த ஓவியமோ..இல்லை இல்லை வானவில்லின் வண்ணம் தோய்த்த காவியமோ.." என்றெல்லாம் உளறல் கவிதைகள் ஓடின என் மனதில்..
அவள் வயது ஒரு 23 அல்லது 24 இருக்கும்,நல்ல உயரம் ஒரு ஐந்தரை அடி இருக்கும்.சந்தன நிறம்,மிரளும் கரிய விழிகள்.லேசாக மை தீட்டி இருந்தாள்.செதுக்கி வைத்தது போல் அளவான மூக்கு ..செய்த ஆப்பிள் போல ரெண்டு ....அதாங்க.....கன்னம்....,பிளந்து வைத்த ஆரஞ்சு சுளைகலாய் லிப்ஸ்டிக் போடாமலேயே சிவந்த உதடுகள்...நீண்ட கருநாகமாய் கூந்தல். இருகிறதா..இல்லையா என சந்தேகிக்கும் அளவு இடுப்பு.. சங்கு கழுத்து...அந்த அழகு கழுத்துக்கும் ,அம்சமான இடுப்புக்கும் இடையில் மாதுளையை விட பெரிதாகவும் , செவ்விளநீரை விட சிறிதாகவும் முலைகள் ...அப்பப்பா...நிச்சயம் இவளை மனிதர்கள் பெற்றிருக்க மாட்டார்கள் ...
பிரம்மன் தேவலோகத்தில் செய்து ,பூமிக்கு அனுப்பி இருக்க கூடும்.
" யாருமா அது?"- உள்ளே இருந்து ஒரு பெண் குரல்.
"பாக்குறேன் அத்தே...இருங்க" திரும்பி நின்று குரல் கொடுத்தாள் ...
அப்பப்பா....அவள் பின்னழகு இன்னும் தூக்கல்..."ஒரு புட்பாலை இரண்டாக வெட்டி இடுப்புக்கு கீழ் வைத்து கட்டியது போல் அவ்வளவு பெர்பெக்ட் ரவுண்டு shape.இவளவையும் அவள் அணிதிருந்த மஞ்சள் நிற ஷிபான் சேலை தான் காட்டியது.இதுவே nighty என்றால் ஒன்றும் தெரிந்து இருக்காது.....ஹ்ம்ம்.....நான் முழித்த முகம்...இன்று நல்ல முகம் போல...
என் எண்ண ஓட்டங்களை கலைக்கும் விதமாக "ஹ்ம்ம் " யார் வேணும்?" என்றாள்..தன் தேன் குரலால் . ( குரலும் இவ்வளவு இனிமையா...? மீண்டும் வியந்தேன்)...
சத்தியமாக இவளை திருமணம் செய்ய போறவன் மிக மிக அதிர்ஷ்டசாலி என்று எண்ணி கொண்டேன்...
ஹ்ம்ம்..."என் பெயர் பெயர் ரகு . நான் குவைத்தில் தினேஷ் கூட வேலை செய்றேன் "
" ஒ...நீங்க தானா...அது...உள்ளே வாங்க....ஆம் மிசஸ் நந்தினி. உங்க பிரன்ட் தினேஷோட மனைவி " என்றாள்.
நந்தினி என்ற அந்த தங்க சிலை உள்ளே செல்ல நான் பின் தொடர்ந்தேன்.." இவளா ..? இந்த பேரழகியா என் நண்பனின் மனைவி ? மனதுக்குள் முதல் முறையாக நண்பன் மேல் பொறாமை ஏற்பட்டது .
"வாங்க...உட்காருங்க..."என சோபாவை காட்டினால் நந்தினி."பரவாயில்லை ...இதை வாங்கிகோங்க நான் கெளம்பறேன் .."...என்றேன்..அட...எவ்ளோ தூரத்தில இருந்து வந்து இருக்கீங்க...போலாம் இருங்க...காபி கொண்டு வர்றேன் "- சந்தன சிலை உள்ளே சென்றது .
நான் வீட்டை ஒருமுறை சுற்றி பார்த்தேன். வீடு அவளை போலவே பளிச்சென அழகாக இருந்தது.......சுவரில் அழகான போட்டோ பிரேமில் மணக்கோலத்தில் தினேஷ்-நந்தினி ..போட்டோவில் சற்றே மிரட்சியான விழிகளுடன் அதே அழகில் சிரித்து கொண்டிருந்தாள் . இடது புறம் ஒரு படுக்கை அறை..அவளுடையதாக தான் இருக்கும்...ஹாலின் முடிவில் வலது மூலையில் சமையலறை..அதன் நேர் எதிரே மற்றொரு அறை..அது அநேகமாக தினேஷ் பெற்றோரின் அறையாக இருக்கலாம்.உள்ளே..இருந்து ஒரு பெரியவரின் இருமல் சத்தம் அதை உறுதி செய்தது..
நான் மெல்ல லேசாக திறந்து இருந்த நந்தினியின் அறையை எட்டி பார்த்தேன்..உள்ளே......
(தொடரும்)
Please write your comments briefly to encourage writers.