Incest குழந்தை வரம்(completed)

[david110]

75


கிட்ட தட்ட..!

நாங்க உள்ள வந்து எவ்வளவு நேரம் ஆனாதுனு தெரியாது ஆனா , இப்போ நாங்க வெளியே பொக நிணச்சு நாங்க இருந்த அறையிலு இருந்த கதவு ஒரத்துல , நாங்க வச்சு இருந்த சாவியின் மாதிரி அடையாளம் இருக்குறாதை அம்மா கண்டுபிடிச்ச உடன் , நாங்க எங்க கையில் இருந்த சாவியை வச்சு அந்த அறைகளை திறந்து வெளியே வந்தோம் .


அப்போ வெளியே எங்க குடும்பம் மற்றும் ஊர் தலைவர்கள் இருக்க , நாங்க வந்தவுடன் எங்களை அழச்சிட்டு மேல வரும் போது காலை 10.00 மணி .


அப்போ தாத்தா பாட்டிகள் எங்களிடம் என்ன நடந்தாதுனு கேட்டப்போ , நாங்க இருவரும் என்ன பேசுவாதுனு தெரியாம தவிசிட்டு இருந்தோம்.


என்னா..?
அம்மா என் கையில்ல இருந்த ஓலையை படிச்சு பாத்தப்போ அவ்வளாளும் எழுத்துக்களை படிக்க முடியுல்ல தவித்தாள் , அப்போ நாங்க அடுத்து என்ன பன்னாலுனு யோசிச்சுட்டு தவிச்சிட்டு இருந்தப்போ.


அந்த பெட்டி திடிருனை எங்கிட்ட பேச்சு,
அதாவுது பல நூறு காலமா யாரும் திறக்காத என்னை நிறந்து விட்டத்துக்காக எங்களுக்கு முதலில் நன்றி சொல்லிட்டு.


எங்களிடம் உங்க கையில்ல இருக்குற ஒழையை நீங்க படிக்குனான இதை எழுத்துனான முனிவரை நிங்க வர வைக்கானும் அப்போ தான் உங்களால் படிக்க முடியுனு .


என்னா என்னை யார் முதலில் திறகிறாறோரு அவர்களை என்ன அழைக்க சொல்லி இருந்தாருனு சொல்லி முனிவரை அழைக்கும் மத்திரத்தை சொல்லி , எங்களை அதை 100 முறை சொல்ல சொன்னாத்து .


அப்போ நானும் அம்மாவும் எதையும் யோசிக்காம அந்த பெட்டி சொன்ன மத்திரத்தை சொல்லிட்டு இருந்தாப்போ அந்த முனிவார் எங்க முன்னாடி வந்தாவர் .


எங்கள் பெயரை சொல்லி அழைக்காக நாங்க இருவரும் கண் திறந்தாப்போ , எங்க முகத்துல்ல அவ்வளவு சந்தோசம் என்னா அவர் தான் எங்க பொண்னு கார்மிக்காவா ( கருப்பு உருவம்) இயற்க்கை கிட்ட பத்திரமா இருக்க வச்சாவாரு .


உடனே நாங்க எழுந்து அவரை வணங்குனாத்தும் , எங்களை அசிர்வாதம் வழுங்கியாவரிடம் , எங்களை வெளியே அழைத்துச் சொல்லவும் அதோடு ஓழையில் என்ன இருக்குனு கேட்டோம் .


அப்போ அவர் பொருப்பா , எல்லாதையும் விவராம சொல்லுரானு சொன்றார்.
அதுகு முன்னாடி , உங்களை ஒரு தருக்கு அறிமுகம் பன்னும் கடமை எனக்கு இருக்கு ,யாரையோ அழைக்க எங்கள் முன் ஒரு பெண் தொன்றினாள்.


பார்க்கவே கை எடுத்து கும்பிடும் அளவுக்கு இருந்தவளை நானும் அம்மாவும் பார்த்திட்டு இருந்தப்போது , முனிவர் எங்களிடம் இவள் தான் இநற்க்கைனு சொல்லை எங்க இரண்டு பேருக்கும் பயம் வந்துச்சு .


அப்போ எங்க முகம் மற்றத்தை தெருஞ்சுகிட்ட முனிவர் எங்களிடம் முதலில் பயப்பட வேண்டாம் என்ன இவுங்க உங்களை எதுவும் பன்ன மாட்டாங்கானு சொன்றார்.


அப்போ அம்மா அவள் வயித்தில் கை வைத்து , இவுங்க எங்களை எதுவும் பன்ன மாட்டாங்குனு தெரியும் , ஆனா இவுங்களாள எங்க குழந்தைக்கு அப்பத்து வருனு பயத்து சொன்னப்போ.


அந்த இயற்க்கை அம்மா பக்கத்துல்ல நடத்து வந்து அவள் கையை அம்மா வயித்தில் வைத்து என் குழந்தையை நானே அழிப்போனா கேட்டப்போ.


எங்க இருவருக்கு அச்சிரியம்..! என்னா சாமியார் மற்றும் அவர் குரு இருவரும் எங்கள் குழந்தைகளில் ஒன்றை இயற்க்கை அழித்து தான் குழந்தை வரம் குடுக்கு சொல்லி இருந்தார்கள்.


ஆனா இப்போ இயற்க்கை அதற்க்கு நேர் மாராக பேசியதாள் , நாங்கள் குழம்பி இருந்தப்போ முனிவர் எங்களிடம் அதை சொன்னாற் .


அதாவுது , எங்களை முன் ஜெண்மத்தில் இவர் கல் அக்கி விட்ட பிறக்கு , எங்க பொண்னை இயற்க்கை கிட்ட விட்டு பாத்துக்க சொன்னார் , ஆனா இயற்க்கை அவளை பாத்துக்குவதை விட்ட , அவளை தண் குழந்தையாவே நினைச்சு பாத்துட்டு இருந்தப்போ.


இயற்க்கைக்கு , எங்களுடைய எதிர் காலம் பத்தி தொரிய வந்துச்சு , அதாவுது எங்களுக்கு குழந்தை வரம் கிடைச்சாலம் அதுக்கு போட்டிய ஒரு உயிர் வருனு தெரிச்சு , அதை முணிவர்கிட்ட சொல்லி இருக்காக .


அப்போ இருவரும் என்ன செய்யறுதுனு யோசித்தப் போது , அவுங்களுக்கு இந்த மாதிரி ஒரு அறையை உருவாக்க நினைச்சாங்க , என்னா இவுங்களை விட பழ மாடங்கு சக்தி இருக்குறவுங்க இவுங்க பன்னுற காரியங்களை கவணிக்குமாம் , அதோட எதாவுது மாற்றம் நடந்தாள் அவர்களுக்கு இவர்கள் பதில் தருனு , ஆனா இப்படி ஒரு இடத்துல வச்சு பன்னா யாருக்கும் பதில் குடுக்க வேண்டாம் நினைச்சு காட்டின இடம் தான் இந்த அறை.



அதோடு அவர்களை எமாற்ற , எங்கள் பெற்றோர்கள் , அவர்கள் பெற்றோர்கள் என்ன இந்த முதல் மறியாதை என்னும் விசியதை எங்களுக்காக ஒரு விழாவாக நடத்தி எங்கள் ஜென்மம் வரை காத்து கொண்டு இருந்தோம் என்று சொல்ல.


நாங்கள் இருவரும் , அவர்களிடம் நண்றி சொன்னோம் , அதிலும் அம்மா கண் கழங்கியே விட்டாள் .


அப்போ நான் முனிவரிடம் , இவ்வளவு நல்ல வங்களாளை எதுக்கு போய் சொல்லு எங்களை பயப்பட வச்சிங்கா , அதோடு தேவை இல்லாம எதுக்கு மறு தாலி அது இதுனு பன்ன வச்சிங்கானு கேட்டேன்.


அப்போ அவர் , அதுதான் நான் முன்னிடியே சொன்ன மாதிரி , உங்களுக்கு ஒரு குழந்தை தான் வரமா கிடைச்சு இருக்கு , ஆனா இயற்க்கை உங்களுக்கு இரண்டுமே குடுக்க நினைச்சாது நாள .


அது அவுங்க கடமையில் இருந்து வெளி வரத்துக்கு சாம்ம் அதனாள இந்த வரத்தை வெளிய தெரியாம இருக்க உங்களை சோதிகிறமாதிரி சொல்லி , உங்க கிட்ட நடிச்சு சில விசியம் பன்ன வச்சசோம் சொன்னார்.


அப்போ அம்மா அந்த இயற்க்கை கிட்ட எனக்கு இரண்டு குழந்தையும் கிடைக்குமானு கேட்டாள்.
அப்போ இயற்க்கை அழக சிரிச்சிட்டு , கண்டிப்ப கிடைக்கு ஆனா நிங்க நான் சொல்லுர படி நடந்த கண்டிப்ப நடக்கும் , சொல்ல எங்க இரண்டு பெருக்கும் அவ்வளவு சந்தோசம்.


அப்போ இயற்க்கை முனிவரிடம் வந்த வேளை சிக்கிரமா முடிங்க என்னால இங்க ரொம்போ நேரம் இருக்க முடியாதுனு சொல்ல , முனிவர் எங்களிடம் அந்த ஒழையில் இருந்த விசியத்தையும் , அதோடு நாங்க என்னா பன்ன வேண்டும் என்று சொல்லி இருவரும் மறைந்தனார்.


( குறிப்பு - என்ன எழுத்துனானு எனக்க புரியுல்ல என்னா எதாவுது ஒரு இடத்துல எல்லாதையும் சேர்க்கனும் நினைச்சேன் , to end soon)


( என்ன சொல்ல வந்தனா

முணிவரும் , இயற்க்கையும் நண்பர்கள் , அதனாள எங்க குழந்தை எப்படி இருக்கும் எதிர் காலத்த பத்தாங்க.

ஆனா அதுல சிக்கல் இருக்குனு தொஞ்சு, யோச்சு ஒரு முடிவுக்கு வரங்க.

அப்போ ஒரு நல்ல என்னத்துல எங்களுக்கு இரண்டு குழந்தையும் குடுத்த நல்ல இருக்குனு நினைச்சாங்க.

அனா அவுங்குளுக்கு மேல்ல ஒரு சக்தி இருக்கு பயத்து , அவுங்களுக்கு தெரியாம இரண்டு குழந்தையும் பிறக்க வைக்க கட்டினா இடம் தான் அந்த மண்டபம்.

அவ்வளவு தான் நான் சொல்ல நினைத்தாது)