Incest குழந்தை வரம்(completed)

[david110]

73


கிட்ட தட்ட 10 நாட்கள் ஒடி விட்டாது , ஊர் திருவிழாவை காட்டி தாத்தா என்னை ஊர் ஊராக அழைத்து சென்றவார் , எனக்கு ஊர் நடைமுறை அனைத்தும் சொல்லி குடுத்து பேசவும் , முடிவு எடுக்கவும் சொல்லி குடுத்து இருந்தார்.


அதோடு எனக்கு அவருடன் செல்வதாள் கிடைத்த அனுபவத்தை விரும்பினேன், ஆனா இந்த 10 நாள் நான் அம்மாவுடன் சரியா பேச குட முடியலை என்னா தாத்தா என்னை காலையில் குடிட்டு போனா இரவு தான் கூடிட்டு வருவார் , அதனாள் அம்மாவுடன் பேசுவதை குறைத்து இருந்தேன்.


ஆனா , இன்று அப்படி இருக்க வாயப்பு இல்லை என்னா இன்னையிலிருந்து முன்று நாட்கள் கோவில் திருவிழா தொடங்கி விட்டது . அதோடு எங்கள் விட்டு பெண்கள் என்னொட யாராவது வந்தோ ஆகா வேண்டும் என்னா என்னொடு சேர்ந்து முதல் மறியாதை வாங்க.


அப்போ அன்று காலை 6.00 மணி , கோவில் நான் தாத்தா அப்பா உடன் காலை சிக்ரமாகவே வந்து இருந்தாள் , எங்கள் விட்டு பெண்களுக்காக காத்து இருந்தோம்.


அப்போ சுத்தி முத்தி இருந்த எல்லாம் ஊர் மக்களும் வர தொடங்கி இருந்தார்கள் , அப்போ அங்கு வந்தவர்கள் தாத்தா மற்றும் அப்பாவுக்கு மறிதை குடுக்க மறந்தவர்களை நான் பார்க்க வில்லை .


அப்போ “மைக்குல்ல” , திருவிழா நடக்கும் இடத்திற்க்கு முக்கியமான அட்களை அழைக்க , நாங்களும் அங்கே சென்றோம் , அப்போ ஊர் வழக்கபடி முதல்ல எங்கள் புஜைக் கூடுக்க சொல்ல , தாத்தா அப்பாவும் , கொஞ்சம் பொருங்க எங்க விட்டு பெண்கள் இன்னமும் வரலனு சொல்லி முடிக்கும்போது .


கையில் பூ , பழம் மழை , துணி என்ன புஜைக்கு தேவையான அனைத்தையும் தட்டுலா எடுத்து வந்தாங்க எங்க விட்டு பெண்களும் வேளையாட்காளும் , அவுங்க வந்த உடண் அதை எல்லாதையும் வாங்கிட்டு அவுங்க புஜையை எற்பாடு பன்னும் போது .


தாத்தா எங்கிட்ட , புஜை அறைக்கு உள்ள இருந்த சின்ன இடத்துக்குள என்னை போய் நிக்க சொன்னார் .

என்னா பூஜை அறைக்கும் நாங்க இருக்கும் இடத்துக்கும் நடுவுல இருந்த சின்ன இடத்துல தான் நாங்க குடுத்த பொட்களை வைத்து இருக்க அதை என் கையாள எடுத்துக் குடுக்க சொல்லி அனுப்பினார் , அப்போ அங்க திறை பேட்டு இருந்தால் அதை நான் எடுத்து விட்டு உள்ளே வந்து பொட்களை எடுத்துக் குடுத்திட்டு இருந்தப்போ.


புசாரி எங்கிட்ட , அது இதுனு சொல்ல நான் அதை கவணாம எடுத்து குடுத்திட்டு , எதார்தமா திரும்பி பார்த்தப்போ , அங்க கையில்ல ஒரு பெட்டியோடு தங்க நிறம் பட்டு சேலை கட்டி என் அம்மா நின்று இருந்தாள்.


அப்போ அவள் தலை முடியை பின்னாமல் , காத்தில் பறக்க விட்டபடி , என்னை பார்த்து சிரித்தவாள் , இதையும் குடு மாறானு அந்த பெட்டியை குடுக்க , அதை நான் வாங்கி குடுத்தவுடன் , புசாரி அடுத்த அடுத்த வேளையை வேகமாக பன்னி முடித்தார் .


அப்போ அம்மா , என் பக்கத்துல வந்து நின்று இருக்க , நாங்கள் இருவரும் அவர் செய்வதை பார்த்திட்டு இருந்தப்போ , ஒரு வயதான பெண் மனி வந்து பெரிய மழையை குடுக்க , அப்போ அதை அம்மா திருமி வாங்கி புராசிகிட்ட குடுத்தவுடன் , அவர் அதை வாங்கி வைத்துக் கொண்டப்போ , அந்த வயது ஆனா பெண் மனி


அம்மாவிடாம் , தாயி கோவிலுக்கு வரும்போது தலையில்ல கொஞ்சம் பூ வைக்காம இப்படி வருவிங்க கேட்க்க , அம்மா உடனே அவளிடம் , அது வந்துமா நாங்க வரப்போ வண்டி பழுத்தாகி நின்னுடுச்சு , அதுனாள வேகம் வேகமா வந்தாதுள மறந்துட்டே அம்மா சொல்லிவிட்டு , என்னை பார்தது நான் வெளியே போணத்தும் என் புருசகிட்ட கேட்டு வாங்கி வச்சுகாறுனு சொன்னாள்.


அப்போ அந்த பெண்மனி எங்களை பார்த்து சிரித்தவார் , நல்லாது தாயி , ஆணா ஊர்காரங்க நிங்க மறியாதை வாங்கும் போது இப்படி இருந்தாத எதாவுது பேசுவாங்காவுனு , அவள் கையை வெளியே நிட்டு எதையோ கேட்டு வாங்கி கையை உள்ளே இழுக்கும்போது , கொஞ்சம் மல்லிபூக்கள் இருந்தாது அதை அம்மாவிடம் குடுத்து வச்சுக்க சொல்ல . அம்மாவுடனை அதை வாங்கி வேகமா வைக்க பார்த்தாள்.


அப்போ அந்த பெண்மனி , இரு தாயி , அதை மிண்டும் அவள் கையில் வாங்கி , அதை இரண்டாக , அம்மா தலைமுடி நிலத்துக்கு இல்லா விட்டாலும் , கொஞ்சம் அதை மடித்து விட்டு அதை பெருமையா வையி தாயினு குடுத்தப்போ, அம்மா பொருமைய அவள் தலையில் வைத்துக் கொண்டாவள்.


என் சட்டை பேகட்டில் கையை விட்டு , 500 ருபாய் எடுத்து அவள் கையில் குடுக்க , அதை அவள் எந்த ஒரு மறுப்பும் சொல்லாமல் வாங்கி கொண்டு வெளியே சொன்றுவிட்டாள்.


பின் சிறிது நேரம் காத்து இருந்தப்போ , புசாரி எல்லாம் வேளையும் செய்து முடித்தவுடன், திரையை திரும்பி , அவர் வேளை தொடங்கா , நாங்க எல்லாம் அவர் செய்வதை பார்த்துக் கொண்டு இருந்தப்போ.


அங்கே அடுத்த வேளைகள் எல்லாம் வேகம் வேகமாக நடைப் பொற்று கடைசியாக , ஊர் மக்கள் முன் நிலையில் எங்களுக்கு முதல் மறியாதையுடன் அம்மாவுக்கு எனக்கு மழை அணிவித்து சில மறியாதை குடுத்து முடித்தவுடன் , கூட்டம் கழையா தொடங்கியாது .


அப்போ , புசாரி எங்கள் இருவர் கையில் அம்மா கொண்டு வந்த குடுத்த பெட்டியை திரும்பவும் குடுத்தவார் . அம்மாவிடம் பத்திராம வச்சிடுங்காமானு குடுத்தார் .


அப்போ தாத்தாவும் அப்பாவும் இது பெண்கள் விசியம் நீங்கல பத்துக்கானு கூட்டத்தோடு சென்று விட்ட , பாட்டிகள் மற்றும் நிறைய பெண்களுடன்.


அம்மாவும் , நானும் மட்டும் முன் வரிசியள் வர , எங்களுடன் சில பெண்கள் எங்களை பின் தொடர்ந்தார்கள்.
அப்படி நாங்க வரும் போது , பாட்டியுடன் வந்த அவள் நண்பார்கள் சிலர் , அவளிடம் .


எத்துக்கு பாக்கியம் இப்போவே உன்னொட பேரனுக்கு முதல் மறியாதை எல்லாம் குடுத்து பெரிய ஆளா மாத்துறிக்காக, கொஞ்சம் பொருமைய கல்யாணம் ஆனாத்துக்கு பின்னாடி பன்னி இருக்கலாமே கேட்டப்போ.


பாட்டியும் , இதை தான் நானும் சொன்னேன் ஆனா இவுங்க தாத்தா இப்போவே பன்னிடுலானு ஒத்தக் காலுல நின்னு முடிச்சிடாறுனு சொல்ல.


அருகில இருந்த இன்னொருவர் , இப்போ பன்னா என்னா அப்போ பன்னா என்னா எல்லாமே ஒன்னு தானானு கேட்டப்போ .
அங்க இருந்த மற்றொருவர் அவர்களிடம் , அது எப்படி ஒன்னாகும் , கல்யாணம் அகி பன்னி இருந்தா இன்னொறத்துக்கு , மாப்பிளையும் பொண்னுக்கு இந்த பெட்டிய திறந்து பார்க்க வாய்ப்பு கிடைச்சு இருக்குமே , சொன்னப்போ.


மற்றொருவர் , அப்படி இதுல என்ன இருக்குனு கேட்டப்போ , சிலர் இதில் நகைனுனாக , சிலர் வைரம்னாக , சிலர் மருத்துவ குறிப்பு அது இதுனு சொல்ல .


அதில் ஒருவர் மட்டும் பாட்டி கிட்ட உங்க கணவர் முதல் மறியாதை வாங்கிட்டு வந்தப்போ உங்களுக்கும் வாய்ப்பு கிடைச்சு இருக்குமலா , அப்போ நிங்க என்ன இதில் பாத்திங்கினு கேட்டார் .


( குறிப்பு- முதல் மறியாதை பாரம்பரை பாரம்பரைய எங்க குடும்பத்துக்கு தருவதாது தான் , ஆனா அந்த முதல் மறியாதை வாங்குற முதல் தடவை மட்டும் தான் இந்த பெட்டியை எடுத்துட்டு வந்து , அதன் சாட்சியா , ஊர் மக்கள் சம்மதம உடன் , இனிமேல் அடத்த வரிசு வரும் வரை இவருக்கு தான் முதல் மறியாதை குடுக்கப் பொரேனு ஊர் முழுக்க அதிகார புர்வாம சொல்லும் ஒரு வழக்கம்.)


அப்போ பாட்டி அவர்களிடம் , அந்த பெட்டி வரலாற்றை கதையாக சொன்னார்.
அதாவுது இந்த பெட்டிக்கு பெயர் “ அதிர்சடம் பெட்டினு சொல்லுவாங்க” , என்னா இந்த பெட்டி வந்தாதுக்கு அப்புறம் தான் நம்போ ஊர் செல்வம் சேமிப்பு உடைய ஊரா மாறுச்சுனு சொல்லுவாங்க.


என்னா , இந்த பெட்டி இறுக்குற இடம் அப்படி சொல்ல நாங்க எல்லோரும் கோவிலின் அடியே இருக்கும் மண்டபதற்க்கு வந்தவுடன் பாட்டி கதையை தொடர்ந்தாள்.


அதாவுது இது நமக்கு பழக்க பட்டா , மண்டபாம் தான் , என்ன நம்போ குடும்பத்துல எந்தாவுது ஒரு விசேசம் நான் நம்போ குடும்பமா வந்து இங்க வச்சு இருப்போம்( நங்க இருந்த மண்டபத்தை சொன்னாள்) .


ஆனா இதன் அளவை நிங்க கவணிச்சு இருக்க மாட்டிக்கா , என்னா இந்த மண்டபாம் , கோவில் அடியில் இருக்குறாது நாள அது உங்களுக்கு தெரியா வாய்ப்பு இல்லை , ஆனா இந்த மண்டப்பம் ஒரத்துல்ல ஒரு கதவு எப்பையும் முடி இருக்கும்லா , அதை திறந்து உள்ளே பொய் பார்த்தா , நம்போ கோவில் இருக்குற இடத்தை விடா பொருசு இருக்கும் , அதுவும் இத்த கதவை போல உள்ள இன்னமும் 4 பெரிய பெரிய கதவு கொண்ட அறைகள் இருக்கும் சொல்ல நாங்க எல்லோரும் அந்த கதவை பார்த்திட்டு திரும்பவும் அவள் சொல்வதை கேட்டப்போ.



அவள் தொடர்தாள் , அதாவுது இந்த முதல் தெரியும் 5 கதவு சேர்த்து தாட்டி போனா தான் இந்த பெட்டிய இருக்குற இடமும் அதை திறக்குற சாவிய நமக்கு கிடைக்கும். ஆனா இதை எல்லோராலும் திறந்து உள்ள போக வாய்ப்பு கிடைக்காது .


என்னா இதுக்குள்ள போகுனா , ஊர் மக்கள் அதரவும் (இவுங்க இரண்டு பேருக்கு வேணும்) என்னா பெண்கள் படை சுழா பாட்டு பாடானா மட்டும் தான் முதல் கதவு திறக்குனு அந்த பாட்டை பாடி கட்ட நாங்க அதை கேட்டுட்டு அவளிடம் அர்வத்தில் அடுத்து உள்ளே என்ன இருக்குனு கேட்டோம்.


அப்போ அவள் எங்கிளடம் பொருமையா இருக்காக சொல்லுரானு (விவராமா ) சொன்னாள்.


அதாவுது முதல் மறியாதை வாங்குனாவுங்க இந்த முதல் கதவை ஊர் மக்கள் உதவியுடன் திறந்து உள்ள போனத்தும் தான் அந்த பெட்டி
முதல் மறியாதை வாங்குனவு அதிர்சடத்தா சோதிக்கும் , என்னா முதல் மறியாதை வாங்கும்போது இந்த பெட்டியை பெண்கிட்ட தான் குடுத்து அனுப்புவாங்க , என்னா அவ்வ நடந்து வரும் போது அந்த பெட்டி அந்த பெண் எடையே தொருஞ்சிக்குமா .


அப்படி இவுங்க முதல் கதவை திறந்தாதும் அவுங்க உள்ளே போனத்தும் , அந்த பெட்டி அந்த பெண் எடைக்கு எற்ப்ப அதோட எடையும் கூட தொடங்கும் அதனாள அதை எடுத்திட்டு போற பொண் ரொம்போ கஷ்டம் படுவாங்க , அப்போ அவுங்க கூட போற ஆண் இவுங்கள உதவும் வையுள்ள அங்க இருக்குற கதவை சிகிராம இரண்டு முன்னு கடைசிய நாலவதையும் ஒவ்வொன்னா திறந்து திறந்து உள்ளே போகனும்.


அப்படி அவுங்க கடைசி கதவை திறந்தாதும் இந்த பெட்டி காலம் காலமா இருக்குற இடம் இருக்கும் இடம் அவுங்களுக்கு பார்த்தையும் தொறியும் , அப்போ நம்போ அங்க வச்சுதும் அடுத்த நெடியே சாவி இருக்கும் இடம் நமக்கு தெரிய தொடங்குனு , சொல்ல நாங்க எல்லோரும் அவள் சொல்வதை கூட்டமா உக்காந்து கேட்டாப்போ .


அவள் எங்களிடம் , அப்படி இவுங்க சாவியை பார்த்தாதும் , இதுல ஒரு தங்க கோடு தெரியுனு சொல்ல அங்க இருந்த எல்லோரும் , அம்மா கையிலிருந்த பெட்டியை அச்சிரியாமா பத்தாங்க .


அப்போ பாட்டி என்னையும் அம்மாவையும் நேரம் அகுது நிங்க கதவுகிட்ட போய் நிக்க சொன்னாள் , அப்போ நாங்க கதை கேட்பத்தை பதியில் விட்டூடூ அங்க போய் நின்றப்பொ அவளிடம் உள்ளே வெளிச்சம் இருக்குமால பாட்டினு பயத்தில் நான் கேட்டப்பே அவள் என்னிடம் .


மாறா இந்த கதவு திறந்தாது நிங்க உள்ளே போக போக ஒவ்வொரு அறையில்ல கொஞ்சம் ஒளியும் இருக்கும் , ஆனா நிங்க ஒரு கதவு திறந்த இன்னொனு நானா முடிய பிறக்கு தான் அந்தாத்த அறையில் வெளிச்சம் தெரிய தொடங்கும் அதனாள பயப்படாம நீங்க உள்ளே போலாம் , ஆனா கடைசி அறையில்ல மட்டும் வெளிச்சம் வேகமாக குறையும் .


ஆதனாள கடைசி அறைக்கு போணத்தும் வேகமாம இந்த பெட்டியா அதோட இடத்துல்ல வச்சுட்ட வெளிச்சம் மறஞ்சத்தும் இந்த மரம் பெட்டி உங்களுக்கு தங்கமா மின்னி வெளிச்சம் குடுக்க தொடங்கும்.


சொல்ல , அப்போ சிலர் அப்போ எப்படிமா இருட்டுல சாவியை கண்டு பிடிப்பிங்கானு கேட்டனார்


அப்போ அவள் அவர்களிடம் இந்த பெட்டி தரும் ஒளி படும் இடத்துல ஒரு 5 சாவி நம்போ கண்னுக்கு தொரியும் , அப்போ அதுல இருக்குற 5 சாவில ஒன்னு எடுத்து திறந்தா அந்த பெட்டி திறாக்கு சொல்லி அதணாள இதை கண்டு பிடிக்க கஷ்டம் பட வேண்டானு ஒரு அழவுக்கு விவராம் சொல்லி, ஒரு பொரும் முச்சு விட்டப்போ , எல்லாரும் அடுத்து என்னானு அவளை பார்க்க.


அங்கே இருந்த ஒருவர் நிங்க அதை திறந்து இருகிங்காளானு கேட்டப்போ
பாட்டி வருத்தாம இல்லானு தலையாட்டியவள் , அவர்களிடம் நன் மட்டும் இல்ல எங்க பாரம்பாரையில்ல இதை யாரும் திறந்து இல்லை சொன்னாள்.


அப்போ ஒருவர் மொத்தமா 5 சாவி தானாம ஒவ்வொரு முறை போயிட்டு வரும்போது குறிச்சி வச்சு இருந்த 5 வது தடவை திறந்து பார்த்து இருக்கலாமேனு கேட்டாள் .


அப்போ அப்படி அவளிடம் அதுதான் முடியாதே என்னா, அந்த சாவியை திறந்து வெளியே வந்தாதும் நம்போ எந்த சாவியை எடுத்து திறந்தோனு ஞாயபகம் வராத அளவுக்கு ஒரு காறியம் பன்னும் அது என்னா அதுதா அந்த பெட்டியின் தந்திரம் என்னா
சாவி கிடைச்சதுனு நம்போ நம்பிக்கையா திறக்க முற்ச்சி பன்னுவோம் ஆனா அது அவ்வளவு சுலபம் இல்லை , என்ன இந்த பெட்டியில்ல ஒரு தடவை சாவி பொட்டு தப்பானு வந்துரிச்சுனா , அதோட அந்த பெட்டியில் வரும் வெள்ளிசம் குறைய தொடங்கும் அப்பா அந்த இருட்டு எப்போர் பட்டவரையும் பயப்பட்ட வைக்கும் இருளா அந்த அறையை சுழந்துக் கொண்டு வரும்


அப்போ நம்போ மணசு இங்க மடிக்க வேண்டானு யேசிக்க வைக்கும் போது
அப்போ நமக்கு அந்த அறை ஒரு வாய்ப்பா அங்க இருக்குற கதவ திறந்து விடும் , அப்போ நம்போ வெளியே வந்திடலானு சொல்ல எங்களுக்கு கொஞ்சம் பயம் வந்தாத்து .


அப்போ ஒருவர் , அப்போ என் உங்க குடும்பத்துகே ஊர் மக்கள் மறுபடி மறுபடி வாய்ப்பு தாரங்கனு கேட்டப்போ அவள்..!
அவர்களிடம் என் எங்க குடும்பம் மட்டும் உள்ளே போக வாய்ப்பு கிடைக்குதான ?


என்னா இதை வெளியே கொண்டு வர வைக்குற வழி எங்களுக்கு மட்டும் தான் தொரியும் , அதனாள தான் ஊர் பெரியவர்கள் எங்களுக்கு இன்னமும் முறை படி மறியாதை குடுக்குறாங்கானு சொன்னப்போ .


கோவில் மணி அடிக்க தொடங்குச்சி அப்போ அவள் எங்களிடம் மாறா , சத்யா கவணாம இருக்க , கதவு இப்போ திறக்குனு சொல்ல.


மணி ஒசை ஒடு அங்க இருந்த பெண்கள் பாட்டு பாட கதவு திறந்தவுடன் , நானும் அம்மாவும் அந்த பெட்டியுடன் அந்த அறைக்கு வந்தோம்.


( பெட்டியை பற்றி சில குறிப்பு)
இந்த பெட்டியை என் எங்க குடும்பம் மட்டும் எடுக்க முடியுனா , இதை முதலில் வச்சிட்டு வந்தவர் எத்தன அடி வைத்து உள்ளே நடகிறார்கள் என்று என்னி இருப்பார்கள்.


அப்படி அதை அவர்கள் தெரிந்து இருப்பதாள் , அதை வைத்து கோவில் கின்றில் குறிப்பிட்ட ஒரு கர்களை விசினா அதில் வரும் ஒளி கேட்டு அந்த பெட்டி கின்ற்றிலிருந்து தானா மிதாது மேல வரும் , அப்போ அதை எடுத்திட்டு வந்து தான் புசாரி கிட்ட குடுத்து முதல் மறியாதை வாங்கு வாங்க.


அதோடு அவர் கேட்ட மாதிரி வேறு யாரோவே இல்லை எங்களை மிரட்டி எடுக்க முயற்சி பன்னினாலும் அந்த பெட்டி மேல வராது என்ன , அது தான் பெட்டியின் சக்தி.


( என்னாட பெட்டியின் சக்தி மட்டும் எழுதி இருக்கேன் விவரமா சொல்லுலானு திட்டுறிங்களா
- என்னா அந்த பெட்டி சக்தி பத்தி எழுந்தும் போதோ அதை என்ன யோசிக்கும் விடுல , அதுக்கு அவ்வளவு சக்தி .
அதனாள மாறான் குடும்பத்துக்கு மட்டும் தெரிஞ்ச ரகசியம் ரகசியமாகவே இருக்கு )